Recensio croatico-glagolitici Fragmenti Verbenicensis : cum appendice et duabus tabulis

발행: 1903년

분량: 58페이지

출처: archive.org

분류: 축제 & 제례

41쪽

fragmentum Verbenicense.

ad filios, et Cor filiorum ad patreS Corum. L. 18. Ant. Super te Jerusalem orietur DnuS, et gloria HUS in te videbitur, eadem est ac in Brev. Uerti. L Feria III. infra Hebdom. II. Adv. L. 20. citatur oratio Dominicae praecedo EXCita Domine Corda noStra. L. 21. Ant. in VeSp. eadem eSt aC Supra ad BenedictuS. L. 23. Capitul. supra Cit. Feriae II; Ant. Vero ad Magnis. non ConCordat. Cum brev. I. Verti. Similem legimus huic in eod. breV. Feriae U. ad Benedictus: Tu es qui venturuS eSξ quem expectavimuS, Ut SalVum facias populum tuum.

L. 2. iam supra Citata oratio ignota. L. 3. Invit. et Hymnus ut Supra. Ant. Fer. IV. Avertit DnuS Captivitatem plebis suae. De Seq. Ant. Cap. iam Supra diXimuS. Ant. ad Magnis. L. 9.) eadem pauCiS mutatis eSi quae in breV. Uerb. I. ponitur pro Feria V. Quis OSt me Veniet, ante me faCtUS OSt, CuiUS non SUm dignuS Calceamenta Somere.Orationem Sequentem nutibi inveni.

L. 13. Ant. eadem ac in Laudibus ad Benedictus et quidem hic recte scribitur. Capit. ibidem dubium remanet. L. 15. Ant. haec in brev. Verb. I. ponitur Feria III. eiusdem hebdomadae, Cuius teXtus Conformis est Saepe Saepius repetito VOX ClamantiS. L. 18-22. Oratio, cuius originalem invenire non potui. Quoad primam partem similis est CeteriS de Adventu, altera vero prorSUS dissimilis, et prout iacet non dat rectum SenSum. Post EXCita quaeSumuS Dne potentiam tuam et veni, ut quae eccleSiae tuae promisistist probabilius stabat Admε loco AdmAh ua ut absolvendum fuerit: usque in finem saeculi propitius perfice. Uel si AdpKAbrecte stat, in fine verbi eKTssopu omissum est Tis, ita ut Sensus esset Fac usque in finem saeculi propitius perfici; prior tamen teXtUS videtur magiS ObViUS. L. 23. CSt quoddam postsCriptum amanuenSis. L. 25. Invitat. Ut Supra. Ant. Feriae IV. Domine Deus in adjutorium meum intende.

L. 1.-1 3. Est pars Lectionis de Homilia Gregorii Papae, quae legitur in brev. Verb. I. Dona. II. Adv. in III. NOCturno . . . NOS praedicamus Christum crucifixum, Iudaeis quidem scandalum, Gentibus autem stultitiam. Stultum quippe hominibuS ViSum eSt, ut pro hominibus auctor vitae moreretur: et inde Contra eum homo

42쪽

42 Croatico-giagoliticum

scandalum sumpsit, unde ei amplius debitor fieri debuit. Nam tanto Deus ab hominibus dignius bonoranduS eSt, quanto pro hominibus et indigna SuScepit. ReSponSorium et Sq. F. in breV. Uerb. I. legitur in III. Noct. Sed in Do m. III. Ecce radix Jesse descendet cum hod. brev.) in Salutem populorum, ipSum Gentes depreca-Cuntur; et erit nomen eius gloriosum. Dabit ei Dnus sedem David patris eius, et regnabit in domo Jacob in eternum.

Columna haec continet Antiphonas III. Dom. Adv. ad Laudes incipiendo a Ua; et quidem i. 1-3. Secundam: Jerusalem gaude gaudio magno, quia veniet tibi Salvator, alleluia. Tertiam l. 5-6. Dabo in Siom salutem, et in Jerusalem gloriam meam, alle. L.

7-11. quartam: Montes et omnes colles humiliabuntur: et erunt prava in directa, et aspera in vias planaS. Quae tamen in I. brev. Verti. SiC. terminatur veni Domine et noli tardare e sicut et in

brev. hodierno. L. 12-15. JuSte et pie vivamus brev. Verb. I. addit: in hoc saeculo) expectantes beatam Spem, et adventum DO-mini. Capit. l. l7-19. I Cor. IV.) Fratres sic non eXistimet homo ut ministros Christi et dispensatores mysteriorum Dei, legitur in Dorn. IU. Adv. ad Laudes. Post notum iam Hymnum et P. L 22. Ant. Joannes cum adisset in vinculis opera Christi etc., quae in I. breV. Verti. legitur ad Benedictus Dom. II. Adventus. - Remanet ut pauca de Fol. Db dicamus. L. 2-5. col. I.) est Oratio quae in

brev. Verb. I. invenitur in Dom. III. Adv., quaeque Sic Se habet Aurem tuam, quaeSumuS Dne, precibus noStris accomoda: et mentiSnoStrae tenebras gratia tuae visitationis illustra. Huic orationi alteri videtur Subiuncta nescio cui originali respondens. In eadem adhuc columna habentur vestigia Antiph. ad Vesperas. item et Capituli. In altera autem incipit officium Feriae II., post Orationem quae praecedentibuS Vesperis videtur pertinere, quaeque Saltem aliquatenuS ConformiS videtur Cum ea, quae nunc legitur in missati Fer. IV. Quatuor temporum Illam, monuit L Tε ΓΗ, Ηs KKculi: ullo. lolii K ΚΗlURHεε c Η ΗΔ MK-: An o T huJεΗΗεΛlΚ ΠρuKmKcTΚΗ h TROεro noAΚKρ hnεΥΚ cε, Η ΗΛ TRora munec Ph o HKRd Th.

EX quibus omnibus concludi liceat, Fragmenta noStra Continere officia II. et III. Hebdomadis Adventus licet omnia propriis locis assignari nequeant tum ob manca Fragmenta ipSa eorumque lagunaS, tum ob desectum originalis textuS.

43쪽

Lingua nostri fragmenti in genere nihil specialis praeSeseri, nilque diversi ab eiS, quae eX monumentiS glagoliticis recensionis croaticae alias novimUS tamen intra angustos fragmenti limites unam alteramve proprietatem liceat notaSSe. Pro Semivocali, pro qua indiscriminatim adhibetur T S, )K vel etiam apostrophus '), nuta vocalis SeCundaria nec H neCe o CCurrit, quae CircumStantia fragmenta haec primae parti Saec. XIII. adiudicat, utpote quae iiSdem Cum fragmentis Vindobonensibus tantum est CommuniS in aliiS autem fragmentiS, ut in praefatione vidimus, iam Secundariae a vel e inveniuntur '

Quod si numerum unius cuiusque Classis attendamuS, litera K in 133 et amplius, K in 80, apostrophus denique in 22 casibus

invenitUr.

44쪽

Haec omnia Cum locali influxui vivae linguae adscribi de' beant simul indicium nobis praebent originem fragmentorum non alibi quaerendam quam ubi modo reperiuntur, nempe in aliquo cX castellis insulae Veglensis.' Eodem pronunciandi modo procul dubio explicari debet: ΤΟ ΗΚ pro Tauri N. OmiSSO rhine Simo recte Semper utitur vicario i pro in )

tractis inferiuS Sermo reCurrol. Vi Cariae ConSonantes St, Z ct regulariter inveniuntur et quidem

EX formis nominalibus specialem mentionem meretur non contracta forma acc. pl Πρossaeli Da II. 9 '' cuiusmodi tamen alterum CXemplum non adeSt, Sed formae omnino contractae uac re P

45쪽

fragmentum VerbeniCenSe.

Ex verbalibus primo loco adduco notam illam 3 pers. Sing aor. ΚΗeu Da I, 4; Η00ΚωK0MT ΚΝΑΦΗ Ο ΚΗcu . . . non in abbreviatura Sed pleniS VOCalibus Scriptum. Porro 3. PerS. Sing. praes. ΠρΗAε Ηγκε ΠΟ Λ Η'h ΠρΗAε Cb. Ι 13, ubi defectus του. Tis forte eXplicari potest eX eo, quod dicta vox in fine lineae invenitur et sic ex defectu spatii mutilata est. 1. Pers. pl. imperativi uε AdΚQUA' o Db II, 22 in hoc tantum postscripto occurit estque evidenter forma l. Vernaculae. Forma BonoglA'h Ab I. 3 origine perfecti in verbo simplici Cum Significatione praesenti, hic utpote verbi persectivi denotat futurum: ἐντελουμω. Lexicali ex parte adduci merentur praeter cKΚΗAεμ cicat T*endia KAlm), ΚΔΛΟΚΛΗΗε, cKΠacE, nomina feriarum hebdomadae: ΠΟΗ A. Φ, QVτψρΗ, Η ετ ss)ρTΗ, Π rru, quae in brev. Uerbe-

Nomenclatura singularum officii partium, ut vidimus, Seriem nominum ostendit e lingua latina pauciS mutatis acceptorum, uti sunt: ΚΗ d Po)pΗΗ f. αα Invitatorium. - Κ ε ρ K tu K m. tam Versus MΗΛ f. - Hymnus - ΚΛ ΠΗ P0Vm m. Capitulum Mo PQ ' Η ΗΔ f. - Laudes Matutinae pat inh f. Oratio Ρεmno ΗΚ m. Responsorium. Qui mos etiam in poSterioribuS monumentiS etiam typis impressis brev. Brogicii) perdurat. Adsunt quidem etiam aliqua nomina ex latino translata ut im I phua, MyKud; generalis tamen praxis vertendi superius allatam nomenClaturam non nisi a saec. XVII. invaluit.

46쪽

46 Croatico-glagoliticum

1II. Palaeographicum tandem momentum CeteriS praeStare puto. Uti ex adiectis tabulis videre licet, fere in singulis literis remansit vestigium aliquod originariae Characterum formae orbIcularis. Dersim dici potest fo/mam literarum similem esse missatis

In specie autem de Singulis characteribus haec videntur notanda a) in vocalibus. Litera di maiuscula licet stipites laterales paulo longiores habeat, tamen eoS in aequale cum stipite principali

Lit a uno tantum apice in medio invenitur Secata, qui tamen nunquam omittitur.

Glagoliticum 8 uin ostendit formam similem omnimo angulariu in fragm. Vindob; idem maiusculum Fol. Da II 22) efficiunt duo triangula Se Se invicem Cacuminibus penetrantia δ) . I alterius formae l) in maiusculis tantum occurrit et quidem 13 una vice ligatum cum si); i praecedentis formae ct vicibus.

Uti supra mentionem fecimuS, pro Semivocali utitur fragmentum noStrum tribuS SigniS S, I,' quorum primum alias Simile est primo in tab. misS. Kuli. ε), alias circulariS apex ex Sinistro latere eXienS Paulo SuperiuS remanet, Semel tantum et quidem in Fol. Db. col. II. lin. 19 in voce go in spolia OAg) correSpondet Secundo eXemplari eiusdem literae in tab. miSS. Κukq. Alterum Signum i Κ)altitudini ceterorum characterum non adaequatur, Sed in inferiori parte paulum deficit. Forma apoStrophi Circularis est; una alterave vice conSpicitur supra literam uti punctum. Lit. 2 simillima est in fragm. Pragens. eX. II.; Stipiti verticali nempe eXhibet adiunctoS duos Circ. apices, quorum Superior maiore SSe Solet inferiore, qui productus secat stipitem. In litera m altera ParS a tergo adiuncta omnino minor est praecedente, quod in codicibus posterioribus in lil maiuscula tantum con Spici Solet. D Cf. V. Tagic Gra a za glagotistu pavore i . Tabula I, 6) Rad

47쪽

fragmentum VerbenicenSO.

b) in consonantibuS. In lit. V nil Speciale notandum est, nisi quod inferior horizontaliS linea siniss. Κuli.) non omnimo recta est,

potius ad Superiora VergenS.

Antiquioris formae vestigia manifestius ostendunt literae taet λ; et quidem iud potissimum inferiori, tR in superiori parte,

quae licet acuta, tamen ambo stipiteS fere eiusdem altitudinis ostendit. Lit. λ eiusdem formae est ac in misS. Kula. vel in PsaltSinaitico, nisi quod CirculariS apeX a deXtris adiunctuS in nostro fragmento Superiori parte acutus est. λ)Perpendiculares stipites lit. Illi non protrahuntur ad totam lineae altitudinem, Sed potius ex Superiori parte SeSe tenent; eius tamen SuperioreS apiceS ConVergenteS Supra lineam eminent. Similiter etiam lit. lId antiquam formam aliquatenuS retinet, Cuius nempe perpendiculares apiCeS tranVerSo Stipiti adiuncti totam lineae altitudinem non aSSequuntur, Sed e Superiori lineae parte SeSe tenent. Fere aecque ac in eo Casu, quando litera haec alteri Superimponitur. )Tres verticales stipites lit. DP aequali altitudine sunt et omnino paralleli. Circularis apeX tertii stipitis pertingit sinistrorsum ad Secundum tantum duo prioreS Videntur Supra Coniuncti, Sed reSinCerta remanet, quia Uterque locus, ubi lit. haec occurrit, minus

Lit. 6 Semper typum posteriorem OStendit, aeCque AC miSS.Κula. Constat enim una Continua trifariam fracta, vel potiuS una reCta immediate Coniuncta Cum altera Curva, abSque ullo apice vel puncto adiRCento. t et in ostendunt consuetum typum y Croaticum eundem

Characterem praesesert etiam ligatura alam. Atini transformatis circularibus apicibus του alterius formae in quadrangulareS. Stipes literae P I') aliquantulum sinistrorsum inclinatuS Se-Catur in medio a producto apice circulari; item in basi eiusdem StipitiS conspicitur parva linea. In litera m autem nullum vestigium videtur lineoliae medio stipiti adiungi solitae.

48쪽

Basis του D modo quadrangulariS eSi modo triangulo appropinquat λ); in N, omnino quadrangulariS: apertura lit. modo ConVergenS modo aperta magiSque hians. Ex ligaturis autem sorte tantum Sunt quae ConStanter recurrant; FL, Pota licet SaepiuS Colligentur tamen patiuntur eXCeptioneS. In utraque Columna Fol. Cb. numerantur 31

ligaturae; in brev. VerbeniC. I. in una Columna ca 33 lin.) tantundem; in Noviano II. l. 35.) iam 45. Licet ergo fragmentum nostrum

ligandi literas, si comparatur Cum ceteriS poSterioribus), potest dici sobrius. Silentio praeterire nolo, quod de USu CinnabariS antiquioribus codicibus proprio memorat cl. pros. Jagic δ) idem enim etiam in nostro fragmento ObServare licet, nempe literas atramento Scriptas Cinnabari tantummodo obdUCtaS QSSe, non vero eodem simpliciter depictas, ut ex gr. iam in brev. Verbeni C. I. Litera initialis lis Fol. Ba prorsus eadem eSt aC in Phototyp. tab. miSS.Κukuljevicii δ); in Fol. Ch. huic similis: ambo in mentem revocant initiales ex antiquissimis Coclicibus CharaCteriS SemicirculariS Super

scriptio 2L SU BA Bb. I.) binis literis trifariam divisa similem titulum II d Il ΗΡ0 Il O) in fragm. Vindob. videtur imitari.

49쪽

AppendiX.

Elenchus Ecclesiarum Dioecesis Veglensis cui modo adiunctae Sunt olim Separataedioeceses AbSorensi S et ArbenSis), quae gaudent privilegio linguae

palaeoslavicae in s. Liturgia. Usum linguae palaeoSlavicae habent omnes eCCleSiae et capellae in ambitu teritorii parochialis vel curatialis

) Huc adnumerari debent ecclesiae conventuales Lo Ordinis Γθrici S. Francisci de Poeniuntia. Et quidem Teg Iae cum 3 fac; In Casile Insulae Glavotok) cum 2. fac; ad S. Mariam Mae L 2. Sac, Triari et Vanis S, Martini Martinscica) 1 sac.; residentia apud S. Ioseph Lussini maioris cum

2 sacerdotibUS.

50쪽

n. s. 1.; Vallis S. Petri sSupetarsha, Draga) n. S. I.; Camporae Kampora) n. S. 1. In ecclesiis paroch. Lu ini minoriS et maioris, in Collegiatis Crepsensi nec non in Arbensi in mi SSarum Solemniis Epistola et Evangelium lingua palaeoSlavica cani Solent. λ) Dioecesis Segniensis cum adiuncta ModruSensi) tota quanta gaudet eodem privilegio num. SaC. 218.)'Elenchus ecclesiarum glagoliticarum in dioec. Tergestina, Pirano-Polensi, Jadertina, SpalatenSi nondum eXStat.

) CL Acta et Decreta Primae Synodi Veglensis. MDCDI; et ,Statuse Personalis et Dioecesis Veglensis 1903. ) Schematismus cleri dioecesium Segniensis et Modrusensis seu Corbaviensis a. 1903. Errata Corrige

, 15 8 deest

SEARCH

MENU NAVIGATION