장음표시 사용
261쪽
Foerat Brlegati legionibus praeesse desierint, capitalem video circumferri errorem. Posteriore quidem eis, qui Gallo et Gallieno imperantibus fuerunt , no mihi quidem contigit reperire legionum legatos;
sed omnino eos nec fuisse nequo esse potuisse nemodum probavit. Sano Gallienus motu socordiae suae, ne imperium ad optimo nobilium transferretur, senatum militia vetuit, etiam adiro exercitum '
Aur. Vidi Caes. XXXIII 34), nequo est eur his verbis fidem do .
negemus . Vndo quia legatos legionum esse senatorii ordinis necesse erat, legatos legionum patet non posse fuisse senatorios
quamdiu Gallieni edictum valuerit. Sod nequaquam id quod viri docti dicunt , indo efficitur ut legati legionum tum omnino nulli esse potuerint. Et eodem Victor tosto XXXVI 6 Gallieni
edictum post rescissum est, quamquam tum senatores tu capessenda republica adeundaque militia segniores fuere. brogatum autem est aut Tacito regnante aut antea. Eo igitur tempore legatos legionum esse potuisso nemo apte negabit . Nam quod Victor dici ' nequo Florianus tomero invasisset . . . amplissimo ac tanto ordine in castris degento', quis est quin videat ea ratiocinatione deflectero eum a recta via, cum otiam illo tempore quo senatus in castris dogobat anto Gallionum tamen homines barbarae originis aut saltem non sonatorii ordinis facti sint Augusti QOperam pordis, o bono' inquio Droyson cum anno 26 legionem constet rectam esse a praesecto β. De praesecto libentissimo concessero, sed longo aliud atqus Droysono placuit indo concludendum est. Ipsos adeamus titulos, nam praeter eum, quem Droysen redvocavit, repperi duos quorum aetas definita esset'. Sunt vero hi UIL.
Duo sunt Brambach inscr. Rhen. 500 CIL VII 107. - . Hirschfeld Untersuch. a. d. Geb. d. rom. Ver aliungsgesch. I p. 235. 297 Mommson, sim Siaatfr. I p. 27 not. 3. Wilmanna ephem. epigr. I p. 05 'legatione legionaria sublata'. arquard p. 44. cf. Vopisc. Flor. 19, 3 'nostri senatorii ordinis sunt potestates'. cf. Wilmann I. I. p. 102 'iam cum Gallienus homines ordinis sen tori militaribus honoribus ungi voluisset ideoque legatos legionum sustulisset, vices legatorum susceperunt praesecti undo a Gallieni aetato usqus ad Diocletianum saepius dicuntur agentes vicos logati'. ' De
262쪽
tasse aliquis suspicabitur, quae fuisse videtur Droysen opinio, sublata legation legionaria praesectos illos constitutos fuisse legionum ductores legitimos, ita ut ' praesectus legionis gens vices legati' publica et sollemnis eorum sucrit adpollatio. Cui opinioni si quis lavet, non recte favet. Primum enim id si fuisset, in titulo isto scribi non poterat ' praesectus legionis, protector Augusti nostri, agens vices legati , quoniam adpellatio quam vis ampla, qua honoris gradus significatur unus atque simplex, qualis suisset praesecti in legati locum substituti, aperte non potest dirimi titulo protectoris, nisi sorte putamus iraesectus legionis protector Augusti 'suisse titulum simplicem. Deinde ipsa ' agens vices formula docet non successisse praesectum in legati locum. Nam sicut procurator Augusti dicitur agere vices praesidis , quia sorte fortuna ipso praeses non adest , ita videtur praesectus legionis vices agere legati absentis vel casu aliquo praepediti . Cum Proeurator Provinciae, cui legitimo praeerant procuratores, adpellaretur ' procurator et praeses', 'procurator pro legato' l. alius provinciae procurator dicitur vice praesidis ungi M. Significatur igitur ' agens vices formula sungi aliquem honore qui legitimo ei non conveniat, eamque etiam ibi adhiberi necesso erat, ubi procurator impone batur loco legati lico non defuncti aut casu praepediti vel absentis, si modo ea provincia non ex lego pertinebat ad procuratorem. Qua ex analogia fieri non potest quin concludatur, si ponamus praesectum legionis agentem vicos legati eum ess qui ab imperatore legioni praepositus sit, tamen legionis imperium non modon praesectum, sed ne ad agontem quidem vices legati praesectum pertinuisse legitimo Immo si invaluisset velut Gallieno consilium praesectorum legionibus praeponendorum, iustum eorum nomensuisset praesectus legionis pro legato', non solum ad procuratorum
Disputavit de re eiusmodi arquardi l. l. I p. 391. Hatein Unterbeauiter dio Vor trotun de Proconsuis, O . . enni ersie in der aisergei legatus de quaestor vice proconsulis'. cf. BOrghesi oeuuros I p. 483 sqq. IL. V 875 ' procurator provinciae Asiae, quam mandatu principis vico defuncti proconsulis rexit'. Ruinar act. mari. Veronao 173 p. 34 a. 202). ' Hilarianus procurator qui tunc loco proconsulis desuncti ius gladii acceperat obid.p. 201 in. a. 259, 260 procurator ' qui dolancti proconsulis partes administrabat'. is Veg. 9 ' praefectus logionis . . absent legato tamquam Vi carius ipsius potestatem maximam retinebat'. os Nar-quardi l. l. I p. 415.
263쪽
aliorumque analogiam, sed ipso Tacito testo qui tradit ann. XV 28)Vinianum Annium, quia nondum senatoria aetate fuerit, pro legato legioni impositum esse. Quae cum ita sint, noli dubitare quin earum legionum, quarum praesectos videmus agentes vices legati, etiam tum cum tituli positi sunt, legitimi rectores habiti sint legati, immo in omnibus legionibus eam fuisse rem tuto concluseris. Forsitan ad infringendam sententiam meam attuleris titulum
log ionis I Parthicae Philippianae, duci ovotissimo, Trebiciua Gavolnus, praes ectus ala nova firmast miliarias catafraci ariorum Philippianae, praeposito optimo', quia praesectus hic, quin vices quidem legati ager dicatur, et dux ait et praepositus
adpelletur a praesecto alae. Verum si ea contuleris quae Ommsendo ducis adpellatione exposuit , propter adpositum ducis nomen agens vices legati omissum esse intelleges. Comperimus igitur e titulis usque ad annum 284 logitimum legionis rectorem habitum esse legatum. Etiam postea durasse idem non possum dentonstrare. Verum legitimus ductor non fuisse videtur praesectus legionis, cum etiam Dioclotiani et Maximiani temporibus inveniantur praesecti legionis simpliciter adpellati qui si tenuissent legionis imperium, verisimillimum, o dicam n cesso est id eos suisso praedicaturos. Praeterea considerandum est non id Hygino propositum suisse ut o militaris statum diligenter describeret, sed ut exercitui castra constitueret. Cuiusmodi scriptoris nihil interest, utrum legatus illo ipso tempore legioni praesitan qui eius vices agit, modo togatus sit legionis rector legitimus. Itaquo nihil obstat legatus, quominus vel exeunti tertio saeculo libellum adsignemus. Duo quae rostant argumenta a Marquardito adlata inter spugnant. Ille quidem qui primus civitato Palmyrenis data utitur, hoc argumento ut firmior nisus alterum ita immutavit, ut congruere cum altero videretur. Nos illud interim mittemus, quam sit firmum mox iudicaturi, postquam undamenta firmiora alteri subiecerimus. Videamus igitur do equitatu legionario. Legiones Hygini suo carere equitatu inde lucet, quod nusquam equitum legionariorum insertur mentio, alterum argumentum idemque gravius infra ponam. In eodemquo tempore omnibus A. v. allo dio Fursion o Palmyra Berol. 1866 p. 72 sqq. Renter 109. Hi praesos provincias summum tenebat legionis imperium cs. Ommsen apud Sallet. l. l. p. 73. Brambach 467 a. 2953. Diqilia πιν Orale
264쪽
241ox legionibus demptos esse equites proclivis est suspicio Marquarditamen dubitat, nam sicut una fuerint cohortes equitatae et poditatae, sic posse legiones quoque equitatas et peditatas una suisas per aliquod tempus. Itaque legiones equitatu instructas non suisas statuit in Hygini exercitu, cum alibi suerint. Quod si ita essot, vestigium eius rei nos aliquod deprehensuros esse aio Scriptor enim cum conclusionem prioris partis faciat, tam accurato agit ut quid faciendum sit ' si cohortes equitatae in eo exercitu omnino non fuerint', doctaret g 46). Iam quis sibi persuadeat huic casui Hyginum consuluisse ac providisse, neglexisso id quod saeilius accidere poterat, ut equitatis legionibus castra motanda ossent 7
cum praesertim, si cohortes equitatae in eo exercitu non essent, damnum resecturum suisse imperatorem probabile sit additis exorcitui equitatis legionibus, si tamen hae erant. Facilius vero potuisse fieri ut legiones equitatae, si erant omnino essent in exercitu, quam ut deessent cohortes equitatae, numeris efficitur.
Alia quoquo parto arquardii sententia oppugnationi patet. Septimio enim Severo imperante statuit suisse utriusquo generis legiones, tollendorum equitum legionariorum quis consilium ceperit noscit. Si ante Septimium id consilium certum erat hunc imperatorem legiones Parthicas quas novas constituit, puto non fuisse equitatu in si rite ture m. Docet autem titulus anni 13 CIL H3409 hominem eum cui titulus positus est, anno 208 factum osso equitem legionis II Parthicae. Si post demum quam legiones Parthicas Orma vid Severus consilium iniit sensim gradatimquo tollendi ex legionibus equites, certo sub finem eius imperii, cui tempori arquardi agmentum adscripsit, non tam multa legiones equitatu suo fuissent orbatae, ut equites legionarios scriptor plane neglegere posset. Neque ego Septimium eum iudico fuisse virum, qui rem aliquam et maximo militarem, quam ad finem perducere ipsi liceret, adeo imperfectam relinqueret, ut annis post eius obitum triginta res eadem valeret, praesertim cum Caracalla et Severus Alexander cum in ceteris tum in militaribus rebus vestigia
Sod adhuc triarii mihi subsidunt, equites praetorianos dico, quos huic rei momentum adlaturos spero Cohortes praetoriae suere miliariae, quarum uni cuiquo centurias indo ab Hadriani aetato equites aliquot additi Erant. Iam inter exercitus partos adseruntur cohortes praetorias V, equites praetoriani CCC Disiuncti numerantur, disiunctis loca in castris adsignantur, cum cohortium equitatarum pedites ot equites una tendant, quamquam in his equi
265쪽
Foerstortes non adscripti fuerunt enturiis. Fieri id nullo pacto potuit, si
antiqua cohortium praetoriarum ordinatio quam modo adumbravi, usque ad illud tempus obtinuerat. Duas igitur res novata invenimus suo equitatu carent et legiones et cohortes praetoriae. Vtramquo mutationem ab uno imperatore lactam esse si conlegero, certe nimias audacia crimen non merebor L Iam Septimio imperante fragmentum scriptum non esse lapides clamant, volu CI L.
VI 2385 a. 209ὶ ubi in frustuli primi columna b v. 10 Q. C.
GENIALIS reosinstitur inter militos centuriae AEMILI VAL . . . No anto annum quidem 40 potest criptum esse, quia fiam tum inveniuntur equites legionarii . Nam cum omnino tituli quibnsequites legionum memorantur, rari sint, nequaquam licet conligero anno 240 uni legioni fortia Italica suisse suos equites, praesertim cum titulus, quo equos legionis XI Claudiae exhibetur, etiam sequior aetati tribuendus videatur. Praetorias Hygini cohortes non osso miliarias eo comprobatur, quod duplam ' pedaturam ideo accipiunt, quod tentoriis maioribus utuntur et in strigis eorum otiam primipilares atquo vocati lendunt i 6 M. Quam rem Lango indo explicandam censet, quod sino dubio si cohortes praetoria in bellum ductae sint, pars aliquae singulis cohortibus Roma remanserit Minimo mihi haec sententia adridet. Cur nim singularum cohortium partem aliquam
maiorem di licet tam magnam ut ratio eius in castris metandis habenda esset romansisso statuamus, si quattuor tantum cohortes Hoc est argumentum, analogia cohortium praetoriarum, ex quo supra scripsi certius ossici ut equites in legionibus non in Quod equites legionarii prorsus sublati sunt, cum praetoriani seiuncti tantum sint a cohortibus, non difficit explicatur. Legionarii equites sino magna dignitatis imminution distribui poterant intor alas, non licebat idem fieri quitibus praetorianis. Poterant quidem hi quoquelanditus tolli ea ratione ut supplementa eis non darentur. Sed quo tempore utraquo mutatio facta est nondum constitisso videtur consilium minuendi numeri praetorianorum. IL. III 5942 a. 40):
eq. leg. I Ral. II 663 a. l6ὶ equites leg. VII gem Anton Renter 821 eq. leg II Aug. Antoninianae. Brambach I034 a. 23I : qu leg II r. p. s. CIL. V 896: Iustinus equis lig. XIAE . . militavit in
corto statu posteriore . . quem titulum ommsen ephem epigr. IV p. 234 43 ait cum propter sermonem inconditum tum ob alias causas ante quartum saeculum non Osso scriptum esse. Me tamen opinione aut ante quartum saeculum exaratus est aut sequo equos legionarius neque hastatus posterior significatur. Ceterum do Ammiani hastatis
rectius iudicavit alosius ad Amm. XVI I 2, 20 ε implo intellegenda est cohortis legionariae quingenarias pedatura. - Scholo in notis p. 42. Lange p. 29. Diqilias by Orale
266쪽
243 in expeditions prosectae sint 2 Lange tum demum adsentiar, si quis argumentis certis a probatis Hygini aetate cohortes eas
demonstraverit suisso miliarias. Interim eas nec miliarias fuisso et suo numero in bellum eductas esso meo iuro mihi videor statuere. Quando vero miliaria esse desierint mihi non constat: Septimio praetorianorum numerum non imminutum osse ex Herodiani verbis' conligitur ' At enim non vicisti numerum praetorianorum solito ηs minorom. Nam dempto x cohortibus quilo singula milia militum ne in pristinis quidem cohortibus praetoriis fuero . Nescio quidem quoton equites in eis suerint' corte numerus eorum non tantus sui quantus in auxiliariis cohortibus equitatis. Sed tantum eum suisse ponamus M. Tum demptis equitibus fuissent in singulis cohortibus septingeni sexageni pedites. Verum hic quoque numerus nimis amplus est pro spatio quod cohortibus conceditur. Accipiunt quidem tantum spatii quantum duas cohortes legionariae; sed et maioribus ipsi tentoriis utuntur et in adum pedatura primipilaribus evocatisque loca adsignantur, qui omnes non possunt non centurionum modo tetendisso . Quinetiam praetorias cohortes nostras non plures milites habuisse quam legionarias quingenarias ipso scriptor arguit. Duas enim adfert causa cur cohorte praetoriae duplam pedaturam accipiant. Quod si plures in his milites fuerunt, haec quoque erat causa satis gravis no dicam gravissima, et quam scriptor vix praetermisisset . Inepte secisset verba si non totidem in utrisque cohortibus milites fuissent. Cohortes igitur praetoriae Hygini quingenariae suere. Quia vero est qui tanto opero imminuit praetorianos γAltissimum hac de re omnium scriptorum silentium Vnus Victor Caos. XXXI 47 memoriae prodidit imminutum esse praetoriarum cohortium numerum a Diocletiano, quam rem licet ortasse coniungero cum illa quod Ioviani atque Herculiani longo in exorcitu praestabant ' ' eosque Diocletianus et Maximianus, cum ad Imperium pervenissent omnibus legionibus praetulerunti'. Victoris verba non intellego nisi laxior quodam dicendi usu numerum
cohortium dictum esse sumpsero pro numero militum in singulis hortibus militantium , quoniam ipsarum cohortium numerus anno s. Tac hist. II 11. 18. III 55 integra cohortes praetoriae tum in bellum videntur eductas esse. III 3, 4 της ἐν 'Pώμη
δυναυεον αἰτῆς τετραπλασιασωσης. Inde qui conligunt praetorianorum numerum esse quadruplicatum, id quod in quovis libro poteris legere, errant. Centenos vicenos sero equites suisse puto. Si minor suit numerus, id etiam magis in meam facit partem. Hyg. o. 27. 28.
Polyb. VI 30, 5. ' s. Dio V 24, 8. LXXVIII 5, 3 coni. c. Ηdn. IvI3 1 Spart. Car. 6, 7. Zander Andeui. g. Gesch. d. rom. riegsM. 5. Foriseig. 1859 p. 24. Narquard p. 376. y cs gra ' Cohors prima . . quoniam duplum numerum habet, duplam pedaturam accipies. os Burckhard d. t. Const. d. Gr. p. 61. ' Vict Caes. XXXI 18. ' est. I 17. Eodem sensu nescio an accipiendum sit numeri vocabulum apud Ammianum XXI augebatur turmarum equestrium numerus parique studio supplementa legionibus scripta sunt indictis per provincias tirociniis'. s. ac hist. II 69 ' amputari legi num auxiliorumque numeros iubet vetitis supplementis'.
267쪽
Fo orator Hyginustas munit eastrorum.
298 non fuit dominutus . Certo Diocletianum imminuisse praetorianos intra X priores imperii annos veri est similius quam intra Vl posteriores. Accedit quod si minuero praetorianorum
num Brum decreverat, proximum orat ut ad quingenariarum statum eas cohortes redigeret, tum consequens ut integrae tollerentur
Itaque cum non videam quid prohibeat numerum militum quem cohortibus praetoriis vindicavimus prisco minorem rosere ad mutationem a Diocletiano actam, libollum nostrum post id tempus scriptum esse iudico. Neque vero ultra annum 12 progredi licet, quoniam tum penitus sublati sunt praetoriani'. Rostat difficultas una. Negat enim Marquardi Palmyrenos indo a Caracalli tempore adpellari potuisso nationem, cum cives Romani facti essent . Quod vir doctua vellem domonstrasset Corto Zenobia, quam civem Romanam fuisse non negaveris, a rebellio
Pollion fur trig. 30, 2 peregrina adpellatur. Vnde non omnes
scriptores suisso sollicito perspicimus in imponendi nominibus quae cui minus convenirent M. Ipsum vero hunc locum ita explico, ut numeros aliquos Palmyrenorum , Dacorum, Britonum cet. fuisse cum exercitu sumam, qui suis armis suaque pugnandi ratione ut rentur, velut aspissime qui leguntur sagittarii Osrhoeni, eos nusquam memini me legere more Romano ordinatos per cohortes. iusmodi numeri nationum si cum exercitu erant, quovis tempors poterant adpellari nationes, praesertim cum nationis sua vocabulo publice nuncuparentur Palmyreni itemque ceteri . Haec cui audacius videntur coniectata esse, is caruisse statuat necesse est Hygini exercitum levi armatura, quae tamen a nullo aruit exercitu .
Quod Dacia Romani intra annos 270 et 275 cesserunt, non impedit quin librum postea scriptum putemus. Nam etiam Getae in exercitu sunt quos dilectu habito probatos esse nemo opinabitur, et duae post suerunt Dacia ripensis et mediterranea. Bonnao Guiloimus o orator. CIL III p. 900 dipl. LVII). Vici Caes. XL 25. Zosim.
II 17, 4. 3 Largior uisso Palmyrenos tuos Romanos, quamquRmox Vlpiani verbis Dig. L 15 1, 5 perperam id conlegit arquardi monim mutilata sunt, deest enuntiati pars qua dicatur, qua ratio intercedat inter Palmyrenos et consum, utrum suerint iuris Italici necno. os illomon hist. d. mp. Paris. 172M III p. 05, cui tamen in eis quae do Treverorum civitate dicit, non adstipulor numerum Palmyronorum habes CIL III 837 907. Renter 1638. num Syror sagiti. CIL II 1180. rob. Poll. Claud. 7 6 'omnes sagittarios Zenobia possidet'. Rus. Fest brov. 24 ' Zenobia multis clibanariorum et sagittariorum milibus rota'. ' soac hist. II 58 'decem novem c hortes, quinque alae, ingens Maurorum numerus aderat'. Spart. Pese. Nig. 4 2 3 s. Schmidici organis. u. Gosechia eis d. l. rom. Fuss-votha, Gymn. Bunatav. lib. 1873, p. 7.
269쪽
II S. 552 f. das Nominalsus fi lio, is de tie aus Ua uruch.
270쪽
Dio lateinischon Suffixo tia tio. 247fixalo Consonante deuton, as dann aucti vo demia in progenies,