장음표시 사용
211쪽
dem appellat , unum Cupidinis e mamore, alterum Herculis ex aere . nam neque Cupido, neque Hercules dimidiatisinguntur uero ira
lasigna non integra suille existinandum est, de
quibus idem Cicerosatim haec subiungit Erant aenea praeterea duo gna, non maxima eximia uenustate, uirginali habitu, atque usi tu, quae manibus sublatis sacra quaedam, more Atheniensium uirginum, reposita in capitibus sus, nebant . an horae ipsae uocabantur . Idem infit, eodem libro Erat admodetem amplum, excessum signum cum ola. Nominat etiam Iouis Imperatoris Imma quod integra totius corpuris forma fuisse, nemo, ut opinor, dubitet. omitto alia eiusdem exempla quibus integras-Ina demonserantur. Quare nec forma disserunt actatuis signa sit etiam fusticari aliquis, non materia, nec forma di ingui flatuas a signis, uerum eorum condicione, quorum imagines reserantur: Batuas esse hominum deorum signa. Negatur nam Cicero ipse cane-phoras illas, quas inter signa nominauit postea deas non fuisse demonserat . ait enim Tibi habe an horas deorum simulacra rectitues A cedit Tliiij enimonium lib. x X X I v. cap. quo loco ait, in M. Scauri aedilitate tria millia
signorum in scena fuisse , quae si quis putet deorum suisse omnia, alucinetur. Idem, cum in quit,
212쪽
quit, fuisse Naodi, Athenis, O mpiae, eraphis tria millia signorum, de omnisgnorum g
nere loquitur, non debs, quae deorum tantum essent , praeterea, cadis ex aere uulnus suum iambens, in cella Iunonis dicatus ora rana, ac lacerta, in coli narum i iris insculptae, quae omnia nominat idem Plinius, sigila, an Atatuae dicentur e signa certe, lyhingem quoque ex aere Corinthio, quam Vera es reus Hortens donauit, ct Aina ni simulacrum, quo mire delectatus est Verres, o buculam Amronis videmus intersegna memorari. Dii igitur deorum tantum, sed hominum etiam atque adeo brutorum,segna sunt quod si ita es quaeri oportet cer-ιiorem notam, qua nata statuis disiecernere possimus, ct aternosieres veritatem autem, rerumq uim ac naturam, nihil aperit magis,
quam desivitio . itaque signum, S atuam placet definire Signum esse solida materia similitudo uel dei ues hominis, uel bruti Statua sitem e solida materia militudo de tantum, di hominis Latius igitur patet igni nomen,quam flatuae . Di serunt etiam, ut puto, ratione loci. nam, quae in forostatvae sunt, aut in alio publico, di prorae loco istatuae, non signa dicuntur eadem in domibus, ac templis signa uocantur potius quam satuae. itaque simulacrim Herculis Tunicati, quod prope Ilio ira fuit, statuam Tlinius
213쪽
Tlivius appellauit lib. xxx IN. cap. 8. at firmulacra Cupidinis, ct Herculis, ablata a Verre ex Hei Mamertini sacrario signa, nonstatuas, Cicero nomina lib. I v in Verrem. ct omnino quae sustulit Verres ex aedibus deorum, signa semper uocat Cicero, numquam ita tuas, Quae igitur fatuae simi, eaedem, si e publico loco in priuatum transseratitur, Ana erunta rursus i. si e priuato signa in publicum, modo. integra sint, hominum, aut deorum, statuae appellari poterunt locus igitur nomen mutat, ct altera caussa, quod signum de brutis etiam dicitur, statua non dicitur . Tertium discrimen illud est, quod
sigua haerent interdum in eadem, e qua educta, uel in qua intus incisa sunt, materia, ut a ira, ct lacerta, supra nominatae, quae inscul ptae sunt in columnarum spiristi illa, quae in gemmis, uel in alia pro anulorum usu materia inciduntur. Statuae uero ct capressae sunt, non in cauo latentes, ct ab ea, undefactae sunt, materia distinctae . Nec eo movior, quod ait Pli nil lib. XXXIV. cap. s. in domibus etiam priuatis stateras fuisse, atque in atres. nam idem ait id essesactum ad exemplum fori, in quo statuae poni solebat, ad prorogavdam hominum memoriam, cum in earum basibus holiores inscriberentur. Quare statuae proprie, quae in foro; na, quae uel in aedibus priuatis, ut epis iii. lib. E VII
214쪽
VII, Fam. O .s . s. T. 8 lib. I. ad Att. declarant; uel etiam intemplis, ut ex lib. IV. in Verrem intelligitur. Nam illud Tlini lib. xxx III. cap S. Harpocratem, saluaJ Aenptiorum numinum, in digitis uiri quoque portare incipiunt: non ut proprie dictum accipio, sed quod repreheedere luxum sui temporis TZinius uoluerit, damnata ora In Stentia, quifigura s-Dptiorum inminum, ct solidas, ct immoderatae magnitudinis, in anulis sarent quam sententiam a tuarum uocabulo, ut signiscatio nem cusseret mellitudo, apte, ac decenter ex- pre stit, Haecs cui non probantur, aliam ineat rationem dubitationis amouenda . sorte enim hoc dici potes ita atuam a signo disserre, ut specie m a genere Osatuas omnes signa esse nou
215쪽
De Parma Clypeo, Scuto, Pelta , Ancile.
injs praedicandis aliquantister immorari. Verum, cum ego me optime norim, qui raciam etialis tacita oratione contemplabor , ingenium uehementer admirans; summaq ope enitar, ut aliquando is sim, qui utemeae uoluntati morem gerere possim Interim nolui hoc qualecumque sit iudicii; de Te meumo apparere. Haec ad Te mitto, studiorum meorum fructum ae si Tibi non de licuisse intelligain, animos mihi ad maiora aggredienda a
Di genereprimum, tum degeneris partibus, dicemus . Genus es sutum, demi, generis
216쪽
ris pars nam parma, c peus, peltas anci te, scuta uocantur es proprisu tum illud en, quo Romanae giones, Latiniq-soch, atque Itali utebantur cuius a Tolybio descripta forma, suo loco infra Vendetur Parma igitur, c Jpeus, scutum, pelta ancile, genere sunt idem corporis enim protegendi arcendaeq. inturiae causas Ut inuenta forma uero, materia, usu disjerunt quod antequam Uendamus, dicendum est de nominibus ipsis quorum parma almum est,
ex eo uocata, ut lib. iv. delingua Lat ait Varro, quod a medio in omnes partes par chpeus a quod es ego, qua in thoasse , id putauit Seruius in eo Virgili uersu, lib. VI Aen- e clypei, currus ue sonant, quamquam Plinius an uis, ides scalpo, cu-ctum existinat ait enim lib. XXXV. cap. 3 Scutis qualibus ad Troiam pugnatum es, contiΠebantur imagines undes nomen habuere clJpeorum, non, ut peruersa grammaticorum subtilitas uoluit , a cluendo. Scutum a σκυToc, quia pellibus tegeretur, ueteres nonnulli derivatum tradidere uel etiam, quod ex pellibus to tum constaret qualia fuisse priscorum scuta, quae poclea obstri testatem lignea fuerint, Tob-bius Vendit. Varro autem a sectura deducit: quod minute consectum sit tabellis bella, barbarum esse nomen arbitror, item i, cetra ueli
217쪽
Scuto, Pelta, Ancile. Iss Graecum utrumque, inter ea uocabula referantur,quae primigenia Varro appellat quod aliunde non gignantur, sed suis radices habeant. Ancile Latinum es, ab anciliis, quod est ab amoe
caedo, quasi circum caedo ut ambio, circum eo ; amburo , circumur . scutum enim fuit ab utraque parte incisim quod Varro breuiter, ideoq. sub cure dixit sectus autem fatis plane Ancile scutum breue, sic appellatum , quia ex utroque latere erat recisum, ut summum, infimumq eius latus medio pateret . Iuba dilutarchus a Graeco deducunt: sed Varro- nemo sum sequor libentius . est enim certior, praesertim e Latinis uocabulis, Latinorum fides, quam Graccorum. Tarma forma.
Tarma rotunda fuit eius formam Tobbi uer-
his exponemus . . sista res volt, inquit in libro
etii Axμενον. uibus haec Latine rei ondent Tironibus mandaverunt gladium ferre, o hasas, o parmam parma vero cum uim habet, obfrticIuram, tum idoneam securitati magnitudinem . cum enim rotunda figurast, diametrum habet tripedalem Liuius lib. XX. XIIX. de
218쪽
de parmae magnitudine idem, quod ob usu tradit. Gladijs, inquit, auelitibus trucidabantur, hic miles tripedalem parmam habet, ct in dextera hastas, quibus eminus utitur gladio Hispaniensi est cinctus . Varro apud virium resuem sequuntur cum rotundis uelites leues parmis P nius parmam breue scutum fuisse ait: quid ita uerum est, s cum scuto, quod Pobbius describit, conseratur,alioqui non breue scutum reum diametrum habeat trium pedum:aut' vij
aetate parmarum magnitudo non eadem, quae
Tobbio, uiuio scribente fuit Clupei forma C peus a parma de seri non forma,sed materia. nam nisi stagmentis es C peum antiqui ob rotunditatem etiam corium bonis appellarunt, in quo foedus Gabinorum cum Minanis fuerat descriptum . Accedit ea ratio, quod Attius Poeta comparauit caelo clypeum ait enim in Agamemnone: In altissimo caeli et peo. hus uerbis Varro subiungit Cauum enim cIJ-peum Ex comparatione igitur caeli, rotundum, O cauum c peum fuisse,colligitur Ouidius quoque unicum To phemi oculum I peo
una est in media lumen mihi fronte, sedi arIngentis ci pei Si
219쪽
Si clypeo comparatur oculus certe rotundum clypeum esse constat quod Virgilius aliquanto clarius demonsrauit: nam lib. I cI.Aen de eodem
Ingens, quod torua solum substonte latebat , Argolici ci pei,aut Phoebea lapadis in ar. Oculi ingentis, cti peio golici, dolis eandem sormamracit, ides rotu iam . forma enim et oculi Tobphemi, ut pei Argolici, addita
Solis mentione declaratur. Cognoscitur . pei forma ex ipso nomine Areu enim Graece dicitur ut insta collatis intersi Liuio o Dion soHalicarnassio, probabimus coetu alitem rotunditatem significat mi de serpens ille, orbiculari se se forma inuoluens, dictus est. Iam Homerus plane formam expressitur,m dixit, om-- mei petos son', ides, pcum ab omni parteae qualem. Et in argenteo uetere nummo magianis Augusi, quem antea uir omni uirtute perpolitus , Hannibal Carus, nunc habet si atris eius filius rotunda forma copeus cernitur. Tosterioribus temporibus ad ovatam speciem, peos redactos esse, columnae duae, Traiani, ct Antonini, declarant. Aelianus etiam Macedonicos grauis armaturae pedites, ideri phalangitis, απssi, pite gris des rotundis, peis usos esse demonserat, nec maioribus, quam octo palmo
220쪽
rum, idest bipedali diametro quod si Zmani quoque clypei bipedales tantum fuere quod uerismile uidetur siquidem accepti sunt a Graecia, ideoq. a Dionysio, ct Plutarcho Argolici uocantur minores, quam parma, uno pede fuerunt; quam tripedalem habuisse diametrum, ostendimus o Scuti forma,
Scutum opinor esse, quod Tobbius, Dion suis, Plutarchus, Iosephitis o in appellant, oblonga forma quadrata, ad ianuae similitudinem, unde nomen acceperit curua tamen superficie, ut seudit Tobbius itaque non una perpetua tabula, sed dissectis pluribus fieri oportuit ex quo Varronis orta et mologia es . audiamus obbi uer
βιψω scho suae sic Latine conliertuntur: