장음표시 사용
41쪽
38 SPE e. IVRIS PR. IvDIc. THEOR. PRAc miniungente, exprimere, vel verba pro omni termino adiicere, quia eadem termini probatorii, quae praescriptionis (a, natura est, ut de momento in momentum currat, atque in vl
timo sui momento desinat (b), adeoque ipso iure peremi rius et praeclusitius sit (O ; siquidem, quod tempore deter
minatum, ulterius porrigendum non est, cum tempus ad formam probationis maxime pertineat, quo elapso contumax nec audiri amplius debet, nec moram purgare potest ii ob ius statim ipso iure parti aduersae ita quaesitu in ( ), ut accusatione Contumaciae , quia, ut tradit Mevius (f),-noli ism propter hianc, quGm propter vim termini, quae per
de probat. L. II. c. sis. n. s.
MANDELSLori in Te de postergata iustitia cap. VI. Sest. . F. s. d Conf. Io. BAPT ASINIUS. prax. iussiciori s. I s. c. i. n. ANDR. G TLMA N N. Rem in Cam. imp. iudiear. L. I. Dee. i.
io Diserte de iure ex lapsu termini probatorii quaesto sanetunt te. ges imperii. Ita Reeessi Deput. de icoo. s. rvierooht yi. seqq, diem eii det jegentileti per lapsum termini Mon ein ius et praeiudicium et langi, so thm nichi mag mi ebee eniso en merben. et Ree. Imp. noui is s. sndem aut v . verbis et Senn die Seit hesabgelaussenen Terming von benen Dathmehen nichi in adit genem men, noth von dem gelv6hnlichen praeiudieio saluiret morbem alghann das praeiudicium allabald tu stinet Sutilliditeit grabiathi unb bem Theti, so niat felbet gem adit, tum Ethaden gi reichen soll inlibus eongruit dispositio Ordinationis Cancellar, Celiens supra Sect. I. g. V l. not. b. allata. aD P. vll. Decis. 36. n. a. seqq.
42쪽
DE POENA PRAE eLUS. IN CONCvRS.CRED. Sylegem ipsi indita uit, D exclusio, virtute legis sic flamentis, plane possit supersedere (a , nee metuendum ipsi sit, ne illud sibi auferatur, quandoouidem ipsorum etiam principum rescripta, quae alias in nullius damnum beneficia concedi volunt (θ , inualida pronunciantur, simulac ius quaesituin tertio adimunt, adeo ut nec ipse imperator exceptionem peta
Exserit se haec essicacia lapsus temporis, praeclusionem Argum. U ab ipso iure et sine iudicis sententia inserentis, in rebus aliis, tu iribusque bene multis, quae certo circumscripta tempore vl- 'pe timo eius momento evanescunt, atque, si intra praestitutum temporis spatium neglecta fuerunt, post eius lapsum locum amplius non inueniunt. Vnde ortae sunt vulgatae iuris regulae:
ad tempus permissa post illud censentur prohibita tempus determinatum non recipit alterius temporis functionem ; is, qui tempus lege determinatum non ob eruat, jormam legis negligere et nulli ter agere dicitur s conditio intra tempus expres.sim implenda, post adimpleri nequit s paria sunt lapsu temporis via renuntiatione excludi s et quae sunt alia brocardica eiusdem
H cons. e. d. X. de os . delegat. l. s. C. A rem' et re arat. Adpellis Q. . et ST. X. eod. Clem. Sicut, de Adpectat. c. g. de Except. in VI. M E V. P. I. D. 33 . P. V. D. et ab eo laudatus P A UL. de CASTRO in l. Consentaneum n. fi . C. 2Momodo est quando iudex.c. s. vh. I. in his, qui sui HI ad. l. d. C. de emancipat. lib. 2. C. d pree. I p. st er.
43쪽
Argum. ULa citationibus edictae vim praecludendi habentibus inrausis tam citι. Quam eccles
o SPE e. IURIS PR. IvDIe. THEOR. PR Ae T. eiusdem farinae ta). Possemus illa multis exemplis, ex vario iure depromtis, illustrare, nisi hic otium nobis tum LymcRERus o o, tum S TR vcni us sc) fecissent, quorum apud virumque tam Casus extra iudiciales, quam iudiciales, iaquibus pro forma actus tempus, lege definitum , strictilibine obseruandum est, enumeratos deprehendes ; .
Nonnullas tamen caussas tam ciuiles, quam ecclesiasticas, illustrationis caussa hic silentio praetermittere non pos-stinuis, in quibus eiusmodi citationes edictales et comminatoriae extra Concursium quoque creditorum virtutem habent sine praeuia sententia emanentes praecludendi. Ita in casu publicationis bonorum usu venire, ut, em issa citatiose edictali creditores delinquentis, qui intra certum terminum non comparuerint, et ius crediti docuerint, etiam ii, poena
publicationis a principe postea remisci, bona ipsi restituantur, tamen ob praeclusionem, per lapsum termini ipso iure se,
La Vid. l. q. s. 6. D. de o . proe. l. 6. in fine princip, P
res ea us adducuntur, in quibus ipso iure aliquid amittitur, nullum est, nee tamen priuatoria aut annullatoria, sed i ' tum de elaratoria sententia terri solet.
44쪽
DE POENA PRAECLUS. IN CONCvRS.CRED. Ictam, tamquam contumaces, amplius non audiantur, passim tradunt iuris interpretes ca). Sic ex aure Sax. notum est, hereditatem vacantem, si intra annum
et diem nemo illam petierit, fisco cedere sp) , et rerum casu amissarum, ii post publicam proclamationem intra tempus praestitutum dominus eas non repetat, duas partes magistratu L tertiam inuentori addici O). Solet quoque, uti quotidie videmus ex litteris publicis,plerumque aleae emtoridus in vulgo sic dictis Lottariis renouatio sortis sub poena amissionis intra certum tempus iniungi, quo elapso, ad illam renouandam admitti frustra cupiunt. Quid multes quotiescunque aliquid fieri, vel omitti plurium interest, ne res, inter praesentes acta, per absentes deinde possit rescindi, aut
ob moram emanentium exitu suo destituatur, neC a iure, nec ab aequitate alienum videtur, non comparentium nullam haberi rationem, sed ita negotium ad finem perduci, ut citati aut tempestiue compareant, aut re non amplius integra tacere cogantur. Ex iure can. trahi forte huc possunt exempla tam edictaliter sub poena censurae ecclesiasticae citatorum, quos, si emanserint, statim vi citationis comminato-
(Q vid. e. H. L. I. Art.28. et dy. Add. priuilegium ab GTTONE Dues Brunsiileensi eluitati Luneburgensi et ab Archiepi.seopo HILLE BoLDo vehi Staden fi coneestum, quod Tiserumque exhibetur in di . de iure occupandi bona vacantias. XU. et XVII. et in App. n. III. co via. 2. N. L. II. Art. set. MATTH. CoLER. P. I. Dec. t s. n. q. CARPT P. I. e. gr. Def. ig. STRvv. Iuris , Romano -Germ. forens L. II. Tit. I. s. vlti
45쪽
riae pro excommunicatis haberi, docent , , quam praelat,
ruin, decuenorum, Canonicorum aliorumque beneficiatorum,
in ecclesia, vel Capitulo residere detrectantium, contra quos sola citatione edictali ad priuationem praelaturae, vel beneficii procedi posse, tradunt (li , atque haec omnia ex ratione, quia per lapsum termini lege definiti praeclusio ipso iure fieri, nec sententia iudicis declaratoria in iis quae exactis notoria sunt, opus esse censetur O . Nihil addam de proclamationibus desponsiatorum publicis, vim citationis peremtoriae habentibus (i , de virtute citationis edicialis in processu desertionis malitiosae (G, itemque in processu banni
co cons. MEIS CHNER. Tit. II. Dee. eam. L. II. D. r. n. y8. M A RRTINI Proetis Sax. Tit. X. s. d. n. io OTTO PRIUE A v N SCHLIFFER. Tr. de V. iu supplet. P. II. conci . gr. s. s. - vid. STRYc R. ad BRUNNEM. sui uelis L. II. e. I s. Io. FRANC. BORN. Exercit. de bannis nuptiat s. is SCHMID. in dist. do Dentini. do Suggestu e. s. s. lo. Io H E N R. FEL Z in dissi de Proclamat. Desponsator. De hae vid. SA M. STRYCR dissi de Desert. conivg. malitiva, Assert. 38. seqq. Add. Ill. BOEHMER I. E. P. L. II. Tit. 3. s. 13. B A R DILI diae de diuortio ex ea a desertionis thes 36 sqq. Cel. SCHOEPFIvs Selecti meis et M M. Turiums
46쪽
Fauere quoque videntur sententiae, de Da hic agimus, m. l. 6. et 8. C. de Remisi. pignori quarum altera ita habet: Si erum Rom. eo tempore, quo praedium distrahebatur, progi Gmmcite clmoniti creditores , cum praesentes essent, tuae suum executi non sunt it possint videri obligationem pignoris amisisse; altera sic est concepta : Si hypothecas fisco distrahente, re ditores silentio tradiderunt negotium, palam est, etiam actionem sitam amissi se eos, quam in rem habebant: nam et mm-hs hastae fides aeue convelli non debet. Ex his legibus col-
pignoris non requiri sententiam priuatoriam, Ied sumcere admonitionem per programma, cui
, is , 'm' Rix militores, ipsum ius pignoris statim extii
vid. CHRISTOPH. PHIL. RICHTER In diae de desertione litis tam eap. I. n. yr. ibique laudat. commentatores ad h. l. . . .. o r*UR NT US de pignor. membr. s. p. s. n. g;.M O LI N. de Iustia. M iuro Tris. Disp. s s. n. s. SC MOTA-HMdis Mam. iurid. Pandin. P. 1v. Lib. XX. P. m. OQ.
47쪽
rum NU. Quum igitur iuris communis analogiae virtus citationis a uispositione edietatis exc lusoria conueniat; reS plane extra dubium p Iegum p p erit in iis Germaniae prouinciis, ubi vel citationes omnes q*q 'p sub praeiudicio concipi, vel saltem edictali in concursibus creditorum emissae clausulam comminatoriam diserte inserilegislator iussit, adeoque terminuS peremtorius lege expressa sancitus est Hanc Electoris Saxonis mentem suille in sanctione supra allata (ab, peculiari opera ostendere adgressus es iam saepe laudatus No EsELisivs V duo potissimum argumenta satis speciosa ex ipsa illa constitutione urgens,quin rum alterum ex verbis,sub poena praeclusi creditores incertos citari iubentibus,alterum ex adiecta clausula finali, quae nihil amplius post terminum elapsiim admitti vult, desumtum est Alteri ro,ir quaerit partim ex iis, quae de creditoribus iam notis secunda vice sub poena praeclusi citandis, et, si rursus emanserint, restiter a concursit excludendis in eadem lege disponuntur, partim ex Mandato Sax. nouissimo contra dee ctores publicato, vi cuius debitores fugitivi in tribus diue sis territoriis sub poena infamiae citari, et, nisi intra triplicem terminum Sax. ipsis praefigendum comparuerint, eo ipso pro dolosis decoctoribus et infamibus haberi debent M. unde ex natura Correlatorum, eamdem in creditoribus sub poena praeclusi citatis, iuris dispositionem obtinere, arguit,
48쪽
DE POENA PRAE eLvS. IN eo NevR s.cRED. SAlterum argumentum ipsis verbis legis finalibus sulcire studet, quae generaliter omnem ulteriorem admissionem non solum arrestorum, utpote solos creditores certos et notos spectantium, sed etiam cuiuscumque noui debiti, a crediatoribus incertis edictaliter citatis propositi, termino semel elapso, prohibent. Sed omnes scrupulos', qui circa hanc rem olim moueri poterant, sustulit Recogn. Ordinatio Pr cess. Elee . Sax. -), quae, sicuti notos aeque, ac ignotOS, Creditores sub poena praeclusi edictaliter citari, ita intra temminum praefixum non comparentes sine praeuia sententia comminatoria pro praeclusis haberi, neque amplius ad comcursum admitti iubet.
Mittimus iam alias ordinationes prouinciales statuta- Avum. que localia, quae hac in parte cum dispositione Saxonica Con- legibus Brua. ueniunt, quid in his terris iura velint, breuiter examinatuis Sico Lumb.
ri. M Quum vero, sicut iam supra p) ex legibus, huc spe
remtibus, ostensum est, omnes hic termini praeiudiciales atoue peremtorii esse, et citationes edictales consuetis clausus is praeclusiuis muniri debeant, creditores in termino liqvidationis non eomparentes ipso iure praecludi, analosiae iuris
H Ad Tit. XLI. s. s. hi di positioni plane eonsona est O. P. Ratisp. in fine prooemii a nobis allata.co Quid in terris Prussi et Brand. dispositum fit, doeet hie Concurs. undri potisquen Ore n. s. ii 5. apud Dn. ΚNOR R. standi. Antei tuns tum gerichil. Droees L. III. e. q. s. i, D sect. I. s. s. not. a pag. go. et Sect. II. Membr. I. s. g. in L not. b. Pag. ag.
49쪽
6 sPE c. IvRIS PR. IvDIc. TREOR. PRAc T. ituris Brunsvicensis eo conuenientius videtur, quo magis aragumentum, a correlatis ex Mandato Saxonico desumtum
et modo adcluctum, etiam in simili constitutione, ab AugustissM. B. Rege promulgata, fundatum est Secundum illam enim decoctores. qui aufugerunt, publicum per proclama, in diuersis locis alligendum, edictaliter citari, et, nisi intra III. mensium terminum peremtorium se stiterint, stitim a tempore fugae non solum pro infamibus haberi, sed etiam podina promerita in effigie affici debent is). Sensium vero harum legum variae coctorum de virtute citationis edictilis praeclusiva distractaeque sententiae ideo dubium reddere nequeunt, quia lege alia iudices diserte iubentur magis clar iuris textus, lebes earumque rationes, quam opiniones doctorum, in iudicando sequi ct . Omnem dubitandi rati nem primo intuitu adimunt supra laudata iura Ciuitatis L neb. secundum quae peremtorie per edictum citatis, nisi intermino praefixo comparuerint, perpetuum silentium imp ni , nec iudex deinde amplius aures eis praebere debet. Et ita quoque huc usque in variis concursibus creditorum ibidem obseruatum fuisse, a viris in illo soro versatis aec pimus.
Nihil obstat, quod alicubi, ut in modo dicta ciuitate
Luneburgensi, nec non, quae eodem iure utitur, Vlgensi, per
D vid. Mandatum mi eber hie muthmilligen Banqueroutiers de an no aetas. quod corpori Constitutionum prouine. in Ae . Geoorgia Augusta aliquot abhine annis edito insertum est, T. II.
50쪽
DE POENA PRAEc LvS. IN coNcvRR CRED. cyper statuta sancitum sit . ut in principio statim sententiae locationis praeclusio creuitorum, qui emanserunt, repetatur. Accidit enim interdum, ut ad securitatem uuidem credit rum praesentium citatio edictalis sub clausula praeclusiva mittatur, sed, elapsio termino liquidationis, si nulli creditores Peregrini comparuerunt, inter domesticos vero de praelatione nulla est Gisputatio, nulla plane sententia prioritatis opus sit. Quis vero hinc dubitaret, creditoreS praesentes, qui in termino credita professi massam concursus sine processu inter se distribuerunt, ob ipsiun lapsum termini praeclusiui aduersus quemcumque tutos futuros esse g Sane durum foret, si semper adhuc impetibus aliorum obnoxii manerent , et comminatio praeclusionis, citationi ediciali adiecta, exitu careret.
Cunt haec fere omnia, quae pro vindicanda citationi edim Autiis. a iso e ali in concursibus creditorum vi exclusoria poterant rutita iti ij, adduci, grauia illa quidem magnamque veritatiS speciem nemivom i prae se ferentia, sed non ita tamen Comparata, ut omnem pri-eXceptionem resuant. Videbimus deinde, quid ad unum usim esse. alterumue ex ipsa iuris theoria responderi possit. Antequam vero ad hanc responsionem nos accingamus , dispiciemus, quibus communis et in praxi recepta sententia, quae soli citationi vim praecludenda denegat, nitatur argumentis. Ac pri-