Rheinisches Museum für Philologie

발행: 1833년

분량: 669페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

Unger

καὶ του δευτέρου στάντος Τωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις πολέμου, καrὰ δε τὴν αρχῆς πρόθεσιν nis vim των καιρῶν ἐπη γειλάμεθα ποιθωσθαι την αρχὴν της εαντῶν σννrάζεως 37, 3 ἴνα πανταχόθε, ομοίαν ποιησάμενοι τὴν προκατασκενὴν καὶ τὴν ποδον επὶ ους αὐ-

τοἰς καιρου ηδ της ἰδίας καὶ της ἀποδεικτικῆς στορίας ἀρχώμεθα;

III 1, 1 αρχὰς ποτιθέμεθα της αυτῶν πραγματεως τυν τε συμμπι- κον καὶ τον Ἀννιβαῶκυν προς δε τούτοις τον περὶ της Κοίλης Συρίας πόλεμον; 1, 3 νυν πειραοόμεθα τον προειρημένους πολέμους μεταποδειξεως ζαγγέλλειν, βραχέα προειπόντες περὶ της εαυτῶν πραγματείμ.

pirend I 13 7 ο γαρ στορεῖν ni αυτῶν προτιθέμεθα, μνησθῆναι δε κεναλαιωδῶς προαιρουμεθα, χάριν της προκατασκευῆς των μεHουσῶν θ' ημῶν μορεῖσθαι πράξεων 13 9 οζομεν υλόγως ἐφάπτεσθαι τῶν ' προῶσrορημένων et ἐροις ir haben dem nach, siliniich io es et Diodoros dor at isti in diose gwei Buchern

122쪽

punischen riege I 3, 10 βραχυ πιμώλέσυρον πειρασόμεθα διελ-

123쪽

Unger

δοις ει δημοκοπίαν καὶ πλήθους ἀρέσκειαν παρεστήσατο τυ δη- μον εαυτῶ παραδουναι την Ῥατηγίαν - της Αιβύης ει χρώνον

το κοινοῖ βήρων Καρχηδονίων - Γάδειρα und wen Gilberti. II 6

bei Zonaras VII I extr. ες την Πηρίαν παρὰ γνώμη των οἴκοι

124쪽

des Philinos is in dieso Boetioliun XXIV 5, 1 im ob desina- milhar de Ausdruch αξιος δεναἰνε της πατρίδος κ beacliten.

125쪽

νωθρῶς, λαβῶν κω ood δις με δε παρατάξεως εἰς re νικαν δὶς δ'

διαδοθείσης, ἔκαστος γαρ θαύμαo την ἀνδρος ἀρσην εἰκότιος, παράδοξον ἐφαίνετο πασιν εἰ sto. odor liber Regulus XXIV 9,2ν ρηqανον γενομένης της ἀποκρίσεως οντος ου τοι τυχοῖσιν ἐλαττώμασι περιέπεμ εαθυς, οτε πολλοῖς Vξαι την μεγαλαυχίαν τετευχέναι της παρὰ του δαιμονίου νεμέσεως. An eiden Stellen glaubi

aus Diod XXIII 8 I gum . 261 APH0ν ὁ πρεοβύτερος ἐκ της βίης μετὰ την πολιορκίαν Ἀκράγαντος ἐπέρασε μεγάλην δύναμιν ν

126쪽

Venn omit alles araus fuliri, in Philinos dis harthagischgesinnte uelle de Polybios und Diodoros nichi bios fur don si-

127쪽

vor XXI 6, 7 Περοεν της ἀπην λαβούσης ἀποδειλιάσας ει Πόλιν ἀνιππύοαrο, κηφήμενος, ρακλεῖ χειν, δειλὰ παρὰ δειλῶν ιερὰ μὴ δεχομένω μηδ' εὐχὰς θεμίτους ἐπιχελονι ti man sol nur

128쪽

XXV 5, 1 et δαιμόνιον εοικε ταύτην ἀμοιβην των ἀσεβημάτων

ε et τώμασι περιέπεσε ευθις, στε πολλοῖς δυβα την μεγαλαυχίαν τετευχένω της παρὰ του δαιμονίου νεμέσεως Dan e XXIV 12, 1την εὐθεοῖ ἐμεων ευλαβηθείς undasides mitis θεῖον abwechsolndXXIII 3 πάντες ἄνθρωποι κατὰ τὰς τυχίας ειώθασι του δαιμονίου μνημονευειν και πολλάκις ἐν ταις ευπράζωις ς μυθων πεπλασμένων

των θεῶν καταφρονοῖνας καr τὰς ἐλαττωσεις ἀνατρέχουσιν επι τηνφυσικὴν via ιειν, μάλιστα δε οι Καρκηδόνιοι ναζητουντες τὰς παραλελειμμένας θυσίας πολυπλαοίαζον τὰς ει το θεῖον τιμας Nurdari untorscheide sich unis Goschichuchroiber o Duris dasas auch de muralis ἱ θεοὶ anwondet; doch is an diosor Stellevom offenilichon Cultus dio Rode. Dio gwo Stellen, an elehen Diodoro de Philinos ala han- deinde Porso orwkhnt, sin ossonbar diesem selbst nitelint, umso meli ais die Bothelligun desselben a Gan der reignisse

129쪽

8atura eriti a.

I. Notissimus est locus Piuoiam id ii indo a versui3, ubi maximam rerum Megarensium conversionem poeta queritur plebem rusticam, quae antea pellibus caprinis vestita in agris vitam do-gisset a negotiis publicis alienissimam, tau in urbem receptam iura nobilium sibimet vindicasse, nobiles contra oppressos et ad plebis condicionem redactos esse sed hi versus gravi adhuc vitio laborant. leguntur enim volgo ita:

Καρνε, πόλις μεν hδε πόλις, λαοι δε δὴ &λλοι,

55 ἀλλ' ἀμφὶ λε σι δορὰς αιγῶν κατέτριβον,

νυν δειλοι οἱ κεν ait ανέχοιτ' σορῶν in qua orationis consormatione plerosque omnes adquievisas sano miror, nam nihil potest dici inconcinnius adparet enim per aestare verba πόλις με ερο δε πόλις, λαοι δε δ αλλοι, nec posse ab eis nuntiatum relativum pendere, quippe qua generalem sententiam contineant insequentibus domum versibus explicandam et inlustrandam igitur post uo graviter interpungendum est et a Pronomine οἴ, quod sequitur, nova nuntiatio incipienda sed enim haec protasi sua caret apodosi iam ne quis post v. 56 unum vel plura disticha xcidisso arbitretur, inpedit concinnitatis ratio: nam orbis i πρόσθ' Dra δίκας - τῆσδ' ενεμοντο πόλεος eos notari, qui aliis locis κακοί vol δειλο a poeta adpellari solent, manifestum est, ex eisque qua opponuntur, οἱ δε πριν εοθλοὶ νυν δειλοι, priorem quoquo sententiam eodem modo antiquitus consormatam suisso intellegitur quod si quis necessarium esse neget, eum ad versus 109-11 14 elogamus, ubi eadem sontentia paullum variata recurrit: Λιρν αἱ πρόσθ' ἀγαθοὶ νων α κακοι, o M

130쪽

Satura critica.

07κακοὶ πριν Νῖν γαλι s. q. s. itaqus v. 57 in verbis καὶ - εἴo' αγαλι non potest non latero vitium quod cum perspexissem priore I. Behhori editione idem iam Franciscum Passovium gensisse vidi hi enim τοὶ νυν εἴo' γαθοί scribendum ess censuit, idque tacito probavit Schoemannus in schedi malo do Theognido p. 13. verum haec coniectura ut qualis esse deberet ratio sententiarum Passovium satis cognitum habuisse ostendit, ita aptam orationem neutiquam efficit scribendum est si potius:

νυν δειλοι. verbis κεῖνοι et semel in καὶ νυν corruptis fieri non poterat quin metrum fulciretur addito orbo substantivo, quod tamen molius abest a concisa hac et contrariorum vi insigni sententia, ut abest etiam a repetition eius, quam modo attullimus pronomen autem demonstrativum κεῖνοι nostro loco aptissimum est, quia paullo remotius relativum graviter excipit simulque aliquid contemptionis et astidii habet ni v. 22 s. 'G- τοι δοκεε τον πλησίον ἴδμεναιο δεν, Ἀλλ' ur molao ποικίλα δήνε' χειν, Κεινός γ' ἄφρων στί,

μετρον ονκδε κεινος η αυτοι γλώσσης καρτερος ουδ νόου. u. In prologo Acharnensium Aristophanis Dicaeopolis,oleste ser quod contion indicta Pny inanis sit populusquo in sorogarriat funemque miniatum utrimque sugiat tum sic pergit v. 234.:οιδ' ι ρυχώνεις κουσιν, αλλ' ἀυρίανηκοντες, lati s αιουνται πῶς δοκεῖς

25 ἐλθόντες ἀλλήλοισι περ πρ μου ξυλον,

αθροι καταρρέοντες.

hunc locum mendosum ess non una res demonstrat. Primum enim

offensam habet orbi κειν post tam brevo spatium repotitio deinde structura verborum turbata est. nam adverbium εἶτα etsi saepissimo

apud Aristophanem post participium insertur, tamen, si cum δέ

particula coniunctum invenitur, novum nuntiatum vel membrum enuntiati incohet necesse est praeterea subiretum verbi συουκται

non est quod proximo antecedit οἱ πρυτάνεις, sed remotius οἱ v. 2I. verba enim ἀμιοενται ἀλλήλοιο περι πρώτου ξυλου non ad prytanes pertinere, qui certa sua sedes habebant, sed ad populum do oc- eupandis primis subselliis inter a cortantem, cum per se intelle Dissilias by Orale

SEARCH

MENU NAVIGATION