장음표시 사용
31쪽
Quo desiderio Vetere renovamu amorOS Atque olim missas lemu ami Citia S, Certe non tanto mors immatura dolor est Quintiliae, quantum gaudet a more tuo. Vexant inaequale procellae
USque, ne Armenii in oris, Amice Valgi, stat glacies iner 5 len Si per omni S, aut Aquilonibus Querceta Gargani laborant, Et foliis viduantur orni Tu Semper urges flebilibus modis Mysten ademptum ne tibi e Spero Io
Surgente decedunt amoreS, Nec rapidum fugiente Solem. At non ter aevo functu amabilem Ρloravit omnis AntiloChum SeneXAnnOS, ne impubem parente S 5 Troilon aut Phrygiae SororeSFlevere semper. Desine mollium Tandem querellarum, et potiuS OVA
Cantemus Augusti tropaea Caesaris et rigidum Niphaten, o Medumque flumen gentibus additum
Victis minore Volvere VertiCOS,
Intraque prae Scriptum Gelonos Exiguis equitare Cam PiS.
32쪽
38. Μale est, CornifiCi, tuo Catullo, Male est, me herCule, et laborio Se, Et magis magis in die et hora S. Quem tu, quod minimum facillimumque est, Qua Solatus es adlocutiones sIrascor tibi. Si meos amores Paulum quid lubet adlocutioni S, Maestius lacrimis Simonideis.
Alfene immemor atque unanimis at S SodalibuS, Iam te nil miseret, dure, tali dulcis amiculi tIam me prodere, iam non dubitas fallere, perfide tNec facta impia fallacum hominum Caelicoli placent: Quae tu neglegis, a me mi Serum de Seri in malis. Eheu, quid faciant, dic, homines, Cuive habeant fidem
Certe tute iubebas animam tradere, inique, me InduCen in amorem, quasi tuta omnia mi forent. Idem nunc retrata te a tua dicta omnia factaque Ventos irrita ferre a nebula aeria Sini S. IO
Si tu oblitus es, at di meminerunt, meminit FideS, Quae te ut paeniteat postmodo facti faciet tui. 73. Desine de quoquam quicquam bene Velle mereri Aut aliquem fieri poSse putare Pium. Omnia sunt ingrata, nihil fecisse benigne
Immo etiam taedet taedet obestque magiS: Vt mihi, quem nemo graViu ne a Cerbi V urget, Quam modo qui me unum atque unicum amicum habuit.
33쪽
68. Quod mihi fortunata Suque oppreSSUS Cerbo Conscriptum hoc lacrimis mitti epistoliunt, Naufragum ut ejectum spumantibus aequori undis Sublevem et a mortis limine e Stituam, Nec veterum dulci scriptorum Carmine MuSae ObleCtant, Cum men anXia per Vigilat, Id gratum est mihi, me quoniam tibi dicis amicum, Muneraque et MuSarum hinc petis et Veneris: Sed tibi ne mea sint ignota in Commoda, Manli, Neu me odisse pute hospitis mCium, IOACCipe, qui merSer fortunae fluctibus ipse, Ne amplius a misero dona beata peta S. Tempore quo primum e Sti mihi tradita pura St, Iucundum Cum aeta florida Ver ageret, Multa satis lusi non est dea neSCia nOStri, SQuae dulcem curis miscet amaritiem Sed totum hoc studium luctu fraterna mihi mors Abstulit misero frater adempte mihi, Tu mea tu moriens fregi Sti Commoda, frater, Tecum una tota Si noStra Sepulta domUS, O Omnia tecum una perierunt gaudia OStra, Quae tuus in vita dulci alebat amor. Cuius ego interitu tota de mente fugavi Hae studia atque omne delicia animi. Igno Sce igitur, Si quae mihi luctu ademit, 25 Haec tibi non tribuo munera, Um nequeo. Nam quod Scriptorum non magna St Copia apud me, Hoc fit, quod Romae vivimus: illa domuS, Illa mihi sedes, illic mea Carpitur aetaS Hu Una ex multi CAPSula me equitUr. O Quod cum ita sit, nolim Statua no mente maligna
34쪽
Id facere aut animo non Sati ingenUO, Quod tibi non utriusque petenti Copia parta Si Vltro ego deferrem, Opta Si qua foret. 65 Etsi me adsiduo Confectum Cura dolore Sevocat a doctis, Ortale, Virginibu S, Ne potis est dulcis uSarum expromere fetuSΜens animi tantis fluctuat ipsa malis. Namque mei nuper Lethaeo gurgite fratris 5 Pallidulum manans adluit unda pedem, Troia Rhoeteo quem subter litore tellus
Ereptum nostri obterit X Culis. Adloquar, audiero numquam tua faCta loquentem, Numquam ego te, ita frater amabilior, Io Aspiciam postha at Certe Semper mAbo,
Semper maesta tua Armina morte Canam,
Qualia sub densis ramorum Concinit umbris Daulias absumpti fata gemen Ityli). Sed tamen in tantis maeroribuS, Ortale, mitto 5 Haec expressa tibi carmina Battiadae, Ne tua dicta vagis nequiquam redita Ventis
Emuxisse meo forte pute Rnimo, Vt missum Sponsi furtiVo munere malum Procurrit Casto Virgini e gremio, O uod miserae oblitae molli sub Veste loCatum, Dum adventu matri prosilit, XCutitur Atque illud prono praecep agitur deCUrSU, Huic manat tristi consciu Ore rubor.
35쪽
Multas per gente et multa per aequora Vectu SAdvenio has miseras, frater, ad inferia S, Ut te prostremo donarem munere morti SEt mutam nequiquam adloquerer inerem,
Quandoquidem fortuna mihi tete ab Stulit ipsum, Heu miser indigne frater adempte mihi.
Nunc tamen interea haeC, priSCO quae more parentham Tradita sunt tristi munere ad inferia S, Accipe fraterno multum manantia fletu, Atque in perpetuum, frater, V atque Uale. IO
O fons Bandusiae, Splendidior Vitro, Dulci digne mero, non in floribUS, Cras donaberi haedo, Cui frons turgida Cornibu SPrimi et venerem et proelia deStinat; Fru Stra nam gelidos inficiet tibi Rubro Sanguine riVOS Lascivi subole gregi S. Te flagrantis atrox hora Caniculae Nescit tangere, tu frigu amabile Io
Fies nobilium tu quoque fonti Um, Me dicente cavis impositam ilicem Saxi S unde loquace S IS Lymphae desiliunt tuae.
36쪽
Paeninsularum, Sirmio, insularumque Ocelle, quaSCumque in liquentibu stagnis Μarique vasto fert uterque NeptunUS, Quam te libenter quamque laetu inviSO, Vix mi ipse Credens Thyniam atque Bithynos LiquisSe Campos et Videre te in tuto linquid solutis est beatiu Curi S,
Cum men Onu reponit, a Peregrino
Labore fessi venimus larem ad noStrum Desideratoque acquiesCimus lecto o HOC St, quod Unum est pro laboribus tantis. Sal Ue, O VenuSta Sirmio, atque ero gaude Gaudete vosque, o Lydiae laCUS Undae Ridete, quidquid est domi a Chinnorum.
Laudabunt alii Claram Rhodon, aut Mytilenen, Aut Epheson bimarisve Corinthi Moenia, vel Baccho Thebas vel Apolline Delphos
Insignis, aut Thessala Tempe. Sunt quibus unum opus est, intactae alladi urbem ECarmine perpetia Celebrare, et Undique decerptam fronti praeponere liUam. Ρlurimus, in Iunoni honorem, Aptum dicet equis Argos ditisque ycenaS. Μ ne tam patiens LACOdaemon, IONec tam Larisae perCUSSit CampUS Opimae, Quam stomus Albuneae reSOnantiS, Et praeceps Anio a Tiburni lucus, et uda Μobilibus pomaria ri ViS.
37쪽
CATULLUS. 25qq. O funde noster seu Sabine Seu TiburS, Nam te SSe Tiburtem autumant, quibUS non StCordi Catullum laedere a quibu Cordi St, uovis Sabinum pignore SSe Contendunt), Sed seu Sabine sive veriti TiburS, Fui libenter in tua Suburbana Villa, malamque pectore Xpui tuSSim, Non immerenti quam mihi meu Venter,
Orationem in Antium petitorem Plenam veneni et pestilentiae legi. Hic me gravido frigida et frequen tuSSiSQuassavit usque dum in tuum Sinum fugi,
Et me recuravi otioque et urtica. ISQuare refectu maximas tibi grates Ago meum quod non e Ulla Peccatum.
Nec deprecor iam, si nefaria Cripta SeSti recepSo, quin gravedinem et tuSSim Non mihi, sed ipsi Sestio erat friguS, O Qui tunc vocat me cum malum librum legi.
Ni te plus oculi mei amarem, Iucundissime Calve, munere Stoodissem te odio Vatiniano Nam quid feci ego quidve SumGOCutUS, Cur me tot male perdere poeti Z Isti di mala multa dent lienti,
38쪽
26 CATULI Us. Quod si, ut suspicor, hoc OVUm a repertum
Μunus dat tibi Sulla litterator,
Non est mi male, Sed bene a beate, Ιο uod non dispereunt tui laboreS. Di magni, horribilem et sacrum libellum ueni tu Cilicet ad tuum Catullum Μisti, Continuo ut die periret, Saturnalibus, optimo dierum i 15 Non, non ho tibi, false, sic abibit: Nam, Si luxerit, ad librariorum
Curram Crinia, CaeSiOS, AquinOS, Suffenum, omnia Colligam Venena, Ac te his Suppliciis remunerabor. 2 OVos hinc interea valete, abite Illuc, unde malum pedem attuli Stis, Saecli incommoda, peSSimi Oetae.
Suffenus iste, Vare, quem probe OSti, Homo est VenuStus et diCa et UrbanuS, Idemque longe plurimo faCit VerSUS. Puto esse ego illi milia aut decem aut plura PerSCripta, ne SiC, Ut sit in palimpSeSto 5 Relata : Chartae regiae, novi libri, Novi umbilici, lora rubra, membraUR, Derecta plumbo, et pumiC Omnia nequata. Hae Cum lega tu, bellus ille et urbanus
Suffenu unu Caprimulgu aut OSSO IORursu Videtur tantum abhorret a mutat.
Hoc quid putemus esse ui modo scurra Aut si quid hac re tritiu videbatur, Idem infaceto est infaCetior Ure, Simul poemata attigit, neque idem umquam S
39쪽
CATULLUS. 27 Aeque Si beatus a poema cum Scribit Tam gaudet in se tamque se ipSe miratur. Nimirum idem omnes fallimur, neque Si qui S illam, Quem non in aliqua re videre uisenum Possis Suus cuique attributu est error : OSed non videmu manticae quod in tergo St.
HeSterno, Licini, die otiosi Multum lusimus in meis tabellis,
Ut convenerat esSe delicatOS. Scribens versiculo uterque OStrum Ludebat numero modo hoc modo illoc, Reddens mutua per iocum atque Vinum.
Incensus, Licini, facetiiSque, Vt nec me mi Serum Cibu iuvaret, Ne somnus tegeret quiete CellOS, O Sed toto indomitus furore lecto VerSare Cupien Videre lucem, Ut tecum loquerer, SimulqUO Ut CSSOm. At defessa labore membra OSt Uam Semimortua lectulo iacebant, IS HOC, iucunde, tibi poema feci,
Est vehemens dea laedere hanc Caveto. 46. Iam ver egelido refert teporeS, Iam caeli furor aequinoctialis Iucundis Zephyri silescit auris.
40쪽
Linquantur Phrygii, Catulle, Campi
Disertissime Romuli nepotum, Quo Sunt quotque fuere, arce Tulli, Quotque post alii erunt in annis, Gratias tibi maximas Catullus
Agit pesSimu omnium Poeta, Tanto peSSimu Omnium poeta uanto tu optimu Omni Um PntronUS.
Verani, omnibu e meis amicis Antistans mihi milibus trecentiS, Venistine domum ad tuos PenateS MARTIAL E 69. Antoni hario nil obiecture Pothino Et levius tabula, quam Ci Cerone OCONM: Quid gladium demens Romana stringi in radHoc admisisset ne Catilina nefaS. Impius infando mile Corrumpitur RUTO, Et tanti opibus octacet una tibi. Quid prosunt Sacrae pretiosa silentia linguae t Incipient omne pro CiCerone loqui.