Dissertatio iuridica de poenitentia in contractibus innominatis. Quam ... consentiente illustri ICtorum ordine in Fridericiana Hallensi praeside Christophoro Cellario iur. vtriusque licent. publicae disquisitioni submittit Ioannes Henricus Weisshaupt

발행: 1699년

분량: 26페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

2쪽

Ta hominum conditio a sapientissimo creatore ordinata est, ut vix quisquam inueniatur qui alterius opes auxilio non indigeat. Sunt enim homines, ut Cicero ait lib. r. de c. cap. 7, hominum caussa generati,

ut ipsi inter se alii aliis prodesse possint. Atque eapropter mirifice a Deo O. M. bona distributa sunt, ne cui

cta quilibet, quibus opus est vel delectatur, ipse possideat, sed ut, quae alteri desunt, ab altero petere necessum habeat. Quum vero ossicia humanitatis atque eorum praestatio partim ob conditionem ejus, qui utilitatem exhibere debet, partim hujus, qui eam eXpedit, partim etiam ipsius rei quae desideratur, ad ea omnia, quae homines a se inuicem utiliter expectare possunt, accommodari nequeant, pacta exorta sunt, quibus eum persecto quis sibi obligare potest, quem humanitatis officio imperfecte obligatum habet. Effectus enim pactorum de Iure naturali est, ut obligatio eo iure cfficax nascatur, quo alterum ad fidem in promissione datam seruandam adigere possum, Mo

3쪽

damentum esse putamus. Vnde non inepte dixeris,pactum inter priuatos id esse, quod lex in ciuitate seu Repubi Est

itaque pactum modus seu instrumentum, ut ita dicam, i ris naturalis, quo producit obligationem naturalem , quae solo consensu&simplici conuentione contrahitur. Ex quo manifestum est de Iure naturae omnia pacta unius esse essiacaciae, ita ut nulla disterentia, quod ad vim obligandi, illo iure appareat. Quapropter omnes pactorum diuisiones, quotquot in Iure nostro habentur esseetia a se differunt,ex Iure Ciuili descendunt. Multa enim circa conuentiones ciarium Romani stibi permiserint, ita ut nonnullis assisterent&auxilivit praeberent, quae idcirco plenam vim lassicaciam liabebant, ut paciscens a promittente etiam in iudicio

exigere possit pacti implementum aliis contra sub simu- Iato praetextu salutis publicae, Ut scilicet eo magis occasio litium praescindatur, vid. Ames de Conscient. F. c.4Ln.Η. σύ.

Edmund Merili. Iib. I. U. s. .,illud denegarent. Vnde factum, ut pacta,quae auxilio classituebantur,nia dicta si reliqua vero, quibus adsistebant, non nuda seu sita. Α que haec vel contractus sunt, vel pacta legitima vel adiecta.

Contractus autem iterum distinguebant in nominatos tam mminatos filiis plenam perfectam obligationem tribuebant, non autem his,nisi traditione aut facto contractias impletus fuerat aut ab utroque, aut etiam ab una parte tam tum, ita tamen, ut is,qui a contrahente rem promissam nondum acceperat, facultatem poenitendi,&id, quod iam tradiderat, repetendi haberet. De hac igitur Contractuum distinctione, eiusque singulari effectu, quatenus in Iure Romano fundata. quatenus in praxi etiam hodie locum'

beat, praesenti dissertatione pro modo ingenii, inquirereccmstituimus.

4쪽

DE ORIGINE CONTRACTUUM

INNOMINATORUM EORUMQUE DESCRIPTIONE AC DIVISIONE.

SUMMARIA.

t T. G. Causa quid Agni re si Actionum formula apud Rom. I. uomodo di erae actum eon praescris solebant. r. innomia. I a Tractatibuta 7 VIM dum Cn. Flauia ea pu as. a afacto nudo absoluto. blici iuris ferit. IIII apollicitatione. I, A AE tempore in tabula Mire si pacto adiecto. . , exposita si syapacto legitimo. s. Formularum numerula μα-- contra fit o.

. io aucti . 34 mi is contractuum innomina Io. Actio depraescriptis verbis unde torum. dictaa n. Continent etiam negatiuam ιι Contractincurritanominati, a rationem. Acinnoministi Dpossunt' conditionem iniri. M. I a Me,ocabula, . non oc II. Numerus quaternari numa currunt gerio minuis sis διου Nomen Contractuum idem I s. o. Permutatio ontra ευ ae formula. sit des an disseranti F. IAE. V. J. N. ao EI. Refici in uia ι. Num in esse aliquid intersistrari sententia de nomine specia a. s. An Contractu do videsse

5쪽

obseruandum . Disputatιones ureborum pertinacibu6σμι eorum anatomianis deliciis habent, esse relinquendri. Non tamen omnis interpretandi modus penitus reiiciendus est, maxime quando vel obscuritas vel ambiguitas inest materiae proponendae, quum tunc negle Eius verborum facile rerum incertitudinem pariat, incertitudo autem neglectum rei, ut tandem neque verba, neque res teneamus oldendor' g. o. r. H. act. a . n. Quapropter etiam nos ab explicat one verborum initium eapientes, quae des tenua vocabulo monerit, tanquam leuia& vulgaria silentio inuoluimus, pauca de ro

Contractus nomen etsi modo latius, modo strictius, modo proprie, modo improprie sumamr,vid. Tabor in Mem Iuris . p. s. Sem . th. I. uJ, eamque ob caussam mire se Dd circa definitionem torqueant: hic tamen illud proprie, distincte teneratim, quatenus &m minatos Innominatos coniplectinar aceipi volumus. Sufficit ergo nobis descriptio, quod sit conuentio inter contrahentes escacem o ligationem Magendi facultatem ex sein sua natura producens For- ma ita e contractuum differentia specifica, qua a pactas nudis,legi'timis&contractin adiectis differunt, consistit in eo,quod contractus ex

sein sua natura essicacem obligationem, quod ad est echim agendi pa riant, absque speetali iuris ciuilis confirmationa, g. a. Ide Oblig. L. 1. H. L. a. r. s. ἔ.1 eod. L. I. g. I.1. de P ct quum pacta legitima & a tecta non propria vi, sed ex speciali legis auxilio actionem produ-- cant L. . p. i., 1. de Pati. Diuidi contractus a Dd. varie solent: nos de ea diuisione in praesenti tantum agere instituimus, qua ala Nom nati dicuntur, alii Mismisera, de culiis diuisionis origine secundum vera Iuris Romani principia breuiter ac distincte agemus.

memini facile ex historia Insis Romani processu antiquo igno

tum esse potest. Omnes olim apud Romanos actiones suas solemnes habuisse tormulas, quibus in foro agi debebat, quae a collegio Pontifi- . eum, ineuius penetralibus Ius ciuile repositum fuisse Liuius h. s. re testatur, praeseribi solebant, donec Cn. Flauius, Appii Claudii seriba, librum quoin dies fasti, desinprimis actionum formulae eranti descriptae maximo plebis leuamento tapplausu publiei iuris fecisset. Atque exhoc tempore, assiones illae, quae in isto libro continebantur,

6쪽

in foro publice in tabula quadam expositae erant, ut omnibus liberum

esset, formulam, quae cuiuslibet negotio conueniens erat, deligere a que intentare. Sed quum augescente ciuitate multa genera agendi de sessent, non post multum temporis spatium Sex. Aelius nouas actiones composiest quas prioribus Flauianis coniunxit Vid. Excell. Dn Thoiamas lib. I. de No Drusr. c.F. Hae igitur formulae, ut diximus, in Albo quodam propositae erant,quod iam tum a prima publicatione perpetuum fuit, ut recte opinantur Raeuard Protris cap. a DCar. Bretus in orae perantiq. Ludie civ. cap. 6 de quo vid. Disp. nostra naugur. de Processu tire Rom. antiq. v. l. n. I. Sed quoniam formulae non Ionisi de certis cla quibusdam actionibus essent conceptae, longeque plura obuenirent negotia quam actionum formulae ac nomina in ibo essent descripta, iterum ad I Ctos recurri solebat, ut formulam nego rio conuenientem praescriberent, quapropter etiam ipsa actio, quam praescribebant, praescriptis re bis dicebatur. Hotoman in Iurisconsule. pag. I. Huber praelect ad . de P. V. n. a. Vnde faetiam credimus, ut contractus, qui in hoc Albo certam constitutamque formulamae nomen habebant, Contractiu Nominati dicerentur, reliqui vero, in quibus adhue formulaea ICtis praescribi debebant, Innom in.tra Equi ra. dem ipsa vocabula huius distinctionis in Iure nostro& legibus Romanis non occurrunt, aequalia tamen, D quae id satis clare exprimunt in illis leguntur, .g. in L .F. l. ast de Patri L. .f.a. Τ de Rer. Permus. c. in quibus contractus nominati nomen innominati vero non nomen,

sed caussam habere dicuntur. Hoc autem nomen , quod nominatis contractibus in dictis LL. tribuitur, necessario de nomine seu formula

in Albo expressa intelligi deberi quod iam olim Dion Gothosred ad

rubr.1. de P. . lite o innuisse videtur, dum ex Hotomanno tradit mautem artiones, de quibuου hoc titulo agitur ideo praescriptis verbu a pellantur, quo lenis c integris litteris praescribebantur, non certare compendiose formula, ut istae antiqua. Respicit autem ad ea, quae a tecedunt, ubi exemplum ejusmodi formulae adfert quod in Rei vindicatione solemne erat,in T. M. D. O. i. e. Aio te mihi dare oportere. Nam si nomen de singulari&speciali vocabulo tantum intelligere, limus, prout facit Ricliter tr. de Contrare disp. I. thes a litt.b, qui plane ob indigentiam latinae linguae rerumque nouitatem hane distin

7쪽

ctionem introdurum suae ad ἀrmat, etiam innominati eontiactur,o mimbus non erunt destituti. Habet enim iermutatio suum nominspeetate, habet etiam suam singularem specialein formam, ex qua

quis illam perfecte iudicare potest, nec tamen eapropter inter eon tractus nominatos permutatio relata est, etsi ad constituendum talem contra etiam haec duo tantum requirat Coldebac. . Controv. de Vist. 1 Conre. dio. It them. a. Et quamuis hic vulgariter respotaderi soleat, permutationis nomen generale esse, quum omnes pene contrinus permutatione quasi perficiantur, contractuum ver nominatorum,q. g. emtionis, locationis, nomina specialia esse, quae ei negotio in tum inserviant, in quo res cum pretio permutetur: tamen hanc respoui 3 sionem plane non suffcere, quilibet facile animaduertet. Quis enim est, qui non mox intelligat, siquis dixerit se hanc rem permutatione accepisse, qualis contractus sit initus nemo sane tam stolidus erit.

ut dubitet, utrum emerim, aut mutuo acceparim, an vero contractum innominatum celebrauerim, quod etiam ipse Hahn δύ. de Contrat . i. innomin. th. ao agnoscere tenetur. Et si haec ratio sufficeret, ad exterminandum contractum e numero nominatorum, nec mutuum tractus nominatus foret, ut bene obseruauit Hennues in Groc lib. a. c., Ia. n. q. Scimus equidem mutuum contractum realem esse, qui rebus

iungibilibus initur, ob rem accipio eandem non in indiuiduo, sed genere, quantitare inualitate redditurus. Sed nominis ratio hoe ii non indigitat. Nam si mutuum dicitur ab eo . verba sunt laudati He niges quod ex meo tuum fit, quod ipse Imperato pr. I. quia mo .

.econtrah adfirmat, emtio venditio etiam, erit mutuum, quoniam, ' um pretium tuum fit. res tua mea. b. aa. Hinc alii ad nomen actionis confugiunt,& contractus nominatos ea-

propter appellatos fuisse credunt, quod actionem sui nominis pcod cant. Sed nec id uniuersaliter verum esse, satis abunde docet Contractus Mutui, qui tu nominatus sit, ejusdem tamen nominis aὸhi'-nem ipsi non induuerunt Romani,quum nemo ICtorum veterurn dixerit, ex Mutuo oriri actionem mutui, sed ejus loco Condictionem certi su - stituerunt, quae etiam aliis contractibus communis es sulςt. lnuit. Dn Sion de Act fori inueste fect r. m. r. ca. Et quid quaeso obstaret , quo minus pςrmutatio quoque posset produceret actioitum sui nominis

8쪽

nomini, sane inuolo arbitrio id fuit LLtorum Rom. qui eadem sa-

ei litate & permutationem, constitutum, donationem, trans Etionem inter contractus nominatos referre potuissent, quum haec nomina non magis generalia sint, quam mutuum, emtio venditio dcci Hoe ipsum dum Halin ad Vesemb. de pact. n. animaduertit, inge. Inue fateri coactus est, rationem innominatorum non ponendam in nomine tantum, re accidentali re externa, sed veram, primam causesam esse, quia no Minati non sant in suo nomine eonventionis nudo, dandi pel faciendi, sedformam singularem acceperunt. Sed quamam et ista forma singularis, mihi nondum constat. Sane ila permutatio constitutumi donatio & alii, certam in iures singularem formam habent, ex qua quis singulos diiudicare potest , actionisque cuiuslibet adornare formulas, quae ex contractu resultant, sed propterea non degenerant in contractos nominaim. Nec magis Grotii sententia nobis Fsatisfacit, dum lib. a. e. v. n. Ira frequentiori usu contractus nominatos ita dicto judicat Si enim idcirco conuentiones nominatae diis cuntur, permutatio etiam, quam prisca tempora frequentissime celebrarunt, ut historia testitur,4 Aristot Pol. I. c.C Dbs. e. , nec non Paulliis IC. L. . f. de ConIrah. Emi nominatus contractus dicendus foret Pi chard. adost de Act. q. r. n. Is Quare eleganter addit Dii Henni 16ses cir l. a. c. II. n. i, hoc totum negotium pendere ex moribus populi Rorru quod etiam ipse Gotius tandem fatetur cit. lib. a. e .ra. n. y duiri ait, in contractibus innominatis non communem aliquam& usitatam,

sed accommodatam ad ipsum factum, datam esse sormulam, quae ideo praescriptis verbis dicta fuerit. Add. Huber ad 4it de P. V. Haec de origine huius famosae distinctionis sufficiant 'mune de signifieatione seu descriptione ac diuisione contractuum in minatorum breuiter

agemus.

Describi autem solent innominati contractus,'nod sint conuen 27tiones, quae neque certo nomine, neque certa nominataque gaudent actione, sed in quibus tantum subest caussa. . . . a. ff. de Pact. Generis loco ponimus conuentionem, per L. I. g. I. st . eod. in qua causia 28 requiritur, non talis, quae impellit ad conuentionem ineundam , potest enim etiam ea in nudo pacto ere, va dabo tibi equum, ut mihi de bovem nam hic adiecta est eaussa, cur tibi equum dare velim, nec tamen

9쪽

est eontractus sed illa, quae implementum est ab alterutra parte, risi vel tu mihi des bouem,vel ego tibi equum, tunc enim protinus fit con

ut ea propter rectissime hane caussama ursus ad eis L. interpretatus fuerit, dationem via factum, ex quo vestatur factio. Ia enim eo ventio de rebus permutandis non est contractus in nominatus, sed pactum nudum, quod respectum habet ad futurum contractum, vel ad obligationem ciuilem mediante contractu constituendam. Hahn δά.

eto fert autem hoc pactum, quo hi contractus constituuntur lya Tractasibus quum traelatus nudi sermones sint, propositiones singulorum bigeaeors lage mentem quidem eorum explicantes, non tamen acceptatae ab altera parte, aut si alterutri eorum non displiceant, non acceptatae finaliter, aut cum animo obligandi, ut praecise iis st tur, quum non Omnes, qui de eadem re consentiunt, statim pacisca 3 tur, ut bene monet Io Bapi a Cacciolupis tr deflact. qu. . n. a. 2 Pacto nudo absimo quod ex se subsistit, alterius implementum non ra spiciens quum hoc econtrario respectum habeat ad contractum uti

3 rum. sva Possicit.uione, quod haec tantum solius offerentis simplex promustio est, nulla sequuta acceptatione promissarii, seu eius, cui facta promissio, nullo utrinque accommodato consensu, quod conuentionum de pactorum proprium est. .s.1. de Pollicitat iunct. L. r. . . . 32 de Pact. Guid Papa Cons. pr. n. ιr. 4hDiffert a Arcto adiecto, quod quidem sine contractu esse nequit, non tamen ad contractum constiti endum reflectit, sed ad iam constitutum informandum. 3ha Pacti et M timo, quod absolutum est, ex speciali lege statim a natiuitate sua, non 3 ex contractu futuro vires suas mutuans. 6 a Contractu gs, quem pactum hoc praeparatorium unicein ultimo intendit. Id autem quod intenditur, non potest idem esse ac illud, quod respicit,4 quod intendit. 33 Dispescuntur hi contractus vulgo inquatuor classes aut enim stibi vides aut δε tractin autorio, des aut facis ut faciain. a.

. de P. V. Nic. Moret de Contract ingen ara. o. Donesi de P. R. I. n. 36 I. Egid Coretus de Contrare innomin e . n. Ia Circa hos notandae me' quod licet Grinatiuesta conceptae, si verba inspiciamus, potesta-

10쪽

te tamen etiam negatiuam orationem contineant, v. g. Do tibi ne facias rfacio ne facias c. . o. 1. de Gnaeis crDemonstr. L. a.ρr.F. E V. O. Anton dMadilla a L. naturalis . de P. V. n. ar possunt iniri hi con- tractus vel per modum, ni conveniat, do ut des, facio ut facias: vel per conditionem adiectam, do si des, facio si facias, L. f. C. de Rer. permur Adnumerum quaternarium quod attinet, Iasonia L. F. . de P. V. nec natura duce eum augeri poste adfirmat, nec ullum dari aut exis cogitari posse quin ad aliquem ad istos quatuor possit referri contendit Claten de contruct innomin. b. st alii tamen non augent solum illum. sed dominuunt. Illi addunt Permutauonem dc Contractum Aestim ain totium, quos etiam irregularesin anomotu appellare solent Dd. vid. Lauterb. in Com8.1.pag.va, imo adhuc plures dari, ia addi posse adfirmat Greue ad Ins. Dc dissic disi ii th. a. hi vel eximunt contractum facior facias, propter L. I. I.Ist o P. V. de quo vid. Tabor in Eleis

ment. q. m. Frant2 ad h. t. n. .sessa vel contractum Do vides, contendentes, cum illo plane conuenire permutationem, FrantZ. d. l. n. M.

a svel contractum his faciat, quem cur praetermiserit Grotius lib. a. GF Ia. f. I rationem non video, quum tamen diserte habeatur in cit. ipsi L.1. q. I. de P. V. Vid. Hata ad Mesemb. de P. V. n. a. sag Ias. Λ vero Permutatio contractus do ut des, diuersi contractus sint,a iseriter hucusque disputatum fust inter Dd. Distinguunt enim vulgo duos hos contractus, ut contractus do ut des adesse dicatur quando genus cum genere permutetur permutatio vero, si species eum specie π

Castili deis ruct e. I. Us u. aasi Hahn ad Mesemb. D. l. Struv. Exere. 1 . th alii 'Has contentiones ut euitaret Lauterbach. Comp. . pag. v alio modo diuersitatem horum contractuum euincere conatus est, dicendoci interdum rem aliquam dari, ut eadem cum alia reddatur, hoc utique esse articulum Do vendes, si non permutationem.

SEARCH

MENU NAVIGATION