Summorum sanctissimorumque pontificum, illustrium virorum, piorumque patrum, de beati Laurentii Iustiniani Venetiarum patriarchae vita, sanctitate, ac miraculis testimoniorum centuria. Collectore D. Daniel Rosa

발행: 1614년

분량: 185페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

51쪽

Testimoniades. Laur. Instiniani

panem operiri. Mater autem filium aegre serens tanto onere grauem diutius per urbem vagari: iubebat minimis, ut se cum illi panibus implerent: reculare semper Laurentius, panibus duobus contentus discedebat,ut operam nauaret hamilis mendicationis,& non domestici quaelius. Matris dormitioni interesse pietatis esse putauit, ibiq; noctem egit,ut muterni amoris praeceptum adimpleret. Dignum illud memoria,quod matrem, quam unice dilexit morientem videre potuit sitne lachrymis, & plorantibus alijs, ipse siccis oculis vitiamum persetuit ossicium. Idem ubiq; erat nunqua eum qui quam,aut laetitia exhilaratum aut ira commotiorem, aut lutionem remissione animi videre potuit. Non ullum deniq; vestigium metus, cupiditatis, doloris, voluptatis.

De dono, Qcatia verbis quo pacto fratrum tentationibussubuem rei. M spiritu Prophetiae. Te uocatione illius ad

Pontificatum. Cap. Quartum.

ΕRat autem illius constantia; quod raro solet accidere mi ra simul humanitate, & veneratione condita. Sermon filii suaui,breui,& pondere pleno. Et,ut scriptum est vetbu, quod ex illius ore egrediebatur vacuum no redibat. Fuit illi praecipuus in adoloscentia socius tam genere, quam diuitijs clarus: is sorte aberat,& in Oriente negotia gerebat, quando Laurentius Dominum Iesum secutus est; hoc quum accepisset, & iuuenis, & ignarus quid es et animus diuino spiritu amatus pergit ad Monasterium cum cantoribus,mcitharae dis , & cum aliquibus armatis plane non d ubitans socium ad reditum pellicere; & si Fratres sorte negarent, tum Vi , M a mis Vsurus:accersit Laurentium quem cum vidisset non tam habitu vestis mutatus, quam oris, S gestus, vincessus Obst puit.Laurentius benigne salutatum incipit illius animu blando prius sermone tractare; tum paulatim a mundi rebus ad coelestia deducere. Qivid multa3 impulit Iuvenem,& qui laqueu adi amicum capiendum tetenderat,in rete improu issis incidit. Respondens autem Laurentio, frater,inquit,verba a ternae vitae habes'; & quoniam frustrata mea spes est, lino ex hoc loco educere non possum rTu sene ex hoc inculo me ad te deducere poteris statuta est tecum uiuer tecumq: mori.

52쪽

itu Vita,& Miraculi ry . Praedicationis ad populum facultas ei defuit, quia nec spiritu

nec lateribus essetbene firmis. Sed nihil fuit suavius quam sedentem inter fratres audire. Cuius quidem rei vos impri. mis venerandi Patres optimi testes estis a quibus vocari saepe Blebat.Vbi aliquando audiui a fratribus vestris, quum sedis sent ad umbram patulae fagi:& dicere aliquid pararet: Ex templo nimbis,&tonitruis incredibili cum Dagore misceri coelii visum esse. Quum vero Datres hinc pluviam, grandinemque meruerent,hinc aegre ferrent concupita praedicatione fraudari.Subridere cepit Laurentius: Et manu monere: Quiescite inquiens fiat res,haec sunt Sathanae ludibria, qui mendax fuit ab initio,&in veritate non stetit: Nunquid verbum Dei allia gare poterit 3 Vix igitur sermonem instituit. Et ecce coelum visum est aperiri,diesque laetissimus pio fratrum desiderio obsequentissimum praebuit officium. Non minori praeterea cura fratribus aderat. Molestos consolari,curare infirmos, laboratatibus subuenire: Cogitationes, Sc Diabolicas insidias exquir re. Vexabatur Dater ut mihi narrauit spiritu ad saeculti redeundi,& aliquotiens a Laurentio confirmatum non cessabat Di holus inlligare. Ferre ille amplius tentationem non poterat. Ad Laurentium autem se conferens , Succumbo pater ait: Fer opem. Ecce nisi adiuueris ad saeculum redeo. Tum La rentius, sine modo mi frater;& tantum hodie ne abeas. Cras,

ut libuerit deliberato. Nox una in orationibus, S lachrymis absumpta,sic DiAbolum fugauit, vinuquam deinceps, ea sit ausus impugnare. Sed quod sequitur admirabilius, Qv d quidem narrare dubitarem,nisi accepissem a Patre venerandae mdei,Mauctoritatis. Q nim stater quidam simili instigatione praemeretur, &ad certissimam Laurentii opem recurrisset. Accepit Laurentius lauri ramusculum,qui decoctus aqua relictus erat in vasculo. Ad Datrem autem conuersus accipe, inquit,stater,& in horto planta,& si quidem revirescet, sec. Ius esto de perieuerantia tua, abiit ille,& plantauit,& reviruit, & de miraculo gaudens, emoriam virgae Aaron, & palmae Macarii reuocauit. steriam Prophetiae spiritu uberrima qua clam mensura Dominus eum donauit, &hoc ita celebre, de diuulgatum fuit ut non aliter ad eum, quam ad oraculu co curreretur. Innumerabilia dicere possum,& aliqua dicemus

sparsim, ubi res postulabit, interea unum eligemus e multis, vel

53쪽

Testimonia de B Laurentii Iustiniani

vel homine, in quo accidit,vel mu ltiplici varietate, vel ceribtitudine rei, praestantissimum Fantinum Dandulum Qio cognouistis,genere,dignitare,vita doctrina clarissimum, cinfuit nuper Episicopus Patauinus; hic, dum tacularis esset,adhuc S: primarium in nostra Republica locum teneret,ptimo die Quadragesimae ad suscipiendum de more cinerem accedit suscepto cinere,& benedictione Laurentius ait, Memento, frater, quia in futuro anno tu alijs horum cinerum ossicia impendes,quod,ut audiuit homo saecularis,& plusquam quinquagenarius surrexit admirans . Neque aliud tamen ibi pe conctatus est propter loci maiestatem, sed in claustro praetereuntem expectat, factuS autem ad illum propior, rogat, quid illis verbis significare voluerit. Laurentius substitit aliquantulum cogitabundo similis. Deinde subiecit,dico tibi,frater, cinerem quidem non impones,sed certe populo distribues ramos olivarum. Faatinus quamuis maiori adhuc admiratione teneretur,quonam modo hoc posset accidere, tame aliud subiis verbis latere dubitans, discessit. Ecce autem haud multo post, Martino defunctoaugeniusVenetus Pontifex eligitur. Ad eum Fantinus Legatus ab Senatu destinatur. Suscipit eu

Eugenius maximo cum honore, &inter sacros ordines initiat . Denique ante vertentem annum Legatum Apostolica Bononiam mittit,quinquum venisset,& primo die Quadragesimae imponere cinerem populo necesse esset,inuitatur Legatus,ad id muneris,ille recusat,quod ab alto,quam Sacerdote fieri non liceret. Instant enixius illi,dicetes id muneris a Legatis semper exerceri consueuime. Fantinus in proposito permanet, atque id ossicij, non paruo tandem labore deprecatur. nihil adhuc de Laurentii verbis aduertens. Die uero Palma rum,cum similis contentio oriretur, dc Canonici peterent,ut oliuae ramos populo distribueret,ille autem ex humilitate evdem sacerdotij excusatione uteretur. Tandem Canonici sium inis precibus postulant,ut sit in cineribus Legatum sese ger

re noluit,saltem non recuset oliuarum ossicium. Quid multata 3 Victus Fantinus illud ossicium, ut praedixerat Laurentius proprijs manibus absoluit. Has autem sancti viri virtutes Eugenius Pontifex cum audiret, animum induxit Venetis Epia scopum dare. Quo animo acceperit iudicate,si potestis.Bis fu

giendi cepit impetum, S in abdita aliqualoca lacedendi , bis

54쪽

u Vita, M Miraculis. et restitit,& stare demum in patrum suorum sententiis deliberauit.Erant autem ex iis,qui suaderent non esse Summo Ponti. fici obluctandum, sed parendum Christi Vicatio. Nonnulli vero ut nullo modo susciperet,suadebant,mundi fastus insiusta onera,& corpori S imbecillitatem memorates, fuere etiam, qui suaderent,ut fugeret, &afferebant singuli exempla Sanctorum,qui vel suscepissent,vel renuissent,uel incogniti prifiagissent.Indicto tamen ieiunio,& oratione solemni decrevarunt conari apud Eugeniam,& litteris,M nunciis ne sibi patre Ducemq; suum auferret,sine quo Θcietas illa plane periclit, retur,bis misere, bis rescripsit Eugenius,&extant duae illius Epistolae: quibus dulcissimis verbis patres illos conislatur, Rationibus praeterea grauissimis: & Sanctorum patrum exemplis admonet,ne diuinae voluntati aduersarenturmon parem igitur non potuit Pontifici ter iubenti. Ite assumptione Pontificatus, familia, vesse, rictu, O depecuniae cor

temptu. capis Quintum.

no aetatis quinquagesimo primo iniit Episcopatimi.

Et quidem nulla pompa ut comitatu,ri fratres etiam germanos adesse noluerit: M aduenisse prius no . Praesule omnis vicinia coguosceret,quam pene intelligeret aduenturum Eam noctem duxit insomnem. Deum precatus orati

nibus,& lachrum is ut si id muneris ad ipsius honorem suscepisset, nolens alioquin S inuitus, ne se desereret. Scire sese quantum negotii susciperet. Nosse populi milititudinei 3 dirium' varietatem, amplitudinem principatus secularis, qua les, & quam crebras distorulas habuissent cum si erioribus Episcopis. Contia vero vires sibi tenues,& imbecilles qui Pe nusquam, nisi in monasticis cellulis exercitatas, cum haec, M pleraq; alia cum lachrymis effunderet, dicebat,se tanta animi luce repletum, ut non aliter deinceps illius Episcopatum, quam alicuius Monasterii munera obiecit.Familiam sic instituit: E legit binos de stio cetustatres: quorum altero uteba itur ad osticia diuina, cum altero paretebatur curas maiores. quinq; praeterea ministros habuit per tres. 8 viginti annos rQuibus fuit in eo Pontificatu quamqua per liberalem iocum

dicere solebat; familiam sibi grandem ess cui cura prem'

u retur,

55쪽

Τestimonia de B.Laur.Iustinianiretur,pauperes Christi significas. Veste usus est colore,quem

dicunt cςlestino iusta longitudine,tapetas,&aulaeaAEGetera ornamenta edium omnino spreuit. Mensa neq: splendida,ne-xe sordida: sed summa munditie, ad quam de more mon ico legebatur; nihil omnino argenti ,vescebatur in vitreis,Mfictilibus, cibo vulgari semper usus,amauit Oua, quod de sto-

macho amica essent,& voluptatem non irritarenti nihil appetere,aut danare. Quicquid apponeres sumere. Accidit semel, ut Pincerna deceptus colore, acetum pro vino apPoneret, cra Laurentius admouisset ori, Sc acetum esse sensisset, nihil vltra quaestus,prandium exigebat sine potu: Pincerna,vt aduertit, veniam supplex errori deprecatur. Cui Laurentius placudo vultu. Fia,inquit,curato deinceps ossicium tuum diligentius.Cubile habuit vix sex pedes protensum, tomento pale iri M opertorio, quod veteres centonem, nostri siclauinam vocant, exclusis semper de thalamo omnibus, ut libellus vac ret lachrymis,& orationi. Statim autem operam dedit,ut PGtificalis Ecclesita superiorum Episcoporum, aut incuria , aut auaritia neglecta pro dignitate sedis excoleretur. Canonicorum ordinem ad nihilum redactum,restituit: addidit Sace dotes, cantores instituit, eandem adhibuit curam, circa alias Ecclesias, ut plurimae, in quibus vix missa dicebatur, nunc videantur esse Pontificales. Mores deinde Cieri castigare adortus, deque iis aedidit pulcherrimas constitutiones. Sed nihil erat,quod non facile impetraret,liberalitate,& bonitate natune', erat .n alioquin non grauis. Frui clerum suis fructibus, Patiebatur, ut nihil illi oneris imposuerit unquam. Pari cura prosequebatur Monasteria praecipue sacrarum Virginum oti 1exus infirmitatem, quibus nihil deesse pateretur, vel ad CO Poris necessitates,vel ad regulares etiam disciplinas. Collapsa

restituit, noua construxit, pulchrum huius rei testimonium, quod cum initio x. aut circiter obseruantia suscepisset, mo riens relinquit quinque supra triginta. Non minori studio aliarum etiam ovium curam gerebat. Non fuit credibile quatus quotidie concursus fieret mestorum, laborantium,qui consolari cuperent,qui iuuari, ope, ratione, consilio, ad eum omnes cofluxere. Plebanos quidem s*dulo monere,reddituros aliquando proprij ossicij rationem . Caeterum pecuniam contemPsit,ut neminem inquam magis concupisse credidσ

56쪽

tim. Domus erat aperta omnibus,omne gema pauperibus patebat. Si procurator rationes atarret,nihil accepti, vel expeRὸ videbat amplius,quam quid deesset, aut superestet. Indigna omnino ratus,vi qui animarum quaestu i pr fectus esset, sederet ad calculos.Primum illi de pecunia institutum fuit,ut nullum penitus sibi cum fratribus estet comertium, quia nihil existimauit ad amorem suae plebis conciliandum, ndemque

comparandam,esticatius, quam sta tolleret prorsus omnem ex ianimis omnium de hac re suspitionem. a qua,ut longius a Ditet, quum Leonardus frater aliquando pauperem et emosina

petentem Laurentio commendastet. Vade,inquit,ille,&r

sponde Leonardo meis verbis,ut tibi ipse subueniat,postquaa Domino habet,videt suo dare possit: illud in amoris frate ni signum retinuit, ut in Pascha, & in Natiuitate Domini, M. festo Apostolorum Petri, & Pauli eos donaret duobus pani. bus ex tarinae flore confectis. Post mortem autem fratru idE tributum mihi semper pendit; in potius,& a fratribus iuuatus ipse est pecunia grandi in Bu llis Apostolicis Episcopatus,& deinceps non minori praesertim quum ad Patriarchatum euectus est.In cognoscendis autem penurijs hominum adlibhere solebat viduas aliquot spectatς virtutis,& fidei. Quod ille sexus erat ad huiusimodi misiericordiae opera feruentior, aptior etiam ad indagandas paupertates occultas,eorum prRcipue,qui ex opibus in inopiam decidissent, quorum generi hominum maxime miserebatur. Mallebat autem aliquando decipi, quam nimius esse in examinando, ut si in alterutro eL set offendendum, mallet, cui non oporteret dare, quam non dare,cui oporteret, libentius dabat res humano usui necesis vis, quam pecuniam, & plures libentius summas, quam in iores,ut esset communior in tanto populo beneflaientia.Orauit aliquando Laurentium consanguineus eius non ita pauper i pecunia iuuaret,in filiae dotem. Respondit Lauretius, Considera quaeso frater,si parum dedero,non est quo opus habes,si multum,defraudabo multos,ut uni satisfaciam: Et printerea quicquid illud est, quod est ad cybos potius pauperu,

quam ad intortos crines,aut margaritas ab Ecclesia traditum

est; igitur ignosce, si dare non possum.Sed nihil fuit Ciuitati

gratius,quam lignorum naves onustae, quas saeuiente hyeme distribuebat pauperibus. Pecuniae ad eum quotidie constu . v x F banti

57쪽

Τestim.de B. Laurentii Iustin hant ride non crederes. Vidi aliquando,cum ab eo eleemosyna peteretur, quod pecunia non poset promissione satisfa- .cere. Saepe,cum domi nihil reliquisset,aes alienum contrahe- re. Et cum procurator rogaret eum, qua spe faceret, domini .

mei dicebat, qui pro me dissoluere facile poterit, nec spes illum fallebat: nam continuo submittebat illi dominus pecu- .niam insperato multis de locis. His moribus, & disciplina incredibili est quantum beneuolentia Mauctoritatis apud omnes ordines comparauerit.

De gratia verbi: De eonsilio, sapientia, prudentis,iustiti conscientia, ct de infusaIcientia. cap. Seatum. HAbuit autem hoc donum diuinitus collatum, Ut omnes cum quibus esset,laetos semper,placidos'; dimitteret ;Omnibus satisfaceret.Boni iuxta malique, modesti, facinorosi sine ullo pene discrimine illum colebant . Sic verba,ω oculi,& motus,&omnia quaecumqueseut diceret, aut faceret stata 'erat virtutis,& gratiae vis) rapiebant animos omnium in amorem. Initio quidem Pontificatus, cum de mulierum ornatu decretum edidisset:Vxorijs quibuidam maritis ingratur Dux noster illorum querelis deceptus, quasi libertati saeculari metues Accersiri eum iubet:quaeritur ea de re acrioribus verbis: ut fuit natura vehementior. Tum Laurentius pater mansuete simul,grauiterq; respondens, Sic illius animum demolliuit,Vt Dux conuersus ad astantes, neque lachrymas contine Angelus,inquit,non homo loquutus est: Vade Pater,& fungere ossicio tuo. Illum deinceps velu t Apostolum Veneratus .essi Vt aliquando per iocum dicere soleret:praeter Laurentiuneminem esse mortalium cum quo animam commutaret. Consulebatur autem dubijs in rebus, Si quamqua irent quasi ad hominem,diuino potius quam humano spiritu resipodentem. Res tamen humanas, tam publicas, quam priuatas, quas nondum illi experiri contigerat. Si quidem ante vigesimum annum confugit ad solitudinem, primo M quinquagesimo rei diit. ) sic callere videbatur perinde ac semper tractauisset. Vt dicere non uerear,nihilo mihi minus prudentiorem esse uisu quam meliorem. Si tamen prudentia bonitatis pars non sit . .

Iam vero in iure dicundo, pientiam illi dicant,qui uiderunt, ,

58쪽

&praesertim euria Romana,quae nihil unquam ab eo iudic tum rescindi passa est: Sententiae illius inappellabiles habebatur quanqxiam in irrogandis pqnis elementior est habitus: Iustitia tamen fuit quae neque precibus , neq; lachrymis stam gi posset.Nulli illius coenaculum,uel cubile non patuit. ncausarum multitudine potuit non protervitate litigantium defatigari. Stabat veluti rupes mobilis ad turbines causam: quibus nulla fere ut opinor in orbe ecclesia magis agitatur: propter amplitudinem ciuitatis: Gratissima imprimis fuit breuitas respondendi, qua paucis absoluebat, ia caeteris , deuntibus satisfaceret facilius: Sed qua Iustitiae luce amatus ad iudicandum veniret, praesertim maioribus in causis: Erit satis apertum testimonium quod referemus. Matrimonii lis Orta Paduae est, inter haud vulgares familias. Ad Fantinum

Episcopum,de quo dixi,defertur. Ille causa cognita cum leges seuere mulieri,quae virgo asserebatur viderentur, pro muliere pronuntiat.Iuuenis,qui sponsion em tactam pernegabat,

innocentiae conscius,aduersus tantae auctoritatis Iudice, Laurentium pro secundo,impetrat.Laurentius autem cum videret a sapientissim S optimo alioquin Iudice secundum mulierem iudicatum:Tamen lachrymis Iuvenis permotus, ope implorantis causam non suscipere non potest. Ad orationem autem se confert, quam grauioribus in causis habebat pro idelissimo consiliario. Hac diligentius facta, iudicat secundum virum. Propinqui mulieris nihilo segnius: tertium iudicem petunt,& impetrant Episcopum Tarui sanum. Is quoque pro muliere pronuntiat . In discrimine videbatur Laurentii sententia,duabus aduersis,& expectabant omnes attentius tante

contentionis exitum Cum iudex aequissimus Deus ipse se pro quarto gerere voluit,& litem omnem dirimere. In lucem proaucit incestum mulieris,quae ex conisbrino,& eodem clerico grauida,cum partum amplius diferre non posset,ami pudore,& patefacto flagitio,diuinam fuisse non numanam Laurenti j sententiam,consessa est. Conscientia autem fuit explicata, pura,integra,que omnia dirigeret aequitate. Scientia veto,que potius diuinitus infusa,quam humanitus acquisita videri set.Vix enim elementa prima didicit a praeceptore, M tamen nihil est in Lacra scriptura disputatum, de quo non posset grauissime respondere. Dicamquod accidisse memini. Venit ad F a cum

59쪽

, T monia de B .Laurentii Iustin. eum Theologos,qui audierat de illius doctrina, 3d praesertim

quod didicini sine doctore. Audire voluit,& periculum tacere. Mouet illi quaestionem de diuinis relationibus. Respotadet Laurentius, ille responsium laudans, repetit adhuc, velut cum circulatore sophista sibi res esset. Tum Laurentius; scri ptu est,frater,contentiones,& pugnas legis deuita; sunt enim inutiles,& vanae. Dixi quid sentirem,si satisfeci placet,sin minus, quaere, qui tibi respondeat sapientius. Compunctus ille, de gratias agens,petita benedictione discessit. Scripsitautem volumina xiij. & sermones quadraginta. Crebra illis scripti

rarum usurpatio, deuota traditio, stilus redundans, & copiosus,qui si gentihu litteris dedisset operam;potuisset inter scriptores elegantes annumerari. Voluminum tituli hi lunt IN gnum vitae.De disciplina Monasticae professionis.De lpirituali,5 casto connubio verbivi anime.De triumphali ag e mediatoris Christi. De interiori conflictu. De complanctu Eoelestiae. De corpore Christi, manguine. De vita solitaria. De contemptu mundi. De sermone Domini in cςna. De officio Pastorali.De obedientia. De gradibus perfectionis Sermonuautem titulos apponere operae precium non iudicaui. De mansuetudia r dono lachrymarum, o corporis figura.

cap. Septimum.

O Vanto autem magis auctoritate, & gloria crescebat, eo

magis fiebat humilior. Audite mansuetudinem nam, cum Praelatus magna pluS ob pecuniam, quam vitam, auctoritatis, ductus inuidia varijs eum quotidie calumnijs lacer Iet, ut expleret animi malitiam, indicit conuentum plurim rum prestantium,& doctrina,& dignitate hominum,quali ae Theologica aliqua quaestione disputatinas, at conclutioneSunasdam proponit, decretis illis contrarias, quae Laurentius ediderat de sumptu,&ornatu mulierum. Ridere partim, qui aderant partim mirari s quam ad rem essent conuocatia uiuvero grauus sentiebant, indigne admodum pati, quod illud spectaculum, non honor Dei, sed maledicendi cupiditas coegisset. Tandem bonus pastor manu silentio indicio,longam pro mulieribus orationem habet. Cuius epilaino,cum mitericordia,& lachrymas mouere vellet; pluribus simul locis e

60쪽

cltatus,risus est,gratiar iis,qui venerant actae. Disputator ad coenam vocati atque ita ducessum. Affuit quidam patris noestri dilectus in spiritu filius: qui huiusinodi re mirifice commotus quod homo petulans lanctissimum virum huiusmodi contumelijs incessister,accurit ad Laurentium. Aderam tum ego forte cum hic & ira,& via sessus;& quid inquit,paterὶ Patieris ne honorem tuum ab iis improbis lacerari 3 Tum Laurentius,quid est fili 3 ille rem omnem,uti se habet,narrat non verbis solum sed SI Ore M oculis, manib. sic indignantibus, ut non eum solum, in quem essent illa iactata, sed quemvis Iluminamunem ab iniuria facile commouerent. Quid tum Laurentius' putatis ne aliquod irati animi signum protulisse Testor Dominum Iesum, cum intentos in eum ad unum ciniecisse oculos,nihil mutationis in eo vultu perspicere potuisse. Nihil indoluit,aut quaestus est, immo noluit scire quis affuit,quis dixit non fronte,aut vultu signum aliquod,vel minimum edidit animi commotioris,ut autem moerentem filium . solaretur placido vultu,noli,inquit,te amictare fili, Dominus Iesus,cuius negotium est,ipse aderit honori suciNeq; sane in eo fefellit; nam paucis post mensibus dux ipse cum, catellitibus suis partim exilio partim vinculis, morte nonnulli assicisti . sunt quamquam autem nihiI videtur addi posse ad hanc ari. suetudinem; nescio in an id quod accidit iterum in simili genere,sit admirabilius. Nam, cum solemni pompa Eucharistiae bacramentum festo Corporis Christi circumferretur,comitatu, ut solet)totius populi frequentissimo,heluo quidam,qui Clerici scelera ab Episcopo damnata impudentius defenderat,ante hostium proprie domus consistens. Deum vi hil verbius qui ante eius oculos incedebat. En inqua qui pro sancto colitur.O infant,qui talem hominem adoratis. Audit Lauretius,sed quid arbitramini3 Gradu,quo vadebat perseuerat,novultum,non oculos deflecti,& cum aliquot pii homiues commoti rei indignitate cum facibus ad illius domum vellent Concurrere,Vix a me,qui tunc aderam,repressi sunt. Quod tamen facinus vindicauit paulo post Senatus maiori Laurentii

gloria: illa praeter caeteras inflicta poena AEt perditusille frequetiori populo in Ecclesia Pontificali super pulpito publice modacium fateretur. Certauit autem Dominus cum Senatu noestro in poena supplicioque miseri ; nam paulo post pulsus ut

est,

SEARCH

MENU NAVIGATION