Oratoris opera graece. Ad fidem codicum manuscriptorum recognovit animadversionibusque illustravit Jo. Henr. Bremius

45쪽

militari. IIcto ασκε η enim dicitur de apparatu bellico Schο-

46쪽

articulo, tamquam explicatiVum additum foret antecedenti irit ista Sed τα συνήθη diverSae Signifieationis epithetori est. Ita μετρια ipsam rei naturam Spectat, τα συνίθni id quod sit Icto et civitatis, quod sit in usu: id afo μηροαοθαι καὶ inde παρα τὸ δέδιερον δὲ eo , ἐπειχα δευτεo . Utrumque esciunt usitatum. Retinui igitur, quod plurina is codd. nititur. F. Tim. 69.fin. παραπο. 8. 3. , paulis post Infra 18. 26. 53 Ceterum μειο ακροαχαὶ et 30ito ut unL h. l. triactant L ab Aeschine qua observatione Vulgatam lecti unem defendit Spaldingius contra Reislatum In Demosthenis Midian. c. 3.

υ-D , , βουλή Cf. Matthiae G r. r. g. 433. 4. Duo i, Betili erus in priore huius rationis editione scripserate conj. ιν σξῆi , in altera tantum margini ad Sripsit se aptius fortasse ἔξῆ, quod si amss. oblatum fuisset, ipse etiam recepissem. Nam cum imperfecto indicativi να construitur, quum, quem qui propositum habebat finem, non as equebatur. Hic autem, praeSertim post oris tum, conjunctivus, finem in universum indicasas parum aptus. Interdum a in ι subscriptum transiisse monuit Schae ferus Nelet crit t. p. IV. . quamquam ni ulto frequentius ι in mutatum se docuit intilem p. 09.

47쪽

ro . y γυλolthi οι J Scaliger conjicit τι , o Diot μιν quo constraretio fit congrtia sntecedenti. Sed constri ictionis est variatio. Ut enim ἐ&ur cum lativo, sequente infinitivo , construi potest, sic accusativus potest infinitivo ac litingi Eliis moti autem variationes frequente, . Cf. Dulier ad Tinio L. I, 36. et Elmsley ad Elirid. Η el. I. ἐλί λισται irano αι J Sic Beli herus dedit in altera editione, et Si halicii Beria nec ullani e suis codd. varietatem notavit Bel keius. In priore retinuerat Reislata nam lectionem iuχι lice: laod adverbium hic athi locum habere non posse Videtur. Nam si ita νἐ po tu Cum adverbio construitur, modus indicati ir, quo quid fiat; contra si 'γ5109αι sit enuntiationis copula, praedicatis per adjecti-Vuna est X primendirm. Sensus est Quum dein agogi novi, ad 0-l: centuli, populum in vana et injusta abripiunt, multitudo litium erumpit: quae locum non haberet, si sobrii et prudentes' homines civitatem guberna reiit. Nondum, ne p0st ea quidem, quae rod. Sta libatam irronuit ad Plat Euthyphr. p. 10. seq. persuadere mihi possum, adverbium adsectivi instar adjungi posse verbo G α, Similibusque. Ouaedam ex antiquo sermone etiam in scri lati tralia r ῆ- grasse, non negabo. Sed pauca lint et certa. Reli hirus mare inia .lscripsit: si Fortasse legendum τι χιοrct ' quidem in Vulti athac quiesco, quamquam non damnanda coniecturne et tent a. msi qua in civitate discordia existat, ea, gubernantibit homin: biri sobriis et prudentibus, celerrime componetur quum novi homine; hon0ris, quem opinantur , et puli licae salutis callSSa gaudeant discordia. et αυτ ct Marklane is con;icit rotμ να. c. r. iri acerbius lineipsum respicit sio tu, quod Ctesiphon tulerat, et de quo nunc auitur.

48쪽

s AESCHINIS 1.

χει2οτονίας - αναγοοευ i Hoc epistatae erat, ili quum porrectae manus, quantuin silere poteranit dinumeratae essent a praecone. pronuntiabat ut ratum, quod plures jusserant. cf. Schoman de con it. p. 124. S. αλλ' ἰθια, J Ber n. , , , j. . , δ, ἰδίαν quoi non per nendum vitietur. Sic enim oppositio sortior cum antecedente υκ δει Frequens haec oppositio est in Aeschiae. Tini. 9. t.

εἰς γγέλλειν Reishius ex solo Ber n. qui correctricem manumeX pertu eSt, dedit εις irrελεῖν, idque in priore editione retinuit Beli- herios in altera , meo judicio, recte, revocavit vulgatam. Praesens et oris tum in filii tivi post verba, quae futuri quid involvunt, satis vindicavi ad Tim. 13. τ α κ . ίνεις J θίγις hie est modus ac ratio, qua caussa in foroe gitatur, inde ab initio usque ad sententiae pronuntiationemra dersan dei Proces Ses. ιετ oro Pro lula itu. O i;/, non iram solii denotare,

κρίνουσι σεσίγνηται Si etiam Belili erus iii prin re editione dedit. In altera legitur κοίνι LM σεο νηιαι. Si emis suis onaliabu, hos suu cavit riuum voci eis, notata noti sit. non statim ejiciendum.

49쪽

etiamsi in scholis hae non doceamur. Vertim vi lentur prosaici Scriptores Iccii ratissimi, vel si major seqllatii interpunctio, vel si hoc vocabulum a sequenti hus aliquo modo separare Oluerint, raragogicum addi .lisse; et ora Sus, qui in Isocrate hoc semper exterminare volebat, quamvis diligens erat, non tamen constare sibi

pol:rit. Ouum certam regulam nondum enu leare potuerim, cautissimu in reor, M Ss sequi. Eadem fere dicenda de obet et ἴτως. Equidem opinor, codd. s s. esse sequendus, Si ντως ante eon ς nam offerant, quando signifieat hoc modo, sic o oro vero ante con onam scribendum esse, si gradum denotans cum adiectivo

vel adverbio, in quo ipsa qualitatis notio ine, t. iii unam quasi notionem confluat, nisi forte gradus taximus n0tetur. Similiter intelligo ea, quae car Henr. Frois cher ad Xenoph. Hier. I, 3. observavit. cuo οἱ rooόδοοι Desunt haec in Mead. Et fortasse quis hae: opinetur melius naitti ci sequentia. Sed προεδροι non stant confundendi cum rimεδοευοι σα g υλις videnda quae diximus ad Tim. 14.

2. 3πενάου iti cie Si dedit Beli herus Vulgo deest nur, qtis acceFsu X crii. Mea d. H lmst. na n. Pronomen in decinitum resativis aditi eum significit tandem, et Saepe, ut hic, vim audet: ni civitatis discrimen sit tantum, Pura et u in cim si e tandem animo concipitio. Patet non pus esse, quod eis litus coniicit, aut ante i it ιεις aut ante πολαι ' αν ετ addendum i δε vult Aese hines, reipublicae tempora tam esse gravia, quam quis animo concipere possit; neminem pos , in pinione uti veritatem ex e evere Rhetorica thyierbole.

50쪽

10 AESCHINIS P.

εν - ιερος ali πολιτείας II 0ος, iit Latinoriam pars, idem sere est, quod viligo dicitur erilis, forrnaa; 1: oam re civilis Tatio, qua quis reipublicae perniciem avertere, et, quantum fieri P0ssit, ejus salutem Stabilire queat. αἱ Tων c ec νόι ων γραφαὶ Si qui in psephismate ad popu-him lato videbatur aliquid animadvertisse, quod veteribus legibus contrarium aut a bono publico alie irili esset aut alio numine iuste

reprehendi pusset, ei, si psephi rnatis auctorem mendacii, runi et fraudium convincere se posse arbitrabatur licebat assurgere, et male rogatae te ς is postulaturum se esse latorem coram populo profiteri, et jure jurando interposito affirmare V Uberius haec exsequitur . A Wolfius in Proteget ad Leptin p. XXXVII sqq.

Scho nania de comiti L. II. c. 2. 0ι Non erat, cur Taylo nollet Oornimi'. Pronomen enim indefinitum saepissime per contemtum de adversariis ponitur. quos tanquam imprubissimos et reipublicae pernicio HS imus notare volunt. τοεῖ2 εἰσὶ πολιτῶαι L CL Tim. 2.

dicitur de judicibus, ut ἰζήλ9ur. Adhibetur alii, etiam de his. Oxiiii etiam γρωρη dicitur riri, quod ali noti l tol ter lectrone ira, hoc Hi deii loco aperte corruptiim editionis Ald. quae habet Porn