장음표시 사용
71쪽
38 Eva RARDI BRON ciro RsTdu actio, si fideiusser labatur facultatibus , a creditum abiuret, item molestiae magnae de expensae litigandi subeundae sunt actori. l. quod debetur 1 Id depecu. In contractibus i laque non minus pignoribus,quam fideiunseribus caueri potest. l. , C. Quarω pig. sen. inparat. cui satis. cog.
In conuentione iudicio sistendi cauti, generalis renuntiatio casuum sortuitoru non valet.
Erior haec est sententia, quod in iudiciis seu praetoriis stipulationibus, generalis i
renunciatio casuum fortuitorum non val
at, hoc modo: Promitto quod me vel alium iudicio sistam nullo obstante casia fortuito: sed ita demum valet generalis renunciatio, si specialiter exprimantur quidam casus fortuiti, quia tunc valebit in similibus casibus,& minoribus expressis. l. - , g questum fra quis caul. l. minum a , 6 Casuri foedam
, . In contractibus autem generalis casuum fortuitorum renunciatio, nullo eorum specialiter expresse, eiusdem momenti ponderisq; est,cuius specialis casuum sigillatim e pressorum renunciatio, viputa si quis dicat, Recipio in me, seu obligo me ad periculum . casuum sortuitorum. I quaesortuitis, desti .uct. I, C. commod. Bart. ω DD. d. g quaesitum. Mareon thesau. recep. sent. Vin. a
titera C. Ratio decidendi est, quod euenire possunt
72쪽
CENT. I ENANTI OΦΑNnu possitat casus fortuiti, de quibus numquam, cogitatum est. Altera ratio est, quod tanta sit horum casuum sortuitorum aequitas, vino videatur generalib. verbis renuntiatum, scut in genexati obligatione bonorum reco tum est,ut no veniant ea,quq quis verisimuiter non sitisset obligaturus. L obligatior. 4πgno. Obucitur.quod tantum valeat renuciatio casuum fortuitorum generaliter facta,quantum si specialiter casus fortuiti e primatur, quia idem operatur genus, qu*d enumer tio omnium speeterum, per regulam iuris, quae habet,quod expresso genere censentur lingulae species expreta, LA chora 7 9, in ver b. 8erinde est quasi'gul deleg. 3. Res p. Non obtinet haec regula in iudiciis, ut sem-cςt generalis cautio, qua quis promittit se nulla exceptione casuum fortuitorum usu-r , valeat. Ratio est,quia fieri potest, quod quidam casus fortuiti eueniant, de quibus non est cogitatum a litigantibus. Altera ratio est, quod speciale est in iudicialibus de praetoriis stipulationibus, ut mitius agatur in iis, quia diiudicantur ex mente praetoris, qui noluit sub inuolucro & generalitate verborum quem decipi, Linconuentionaliabus sa, de V. O. Anec ad . par. L a, de resci
73쪽
Actor emendare & declarare libellum ad sententi- am usque; mutare vero & substantia eius corrigere,duntaxat usq; ad litem contestatam potest.
ludis. ubi dicitur, non potest videri in ii dicium venisse id, quod post iudicium acceptam accidit, ideoque alia interpellatione opus est. ' de seq itiir, quod post litem contestatam non possit mutari libellus , sed nouo iudicio sit agendum. Secundo confimmatur ii e concluso per C. de Men. .
ubi dicitur libellum posse emendari vel mutari, prout edicti perpetui monet auctoriatas. Quod edictum accipi debet de ista decisione, ut liceat actori tantum praedicto modo libellum emendare & mutare, ita ut sententia edicti contineatur in d. l. non po-DA. Vt volunt communiter DD. I ad Uiminin, B .deact.' In contrarium adsertur L .ssidet victa, fide nox. act. ubi admittitur mutatio libelli,sque ad sententiam, quia ibi aliquis ege in noxali actione contra dominum tamquam scientem, & postea mutat actionem, & agit 'contra dominum, quasi ignorante eo dumnum datum sit. Resp. Qualitas aduenis ilia libelli usque ad sententiam mutari po- ltest, quia per hoc non mutatur acti , ne lque factum principale, scilicet facinus serui. l
74쪽
que quis mutare actionem in eodem iudicio, post litem contestitam. l. prator, g haec autem actio, bon. rv.sed potest hoc quis impetrare, ut ex eadem formula actionis durior sequanir condemnatio. Secundb obstat Auth. quisemel. C. quomta quo. iud. Vbi dicitur,qui semel libellum Ootaliti cogitur in eo usque ad finem litis persistere: erso nulla omnino permissa est mutatio. Resp. Ista Auto. tantum de actoribus qui causas differunt, seu subterfugiunt&protrahunt iudicium, disponit, & libelli nautationem non prohibet, sed statuit, ut qui semel proposuit actionem, si postea Gustat & deserat iudicium, neque intra an' num causam inchoatam prosequatur, ab omni cadat actione,ne lites fiant immortales. Vltimb obstat 3 si minuι. Inst. de act. ubi dicitur, quod minus debito petens possit Godem iudicio errorem corrigere, &quod reliquiim est, petere. Resp. Quod ibi simpliciter dc generaliter traditur, hoc ex aliis legibus est Hippiendum&determinandum, ut eatenus liceat libellum addendo, detrahendo, vel mutando reformare, quatenus hoc edictum praetoris permittit, nimirum usque ad litis contestationem. saepe enim quod in una lege generaliter & indefinite statuitur, ex alia distinctionem & temper
75쪽
1 EvgRARDI BRON c AoRs Tmentum recipit. Summa haec est, quodlia bellus declarari ad sententiam usq; , imo de qualitas extrinseca libelli eousq; emendari possit , mutari vero & substantia eius corrigi Iantum usq; ad litem contestatam potest.αssidet Ita, LA quo Udepe. her. Vesen. mparat. nu. 8,de Men. ubi hanc communem ecfeDD. conclusionem tradit.
Fides hosti data seruanda est.
Q Vi A inter hostes est iuris gentium
communio, l. vlt. de legari sequitur quod obligationum & conuentionum itarer eos quoque si communio; Vnde pactatam inter duces belli, qua vi inter priuatos milites & hostes inita, firmitet seruari debent, is, FGp L Bart autem, &eum secuti DD. existimant fidem hosti datam non
esse seruandam, s a priuato milite sit promissio facta, sed quae a duce belli promissa
sint, citra controuersam seruari debent.
d. l. s. Quae distinctio Barioli recte a Du reno, Hotomanno& Couarruvia repreh&ditur. Nam & priuatus priuato datam in bello fidem seruare tenetur. Vnde si miles captiuus hosti pro redemptione corporis sui λδ., promisit,illud om nino exoluere debet; oritur enim ex illa obligatione actio in Iersonam, quae efficacem producit actione. . nam Serui Maid ineg.ls. ' Contra
76쪽
CENT. I. EN ANTIOOANnN. 3 Contra hanc sententiam adfertur primό argumentum ex LI, de dol. mal. ubi dictitur,dolum esse bonum, si quis aduersus hostem vel latronem machinetur. Resp. Hoc pertinet ad insidias & strata gemata, quibus ante fidem datam aduersus hostes uti, non minus quam aperta vi permissium est, nihil enim pene hic dolus a virtute distat. Qub pertinet illud Vergilii, Doliti a virus, quis is hoste requirit ' Quod ergo dicitur, dolum bonum esse, qui contra hostes committitur, intelligendum est, quando non raecessit data fides, dolo contra hostus uti icet,perfidia uti non licet: fidem enim hosti semel datam amplius violare non est permissum. Hotom. in i se . quaest.'.f. Secundo obiicitur i nihil a ,st de cvt. Npom. reu. ubi dicitur, nihil interesse, quomodo captiuus reversus sit, uxrum dimicsus, an vivet sallacia hostium potestatem e-u serit. Resp. Id tantum laxelligendum est, cum de iure postliminii quaeritur. Quo casu licet id tantum considerandum sit, an b hostibus redierit aliquis, animumq; ha-bςat reuertendi, non ideo tamen mium S. dem hosti datam liberare tenetur. Tertium argumentum depromitur extr , f uodmet. cau. ubi ait praetor, Quod ol elusve causegestum erit , ratum no h
bebo: sed pacta cum hostibus inita vi videtur
77쪽
lud praetoris ad rietum qui iure licito alicui infertur, non pertinet, qualis est, qui iusto bello insertur. Cum ergo in bello quod i ste&legitime geritur, aliquid hostes intesse temporibus adducti promiserint, debethoe inuiolabiliter seruari. Sic ergo in li equaestione concludendum: Aut hostis promisit aliquid hosti contra ius militare & pi blicum,& hoc non est seruandum: Aut promisit aliquid pertinens ad rem priuatam, de hoc seruare tenetur, L 7, M si paciscar. δε
pacta de succedendo vel non suecedendo,super hereditate viventis, iure ciuili non valent.
TNutilis est stipulatio, si quis stipuletur de
futura successione; nam contra ius publia cum & bonos mores est, ed quod inducat.
votum captandae mortis, L stipulatis si, de R. o. l. . . C. de 3nusip. I. cum Gnationis, cis transact. Imb ne quidem conuenti' inter duos facta de mu ua successione valet, ut si conuenerit, ut qui superuixerit, alterius bona habeat. Excipiuntur commilitones, qui possunt se inuicem heredes pacto efficere. l. licet. C. depact. Duo etiam, qui sperant se alteri successuros, possimi eo vivente de
78쪽
CENT. I. Eu AN Tio ΦANΩN. 4s diuisone hereditatis pacisci, si is de cuius bonis agitur, conienserit diuisioni, &inea sententia usque ad extremum vitae spiritum perseuerauerit. L vlt. C. depast. Opponitur l. 3, 6 deisio. Proseo. ubi duo coierunt societatem de hereditate sutura, haec sicietas valet : sed ibi agitur de hereditate incerti hominis. Si qua forte peruens rit ad me hereditas, communis erit. Haeconuentio nihil vitii habet, cum certae personae nomen non adscribitur.
. Opponitur secundo l. 7, spere. δεμα
ubi vivo adhuc patre filius paciscitur de bonis patris. Resp.filius ibi paciscitur cum creditoribus paternis, ad hoc tantum, ut se liberet & exoneret debitis paternis, puta ut creditores paterni contenti sint certa tantum parte debiti, tale pactum valet ad libe- , rationem filii. E *pen. ta ibi ostia. Si diminueret bona patris adhuc viventis, ut si quid promitteret ex bonis patris vivi, si quid donaret. nulla esset donatio. l. Gnarias, 3 vitiri dona. Tertio opponitur l. a, s sita fide heri vel venae ubi traditur, quod in venditione hereditatis testatpris, venit etiam hereditas
impuberis, maxime si iam delata sit. Unde colligi videtur, etiam vendi posse impuberis hereditatem, etiamsi nondum delata sit, hoc est, licet filius impubes adhuc vivat.
79쪽
6 EvERAR DI BRONCHORS TResp. Particula maxime, ibi poni ut pro i rique, ut sit lentus: In venditione hereditatis testatoris venit hereditas filii impuberis, si hoc actii insit, maxime, hoc est utique, si iam delata si hereditas impuberis,hoc est,si iam mortuus fuerit filius impubes. Nunc videndum de conuentione de non succedendo. Non valet etiam paetiim tale,ri non succedat is qui lege vocatur, nam est contra ius publicum, vis conueniat, ut fili us contentu sit certis rebus, & n ori agat
ren. qu. . Sententia eius , est: Paterna
. numissor habet contra tabulas filii bon . rum possessionem, si praeteritus sit: verarii repellitur exceptione doli, si filius tantum in eum contulit,quantu satis est, puta si adepta legitima portione, pactus est cum eo filius, ne testamentum eius pater inquietet, ergo videtur probata pactio de non seccedend o. Respondendum , in ea specie satisfa ctum est patri, & legitimam portionem a cepit, idemque seruatur de portione patro 3, gfedrisi. de M. Meri Paetiim itaque
de non succedendo, quo tantum ex conuentione quis percipit, quantum ei exsu cessione debetur, valet, quoniam nihil fit contra bonos mores. I. cuno 2Mo Jo, s .
80쪽
CENT. I. EN A Naiot AN N. 47IMA. OMen. in libet de excep. tu. de excep con. pact. Atinae 3 istud, pater dedit filio certas res, quae non siillicie Dant ad legitimam, itemque pater adiecit, ut iis rebus esset contentus. d. t siquando. A Ggeneralia ter. Staedasset pater, quantum satis esset adlegitimam, recte conuentum esset, ut abstuneret a reliquis bonis.
Itaque filius qui accepta legitima debita
iure naturae, renuntiat hereditati paterna , excluditur a successione paterna, L nomo tD as de ino f. non propter nactionem, sed quia lex ita statuit, vicitra ullam pactionem legitima excludat querelam inofficiosi, LPapinianiM. f si quis morti fri inus. Donec
nas. C depact. l. de ei commν o. c. de transae t. ubi dicitur, quod fideicommissum fratribus reciproce iniunctum pacto pocsit remitti, ergo transactio valet de non sitecedendo,&propter transactiqnem fideicommissium non petitur. Resp. In praedictis legibus agitur de fideicommissaria ii . reditate, atqui per fideicommissum silcce diiur testatori non heredi: qui togatur restimere fideicommillum, L coheredi. 3 cum filia. Dgeris, de vAlar. Itaque spem fideicommisit ab herede relicti fideicommic