장음표시 사용
111쪽
probemus Trimum hoc fuit, et tires, si qua dam sigva, ex quibus aut prob.endam breesse, aut uetandam interpretarentur id nemo uocabit in dubium quis enim uerorat aues quasdam boni iniuis, aduers alias sui spe dextra auspicia contraria snistra prosperas haec scientia non in ore tantum quas tradita per in ratis, ab ipso primum accepta Romulo, qui urbem auspicato condidit, sed libris etiam continebatur: de quibus ep-y- II. lib. III item ib. Ita deIeg. lib. i. de Diala, ct apud Fectumst mentio. Potes item eorto in utramque partcm,sanciendi uetandi, planissime lib. II, de Ieg. Cicero expressit. Magistratus uero ceteris quidem iurebus, et Cicero lib. IV de Diuiae ostendit, si gua obseruabant, ex quibus aut prohiberent, aut probarent: comit s autem, eis nulla in res
Hiscientia essent, nulla fgnorum obseruatione, solo auspicio uetabantisti aliquid contrarium uidissent, sue nou uidissent Itaque in oratione pro domo Negalit, inquit augures , ras esse agi cum populo, cum de caelo sermatur. Ipsa igitur actio , non ea, quae agcntes uidissent, impediendi uim habebat. Hocs cui uidetur in credibile, loca inspiciat, atque consideret, in quibus hoc auspici genus nominatur . equidem illa Ciceronis uerba Phita et consecto negotio, bonus augur Alio die, inquit. O impudentiam singula--
112쪽
s. sui uideras audieras c nec enim te de caelo serua se dixisti, neque hodie dicis, Haec, inquani, cainterpretor Cum tu, quibus augures segnis adducuntur, ut, io die, dicant, ex ijs nullum uideris , senseris, audieris a cur obnuncias enatus , quod consul potui tu de caeloseruasses:
haberes, quo confugerer obnunciare enim po
tuisse , si nihil uidisses, sensisses, audisses.
Verum, de caeso te seruasse, neque dixist,neque hodie dicis. Quid igitur, dicet aliquis, obnunciabat magi stratus e Hoc ipsum se de caelo seruasse ut in oratione pro Sextio reicia est reip. caussa, ct uicta non austici s non intercessione, non sei rQbs, sed ut manu ferro nam,s,b- nunci et Fabricio is tribunus p quis ruasse de caelo diceret: accepisset resp plagam sedeam, quam acceptam gemere posset , Ergo tribunus p non aliquo aduerso signo, sed eo ipso obnunciabat, eum se de caelo seruasse diceret rigm, quod in eadem oratione, non ita multo pose, sequitur de Sextio tribuno pl. Cum reip. caussam suscepisset; cumq auspici creligioniq parens, obnunciaret quod senserat id exaggerandi gratia oratorie dictum puto ut augeretur scelus eorum, qui Sextium tribunum p non modosm-pliciter obnunciantem, ides se de caelo seruassilicentem; quod cum seret, agi cum populo ne- fis
113쪽
sserat; sed obnunciantem id , quod senserat, piopemodi m occiderant. Huc illud pertinetuquod obiicit Vatino Tullius: Iemquepos urbe conditam scis tribunum p cum plebe, cum conflaret, ruatum esse de caelo e Signa non appellat ipse in peis seruare de caelo, tribuniacias actiones impedire demonstrat. Hanc vianionem Dio lib. x x x iri, uel maxime confirmat. Cum e caelo, inquit , atque ex alijs quibusdam publica diuinatio fieret ea, quae e caelo, a ximam uitii habebat se, ut cetera quidem au-s icia, quae multa erant, perfragulas actiones, illud autem semel tantum quocumque die fieret.
hoc igitur huius ustici maxime proprium erat, illud praeterea, quod in alijs rebus omnibus uel permittebat quaedam fieri, o fiebant, nullo amplius austicio per singulas res adducto, uel prohibebat, reiiciebat aliquid populi uero suffragationes omnino uetabat, eratq.semper ad ipsas prodigium, siue Dustum omen esset, siue tris . Ouoniam igitur multi, uel legum lationes, ues magistratuum creationes, quae adpopulum deserrentur, impedire cupientes, pra nunciabant, ut eo die de caelo seruaturi propterea ueritus Clodius, ne, si Ciceronem accu-
falset, dilationem, O moram iudicio non nulliscerent, legem tulit, nequis magistratus, per
quos dies populum aliqua de re suffragia ferre
114쪽
oporteret, de caelo seruaret . uid apertius nonne magisiratum, qui de caelo eruat, ut populi comitia prohibeat, signis non pendere de
mons, at Vt omittam duorum locorum testi monia, quorum altero satis certo , ex oratione pro domo, altero non admodum dubio ex Thit. a. iam sum usus, Ac mihi quidem huius tantae sotestatis, cimctis magistratibus attributae, causam quaerenti, admirabilis plane ueterum I 'manorum sapientia uidera solet: m cum populi leuitatem, infitiarnq. nossent, inutiles quandoque reis' leges iubentis in auguribus, autem uaria signa obseruantibus, praesidi minus, quam in magistratibus, positum uiderent; austicia de caelo, ut praesenti remedro subitis malis occurrereurri nullis obligata signis, libero impediendi ime, magis ratibus dederunt, Exemplis non egemus, seruaui saepe consul Brbulus de caelo, ut Caesaris, collegae hui, legibus ob Xeret eruauit aut ut consul, non et augur . nam si quis augurem suisse dixerit op ponam Ciceronis testimonium qui scripst ad Cauiuium, ipsius Bibuli quaesorem , Bibulum ad se litteras misisse de auguratu sit sui ex quo patet, augurem Patrem non sutile iam duobus eiusdem gentis ii ldari sacerdotium illud non licuit quod apud L eonem lib. X X scriptum
es Exsat tu impedimenti signiscatio iu
115쪽
V. I 6 lib. r. ad Att. De rege Alexandrino , placuisse, sibi, aliquando confici Bibulus de caelo tum seruasset, nec ne sibi quaerendum noufuisse. Et ad eundem ep. r. lib. I v. Troscripsit, se per omnes dies comitiales de caelo simia turum Qua proscriptione, comitia aedilicia seri non posse, o Zendebat: cum agi cum populo noli posset eo die, quo de caelo eruaretur . Troptereari ne hoc auspiciorum genere impedirentur ea comitia, quae creandis magii ratibus haberentur, leges latae sunt de quibus Cicero Thil. a.
uisquam ne diuinare potest, quid uti in austi ctis futurum sit, nisi qui de caelo seruare consi, tuitis quod neque licet comitiis per leges si
quis seruauit, non habitis comitijs, sed prius, quam habeantur, debet nunciare . Porro, quia tribuni pl. legibus interdum neglectis, comitia impedire cupientes, de caelo se itiabant, ut ep. . lib. I . ad Attic Sextius, ct Milo, di ad eundem ep. I S. eius em libri, I Scaevola: ideo consules, ut lib. x III. Gellius docet, in edicto, quo signiscabant, quis comiti, centuriatis dies futurus esse , hoc addebant ex uetere forma perpetua: nequis metiraratus minor de caelo seruasse uel et Cum igitur, qui de caelo seruabat, comitia impediret locum ilium Ciceronis ep. 3 o. lib., II. Ille autem, qui comit ijs tributis esset auspicatus, centuriata habuit non pu to
116쪽
io sic intelligendum, ut arbitremur Caesarem seruasse de caelo: ipse enim sua comitia impediisset O contra leges fecisset, quae seruari de caelo comitiis uetabant Ised auspicabatur
Caesar per augures quod erat in more pos tum uel avsticabatur ipsemet ut augur, nam eo sacerdotio praeditus erat . itaque Cicero in . 68 lib., i is vocat eum colle msuum, Alterum, ad ostendendam dissimilitu-nem, illud erat augures nunciationem sine Jectione habuisse, magistratus utrumque id a rosignificat obscure, Cicero clari me Varro sic lib. v. de ling. Lat. In aus lebs distributum est, qui habeant sipinionem, qui non habeant INon enim opinor hoc niscari: augures alios
habuisses ectionem, alios non habuisse sed potius, ubicia sic inter augures. Viseratus fuisse distributa, uti ectionem magis ratus haberent, augures non haberent . dubitationem omnem tollit Cicero in Thil a nam cum Caesar
consul mendisset, uelle se prius quam ad bellum Parthicum proficisceretur Dolabella consulem surrogare Antonii A. eius collega, ct de augur iratus Dolabellae, eo se sacerdotio praeditii esse dixisset, ut comitia auspicijs uel impedire, uel uitiare posset Incredibilem, ait Cicero,stupiditatem hominis cognoscite . Huid ni Huc,
quod tescerdoti iuresacereposse dixi ius augur
117쪽
gur non esses, ct consul esses, minus ficere potuisses e uides, ne etiamscilius . nos enim nunciationem totum habemus, consules , ct reliqui magi iratus etiam spectionem. Quibus uerbis communem augurum, O magii ratuum nuncia tionem propriam fuisse magistratuum pectionem, aperte demon irat . in quo maiorem habeosdem Ciceroni, praesistim auguri, quam Festo;qui, cum Cicero nunciationem auguribus det, spectionem adimat, ipse contra adimit nuncia tionem, spectionem tribuit si modo locus ille mendo uacat Apertius etiam Varro in I hetoricis, a reni appellatus . Eo die, inquit, cis Tiberim redeundum est quod de caelo auspicari iussit nemini, praeter magi Datum rion enim dubito, quin auspicari de caelo sine seruare de caelo, o spectionem habere, idem sit. Nec de auguribus picero,sed de magistratibus illud prodidit lib. ii de Divin. De caelo seruare non ipsos censes solitos, qui auspicabantur nim imperant pullario ille renunciat . Ioc enim dicit. Clim qui auspicabantur, de caelo se uabant: rancausticantur perpullariunn in urbe scilicet: nam
extra urbem proconsules, aut propraetores av-
Sicarisolere, infra negat O subiungit caussam: leui ulpicia non habent idest, quibus aps irari non licet non enim eam potes alcm populo acceperunt, quam accipiunt ij, quibus magis latum
118쪽
populus mandat suo reseratntur illa uerba Deiotariis aus ichs semper utebatur: nos, nisi ima populo alis icta accepta habemus, quam multum utimur e , supra diximus, impedisse semper, qui de caelo seruaret . Diximus, sed, in comites populi: ex auctoritate Dionis . nam in alis rebus obseruari solere signa, quibus aut pros erum a s ricium seret, aut aduersim coU-ce sinus , propterea, dum comitia magis ratuum habet extur, non licuisse de caelo seruare, o endit Cicero in Thil a Cinis igitur dixit loco su pra recitato: Nunc imperant pullario ille renunciat: manere quidem seruandi de caelo morem significat, sed perpullarium: ct intelligendum , praeterquaim comit ijs ii quibus cur iste retur pullario, uel pullos obseruante, uel alia si-xna, cum semper in comiti, , quaecumque signa eis, impediret ' I ursus aduersari uidetur Varro, cum dixit Auspicari de caelo ius es nemiani, praeter mag*ratum Cicero autem auspicari pullarium ait Tullarius auspicari proprie non dicitur, sed adhiberi in ahl icium ab eo, qui auspicatur, idem magiaratu . Ita magi ratus aut icatur de caelo comit s ipse steteris rebus perpullarium: cur enim aliena, scientia, uel opera uteretis in iis rebus, quas omnino, qui
buscumques vis, ipso tantum auspicio sciret inpediri ' Eo is quis magiseratum pullario sem
119쪽
per usim esse contendat, saltem uis ecies quaedam ueteris auspici retineretur cum hoc, quando solam rationem sequimur, caremus exemplis, non ualde pugnabimus modostet illud, quod satis probatum putamus , seruare de caelo, comi
ths impedimentum semper fuisse, alijs rebus
non item quod plane Deo narrat idq. non augurum, sed magistratuum fuisse quod ex Varrone cognovimus qui dixit: Mi yicari de caelo ius es nemini, praeter magi ratum, Cum quo Cicero consentit, solis magi iratibus Gi Iionem tribuens oratione secunda in Antonium suod si quis de caelo seruatum esse alijs quoque rebus, praeter quam comitiis, aliquo scire cupiat argumento legat iliud lib. II. de Diuin Auspicia, quibus utimur, siue tripudio, siue de caelo, simulacrasunt auspiciorum,aus icia nullo modo es Fabi, te uolo mihi iuau icio suisse Volo, restondet audiui . Hic apud maiores no ros adhibebatur peritus, nunc quilibet peritum autem esse necesse est eum, qui, silentium quid sit, intelligat id enimsilentium dicimus in auspiciis, quod omni uitio caret . Hoc intelligere, persecti auguris est. Illi autem, qui in aus icium adhibetur, cum ita imperauit is, qui auspicatur dicito, si silentium esse uidetur: nec se licit, nec circumspicit flatim respondet, silentium esse uideri . Huibus uerbis Cicero ge
120쪽
nus illud aut litorum defribit, quod seruare de caelo, uocabatur: cum dicat: Nec suspicit, Mox de tripudio sequitur: Dicito, si pascuntur aves. Cum igitur pullarius interroganti magi stratui respondeat, silentium esse uideri uidelicet Uendit, auspicium uitio carere itaquerem, auspicio commissam, posse fieri quod referri ad comitia nullo pacto potes quae, seruaut de caelo magistratu, ita emper impediebae tur quasi silentium nunquam esset, idest quasi aduersa signa semper essent ergo non comit x
tantum de caelo seruabatur . Tertio loco posviamus maugures necessario adhibitos esse . quod utrimque satis consat quis enim nescit, neque magis ratuum comitia, neque legum haberi potuis', nisi augures adessent, ct prob.rrent e quod perspicue docet Cicero lib. II deleg ct ad Atticum epist ult. lib. I C. clugures tres in ferenda lege curiata adesse oportere demonserat . Magistratus autem seruare de caelo nulla res cogebat sed, ubi comiths impedimento esse cupiebant, tunc de caelo seruabaut . Ob ci potes nonne consulem, comitia consularia cum habet e uellet, auspicari necesse erat e Negari non potest: sed tunc de caelo non seruabat quod, o stendimus iam comith magi stratuum non licuisse nesci-jicet impedirentur: uerum aus icabatur per augures, aut ipsemet hi augur esset, altero aut i-