장음표시 사용
51쪽
I. ORATIO ADV. CTESIPII ONTEM. H
π toto oci ς J CL ad Tim. 7. Demosthenes Mid. p. 53. g. 26.
ρασθαι, quae est ejusdem notionis periphrasis. etia acinia votita si φοντας Articulil deest in Helmst. eumque
tacite omisit escherus in priore editio tie. In secumla is adest Utrumque mihi videtur eadem vi in usu fuisse nis quod articulus
rem ut gravem notet. o. Mate ανθ ρωπων taαιρεῖσθαι J eis ke ex cod. Ashew. dedit μηδενα αν vo P Hrων ζαιρεis 9αι, eumque in priore editione secutus est Belide rus, in altera revocavit vulgatam. Facile quidem iv ν excidere potuisse inter ea quae antecedunt et sequuntur, nemo negabit. Huius tamen notionis expre, si recentiori potius quam antiquo aeVO est necessaria. Concedendi enim et prohibendi notio in in antiqui Supprimunt, quum ea e contextu sponte in animum influat Ouid notius ellipsi, quam dictuit, crbi κο Gii et si Acmo θαι unte io, et Onως μ; Θ Praesertim id fit, quum in ipsa enuntiati , ne vocabulum sit, quod notionem an involvit. Si in hac enuntiationesin δένα.των ο δεα r)πῶν συνηγοινίας J Saepe accusant Oratores τους σιρα :-γους, quod tantum absit, ut reipublicae hostes fisi devincant, ut, otiosi domi manentes, seditiosorum cunsilia adjuvent, Otiumque et I bertatem reipublicae pertui belli. ων ξενων Intelli git poterates et divites ex aliis civitatibus, quos Pruducebant Iet, L . S. . . .. 55 ia , quam bc ne de Se uir, iue equitatibus
52쪽
atqire etiam ita commollitin Atheniensiit meruerint ii, qui aceti sa halitur. Novimus jam ex Corni lii Nepotis Timolli. c. 4, 3. Jason enitFrannum, qui in patria sine satelliti laus se tutum non a rhitratus sit, Athenas sine ullo praesidio venisse, ut, ne deesset Timotheo desama dimicanti. et hi et re in miῖν Perstringit Demus thenem, cui crimen Λειποταξίου alia παυαπο. c. 42. objecit. φυλακες cet. J Munus quasi indicatur, quod ipsis sit demandatii m.
τἐνδε τὴν stitii J Dedit Reishius ex Helmstad. εἰς τὴν δετῆν tu ναν, quod retinuit in prima editioiae B liherus, quum ita exhiberent etiam in posteriore notatur X ii
in altera praepositione in omisit Hecte, pinor. Nam iii δε iii mi εἰν ιν iungendum cum τὴν ταξιν, et i et cra 9ε' quod est multo significii latius, quam si praepositis terminum significat, ad quem Hoedie nou usque ad hunes diem. πα ροχ GTαθρρενοι a violai Diti P J Duod sequitur, est explicativum, την ποLtείαν διαπι 3τευο αντες Librarii nonnulli offendentes in verbo composito raro, dederunt implex Πιοιευοανιες. it ν ἐξελε, o l/εν Ut πtiocino. 2. ἐξελ rdo pro linplice te 3ω ita his ναοῦ λ/: . iis εοῦ, cor ipsi in altera editione Bela Perus exiet nisi a i pro vulcat μι ξω μι .
53쪽
in priore editione in altera revocavit, quod Vulgabatur antea, et, ιοι ot. Sed usitatissitariis est oratori hus pluralis οἱ o to vel de universa legislatione vel de in ulis legibus. a Flor inrra . . pro των vos o ν reponi voluit op ό ρου quo minime opus. Nam ad ver ha
Stephanus Aoristus conjunctivi, si a plurimis offerretur codd. bonus esset, significationem habens futuri exacti, cui respondet in apodosi futurum actionis durantis, ut hic tu ἰδ' τι pr φιεiσθε. Sed etiam Praesens peraptum, inprimis tum propter participium HOarες ιν νδ υνοιαν, tum ut mite monitum, continuam adhibendam esse attentionem. αν αἰτοῖ ζ In priore editione Behherus scripserat Pi ιν ταυτ0- , nulla annotata varietate, in altera revocavit Vulgatum. Recte. Nam tra ciuini et Icto, τῆ αὐλει non sunt res diversae, quibus idem tribuatur praedicatum, sed nci Ixi et, πολε non nisi amplificat notionem του sit αLetoid. Saepe qui dena legitur si et πολε καὶ Πασιν iv lit Demost h. προ υιες. p. 225. qua formula et tota civitas a singuli cives respiciuntur. 5. πύου θινων , Vide ad Tim. . . tibi de εὐθύνεμ sermo St.
54쪽
προςλt lisista Di τες Hoc Vocabultem, trud eis liliis at piarium uncis in cliis erat, recte his liberavit Deli herus. Ex ioc enim pendet qui sequitur accusativus τοῖς ἐτυρας in auxilium vocantes
oratores. Num de industria ooc ysi erom et προκαzελαι σανδεν Aeschines in eadem enuntiatione conjunxerit, non decernam. Duplex genus se chio v hic nae moratur, οἱ ἐκ G βουλευτη νίου et οἱ
ἐκ os di ι OD. di vide latur esse, qui ipsi Senatores, quum res a senatu cle liberatas proponerent, loquebantur, hi, ii surgerent pro orditi ex populo. r. imo θεν Προκίαε Lul βανον De parallelismo vide ad Tini. 18. τῶν ρχων Sic edidit Beli herus X e L . Vulgo των πονιων. Duod, si tempus urgeas, parum S aptum. Nam οἱ te torre proprie sunt, qui hoc ipso tempore tenent magistratum. I υθ υνra autem reddere debebant ii, qui magistratum gesserant, qui eo abierant. possit tamen o αι, χονιες quasi terminus technicus esse, temporis ratione non habita. Sed quum vocabul ευθ υνη genitivus muneris, cujus ratio redditur, non hominis, qui munus gesserat, addi soleat, quianaque alteram lectionem codices liaud contemnendi obtulerint,
κλεπται - νrM: ἐξελεγχί raro ι Oreti vim habet re vera. Kλεπιαι ντες est, quod lo dicimus ais tr liliche Diebe. Haec frequens est huius participii significatio, nec erat a viris ductis in dubium vocanda. Ἐξελεγχροι est κλέπε νης Graecis non idem est, quo ili ελεγχεται κλin της , Hinc quum verbum finitum participii formam induat dicendum : ξελεγχόit ενος λεπιγ i, o r. Sic etiam aliorum verborum, quae finita participium loco infinitivi junctum sibi habent,
55쪽
ει ευωπι, ubi Latini, ii us ile Veritate lecti uitis illi bitabat. Sed mim
cipio G πειρηκυ ait crUna participium ungi potest. - Ab lio longe diversa est participii ων cum ali participio conjutietio, ubi , i copulae vim habe , et alterum participiti in ah ljectivi vel substanti vi vicem gelit. Porso laus ait Euripictis Hec. V. 562. se rariSSima , inquit, participii substat itivi cum alio participio conjunctio. Nec vero tam rara est, quam opinatus esse vicietur vir doctissimus, sed haud raro a Viris doctis ad lubitata. Xenophon Synapos VIII, 2. ριτο Uλυς γε μην, καὶ ἐθω raro: ων, idii αλλω it ἐπιθυt εῖ tibi Schneide rus, inprimis mihi, inquit, o pist ἐρωuεro; displicet. Sine caussa. L eo ira νος substantivi loco positum, habitum indicat, nee am solam conditionem spectat Hellen I, 2, 2. ἐκ δ εο ς' Ω-
delen .lum censuerunt Stephanus et LeonclaviuS. Infra c. 50. o νεα-νωκος, Γερων ii viii ιι δια νερυ r γε vola νος, tibi Varia tentarulit viri docti.
ἐν coia o pii 0ι, Intelligit certamina ludicra, inprimi tragoediarum, quae festo tempore habebantur. ν oo ει ς , Ouuties de te Iibus novis rogandis veteribit sque abrogandis agendum erat, creabantur a posui Nomothetae. Erat autem huic rei unum iii pri in is tempus statum, anni cujusque initium, quo tempore legum censura solennis. Hujus ratio atque ordo legitimus optinae ex ipsis legibus cognoscitur, quas a Demosthene er-Vatas habemus iii oratione in Timocr. p. 706 sqq. Uberius lia eo
56쪽
De illillsmudi tam eii o9εται h. l. lion cogitaveri in verum votio- o ετ) inde filii te sic posito vocabulo saepissime est, quicunque legem ab Se rogatam perfert v. c. p. 7siam καzα δείλωνος p. ii 5. Belili OXon etia γαρ αν ποτε: γ εω ἐνεθυ ra 9η ol o9εr ηις ηλπισεν GμMPTa σεσθαί τινα - πολιεῶν τοσαλην με αροίαν; Orellius. λογοι κρείιτονες Hanc verborum collocati inem recepi ex eo l. Vulgo κρείιεονες λόγω. Sed oppositio fit fortior substantivo praepo- Sito, et ita perversa agendi ratio accrbius notatur Beli herus in utraque editione scripsit κρε&τom ex , in prima κρείcZους λογοι,1 altera λογοι κοείcτους. quidem in his termin. ationibus mss. standum esse arbitror. οἱ tu φυσει t/roto Aσιν Fortasse scri hendum ἔ, ut sit determinatio ad ιν λ ζ quidam, qui quidem natura clim uri ο- res Verbum , ad quod referendum ιν ς, est Posi. H horrαι, cui λλουν praeponitur et γε se itiitur, ut limitans aliquid saltem mitigationis caussa adiiciunt. Infra V. i. r ἐπειδι τροχέως διεynizε ς υἰ,oιαν IIIoi ire o Horio , συντες, τούς in πρωτους χρυ νους
ιεrριος τω ii Si dedi cum Deli hero. Vulgo sento ἐπὶ των. Praepositionem jam olfius deleverat, eaque abest etiam ab Hel inst. l. L eis litus opinabatur, in praepositione latere ἐπικουου τινὶ:quod deesse facile patimur. Non enim de eo sermo est, qui πι
Pus M. Corruptio videtur inde nata , quod στὶ vel ante ιiιριος vel post scriptum erat Plati deest in e.
57쪽
3. 4. ORATIO ADV. CTESIPHONTEM. 17
3 rati id luigi participio, quod resolvenilii m sit per interea dum cum verbo finito. Nec nos negantiis ita hoc fieri posse. Sed opinor Suo tibique participitina re Iimine pendere et foci ξυ adverbium SSe , quod plerumque tempus durans notionis participii contineat. 4. te, AR at tελεια τις curatust nim J Discrimen horum vocabulorum in rebus Atheniensium publicis dissicile est tonstituere. Schom annus qui dona subtilis et accuratus in libro de Comiti. Athen n. II, c. XI. egit de ma gistratibus, curationibus et ministeriis; sed fateor me non accepisse distinctam et verborum et rerum notionem Ante omnia verba videamus. Est regressio amotiore ad minus lavit magistratus ii potissimum votandi sunt. quibus libutum est, ut de rebus quibusdam consulant, uilicent
notione vocabuli est munuς, quo curam et diligentiam postulat, milius cuin imperio coniunctum. Oriam quam veroo P sine Ura et diligentia bene adni ini trari non nos sit, honoratur tamen imperio ἐiΠιιιελεια autem quam quana omni imperio non careat, id tamen non liltra con alium rem bene curandi et administrandi extendendum. Euphemisticam quoque significationem hoc vocabulum accepit, quum, qti id in socios imperium exercebant Athenienses, honesto nona in et Iri λ eiu uuncuparent. In dia χ ortia labor inest et molestia, mun
58쪽
igitii labi rius lina et inolestiim: Uod mili it χὐ sectatur, restigit, et qui inti λειαν Suscipit, non sine molestia recipit. Hanc e tu idem vocabulor uni primariam et relativam significationem esse existimo. Si eorum usum in caussa nostra consideremus, Demosthenes negabat
διακονιαν habuerit. Nempe erat a tri iri patritioni te in eius iis ius rem τειχοποιος electUS. Hoc igitur munus privatum, non publicum imperium esse affirmabat Demosthenes. Is r. - Idem fere clis crimen obtinet apud Latinos inter honorem gi si munus cisti λε re ct curam . διακονίαν Nilii frequentius in inscriptionibus os erum
publicorum vel etiam privatorum aliis de mali daturum , quam CVRAII
Oh θεσ/to θ kιαι Sic vocabantur se Archontes exceptis tribus primis, Eponymo Rege, Polemarcho 'Aποκληρου. veri, Una Si proprium, sortiendo a reliquis discernere. Sorte scilicet ducebantur initio cujusvis anni et in totu in annum ex omni civium numero, exclusis, qui aut nondum triginta annos nati erant, aut infamia notati fuerarit, sex millia i G, sit ν). Judici hiis it in ni-Versum constitntis, Thesmothetae, ad quos caussae erant deserendae, Ili eas cogno Scerent antequam judiet O tiadebantur, ex isto se mil- lium numero, Sorte ducta, exime hant quingenus, aut, si graviore S set cauSSa, etiam plures, qui, quum caussa a Thesmothetis in antecessum cognita ageretur, iudices edere at Hane sortem quum ducerent Thecmothetae, diccbantur ι ποκλx osor. Sortitio ista fiebat, ut e nostro loco patet, δε τω ληοξιω, quod erat fanum Theseo
sacratum. f. Matthiae Misceli Philoll. VOLI. p. 25 sqq. r.
hi δὴ non fungitur, sed ii tantummodo ι re εἱανουσιν Erotio νίας δικαOx.οίων, ut Statini lege ab oratore laudata desinitur. rellius. i αοχαιρεοιαις Sio appellabantur comitia, quae habebantur magistratuum a populo creand crum caussa. Haec in nycc habita esse testatur Pollux VIII, , , etiam tum temporis, ut videtur, quum de reliquis omnibus rebus populiis in Bacchi theatro congregari soleret. Cf. Suhi mann l. l. p. 322. s. Moeris p. 10. ἰοχωρευμ
59쪽
4. O IRATIO ADV. CTESIPHON EM. 19
χαὶ et cς thru τοὶ Ἀων Dχως Magistratus, iii in eundem veniunt censum. Non erat, ii vel Mai Elaiadus ιετα ιι pita, vel a Flor
rs urit ei Etit. J Ratione ce πῶν vicietur signifieare opera in testa, quis ni,n livibus , sed peculiarib H decretis mandantur. τειχοποιως P Hoc u ν τισι α de muris reficiendis videtur Selium anno. l. p. 1 9. r. latum esse l. X, 1 quum bellum Philippi immii eret. Insequente autem anno, quum omnes reipublicae pecuniae bello am non dubio necessariae viderentur, h0 quoque I l: rorum reficiendor una opus dilatum esse videtur, et, qui 2 ius curatores areati erant , dilato et imperfecto opere neque bierunt munere, aeque rationes reddiderunt, ideoque evenit, ut Demosthenes Ol. X, 3. mense Pyanepsione Novembri), quo tempore lata est te si phontis ei in eo coronando, τε ac not te esset Haec quidemst cliij manni sententia. Nili vero Ctesiphontis 'trare: Ol. X , P. idetur e se latum , ut dentonstrasse existina Corfinium Fast. ait T. I. Disserti UI. - Ceterum iv Reishius ante ἐπιοτε της addensum censuit, et addidit Beliherus, nulla notata varietate, in priore ditione, in altera inici p. νγε tot me: δικα D P ' ii cui a Dura ii ci ci o diti m. Caussaelii rimae ad num de magistratibus ante omnia deserendae erant,lii eas examinaret, interrigandi de criminis, argumentorum, e liuin ratione ac natura litigalitibus, ct judicium committeret aeonstitueret, iudicioque ipse praeesset. γεμω δικα iet 126m Ouam-uam vero non Archontibus solis iuc iis competeret, vio a
60쪽
τειχοποι , sortitoria ν δικαστ io ἰο adscrIhere. LI. In ratione tamen redde nil a redemtori hus operum ill licorum, Venit h. l. tirorum reficientiorum, o τειχοποιος quidni poterat SSe et hirto To δικα Ο -
ρίου, quod opera illa probaret, ut tuquebantur Latinia Orillius. Ου διακονεῖν αλὰ ἄρχειν Urget Aeschines vocabulum legis, quae
non de munere τειχοποιου, Sed de rei χαῖς proprio nomine sic dictis data erat. Hinc addit, quod is Sum αὐλειν spectat, δικιμι σθενχας iν
καὶ λογον κέα. ευδε υνο ἐγγ Pugειν Reis kius offendit in prouφων, quod oro et quidem ἔνεγρα ετο, sed io υνη δίδοTO. Verum ne curiosi simus in eiusmodi rebus Antiqui, brevitatis inantes, per eugma saepe duo nomina uni verbo uia Xerunt, quamquam proprie utrumque suum flagitabat Ou0d est potissimum λογος καὶ εὐθυνγὶ erat lejus, qui ρχ i gesserat, ossicium 3 προις τον γραl εατεα, opinor a
erat in foro iudiciisque, ut illorum jussu publicas tabulas et in trumenta caussa ruin quaeVis recitaret. Inde perpetita haec ellipsis. F. A. , olfius ad Leptin p. 2 id.