De lingua francica Rheni inferioris; dissertatio grammatica

11쪽

Diphthongi, exortae e vocalibus flexionum cum radicis vocali contractis, non organieae, leguntur: M in uua eam).- in ι- ea, nom. sing. sum. eae, vas), ideoque pro alam mi et thia. ia in his v, eos eae), alam. ME inio. 1 denique in a noelio pro vetustiori go.

vel m. Neque oongum equo, breve mutantur: iei di infahit uniri, muri, uris in lintea tis risium M. B. io consonantibus. De consonantibus liquidis perpauca sunt dicenda. C-- sonantes coniuncta nc pro ost op liquidam servant

neque vocalem permutant: inder, urcundo Q es saxon. ohar ει bar, es te. -- legitur in seruo; m in umbe. Alamannica consonantium mutarii permutatio, i=die laviverechiebuit eu modo maxime imperfeci evenit quae tamen re paulo altius est petenda.

Saepeuumero iam in lingua gustiua obsurvatur eou-

12쪽

tur et in aspiratas se in v trariSirelit.

Attamen in exprimendis iusinoui aspiratis duplex ratismumadvertitur, altera sono leniori, magis simplici inagisque spirantis naturam sequente L A thM, 3υ ν auera sono

13쪽

Litera quae vocabuli prima est quum Verum sonum diutius et melius servare soleat quam literae vocis interiores, manifestum est, crassiorem illum soluim Vere rapi-

ratum Λ, Λ, Λ sivo A echo fuisse priorem et Paullatim domum in aliorum sit, , emollitum esse, quema modum lingua anglosaxonica et istandica ab initio vocabulorum thouetur litterius leniori fi utitur, lingua saxonicamin et mictu fuder et ibun, retini seribit. Qui sonus lenior postea, praesertim in lingua suevisa inque re nitori lingua germanica, etiam eo nonnunquam irrepsit, ubi eo sonans liquida antecedit exempla sunt essen, Mars,nis chalch consonum cum evalch , ars, area, cista ,

genere, quod, duo I. Grinam, nunc redhiberi seset, curvata Ilaea ivseriore.

14쪽

ia conserantur inmen rinae alamuinicae invises, scitis PM rah, multaque similia 3. Sed haec mutarum consonantium permutatis quum ne in omnibus quidem linguae alamannieae monumentis, ne nin merica o recentiori luigua germanica omnino eustodi tur, tum praecipue in rancica capitularis illius lingua parum longe progressa est.

Aspirata linguae militea hic servatur: hi Hre nisi

that tham, Atium, the werram cerritavi tamen lo-niori sonoris prolatum fuisse videtur, ita ut plerumque v poma, indum sedere, τοι uour, rum, nos M. feribatur. Dest in vocabulo infahit pro inreoifi conseras en oen linguae suevicae, intrat et similia linguae hancicae modii aevis irrovida peris exprimitur. Militea linguae, quod in vocabulis rario, natio est, hic per e seribitur: humeh, οὐ interius h manet in voce infἁhic neque minus initio vocabulorum raura etc. Aspirata th quoque leniorem quendam sonum o --buisse videtur, quippo euius loco aliquoties a inveniatur:

troavida stamen emitha , neque minus in consonantibus iunctis nae ander, undan, urcundo.

Media lingua gothicae et ipsa manet Metiner semo, muri, duo, Mun, Maldam inenain funder, inde e. sinterius tamen ι sicut in linguis saxonicis et seandina vieis

in aspiratam leniorem. I , ο, υ, quae hic u scribitur, transire solet: -o, human, esto, ervi a in margino seri tum est Mo, Ute ad coniunctae in solii modiami Scriptio x quodammodo barbariem redolet. Solum quum demsit ac ta, idque pro ra sit positum fleut ps pro pis is igitur foret idem no et , iis, idque pro tuli. 2 Scriptiones Childobertus, Chιοtahariuata c. docentra antea sonosortior prolatum sinoe, qualis tribuendus est verae aspiratae; et in M. M. - Nostrum ii ante L . vix exprimi posset. Djsilire by Omle

15쪽

videtur, quod quidem ex eis in fine posito maeh eolligi licet. Inter consonantes tenues linguae gothicae metae leniorem tantum γει aspirata sonuin induere solent, lueris frivoa es o expressum. Exempla sunt με-- Mem

u a 31 tircundo, Merine, cu non comun9, sequetoneu Tenuis lingualis tamen utrumque viratae genus agnoscit, alteraim litera, sive α' uerum vero litora e ce, οὐ expreSsum: II senua e siet με, - - - ozer, WBM LM MIe, ne, ince, Mus ---3x Vocabula that otis at positum tenuem conservaverunt semel tria Scribitur. De consonanturiis in exitu ocum positis hae sinit leges: i aspirata L et innues non mutantur: siri

2 inodia cinis transit semati sint sinit, stat in dati Med sistat vero et vocabula bat, Mi bis oum in lingua gothica per i scribuntur. Semel quidem ses---hlegitur, aspirata th in liue servata; attamen si praeterita -- , inrida et participium Hen indo respicias, Oeemque --αι conseras, consei linebit, sesam , esse praesere dum atque etiam aspiratam th L e. in in t initari. 3 media catque spirans A in e mutatur man in uomuneum musi s --, --πλου verisumle est in f transiisso.

Consonantes mutae in rancica capitularis illius litigua hanc igitur habent rationem ad gothicae linguae eonsonantes: spectari licet Aemon, oeman, posterioris aetatis Misen tium mn es hium apud Isid. ut e gutturale ante v em Canis scribitur invenitur tamen maseri . Anis in iness,e e linguaieni sonum exprimunt.

16쪽

0uibuscum comparanda est mutarunt apud Isidoriim

srancice conversum ratio:

In Tatiano translato

Varios huius permutationis modos ut uno quasi in conspectu videre possis, additis lingitae saxovieae et alam nicae ordinibus, hacce ratione compoScio:

InteIligendum est tantummodo de consonante simplici vocalem sequente. Mis indieat linguam sax. C. Dancicam capitularis nostri I. Isidor sto. A. calamann. I. o. strensalthoch tirach. ut in Keronis versione paret consonantium mutarum ordo eadem sere ratione se habet:

17쪽

in dii di d

Vides orditiem lingualem inter omnB longissime a fila lugothica linguae discedere atque permutationis illius legem constatuissimo observare testula media gothica a respondens perspicuo seriem nobis et quasi gradationem exprimit, quae inter varias lingua germanicae dialectos intercodit. Pauca praeterea do teris consonantibus addenda sunt.. plerumquo per u seribitur: i reeuch, Nause. ' in vocabulo erasin em quidem legitur, flamen habent vocabula hier et intatemhua ex emendatione Grim ), quae prima inter I et M cognationis exempla sunt. M loitu praeterea in voc romise nondum cho. otia ittitur in erat utem ex emerid. Grimmo e in Voc.ssiliehedi simul literam h vocabullinea complectitur suu-C. me rei propter monumenti exiguitatem pauca tantum dicere licet. Substantiva generis lam primae dere fortis ad lenom

18쪽

mimurasura. Loguntur tamen accus Sing. --ya, Mundo su et dat sing. muzzunsu. Eiusdem declinationis genitivus singularis in v terminatur: ει alam selo . Talo, pro Minguae alamannicae praeterea in genit pluri ac nu in adiectivorum nom. et aco plur som. s-ι, hic etiam, vocalibus extenuatis, rata, singi lam et geniti plur. oem, estem, o aere δα; in participio praeteriti sesundurum atque in nomine derivato λα- goth nium Accusativus sing. generis masc declinatiouis levis in uis finitur, liquida n nondum abieeta Ddun, gramin, --

frier, tamen in inmine sino nexu legitur Adiectiva post articulum definitum in genitivo et dativo sortem flectendi

modum sequuntur them seireru, themo selvemo them vorasevrochanemo, men ora sequetuum dat. l. nexus lenis hio terminatione unisteretuo. Pronomina tertia personae iis , in iis eum spirantes inveniuntur nominativus sempB EAt r. mmo praeterea renerivum adhibetur, cui accusativus est si is qua in re igitur nostra lingua Dancicae dialectus propius ad alamannieae quam ad saxonteae linguae consuetudinem nocedit. Pronomen nostrum omelis squilibet in dialectis superioris Germaniae sero nunquam invenitur formas ulmein et metu ineleis i. e. eisin' propter mediam a et I 3

19쪽

In praepositique bi litora ut videtur, locum liquidaem occupavit notanda sunt praeterea particulae uis, si1-pra atque ithiri retrob, quod in nargine legitur. unce, quo ad. Coniunctio copulativa semper voealem i habet inde; comunei coniticionalis vocalem ad non utae aut respondet forma' uiso Isid , undar sed , ηur vehiterum, sed). Commemoram' denique, o lecti iluis sola Mona et wis Iah ahen duplex derivatorum genus coniiciendum esse, Mi tiva in hii atquo in hiis cum lex Muso αδ

2 CL secundam coniugationeni lenem inguae veteris saxonicae, quae simu l retiam ingliae alamannicae conivg. DInplectitur, φ- Iut in verbis thasson, Orson etc. a Sic utraque particula pro variis inguae germanicae dialectis omnes vocales reves patitur anti, enti, iridi, una sanglosax. , undepono, vet. a ., ibu, OG ube. Idem observatur in pari.iculis

20쪽

A. io voealibus brevibus. Praemittenda sunt pauca de quantitate voealhini. I Non ari non potest long vocali in vocum terminationibus extenuata atque deleta, vocales radicum rovesant consonauitem simplieemo positas magis in dialectos antaca quam in lingua suevim misso vexatas et quasi turbatas tonus gravior et sortior in ipsam radicem incidens brevem vocalem paulatim ad longitudinem admovere eo pix D. Qua in re tamen inter singulas vocales discrimen quoddam est onstituendum. Vocalis quippe qua inter omnes gravissima iudicauda sit et maxime plena, eadem

iὶ consonantes s eis, 3 - non iam simplines habentur. 2 minime tamen animo occipere possum, vo rates vereor'μα- aliquantum Onotu unis qu si inivis vel in sonum medium a que ancipitem transiisse schw--0. communis enim lex ab omnibus sere linguis recentioribus servata est, ut breves vocales producerent, Onos luerentur. Q. Diea. i. a. iis. M.; M.

sq. - im m. d. a. I. ozet. - io tamen strid. 28 sq. Mi gico cribendi usu inductus in vocalibus natura longis sonum i tum fluctuantem ponit Belgice quidem Scribi Eolet alayen, prasten, ιatem in Piliae Rine francicae Laisen, pratchen, aisse et formae in ipsi libris helgicis frequente gyraechen, raecken, in dialecto Clivens spraresten etc., sonum quendam ancipi emprorsus refellum. Diuiliae by orale