장음표시 사용
211쪽
Sancti Gregorii Papa Vita. Lib. III.
hanc voce consona modulantes: Dest o b M. c. precamur te, Domine, in omni misericordia tua, ut auferatur furor tuus
ira tua a civitate ista dedom sancta tua , quoniam peccavim res, allelu L. In concessa sibi sede Augustinus ejusque commilitones apostolicam nascentis Ecclesiae vitam imitari coeperunt, cuncta mundi hujus velut aliena spernendo ea tantum quae victui necessaria sorent, ab eis quos docebant, accipiendo ut exemplis potius quam verbis, legis Christianae Linctitatem commendarent. His innoxiis illecebris allecti ac veri. tatis retia non pauci, fidem in Chri .stum amplexi sunt; quibus in antiqua sancti Martini juxta urbem E clesia, sola tum superstite synaxes agere concessum est. At postquam Rex ipse credidit, baptismo initiatus es , ' miraculorum quibus
Deus servorum suorum doctrinam sanctitatemque confirmabat, invicto testimonio ultra reluctari non ferens: vetera templa diruta restaurare, ac nova exstruere mira coeperunt alacritate neophyti. Nimirum tanta tunc
Ecclesiae nascenti facta est accessio Anglis Regis exemplam certatim sequentibus licet ad religionem neminem cogeret ut eos prior Ecclcsa minime caperet.
I. Augustinus ordinatur Episcopus
a De patiatis ab Augustino sodalibusque
ejus miraculis , non solum eorum acta lo. quuntur , sed etiam Beda loco laudato , ipse Gregorius , praecipue in p. o. lib. v 11 ad Eulogium: antis, inquit, mira
tulis i. iueo Augustinus in vis hi quicum eo transmissi sunt, in εα te eadem coruscant, tit Apostolorum virtutes in signis qua ex hi ut imitari ideantur . In olemnitate autem Dominica Nativitatis qua hae
prima Indictione transacta est , plus quam dee m mitti Angli ab eodem nuntiati sunt fratre is coepiscopo nostro baptizati. Si ricius Papa in p. ad Himerium Tar. racon can. . damnat quidem eos qui passim
II. Baptitat decem Anglorum millia . Romam mittit O Papam consulit. III. A quo novum proe dicatorum subsidium accipit . Et alia plurima IV. Epistola S. Gregorii ad Regem . Ad Reginam. Et ad Augustinum. V. De monasterio prope Cantuariam condit . Et monastica ita in Ecclis a Canthariens instituta . Luculentum ea de re Ledae testimonium. I. Alterum ex Leda sumtum argumentum in luctabile.
vinciam tam eliciter auspicatus Augustinus , ejusdem jussu in Galliam trajecit ubi a Germaniarum Episcopis factus est Episcopus . Per Germanias Gregorius intelligit Gallias tunc a Francis e Germania Ori. undisis prosectis occupatas. Forsitan quoque Gernianias inter Arelatensem censuit provinciam obiurgundiones ejus incolas origine Germanos. a.dem enim ratione Apollinaris Sidonius provinciam Lugduno subditam Lugdunensem Germaniam appellat. Ab Episcopo Arelatensi ordinatum fuisse Augustinum refert Beda quem
memoria lapsus Etherium nominat. In insulam reversus novus Apostolus ipso b Natalis Domini die plus quam decem Anglorum millia lustralibus aquis tinxit. Quod Indici. I. contigisse testitur Gregorius ad Eulogium scribens, hoc est Pontificatu Sbaptizant in Natalitiis Christi aliisque o. lemnitatibus solumque Paschale tempus ac Pentecosten assignat ad celebrandum bapti. sinum. Ab hac tamen eximit lege necessita tis casus Sane Clodovaeus qui pri imis ex Francorum Regibus Christo nomen dedit die Natalis Domini baptizatus est cum mutatis aliis , ex Epistola S. Aviti Viennensi Episcopi ad eumdem Clodovaeum . Quod confirniatur Analla sit II ad ipsum scribentis p. a. Tuum , gloriose Fili , in Ch=istiana fide cum exordio nostro in Pont ea iacontuisse gratulamur. Porro Anastasius paulo ante Natalem Christi diem Ponti hi a tum auspicatus est.
212쪽
Sanctim rcgorii Papae ita. Lib. III.
L; b. misi catus sui anno octavo. Mox Augu quaeque erant ad V k -, is stinus duos ex sodalibus, Laurentium mittit, Petrum Romam misit, ut de o- - - ' φη mnibus quae gesta suerant certiorem Li isti di facerent sancnum Pontificem, eumque de nonnullis quaestionibus interrogarent, consulerent, quas cum
ipsius responsis ad singulas legimustum apud Bedam, tum in Epistolarum egistro . Praecipuae sunt de quatuor Ecclesiasticorum redituum oblationum portionibus faciendis; de Clericis post fuscepi tim ericatum conjugatis; de consanguinitatis assinitatisque grad cibus matrimonium impedientibus; de ordinatione Episcoporum Canonibus quidem cautum erat,
ut Episcopo alterum consecranti duocnitum divinum ad ministerni Ecclesiasticum necessaria vasa sacra vides icet, pallia vestiendis Wornandis altaribus , sacerdotalia indumenta , Martyrum reliquias codices plurimos . Addidit pallium, Epistolam qua novo Apostolo de Anglorum conversione, ac de patratis ab ipso miraculis ita gratulabatur, ut ad humilitatem de acceptis donis formidine in nihilominus discipulum suum provocaret , reprobis facta miracula ei objiciens.
Scripsit quoque Edilbertho Regi, gratias agens pro de hiistiana
quam susceperat , usu alter Constantinus propagaverat; qua in Epi
stola Augustinum impense laudat,
sancti rem ora ad Regem Lib. ex. i. 66.
alii adessent Episcopi, saltem tamquam quod in monasterii regula doctus sit ,
testes. Verum quia in Anglorum Ecclesia Augustinus solus tunc erat
Episcopus, annuit Papa ut ab illo solo Episcopi possent ordinari. 1ii. .uandoquidem ab Augustini legatis
A quo η acceperat Gregorius messem in Anglia muliam esse, operarios autem paucos cum quadraginta tamen circiter sociis in insulam hanc appulsus fuerat novum subsidium , plurimos videlicet selectos ad verbi divini at larisque ministerium Monachos, Laurentio, Petro adjunxit , quorum praecipui fuerunt Mellitus , ustus Paulinus , Rufinianus . Transituris per Galliam litteras dedit commendatitias ad Brunichil de Reginam ad Reges, ad praecipuos Gallia rum Episcopos, in quibus omnibus
Mellitum Abbatem , caeteros Vero Monachos vocat . Ex monasterio sacrae Scripturae scientia repletus, bonis, auctore Deo, praeditus operibus : dignus proinde quem Rex monentem audiat, cui suadenti in
Ante illam Edilbertho Regi scriptam Epistolam Gregorius Berthae
ipsius uxori scripserat, ei gratulatus quod tamquam altera Hescna Consta uini inperatoris mater, Io dei accensa, conversioni Anglorum
operam daret eam tamen tacite neglectus arguens ob dilberthum ad Christianam fidem nondum ejus cura prudentia inflexum qui paulo post Christo se subdit. Praeter Epistolam ad Augustinummissam, cujus meminimus supra exhibet aliam venerabilis Beda , in qua legimus Augustino jus Pallii concessum, potestatemque datam duode-
Sancti Andrcae prodiisse supplemen. cim Episcopos ordinandi , qui ejustum hoc praedicatorum , unde etiam priores educti , significare videntur illa vel ba Epistolae ad Mellitum Ab batem Post discessum congregationi T. Τ' nostrae quae tecum est c. Quod ar
Ieda b. 1 gumento si quantum oreret re- Lib. xx. o. gorianum hoc coenobium.
Per eos Papa misit ad Augustinum a Lege lib. i. p. 4 ditioni subjacerent ea lege ut Londoniensis Episcopus in posterum semper a propria Synodo consecraretur Palliumque ab apostolica Sede acciperet Eboracensem quoque Episcopum ab ipso ordinandum, constituit deinceps Metropolitano jure Pallitque honore potiturum a quo, si finitimae
urbes 13. septem immediate sequentes.
213쪽
sancti Gregorii Papa Vita. Lib. III.
sterio prope Cantuariam condito B da lib. I. c. l.
Et monasti. ca vita In Ecclisia
Cantuar in instituta Lib. I. v. σέ.
urbes verbum Dei reciperent, duo. deei in Episcopi instituerentur. Post: Augustini mortem, quem quamdiu viveret , voluit Gregorius Angliae primatum obtinere, decrevit ut ex Londoniae ac boraca civitatis Episcopis ille Primas haberetur , qui prior fuisset ordinatus. Ex hac Epi stola conjicere licet summo Pontifici prius placuisse, ut Augustinus Londoniae potius quam Doroberniae cathedram haberet. Aliter vero visum est postea ; primaque Sedes episcopalis Angliae , Doroberniae seu Cantuari. remansit.
Augustinus prope eamdem civitatem monasterium construxit, in quo ipso auctore Rex Ecclesiam beatorum Apostolorum Petri&Pauli nomine aedificari curavit, ac diversis
ditavit donis; quae ejusdem Augus lini, omnium deinceps Episcopo
rum Dorobernensium , nec non egum Cantii condito mum fuit. Hoc monasterium primum Abbatem habuit Petrum monachum, resbyterum , cujus jam meminimus. De ejusdem sanctitate , morte edi.
tisque post mortem ad ejus sepul
crum miraculis legendus venerabilis Anglicanae historiae scriptor In Ecclesia quoque Metropolitana Cantuariensi S. Augustinus vitam observavit coenobilicam cum suis sociis, observandam deinceps instituit, ex Gregorii consilio vel pra
quid suum esse dicebat, sed erant illis omnia communia.
Equidem haud inficior his verbis aeque significari posse vitam coeno-biticam de communem , qualis est
Canonicorum, ut vocant , Regul
rium, ac monas icam . Verum de conversatione monastica in Ecclesia
Cantuariensi instituta qualis decebat 'rget
Augustinum ejusque socios Mona dae testimois chos , id interpretatur venerabilis 'μ ' Leda, sane hac in re audiendus. Cum enim historiam Ecclesiasticam suae gentis texendam suscepistet accuratissimus, doctissimus scriptor , . Augustini aut ejus discipulorum fere suppar eodem nempe seculo so-rere coepit quo Augustinus Christianae religionis in Anglia fundamenta jecit, tanto operi est immortuus non potuit cum fugere, quale vitae genus in primari Anglorum Ecclesia, Clericorum an Monachorum instituerit vir sanctissimus. Bedam igitur audiamus lib. v. hist. Eccles. c. 27 2sia nimirum , inquit, Aidauqui primus hujus loci endisfarnensium Episcopus fuit, cum Monachis illuc, ipse Monachus adveniens, Mnachicam in eo conversationem instituit. Ouomodo, prius beatus Pater Augu inus in Cantia
fecisse noscitur, scribente ei beatissim, Papa quod supra posuimus sed quia
tua fraternitas, inquit , monasterii regulis erudita , seorsum feri noncepto his verbis dato: Quia, inquit, debet a Clericis suis , c. Unde pa- tua ratenitas monasterii regulis erudita, seorsum vivere non debet a Clericis fui in Ecclesia Anglorum , reae auctore Deo nuper ad dem perducta est, an debet instituere conversatio. nem , quae in initio nocentis Ecclesiae fuit patribus nostris, in quibus nullus eorum ex his quae possidebant, alit et minus fidos esse mentis . Gre. gorii interpretes, qui ex his verbis extundunt clericalem vitam quam Canonici Regulares vulgo dicti sectantur , a beato Augustino fuisse in
primaria Anglorum Eces est in s i tutam nisi, fateri velint Monachos
eosdem esse atque Canonicos com-rin unis vitae sectatores . Mena Vide Castro nota ac . Ioco indicator verurn c. 27 ejusdem libri Hie Romai citi Laurentio mis Ius fuit. ιindem fulge Monachum clare docet. Beda quidem eum vocat tantum Presbyterum
214쪽
ii sancti Gregorii Papa vita. Lib. III. Mentem suam clarius explicat e ipsos fingit ea lege in clerum coopta.
to fuisse, ut monachismum ejurarent. Quibus rationibus fulcire conetur hoc paradoxum, nunc expendamus, licet paulo extra Gregoriana historiae metas, hac in disceptatione
Beda sum nerabilis Beda in vita . cuiber thimentum sne cap. 16 2 eque aliquis meretur, mi Rctyhil , quit, quod in eadem inses Lendis, farnea, cum permodica sit, ct supra Episcopi, ct nunc Abbatis, Monachorum esse locum dixerimus. Re-Οera enim ita es. Namque una eademque fervorum Dei habitatio tro1sque simul tenet. Immo omnes Monachos tenet. Aidanus quippe qui primus ejusdem loci Episcopus fuit, Monachus erat, O Monachicam cum suis omnibus vitam emper agere solebat. de ab illo omnes loci ipsius Anti stites , usque hodie sic episcopale exercent ocium, ut regente mortasterium
Abbate, quem ipse cum confli fra.
trum elegerint , mus Treta teri Diaconi, Cantores , Lectores caeterique
gladus Eccles astici monachicam per omnia cum in Episcopo Regulam
fervent. Quam vivendi normam mul.
tum se diligere probavit beatus Tapa Gregorius , cum sciscitanti per litteras Augustino , quem primum genti Anglorum Episcopum ferat , qualiter Episcopi in suis Clericis conversari debeant, respondit inter alia , Sed quia tua raternitas monasterii regulis erudita seorsum seri non debet a Clericis suis , in Ecclesia Anglorum , quae Droauctore nuper adhuc ad em perducta est hanc debet conzersationem instituere, qua in initio nascentis Eccle-yiae fuit patribus nostris, c. ut supra.
T. , Ex tam perspicuis verbis pene se,. , ' culati ac indubitatae fidei testis patet
Dorobernensem Ecclesiam, aeque ac Lendisfarnensem , pro leto suo solos habuisse Monachos. Unde mirari subit nuper scriptoris commentum qui de ordine Canonicorum Regularium scribens , Augustinum ejus que socios exhibet tamquam primum
exemplum Clericorum communiter canoniceque viventiumri cumque tam
apertis testimoniis quae ipsos suis emansisseque Monachos luce clarius probant, effugium non inveniret
vuntur . I. Respondetur alteri objectioni. III. An Monachus ad clericatum promotus, ultra non dica. tur Monachus, apud S. Gretorium IV. Monacbi olim Clerici passim dicti . V. Utrum Canonicos Regul. instituerit S. Gregorius . Johannes Diaconus explicatur . VI. Num vita communis Canonicum potius innuat, quam Monachum. VII. Objectorum Johannis Diaconi verborum genuintis satuitur sensus . An Canonicis Regularabus annumerandi Clerici omnes qui juxta canones vadunt . VIII. De Vcrimine Canonicorum ecul. Regul. IX. P suum de S. --
gustini sociis Monachis nunquam
ordinatis commentum. X. Lauycn
tius, alii S. Augustini sodales
omnes fuere Monachi. XI. De res
teris Arelatensibus Augustitium secutis aliud sigmentum. XII. Gregorii ad August. R sponso explicatur. XIII. Urbani f. testimonium expenditur. XIV. Decretum Bonifacii V. Tro Monachis Ecclesiastica munia obeuntibus XV dem Epistola pro Monachis in Ecclesia
Cantuar militantibus Male a M.
per scriptore intellecta. Ua nobis opponuntur . Gre-
ori Epistolae . In priori, quae libri quarti prima est, legitur Remo potes, Ecclesiasticis viciis de
fervire, ct in monachica Regula ordinate pessiere, c. Ergo admissis in clerum Augustini sociis integrum non sui monastica retinere instituta. Huic
Objecta ex Greg. Epistolis ii 1Olavuntur
215쪽
Sanisti Gregorii Papae ita. Lib. III. ars Huic loco iam multoties responsum horum dispendium pati eos qui aut
est tum a Mabillonio nostro, tum lucrandis aut regendis animabus in nobis , lib. a. c. r. s. II. 4 cumbunt vota vero illibata perma- notis ad hanc Epistolam , ubi e nere. At eamdem simul responsionemn uinum verborum illorum sensum stipeditabunt Monachis, Sacerdotale aperuimus. Iam dictis tamen adden munus obeuntibus nodique solutio-dum , ater nos perlibenter Mona nem quem ex priori Gregorii testichos qui nonnullis Ecclesiasticis os monio adstringere conantur. iis deserviunt , qualia sunt verbi Ad pol teriorem locum jam ve- divini assidua praedicatio, sacramen niamus Sanctus Doctor lib. D. R. sp,ngestorum administratio . Ecclesiarum pili. s. haec decernit: Si qrispiam in gubernatio, quaeque Gregorius his Abbatum aut Monachorum ex quocum-' ' 'M' verbis significat: Qui quotidie in ob que monasteri ad clericatus oscium vel sequi Ecclesitae cogitur permanere , ordinem sacrum accesserit , non illic non posse ad 4m uili in omnia Re aliquam habeat ulterius , ut dixi- gulae monasticae instituta districtius mus potestatem ergo hoc ipso quod Obs servase, in silenti, vigiliis , e ad curam Ecclesiae fustinendam or-juniis, aliisque similibus: quod est dinabatur Monachus , monachatus Gregorio . distri diionem monasterii auserebatur, inquit nuperus scriptor. tenere. Unde Abbates aliique coeno Mira sane consequentia . Quasi verobiorum praesecti, a quorum verbo idem esset potestas in monasterio , exemplo pendet vigor omni re monasticus status, qui obedientia gularis observantiae, non possunt si subiectione potius quam potet latem ut Ecclesiastica implere munia, ac auctoritate constat Scopulnautem monasteriis praeesse . Heri vero Mo S. Gregorii haec scribentis jam ostennachi , si colesiarum plebiumque dimus. Caeterum ut tam dubiis, ne curam gerant, aliquid de rigore di dicam plane falsis, certissima, insciplinae remittere cogantur. At idem victi1sima opponamus argumenta , .- Σ' dicere sive de Canonicis Regulari breviter flendamus primo Grego η bus, maxime severioris est arctioris rium Magnum non sic ubique Cleobservantiae , qualis adhuc viget apud ricum a Monach fejunxisse , ut quem
Praemonii ratenses Resormatos , sive semel Clericum appellaυerit, is hoc
de eorum praesectis quid prohibet i ipsi quisquis est, nequaquam sit pro
Ideo ne vero somniabit quis eos non Monacho citandus, quod serte aliust posse Clericorum limul obire munus, cogitans dixit ille scriptor secundo Ecclesiasticis ossictis addici nisi Monachos pallim Clericos etiam di prius Canonicorum Regularium in ctos in celeberrimis scriptoribus Grestituto valedicant . Adhibita forsan gorio synchronis. distinctione respondebunt illi, duo in Sane Clericus jam erat, eccle niti suo Canonicorum Regularium in salticis, immo apostolicis Officiis ad .:. I i.
sit tuto conjuncta ; vota scilicet quae dictus Sanctus Augustinus, cum eum ricam ma sui status essentiam pertinent , ad Anglorum conversitonem misit san-ζ ' 'tapias quas iam ascesses quales sunt stissimus magister . Eumdem tunc dicarui Μ certis horis in choro psallare, lectio aut Presbyterum aut Diaconum sal s' orie 'ni, orationi, meditationi operam da tem fuisse pene liquet, quod rere, in communi cenaculo cibum sta gorius illum, nulla alterius ordinis mere , ab hominum consortio fece collati facta mentione , ordinatum de res, silentioque ludere, eodem loco Episcopum testetur. Nihilo tamen mi. δ tempore decumbere c. Et quidem nus eumdem Monachum adhue p.
216쪽
Sancti Gregorii Papae ita. Lib. III.
pellat ad ulogium scribens : Dum
'gens Anglorum in mundi angulo posita , in cultu lignorum ac lapidum persida nunc que remaneret, ex vestris mihi orationis i utorio placuit, ut ad eam nonasterii mei Monachum iupraedicationem transmittere Deo a. ctore debuissem sui data a me licentia, a Germaniarum Episcopis Epi
scopus factus est. Idem de Sancti Augustini sociis
in Anglorum conversione adjuto'ribus dicendum est quos Sanctus Gregorius, etsi ad praedicandum mi Dsos, ad apostolica opera , nunquam
non Monachos appellat auia. inquit, Redemtoris no iri gratia cooperante, tanta de Anglorum gente ad Christianae fidei gratiam multitudo convertitur, ut rederendissimus communis frater coepiscopus noster Augustinus eos qui secum sunt , ad hoc opus exsequendum, per diversa loca asserat non posse susscere aliquantos ad eum Monachos cum dilectissimis
communibus liis Laurentio res tero, ct Melit Abbate praebidimustra mittendos. Idem repetit ad nau
seam usque in Epistolis aliis ea de
re scriptis. Brevi audiemus Bonisa cium V non secus ac antecesibrGregorius loquentem in Epistola ad Edilberthum Regem : Ut ipse vestrae salutis praedicatores Monachi, Mona chorum gregem sibi ad socient . Non pudet Bonifacium appellare Mona. chos, illos praedicatorcs haud dubie Clericos, immo Episcopos, Presbyteros, Diaconos.
Ex ccx vis scriptoribus sussiciat
nobis Gregorius Turonicus, ut ostendamus tunc temporis Monachos passim Clericos dictos. In lib. 1. de gloria Mart. c. 76 qui in monaste, rio Agaunensi Deo laudes persolvebant, indiscriminatim vocantur moto Clerici, modo Monachi Mulier inquit Gregorius, quaedam stium suum unicum ad hoc moua sterium adducens Abbati tradidit erudiendum, videlicet ut factus Clericus sanctis anci . paretre officiis. Verum cum Iam piritalibus eruditus esset in litteris, cum reliquis Clericis in choro canentium falleret, c. En Clerici dicuntur Agaunenses at paulo infra Monachi appellantur Audies vocem eius inter choros fallentium Mona- eborum. Et paulo post Ubi . . . . Antiphonam cater Da suscepit Mona-cborum, audit genitrix, parvuli οcem cognoscit. Idem Gregorius libro de miraculis S Juliani c. 28. Clericus autem quidam aridi Lemovicini Abbatis, c. Multa omitto quibus narrat Clericum hunc miraculo
in basilicam S. Iuliani fuisse latro luetiim. Et subdit Quod ne qui dubitet, testor omnipotentem Deum quia ab ipsius Abbatis ore haec omnia cognovi apud cuIus Monachum gesta sunt. Vides hic Monachum, quem supra Clericum legisti. At vice versa capi 3 p. quem prius Monachum dixit, latim Clericum appellat. Et si
vero Monachus ad ecclesiasticas curasis dignitates assumtus Monachus ultra non diceretur, esse tamen mi ni in desineret, quod contendit vicdoctus, at in lec ione Gregorii Magni pene peregrinus. Cum enim denominatio a nobiliori gradu desum a.
tur, quid minum si quis Monacho superinduens Episcopum , exempli
gratia, non amplius Monachus vincitctur , licet Monachum non deposuerit,is in monasticis etiam insti. tutis, in vigiliis, jejuniis, orationibus perseveret De his quae delibamus tantum , legendi sunt nollet Mabillonius tum in Praefat. 1 seculum II. Bened. n. 27. tum in Res p. I. ad scriptum Canonicorum Reg.
de sessionibus in Burgundiae Comi. tiis Hadrianus Valesius in disceptatione de basilicis, S in ejus de sensione, necnon Thomausinus Disciplinae Eccles par. I. lib. I. Magnum sane opinatorem esse vi. rum eruditum cujus nunc argumenta nonico
217쪽
sancti Gregorii R gide ' expendimus, insciabitur nemo, qui
ctus re ad ea ponderana liber ab omnibus: praejudiciis accesserit; quae videlicet DI. proponere , resellere sit, ut ex mox dicendis palam fiet. Non stabit per ipsum quominus persuasum habeamus Gregorium Magnum Canonicos Regulares instituisse, posteaque decrevisse ut ex eodem instituto Clerici primam Anglorum Ecclesiam Cantuariae conditam occuparent; tandem que reliquas Angliae Sedes Pontificales Canonicis similiter obvenisse. Primum quidem probare nititur ex Iohanne Diacon lib. i. vitae S. Greg. cap. 2. Videbantur, inquit, passim cum eruditissimis Clericis adhaerere ostiis ci religiosi mi Mnacbi: est in diυersis professionibus habebatur vita communisci taut talis esset tunc sub Gregorio penes urbem Romam Ecclesiam, qualem hanc fuisse sub Apostolis
Lucas sub Marco Evangelissa penes Alexandriam bilo commemorat . .esbi,h. Hic agnos O nostrum Gregorium e. 2pli monasticae vitae cultorem mona
Lx stici institiit retinentissimum
Monachos habentem convictoreS, cum
quibus diu noctuque versatus, nihil monastica perfectionis in palatio dereliquit, inquit Iobannes . Video quoque ipsi adhaerere Clericos, qui libere nullis adstricti votis, nulla lege obligat , cum Monachis communem ducebant vitam . Caeterum de Canonicorum Regularium instituto cujus suerit parens . GregoriuS',
neque hoc in loco quidquam legitur, neque ullis in Epistolis aut tu
cubrationibus Gregorianis: Num ergo Clerici statim ac vitae viet utque communitatem habebunt, continuo evadent gnonici Regulares λAt inquies cum docto viro , poeta nescio quis meminit Canonicorum ordinis Gregoriani ergo Gregorius Magnus Canonicorum Regularium ordinem instituit Et quidni , ait nos Gregorianos Canonicos honoris sausa nominemus λPapae ita. Lib. III. II Absit ut pios ac religiosos viros Gregoriani ordinis Canonicos eodem sensu appellemus, quo ab illo Poeta n.,.ὰ dicuntur, quos refert e . alarici si'.
mon alterio electos Ias verbis: Ordine Dux Hugo vacuans mox egorians
Templum normalem statuit or- viam Monacbilem. Nam ex historia relationis S Walarici discimus Canonicos illos seculares sui fleri Tunc praefatus Dux magna sollicitudine procurans S realarici locum , abiecit ab eo secularem congregationem, ct aggregavit in Oregularem ordinem Monachorum. Ita Scriptor suppar quem latere non potuit qui quales fuerint isti Caunonici ut sal infatuatum foras proisjecti, sorte ideo Gregoriani ordinis dicti, quod in psalmodia ordinem
Romanum a Gregorio concinnatum sequerentur; non monasticum qua .lem praescribit S. Benedictus, io stea observarunt qui Canonicis fuccesserunt in . alarici Ecclesia Benedicti ni Monachi. id fallit virum nimio in Ordinem vi.
cumque vitae communis juxta prio Canonicum hi, apostolica Ecclesiae morem Oe hui, quam currit mentio, id ad probandum a monachum. nonicorum Regul institutum trahat non attendens coenobilicam, cosa munem Monachorum vitam, etiam
ad ejusdem antiquioris ab Apostolis
institutae Ecclesiae modum normamque praescriptam fuisse, in omni bus pene monasticis regulis exemplum veteris illius Ecclesiae Ierosolymitanae sub Apostolis, in medium adduci: Omniaque omnibus sint com- b. u. Munia, inquit S. Benedictus , sicut scriptum est inc'. q. nec quisquam suum aliquid dicat velpraesumat. Et cap. q. se omnes aequaliter debeant necessaria accipere . Sicut scriptum est, dimidebatur singulis prout cuique opus erat. Cum sancto Benedicto vero hac in parte concinunt omnes fere
218쪽
VII. Obi estorum e Johan. Diae veriaborum e nuinus sensus statu iis
118 Sancta Gregorii Papae ita. Lib. III.
monasticarum regularum conditores, apud Ierosolymam Alexandri adiu videre est in concordia regularum a S. Marco Ecdlesias meterum de auctore S. Benedicto Anianae Abba Canoni eis Regularibus a Gregorio te, crap. 2. 3. proindeque o institutis, ne quidem per somnium liori jure Monachi sibi vendicare posse cogitavit, quippe cum nulli fuerint sunt veterum de vita cenobilica, sive S. Gregorii sive etiam Iohanni, communi testimonia temporibus. Neque enim iis adscri Quod spectat ad Ecclesiam Ale bendi sunt Clerici omnes juxta ca-xandrinam sub Sancto Marco sancti non es regulas Ecesesiae mores com tale fio rentissimam , plerique veterum ponentes suos, quos ab exordio exsti. qui de rebus monasticis egerunt, in tris constat, nisi Potis suerunt alli. ipsa, in therapeutis Philonis a Jo gati Sane ab undecimo seculo Ca-hanne Diacono commemoratis pro nonicorum Regularium , qui Mona. positum esse status politiaeque o chorum more iisdem fere votis ob-nachorum exemplar, non Canonico ligati, suis Abbatibus aut Praepostis rum censuerunt obedietues sub arcta disciplina vive- Exploso falso verborum Johannis rent, saepe fit mentio apud Fulbee Diaconi fictitioque sensu ; sincerum tum Bir nardum , Petrum Ille sensem jam, genuinum aperiamus. S. Gre alios auctores coaevos abbatiarumgor qui Monachis convictoribus usus aut aliorum monasteriorum pro hu- fuerat, cum Constantinopoli Apo jusmodi Canonicis tunc exstructorum crisiarium ageret , ut eorum examplo origines novimus, vel aliorum jam semper ad rationis placidum littus extantium quae ipsis cesserint muta- quasi anchora fune restringeretur, eos tiones opsis enim praepositurae non dem voluit habere contubernales , paucae ordinis S. Benedioli sunt con postquam ad Pontificatum invitus ra cessae, quas inter emineat celeber,
plus est , palatiumque suum velut imum S. Victoris apud Parisios a. in aliquod monasterium convertit , ceteri ut de his vero ante illud ubi familiarit c ipsi assidebant selecti seculum nihil occurrit. Nam quis
quidam ex Monachis. Sex Monachos granenses Canonici aut qui Chro- pietate ac sanctitate insignes recen de gangi Regulam sectabantur , vel set Johannes Diaconus. Quatuor quo etiam Lugenii ΙΙ Leonis IV non
que Clericos nominat prudenti solum a religiosi sis solemnibus vo eruditione conspicuos , quorum o tis bluti vivebant, sed etiam ex reperam, consiliam sive in Ecclesiae gularum suarum praescripto nonnihil negotiis, sive in studiis adhibebat . proprii habebant, peculii; faten-Praeterea cum a cubiculo suo secu te ipso Canonicorum' egui oratore, lares omnes removisset quod etiam quem hic inpugnamus. Porro velut fieret a Pontificibus in posterum haec sola proprii retentio, ex ipso decrevit Romana Synodus ipso au me regulae instituto , a Canonicictor quosdam ex Clericis is ex Regularis statu adeo abhorret , ut Monachis indiscriminatim accersierat evertat, secularem eum efficiat. qui sibi ministrarent. Quorum omni . Scio equidem minimum discrimium unanimitatem, licet in diversa ni inter Canonicum Secularem professione , vitamque socialem Regulatem agnosci a Disquisitionum
communem admiratus Iohannes Dia auctore apud quem non absque stu- conus, non dubitavit dicere in ea ore legi c. I. ari 2 pag. 8. Cate societate, concordia visas esse e rum qui meminerit Monachos Benedi
luit redivivas fundatas ab Apostolis inos in Ordinem tu uacensem, ant
219쪽
oronensem, tu ordinem majoris mo. nasterii atque in alios bene multos /dines fuisse x I. seculo atque D. distributos , is facile intelliget quomodo id tempus Regularium ordo
secularium ordo Canonicorum , ta
metsi uterque uni modi esse debuisset,
intor se distingui ac fecerni potuerint. Unde inscrt sed neque doctus Atyspiam si viderit regiones Canonicis Secularibus abundantes tu egularibus caruisse, inde quidquam elicie: ad impingendam Canonicis Reetularibus novitatem. Alioquin ynnili argumento necesse est ut conficiat a Cluniacens-bus aut aequalibus Monachis esse Benedictini ordinis fumenda primordia Itaque ad mentem nuper Scriptoris, in ordine Canonicorum haud majus est discrimen Regulares inter ac Seculares, quam in ordine Benedicti no inter Cluniacenses, Tyronenses, c. qui cum omnes magistram sequerentur regulam S. Benedicti , co-rumdemque votorum lege tenerentur,
penes minutissimos ritus distingui
tantum poterant, ut ajunt, acciden
taliter indeque consequens est nihil
esse quod secerna Canonicum Regularem a seculari quoad essentiam ad quam proinde neque vota neque religiose vitae instituta pertinent sed velut inter adlaphora debent amandari, levissimamque tantummodo constituunt different lam.
Ad haec, fateor, expavi; nisi nota Scriptoris ejusque sodalium religio securum me secissent , at leveritus fuissem , ne sorte iis desectio transitusque ad Canonicos seculares pararetur , quos adeo vicinos, vix levissim differentia discretos ostendit Disquisitionum parens Uerum haec ipsi incaute , inconsultisque maxime suae Congregationis religiosissimis Praepositis, excidisse credere maluerim, quam ultra urgere. His itaque
missis, postquam probavimus plane fictilium eis quod excogitavit hic
scriptor de Canonicis Regularibus in Ecclesia Romana a Gregorio Magno formatis , expendamus utrum melius divinarit, quando eosdem jubente sanctissimo Pontifices, in Cantuariensi Ecclesia instituto asserit. Primo quidem fingit ex Monachis
ad Anglorum conversionem Procurandam delectis, a S. Gregorio nullum aut ordinatum aut ordinandum ex ejusdem sententia suisse, praeter Augustinui Necdum scilicet , inquit Gregorius cogitabat de Mona. chorum ordinationes tantummodo Augustinum eis Episcopum ordinandum, si ab Anglis susciperentur, disposuerat. Ergo eos non ad verbi divini praedicationem aut ad sacrum ministerium c quod tamen ipse ubique
es amat ' consentientibus Beda , Bonifacio IV. scriptore Vitae S. August.&e sed ortasse ad olera serenda aut ad coquinae curam habendam Cui enim sapienti veniat in mentem , mittere ad opus apostolicum laicos etiam nunquam ordinandos maxime cum sacrorum ministrorum adest
copia Haud equidem dissiteor a Gregorio solum Augustinum ad episcopalem dignitatem, statim , cum ab huc anceps esset de eventi, delectum suisse . Verum de aliis ordinibus aut
nondum collatis, aut nunquam conserendis Augustini sodalibus altum ubique silentium . Immo ex Monachis ejus adjutoribus fere quotquot novimus, Episcopi uere , ut Mellitus Londoniensis, Iustus Roffensis qua de re legendus eda.
Secundo placet Canonicorum Regularium patrono , Laurentium Presbyterum unum ex Augustini sociis, ex numero censu Monachorum expungere, suisque adscribere. Quo
Vero jure, cum eo omnes Monachos clament S. Gregorius, Beda ,
alii qui de ipsis loquuntur' Num quia Presbyter erat i quasi tunc nul
i TaNovum des. Augustiis ni sociis ordinatis
d alii S. Augustini socii innes Monachi
220쪽
11 o sancti Grigorii Papa Vita. Lib. III. li exstitissent in monasteriis Presby Cantuariensi Eccles probandam 3
tori, contra quam probant tot S. quasi vero Clerici ac Presbyteri Gregorii Epistolae . Got selinus in ines, illic temporib is ad eorum 3 ita rustini eum ejusque sym- mystas, a maternis visceribus monasterialis Ecclesiae avulsos fuisse ui cit additque tot Dominicae legationis
manipulares, ad quadraginta Am
rari quot videlicet Beda narrat ad insulam Tanctum applicuisse. Ergo nullus locus reli quitur Presbyteris non Monachis sive ex Italia , sive ex Gallia assumtis nequidem Arelatensibus quos suo Ordini libet alisse si me tribuit Disquisitor fingitque
religionem Canonicam ad Anglicam Ecclesiam detulisse. Injunxerat qui
dem Papa Augustino ejusque sociis
ut ad agenda haec e vicino secum deberent Presisteros ducere . Verum sor- Ordinem pertinerento Diffcultatem omnem, si qua Occurreret , tolleret unicum venerabilis Beda testimonium
supra relatum . Solus est qui Responsione in . Gregorii ad Augustini quaesita de vita communi in Cantuariensi Ecclesia servanda nobis transmiseri cujus proinde legitimus est
interpres. At vero de vita coenobi-tica Monachorum eamdem intellexit.
Neque sane ignorare potuit Scriptor diligentissimus doctissimus, peneque suppar quinam quales ab initio hac in Ecclesia notissima totius Anglorum gentis primam a Deo militaverint , Clerici seu Canonici
Regulares, an Monachi cum etiam-tasse nullus adfuit qui ad legationem mune haud ignotemus quaenam Ec- peregrinationem hanc paratus es clesiae cathedrales, quae a trecentisset quandoquidem docet Beda ac annis Canonicis secularibus celserunt, cepisse eos de gente Francorum in Olim aut a Canonicis Regularibus, terpretes, at de assumti Piesbyteris aut a Monachis fuerint occupatae omnino silet quod si factum soret, Quis autem nisi emcre credat, vi- non suisset dissimulaturus. Adde Au rum sanctitate conspicuum, ffingere gustinum coactum suis novos ex voluisse nullum alium piaeter ona. Romano S. Andreae monasterio ver chos clerum in Ecclesia Cantuarien fibi divini ramones advocares haud exstitisse quod falsi revincere facile
dubie quia in Galliis parum sit bsidii potuisset quilibet in Anglia natus
XI. De Presbyte. 1is Arela. tensibus Auis
naetiis es et L sto tamen secuti sint eos On-
nulli Arelatenses Piesbyteri quidni dicamus eos fuisse simul Monachos, sol stan ex illis Lirinens monasterii Presbyteris quos laudat S. Gre.
Igitur ut jam susius dicta colligamus, me praemissis interpretemur Autumnum S. Gregorium Augustino interroganti Rem inso respondentem ex ejus enim Re bsponsionis intelligentia pendet hujus
controversiae compositio. Primo S. gorius nimirum ne professionis di Gregorius discipulum suum memini Duersita aliquid dissidii, ut fit , in se vult vitae monastica quam Romae hoc fandi coetu generaret, Mona professiis est in . Andrea asceterio .chos Monachis sociare debuit Vir Quia inquit, Fraternitas tua mona-gilius Arelatensis Episcopus, maxime sterii regulis erudita c. Secundo aut Lirinensis Monachus fuisset, uti eum hortatur ad vitam coenobilicam ex ejus praedeces oribus qua mylurimi e communem cum Clericis suis dii. Demus etiam Presbyteros aliquos cendam , seorsim eri non debet a monasticis legibus nullatenus adstri Clericis suis; quo nomine significanctos Augustino sociatos cisses; quid tu tum Monachi ad praedicandum inde eliciet vir doctus, ad Canoni adjutores ei dati, in partem lacorum Regularium institutionem in oris vocati , tum etiam junio ire