Theotocodia siue Parthenodia opus eximium in laudem Deiparae Virginis. Auctore T. Prospero Martinengio Brixiano, monacho casinate

발행: 1583년

분량: 197페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

101쪽

Subdiales umbra in uda frondium virentium, Vnde ct baee volgo vocabunt fessa Scaenopegia.., e diem ut primorem agatis caeterissollemnius, ultimumque edico cunctis,neve quisquam polluat

Publicae dictos quieti functione sordida. Tum sibi in primo decorae quisque vestrum sumito Arboris fructus,'albasque palmeas cum dactylis.

Addat ijs ct plautae opacos perplicatae ramulos. Addat o strictas falignas amne torrenti comas, Et Deo coram bis diebus vitam agat genialiter.

Quae quidem sunt sacra dicta intelligenda mystice. Sunt enim istaec res peractae, suntque rerum symbola suando quidquid gestum ab illis omne perplexabile, empegenum, ut adplicetur rebus nostris gnariter Ergo quod genti reductae finibus Canopicis sit dierum indicta festa septimo mensie hebdomas, Dum suis lucet repleta suo Iliaca cornibus; Id monet nos pose labores saeculi aerumnabilisis plagas laetas olympi aetate ductos septima corporum cum claritate gaudio in iugi fore. Septimus nam mensis ille septimam aetatem indicat, Floridae surrectionis, quando sextam ducimus

Hactenus mortali in aeuo cum caduco corpore.

Porro quina dena luna, nempe plenilunium, corporum dat claritatem,datque plenam gloriam, Non ut ante diminutam semper, mutabilim.

At diebus ducta septem sacra feriatio Indicat laeta in quiete perpeti aeuo nos fore,

Numerus uniuersitatis quod patenter innuit. Tum dierum denique horum primus, ct nouissumus In quiete acra aguntrer, quae νocatur sabbatum,

Quod quiete cum sterenni vita auctissumene. Num dies per hosce ducta sabbato eum duplici Circularem ducit orbem, conficitque circulum Musicum, qao sinis ipsi exordio comungitur. ι o Pri-

102쪽

Primulo demum dierum, nempe festo sabbato, Arboris fructum comesse praecipit pulcerrimae E catacta vindicatis sordida Deussuis.

Tunc enim, tunc fervitute criminu atque corporis

Perfruemur liberati Virginis fructu inclytae

Maxuma in tranquillitate florido ventre edito. Fronduit qui more citri semper,atque Druit, Protulit fructum salubrim, quo refecta saecula Iam graui confecta senio pubuere denuo. Scilicet rufum puellum pulcriorem Ddere, , Et super cunctos decorum, quare ad instar sumitur Citrini pomi nitentis,atque olentis Rauiter. IUsum ad haee eisdem Hebraeis,palmeos vi ramulos. Tollerent, victoriarum quae forent insignia.

Tunc enim decus coronae quisque victor auferet.

Sed quid est, quod uidem habere stiave olenteis myrteae Arboris comas, ct ima quod salignas carpere Imperantur valle frondis inrigatas flumine Anne id es quod fructum acerbae colluc mus turic cruci e

Atque virtutum virenti vestiemur tegmine,

Phl deinde exbtiberantum functionibus piis Iamque nostram ad principat m dirigamus spicula

Arborem deprompta mente, non pharetra sutili, Hanc petamus, quando vates tela nobis suggerit. Nam volens 'ectatum in omni sorte virtutum Virum, Ac per id beatiorem caeteris ostendere, Indoli iniusce confert praeferacis arboris.

Integer vir sinquit almae deditus legi Dei In modum plantae virescet,quae sata ad iugis aquas Huberem foecundastuctum proprio edet tempore.

Huncce fructum ego esse duco Virginalis pectoris Instituta pulcra prolem sed magis mirabilem, Edidit quam virgo, ut arbor foeta pomum nobile Hocce iactat compotita sponsa sacro in cantico: Sedi,aitob eius umbra, quem diu expetiueram, Atque

103쪽

THEOT CODIA

Io Atquestuctus eius ea fiat gutturi duleis meo. Hinc agit grates merenti sospes illi concio. Tu clues tu praeter omnis virgo felicissuma, Vescimur testum opimo perpetis vitae auspice. Hoepius vir integrascit, inualescitque indies, Et noua floret iuuenta, ceu Paroemiograpbusserit fructum esse iusti perpetis vitae arborem. uin eodem teste ct ipsa planta vitae dicitur, atque eam si quis capessa ac tenere quiuerit, Hume refert Nicturum in aeuum sempiternum alacriter.

mee enim β quae sub figura fruge vitae praedita Exstitisse florulento planta in horto proditur, Quem Deus plantasse in orbis fertur ipse exordio.

Haec ea eBarbor illa mirabquam Rex persicus Per quietem vidit olim, rettulitque interpreti Somniorum perspicaci Nisionem edisserens.

contuebar nocte, ct ecce conspicor miram arborem In medio terrae cacumen inserentem in aethera, Maxuma pro ritate,praeditamque robore. Terminos haec pertinebat terrae ad orbis ultimos,

Adfatim foetu buberabat compta laetis frondibuti

Subter hanc ferae manebant, at super citae alites. Haec erat Mariae imago,non profani Principis, . uuae sata in terrae umbilico,nempe ventre ecclesiae, Se exhibet cunctis paratam ferre opem indigentibus. Altitudo porro talis arboris dat Virginis Nobilem demissionem,o comitatis gratiam, Quae cluet vera altitudo,summaque eminentia, Planta quod fortis feratur talis, atque ingens simul, Indicat diae Mariae forte robur pectoris, Copiamque caritatis, ct benignae gratiae. suod plagas terrae repleret νηiuersas, delicat Virginem genteis per omnis nomen almum extendere ut suo has fructu beato, recreetque tegmine.

Sippe quos replet salubri fruge,eosdem protegit

104쪽

Sedula defensione continenter ne cremet Iadicis post ira magni, nec gehennae incendium. Aod genus tandem omne subter belluarum degeret, Et super pictae volucres arborem quiescerent, Et suam inde pastione pabulumve carperent. Iηdicat refectionem non modo inde excerpere Qui vicant rebus sivernis semper, o caelestibus; Sed quoq; θ,qui terrae adhaeret, bruturii solet pecunSiue die fuisse in istac iuersorum citam Arbore alta, nempe Christum pabulum viventium, Tabulumque dormientium, oe resurgentum semul. Sed breui sermone ad alias transeamus arbores, Uirgini quarum adplicantur principi vocabula, Et seramus nostrum a moena floridum Blua nemus. i.

105쪽

DE CEDRI NOMINE SANCTAE VIM

gini attributo Eccl. 24. Quasi cedrus exaltata sum in Libano. E MPU S est cedrum canendi prominem

Arboru platis, ct ipsi coferedι Ῥιrgins Inclytam versu rotato, deinde oe alias

Sicuti cedrus petest fulua caelis era

Semper in se blime tendens; sic Mariae intentιo Ad Deum adspirauit omnis,atque cogitatio. c Nelut situ acre lignura nescit imputrefero . cedrinum perenne durans; sic Mariae integrιtas Mansit inlibata semper,tabe nulla emarcuit. Sicut illa exspirat auras nobilis stagrantiae Planta late; sie Mariae si gularis sanctitas, Atque vita oppleuit orbem fama odoris optum Quin uti fructum illa multis rebus edit utilem, Distinet cariem vetustam; sic Maria protulit . Omnibus partum salubrem,quo lues dira interitia cedrum item laetis virere tempus Omne θοndiibus 'Mimus,nec Virgo plantae cedit hocce nomine, Gratiae quae plena nullum sensit aestum criminis. Sicut illa enodis,atque tereti rectastipite, Sic fuit Virgo sine ullo recta culpae nodulo, Rem,leuis planta ab ima ad usque summum νerticem. Id moror multisρ amoenae se cedro mei comparat. En sum,ait,praelata cunctis clariori gloria,

cedrus vi consurgit orta Libami in cacumine. Haec profectos illa cedrus, qua creatas altera Matre mado qua volucrum nidulantuin millia,

Traepetesque pulli alescunt,insidentque stondibus. Id Sator caelessis olim per prophetam expresserat, En capessam αο flagellum de cedro summum ardua, Idqui

106쪽

Idque captum parte summa rite pangam denuo, Scilicet stringam 'premum turionem impuberem,

Omnis expertem laboris surculum tenerrumum, Et super deponam odoram monte celso plantulam.

Monte sublimi intuentis hane feram viri Deum, Geminascet nixa fibris,ingrauescet fructibus, Atque cedrus fet ingens forti adulta Ripite.

Tunc aves sub umbra amoena eonquiescent aduenae Plurimae,nidosque ramis congerent felicibus, Arbores scientque cunctae quae volo posse omnia. Huc quoque adludebat illud vatis aenigma ipsius, Libano plantata cedrus pulcra ramis inc6tis, Frondibusque ornata denses inter arbusta omnia Sustulit clarum cacumen aucta plena ad flumina, Libano depacta cedrus, Virgo nata in candida Turitate virginali, educata id fidem. Scribitur ramosa, ct undique ampla tendens brachia,

Prompta quod sit uniuersos sancta Virgo amplectier,

Et piae protectionis confovere tegmine. At virens coma innuebat frondium vernantium Virginem conuestiendam multiformi gratia omnium virtutum, oe omni Ianctitatis muriere. Altitudo signat ingens inter arbusta edita Virginem auctam dignitatis celsore culmine, Omnibusque praesidere coetibus caelestium. Porro fontes plantae alumni legis almae paginae Exstitere, scripta vatum,sed magis melli a Verba gnati, quis rigabat Uque pectus sedulum. Vnde ait Rex me introduxit propria in cellaria,

Et suae mihi reclusit scrinia sapientiae, Quae prius nusti patebant mi retexit abdita. DE

107쪽

DE OLIVAE NOMINE SANCTAE

Virgini attributo. Eccle. Quasi oliva speciosa in campis, &c. E c sinum de 3derari Diuae olivam in hortulo

bili semper virentcm, quando ct idisu dicitur

'Pulcra oliva, propter eius arboris pra stantiam. Vnde olivaesese apertis rite campis comparat Consitae, suam patere semper indulgent iam Innuens, opemque cunisis buberem poscentibus. Est enim cunctis liquorem propriae pro μndere Gratiae parata, cunctis ferre misericordiam r Nee queri quisquam inuocatam defuisse habet sibi, Tam velut latex oliuae caeteris 'pernatat,

Nescit vili subsidere; sic haec praenobilis

obtinet virtus in alma principatum Virgine. Orchiten negant virentem frigidissumis locis, Pausiamve prouenirescubi alma caritas, Atque amor friget, Maria nil solet feriescere. naec oliua cassa numquam fronde,vel bacca exstitit. Quippe vitae tempus omne continenter floruit. Actibus,phsque dictis brumae inertis inscia. Huius aemulus prophetes incinebat hymniser. Impius scelus patrare perget;at Nirens Uri

Tamquam oliva in aede sacra pullulans fructum seram. Ipsa laetae pacis index, paui ct auspex foederis

Patris inter numen alti, inter humanum genus, ceu probat columba, in arcam termitem quae detulit.

Termes ortus ille oliva forma Christi Principis Exstitit pacis datoris,arca sanctae curiae,

108쪽

Mysticis purgandae in undis,at columba Vioe P. suae fuit puella felle cassa amarulentiae

Cassa felle tristis irae, cassa fastu turgido,

Gratia repleta tota,tota amore candido.

Quin Oliva signum adeptae splendidum victoriae', Inclytae testes Athenae, quae suis victoribus Fronde de tali parabant dulce niceterium. Nec modo alma insigne partae Virgo palmae effloruit, Verum ct ipsa elisit hosteis, quae Ducem nostru edidit,

Qui truces nostrae salutis strauit aduorsarios. Hanc Mileternae ignara quondam gens sacrarunt arborem, virginali honore eamdem quod Nigere crederent, Tale sed decus Mariae congruit, non Palladi.

Quod feraci vero oliua stirpe pullos plurimos Procreat,magnam Parentem dictat esse regiam . virginem,vectam quadrigis non Opem lymphaticis. suippe in uno procreando flio Dei νnico, Nyssimul prodini: omnis,atque adoptavit Deo, Fili, denominamur quotquot eius nomine. Hae de oliua 'uxit unguen, delibutusque νηguine, Atque aliptes magnus ille,nos athletas qui escit,

Efficit segesque sanctos, ct sacerdotes semul.

Vnum adhuc peculiare restat huius arboris Nobilis, tempus per omne quodsolet virescere, Nec pili facit decembreis, ct rigores ninguidos, Sed viror quid ille praefert laureata in Vιrgin PIllius fidem vigentem persitisse immobilem, Nec quidem are fictam atroci morte cari filii.

Scilicet quando univcrsa candidum pertfrrita Destitutum turba fratrtim liquit avstm deserens, Immolandum pro salute perditerrem I ntiam. Quom crucis durae expetiuit immori sacro rogo 'in atris primi vocato colle de caluaria, Ut scelus md ruoris expiaret flumine. DE

109쪽

DE CUPRESSI NOMINE sANCTAE

Virgini attributo. Eccl. 24. Quasi Cypressus in monte Syon. E D sutis iam dixi olivam, nunc cupressum concinam, Quem fuisse mentiantis nobilem puerin

culum,

cui fuit perempta cerva eausa acerbi s

neris.

Oecu pat sied nomen istuc rectius virgo inclyta, Quipp e quae crudele funus interempti atrociter Flebilis gnati immerentis moestata olim luxerit. Et modo grauis ruinas, nostra probraque ingemit, Quod relicto Rege caeli nos vocante ad hydera, Gloriamque sempiternam,mergimur sub tartarum. Ergo iure luctuosae comparatur arbori Virgo sancta,*d cupressus haec quoque apte dicitur Inclytae quod sanctitatis fert odorem amabilem. Quin muut vermis cupressus enecat fragrantia, Engat tortos colubrosse Maria tormina Tectorum leuat nocentum, daemonasque exterminat. Hanc ferunt numquam esse plantam obnoxiam teredini, Esse fortem fasci iniquo obnitier, sic integra Perstitit Virgo,nec ullis languit molestiys. Siue quom vitans tyranni perfidi vesaniam In Pharon descendit exsul cum tenello pignore, Sive perpessa aegra multa iam reuersa in patriam. Q in nec eius membra morte eatabuere florida, Tota sed syncera in altum subvolavit aethera, Hic νbi Regina regnat sempiterna in gloria. Iam comas tradu ni periti, galbulos cupressinos, corticemque miram habere Tim medendo corpori, v Hub

110쪽

Huberem praebereque usium rebus aliis pluri P. ῖ ς Sed Mariae cuncta verba fusa si ore melleo, Studia cuncta,genus omnis, actus omnis denique, Plena virtute exstitere,plenaque escaciae. Nec quidem proceritatem praetextae conuenit Arboris sacra sub aethram quae cacumen porrigit, Quando sestsponsa tali comparat fastigio. Haud secus sublimis euassim' ac molli in Syon - - Prominet cliuo cupressi planta acuto vertice. Quod quidem dictum esse constat omnibus Nerils u Nam decus Diuae nitentis gloria ct ineffabilis Fulgidum eborum antecellit ciuium caelestium, mucere ut solet cupressus celsa viburnum breue. i γ

SEARCH

MENU NAVIGATION