장음표시 사용
41쪽
s Eux RARBI BRONCHOR STIinquere: unde colligitur ex duobus actihus introduci consuetaidinem. Resp. In consuc-tudine vel assuenctione unius homini , in amn facit ius. isti iunt duoactiis adprobara dum, utrum sit ille ita assuetus vel non,i vel niuersorum,depig. acon consuetudinς --tem quae ius sitit, certus numerus actμum non est determinatus, ideoque hoc relinquendum est iudicis arbitrioArg. LGUM M. delib. Curi. ad cisis. de conssedere num.
Neque sessicit decennii spatium aὰ inducendam consuetudinem: nam requarit 'r ut
inueterata sit eometudo,c de imb- do . quod de spatio Ocennii intelligi inon
polost, cum vetus senum dicatur, quod a meippria nostra remotum est. l. a, j si de aqu.8M.μγ. Sic etiam longaeua nsuetudo appellatur in I a, C. si fit lon. cons. Longaeuum autem seacium ὸe centum annis dicitur. l. an v stu ι 1 Ide, Cum ergq de tempore inducendae consuetudinis leges disponant, εe modδ longaeuum,modu istuturnum,modb inueteratum te pus requirant,probabilius est,& rationi m os consentaneum, non esse hoc tempus a .iure certo definitum , quia incertum est, quanto tempore notitia seu consenses populi comparetur: itaque iudicis arbitrio de
42쪽
finieridum est, quanto tempore opus sit ad introducendam consuetudinem. tutas. ια. po . C. Quasi ton. ινη Neque in contrarium facit, quod constietudo dicatur longa & diutur na, qVae verba de decennio accipiunt Interpretes, eoq; i lo argumento nituntur: quia Ac his verbis lota gi α diuturni temporis, triginta & qua-Maginta anni significantur. l. a. in verb. Diuro μώe s. C. GH c. 3O. an. l. νω in Z uinc a s de m. nu Giuc. bb. Obs. ιδ. c. p.
Consuetudo abrogat & emendat Legem scriptam.
PROBAT vR haec Thesis in L de qui sae dis M. ubi lulianus ait, leges tacito consensu omnium per desuetudinem abrogari. Concordat 3 . Inst. de ra . nai gerat . μου. Abrogat itaque consuetudo legem, &s generalis est consuetudo, quae ubique sertiatur, vincit legem scriptam generaliter: si ver b specialis est, tollit legem in eo loco, πιbi viget, L de quibuι, ubis. magna vend/ur.3 seconstatist Com.prad. obiicitur Constantini rescriptum in L MC Qq fit sini cons. cuius haec siint verba: fronsuerudiris v que longam non ea vilis
austoritas , sianon adeo seri vatisura momento, ut rarionem vincat aut legem. Ex quo conse-
43쪽
i, Evin Alii Baco Merio Rset . qui videtur, legem consiletudine abroga - non posse. Ad hanc antinomiam respotv-dendum , quod consuetudo quidem legem testat & abroget, sed tamen legislatoris a
ctoritatem &potestatem non adimit, qaim possit consuetudinem vitiosam tollere dce
mendare, vel alia lege postea lata, vel legem c luetudine obliteratam iterum imisum reuocare. Ideoque iton dicitur in Hlege a. quod consiletudo non possit legem
abrogare,sed quod legem aut rationem nor P vincat, hoc est, non potest consuetudoau
ctolitatem Iegislatoris infringere,quin pocm per legem nouam certiori & aequiori r tione stabilitam, vitiosam consuetudinem: tollere & emendare. Ita erudite & grauitecrespondet Oidend.in prius.classum. cui adstipulatur Contius in d. t a. opponitur Σ' , L 3, 2 iuur, sese . viso ubi rescripto Hadriani statuitur poena 4
aureorum in eum qui mortuum in ciuitatet
sepeliuit,&additur eam pinnam habere locum, licet statutu vel coiisuetudomuniciti pii contrarium permittat. Resin Accursrecte in d. g Dinuri quod ibi conluetudo vetstatutum nouam constitui: em principis Hadriani praecessit , quae consuetudo per i quentem constitutionem plane abrogatur.
ed consuetudo noua superueniens post imgem
44쪽
gem ante latam,derogat legi praecedenti.
Hilibet Populus, vel quaelibet civitas,ius sibi codere propria auctoritate non potest.
VAE R i T vR, an quaelibet ciuitas possit propria auctoritate iusstatuere sine permisti 1 superioris 3 Et videtur simpliciter Miridistincte dicendum quod possit: quia in
L Omnci . fide iuris. G tu. conceditur hoc ius Per repetitam geminationem, quod quilinoet Populus, & quaelibet ciuitas propriis legibus uti& viuere possit. Deinde frustra homines in ciuitates coire naturalis ratio instituisIet, nisi quemadmodum inter se viverent, disponendi secisset potestatem. Verum contraria sententia probabilius via detur defendi posse, scilicet quod quaelibet ciuitas propria auctoritate iura condere no. possit, idque ex hac ratione, quia ius publicum priuatorum pactis immutari non poetest, L 7, g, paciscar. I. ii publicum ,st de eis Atqui ciuitates Pop. Romano subiectae priuatorum loco habentur. I. bona I, de verb g. Ergo non possunt contra iuris publici sormam suo arbitrio leges ferre. Hinc ergo concludendum videtur, quod ciuitates possunt quidem leges serre, quas municipales dicimus, toto tit. det Mumcsed non tales,quae iuri publico,aut princiPis
45쪽
eon tutioni derogent, & valebunt earia statuta inagis in vim cuiusdam pacti, quam legis. L . Ude si cor'. l. . C. de De. Itaque si iuri communi aut principis edictis statuta repugnent,non valent, diu Principis confirmatio accedat. l. 3, uso desu. πια
Vbi dicit ut quod Antiochia ciuitas iure proprio seu lege patria contra iuris communis dispositione in priuilegium habear, ut tae ita & priuili graria by theca in bonis debitorum gaudeat. 4rgo proeria dc pec tiari posestite possunt ciuixatςs leges &priuilegia e cedere, sine auctoritate Principis. Resip. sub distinctione. Aut ciuitates stini liberae, nullius iurisdictioni subiectae, ut sunt ciuitates t inperii, dc bae si habent regalia, eundem sibi quaslibet leges proprio
rure possunt, d. l. Autioche um. Aut rcc gnoscunt superiorem ut oppidaPrincipum,& haec possunt facere itatuta dum modo publico iuri ut principis edictis non repugnent. Vide de qui , num. M, en o. v bi hanc distinctionem approbat.
46쪽
vi Phineeps legibus solutus est.
v M Princeps sit supra leges, & omnem
condendae, interpretanHar, &Abrogan- pii gae legis potestatem habeat, L i, Uest. C. deIeg. hinc sequitur, quod legum ob eruatione non teneatur. ιρrivo sJAug. l. 3,C. de resa. L ex imperfecto as, de lega. 3. Lichi Mi- ea tem leges &constitiiciones no ligent ipsi m 'a' principem tamquam legislatorem auctori- en tale, honestate tamen & naturali ratione m ali Um constringunt; I. digna vox, C. devirbin.
a. l. 3. ubi rescribitur, quod licti selennibus iuris solutus sit Imp. nihil tamen tam prosi, prium imperii est , quam legibus vivere. ita Praedicta autem assertio de ciuilibus legibus iri dc selennibus iuris accipienda est, quibus
I: Princeps non tenetur,utium selennia iudii 4 inoruni & restamentorum. Hinc intestan- ω- , do non tenetur Princeps ad testamentari- ala am obseruationem, quia eius pries ta sup- ρή- plet omnium selemittatuin defectus. I. Opil, mnium, C. de resa. clamos M. a, A s. c. M
,. Sic εc princeps quaeiam iure min usque sOlenniter facta sinat, confirmare potest. Vt, adoptionem non iure factam. I. adoptio s8, I Ideado. Sicuti & matrimonium non cite: S contractum corroborare principem, probati. Dii prouincias 7. friris. nap. V m
47쪽
exemtus, La, g Id de rebus eorum: unde pacta & contractus cum subditis initos seruare tenetur, ex iisque obligatur efficaciter. te in cap. 1, ολ CC. Ex. de proba. ' sen. 1 p rat. de const. princ. Bart. add. l. digna vox. Contrasium autem tradunt ut plurimuri interpretes, principem scilicet ex contractu cum subditis inito tantum iure nato
rati, seu gentium ex consensu obligari. l. cum amplius. 6 is natura, de T. I l. Stichum, ε naturalis , Τ de solut. non vero ciuiliter: cum ciuilibus praeceptis princeps censeatur esse selatus, d. ι princeps. Ab. Fian. GDeci. in ae cap. I. Sed verius Molinae' in addit. ad Deci. in d. c. /, ta Baldus in d. l. pr et-ceps, existimant principem non solum naturaliter, sed etiam ciuiliter & efficaciter ex contractu cum subditis inito obligari, ne princeps alioqui omni commercio exuatur. Constant enim contractas Arithmetica proportione, quae in commutatione commerciorum aequalitatem plane exigit, nec considerat an aliquis Rex vel subditus sit, diues vel pauper, sed vult contrahentes ltro citroque aequaliter obligari, & ideo
contractus claudicare non debent, L cut
emtor.st deres. venae L Labeo F contructum,
48쪽
communis error min inae facit ius.
LEges omnes auris Romani certo animi iudicio ex naturalibus notitiis, iustis deaectis rationibus promulgatae sunt. Ius enim est ars aequi vi boni, quae non ex V Οὰrrore, & incerto impetu primum cor' ded ex certis praeceptis honestati & publicae utilitati conuenientibus. Unde minime d hium est DD. illud axioma, quod communis errorsamu im, legibus rationibus non inde consentaneum. Probare conantur hoc enunciatum pri-
ἀur,quod actaa praetore seruo, qui liber credebatur, dum praetura sungeretur, rata Ac firma gunt: ex quo colligunt,quod commu-Mis ervor & opinio dacitat ius. Verum respond. ad d. l. Bainbarim, quod summo iure acta & decreta serui valere,& effectum habere non potuerint: verum ex benignita , te propter utilitatem publicam placuit ea irata ac firma esse, ne tam multae sententiae bene latae rescindantur, & multorum ciui- .um iura di possessiones turbentur. Erudite di accurate Holom. inritas. quot. y. I, Gosea.tib. I Har.D 2. cap.6. Secundo probare intendunt hoc axioma
49쪽
in dispositione patrissem. circa rem famili rem & domesticam, error quidem testat ras ius faciat, sed tamen communis error Populi non facit ius uniuersale in hominibus. Quod virecturi intelligatur, de sententiaά. I ian. dexme explicetur. sciendum quod si1- pellectilis appellatio'e aurea de argentea, escaria & potoria vasa, non continent propter saeculi seueritatem. nondum ada tentis supellectilem a Centeam. Si tamen probetur testatorem ea supellectili adiam merasse,appellatione sapellactilis comprehenduntur. dl. 3. spen l. cum cymdam os . Ratio est, quia in hi rebus testatoris usus praecipue attenditur. Male ergo ex L I. I. colligitur, quod communis error ius faciat. sed hoc tantum eo loco indicatur, quod e ror testatoris in vocabulo ius faciat, ideo quod consensus & voluntas testatoris non non recte interpretes ad
Uepugnet: quod . Qua a se . odia quemvis errorem indistincte perduxerunt.
Coinmunia a publicis disserunt non usu,sed propri- etate: Communia enim ab omnibus per partes aequiruntur etiam quoad proprietate, occ pondo: publicorii veroproprietas est in bonis Populi.
Vod differant inter se rublica de communia, & diuersae distinctaeque sint spe-
50쪽
duntur in quinque genera, in icommunes,'iri publicas, uniuersitatis, nullius & singulo- ih rum. Disserunt autem communia a publii j dis non 'su. usus enim communium&puti blicorum promiscue omnibus patet sed proprietate. Communia enim ab omni-nui bus occupando acquiruntur, tam usii quam hi, Propriςt ter re 'uantqm quisque ex communibusi occupat per partes, id ipsus essiis citur proprium: cona munium enim propriata etas iure gentium nullius est, ideoque occu- , ii Panti cQnceditur. 9 Liturum, In de re. H. I quod in littore i aede acq. rer. Eon . Exem- id pii gratia', quilibet iri mari vel in littore m ris potest insulas aedificare, moles pilasve i ci cere,& aedificans constituitur dorninus aedia
feli& seli, quamdiu aedilicium ibi manet.
, t ergo go, quamuis 1 b, de ari. re.dom. iiii, Publica Vzro patent 'uoad usum omnibus, i sed non quoad proprietatem, cum propri eas publicorum si in bonis Pop. vel iniperii sthmani, Miamina,ta ibi Theop.ta Cuia Inst. dereri diu. Unde nec occupanti flumen pro prietas conceditur, vibene antiquus inter a pres Iohan. sensit, cum sit proprietas eius occupata a Populo, L 7,f friari. re. dom. . Hinc & nemini permittitur in flumine publico molendina vel alia dificare, sine S Ii natus aut principis permau, AE