장음표시 사용
241쪽
Sancti Gregori Papae ita. Lib. III.
Iaeret, ad sacratissimum beati Petri Apostolorum Principis corpus distridia sacramenta praebuisse, quibus insontem se assereret. Quapropter eum ab sol Vit S. Gregorius, suo loco redituit. Episti ad scripta est ad Anastasium
Presbyterum , quem multis, praeclaris virtutibus ornatum depingit svituperat tamen ob ducatum in mo- , .asterio quod vocabatur Pleas assumtum , quod hoc in coenobio me liata sub sanctitatis habita secularia agerentur. Hortatur autem illum ad contentionem quae inter ejusdem monasterii patrem, Amos erosolymorum Patriarcham exorta erat, OLlendam, componendam. Magna erat altercatio inter Caesarium Abbatem monasterii sancti Petri apud Bajas, Iohannem Abbatem S. Luciae, in Syracusana urbe de qua dirimenda Gregorius ad Johannem Syracus Episcopum scripsit, rogans ut ipse cum Fantino defensore, adhibit Johanne Agrimensore erat enim quaestio de finibus
er 39. accederet, ac sententiam semetri P ereligiosortim virorum corda fecutarium rerum intentio a mutua disjungeret caritate . De servanda mon altica di
sciplina in Africa sollicitus, Dominicum Carthaginensem Episcopuma gavit, ut coerceret Monachos impune agantes , eosque obedientiae jugo, quod excusserant, rursum sub di curaret Episcoposque quos au-iι 3. Q. . distrat iis erronibus patrocinium fertire, ab eorum defensione modis omnibus interminando compescerct . ix mi occasione ad Gennadium A, thsd P .: Psaefectum scripsit , nimirum si eae prospi ut ei Ruserium Comitem eiusque ι ... concives ac ipsam Corsicam insulam v. . commendaret. Unde intelligimus in sulam hanc ad Africae Praesecturam fe Exarchatum pertinuisse fortasse quod Sardiniae adjaceat, quae tunc inter Africae provincias accensebatur
septima ultima Hostium incursionibus patebat Corsica nec satis erat illuc exercitum transmitteres, nisi huic praeesset dux peritissimus . Ideoque rogat Gregorius praefici Anathasium Thribunum, qui jam eadem pro vin cia strenue defunctus fuerat , ab ipsa dein amotus, magnam sui exustimationem omnibus insulae incolis, majusque reliquerat desiderium Septimum hunc Gregoriani Ponti dis iam de
fcatus annum audemus observatio conjugione de coniugio, si alter coniugum et sonarunt
servilis sit conditionis , iii mendo 'et
quod a sanctissimo Pontifice nequa ep. r. quam reprobatum , ut patet ex Epistola ad Fortunatum Neapolitanum
Episcopum . Ejus Ecclesiae Clericus
uxorem a suo consortio removerat ,
quod illa fuisset de fervili conditione pulsata . Contendit vero mulier ejecta se liberam este; fummum Pontificem adiit, rogans viro suo restitui. Benigna aures praebuit supplicanti pius Pater; cumque in ea nulla fervilis macula inventa esset , jussit ut ille Clericus conjugem injuste repudiatam reciperet vero abnueret, districto vindictio subjiceretur. Unde liquet non alia ratione coactum fuisse Clericum illum ad uxorem denuo accipiendam, quam quia falso iterat de servili conditione tit ata Itaque si nupsisset ut libera postea probata fuisset ejus conditio servilis, propter conditionis vitium , irritum fuisset matrimonium.
I. Corsorum Idololatrarum convcrs . , D. II. Et Iudaeorum Agrigentinorum
III '. Alios Iudaeos injuste vexari prohibe S. Gregorius. IV. Anastasium Antiochenum variis perfecutionibus oppressum consolatur . . Moritur Anactasius. Qua successor ad S. Gregorium scribit. Haereticorum falsam Ephesio nodum pro
vera obtrudentium fraudem ex veteribus codd. detegendam censet S.
242쪽
Doctor . VI. Eulogio Alexandrino gratulatur. VII. De Martarologii Rom. antiquitate . Opinio Henrici Valesii expenditur . VIII. Suspicio de Vaticanorum codicum suppositione injecta exsufflatur. IX. Episcopum Numidiae injuriam passum protegit S. Pontifex. X. Africana Ecclesia ducit originem a Romana XI. Quid de pretio pro sepultura dat senserit anctus Gregorius. XII. Ouid de redituum Ecclef. partitionestatuerit. XIII. Et de Campagis. XIV. Septem defensores fecit Regionarios. XV. ξ monasticae Mus
Clavum sui Pontificatus annum auspicatus est Sanctus Greao-
rum conver rius magno cum gaudio , propter
1is i. o. Corsorum con Versionem, de quanti perrime perscripserat Petrus Aleriensis Episcopus . Gratiis Deo de more actis ob laetum nuntium , eumdem Petrum hortatus es ut coeptum eliciter opus perficeret , ac caeteros qui necdum baptizati erant, aut posssusceptum baptismum , sive negligentia sive necessitate, ad idolorum cultum reversi fuerant, congregare, ad fidem perducere pergeret Ouod Orim , inquit, opus utilius coe stibii-nnius acturus es , quam tit de animarum vivificatione, collectione cogitos, ct tuo Domino, qui tibi locum praedicandi didit, immortale lucrum reportes Adhortationi liberalitatem
ut solebat, adjunxit transmisit enim huic Episcopo quinquaginta solidos, Libi. . ., ad Vestimenta eorum qui baptirandi
Episcopi adjutori qui regebat Eccle. siam non ita pridem iussu Papa in pol sessione Rom. Ecclesiae constructam cum bati sterio , praedium aliquod pro stipendio assignavit & concessit . Laudavit insuper consilium
Petri ' Episcopi de alio Episcopo in
Vide Castro nota ea b Vide notas id hanc P.
eadem insula ordinando, non procula monte , quem plurimi adhuc idolorum cultores incolebant . Non in sola Corsica exsulabat latitabat id lolatria, nam ex Ep. 1 . hoc anno scripta ad Agnellum Terracinensem . . i
Ep. diicimus quosdam hoc In pago tunc arbores adhuc coluisse. Et biennio post Brunichildem Reginam ho latus est ut ab idolorum cultu sibi
subditos populos coerceret . Quia inquit , pervenit ad nos, quod nulli Christianorum, ad celsas occurrant, ct quod dici nefas est, a culturis daemonum non abscedant . Quodnam esset idololatrice genus explicat his verbio: ultores arborum non
exsistant, de animalium capitibus fa cris cia non exhibeant. Quae in notis ad hunc locum exposuimus Alia p. s. in Epistola dolorum cultoribus ungit aruspices atque sortilegos. Laetitiam pro conversis idololatris .
excepit gaudium de Iudaeis Agrigen ': x
lini ad fidem Christianam venire se- geminorii mstinantibus. Ne vero longiori mora desiderium eorum deservesceret Onam mense Iunio quo ea de re scripta
est Epistol Sancti Gregorii, usque
ad proximum Pascha , novem ad minus menses computabantur, P indulsit Papa ut ante solemnitatem Paschalem, V extra quam estum Pentecostes baptismus dari non solebat in Ecclesia Latina , lustralibus
aquis tingerentur , indicta prius quadraginta dierum abstincntia, poenitentia. Cumque ex illis plurimi pauperes cssent, ita ut ad emendam sibi candidam vestem a recens bapti Ea ctis gestari solitam , ob rei domesticae angustias, pares esse non viderentur; iussit antino defensor ut Eccusiae sumtibus compararentur hae vestes, quas egestate laborantibus distribuere curaret. Interim Episcopum Agrigentinum monitum esse voluit , ut illos Christianae religionis candidatos
243쪽
Catechumenos arcesseret, ac eos de
quam ascepturi erant mature doce re, necnon Evangelica legis praeceptis imbuere sollicitus foret. Ut facilius Judaeos alios clementia mansuetudine ad fidem pertrahcret sapientissimus Pontifex , probribuit ne locis juxta leges sibi concessis depellc-rentur aut aliis at ficerentur iniuriis. Id liquet ex Epistola Victori Panormitano
Episcopo in gratiam Judaeorum hac in urbe degentium scripta, ' paulo post superiorem de Iudaeis Agrigentum incolentibus ad antinum directa Si qui tamen Iudaeorum insolescerent adversus Christianos, eorum audaciam frangere coercere quantocius satagebat; et piscopos ut eorum pravis consiliis resisterent, hortabatur
Laetum de tot in sidc Lbus ad fidem
conversis nuntium turbarunt Anasta
si Antiochen Episcopi Epistolae, quae
pro verbis et comas fluebant. Amici dolorem lenire , animumque pene sub adversitatum pondere deficientem rigere conatus est Gregorius. A quibus tunc vexaretur hic Patriarcha, non explicatur in Epistola consolatoria summi Pontificis. Haereticos tamen qui tunc in Oriente grassaban. tur plurimi , sub variis cephalorum , Severianorum, Theodotianorum nominibus, adversariorum eius ante signanos exstitisse vix dubitamus.
Praeter commemoratos eterOdOxos,
alia monstra nuper consurrex ille queritur vigilantissimus Papa novos videlicet errones, qu Trophetas , zangelia, oe dicta Patrum evacuare moliebantur sed permanente , inquit Gregorius ad Anastasium , vita est a Sanctitatis, in protectoris no seri gratia speramus, quod eorum ora citius obmutes cant, quae contra foliditatem veritatis aperta sunt quia quamlibet acuti gladii immitantur , cum saxum feriunt, fracti re-yiliunt. Optima sane ratio, cur tot
haereticorum tela in Ecclesiae sumi Dsimam petram intorta retusa an dem in ipsos reciderint auctores
Aliunde spes affulgebat victoriae de his Ecclesiae hostibus reportandae scilicet ab eorum divisione: Quia inquit sanctus Doctor , in ipsis qui a sanctae Ecclesiae doctrina divisi
sunt, unitas non est. Inter eos qui sancto Anastasio in sensi erant, . Gregorius designare videtur Patriarcham CP quem ait addidisse onera , cum sublevare debuisset sub ovium vestitu intus suis. se lupum rapacem solum prae aliis habere appetiisse , quod dignus
non fuerat vel cum fratribus habere, ob usurpatum scilicet cecumenici Patriarchae titulum Paulo post acceptas a Gregorio . litteras, Anastasius ad tranquilliorem I n. .' meliorem vitam V transit, is suc- is sicce secestarem habuit alium Anastasium di citer stri. cstum iuniorem, qui cum ad Papame':
scriptillet de ua provectione, ac ri Haeretico-
dei professionem ut moris erat mi g,s :,
sillet, responsum ab ipso tulit per nodum pro
gratum di caritatis melle conditum .dentium
Ut edis Anastasii maioris succesta liqv fm
fuit ille Patriarcha , ita etiam O codd. de te ialeltiarum tersecutionum nam post ': '' novem episcopatus annos , in sedi ctur.
tione martyr occubuisse dicitur. In Epistola Sancti Gregorii qua respondet Anastasio nuper ad Sedem Antio ch nam a sumto id prae caeteris observatione dignum , seudo Ephesinam Synodum a Nestorianis habitam, in qua impia Coelestii Pelagii dogmata sunt approbata , tunc saepius pro ipsam et cecum enica Synodo Ephesia , versipellium haereticorum fraude suisse obtrusam . Cui errori ut Occurratur, suadet doctissimus pater , in scriniis praecipuarum Ecclesiarum Romanae, Alexandrinae , Antiochenae , sincera Ephesinae Synodi acta perquiri ubi vides veterum co-di
a Lege etiam p. 6. libri x. cos. his i. Ecoles. c. q. lib. v cap. 3. De Anatasio legendus Evagrius lib. v.
244쪽
Santa C legorii Papa Vita. Lib. III.
xiii Tumultuantes adversus Anastasium Alexati dii uiae reticos mox vidimus in Oriente.
ι,λ ι ' Pacatior autem erat AEgyptus , Alexandrina Ecclesia sub Eulogio Patriarcha, qui plerosque haleticos
Ecclesia reconciliaverat, concordiam inter fideles firmarat. Haec ut accepit S. Gregorius , arrepto calamo statim amico gratulatus est vi. cissimque de conversis nuper Anglis cum certiorem fecit. A de his jam diximus. Erat inter utrumque sanctissima consuetudo mutuis confirmata beneficiis, officiis . Eulogius postularat a summo Pontifices, ut sibi nctorum Martyrum gesta, quae piae
memoriae Constantini temporibas ab Eusebi Caesariens collecta sunt transfmitteret . At ille respondit se de hae jusebiana collaetione nihil unquam ante acceptam Eulogi L pistolam audiisse. ddit Traeter illa qua in ejusdem Eusebii libris de gestis fanctorum Mart rum continentar, nulla
in archivi hujus nostra Ecclesiae, vel in Romam tirbis bibliothecis esse o. gnoti, nisi pauca quadam in unius codicis volumine collecta. Nos autem pene omnium Marorum distincti par dies singulos pasonibus collecta in uno codice nomina habemus, atque quotidianis rebus in eorum veneratione Missarum solei nuria agimus. 2 on tamen in eodem volumine quis qualiter sit passus indica thr, scd tandam modo momen , locus, ct dies passionis poni tur. Unde A, ut multi ea diversis terris atque prozinciis per dies , ut praedixi, singulos cognoscantur mar-Drio coronati.
Vii. Hinc habemus Martyrologii Ro-ν , , ni prima veluti rudimenta . Ipsus
xi niiqui meminit Synodus loves ovicnssan. 7q7. habita, in qua decretum ut per Iri . totius cinni natalitia Sanctorum uno eodemq;le die juxta Martarologium Ecclepra Romana, cum a Lege notas ad hanc Epiuolain
sua sibi conveniente malinodies cautilena venerentur. Martyrologiorum
origo a fastis Ecesesiarum repetenda nobis videtur. Singula enim habebant Martyrum suorum aliorumque Sanctorum Catalogum , quorum inmemoriam festi celebrabantur dies. Hinc Cyprianus Denique, inquit o dies eorum quibus excedunt annotate ut commemorationes eorum in ter memorias Martyrum celebrare posse ρ. a novassmus. De hoc argumento lector stu mo, Sy diosus consula Henricum Ualc sum menociqui singularem edidit de Martyro phnetiui logio Romano dissertationem A suis
in Eusebium Caesariensem annotatio
nibus adtexuit , perpendatque rationesque is adstruere conatur vir doctissimus nullum unquam suis te proprium ac peculiare Martyrologium Ecclesiae Romanae ante illud quod jussuxisti . Pontificis maximi editum est hoc titulo, Baronii annot 1-tionibus illustratum. Praecipua ducitur ex veterum Scriptorum silentio quae tamen ruit lecto Synodi Clo. vestio vi eri sis allato supra testimonio. Non inficiatur quidem Valesius Ecclesiam Romanam . alias saltem insigniores habuisse sua alendaria suosque fastos, quibus inscripta propitorum Martyrum ac sanctorum Episcoporum nomina continebantur sed nullatenus Martyrologi , qua non unius, inquit, loci propria, sed totius Ecclesias ere communia , quippe quae totius Orbis Marores Coue fomes uegeneraliter contimerent. Certe si ex allata definitione controversiam dirimamus, Valesius lite casurus vi. detur. Quippe non alicujus Kalen. dari meminit S. Gregoi ius, in quo
Martyrum tantum Romae passorum nomina continerentur, sed codicis in quo Ene mmum Mart rum distinitis
per singulos dios passionibus collccta nomina cssent. Ut autem agi de Martyr bus ubique terrarum passis ostenda-Pur, subdit In eodem volumine . . no-
245쪽
Sancti Gregorii ,en, locus, ct dies passionis poni-
rur. Unde, ut multi ex diversis terris atque provinciis , per dies . . . su-gulos cognoscantur a ruri coronati.
Hic quid sentiamus de Valesii opinione aperire operae pretium judicavimus; ne quis sorte crederet notam
quamdam quae Valesio favet subjecta n laudat Epistolae ex usian villae , fuisse a nobis adoptatam . Absit enim ut omnis quae in Gregoria nas Epistolas observavit vir doctus nobis approprientur.
Certe hoc loco suspicionem injicit
suspieio id manu exaratorum codicum Vati.
tum Vis norum suppositione , quam diluere eum suffla nostri est ossicii Ait enim r Romae
v d. . 2; da vel pauca tunc furis Martyrum
gesta, nullas de Marorum passionibus narrationes, id certe est mirabile, Movis auctoribus qui Vaticanos codices passm ingerunt, incommodum At primo sanctus Gregorius minime dicit non exstitisse in archivo Ecesesiae Romanae codicem quem sibi communicari postularat Eulogius, sed tantum non inventum unde subdit: Quaerentes quidem nouintenimus , sed adhuc non invenientes quaerimus si potuerint inmeniri
Secundo etiamsi cunctora Martyrum gesta , quae . . . . Constantini temporibus ab Eusebio Caesariens collecta fuerant, in archivis, bibliothecis
Romanis tunc locum non obtinuissent , inde temere colligitur tunc Romae nulla et pauca fuisse Martyrum gesta, nullas de Martyrum passepionibus narrationes Fatetur fortasse Gregorius caruisse suo tempore bibliothccas Romanas collectaneis in quibus acta Martyrum omnia aut pleraque reperirentur , quasi in unum corpus redacta se ditatae nihilomi nus erent actis singularibus Martyrum, maxime in Italia, praesertim Romae martyri coronatorum. . Taceo a Vide qua supra diximus lib. I, c. I. Tom. XVI.
Papae ita. Lib. III. 33 sde veteribus codicibus ad alia quam
ad Martyrum historias pertinentibus, quorum poterat esse Romae
maxima copia : de his enim silet
Tertio quid vetat etiam post san- emissimi Pontificis obitum amitto aliunde codices Romam suisse allatos .,
quos nunc laudare nos non. pud eret etiamsi non essent Gregorio antiquiores Qua et enim veneratione digna sunt membranae plusquam centum annorum supra mille Nunc ad hi storiae rogorianae seriem revocemus gradum Bellum hoc anno in Italia exarsisse innuit sanctus Gregorius , dum deflet mala quae a Barbarorum gla
diis perpeti cogebatur . psos in Sardiniam descensionem fecisse colli. itur ex Epistola sequenti Indictione
scripta . Idcirco ortasse voluit S. Gregorius, ut nullus etiam Clericus a vi giliis, excubiis ad urbium custodiam necessariis excusaretur eademque lege tenebantur Monachi. Non minus dolet vir sanctus de Iudicum Magistratuum pertersitate, iniquitate, tram de ferocitate hostium Inter arma enim silentibus legibus omnia sibi licere existimabant. Gennadius Africae Patricius Paulum Episcopum in Numidia mustis ab annis vexabat. Cumque Sedem apostolicam appellasset , variis calumniis impeti itis Praesul, quominus Romam ve. niret obstiterat Patricius, penes quem in administratione hujus provinciae summa erat audioritas. Consensit Papa ut piscopus ad Comitatum per geret atque acl Augustum suas deserret querelas. Tandem pauliis in Numidiam redire jussus est , ut ab Episcopis hujus provinciae udis aretur. Cujus innocentiam cognoscens regorius, ipsius causam Episcopis A. deo lato , qui tunc primatum g rebat, Maurentio, praesertim Co
IX. Episcoplim Numidie injuriam
246쪽
S. Gregorii Papae ita. Lib. III.
lumbo commendavit hunc enim noverat Ecclesiae a beato Petro fundata addictissimum is recti tenacissimum. Nihilo tamen minus ipsum adhuc munire curat contra Optimatum
sollicitationes, impulsus , quibus ejus virtus labefactari potuisset ' ulla ergo, inquit, os res ab aquila tis studio, nulla suspendat potentia
personarum . Sed i itens p c tis Dominicis, omnia quae sunt rectitudini adversa, contemne . In defendendis partibus Iustitiae constanter insisse Odia pro veritate , se qua sunt, sustinere non renuas ut tanto majorem in adventu edemtoris nostri fructum mercedis invenias , quanto ejus mandata non negligens, in favorem Justitia, defensionem impenderis. i Praeter communem sollicitudinem
Eceles du quam de tota Ecclesia gerere debe.
ἶ - bat summus Pontifex , singulari studio
1Md. 0.33. de cura Ecclesiae Africanae prospicere tenebatur, quod a Romana suam traheret originem , ut docet S. Gregorius ad Dominicum Carthaginensem Episcopum scribens Scientes unde in Africanis partibus sumserit ordimatio sacerdotalis xordium , laudabiliter agitis quod Sedem postul-cam diligendo, ad oscii Uri originem prudenti recordatione recurritis. Hinc adsovendam mutuam caritatem teneri utriusque Ecclesiae Antistites probat, excurritque hac occasione in laudes caritatis, his verbis plane at reis Magna autem caritatis virilis est, dilecte Frater , quae se ceritatis suae inculo alterna multo aufectu corda confringit, ct ea a gratiae non sinit compage dissolvi disjiuncta con junyit, unita restodit, ignotos sebit agine reddit cognitos per amorem. Oui uis igitur in hujus cardine mentem figit, eum de supernae patria ha bitaculo cujuslibet adversitatis impulsio non evellito quoniam quocumque se terterit , a mandatorum inniue non excedit. Ita sapientissimus ille
a Vide p. 7. a 33. lib. eiusdem via r.
pietatis Christianae magIster omnibus Epistolis suis exquisitas ' inspergebat
sententias de caritate , de mundi contem tu , de adversis patienter ferendis, de studio sacrarum litterarum is de caeteris virtutibus ad coelestem vitam pertinentibus eoque veluti sale quid quid scriberet condire curabat. Episcopos, aliosque sacris ministeriis addictos a turpi lucro x xl
variis verbo exemplo avertere dato sense.
potissimum satagebat sanόtissimus Pon 'tis ex Hinc moleste tulit Donum Episcopum Messan ensem pro sepultura tantum pretium accepist , ut ejus qui sepulturae jus comparaverat, heredes ad inopiam redacti viderentur. Suadet igitur Episcopo ut qua accepit restituat, maxime cum ea esse juris alieni Palumbi Episcopi Consentini testimonio probaretur . Et si vero non prohibeat aliquid pro se pultura accipere , fateaturque antiquac consuetudine id factum ait tamen in sua Ecclesia vetitum a se fuisse, nec cuiquam assensum se iambiturum , t loca humani corporis pretio Lib. m.
possint adipisci. Vos, inquit, qui Ea ke piscopi dicimur, de humandis delium corporibus pensa facere quid debemus λPostea scribens ad Januarium , in. dulsit tantum ut pro luminaribus ac ciperetur quod quisque offerre vellet. et vero, inquit, aut aliquid Lib.1x. v. 3. Exigi omnino prohibemus; quod valde irreligio sum est, ne aut venalis fortasse , quod absit, dicatur Ecclesia aut vos de humanis ideam mortibus gratulari; si ex eorum cadaveribus adeatis quaerere quolibet modo
Leo Catanens Episcopus serebatur Quia de Gquartam redituum ecclesiasticorum '
paricia non ex integro, sed cum ali- ne statue.
qua diminutione suis Clericis divi. Hi iri
dere , quod cupiditatis argumentum h
erat. Inde colythorum de aliorum ..de clero querelae ad Papam pervenerunt . Ex tribus aliis bonorum Ec-
247쪽
S. Gregorii Papaeeles portionibus una cedebat pia scopo, familia ejus, propter hospitalitatem , susceptionem et alia pauperibus alia denique reparandis Ecclesiis servabatur. Ut autem omnis querelarum calumniarumque in Episcopum tolleretur occasio , haec decrevit sapientissium usi aequiisimus judex : Volumus ut quidquid Ecclesiae tuae ex reditu vel quolibet alio titulo fortassis accesserit, quartam exinde pur-tionem me diminutione aliqua debeas sciregare , atque eam Iecundum Dei timorem res teris , t aconis , ac clero, ut tibi Uum fuerit, discrete libidere ita sane ut unicuique sicut meritum laboris exegerit, libera tibi sit, juxta quod praevideris, largiendi licentra quatenus, hi qui meren tur, etiam temporali se sentiant hoc commodo consolari, alii, adjuvante Domino , eorum ad melius contendant imitatione pro cere
Qui justis Catanensium Clericorum Et decim querens pulsatus , hanc sententiam paris tulit contra piscopum , eorumdem D. ,, V superbiam, inanem gloriolam re-
pressit paulo post , ob usurpatos
campagos, quod est genus calceamenti ad usum Praelatorum solemniter Missam celebrantium Q is uti cum solis in tota Sicilia Diaconis Messanensis Ecclesie a Romanis Pontificibus concessum olim fuisse , Catanenses tamen Diaconi calceati campagis procedere praesumserant. Quem temerarium ausum exosus Papa , scripsit ad Johannem Syracusanum ut eadere inquireret, ac utrum a se vel alicujus auctoritate id praesumsissent exploraret posteaque deccrneret ipse quid facto esset opus . Nam si negligenter, inquit ea qua male furpantur emittimus, excessus viam
xensores a terque agentes coercebat, ita etiam a Vide notas ad laudatam p.
Vita. Lib. III a Tutiliter pro Ecclesia militantibus de his γερ, tini.
bita honoris piae mi rependere sata-rios gebat. Idque defentores no annos uni experti ; nam septem ex ipsorum collegio Regionarios constituit, ob strenue navatam in causis Ecclesiae Pontificum obsequiis operam. lim ex solis Diaconis assumebantur Regionarii postea quorumdam Pontificum concessione, ex schola notariorum . Subctiaconorum notantilli constituti sunt. Tandem ad desensores hic honor pervenit, . Gregorii beneficio. xv Etsi hoc praesertim anno S. Gre Res monet.
gorius quantum sibi curae essent res
monastica b plurimis Epistolis palam untur. fecerit, pauca tamen ex his deliba c ''bimus. Insigne prae arteris est ri bvilegium concessum monasterio sanctorum Iohannis Stephani in urbe Classitan constituto, de quo scripsit ad Marinianum Ravennatem piscopum. Quid hoc privilegio cautum esset in gratiam Monachorum, inde
stelliens monasterium olim magno Cassiodoro fundatum , non solum tunc perseverasse , sed etiam floruisse , liaque monasteria sibi unita obtinuis se . Nam priori Epistola Secundinus Tauromenitanus Episcopus in Sicilia
monetur ne patiatur monasterium suae
dioecesi ad Castellienses Monachos pertinens, in laicae personae potestatem venire. Alia Epistola S. Grego. rius increpare videtur Johannem piscopum Scillitanum, in cujus civitate positum erat illud Castelli ense coenobium , quod ipsi concessa privilegia longo usu firmata tentaret labefactare. Hac ex Epistola constat ipsum Scillacium Castrum in solo juris monasterii suisse fundatum , cujus incolae Castelliensibus persolvere
censum tenebantur. Vide Epp. . . . I. s. I.
248쪽
Sancti Gregor; Papa Vita. Lib. N.
LIBER QUARTUS 'ET ULTIMUS. quidquid superest historii vitaeque . Gregorii exhibens PRIM 'UM. ,tuae, I. Trix sit Romanos inter o Lango
bardos, annitente S. Gregorio. I. Tradicit eam non fore diuturnam
III. Billum redintegratur ab Exarsecho. IV. Schismatici ad Ecclesiam redeunt. Quid pro ipsis in unitate Eccl iis confirmandis praestiterit S. Gregorius . . clvjmaticurum Epi- fc purum depravati mores . V S. Gegori caritas erga chimaticos. VII. DI Sξcundιuo Monacho releber rim L. Scribit cortra tria castituta,etse minima schismaticus. VIII Secundini humilis confessis Eum con solatur . 'Norius. IX. S. Doct0ris sententia de cultu sacrarum imaginum eum itur: Ab Ecclesiae doctrina nunc Icepta non exorbitat . . O 'citionibus occur ritur . . Gregorius in Epistolis ad Serenum probabet fotum ne imaginibus latriae cultus tribuatur . n. Laudat imaginum fum, tamquam antiquitus receptum g non adorationem proprie rigam. XII. Ejussdem tenerati erga Sanctorum reliquias
JAm a longo tempore S. Gregorius de pace Romanos inter
manos rates Langobardos facienda confirmandaque
raos, an Ogitabat; Uam ut impetraret egit ni ς' tum apud Imperatorem, tum apud
I'atiI. Dis . Agilulsum Regem ejusque uxorem i. 'V, his Theodet indam, missis non solum pistolis, sed et sam Legatis . Tamu tili necessarioque Reipublicae consilio semper obstiterat Romanus Exarchus;
quamvis viribus impar , aliundeque belli, rei militaris non satis perditus es. , ut a Langobardis Italiam liberaret Nuper Hunnorum Rex ab Agilulso Mediolam, sedente pacem impetrarat . Rebus itaque compositis cum bellicosillima gente , Ι angobar di serocius imminebant urbibus aditu intactis. Non ita pridem Cro Lib. i,
tonam in extrema parte Italiae ex 3. 3π
Pugarant, abductio in captivitatem Z si civibus. Nuperrime Sardiniam popu lab indi in Vaserant o quod futuruimpraenuntiarat Gregorius, monueratque tum Gennadium Africa Praese Aum, tum antiamum Car Alitanum
Episcopum, ut insulae de sensioni pro spcerent. Quis tunc ausus fuisset pacem sibi polliceri. At Deus in cujusmqnu sunt corda Regum , Agil ut fuma arma deponenda Maccipiendas pacis conditiones a Papa oblatas flexit Usus ille fuerat Probi φ Abbatis mi initterio , quem jam ante multum temporis ad Regem Reginamque mi ferat, ut de pace ageret urit tamen semper conatti, quamdiu vixit Romanus Exarchus ollis pacis infensissimus. Eo itaque mortuo cum Callinicus pro Reipublicae bono melius ars claus summa rerum potitus esset in Italia, spes denuo pacis re- farcienda affulsit. Tandemque fac I b Id. .e8 est annitente prae sertim Theodoro Ravennae curatore , quem adjutore saxexpertus est in omnibus Probus pro pace concilianda Legatus Paet conis
ditionesque pacis Agilulsus ex
ptima fide sacramento confirmavit qua de re Gregorius tum ipsi gratias egit, tum Theodet indae Reginae, quam studiosius pro concordia laborasses, a Probo Abbate acceperat'. In Epima Quis fuerit de robus Abbas quaerit Mabili AnnaI. Benedict. lib. . n. 26. p. 252.
249쪽
Sancti Gregorii Papa Vita. Lib. IV. Lis r pii tota ad Agilulsum eum rogat ut Metus de brevi futuro bello non
suis ducibus pc diversa loca, coema fefellit Papam; nam paulo pos re-xime in Romanis partibus constitutis cruduit, .serocius desaeviit. Nuper praecipiat pacem sicut promissum erat Agnulsus pacem perpetuam cum Theo. custodire Metuebat enim ne redin derico Francorum Rege foedusque tegrandi belli occasionem quaererent constituerat Tres duces, in his Uc-Neque vanus fuit timor ori uisus ronensem, Pergamensem cui jam enim Dux Beneventanus pacem eo bis pepercerat, cum rebellassent, op-Vaturum se jurare noluit, nisi adhi pressos jusserat morte assici, ut hae
sellum reis dintegrat ra Exarcho.
bitis certis conditionibus in quibus
latenter ac subdole opportunitatem quaerebat Romanos incautos ob s-dem datam opprimendi. Suspicionem augebat, quod warnilfrid , ex cujus arbitriois consilio Ariulsus cuncta faciebat , omnino urare deis ixisset. ti. Alia ex parte Agilulsus an Pindiei gobardi urgebant Gregorium ut pacti
re diu tui. μουcriveret, quod negabat, quia men/M. dius, sequester erat Regem intera Exarchum. Itaque cum res inseveritate caeteros in ossicio continc. ret. De pace paulo antea cum Hunnorum rege facta , supra diximus. Haec perpendens Callinicus, ob reportatas do clavis victorias sorte ferox, metuensque ne liber ab omnibus bellis Agilulsus conjunctis viribus in Romanos ex improviso irrue ct ipsum occupare conitituit. Colleicto itaque exercitu , tractisque ad Imperii partes nonnullis Langobardorum ducibiis, Parmam urbem
ancipiti essent, bellumque sub species munitissimam obsidione cinxit ac erapacis periculosius imminere videretur: ne ignis doloso cineri suppositus . rumperet, Romanis nihil tale cogi. tantibus, suasit Gregorius ut in ipsa pace, belli agitarentur consiliari scripsitque praesertim ad Ianuarium Caralitanum primo de conciliandis in ter se hostium metu civium animis , qui , inquit , hoc maxime tempore
quando de hoste formid est, divisum
populum habere non debetis . D de vero de Caralitana urbe aliisque in pugnavit. Captos in hac expugnatione odis calcum ducem ejus uxorem Regis filiam , Ravennam duxit Exarchus. At illatam sibi injuriam ulcisci cupiens Agilulsus vicemque rependere, cum tentare velle Cremonam , Mantuam montem ilicis in agro Patavino simulasset ipsum dorsus est Patavium , quo potitus urbem solo aequavit praesi. dium tamen Ravennam se recepit, populi autem pars maxima ad loca
nail. 6. . sulae locis muniendis. Unde necesse est Venetorum palustria confugerunt Ne obsessis opem ferre posset Exarchus, Rex imperavit Ariulso &Langobardis Etruriam obtinentibus, ut Romam , ipsamque Ravennam coni nuis excusionibus lacesserent. Interim Inquit, ut Fraternitas vestro, dum licet, civitatem suam vel alia loca fortius muniri providera, atque immineat ut abundanter in eis condita procurentur; quatenus dum hostis illuc Deo sibi irato accesserat, non tu Aves Langobardorum riclavorum co- veniat quod laedat, sed confusus ab feedat. Sed, nos pro vobis quantum possumus cogitamus, ct iis quorum interes , ut se ad Uistendum
Deo auctore pi reparare debeant, imminemus quia sicut vos nostras tribu-
piis uncti, ferro igneque Histriam vastavere Patavio capto, Mons Silici sex, pugnatur duo Langobardo una duces Tridentinus ac Forojuliensis, qui a Rege defecerant, veniam obviolatam silem petunt, atque ingra lationes vestra patienditis, ita quoque iam recipiuntur. Ita turbatae pacis nos vestras affli Iiones nostras similiter religione sacramenti paulo antea sanc. reputamuS. tae de consecratae Callinicus poenas dedit.
250쪽
Sancta Gregorii Papae ita. Lib. IV.
nitate Cicles conis firnia mi is praestiterit sanctus Gie-goriuS. Ibid. p. o.
Id quam moleste tulerit S. Gregorius, qui pro pace adeo laboraverat, quamque amare jacturam illius fleverit hic pacis Angelus , facilius est cogitare quam verbis exponere. Dolorem tantisper lenivit reditus ad Ecclesiam ' Capri tanae insulae, quae
schismati pro tribus capitulis On- fiat diu adhaeserat. Quandoquidem Capritanos ad schisma jurandum a Callinico impulsos audierat Papa ipsi gratia egit, laudavitque consillium de revocandis ad sinum Ecclesiae distidentibus, tumultuantibus populis sibi subditis. Ne tamen in hoc
proposito perseveraret , obstare videbatur jussi Mauricii Augusti, proschismaticorum defensione ad ipsum
transmissa; sed eam ita interpretatur Gregorius: Ouod autem exemplar Iusserenis quae ad os pro schismaticorum
defensione transmissa est, ibi ostendι voluisis , pensare sollicite dulcissima mihi estra Excellentia debuit quia quamvis justo ipsa subrepta est, non
tamen in ea vobis praeceptum est, ut venientes ad unitatem Ecclesiae repellatis, sed ut enire nolentes hoc inceris, tempore minime compellatis.
Unde necesse est ut haec ipsa piissimis
Imperatoribus nostris fugerere est edebeatis quatenus cognoscat quod eorum temporibus schismatici cum omnipotentis Dei solatio, labore vestro, sua sponte reterii festinant. In eadem ad Exarchum Epistola conqueritur . Gregorius, tum de majore ejus domus , tum de ustino, cujus consilio utebatur; qui nimirum non obscure haereticis avebant atque schismaticis
Quia hujus insulae Episcopus, postquam petitione oblata Callinico postularat ut sibi cum omni populo ad
unitatem Ecclesiae reucri liceret mentem deinde mutaverat, se ad schismaticos iterum contulerat: placuit Papae ut Marinianus Ravennas
Episcopus Capri tanae Ecclesiae ordia. In intimo recessu nivis Adriatici, non
naret Episcopum, qui ad suam Metropolim pertineret; donec Histrici Episcopi ad fidem catholicam redii Dsent, quorum scilicet provinciae tribuebatur insula Capri tana . Nihilo tamen minus ante novi Episcopi ordinationem visum est sapienti fili mo Pontifici, ut mitteretur prius ad schisematicum pisicopum , qui de reditu
ad Ecclesiae catholicae unitatem ad propriam plebem eum admoneret. Scripsit etiam Gregorius ad hujuS M. Ep. s . insulae habitatores, laudans amorem unitatis quo flagrabant, de iis quae Mariniano scripserat eos certiores faciens Pauca ex hac Epistola quasi flosculos quosdam excerpenda duximus, apponenda mulcebunt enim , odore, aspectu et Redemtor noster, inquit, .... sic imis summa conis Ju igit, ut ipse in aeternitate permanens, ita temporalia occulto inbtinctu pia consulens moderatione disponat quatenus de ejus manu antiquus hostis nullatenus rapiat quos ante secula intra Dum matris Ecclesiae coadunandos esse praescivit. Nam si quisquam
eorum inter quos corporaliter egit flatibus motus, ad tempus ut palmes titubet f. radix tamen rectaesideri, quae ex occulto prodit, itino judicio i-rens manet; quae accepto tempore fructum de se ostentare valeat qui latebat. Fod in obis nunc ex deside.
rio vestro gestum esse superni respectus
illustratione cognoscimus, qui Iobisma ticorum inter quos habitatis, pertinaciam refutantes, coadunari vili Dominico mente promtibsma ipsa rei operatione monstratis. Quibus enim I ij,
sura displicet fanos se velle esse te
stantur, ct reprobante errorem ,
stenditis os amare quod rectum est, vitare quod devium. De aliis Histriae
populis qui schisma deleruerant, a-ς . sis. 9
gitur in aliis plurimis hujusce anni Epistolis. In illis ad Ecclesiam revocandis eluxerat maxime Guliaris magistri militum studium, de quo