Nomenclator Philologus, explicans verborum difficiliorum etymologias, origines, proprietates & differentias, omnes fere aegyptiarum, persicarum, graecarum, latinarum, aliarumque gentium antiquitates, ritus, consuetudines ... emissus manu Johannis Ada

171쪽

Haec habentur pro durelicto. occupanti . Porro missisia protelis , quaein hosteni imittantur, icium omnes. Calvin. i Ii : Olim Cariares Romani, cuin ludps rent, tuna alia puli e in Populum effum dii .dere naissilia solebant, cum resseras quasdam ligoras projicere, quae vel frumenti, i vel preciosorum valorum, ver equorum, vri scrvorum, vel vestimentorum habe- e ἐν ni nomen in criptum, sic, ut quamcus, litique quis harum nactus esset, ad certos i homincsrclara, quod erat inscriptum, d - eno acciperet , cquein. nter libo,

172쪽

SI 0 quae militibus datur, quat secramento Al intur, oc ab exercitu distit tuatur; quod interdum fit honeila, in cr- dum inhoneste.

- οδιο mmilitarium tria sunt genera. Est, appellant. Ell quae ante tempus, justialiqua de causa & honesta datur : v i leuob valetudinem. Apul. lib. de Asino: aur,. Rebar enim, me jam debilem prorsusi di exanimatum mereri causariam miniO-λ nem. Unde causarios , quibus morbus cauti erat, ne militarent, Livius vocat. Fer-

fa est ignominio . muyn, cum quis propter dclictum sacramento solvitur. Et is, quii ignominia missius est,neque Romae, nequot hilacro comitatu agere potest. Calvin. i sunt emissiones ' equorum e carceribus. In Romano circ.' co singuli missus fiebant quatuor curribus Aquadrigarum pro diversitate quatuor colorum. Vero erant as, qui perinducontinebant IOo. currus. Certa Notia ux

173쪽

. MODI aeriarum Carmina Canticorum in veteribus Comoediis, ad tibiam Iiebant: modis temperabantur ab aliquo altis musicae per ito: nec iisdem modis in Uno cantico omnia agebantur, sed saepe mutatis. Olim cum simplici adhuc Mu-HCa Uterentur, ita tibiae erant coparatae ut stingulis paribus, ui tantom&lingulares canerentur modi: Sic pro varietate modorum variae etiam tibiae factitatae, aliae erant, quae Piragium, esiae quae Dorium, δc diversiae ab utrisque, quibus mancanebant. Utraque ym tubiarum, inparibus tibiarum, ex uno internodio harundinis iumebanture unum quippe internodi una in duas partes aeq ualiter caesum, d uas tibias concinnabat aequales , Ut eX Theophrasto liquet& plinio de harundis. De. Romani hunc antiqvum Musicae mi em in Theatris diu retinuerunt, etiam piniquam Pronomus Thebanus tibiis m-Venit, quae ad omnimodam modulationem Versiarentur. Dextra tibia gravem bombum emittebat, fistra acutum tinnitum.

Dextra frustra simul inflatae, exacuto &sravi mi*tum coctant concentum: qua'

174쪽

duabus sinistris: qui Dorio acu- tior, Lydio gravior, gravitate simul&acui mine temperatus; dextra & sinistra tibial modulabatur. Hinc Apuleius Hyagia, i dem Phrygem primum geminas tibias in- fasse dicit , dextram & laevam, laevisque aci, dextris foraminibus, acuto tinnitu, gravit, bombo' concentum musicum mistuisse. in Graeci, Latiniq ue Grammatici de parabiu oci imparibus tibiis, varia &'incerta, saliaque 2 prorsus , prodiderunt; nec id mirum, , quum ad temporum suorum morem re, spicerent, quibus una eademque dextra & sinistra, h. e. uno omnimodos con: centus insonabant tibicines , a scopo λα-

Donatus dextras tibias, quae sua seriam Comoediae dictionem pronunciabant, Lydias ait vocatas: quod miror, cum sinistris. potius hoc nominis conveniat, quae ac minis levitate jocum in Comoedia ostendo tant, non respexit stilicet ad τρόπαν,

qui acutissimus; sed ad Tinbeηω, qui ludicrantiquorum tibiae sacrisi suem mvis

175쪽

limi sensi Πbi autem dextrae s sinistra actae fabula instribebatur, mixtimjGisgraυitatis βῶnunciabantur, inquit idem Donatus. i. Hu jusmodi inlcriptio novae Musticae lim istitutis locum minime habuisset Nam Unis. iisdemque tibiis, dextra ac sinistra , omni-

genae modulationis varietas edebatur. Hinc αυλὸν , Ut citharam, dici vial- ago notavitnutarchus in Symposiacis. Qui r. Una tibia modorum omnium modulati numque genera cancre primi instituerunt, Fhoc ast cuti sunt lingularum in tibiis qua, ulitate, & soraminum multitudine. Ant, liquae tibiae paucis foraminibus erant aperi itae. Servius ex Varrone observat, dextram

Phrygiam unum foramen habuisse, sin ii

stram duo: Pares igitu tibiae, quae parem , foraminum numerum habebant, ut Coim lyra impares, quae in numero foraminum hdisconveniebant. Dextra & sinistra cum iiungebantur, semper impares erant plum tenim in sinistra foramina quam in deaetra

at duae dextrae pares, duae etiam sinistra: Pares. Cum igitur legis, sebulam acta in ' - osse imparibus tibiis, de dextra &sinistra

' . vero l

176쪽

ieris paribus, aut duabus dextris, aut du bus finistris paribus. Andria Terentii dicitur acta esse tibiis paribus dextris ac j sinistris; cavecenteas abana suisse dextrai simul oc sinistra , quae impares erant :, sed intellige tibiis paribus dextris pris . inum modulatam fuisse , deinde &p l. ribus sinistris Saepe enim modul, i tiones in eadem Comoedia mutabantur:

1 exemplo sint Adelphi: Donatus ini praefatione ad eam fabulam scribit, ino. i dulatani esse tibiis dextris, id est; L diis, ob seriam gryvitatem , qua sere ini omnibus Comoediis utitur Terentius.1 in inscriptione vero illius fabulae habe- tur, moris fecise Flaccum tibiis Serransuerinde aliquis induci posset, tibias Sere o vas & Lydias fuisse easdem. Sedi Lydias in ea praefatione dextras Dona , tus interpretatus est, quae gravitatem: ostendebant e serranas vero pro si . stris accepit in prolesomenis in Co-

mmdia , vi Tragoedia , quae acumini' laxitato iocum in comoedi scarent. Non possunt igitur eaedem esset

177쪽

Verum certo certius est, Adelphos Tertii. iii actam esse Lydiis simul & Serranis, hoc est,paribus dextris & sinistris. Nam Donatus, qui in Praefatione dixit, illam fabu-dam modulatam fuisse sydiis tibiis, addidit statim: sepe ramen tintam perficenam modicantica mutavit: quod in cat titulus scen , habeni sabiectas perfinis litterM, M. M. C. si gnificabant autem hae tres literae singui

res, mutatos modos eantici. Sic ejusdem Comici Heautontimorymenos inscribitur,

acta primum tibiis imparibus, hoc est, donara dc sinistra, deinde duabus dextris, hoc est, paribus. Salmasius. ad probitatem vultus & morum pertinet. Π ad naturam corporis. Atque adeo sibi vultum fingeremulti pose sunt: formam nemo. Donat. in Terent. Andri ama. Scen. I. Vid.& Eacies. Salga. Apudi Ethnicos hulla sacra sine mola salsa conficiebantur. Sic enim nominabant far tostum, tae conspersum: quod eo molito hostiae adsperverentur. Virgilius in Tharmaceuta

178쪽

'arge molari,ffragilis incende bitumine

'LYt Horatius Satyr. 3. lib. 2.

I c intra vitula statuis dulcem Aulide

lite amflargisque mola caput improbesa

i quam enim Virgilius Molam sale conspe sim ; egm Horatius Salsam dicit, qua Dii a supplicantibus placatiores sperabantur. Hinc Plautus in Amphitruqne: Prodigi- .li Rui aut mo salsa hodie, aut thure mi. ob comprecatum oportuit. Molae adspergςndae rationetiaeX ritu olim adhibito lubet cognoscerς. Mola s tenim ista ex fano tosto , sale ac thure sic: praeparata, imponebatur capiti victimae; quae tum mactata credebatur dc immolata, i deinde vinum vel mustumeidem affunde batur, prius ab auspice degustatum, oca circuiri stantibus leviter delibatum, qui x, i tus dicebatur Libatis. Postea exiiij icium' sistat, epulae celebrabantur , chori agit hantur, oc pedibus complodebatur, ut Pel trus Gualterius ad Horat. Satyr. 3. lib. a. Unotavit, a q'o non longe abit T u an

179쪽

Graecismos, uitalis Qrtirentur, qui con- Τivio praesidens leges decunabentibus di. cerat, quae vocabantur Misi. Hic vero te- stimonio Varronis modiperator Latine num ccupatur, veluti modum bibendi praeisib. Ircta Cari Rhod. . . lib. ag. c. 6. M0DUL0 x verbum pistoriu- pum δc rusticiam, cui opponitur, ex nota Iul. Scaligeri, verbum OTIQ. Una sane Calliope Musa-

rum Regina canit , aeterae modulantur. L. t de la Cerda in iun. lib. si 6 Manlisem Geo. mani eodem vocabulo exprimunt . quam Vis momentum propriε sit h. e. propen- sio sive inclinatio examinis vel alterutrius

rutanti a vero, vel Aper pondium, auctarium, quod iusto ponderi vel amuilibrio adiicitur. Oii quier eius

M0IA dicitur, quod monet signi vel auctoris impressione, ne qua 'ist ua lunaetallo, pondas uti forma com-

180쪽

inittatur, inquit Ioannci Aquila de potei stat. & utilli. ixonetae. Unde & Mon i Drii sunt, qui Principis monetam cudunt. J Antiquitus Iunonem Monetam appeti, labant, eo, quod monuertes omanos per anserem, ut voluit Lucanus, dicens: Numina castrensis miscebis lamma monetae. . cic. lib. i. de Divinata Post cladem , i i quis, maximam a Senonibus Gallis factam, audita vox ex arce Iunonis suit; ex quo Im; iab illa vocata est Moneta. L. Beyeri. in moneta debent considerari lea&pοα.

i ccna ratio commiscendi aurum purum, clina argendo & argentum pUrUm cUm aere seu vilioribus metallis in ulum monetat. Et i hanc mixturam vocant hu, Gallice Alo. Intrinsecam autem bonitatem, dipreciositatem monetae vocant ligam seu

Secundum hoc pondus in argento&auro aliam maream faciunt Tros cam, qualis est in Hispania & Gallia:alia coloniemi qualis in Imperio Germ. Utraque diu,