Oratoris opera graece. Ad fidem codicum manuscriptorum recognovit animadversionibusque illustravit Jo. Henr. Bremius

61쪽

4. ORATIO ADV. CTESIPII ONTEM. 21

2. ιν νοαου δικce a GJ νωι v pq ον In favorem legis stis fragii in ferre. Dativiis ad lithi locutioni pii goi διδυιαι, qtia nil significat iis fragium ferre, eum lesignat, in cuiuς favi rem fertur. Vide uti mannes in in ii id orationis Demost h. in

5. ν οὶ Praesens me non offendit, etsi futurum seu tur: ε ει reo oo ς. Ibi nim verba ipsa recitat, ilibus Dentosthenem in oratione usurum esse opinatur. Nostro autem loco ea respiciun tiir, ita hoc ipso tempore Demo pthenes in circulis privatis jactaverit. νει ic ς καιον Error hic videtur inesse, an consulto commissus, ait furtim subrepens, non decerna in Veritas est in ipso psephismate, quod tulit Ctesiphon, et quod servavit Demosthenes περὶ or ετ . Ubi p. 266. haec legimus clx μοσμενη - - γοῦν se ενος ἐπιμεHia ἐς των

a b ex parte etiam , qui habeto εἰ arctoruι. Ceteri habent ἐξ isto ara orici quod potius librariis videtur de heri, quam alterum Attici enim, quamquam non omitino refugiunt, praeteritum Passivi in verbii δε α ζεσθαι et compositorum sigirificatione passiva adhibere . tanaen in illa saepius id significatio lae activa i , ursant, ea que igni Scati ii varietate lectionis videtur praeferenda.

62쪽

22. AESCHINIS s.

tot et 1ρεῖς Behherus in priore editione dedit τοὐς ἔμμας, nulla

notata varietate , oh secutus forsitan praecepto Attici starum , qui negant Atticos accusativum pluralem numinum in t contra Xisse, nisi praecesserit vocalis, et tum iu ς. In altera edit recte vulgatam, ab omnibus, ni fallor, codd. firmatam lectionem revocavit. Plura enim apud praestantissimos Atticos loca omnium II s. auctoritate defenduntur contra Atticistarum praeceptum, quam ut omnia mutare ausim. In varietate lectionis optimos codd. sequor. rq ι Scholiastes ad Thuc. I, 25. sotta X plicat τι άις καὶ προεδ γίας , Cives dehuerunt victima et alias res, fortasse pecuniam quoque erogare in templa, sacrificia et alia ejusdem generis; ac de his ipsis vel parte eorum acceperim τα γε ore Aeschini memorata in loco insigni orationis in Ctesiphontem. F. A. Wolfius Proteget in Leptin p. LXXI. n.

L εολπιδας κω γρυκας J Familiae dirae sacerdotum in aeris Eleusiniis, quarum illa ab Eumolpo , haec a Ceryce genus duXit. Eumolpi nomen modo tributum compluri hus, modo complurum hominum res et faeta cumulata in unum. In primis numen illud illustravit institutio mysteriorum Eleusiniorum ad quem tamen inter plures Eumolpo illa referenda esset, incerta fama ferebatur. CLIIerne ad Al ollodor. III , 5. i. Mortuo Eumolpo Kῆ0υ supererat

frater, ut dicitur, natu nainor quem tamen ipsius K Ουκων progenies

filium licit Aglauri et Mercurii. Hunc tradunt primum musicam ab Apolliue di licisse. Pausanias L. I, 3. I.

τους et octoχους Behherus scripsit in priore editione o et oi1 ρ'ιρχας, et primae declinationis terminationem ubique reqtituit in altera ςs. cetionem revoeavit. Vere videtur oeckhius Staat h. II.

. p. 133. Onere, τρι Gαρ coet antiquiorem esse formam. In oratoribus

.erte ubique an formam praebent Μss. vel onines vel Optimi.

63쪽

i ιδι νι ι Hoc verbii est propriit de iis, lai liis miratisve suorum ii rei pii blicae Ommoclum ultro iiii pendulit, quum vir patriae amantes publicis angustiis sponte succurrunt. Substantivum hinciterivatum in ἱδ σια te una inprimis parte dicitur, qu Una tempore belli cives voliintariis collationibus, pro suis quisque facultatibus, reipublieae subvenit int. Ville Scho mann de Coni iti Athen n. p. 292. Ceterum ἐπιδι doliti et imo διδοι icec conSult videntur ob paron OmaSiam opposita.

δικι σιν δεύων Bel herus in priore editione dedit ex e s lira

δικ iniων, in poSteriore recte vulgatam revocavit Saepius iam monuimiis Aeschinem amare abstracta l)Onere pro concrctis. Cf. V. C.

Reis itus cicilit ite conjecti ira, atque Beli erit. Secutu LSt, nec ego ait Su Suin qu cuuii in novare . Aut Omnia monen l. m, cuncta haec vocabula in crinultis libris ile esse. Scit nos specten habent ii li- tamenti, nec apta satis sunt, quae Sequuntur, basi ἐν it Erg.cer VOi, antecede litibus. Oui vero codices vocabula praebent, legunt o P κεῖ IκUOi 0 Πῶν - UOιον i. ειν. Scit epitheton A Ucii obaro aptum est consilio Areopagitarum, noti rebus, quae ab eo tractantur. 2, U-ootia τὸ plerumque quidem in vitio ponitur, et nutat Onaiti m lion solum tristem et tetrician vultum ahentem, ei lingentem vel augeti-tcai. Hic autem gravitatem non uis et se venitatem inclicat.

64쪽

ri AESCHINIS .

cum σκυθρωπὴς transferendum se saepe graves et severi tristes dicuntur, quoniam a jucis et hilaritate alieni sunt r. - , ν κεῖoκυθ ρωπόν καὶ ων μεγίστων κυοίαν semper mihi displicuit . quidem censeo longe leniore mutatione e codd. vestigiis ita hunc locum refin-

i. e. unu in quemque Areopagitarum, qui ibi ἐκεῖ, ἐν Αριίη παγμ' tam istes sunt ac severi, idemque ma Ximarum rerum arbitri, nihilominus ex vestris sententiis subiicit rellius. DUὁ γα ν πατοιor ἐστιν Droiς Martilandiis et Reishius ne gationem addito puncto praeponere volunt, ut responsionem ad antecedentem interrogationemra quo non optis. Ellipticum usum particulae γὰρ iam attigi πα-πρ. 39. atque in primis γὼ o caussam continet responsionis omissae, de qua supplenda nemo 'test esseduli ius. Vide Bosti l l. p. 809. d. Schiis. Si haec enuntiatio satis docet negativam responsionem supplendam esse Areopagus qua talis non coronabatur, quamquam de more senatit quingento-rlim munere absoluto. Nam Areopagitae munere ad mortem usque fungebantur. oi'. ἀγαπωσιν et J Non usaei ipsorum dignitati, ut quis nil eommittat, culpa vacet, sed eorum muneris est eum, quiculique

deliquerit, puniendi.

ad 3λ l ετεροι 1 rooες ρυ φυ; σι J Tρυ tu proprie dicuntur, qui selieiis et luxu indulgent Ouum vero ejusmodi homine facile etiam in petulantiam et protervitatem incidant, en Si praegnante significat petulantem et protervum esse, mi di m civile in X cedere quae significatio hoc loco obtinet. Ja in Pischerus ad Plat Euthyphr. c. 13. monuit, o i ii i ii complecti Omnia illa

vitia quae insunt in hominibus luxuriae deditis.

65쪽

exempla vocabuli octo cum participio iuncti ubi vis sunt obvia Pro των νοl ων mavult a Flor τοῖ orani Sed vide supra c. 2. ias' i J Male hic Ieddi magistratum monet Taylor, sed adverbialiter significare omnino quae frequens est significatio. Cf. Vigerum Hermaniit p. 24. r. - An haec sigra: ficatio in legis for-ntula locum habeat, valde diibito imo lunke simplicius et . . . et ita fra g. l. p. 468. Betili. O Xon vocabula res χν γ πεύθυνον unguntur, magistratum rationi reddendae obnoxium; nisi utrobique Scribere praestat ρχῆς πευθυνον ut . 26. p. 4bb. Belili irer πιοῦ

opera ut perfecta et absoluta deserere, si sunt imperfecta nec absoluta. et1 ν υσι ιν καθιε Οἴν J em familiarem in usus sacros convertere, sive circem escit diis osterula tr. Sive sacrificia. Hoc verbum probis Atticis usitatum esse hae significatione, non oc σαι, Ermat Phrynichus p. 192. idque verum esse docet Lubeckius. Infra 34. Pro καθι oti sui perperam habet i ,τιεθωσαν.

'οίητος εγο νε Nempe pater quum demonstravisset filium suum

66쪽

ἐκ proli ος εἰςnosi γος γεγονε Videtur autem lege prohibitum fuisse, ερον Πευθυνον κ7ro δε εον γενεσ9αι , quoniam , qui uctorii ς judicio cadebat, ves civitat qua poterat amittere. π1 Iωκi ς J Sic dedi cum Behliero, qui vulgatum irri δεδο, κα ς ex solo notavit a. Ouod restituimus, invenitur etiam inmeimst. Eodem

modestior Summa milii videlia dubitationem habere. Nempe decem

constituti eralat ειχοποιοὶ, singuli e singulis ii bubus lis κοῦ et ςdι κ νηοεθὸς, e Pt: blico reipublicae thes a tiro, decem talenta assignata luisse vicietitur ad Martis reficiendos. Num aequish te Partibus inter Singulos divisa fiterint, non decertiam. Dcnio, thene cdit e Suare familiati tria talenta praeter id, quod acceperat, impendchat.

67쪽

6. ORATIO ADV. CTESIPII ONTEM. 27

p. ἐπὶ hi Sto)Dιχ Sectitiis filii Achlieriam, ili Si itellit cum Meail. Hel inst. et i e . Vulgo et mi θεω it κων, it Od pili lii eminem inveni neque oratorii ira ire lite grammaticori: m. Variae constructiones leguntur, si de iis sermo est, quae θεωMκα Spectant. οἱ πεοι et ori εο ρικο γ ouo inveniuntur apud Demosthenem Olyntia III. P. 1. ἐπὶ et o θεωοικεῖ P aput eundem mi, στt p. p. 25 . ἐπὶ Ῥ

norunt Grammatici qui certatim nos docent, quid sint Eois ικα.

68쪽

ilia uncis sic uisit Deli herus in priore editione in altera it clevit, quem Secutus sum, Xistimatis esse duo glosse iliata, quorum alterum genuit alterum.

las conficiebat quavis prytania, in quibus inerati. rationes redituum, quo acceperant quaestores, ut appareret, an ratio a quaestoribus rei id ita iusta esset. Is erat, quem nos nri chis et Ner Vocamus. Pollux VIII, 8. scribit, primum eum suTragii electum, OStea sorte ductum S Se.

69쪽

Isti tot o et Hegemon orator sitit ex illorii nil mero, si in ullis litteris erinliti ad elo sientiana exercendam acce Sser illat Philippi inurietibus corrii ptir Macedonum partibus favisse dicitur. Eu in legem de cura pecuniae theatralis o ιγ ,αφεῖ reddenda tuli Sse cogno- Scinius e nostro loco. Periit una cum amico Phocione Rulin-lienti Histor aerii. Grati. Graece. p. 76. S.

δημο0sia καὶ πλιυς α Pucro υσι διασαφεῖ. f. Loechi Siaatsh. I. p. 171. S. νεωιρίων Betili erus in priore editione scripsit νεωρῶν, Stephano, Opinor, obsecutus, qui in Thes. L. G. T. II. p. 100 b. s. U. νεω iis o

enim, interprete Hesychio , esse do δεο φυλακα. In altera autem editione Vulgatam revocavit , anaque retinui. Oualia quam ilina te phani conjectura et aute cedente vocabulo et emendat iunis facilitate coria mendetur, non negligendum Aeschinem amare, abstracta ponere pro concretis etia in si Ver par uni conveniat, concreta et abstracta conjungere, simile tamen Xemplum, quamquam item a viris doctis mutatum habuimus Tim . . . si v TUPα ων καὶ των λιγαρχιων. Marklando auctore ανγην, ut additum a glossatore, est uncis inclusum.

χct TOῖς κινευιν ι nocta κν M. Respicit locum liuoydidis L. VII, v ., ubi consulendi interpretes.

70쪽

30 AESCII IN IS .

Odo ποιοὶ Hie in igistra tuni designat, cui cura mandata est Viarum tablicarum et militarium aperiendarum et Hlniendarum. κcta πεδον Ti. otii διοίκησιν ειχον ἐς πολεως. J Suspicatur eis kede Hyperb. P. II p. 22. hoc Aeschinem verbis au Xisse, ut eo magis videretur Demosthenes rationi reddendae tanti tamque multiplicis muneris obnoXius, neque ante quam rationem reddidisset, coronandus.

, Duare de illa conjunctione magistratuum aliquid erit detrahendunt, praesertim quum et repugnare videatur Atheniensis rei publicae mori. munuscula potius minutim singula fere singulis attribuenti, nec alio testimonio confirmetur. Ouod si conjuncti paullo post Chaeronensem pugnam magistratus fuerunt, id nec plebis in theatralem pecuniam amori trihuendum, nec fiduciae in Eubul positae quod Aeschines, ejus assecla, praeteXUit, quum et potentiam arrogantiamque Eubuli dicere posset sed potius urgenti temporis post pu e n im Chaeronensem

necesSitati, quae tum maXime complura munera in linum, quo meliuS gererentur conferrri I sit. ἐπιοῦ O λας πεῖ αλ De his vocabulis Sermo erat uota re. L . Hic in genere significantur multae, Gelds. rasen. καθαπερ καὶ 1 Hλοι Bel herus in secunda editione καὶ cum

aliquot codd. omisit Althi videri in ejusmodi locutionibus librarisscopulam omisis Se potius quam addidisse, patet e nota runci ro. 3.

X&ιρι, rid ob Chaeronitas aut alius intelligendus, a qui Ol. X, 3. Archon fuit aut is anno 2. Ol. X. Pseu deponymus esse debuit. Certe quod hic narratur, non potest accidisse l. X, 3.