장음표시 사용
1쪽
CICAE PRESERVATION GRANT PROJECT
Nationat Encloismontuor inseHumanities
2쪽
3쪽
5쪽
9쪽
ν allitteratione sermonis latini quaestionem, olim saepius tractatam, aliquamdiu neglexerunt viri de litteris bene niti. eritum ei rei, dignae sane, quae accuratius denuo nostris temporibus tractetur, novum attulisse lumen, aevio debetur, viro Clarissimo, qui in commentatione, quam scripsit de hac re summo acumine summaque diligentia in
ea versatus St, novumque ea quaestione veteres Romanorum poetas legentibus oblectationis
sontem aperuit, quippe qua multarum dictionum vim et elegantiam verius perspicere atque intelligere possimus. Qui primos hanc rem copiosiore disputatione tentaverit, laudat ae-kius I. I. Pontanum, qui in dialogo, nL nomen Actius, exemplis, quantam quidem ad Virgilinm, satis multis eam explicuerit. Deinde praeter alios nonnullos, qui brevin tantum de ea re egerint, laudat imprimis G. I. Vossium, cuius quae huc pertinent, ipsi mihi inspicere licuit. Leguntur antem ea in Institutionum orator libri, cap. V I, et . atque inscribuntur 1 de Paronomasia 2 de Oμοιοκαταλήκτhi 3 de Parethesi. Tum otiam huc pertinent ea, de quibus agit Instit orat libr. V. cap. II, 2, 3 et i uni post Naevium hanc quaestionem paullo copiosius tractaverit, mihi quidem nemo innotuit praeter God Aug. Ben. Wolssium, Prosessorem Portensem, ni in Prolegomenis ad Plauti Aniniariam, quibns solemnia scholae provincialis oriensis Cal. Nov. 1836 indicit, in explicanda ea, quam dico, re versatus est a pag. 36 usque ad finem pag. 43, 3 eis liber, qui inseribitur: theinis he taustum it Milologie, LIMNam 3 lini 1829, pag.
10쪽
Quum vero hi, quos laudavi, viri docti in asserendis exemplis in uno sere quisque poeta constiterint, atque ut Pontanus unius sere Virgilii poemata, ita Naevius, quamquam aliis minime neglectis, Plauti tamen imprimis comoedias Wolssiva denique solam Plauti
Aululafiam spectaverit, oratii vero vix quisquam n alterove loco, quantum equidem
scio, mentionem secerit id ego egi, ut duce imprimis aevio, magistro dilectissimo, praecepta ab ipso eonstituta, paucis mulatis, in oratii quoque poemata adhibere conarendi eminem enim puto, qui Horatii nonnisi primum primi libri carmen accurate perlegerit, praeterisse exempla allitterationis, qualem statuit Naevius anni enim illa ibi tam manifesta, neminem ut sallere possint. Sed etiam in reliquis Horatii elogis in satis multa ineidimus allitterationis, quam Oeant, exempla. Quare ad demonstrandum id, quod volnit Naevius:
,ines huius rei quam late ateant et quam arte sis per sermonem latinum Idus allis- teratio etiam hac commentatione nonnihil allaturus esse mihi videor. Iam vero aggredienti mihi eam, quam dico, rem, primum ipsum hoc, quo usus sum, vocabulam allitterat , quid significet, quale sit et quomodo ab aliis similibus distinguendam, mihi antea statuendunt erit. Tantum enim abest, ut omnes eodem modo eademqac vi eo vocabulo usi sint, ut sero alius alio modo eam explicuerit, alius alio vocabulo in eadem re usus sit. Aptissimo fortasse egredior ab ea, qnam habet in lingua Germanica vocabulum allitteratio, significatione. Ibi allitteratio plerumque vocatur, quum plura continua verba vel paucis interiectis repetita, ab iisdem consonantibus aut ab iisdem
syllabis incipiunt. Eorum, qui de latini sermonis allitteratione scripserunt, reserente diaerio, primus Pontanus hoc vocabulo usus est, qui eam ita definit: isti itaque in Mersu, quoties dictiones continuatae et binae e ternae ab isdem primis consonantibus, mutatis aliquando ocalibus, aut ab iisdem incipiunt syllabis, aut ab iisdem primis ocalibus' . Usus est igitur Pontanus hoc vocabulo eadem fere significatione, qua nostrates solent.
Nonnunquam eandem Oeat annominat nem, propterea merito vituperatus a Naevio, qui annominationem coniunctam quidem esse cum allitteratione solere, sed non omnem allit. terationem cum annominatione coniunctam esse recte contendit. Ipse nisus auctoritate veterum scriptorum annominationem tum demum fieri dicit, quum inter se opponantur
verba idem vel simile sonantia, sed significatione ac sensu diversa Gerh. Io. Vossius plane hoc vocabulo se abstinuit, nisi quod παρονομασιαν a Pontano alta Iermicinem vocari rosert. Schematum enim, quae dicit, in quibus similitudo spectetur, quatuor assertae nera: παρονομασιαν, ομοιοκατάλ'κτον, παρισον, παρήχησιν. IIuρονομασια annominatio ' est . . . liber, qui inscribitur: rusnuge inre Thestri re Melaeta her Iridiis gemit resentiner tu stin au Pothe, re si, posset. Ibi . . ita legimus assite ration nem man bes annisic die Rufeinantierlasge olfher Sorter, hi glei lautende infangstonsonanten audi mohs sieit 2infangsihibe haben, . . ursi un molt mann und mav K.
'' Similia vocat uuintilianus X. 3 7 sq. eorumque et ipse quadreptie a rationem esse dicit, paullo illani diversan a Vossiana πάρισον, ομοιοτελευτον, μοιοπτ-ον ἰσω δον.