Vlyssis Aldrouandi patricii Bononiensis Serpentum, et draconum historiæ libri duo Bartholomæus Ambrosinus in patrio Bonon Gymnasio simplicium med. professor ordinarius, horti publici, nec non musęi ill.mi senatus Bonon. pręfectus summo labore opus co

발행: 1640년

분량: 464페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

322쪽

OVAMQVAM in siniti prorsus sint nego iij, cunctas Draconum species exprimere,

explicare: nihilominus ex bestiae naagnitudine,loco,colore,figura, & venefica qualitate illas crucie conabimur. Ratione magnitudinis,Avicennas,& Aetius minorem Draconem quinq. cubitorum,& maiorvm triginta es statuerui: L Icum tamen Greuinus optime decreuerit, pro diuersitate regionis,&ioci natalis, praedi nev istas Fctas,& maiores,di minorcs iniiciatri Quandoquidem Eugetis Regis aetate, Dracones septem & nouem cubitorum visi sunt,& tertius in AEsculapis templo altus fuit. Immo Marcus Polus, in Prouincia Caratim cognominata, Dracones bipedes decem cubi- a. . o.

torum stabulari narrauit. Rcgnante Philadelpho apud Aegyptios, duo Dracones B viui tresdecim , & quatuordecim cubitorum ab thiopia Alexandriam delati'suerunt. Item D. Hieronymus meminit Draconis quindecim cubitorum , deserta Aegypti loca incolentis. Aelianus aut lior est, quod Acthiopia gcnerat Dracones ad longitudinem j 3 isti iginta,&quadraginta cubitorum excic scenies , quos Elephantorum interfect rex' 7'' 'nominant. Scribit quoque Petrus Crinitus ab Octauiano Augusto, Draconem quinquaginta cubitorum It omae nutritum fuisse, quem postea Populo Romano ostentare o coniueuerat. Neq; mirandum est, quoniam I)h Iostratus Dracones Iongos ad cubitos sexaginta reperiri astruit;quam opinionem authoritate Actiani stabilire possi mus,qui in historia Animalium , Aluxandro apud Indos versantc, Draconem, ex coniectura . septuaginta cubitorum visum fuisse pronunciat. Pariter,& hctuaginta cubitorum fue tunt Diacones, quos Apostfares Indus, ex onesicrito Astypaleo , nutriuiti cum seoin diim Strabonem, Dracones etiani centum cubitorum pic digios, fuerint magnitudinis. Scribit quoq; Possidonius refcrente Fulgosio propc Damascum, Draconem longum ad pedes quadraginta supra centum olim ver satum fuisse. Item Strabo, ex PCG- donio, in Macra iuxta Iordancm, fuisse Draconem tradit longum nihilominus iugero, ι si adeoq; altum, it duo equites h nc inde locati se intueri minime possent. A Luciano Dracones pellaei in Maccd mia immensae magnitudinis memorantur, & a Gellio habe- L. 6 ea. r. mus, bello primo Punico, Attilij Rcguli consillis exercitum in Atrica versantem avasto Dracone afflictatum fuisse. In supcr prodit Egitatius in varia historia, quod regnante Basilisco , in Constantii optibiana Libliotheca viginti mille libris supra centu cxornata, visebatur intcstinum Draconis longum contum, di viginti pedes, in quo Homeri 2 atimisi

poemata, tam It ias, quam Odyna a li tui 1, aureis Crant cxistata. Dcinum nuperi etiam i D, centa

Author es Veterum scripta videntur stabilite silum Ioseph Iesulta, anno scx.igesimo Er DCtσιν supra militisimum, & quingentesimum ex lirasilia scripsit, se illic obseruasse Dracones, in s.

qui &ceruos,' maiorcs ctia in alii mantcsdrglutire postent; additq; Tapurani esse ma- Magnidr ximum,&voracissi.num Serpunt cm, qui inturdum solido aliquo animali vorato, obtinest Braetegram concoctionem, humi stratus ad ventris usq; putrefactionem moratur, donec su- ΔΗ. - pcruolantes aucs, aperta alito, quod intus putridum est , absumpserint: namq; venter V exinanitus sponte coalescit ,& bestia denuo ad praedam proficiscitur. Quamobrem is In V t. nulla debemus tencti admiraticiae, si Diuus Augustinus pion unciauerit Dracone I 8.esie colloca nautia inter maiora animantia, qua super terrae superficiem gradiantur. Si ditieientias horum animalium, ratione loci natalis, inquiramus. Greuinus suit L. I. HU huius opinionis, quae de Draconibus Libycis, & Indicis inemoriae sunt prodita, potius nc'c.2Q. fabulosa, qu im ve: isin ilia esse, di potissimum,quae de Dracone ex Lupa,& Aquila genito nonnulli promulgarunt. Vci mutamen conicii plantes loca peculiatia, comperiemus,

ad mentem Philostiati, alios in montibus , alios in locis palustribus diuagari, qui tardi L 3

sunt motus, caput vix attollunt cristis carent,& denique Draconis affinitant ut: etenim hic author, ratione cristae, Draconcs marcsaiaminis distinguere videtur . vicissim in in o montibus stabulantes, cxccdu:imul aut iis re, acriores, grandiores ,& etistis insigniti m ρ sunt, qui postea, venationis gratia, in planit scin aliquando des cendunt. De colore horum animaliona, Authoi cs inter se sentcntijs variant. Nam, ex Aetio,

alij sunt coloris ins , alij nigri, alia cincrci. Nicas der, in Theliacis, Draconum nigrum D d 3 vcntre

323쪽

cosi qualis

maeone ibi adoren

tura

Lib. 7 de

ventre subviridie elebrat: cum Philostratus terga subnigra Draconibus tantummodo Epalust tibus assignauerit. At Homerus describens Draconem, quem in Aulide iuxta tomem habitare tetulit: cum rubicundo colore refulgentem decantauit.

Regio Epidauriorum quoddam Draconis genus nutrit fulvo praeditum colore, quod Aesculapio, teste Pausania , sacrum e sic statuunt. Lucanus Dracones aurato colore nitentes praedicat, dum inquit., Ser Irs aurato nitidi fiagure Dracones. Lucanum postea imitatus Georgius Pictorius in Lerna malorum se cecinit.

At Philostratus squamas coloris futui, barbam forte palear, coloris aurei,& toruos oculos igne scintillantes Draconibus attribuit, quos montem ad rubrum mare perti nentem incolere scripsit: unde illac nauigantes horrendos sibilos eminus audite traduntur. FSi haec animalia, ratione figurae examinentur. Occurrunt primo, ex Authore libride natura rerum, Serpentes Dracon copedes cognominati facie humana vultu venusta virginis non absimili, reliquo corpore in tortuo su in Draconem dc sinente; quam Draconis formam Diabolus primos decipiens Parentes induisse fertur: cum Beda scriptis mandaucrit,Serpentem in Paradiso terrestri sinuosa volumina intra arboris frondes occultantem, solam virginis iacium Euae ostentasse. bunt alij Dracones, ex Aetio, suibus similes. sed corpore graciliores,& rostro validissimo quorum dentes more aprorum feriunt. Item legitur in descriptione Guineae, quod in Prouincia ρ, animal imagnitudine Atietis ex numero bipe dum, a lata, futui coloris, oblongo rostro,& multiplici dentium scitu versantur carnibus cludis vcscuntur, ab aliquibus Dracones nominantur ;& a Nigittis tanquam visu horribiles adorantur . Philostratus narrauit, ad Gangem , multos liabulari Dracones, qui a caeteris venustate oculorum discriminaniatur: siquidem colum oculi lapilli pictio si teneo fulgoi e coruscantcs csse traduntur: haede causa Indi hoc animalis genus libentissime venantur. Vertim Scaliger haec Philo- G strati nugamenta esse perhibet, qui,ut pia clare mentiri posset tanquam e luto sibi hominem finxit, veluti Honi eius , lyssem suum. Veritati tamen magis accc dere videturassetium Plinij , qui Diacones pedibus anserinis caeteris dc formiores memorat quemadmodum Thubani, quorum pedes cornu muniuntur. Non dissimiles forsan descriptit Paulus Venetus in Regione quadam Caratam nascentes, quorum alij pedes tant timhabciat anteriores , alij vero, horum pcdum loco, duabus tant lim vngulis armantur, ventre enormi, & rictu tam amplo, victiam grande animal deglutire possint. Praeterea Dracones alis muniti assignatitur , qui nullam nobis admiraticinem afferre dc bent: quandoquidem, in Malabar,fcles afrcstes ad volandum idonei nascuntur,cum membrana ab antcrioribus p coibus ad posteriotes usq; pioducta icdatur,&hoc modo per aercidi serri. & volat e d icantur:quic scentes autem hanc naumbranam cGlligondo ad aluum contrahunt. Non desunt postea avthoritates sacrae,& profanae volatum Draco num attestantes: nam I iuus Augustinus in Genesi ad luteram, Dracones ab antris in aetem eleuati,ct alibi etiam Serpentes volare testificatur:quod Herodotus in Euterpe, Hanica scripserat.Insuper habemus authoritatem Atistotelis,qui in historia Animalium, script si rc liquit,angues membranis fulcitos per AEthiopiam volarc. Ide tepetit Strabo, dum Serpentibus alas, ritu vci pertit tonum, attribuit, qui volantes lotium lethi serum riddere solent runde postea Lucianus in Dialogo de Dipsadibus, illam Libyae partem inaccessibilem esse tradidit, in qua praedicti serpetes cartilagincis alis assidue volitant. Item Iouius historiarum scriptor Nili regionem describcns, variarum Ferarum meminit; additq; incolas Georgiani Regni a Diaconibus alatis,& an scrinis pedibus munitis id cntidem vexari. Huius generis Draconum exhibuit iconem Bellonius cuius cadauer integrum, & conditum diligenter obseruau it: & hanc speciem Draconis ex pat te Arabiae in Aegyptum aduolare in icti cxit. CaidanuS quoq narrat se Lutetiae versantem, apud Gulicimum Musicum vidi sic nonnullos sei pentes bipedes, paruis praeditos alis, qui cum Parijs temporibus missi e siciat, ii inc fetitios non e sic iudicauit, & ab indica rosione capite Serpuntino, magnitudine cnniculi, colorc lucido deferri audiuit. Horum

324쪽

A Horum etiam Draconum meminit Albertus, dum sirenas in quadam rabiae parte

serpentes esse volantes prodidit:nam huiusmodi animantes Dracones esse alatos infe re voluiti verum Pomponius Mela de his fuse, lateq; disseruit, dum inquit: Non pro 'cul a Nilo, ubi pigmea gens vivit, multa Serpentum genera versari, inter quae nonnulli magno agmine ex paludibus eleuati, volando, Aegyptum petunt, sed in ipso ingressu, ab auibus Ibidibus cognominatis, commillo prius praelio , deuorantur. Id non latuit Solinum, quando pronunciauit ab Arabiae paludibus alatorum anguiu agmina eleuata ab Ibidibus extingui, antequam Aegypti limites ingrediantur. Id etiam asseuerantius dixit Cicero, dum Ibides aues rigidis cruribus, corneo, & procero rostro ad auem tendam ab Aegypto pestem idoneas esse praedicat: dum As ico stante vento , ex vastitatu Libyae, angues aduolantes ab ipsis conficiuntur, & absumuntur. Hinc Herodotus omnium vetustissimus monimctis mandauit extare valles Ossibus Serpentum alatorum plenas, qui petentes Aegyptum ab lbidibus debellati destruuntur. Alioquin de Se pentibus alatis recens habemus testimonium in historia expeditionis in Floridam, ubi B Serpens alatus visus,& non procul a nemore interfectus fuit. Alae erant exiguae, ut vix animal a terra attolli posset. Immo Christicolae illic versantes, interfecti Draconis caput a Barbaris summa diligentia ablatum fuisse obseruarunt, quod non sine aliqua superstitione ab ipsis factum fuisse coniectarunt. Quoad veneficam Draconum qualitatem, notandum est, ratione loci natalis, alios magis, alios minus esse venenatos ἱ quemadmodum etiam in reliquorum Serpentum historia fuit animaduersum. Quadoquidem in regionibus frigidis minus, in calidis voto magis venenosi esse perhibentur. Vnde Lucanus de venenosis verba facies, quia uibus, tauris, & elephantis insidiantur, sic cecinit.

Serpitis rurato Gradrogo e Dracones, Pestiri ros ardenrfacis κοιea, ducitis altu Aera cum ' ras, armentas totasecuti Rumpr is ingemes amplem Terbere tauros. Nec tutus huto est Elephas, datis omnia letho.

si Dracones montis Atlantis incolae, ex Scaligero, solo contactu interimunt, qui capite,& cauda sunt graciles,sed vel re adeo immanes, ut ad rependum vix idonei reddantur,& licet author horum pudes non describati verisimile tamen est pedes habcre, qui aut ob exiguitatem, aut ob ventris vastitatem non apparent: quemadmodum in D acone in agro Bononiensi reperto suo loco obseruabimus. Item mons regnu Narsings a Malabaris diuidens multas Feras,sed praecipue Draco

nes alatos nuti ii, qui in arboribus versantes, non solum afflatu, sed etiam obtutu hο-mines propius accedentes perimunt. Hinc nonnulli hoc animalium gerius,in Dracones arborem conscendentes,&in Chalnaedracones, nimirum humi tantum gradientes distinxerunt. Vincentius autem, in speculo naturali, nulla veneni habita mentione Au

plex Draconum genus assignauit, nempe illud, quod pectore serpit, &i illud, quod pedes habet; hocq; admodum ratum esse promulgauit.

Venenum draconam

A VICENNAS, & Aetius Dracones asperrimis oblitos squamis,&magnis oculis

cum eminentia pellis, loco superciliorum, praeditos esse tradiderutramplius lubeorum mento,quandam pellem instar barbi excrescentem,amplum rictum, lin guam exertam, dent ea magnos ad instar dentium suis obseruarunt. Isidorus Draconem Diear a omnium Serpentum maximum cristat si,& ore paruo constituit Imitatur enim Solinum, δεμεν qui ora parua,&ad morsum non de hiscentia Draconibus alitibuit. Vettim ambiget ρο δε aliquis, quare Au icennas, & Aetius amplum rictum his Feris assignauerint; cum Solinus totum oppositum lcripserit. Alioqui ad dissoluendam hinc dissicultatem, statue. Draconum runt Dracones veluti Epidaurios, de quibus Pausanias,& Nicander egerunt, Ore paria discramenuo esse resertos, alios vero veluti Indos, A gyptios, & Phrygios ore an plo esse volue- rao one oras

runt, de quibus Avicennas, di Aetius sermonem habuerunt. At Salmatas in Solinum,

325쪽

3ro Vlysiis Aldrouandi

iuxta optimum,& Regium cod icem Solini, Iegit fima Vasum Dracombus Umorsum dia EDeiroiia, loco legendi, hora non Eehiescensia ac morsum. Circa structuram, ordinem, & numerum dentium huius anima lis,inter authores sen. tentijs vatiatur. Vuo tonus Draconi duplicem dentiuin ordinem assignat. Claudius Numeras Minos in Alciatum, ex mente peritorum rerum naturalium , sexdecim dentes in ore oa r. Draconis esse astruit. Nicander autem,& AMesae triplicem dentium ordinem in ore conis. huius bestiae contemplantur ι dum illam describunt colore nigro, vcntre subviridi, cumonem palearibus sub mento rufi coloris, canit igitur Nicander hunc in modum.

Abii postea authore, multi alij, de potistinim Ouidius transcripserunt, qui rep.L.3. Mesa. scntans e figiem Draconis a Cadmo interfecti, sic cecinit.

Authores igitur, ut ex dictis pater, circa ordinem, S sti ueturam dentium Draconis, non conueniunt: proptereaquod arduum ,& dissicile isse arbitramur , ob harum Fera rum varietatem, nec non ob earundem in nostris Regionibus raritatem, quid quam de L. a. deris. dentium numero deteIminare. Philostratus nulla dentium facta mentione, Draconi. a poli. e. 1 bus montanis iuuenibus modicam quamdam cristam,&aetate prouectis grandiorem,S barbam crocei coloris adnalci testificatur: cum D acones palustres cristis carere r ferat. Vcruti tamen , ex Aeliano, Dracones tu sexu, ob cristam discriminantur, qua Dis rimen Draco mas, non autem lamina decoratur. Quamu is scriptum reliquerit Plinius , Di rat/-ecra eonem cristis insignitum, qui viderit, non reperiit. Forte praedicti au thores, per cristas earum. quasdam eminentias ntellexerunt, quales in paruis etiam Serpentibus, veluti in Aspidibus obstruauimus. Caeter tim Dracones circa Atlantem veriantes ex Ioanne Leo-LA .s De. nc, media corporis parte crassissimi, cauda vero, & collo admodum graciles esse seiunia cympι. Afra tur: quemadmodum etiam Scaliger in suis exercitationibus annotauit.

I RAESCRIPTAM suisse huic animali a natura vigilantiam, Aelianus prodidit,

quam brem ad audiendum acerrimum,& ad videndum acutissimum praedicat. a. ., D, Ideo Claudius Minos in Alciarum hac ratione motus Draconem venatione co lisi, prehendi dificillime posse astrueba t Philostratus tradit hanc Feram ita esse auri sitien tissimam, ut nonnullis aut i micis inuentis, assidue illis indormiat inhians. Ideo Maicus si h iri Tullius Cicero in Philli picis haec verba pr in unciauit. At is non reddet,qui Domini p . trnaonium complexus, quasi thesaurum Draco. Vnde ex Caelio , pcruulgatum est Dracones adium, oraculorum, nec non thesaurorum custodiae praefici. Poetae igitur, Η non sine ratione, pellem apud Colchos, & mala Hesperidum ab insomni Dracone custoditi tradiderunt. Itaq; Vigilantiam, optimo iure, huic attribuit: animanti Reusne-rus in Paradiso poetico, dum canit.

Per rapia ei ce Draco siquamis crepitantibaes ,1 orrens sibilat, ct tmo myxe verit humum.

x is hia N m huic bestiae talem ingenerauit mDrem natura : ut , quotiescumq; praedam coerce P. Miij, re , Vci aliquid aliud moliri velit, horrendum edat sibilum, neqἰ conspectis hominibus' auiugiat. Qua de re idem Reusterus huc respiciens denuo canebat.

., γ..isH ReIatum fuit a Gesnero, vulneribus, a Dracone nullam afferri noxam: propterea quod

raconis. omnis authores colatu Diiunt magnam vim caudae Diaconis inesse : cum ab ea neque et phas tutus esse fera tur: cum Draco circa semitas latibulans Elephanti transeunti inidiatui:

326쪽

A diatur: nansspiris ea udae, eruribus Elephanti ligatis, ad terram trudit. Idcirco quidam vir acris ingenij alludens ad hane Draconis proprietatem ,& ad Insigne gentiliotium Gregorij Decimiterib Pontificis Marumi Bononiensis, in quo Draco mitritam . cauda effigiatur, tale protulit distichon.

Te Draco gens timet. - peltis gens Ha timorem reris, absissim is, quo tueare, tenes.

Hanc caudae vim non intacta reliquit Plinius, narrans in Acthiopia gigni Dracones Indicis, quoad magnitudinem, aequales, qui quaterni simul, vel quini, caudis impIicatis,

modo cratium, & erectis capit,bus, tanquam magna nauis , ad incliora Arabiae pabula Abia, His velificant. In dies autem maiorem vigorem adipisci dicuntur, quoniam, ad mentem eonomon AeIiani. per Iongum vitae curriculum, ad extremam usq; senectutem perueniunt. Car. raterum licet Draco mascula caudae virtute sit conspicabilis,&iupra humanum modum 'lanitudine, ct crudelitate pmditus: nihilominus inuenti sunt homines, qui huiusmodi bestias reddiderunt cicures. Siquidem, ex sententia Textoris, Draco a Paulo Lem Gai draco B nensi fuit mansuefactus, & Heraclides Philosephus Draconem habuit exarmatum, qui nes habu gradienti, & quiescenti, tanquam canis assistere latebat. νω cicures

COITUS, PARTVS.

HERODOTVS, in Thalia, Dracones alatos, more viperarum,permisceri exist

mauit, nimirum capite maris in os fa minat ira inserto, ut ab ea tandem p cidatur; quam fabulam in historia vipem recitauimus. Verum Dracones mutuo complexu, quemadmodum etiam vim congrediuntur. Scripserunt quidem Atricani Partus mois G cis vaniores, lupam ex AquiIa concipere, temporeq; paritionis, disrupta aluo,Dr ficus draconem erumpi, rostro, de alis patri,& cauda matri similem,corio Serpentino,multisque eonis. maculis vel sicolore. Hoc autem animal in specubus semper habitare traditur. Cariac tetu ii huiusmodi Feram aliquibus in locis versari vanitas generationis, ex Maligero, fidem dctrahit, liceat tamen unicuiq; homini in re litteraria, quod placet admittere, de quod non arridet repudiare. Circa partum draconis, & anguium exoticorum, variae authorum circumseruntur opiniones: qnoniam Ioseph:esulta ex Brasilla scripsit; illos Dracones,&immanes an- ὰ .

gues non ova, sed fletus vivos edere. Ex altera parte Balthasar Diaet scripsit, anno 'Di mini quinquagesimo sexto supra millesimum,&quinyntesimum , in Malucho insita,& in D:tione Ternetis Regis, ingentes visos fuisse Serpentes, quae in campestri- . bus locis oua enitebantur. Quamobrem credendum est illis bestiis accidere, quod et iam in nostratibus anguibus euenire obseruauimus: cum ab effictu, alij ouipari, alij vita uipari esse ferantur.

PELION mons est Thessalia ad austrum obuersus, cui subiecta loca Pelethronia nuncupanturivbi ollan stabulatum Disse Draconem recitat Nicander in Theria cis, dum inquit.

L f ue, quem patula fago Phoebeia proles Ingetido Peo nuinuis culmine iuxta Laeta Pelethroni Ponaeam decliuia vallis.

AIioquin,ex Bellonio,Dracones alati ex quadam Arabiae parte in AEgyptum,& loca Lia .ia ricotermina aduolat:quare non erit explodenda sentetia Authoris libri de natura rerum, e p. quando retulit icca deserta circia turrim Bahel a Draconibus habitari, quorum borren- Dele, i. Dariis sibilis viatores uepius perterrefunt. Vt plurimum tamen his best ijs Aethiopia f., didundat : cum U:nius scripserit ad Aethiopes Arach eos plerumq; versari . Immo Iphi- - micrates, ex Strabone, haec animantia, apud Aethiopes Hesperios, ad tantam crescere A. ;hi γ' molem

327쪽

31r Vlysiis Aldi ouandi

1. ν, .lis, molem dixit, ut eis herba innascatur. Verum Leo Micanus in specubus Atlantis mon E 'tis eos stabulari Dracones tradidit, qui midia sui parte crassi ,&circa collum, & caudam sunt gracillimi. Meminit Solinus montis Aethiopiae meridiei obuersi , qui petapetuis ardet fiammis, ubi Draconum copiam nasci autumat. Salmasius in Solinum ad miratur hunc Draconum natalem locum , cuin inter incendia bestiae vivere minimEI msime positur. Hoc tamen Solini assertum non penitus a ratione alienum esse vidctur: cui in GV ver mons ingens sulphineis etiam venis refertus ubiq; non ardeat: ideoq; alia montis loca DAE Draconibus domicilia praestare possunt. At non solum Aethiopia ,sed India potissimum has producit lJeras. Quare non citra rationem scripsit Philostratus circa Hangem Indiae flumen innumeros Dracones diuagari. Vnde Adrianus rerum exoticarum curiosis-smus Draconem ex India delatum in templo Iouis Olympici Athenis dcdicauit. Ex Draco ex Avicenna, Dracones in partibus Nubiae multiplicantur: qtramuis postea indos maio- Inria dela res esse referat. rus. Africa igitur Elephantes, de Dracones in Europam inittit: in Massylia autem Africae stequentiores esse dicitntur: Idcirco Poetae Dracones Masiyllios saepissitne nomi. F

Libyci etiam ob eamdem rationem nominantur: cum Libya Asricam denotet quamuis Aetius in I ycia,sorsitan Lybia Dracones potissimum vcrsari tradiderit. Imino Ni. cephorus Callistus referente I liano sub Aequatore meridiem, & Orientem versus Dracones magnitudinis admirandae procreari voluit Gum huiusmodi animantes regi Cis nilbus praecipue calidioribus delectentur. Stunapfius autem, in chronicis, motrimentis mandauit, in nostris etiam alpibus perpetua nive candentibus, id Serpentu in genus Ialiquando habitasse ,&reddidit rationem : quoniam in multis Alpium locis , q.aedam A antra meridi respiciunt, quae calorem,& splendorem solis iacile recipientia, Draco nibus domicilia praestare possunt: inniq; si confugiamus ad Historiographos rerum ai ' Indicarum ι in primis comperiemus, quod in Calecut varia Draconum genera adole- ' δ' ε' ς' seunt . Et apud Paulum Venetum legimus Serpentes bipedes varios in regione ad Pso. uinciam Graiam attinente versari.

FAME necari Dracones non ita facile posse arbitramur: quandoquide ex libro de

natura rerum lia mus, quod haec animalia inediam facillime iustinere possunt. Sed quando postea ventri indulgent, Dracones inexplcbiles esse traduntur. itaq; rebus venenatis . herbis. de pomis,ad mente Aristotelis,& .Ellant,ut plurimum vescum 2A...hiantur. Cum aut cin Draco copiae pomorum nausea Vexatur; tunc , ex Aristotele, ad laeti tam sylvestrem tanquam ad singulare praesidium confugit.ld autem praestari a Dracone scribit Aelianus quonia ii succus huius plantae summo illi est adiumento, ne aluus tuin, da rcddatur. Praete ira Dracones, annotante Aeliano, potissimum iuxta amnem Rhyn Ηdacum, media aestate e specubus ad aucupium prodeunt: dum cauda terrae nixi,ieliquo corpore emeto ,δε ore hiante, inspiratione tanquam vi quadam amatoria superuolantes aues attrahendo deglutiunt:deindegregibus etiam animalium insidias tendunt. De his Lucanus forte loquebatur canens.

Aera eum 'envis armenta . rotasecuri.

Hoc etiam non latuit Philem poetam graeciam, qui versibus iambicis id totum expressit

Horum

328쪽

A H0nim autem versuum sensum Bosmanus vinibus item iambicis Iatinis sic reddiditi

Dracones Aethiopum indigentes MoHiante e συνι ore Ius aeris, Pennisset, seu enses greges volamium, visationis illeobras aurahunt, Ducto Fuperne copias ad humum agmine Retrocito quos optram deg Irant.

Immo auibus non contenti, earumdem etiam ouis , secundum Plinium, pinguescunt: illa cnim integra deglutiunt, deinde in se mei conuoluti intus frangunt, ari, putamina cxcutiunt. Catuli vero Draconum faucibus non capacibus,orbe spis apprehensa ora persti ingunt, ut liquorcm sorbeant. 'aeterquamquod in multa etiam animantia, ubeius gratia, saeuiunt.

a aaiam venantur.

ANTIPATHIA.

RE F E R V N T rerum naturalium indagatores, Aquilam, & Draconem hostili odio se se mutuo persequi, ob quemdam animi affectiam, quem Philosophi antipathiam vocant.Verum legimus apud Plinium, quod, ratione victus, Aquilae in Dracones acerbo concitantur odio, dum earum oua summopere ab illis ain petuntur. Praeterquamquod Draco ex fruticibus interdum prodiens aut agnum, aut leporem ab unguibus Aquilae eripere nititur. Interim, commisso inter has animantes praelio, ad mentem Giliij, praeda saepe iligam arripit, id expressit clegantissime Nicander in Thetiacis his versibus.

Hunc petit inuisum magni Iouis armiger hostim, Cumfgenu parat acre suis ex aethere bestam, Pascentem in TLDqtia ramum viderit istam, Guod totos ieras is nidos cum modus ouis, Ei simul ipsi urens, ct vastans 'gnora perdit. Non timet hoc Serpens, ammo quoaeam impete dumis Prosiliens, ipsamq; Aquitim, leporemq; tenellum trahit eae ra dis vina N, fortior uncis.

Cauta malum iactinat ams, At ιιι asperapugna; Vt quera extortam et Ictor siti tollere prae m. Mae frusea HV m , ct volitanIem hinc ιnde vola rem Insequitur, longos uum conIractus in orbes,

Obliquoqi lauans μυκm siua Iumina visu. Hoc etiam celtamen Aquilae, & Draconis non inconcinne expIicauit Ouidius, dum cccinit.

Dissensus Aquila, ct

draconis. L. q. Meta. V , Iouis praepes vacuo ci m viae t In arao Praebentem Phaebo liuentia terga Draconem Occcpat aduersum, neu sua retorqueat ora, Squamigeris auidossint ceruicuus ungues.

Horum etiam animalium pugnam recitauit Homerus, &confirmauit Aristoteles in hi- Lib.sae. ix si0ria Animalium i unde postea Florentinus in Geoponicis prodidit, neq; Draconem, neq; alium Serpentem illie stabulari, ubi stercus Aquilae inuenitur. Et AElianus Dr conem, audito alarum Aquilae strepitu, illico ad antra se recipere affirmauit. Ex altera parte, Albertus hanc Aquilae, & Draconis dimicationem negare Videtur, ρ. scribens, ex sententia Aristotelis quae posica nulli bi reperitur Draconem cum Vultu- iam Ari. re, non autem cum Aquila praeliari. Voluit fortassis Albertus significare hanc &Aui--AA., c ennae,& eius interpretis opinionem suisse,qui Aqui Iam cum Vulture saepe saepius con- , , sundunt. Preterea addit Albertus, quod non omne genus Aquilae, sed paruum tam tummodo cum Dracon e dimicare, dum quemdam Serpentem nomine generali in conem nuncupatum venatur. Verum rationem, qua fultus Albertus, authoritati doctissimorum virorum restagari audeat,imaginari non possumus,& praesertim cum alibi idem

329쪽

idem Adbertus tanquam sui oblitus Aquilam cum Thyro, atq; Dracone ratione prae Edae, belligerare promulgauerit. 1- Praeterea non est omittenda antipathia Draconis, & Elephantit cum haec duo ani mantia graui odio sese inuicem insectentur : Salpsit enim Strabo in illa AEthiopiae par Disses sis te, cuius regni caput est Meroe, nasci Elephantes, quibuscum Dracones certant rete Eo aistri nim sunt tantae magnitudinis,ut spira caud circumligatis Elephanti cruribus hoc gra es Draua ue animal praTeps ad terram mens, Draconem etiam uno,& codem tempore elidat. Hi in modo autem aggrediendi Elephantes, non conuen unt intcr se Austores. Siqui dem Plinius,& Solinus produnt Dra ncs secus vias, ut plurimum latibulari, per quas Elephanti assuetis callibus diuagari solcnt. At praetereuntium non priorcs, sed post riores tantum adoriuntur ; ne qui antecesseriint postremis opitulari valeant. Alij tra dunt Dracones in aquis mersos Elephantis bibentibus insidiari , dum confestim auri morsum infigunt: cum is tantummodo locus manu, seu proboscide Elaphantis defendi - ia nequeat. Alij narrant, quod Dracones in Elepitantes obuios sese erigendo insiliunt,

oeulo': primum feriunt, eorum sugendo sanguinem, qui cum stigidus sit a Dracone, Fn ab I ad seruorem internum compescendum summopere desideratur. Huius etiam certami f ni, meminit Sambucus in emblematibus, canens hunc in modum, αγνι victo emit tum victo se flerat aerum

Ambitione metu, quam ratione tumes.

d. id mihi pro aerat et mctur, aris muIut sol Mncati motitar, me inreramatq; eadem 'Me Euphis erasas complexibus usq; Draconis, Contem Lerentem mole , rnensqr, necas. Ille Mia tandem pretium, mentumq; triumplus Penest, crat factum non nece , laude beat. Interdum causa metius cesisse videmur, Dtim mors vindictam lentat, aut meueat. Sed ramen esummo vinci, victoria quaedam est, Conditi erat corrigitur domino. Ucripti, o postremo Grypheri ex Philostrato nisi sint fabulosi elephantis, & Draconibus admo

ρὰ, όὸλὰ dum inuisi este perhibentur; proptercaquod ab illis interdum pugnando superantur. inimisis item Panthera, ex Alberto, Draconi infesta est; cum ab omnibus animalibus , pnxtemistiorib. quam a Dracone diligatur. His addit Syluaticus quamdam auem, capriluin, cognominatam Dracones odio habentem: quoniam Draco in vcnatione aliquando iussu huius auis hepate deuorato ,pristinum vigorem sibima comparat.

DRACONIS VENEN, M.

CI JR C A virus Draconum , varij authores lange diuersa sentiunt. Narrat qui .dem Pausanias circa templum Nemci Iouis cupressctum tuis e ; ubi clam nutrix Opheltem in herba collocasset,paulo post cum a Draconu scrcmptum inucrit statiuis Num autem ob solum vulnus,aut ob venenum interitus huic pusCm acciderit, ni L. cx nicolam. plicatur. Rccitat etiam P trus Damianus historiam cuiusdam agricolae, qui diluculo ad laborcin surgens, Sc quamdam putans arborem, inuncnsae magnitudinis Draconem obsutua ust; unde colonus intrepidus longo fissiis labore super tergus Draconi; scdit; ideoq; bestia indignata cum deglutivit. Ex hac quoq; historia venenum Draconi incile coni'ere non possumus. Ardoinus, ex clarissimorum virorum authoi itate, aut parum, aut nihil veneni Draconibus inesse pronunciauit: cum ictu caudae, & dein bcs , illi erando potius, quam venenando noceant. Et comagis id asseuerare vidctur , tau Uimus, & Atti iis venenum ab huiusmodi reris minime proi,i scripserint. Missus Vincentius Belluacensis morsum Draconis paruum quidem, sed pessimum tae aeraconu astruit , quoniam venenatas animantes, & herbas comedat. Etenim Draco alicui insi- Palis. dias tendens, planias , tk radices lat hilaras vorarc dicitur. i oc non latuit Hon cium, qui meminit fractinis ante I.it.bulum nocuas herbas comedentis.

330쪽

Hist. Sei p. dc Drac. Lib. II.

praedictis addendum est, forte ratione variarum Regionum,quas haec animalia colant,& magis , & minus nocua esk. Quapropter Ioannes Leo , in descripIione Assicae, Dr Drae escones montis Atlantici admodum virulentos predicat. Praeterquamquod multis in o m. in is locis Draconuum halitu aer infici traditur : neq; Oiscit eorum sententia, qui voluerunt Liamre. hoc assertum, non de Draconibus animalibus, ted de Draconibus in aere visis, nepe de passionibus ignitis fuisse prolatum: cum, his apparentibus Meteoris , de corruptionis aeris, de amissionis frugum periculum immineat. Quandoquidem habemus ex Aristote- In depro-le, aetate Philippi Regis, viam quamdam montis Armeniae inacessam fuisse: cum omnes irrem et illac transeuntes, repente exanimati caderent: idcirco Socrates contra illam viam,speia mori. culum ex chalibe diligenter fabrefactum Ic cauit, in quo duorum Draconum imagines halitu aerem corrumpentium obseruauit; qui tandem, iussu i .egis, singulari stratagem te interfecti fuerunt. B Gesne rus quoqirecitauit prope oppiduNe id eburgum vivos Dracones in lante quoiadam se lauisse ,& homines deinceps illam bibentes aquam , aluo tumefacta, interi gerquare sons ille tanqua pestifer,& exit iosus, terra,& lapidibus repletus est. Item Stump tius exarauit in Chronicis: cum Regio Helvetiae priiniim purgari caeperit, horribilem & faedum Draconem supra pagum ν uuaer repertum fuisse , qui pecudes, & homines ita pio stigabat, ut Pagus De G ν, quasi villa deserta cognominaretur. Tunc quidam ex Indigenis Ob homicidium exul, ut in pristinam restitueretur sedem,se Draconem debetia laturum cst pollicitus, id autem omnium applausu probatum fuit . Ideoq; hic vir egregius extincito Dracone, brachium cum gladio cruento eleuans, ut cunctis victoriam in- Πguis draterenapti hostis ostentarct , sanguis Ferae in corpus distillans repentinum ei attulit inia conis leuiatcrituΙΠ, quare rure optimo scripsit Heliodorus, μικροR Mὲν τ et βιλμιν, iων, δε δ -ονseis finiu νοξευον νε . nimirum paruis quidem teIis, sed veneno Draconum nutritis iaculan es. Nam Dracones veneno carere non est credendum. Legitur etiam in Deute

tur multi Draconem etiam natura sua minimε exitialem, saltem ob naturam loci vene- nolum euadere: quemamodum de Serpentibus etiam superius fuit explicatum.

VENENI SIGNA, ET REMEDIA.

IC T V M Draconis non sine exiguo dolore. & inflammatione infigi voluit Avicenas i inimo animadueitit mares in vulnerando, farininis esse deteriores . Et quoniam superius relatum fuit Albedi simon, Alatras, & Hauden inter genera Dracoianum ab Avicenna,& Alberto connumerari; horum etiam morsus symptomata ab illis proposita ponderabimus. Primum carnem demoriam aliquem nancisci fartorem tra- D dunt: ideoq; malignorum ulcerum pharmaca adhibenda esis memorant. Deinde in Ire , d morsu Alatrat, & Hauden vehementem dolorem, partis stuporem,& tandem interii si Lr, ct sit bsequi autumant. Quocirca Avicennas ad mentem nonullorum, embrocham exace-po suntio tepido supra Iocum allecitum faeledam esse probat: deinde emplastrum ex solijs lau-im Omari, necnon oleum de pyrethro, & oleum eos in si celebrat: per os vero succum foliorum 1a huius lauri cum aceto,& theriacam Andromachi praescribit. Nicander quoque in Theriacis morsus symptomata huius morsus examinans doloris non insign)s, & vulneris exigui paucum Embrochaeffundentis sanguinem meminit, his versibus sic latio redditis. ex actio te.

Nec tamen ille graues, ut eatera turba dolores, Fido. D vetit, in o eum Horte moma erat, ore, Suscitvi: cxiguus non noma vianera punctus vi ceu radentis noctu quaa, sima muris Infugit. medicam tenata duplaga cruorem.

Plinius igitur gramen, aduersus talem ictum non infrugiferum remedium proponiti E e deinde

SEARCH

MENU NAVIGATION