장음표시 사용
191쪽
i iidiciales es ipse habet, vel crimas aliis tradit, o ci Musi κίνυν Dra τυ ι i liti, qui Sug est tim ascendit tamquam demagogus, Orator et eoinultor in relatis pii blicis. κρο ταγελασι υ Hoc vocabi illim saei e idem significat quod Mot' - τως Tim. 13. νθρωπου βδελυι ου καὶ κατωγελύι νεως tὲν κεχρη svors
in in εκλυκεῖ Iunc loci in lati dat Diodorus Sie XVII, 4. ita:
192쪽
oroc Ttωτῶν. erat sus contra, V ess elingius aliique affirmant, στρα- τε oro De dictos esse, qui in catalogum militum relati, militiae se subtraxerant. Mihi videtur Vii ci tήυιος utraque significatione dici, et is, qui catalogo se subducere omnino sciebat, et is , qui ita navis in cata iugum relatus erat ipsi tamen nailitiae se subita X erat, si raci τείας autem ire dicebatur in genere is, qui non militavit. Locus classicus est in I iae oratisne σκαια Γ κε '. t 'orse ξιου, ut reStitutus est in editiune Behkeri e codicibus . . A sol re δ' o ανδρες
Tim. 10. Q itu si quis, unius trium horum criminum convictus, legi non obtemperabat, rapiebatur ab Undecimviris ad Heli astarum tribunal, ut ei poena aut multa irrogaretur Demosthenes uria Tι εοκ 2. p. J33. - Ceterum o tosiri jungellatum it m νέλε ν αι. εἰσίν J Sic scripsit B lihortis, nu a notata 'rietate Duum
id eum suorum codicum auctoritate fecisse existinaeua, id retinui. Vide supra in .
193쪽
τοῖς ei γε ri ci Non erat quod Reislitiis ex Helmst. ν τοῖς re V wJοῖς rescriberet. Constructionem in limitii Latini. Cicero Plii lipp. I, 1. , 6. iii enim gla diaetor ibis clamores ii ii iam ea a b id ii m e ii ii in ubi vide interpretes um d ea Pi cm. I ii ipsa Aeschinis rare νίu bri γρι ψῆ, quam servavit Dei sthenes
ta T tot ελ f. ad Tim. 10. 5 I. ωo et J Hoc idem auctu vitarum, quae sub Cυrnelii Nepotis nomis feruntur, Miltiad. VI, 2. Ut enim Popilli nostri honores quondam fuerunt rari et tenues Ob auique dii Sam zloriose, nunc autem e T ici et be0 leti, si olim apud Athenienses filis se reperimus.
194쪽
οι ra 3εις Male eis kius ex cod. Heliust sint ora scripsit: nam si de honore illo civibus praeclare de republica meritis pii h licevi tuai tinticlianiim praebendi sermo est, non adhibetur oίrιο ης. V. rhi in enim est ιτεῖσθι ι, et poetarum luca veritatem satis utendunt Aristoph. R n. V. 96.
tent iratur. ui in perpetuum in praemio ornati erant, c Γοσοο licebantur. illi onciri cali sa se inel ad sena ni in Prytane inviistabanti ir, velu legati post administratam legationem domum reversi.
xor tire Una Mi νυν ἰσχυειν Si diversorian temporum particulae sun in eadem enuntiatione, interque eas articula praesentis tem poris, vel bum plerumque in tempore praesenti ponitur Demosthenes
195쪽
58. Ocio, re noti Viligo Otho ct noth θεοὶ σαι. quidem defendi acris tum iii finitivi post otio θαι et similia Tim. 13. Duum autem ex adiliderit Belikeriis, et Uunder licti moti t. agi de re , sumta tantum, quam noveris vere non evenisse necesse de hoc loco sententiam mutavi. πυγκnstitor Teste Plutarcho Sympos . . II. p. 33. Mκταοτ πι γκDurto Iκοῦ ε πυγμῆς καὶ Παλ ς. Oilintilianus Institi. II, 8, 13. si quis exercendi corpora peritus docendum pancratiasten susceperit, non pugno ferire vel calce tantum, aut ne Xus modo atque in his certos aliquos docebit, sed omnia quae sunt eius certaminis Pugno ferire et calae erat pugilii m nexus luctatorum συι πλοκμὶ), utra que pancratiastarum. Verum quum pugiles caestibus dimicandi ius haberent, pancratiastis tinnisi pugnis uon armatis videtur licuisse
ἰωνοθέ αι J Moeris quidem p. 7. 9 λυθε rmi , inquit, 'ADrt κί p, αγο νοθειν; 'Lλλ, νικῶ ς in quo eum falli docuerilia interpretes. Atque etiam illud discrimen , quod nonnulli inter ἔγλod 11ας et
direxisse, refutatur praestantissimorum scriptorum risu. 2SSUtra uvin γωνοθέτης, ει oνouce 'Acti ν, M. Pol illae VIII, 94. iactino ε- et cra δεκα l/εν ει ιν ci et e φυλ, M. Latini munerarios dicunt. tio scal)ul primi'm Augustum ii iam esse testat in Duuuilianus VI l . . si quum antea vel domini lildorum vel editores nostiis. arentur.
196쪽
Domitio, ic: i Η. Wolfius σι ιστε oh ς 9'. Perperam. Singula exempla in progIessit emi merantii per particulam dε, nonnumqCiam cum indignatione Demosthenes πιο παρα πρ P. 3θδ. ποδουναι δὲ κα ὶ Ad sos dΠT . IUU OPκ DU , ETV ιν δὲ των ἐν Al φικzuoοιν, ἐπανορ ωσεσθαι δὲ et i εἰ is xxiv. 59. κακεiro γε οἱ th terri a /γνοι τῆς πόλεως ζιοι J Taylor quum in ea d. reperisset ναζιοι, conjecit: κακεῖνοι δὲ - ανα ιοις , Ouum Themistocles, inquit, Aristities, Thras Fblitus, non coronarentur, aut i . ita immemor et ingrata, aut illi merentes erant. Ο toto p o γ ν ο dii mς Uκ' αλλ tria λυτρων. Id erat prius. Sequitur κροκγῖνοι, ὁ - ουκ να ειοι similiter cum interrogatione. Ilum ante γαρ negativa responsi supplenda esset, de quo locuti Stimus Upra c. 6. υ h γγ πανHtua' o ιν υνιοῖς. Non tamen videtur lactione vulgata recedendii in quamvis αναξιοι sit etiam in f. Nempe Aeschine in respunsione utros ille conjungit et populum et cives de reptibile bene meritos, adiuncto Suo alterutris praedicato. PGptilia enim erat At. I. v, Ut non parva magnis virtutibus
praemia convenire iudicabat; et ii ipsi, qui non parvis praemiis hon0iahantur, digni erant getae rosa civitate. Particula autere o huic
197쪽
Ioco rapti sima. Est 'irod nos dici naus erade, eben. Hai: particillae vim illustravit Hermanniis ad Viser. p. 26. in mim rei torι Intelligitur Cimonis expeditio in Thracia, cujus regionis i. mei erat Strymon, quo cum valido Xercitu una trajicere jubebant Athenienses, ut sociis urbibus auxilium ferret, et quae Persici ait huc praesidiis tenebantur, in libertatem vindicaret. Prinium igitur iunem ἹIior Persarum jugo adhuc pressani dolo cepit, et terra marique pari fortuna usus est. Exponit haec Diodorus Sie XI, 60 sqq. Plutarch. Cini. p. 432. c. 7. - 10. tetigit Thucydides L. I , 98. Contigerunt haec Ol. LXXVII S. et 4. Oui labores erant Atheniensibus tolerandi, perspicitur ex Herod. VII, 10 iv i. oro tot των Lotiatii J Porticus quaedam in soro, de qua
τεναι, ἐν προ pro roρων it M εῖδε κεν Praestantium viroruna laudes aliaque epigrammata erinis inscribi solebant, quorum tria exerui planoster laudat . seq. ea denique habet Plutarchus iii Cimone l. l. De
198쪽
60. iret et Tria haec epigrammata laudantur etiam in Auibo logia Graeca T. IV. p. 1 13. d. Jacob inter atrocelli ατα δεσποτα Deo: hoc ali et Choeroboscus p. 1293. necdd. Behh. ἐν poco '
τDίζον o p υνωσιν. Uberius haec ibi tractantur. glossam habeut ῆσαν. o τ rcti re Apud Homerum inter alia Myων est epitheton 1eonis, quod alii de fulvo olore, alii de ferocia et violentia interpretantur. Ouicquid sit, αῖ 'o proprie habet calefaciendi notionem, et inde derivata est noti incendendi, rendi it sanities. Ait inc ἴ903ν id est quod in nonnunis regionibus in rennender, in aliis eiu grimmiger Hunge vocatur Atlaenaeus L. X. c. IX. p. 416 Cas.
βίαιο Κουιος Ovidius Metamorph. VIII, 27. furit ardor edendo.
IJtque rapax ignis non umquam alimenta recusat Innumerasque trabes cremat, et quo copia major Estolata, plura petit, turbaque voracior ipsa est: Sic epula omnes risichthonis ora profani Accipi uiat, po te utrique simul. Tum quo tu es dira fames, cim plica ta e que vigebae Fl a m ud me. CP. z. Spanhemium ad Callimachi H in Cer. v. 7.πUωro ὁν αενεων υνοον ituri γαν I Primi omni lim viam et rationem iuvetior usu, qua hostos in consilii inopiam conjicerent. Lacybri.
199쪽
tinoo, J P ae mitim, honorem. ἰ ιις ξiιοῖοι ini γγ iis ι In Anthologia legitii H tφὶ to ruri id, quod ex Plutarcho prini uin venit in Brunc hi Analecta. Sed quando in Homero seu g n se legitur, o adverbialiter positi: in est. Ple ,-riasmus autem cuiuscujus praeporationis nonnisi in cotis urna uliglegitur, ut monuit Hermannus ad Vigerum p. 54. autem interdunt, inprimis apud poetas, Significat, quod attinet ad , ratione. Vides Matthiae gr. Gr ' Motu Etymologicali
alia diale et idem vocabulum , ito Atti ei pronuntia lant κοινον. under licii autem scripsit ilici σιν, quod hac aetate redia syllaba penta metri Graecorum elegiaci semper producitur, ut docuit tu singulari dissertatione Fried Traug. Priedem annus. Hic tamen sequena vocabulum a ne incipiens tolerabilem facit codicum lectione iri. ut o θειν Plutarchus habet δῆ γιν ἔχειν. Videtur tamen laboris et mole tiae notio aptior, quam litis et contentionis.
si νεοδεεῖς Respicitur ad Homerum . II, 552, ii si de Menestheo:
χαλκοχtr ίνων Plutarchus habet θωρηκτέ ων, quod offert etiam. Perv. et habet ' in, supra versum et in editione huius orationis edidit underlich. adnotans adverbium πύκα mi e favere lectioni
Homerum, qui aere Πίκα θωρ κν usurpa erit, nu2 quam habere
200쪽
πύκα χαλκοχ. Ouod quam stiam concedimus, seriore tamen tempore synonymis idem adverbium addi poterat. Ass igitur codices se
κο θεητυγα Sic dedit Betili erus ex e I. Idem supra scriptum in a g m. Vulgo legitur κοσ/ λ ωρα, quod est in nullo Beli heri codice, nisi quod supra scriptum sit in n. Ceteri contra metrum Mosi Liro ρα. Et in casibus obliquis Honi erus ubique habet o reve. Formam quidem κοοlo Ti. in nescio an usquam legatur; sed dei ivationis regulis non minus convenit quam rorit μωρ. Eadem sorma est in Plutarcho et Anthologia. Versu ultim habemus formam κοσμητί ς.
porticu, accurate describit Plutarchus Cim. p. 450. n. tradit priori tempore eam Iiι :ανακτειον στοαν appellatam esse, quocum consentit Diogenes Lliertius L. VII, 5. Ab hac tota nomen habenta x-κοὶ, quoiam in hae porticu Zeno douebat. ἐν τι, di Tob ω Pausanias L. I, 3, 4. ωκοδο/o τω ὁ καὶ et ireος
hujus templi caussa hae traditur Metragyrtes quidam quum in Atti cam venisset, nullieresque Matri deii initiasset, in barathrum eum praecipitem egerunt Athenienses occideruntque. Ea de caussa moXorta est oracullim accererunt, XPiandos esse interfecti manes. Ita