Augustini Steuchi Eugubini bibliothecarii Contra Laurentium Vallam, De falsa donatione Constantini. Libri duo. Eiusdem De restituenda nauigatione Tiberis

261쪽

N AvIGATIONE S. 233tes, uel certe quod in animo eorum sau milia semper atin abiecta spe stantes, magnarum rerum cogitationes adhaerere nequeat, te quacunq; liceat eis ratione ab egregio facinore deterreant . Nullis enim seculis inusitato atque admirando opere reperto, quod carperet, atque obruere prs sto non affuit inuidia,ut imperante Nero 'ne scripsit Tacitus de Lucio Vero, Romanarum legios num in Germania Legato. Is cum cerneret Mosellam, atque Ararim fluuios,quorum primus Rheno receptus influit Oceanum Germanicum alter receptus Rhoda no, deuoluitur in mare mediterraneum in meridiem, propinquas inter se habere origines: nempe in Celtis uis dit fieri posse ut interiecta lassa utraque flumina connes fierentur,atque amari mediterraneo per Rhodanum,

tum per Ararim,exin per fossam in Mosella copiae sub uedis hinc per Rhenu,in Oceanum inducerentura bla/tisin itinerum dissicultatibus nauigabilia inter se occi/dentis S 3tentrionis Ilittora fierent. Huic igitur operi

inuidi scribit Selium Gracilem Belgicae legatum destrirdido di una, periculosum esse Romano

Imperioratin in egato Germanicas legiones insue'

faceret Gallicas affectare copias quae hac nauigatione affatim suppeterent. Inuidiam igitur indicauit Tacitus, tectam quidem,atq; fucatam ratione. Multa enim commoda mortalibus abstulit inuidia monstrum in horrendum, quasi regia larua rationis sumpta figura aggredi/tur principum animos,dolis psallacibus eos a uirtutis bus auertit. At quibus est robur benefactorum laudem memorianis rerum praxiareyestarum omnibus prinstare perspectum habentes sua 'sponte honesti cupidi,tate flagrantes,quam facile dissipat Aquilo nubes tenes

262쪽

aH DE RESTIT. - NAVIG. IB. brosas reddita terris serenitate, tantopere animi sui margnitudine,illis insanorum hominum fabulis eiectis,sesea laude deduci, aut ullis sibi casibus dedecus, nomen eripi non sinunt, uanis persuasionibus ad aures aditum denegantes. Addidit ad postremum, ubi hoc comemos rasset Tacitus, plerun* conatus honestos inuidia pro/hiberi obiicere sese exaduerso uelut acerrimam imi niscam, graue p ad xfariam conatibus honestis inuidia, Certe igitur principibus maxime perspiclandum est, ne quemadmodum Cassandram Teucri, lic ipsi bona, uti, liac canentes audire contemnant. Quod si tu Romam uias,plateis latefactis, atq; directis, ueteriq; ardificios rum deformitate deiecta, longe meliore,pulchriorem Ῥreddidisti: si propugnaculis,d ante hac inaudito muri genere muniisti, Principis Apostolorum inchoatum a superioribus Pontificibus aedificium templi, sed longo

tempore intermissum,magiam studio repetitum excita re coepisti: si magnorum Principuam inter se concilian domin causeaantum itineris obiisti: longe autem ina,iora a te expectamus in dies. Certes hanc tantae lau, dis occasione, tale, ac tantum virtutis tu testimo nium prstermittere non debes. Omnium esro in te laudes, acclamationeso consfluent,uerum Pontifice, patrem a

tria celebrabunt, te de stirpe

Romana procreatum, Roamanum facinus edis

disse praedis

cabunt.