Q. Horatii Flacci Opera

발행: 1800년

분량: 777페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

521쪽

Ipsum, melior quum peteret Venus, Grata detinuit compede Myrtale Libertina, fretis acrior Hadriae Curvantis Calabros sua .

μέκοντα βίη κεντων. π αμα ia pro abstraxit me ab altera, libi-rλαυνε, εἰς φιλοτητα λίην, Κυρ que toturn addixit, plane di γε, προσελκομενος , ut alios mit- ileavit grata omne te suavitam. Atque hanc quidem om amoris viticulo ἡσε σε μίν. v. ne illustrando huic loco attii ad IV. i. 25. - 5. Pue, Iisse intpp. omnino mireris, qua a iracunda aspera . Proteo Ma totius carminis sententia vix Acrior, saevior fretis, luctibias 'iudqitam alienius excogitarito Hadriae, maris Hadriatici. - 1 f. iiii. - Mnea, dura, unde te tempestuos procellosi pro hoc non extrices, iubiis frustra ob ornate, quod curvat ut Ictu eXIlitaris. - Devo cum ioco sae citat, turbat fnus Calabros. itavum in modum lic iocata, amari se in Calabriam inlinuar. Πρα. te ludibrio habens misere ex τικωτερον tamen Vide trire curis clans, amore iniecto eius a Pantis sinus dictum accipere pro,

me potiti nil spe negata. Si iacientis in iis vel se curvantis militer Fortunae, pro arbitrio Cκυρροον ἐον κορυφουται IIom. II. agenti ludum insolentem tribili 426 dum a Calabriae lit- Noster III. 49. o. et oiαndi toro refunditiir, ac longo tractu saevi tam latidian in Eutrop. recedit, 4 γῆ -ον , uti I. 25. ale Deum Dei ini in Ilom. l. l. Ollentie hoc in tem-telligunt Porphyr Lambin alii pestatis descriptione. v. Viro.

Ge. III. et 38 Plerique odin. 3 sqq. Ipse libertinam Lamb. explicant in Calabriam

sector, dum meum amorem se insinuantis quod satis otiose Ionge praeliantior puella expe a poeta adiectum eliat. Caet tit Venus, itella, ut I. 27. xiim usitata est poetis animi ira-3q. Prop. I. 1. 33 melior, eundi eum mari commoto III. melioris conditionis. ac mori 9 extr. improbo iracundior hiis coinmodiorib iis . ex oppo Hadria et tranquilli clim eodem sitione seqq. - peteret , avia sedato ac placido Aeschyl. Agam. Tet, ut Piop. II. 16 27. Putim V. 748. Helenam appellat tam multi Peterent, uia me νημα 3νιμο γαλανκs Compa una eristi. - detinuis eadem ratio.

522쪽

CARMINUM L. I. C. XXXIV.

ARGUMENTUM Argumenti huhis ea inti ratio ea est, ut vel medio. eris Oeta eo usammari, ingeniumque in eo et traetando cum laude experιri possιt . Lyrico tamen generi illud maxime conuenire eum abunde huius rei Ideni hoc carmen faciat tum ex Psus lyricae Moeseos, in iis potissιmum . quae sensus feriant, quaeque animum graυiter commoltim rodant, e rimendis OccuPatae, natura atque indole facile intelligitur. Horatius igitiir, cum sereno caelo tonuisset , cuius Ahaenomen naturales caussas adsequi non liceres, gratiis me eo Perci Lsus ad Mos Deos avetores illud refert, quasque de Diis animo concepisset notiones, Picureorum lacitissimillimas, unu retractare, roNidentiamque adeo.

quam liquamdiu negasset, amylecti iterum se coaettim manifes hoc argumento fatetur. Neque vero Poetam, ad temPus certe, is a re commotum fuisse mirum idebitur ei, qui , qvam sui et sitissa religione alligati Romanorum animi innuim rerum insolitaraim ausos in Deo verterint, meminerit. At Peram igitiιr faciunt, qui totum armen Pro irrisione Stoicor)ιm habent evi Ne incessus arminiscinyrimis in exitu gravis refragatur; Dela ratium his abiurare PhilosoPhiam Picuream, seque ad Stoicam iterum convertere Oluut, cum ii e somιEi sectae adhaerere rosit eatur . μ. I. 13 vel deniquσ

523쪽

Q. ORAT FLACCIniqua meliorem vivendi rationem eum ollicer Urerenniniuuet forte initio earminis sunt tandem, qui Poetam iniice hoc agere existimeue, ut eos, qui eum caerimoniis se ipsos Deos tollendos enserent, ad saniorem predueeret ut aliorum omittam argutias. Parcus

524쪽

CARMINUM L. I. C. XXXIV. V. 1. 2. Ios

Parcus eorum cultor et infrequens, Insanientis dum sapientiae

ν. a sqq. Ego qui caeteris h. I. volunt Porro fi in ioe

hominibus aliquamdiu rectius sol se gravi e errasse fateretur mihi per videbar, invetera IIorat iris, quod parum lautatam illaria ac penitiis inlitarii de iis obtuia1Iet sacrificia, siritima Diis eorumque in res huma fere carminis in declarando eius nas vi atque essecti opinionem ad lautiora Diis paranda saera tanquam vanam atque insulsam post tonitrii, claro caelo editum. irridendo nunc demum intel promtiore animo ponenda si et rligo, i m perverso mentis acu quod quidem vel per se flatu eramine hoc fecerim, . et in quo nam et vilia munera pio an, impio errore versatris Iim. Prius o oblata, iis accepta es o ait membrum per consequens extu III. 25. I. atque huius carili poeta qui Deorum cultum minis argumentum facere qnam Heglexi, templa eorum non Ire ieiuniuri sit, facile intelligitur. quentavi. Nam qui Deorum dum erro, recto cursu deis providentiam tollit is et cui seror aberro v. ad V. . conis

tum ipsorum negligat necesse fultus sopientiso. proseIsus .eae mane vero generalem d pientiam, . deditus, occrip sumi debere sententiam docent tus opinionibus, quibus epe sequentia. Horatius igitur Dam is vel adscitis miro milia siseus est eorum ultor parcit videbar quas pro velissimis Apamrαι meos colere eos om amplectebar, eorum providen. nino non colit, negligit non iam tollendo quum tamen curat infrequens adeo est ex haud dubio providentiae vivi quisitiore vocis usu pro tem uae documento ostens se ore. pla eorum non Irequentati te falli cognosceret, sapienti.im non adit, ut sacra iis faciat, ne inm. s. dogma istud vocat misvota niincupet Pedestris pror saniens, quod providentiam msus ratio est quam fere ab et quam Don nisi insanus noinipp. initam videas, qua parce Vecors negare audeat, qui adeo atque infrequenter. in parco gravissimiis error est. Sitnilisium tu ac raro admodum Deo sententiarum atque orationis ha- a se cultos IIoxatium confiteri bitus est in Eurip. Heracl. 'o a.

525쪽

po Q. HORATII LAC cI Consultus erro, nunc retrorsum

Vela dare atque itet axe cursus Cogor

νχει ilis, τιν, ω πόλις δίκαιον probato eo Alexandriam um rectum cursum tenes, recte sus petit. Poeta igitur quiasis, Deo venerando οὐ se provideritiam primum tori exat. κοτε τον φελε Θαι τι καὶ mox casum in robus humanis Θιaς 'o δι ιο φασκων, ἐγγὐ dominari sibi persuasexat, is

μανιῶν ἐλαυνει, a Tecto tramite priorem nunc iterum amplecti

devius, insane aberrat. Est ade sententiam insigni aliquo ostensa lentis insaniens hominis per to coactum esse dicit. Eadem verse argumentantis, mireque metaphora Graeci scriptores να- deliramentis suis ibi placemis, τρέχειν. αναδρα δεῖν adhibent; σοφία ἄσοφος de quo loquendi . Geta ad Orph Argiari. 12 2. genere, Graecis maxime usitato λέειν φρενο τροπαιta Aeschyliv. Lamb. et intpp. ad Lucian. Agam. 228. docte cum nostro de Merc. Cond. T. I p. 698 ed. loco comparavit Abre L. Anir Reu. Caeterum Epicuri placita adv. . I. p. 267 adde Lucian. ad quae ista Horatii proxime ac IIermot. . I p. 69. d. Reincedunt, limplicitersapiantιomain et Nostri Ep. I. I. 5. 3. pellat Lucret. V. 1 o. qui Prin v. 5 - 8. Iovem enim proinoeps vitas riationem invenit iam, spicere terrarum orbi eiusque quas nunc appellatur Mylantis, vim ad omnes res extingero quo sensu etiam hic positum pii evidentissimo argumento deprotabat Creocli S. 4. Nunc hendi. Sed hoc statini ponit animi sententiam immuto, Te poeta, et, quam inde cogit, Pr tracto, providentiam iterum videntiam Deorum , specialibus agnoscendo Docte atque or notionibus . VV. 12 sqq. d nate linu sententiam poeta ex claratam subiicit Scilicet quum tulit. - retrorsum vela dare, ex prima admiratione homurum. retro navigare Nor, ut iterem, quod toriitrua iactusque fici - ita enim ii ingenda erat oratio num extimui erat, ea a remiane pedestri ratione repetam, ite omnium praepotetit Iove essitaxum ineam, L continuem cur crederentur sunt verba Cicia dosus relictos cursum. Viam a div II. 2. adde Eurip. r. qua aberraveram, quam olim Sisypho, I. V. 28 sqq. p. 47 a. tenueram. Nauta nimirum Te ed Lips. mox, quum nubes et lictos cursus iterat, qui, cum vetitos iis fere coniuncta obserucursum v. c. Alexandriam ver vassent, istorum coianictiim tini. sus primo dirigeret, mutato cori cati illius pha raomerii caussam lilio Pellinum tendit, mox isti haberent facile eo deducti sunt.

526쪽

CARMINUM L. I. i. XXIV. V. 5-8. OT

Cogor relictos Namque Diespiter Igni corusco nubila dividens Plerumque, Per purum tonantes Egit equos volucremque unum:

hi 'tonitru sereno caelo editum, citi iis adeo viri ulla physica p-Parcre ratio, ad Deo auctores

faciendos terrendosque hominum animos excitatum sibi periniaderent. Hinc tu ostentis atque prodigiis fere habitum antiquis temporibus. v. Virg. Ge. I. 37. Iuri n. I. 55o Seuem Ttivest a 63. Iam Homer. d. v. 13. 1 μεγαλ βοοντησαι

νέφος ἐστι τέρας νυ τει το α φαίνεις. Horatius ait ii intolita Ita re ad cnapii CeTtc. PCT-cilitas atque attonitiis se Tevocat, certissimumque inde providentiae ax runa entiun dedLicit.

Oratio ipsa pro ei, quae dein scribitur maiestate satis splendida, et maunifica adsumta prisca atque augusta Iovis curru

alato per caelum invecti ac to-xiitru cientis imagine Maxime ver haec ais carminis, quae hilius primarium est argia mentum, illiinutianda erat Te, Ni fit in timore, amplificanda atque in maius nugcnda, ii et se haud levi de caussa graviter Cominmotum ostenderet, eundemque et in aliis sensum excita Tet.

taxurii scite igitur sunt qui'. 9 - 1 a pro digressione habent. Diespiter diei ac lucis pater Ciuxta Vare de L. L. IU. o. est Iupiter, appellatione non valde quidem freque tatari occurrit III. a. 29. et in Stilpiciae Sat. v. 55. sed apposita h. l. in vi eius per natu-xam prodita, declaranda. - γυ-rtimque dividens nubila, indens

nubes igni Or eo, fulmine; graphice Torsus pro qui alias e nubibus sitimina emittit, qui

nonius Dii bilo caelo tonareri let. iiiiis ci natiuales adeo carissas Italiter licet. Proprio sententia ita sex estexenda erat r

q im tonitru Ventorum ac nu

bium conflictu oriri creditum sit; tipiter, quo fulmen sibi

ereptum via dicavet, sereno caeis Io tonuit, sicqtie vim suam ostendit. - Per purum caelum pex

equos et currum copi Horia

ctus est. - tonantes, χαλκο-

χαλκο-οδας , Homerico epitheto. quia in pulsu hunc tragorem excitatum poeta dicit. qui et curriti adsignandus erat. Vtrumque innuit Virg. Aen.

527쪽

Quo ruta tellus, et vaga flumina,

Quo Styx et invisi horrida Taenari

Sedes,

VI. 59o. I. de Salmoneor qui sacra Hebr. poesi P. 3'. et

nimbos et non imitabit fulmen ciering in commerit de al, Aore curru aerato et cornipe lis Deorum imagg. P. s. Q.

dum pulsu mularat equorum quo currus fragore, T. ut is

nisi et hic χαλκοκοοτευ τππους c. I. 529 eloquituT, quo mo Tepraesentaxe voluit, ut aere et tima nisi terra tremit fugera

pulsu Pro aereo pulsu accipia ferae fere ut Orph. H. XVIII.

quem respexit Lucian Piscat et si immobilis ex antiqua op T. I. p. 592. Apollod L . I. ione. Sic iners III. q. 5. sinu dubie ex alitiquo poeta Seneca hyest. Iocto. Immota Z.υι δε - sia 11 ii θανου Ilus pondus ignaDiam iaces λικι πτηνοῦ χευμ εγο αρι τι ar of Serv. ad Virg. u. X. 52-..οο ιλιαε υφωνοι cita isterio Auget adeo notionem rci. Io.eus refingendus videtur. Eadem cuius sonitus etiam nil insera imago in monuiram obvia v. loca penetravit. Desigrant ea pere apud Gor Genam Plor T. I. Stygem, Insermum sui iuni et p. 1o8. Similiter Soli πτεροφοοα sedem Taenari, ad mi in pere ιμ- tribuit Eurip. ixagna specum in uenaro Maleae Prin Phaeth. D. VIII. . II p. 63. montoxio descensus est, Iesese Lips quae et ipsa in monurrim num. Nam sedes de locis inpassim repraesentata Videas me feris ex tisa poetis recepto. Ieritatis notionem Ut phantasma Virg. Aen. VI. 639. ibuli I. ii subesse facile perspicitur. Hinc 7. v. ad Properi. IV. 1i. 5. κτηνον βέλο Iulium dictum Eu horaida, squalida tristis, αρτος xip. IIerc. sur. 179. πτηνον λο ρος ευρωεις. cxpetu rerm ni orph. H. VIII 8 et alae vi ferarum epitheto. -- in is, minis Latinis, veluti Virg. Aen. scuri qui iter isnebricosum C 'V. 319. alcr. Flacc. II. 5. f. tuli. III. i. pandit. Vnde omnino Burm in Iove Fulgur. o. et in Apuleio Metam. I. Per V Michaelem in Comment Soe. Ortias Taenari monstratur itersu. Goit T. II. et ad Lonta de laxistim pro . inpium repone sullieis Dissilia πιν Ooste

528쪽

Sedes Atlanteusque finis

Concutitur. Valet ima summis vitare

gestiebat oup ep. crit p. 126. moti ratio noratam longe peten- Morte tamen poeta Taenaro epi da erat. Rou per ipsum acto: Uieton adiecit, quod magis ad tum dicendum poetae erat, Atis feram sedem spectaret Ita lanteus vertex vel sim ut i et Iane Seneca Ierc. fur. 664 ceam, nostram explicationem Ille in Tamiaroxora solvit Dia plus dignitatis rei insens. eis inrisi domus. Esset ad e,s des invisa, abdita . abscondita i 6. Certissimum hooriabterranea. A si1 Graecorum proVidentiae divinae argumen- Alii volunt eum στυγωον, κρυε tum L meorum numine omnia βον, quae IIomerica Hadae sunt per universum terraxum orbem Cpitheta, claudato II. 14. 3. geri atque administrari uno sed ibi invisia cupresstis mortis plane persuasus sum. Pro bao iunctam liabent notionem et generali specialem a luculentinat tex ratio omnino aptior rei a funam rei idcam poeta posuit. Poeta descriptae Cacterii comis rerum liumanarum viclilitudi- Parent xe poeticae studiosi fimi ne a Deos auctores referendo, Ic poetarum descriptiones He ipsisque imperium in reges adeo Lod Theog. 857. maxime a v. cs. III. 4. m. vindicando. 849. Sil. V. 588. et Petron de Eadem argumentatione Eurip.. Miarat Teip. Rom. 22 sqq. - Troad 6o8. - τὰ τῶν λῶν,

Herc. sux. 254. h. remotissi eouendis cael Deus Iupiter να- mae terrarum plagae. Nam At Iet ima, quae infimo loco posita Iante notissimo Africae monte sint, summis mutare, in sumin continentis pars occiderualis stii muni, et quae in summ*, in xi credebatur antiquis tempori infimum locum reponeTe ac deis

bus Alii proprie accipiunt, trudere. Simili colore Archi. montemque sitim tonitru con lochus in Florii Stob. Grol. cussum intelligunt: alii Ailan p. 437. νhα οργουσιν Θεοἰ tem pro 'uibusvis altissimis μιλαίνη κοιμώνους ιπὶ χθονI πολ- montibus politum putant: alii λάκις V ανατρέπουσι, και μαλ' denique isto commoto et ipsum ευ βεβήκοτα υπτίου κλίνουσι. ellim quod es inniteretur, De Fortuna Pallada CXX. . commotum inritiere voluisse poe- Anal. x. II. 451. - τουν iam statuunt Sed caeli com- ἐν καταγουσα πάλιν σφατ1δον

529쪽

SI Q. HORATII FLACCI

Mutare et insignem attenuat Deus, Obscura promens. mino apicem rapaX

Fortuna

aes ει σευ V απὸ τῶν νεφελων huic impe tum anseri, tu te inali 'Λs,1 κατάγει. ' Noltrum illum transfert Pro Deo est imitatus est Senec. Thyest. 598. Fortuna, Μοῖρα, fatum . it Irma ermutat brevis hora sum cuiquo Deus adsignat uitiemis. - 15. Eadem sententia, μοῖρα Θεου Homer. Od. Missi. sub aliam imaginem evocata Pro imperio est iris insigne. Insignem, honoribus. diritiis diadema et pro hoc paullo auismet splendidum conspicuum dacius, yex. Nam Tegum Pe attenuae. 'mitiem reddit, ob sarum omninoque orientis esturat, obscura contra ignobi gium insigne erat diadema apuIes, romens in lucem protra ce munitam, tiara. cf. III. a. hens, insignes reddens, Docta o. Quem igitur Fortuna regno Tatione invertit ac variavit se exuit, huius capiti tiaram de-nera ima itfgnem, Obscura mit. - ra a sustulit, copia poeta cum pedestris norma poetica, pro rapuit, abstulit.

masculino genere totam sentenis ἀορίστως - eum stridore caer-riam extuliuet. omnino in to to μετα συριγμου πτερυγων φερ to hoc loco adornando graecum μένη, ad declarandum impetram.

poeta exemplum secutus vide qrio apicem ablatura advolat. tur Simillimi coloris sunt He Alatam enim eam fingi, satis sode vv. ' Ἐργ. 5 - 7. notum V ad III. 29. 3. So- μὸν γαρ βριαει, ἐα συ ιαπτοι ius igitur ornatus caussa adi D. -- ii , - λον μινυ et haec videri possunt non inis Θει insignem attρnuat Λαναδη docte tamen tiunulti ac tu χον obseura αιμ ρεῖα δὲ τ bas, quae subitas imperii con-nυνει σκολιον καὶ ἀγηνορα καρ versiones comitari Iolent, φει cottenuath Zaυ υμ εαι poeta declarari cum quibusdam

της et Eurip. in is Androm suspiceris. laudant Cic. Atti apud Stob. t. v. eadem eno II. minor sonitu, quam M. Tumimmutatione o - ολβιος tabam, hic orbis reipubliea eo

de obtrectatione: α νο μἐν λαμ- se inconcussa lacertis, ut nequa προ βιαται , των δ' ἀφαντων translati sonitu fragor intonet κυδο αντείνει -'ον si orbis. ad quem locum docte Vlterio lententiae antecedentis disputat Gnsd in Poet. min. amplisi tio et exomatio Deus T. II. Exc. III p. 52Ο. Seneca Quaesti

530쪽

Fortuna cum stridore acuto

Sustulit, ini potuisse gaudet.

QMaest Nat. III, Praes nune eum posuisse huic imposuisse gau- mraxime Deus alia imperia ex det, imponi apicem imperium .Heiae, Ii submittit, nee molli defert Sed alterum cum Ler Ponit sed ex ostigio suo lectu ad Fortunae arbitrium. multas ab tira reliquias iactat ad quod res h limanas singit, deinvidem imago ad homines e clarandum. cf. III. 49. 9..Hto potentiae fastigio deiectos Sic τέρψιν Τυχης de Fortunaetoducta, veluti Cic. in is a ludibrio dixit Ailathias Lor. tiI. II. o. qui homines si sare . Atiat Bri III. 56. Similis

non Possunt, corruant sed ita, color sententiae in Sil. I. . Me non modo civitas sed ne vicini Quaesitimques diu, qua tundom quidem proximi sentiant: sere poneret arcs terr.erum Fortunianti Lucian iri Contempl. a. I. caput. Ad Alexandi potentiam P. 12. i5. d. Reiet. οἴτοσα nostriim locum traduxit Stat. ανασπασθεῖ ἄνω πιτ ός τι, Silv. IV. 6. 63. Prensobatς - καιτὶ μικρὸν καταπεσών. libolis, modo qua diademiatia dex απο αγέ,τος το λίνου, ἐπεδαν tria abstulerat dederatque et ma- ηὐτι αντέχη τὸ βαρος gnas verterat urbes aeterum. μιέγοι τὸν ψόφον ἐργασεται οἶ- iit poeta locum de providentiai ωο δ ὀλίγον απὸ γῆς αἰωρου -- Iic adornaret, eoqri idem aetatis νος - καλπDη, ψοφητὶ κιχε suae exemplo, liraatis et eri-τπι, μόγιν καί τοι γείτοσιν εἰοι datis, de Parthorum imperio, rΘέντο του πτώματος - hie certantium, perduci potuit.

SEARCH

MENU NAVIGATION