Opuscula philologica Iosephi Laurentij Lucensis doc. theol. ad illustrissimum ... D. Fridericum Cornelium cardinalem

발행: 1630년

분량: 499페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

stuodlibet audendi semper fuit aqua potestas.

Attamen, nunquissi sabularum inuolucris verita. tis arcana vates occludentes vaticinaban turi' Quid igitur mirum , si Alexander ab Alex. cap. I I. lib. I v. Genialium dierum circa medium, dissentire ab hoc poeta noluerit, cum inquit; Hoc insigne Iouem aduersus Ti. tanas. sde Aquila loquitur 9 usum ferunt; inde ad CretUes, a Cretensebus ad Troianos , dinium in Latium ab Aenca traflatura deflexisse , quo ponea Romani veluti praecipi o rexilla In bellis Ui sunt. Propius ver) est quisl Ioue dimicante contra zaturitum, Aquila augurio tanquam felici, ct fortunato regni victor euasit. Quo exemplo Romani Aquilam, eluti auspica -

tismum signum habuere. Verum enim vero, quia ut dixi)sine ulla scripto. atum auctoritate, gratis,& hic assumere videtur; Dialecticorum more,assumptu liberrim h negabo. Nam si in hoc ullus coniecturae locus; m illi liceat coniecta. re; illis enim totis suffragijs refragari mihi videtur pace tantorum virorum vir pereruditus, sic antiquissimus Dictys Cretensis,qui lib.v. de belloTroiano tertiam refert sciatentiam, cum inquit, Quo quidem spectaculos loquitur de quodam portento Tioianis viso in i pis sacro se perculsis, atque attonitis omnibκς, subito Aqui 'a

Iridore magno immittit sese, atque extorum parιcm eripit, moxquὰ superuolans ad naves Graeorum pergit. tali auspicio motus omnium animis prax Miat, Gracos dominos fore e rum, qua apud Troiam essent.

Numquid igitur aues sinistras, pro suis signis Tro,

ani constituerunt 32 m obtusa a eo genabant pectura Teucri. Deinde in mutatione illac ypeorum, facta noctu, quam refert Virgilius in II. Aeneidos , interprcs tantum meminit Palladis,& Neptunis quae Troianor ulΓ, dc Graecorum insignia fuisse ex alij colligo. Mihi tamen vero similius , atque ad veritatem Pro - ius accedere viderer . si s saluo tamen certiori calcu. o) non aquilam,sed suem, seu scrofam Aeneae in in.

signibus extitisse, Messalae Coruini, de progiente Au

Aquila usu,

a Ioue bello

Gitantum. Aquila au- surtum Ioui

372쪽

Corum 6. sententia. Sus Aenea

Romani sue

malvati in

insignibus a

Troianis.

Massala

gusti auctoritate nisus, rationique innixus', dicere auderem; Quod insigne inquit vexillis Antenori, ει Aenea Disiet, sine quadam rei memoria baud praueremdum arbitror, R quae Iequuntur:& paulo post,haec subnectit no ali. na, Armaque fixis, hoe est, in templis arma, ct insigne a stram suspendiis, S quae deinceps subdit; Ideo arma fixit Troia , Troia Iuli inter armalcmplis affixa ui morum insigne, qma

nonnulli asserunt. Troia namque vulgὸ, Italic8,latinique, scrosa, vel sus duitur. I x qui tuas rebus infero non prorsus a vero aberrasse Alexandrum ab Alexandro lib. IV. capit. II. Pliniumque cap.iv. lib.x. amrmantes, Romanos

suem potius,quam aquilam accepi sse a Troianis.quandoquidem idem Messala Coruinus paucis interiectis haec habet.Eadem Aeneam Lavinium opplas Rruxisse aiunt, simul f hinc scrofa signum Troianis ortum quidam tradidere, seu ob iniecti fundamenti regia sedis memoriam, seu quia qui tis genti serosa signum dederat, seu ob acie reum insigne nominis

Troia, quae buic vocabulo animalis, vulsὸ, Italic/, includitur, ut supra memini.Praeterea, nonulli referunt historici, Aenea more nauigantium inteν eatera animalia ad rium vescendi, Nsit, suem vivam secum dethlisse, ac ex oraculo responsum habuisse, cum teneret Italiam, dimitteret eam, inde, quo reperta foret , sedi eius conderet, em, quam in Campania oris apud Auernum lacum, Baiarumque fines dimissam volunt, mox supra Tibridis ripam,' quare elatam scrofa vexillum: quo circa ue enus ab Aenca in i I I . virgilii Aen. Vade,age, ct ingentum factis fer ad aetbera Troiam. Idest, in ligno Troianum. Ideo idem mel Virg. eodemi Heleni nomine, Signa tibi dieam : tu conditu mente teneto. cum tibi sollicito, secreti ad Itiminis undam Lictoreis ingens inuenta sub ilicibus Ihs, Triginta ι apitam foetus enixa iacebit: Alba solo recubans; albi circum ubera nati. Is lacus Vrbis erimi requies ea certa laborum. Ad hoc confirmandum subnecto, quae Dionysus, Halic. in primo suarum antiquitatum refert , qui maximo in hoc cum eodem Messala Coruino conlcn tire videtur, dum ait. Tr Dissiligod by Gorale

373쪽

Sed pon totidem annos,qnot porcellos suspeperist, ait r. mo νωm. 6 senurbs m fortunatam, ta amplam ab eius posteris condium iνi. t Aeneam Hris,cum hoc inteὸexisset, eamque diuinam voccmo se iudieasset, Dei imperata fecisse fer t. Aiij vero diiunι huic viro vebementer sollicito, Upra dolore corpus languidhm habenti . o neque in castra discedenti. nee eibea νlics sumenti, , Ied illie , ita ut forte erat, noctem illam cubanti, magnum quod dam, atque admiran m spectrum, forma cuiusdam Dii panii assumptά, in somnis anisse, ct de rebus paulo ante memoratis eum monuisse; sed utrum ad veritatem propius accedat, Deus nouit. Pinridie verὸβ s, triginta porcellos pcperiβe fertur, repost totid m anncs a Troianis alijs γνbem este offitam, Aeneas vero foetum Iuis νηό cum malle Lisspenatibus immolauit, in eo spatio, ubi nunc est quoddam sacellum, quod Lahinienses se.

erum exist mantes ab eius aditu arcent cateros. Quae omnia

certo certi sis, & Iuce clarius innuunt, suem potius, quam Aquilam Aeneae fuisse Lacram,Vt quae tam bo' Sus ρο is, ni,& fausti ominis, tantique imperij auspicium in D quam Aquitunatissimum . At, ne quis putet viros eruditissimos ta signum opinantes a Troianis in Romanos Aquilae vim deri- λωσα. uatum, tanquam Senatores absque prouocatione decreuisse, tanquam legatos sine mandatis haec litteris

mandassae, quia mihi meus Achilles, & illi suum Aectora implorabunt, Dionysium dumtaxat, ita pro illis Vsi

dissertantem, Dum autem urbs Laalaia condereturin ec pro. digia Troianis c blata ινadunt, tum ignis in m more δε a sponteaceensus aludit,lupum ore materiam aridam tulisse. N iis ignem )is, contetisse. Aquilam vero aduolasse, alarum agitatione Ilum Li. mam ex. itasse; sed vulpem eonatibus borum magno sti illo se opposuisse, ta cauda ius lumen intinctd operam ded ei uti . c. qui ab aliis accendebatur extingueret, ta modὸ eos, qui ignem aecendebaut victores fasse: modὸ etiam eum, qua flammam

cum contra illus nihil amplius moliri potuint l, irrito conatu discessisse. Aeneam vcrδibuere animaduersa. dixisse ferunt, Cc-ιoniam ictum fore illam quidem illustrem, G admirabiliU, nomentur celeberi mum ad puram, sed eius incrementa popalissinitia Diuiligod by Corale

374쪽

fultimis inuidiosa, ct molesta fore; tamen eius aduersarIosab ipsa superatum iri, quod fortuna beneficio numinis diuinitan rem humauis inimicitiis, ac inuidiά long/ potentiorem esset halitura. II ac igitur tam manifena prodigia Troianis blata dicuntur , qua futurum urbis fortunam indicarunt, atque eorum monamenta in Lauiniensii.mforo extant. hoiu animalium aere

It.sua, qua ibi longilsimo tempore asservantur. In tanta itaque scriptorum primarum partium dissensione,cui aqua non haereret 3 res haec omnis longo nimis petita, & antiqua, fortasse antiquanda, aquilas ab Aenea usque petitas. At coniectore opus, ubi locus coniecturae,& opinioni, Ideo liceat de me fari.

r. . in Ite pe res quocumque ferent, quocumque peν undas.

ita dii Clastisimus vir mihi semper carissimus lustus Lipsius, nari sim, quam bene rem coniectare, ac pene act- qui, vel diuinare videtur, cum in I v,de mi liti a Roma Da dial. v. liaec habeat. Siguum legionis Aquila , ut sup a te- Iigi, nec nisi unius νna, immὸ nee sociarum quidem, oe quia bας pra ipui ta imperii signino iungi sub eam socios volucrunt, er auxilia nou seorsum habere. Huius origo variὸ petietur. A Ioue alii, qui hanc insigne militia bubuerunt. quidam a Troiaηis. ἴgo Iortasse nihil errem, s aut ipsos a se Romanes re- Romanis G perse dixerim , aut vicinoram exemplo, Haec ille . Ne ta-i n n videar , i s aius addictas iurasse tu verba mngsri: Quo me climque rapit tempestas, deferor bospes.

i Temporibus Romuli, aquilae usum non fuisse mPlutarcho in illius vita colligo, qui nusquam aquilae meminit; haec enim de Romulo habet verba , Ipse etiasecum loquitur de Romulo) agebat magnam armatorum manum in centurias ir structam, quarum singulas ducebat vir qui iam herbaram fasiculum basci alligatum praeferens, qui postea manipuli nuncupati sunt, εχ hocqu/lapsa consuetudine, rique ad nos ram aetatem manipularijs in easris id nomin manisi βι. Manipuli deinde in aquilam mutati,ut docet Ovid, , Fas lorum, III. Illa quidem foeno, sed erat reueremtias aeno, uantamγunc aquilo cenis babcre illo. Diuitirco by Cooste

375쪽

s V MOPSIS. 7 Et mihi quoque si qua sides,si bene memini nul-

Ius occurrit auctor, siue Iustoricus, siue antiquitatis indagator fidelis, quippiam tale proponens, de aquilla Romulo in Tarquinium usque Priscum; quod subis innuere videtur Alexander abAlex. lib.&capite supra

citatis, cum ait. Signa militaria, qua exercitum p reconstitueratnt, climacics c ducenda, ct manus tam hostibis conserenda forenit, a principio ferre,manipulos fuisse acceperimus, quos hasis aιligatos signifera deferri, illis praΩιntibus decernere solebaηt, Unde, , manipulares dicti. Ancto mox imperio, prorogatisque sinibus quinque signa arario deprcmi, mili timacies, ac legi cnes praeire assuerunte Hac fuerunt aquila, lupi, minotauri, equi,'apri s. mulacra

Sed quam tenebricosus , sibique contrarius hic vide ur, Cimmeriasque tenebras huic obducere , atque eas palpare sui dicitur) cum pugnantia dicat sequentibus3 Quae tamen in ejusdem capitis fronte habet, historiam verosi milius refert. Quamobrem set si ego de gente Etrusca in pro eadem tamen in mea tribu suffragium ferre mihi liceat i nec mihi refragante auctore grauissimo, Diony sio videlicet. Ille siquidem lib. primo innuere videtur, regnante Tarquinio Prisco, quincto Romanorum rege, RO-manos ab Etruscis omnia imperi j insignia Disse mutuatos, cum enim Redera pacis Tarquinius,cum Etruscis lancire vellet, post inita multa certamina cta reserente eodem Dionysio.) His responsis accepis, legati abierunt, Caepaneis post diebus redierω t, ei non Iesa verba oster ntcs, sed etiam imperi, insignia,quibus ipsisu s reges ornare Diebari, portarites,& coronaa area o fellam ebura asceptii ii in sum rutate Lamf I LAM habens tauicam surpureo mouroq; distinctam, togam purpuream, oe pictam tac. Et paulo iri serius.Tarqui1 Ls tamen bis honoribus aeceptis, non star est Utis , t maxima Dis Itinianorum θν ipωκm stribit; Ied cion ad Senatum , populumque Romanum citis rci cognitio. nem retulistit an honoι es oblati recipiendi sent postquam ounts id ville cognouit, tum dere umecsaccipit. Jc paulo post. idem ornatus mansi ii ipsiussuccessoribus, postpuos reges annuis Alia siena

animali u audita mampulis. Alex. ab

rius.

Etruscis Rσ

376쪽

anni is consulibus excepta corona, togaque pidia, nam bae sos his a it myta sunt, quia inuidiosa τidebantur, libertatique eonis Aquila insi- iraria eu grauia. Sed altius rem indagemus, si fas Ingης' Drῆ, Xenophonte ce Cyri expeditione lib. primo haec lego. V Hieaatim regale siguam agnitam , auream aquilam in pelia adfammum hastam alligata. & in Paedia . erat autem ei signum

aurea aquila in longa hastά suspensa, ct nune etiam id insigne, hila Pὸν Pe Drhm regibus maηet. Quare a Persiis usque Aquilaesa, i . in quo Vsus emanauit. Persarum aquila differebat a Roman

inferret ab Iuna , quod haec modica ex argento su minae hastae insic aquila Rο- stens alis cxpansis, pede fulmen aureum tenens, adeo m norum, vi baltei latebris a signifero potuerit tegi, ut refert Florus, libro I v.at Periarum, amplior. Cur autem Persae

aquila usi, idem Xenoph.de Paedia lib. r I. in principio, ' a disserit, quod aquila dextra apparens, dux itineris ad Persidas luerit satis omine fausto, & auspicato. Quid hac luce clarius 3 non haec Boeotica aenigmata, neque opus Delio natatore lectori, ne prauocetur, siquidem Dionys. grauissimus historicus ab Etruscis in Tarquinium Priscum a Tarquinio Prisco in Coss. usque haec imperi j signa emanasse palam fatetur. Vnus hic igitur face historica in talis tenebris praeire mihi videtur, atque ad Coss.vsque . quasi manu ducere ; Sed quam longissimis interuallis tentabundus lento pallu vix Pgredior. ATarquinio Prisco ad Coss. miru quam rara mentio huius aquilae 3 aliqua tamen .

neque obscura in L.Floro, & eodem Liuio. Florus in sua historia de ii. bello Punico,in Trasimena clado

haec habet, de Flaminio Cos. loquens. Imminentem te- . H-ρὰ merario sucι cladi m p dixerant insidentia signis agmina, σDei is in Q ILAE prodire nolentes. Annon aquilae vi in hoc GI.ι coss. tempore Romanis 3 Etsi T. Liuius in i i. Dec. I i i. cum de eodem loqueretur bello,eademque caede, signum, non aquilam vocet, dum inquit, Insuperiuntiatur,signu, omni vi moliente signifero,conuesti nequire. Dion. l ib. x I . ait, qui 'a exbua quadam est sacelli effigies. inque eae si aquila auνea collocata ;on lituitur autem in omnibus legioniblis Roma-xis, utqueprius bybernaculis sertur, quam νnmersas exercitus

377쪽

redula . Tam aquilam hasta impositam unus quidam νῖν ρον Aquila intisat, cuius basta pars infima praeacuta est, ut in solum figi queat. Idem tamen Liuius crus in Decdib. I v. de inquisitione a Scipioite secta , qui primi in Carthaginis Novae

moenia irrupissent, ita reteri. Stare hine legionarios milites. hinc classicos, per omnes Deos paratos iurare,magis, qua ν lint, quim quasciant, ver.i esse, oba ingere periurio,nonse

soli , simulque caput , sed signa militaria, O A PF ILAS; sacramentique religionem. Quod tempus quincto tantum anno post Thrasimenam cladem sui Dreperio, nam, nisi me sallit calculus, illa fuit ab urbe condita anno DXxxv.Nouae aute Carthaginis cxpignatio anno Oxx. πως με

A. V. C. Plutarchus in Fabio Max. His dictis imperat, tarc quilas attollant,ct se omnes sequantur. getius etiam ha ' qius meminit litar I .cap. xm .& Ual. Max. Aquilam scilicet, primum totius legionis esse signum,cuius Aqu i- Iiser custos. Dionysius Halic. lib. x. Rursus eum in pratia accidisset, ut Praseetur nostra legionis eaderet ει Aquilla in basium potestatem veniret, eodem modo pro tota legione dimicas, o Aquilam recepi,o praefectum seruatii, qui mihi pro auxilio tunc sibi luso gratiam referens, suo primipili munere cedere Aquilam tradere volebat. &c. Haec Dionysius habet in lib. x Salustius Coniurat. Catil. in fine,ipse cura libιris,oecolonis νομο a lam vistis, quam bello Ombrico Marius in exercitu habuisse dicebatur. Caesar Com. de bello GaII. lib. I v. qui decima legionis aquilam ferebat, eontestatus Deos. ut ea res legiοui feliciter eueniret, Desilite cinquit commilitones, nisi vultis aquilam hostibus prodire, etc. Seneca Trag. Τhebais, actu I r. Aquiidque pugnam signifer nota vocor. Aginia GaVbi videtur innuere Graecis quoque in usu suisse aqui eis etiam Ias, sed videndus Aelianus, Leo,Vegetius, Modestus, gnum milia

Valtrinus, Cyllenius, Feretrus: An ut Romanis, itaci Graecis aquilae usus 3 Apud Persas aquilae usus legitur quoque,ut dixi, in Q Curtio lib. I I I. Inter bacaquilam

auream pinnas extendenti similcm saerauerant. Sc. Ab hoc

tempore deinceps Romanis in insignibus aquilam, elatam, eamque in legionibus cultam , quis nisi talpa d. iacaecior non videat Z Subscribit huic Plinius capit. Iv. lita x. dicens. Romanis eam legionibus caius Marias in septi

378쪽

mo eonsulatu suo propνiὸ dicavit, et antea prima eum quatuον alνs usti. Minotaurii equi, aprique, si gulos ordines anteibant.

Paucis ante annis sola ante aciem portari coepta erati reliqua in castris relinqtiebantuν. Marius in totam ea abdicavit. ex eo no.

rasum Aon ferὸ legionis isquam Θbernasse castra, ubi aquila- Aquila sta rum nou sit iugum . Idemque supra citatus Florus lib. IV. - astris. de bello Germanico, dum Vari in se m em internecionem recenset, Signa sinquit) aquilas duas barbari possident, tertiam signifer priusquam in manus honium veniret,e uisit, mersamque intra salibet sui latebras gerens in eruenta palude sic latuit. Quarum aquilarum alteram Stertinius Germanici ductu recuperauit, ut Tacitus refert in primo suoram Annalium, Bruteror sua urentes expedita cum manu L. Stertinius missu Germanici fudit, interque cadem, ta radam reperit νndevigesima legionis aquilam cum Varo amisesam. Quibus locis, alijsque quamplurimis, tam Gesaris, quam aliorum primae classis scriptorum apertissime constat, Aquilae usiam in bellis non alienum a RO-manis, illamq; religiosissime cultam: ac, si mihi ocili, a Tarquinio Prisco ad Thrasimenam cladem usqui

quod interuallum, puto, circiter quingetorum anno' tum aliquot auctorita tes in medium proponerem. Ad haec ; a me stare videntur Rosinus in suis de antiquitatibus Romanis libris,alisque eruditissimi nostrae aetatis scriptores, de tempore scilicet Tarquini j Prisci . In his prae ceteris consulenda antiqua numismata, in quibus in scriptio ines, imagines, seu ηκ-νες pIurimae, quae non mihi prae manibus, ad hanc antiquitatem

Sentim, in Apri, aurem mihi Vellicat, ut Laconich de Signi si ve-eexistam in xillis, & Aquilis, ex probatissimis aues oribus muli quo discre in pauca consera. Discrepat sigina a vexillis,& Aquilis. Emς- Signa illas imagines supra narratas ex Plinio praeme gnatolida serebant, & Imperatorum etiana,& Ducum, quae ninqηρ JU uem in legione suisse, quot cohortes, lego,apud qu*ν S, a Quia Nnquam ad asylum pecunia militaris captiui, &c. te.

ηαz nebantur et Praestrebantur Proconsulibus , & Pia

379쪽

Vexilluerat insigne, in quo imagines passim Deo

rum, Imperatorum, DucumquE militarium erant depictae, in formam iactatum aedium vexillorum, quae nos cum Cruce Veneramur. Vexillum pedestre triplex Romanis, centuriarum,praetoriarum, & auxilia. rium . Centuriaru tribus constabat ex vexillis,unum- quod J:c Lxxx VI. homines complectebatur. Primum vexillum triarios ducebat,ueteranum militem spectatae virtutis; Secundum rorarios; Tertium acceniss. hi dicti vexillarii . Praetoriarum cohortes Prpetorianas continebat passim , in proris nauis, limitibulqud Romanis, ubi Pr Ioles,& Praesides agebant Vexilluauxiliarium pedestres cohortes sociorum , &auxiliarium gentium p cedebat; Hoc vexillum , si totius exercitu Mauro, gemmisque interstinctima, dictus, La-barus erant,& alia,quibus supersedeo. Aquila erat unica in legione,cum plura, dc signa, dc vexilla extarent huius figuram ita ex Dione Canio, latinh, ferculum est paruom in quo Aquila aurea collocatur , et is omni iusto exercitu ab Aquilifero hasta longa νε astra defer-

Rnte Aquilam incedebant Praefecti castrorum, Tribuni,ae Centurionum praecipiat,&apud hanc sontes religione se tutabantur: si plura aues de his, Consule . Virollan rei Larium Comment. Reipub. Romanae, de Draconibus , & insignibus multa erudith disseren tem. Eruditissimus Lipsius in sitis dena ilitia lib. tu, resert cuique manipulo sua fuisse s gna, legioni communem Aquilam ,&signa praei uisne in fronte exerci-

propugnatores,qui aliquando sumuntur pro hastatis.

Subsignani pro Principibus , Post signani pro triariis.

Imperatores,&Tribb. circa signa. Imperator inter Principes M triarios ante Aquilas stabat: iuxta hunc legati,& Tribb. nisi tame certar alicui legioni aut cornu praeessent,ubi loco Imperatoris agebant. Manipulorum signum olim stram inis manipulus,lia stae si spensus, inde manus, vel transuersum ligneolum in formam crucis,vel imaginis Deorum, aut Im-B a Pera, Veximu quia rixis pedis

Auxiliaria

Aquila qui

pracedebant Cui que mo

380쪽

peratorum. Repeto paucioribus . Vexilla erat signae equitum purpurea, au ro mista, in iis nome Principis. aut imago Imperatoris quadrata, dicta postea, Laba. Ius. Aquila signum totius legionis, aut alia animalia . im eum τδpacia,do quibus supra. Aquila saepe unguibus sui me fulmiὰρ. tenebatiquam hybernantes in aedicula, seu sacello re ι , τι ia fetas ponebant: figebatur in terra in ipsa pugna , dc in castris: per ipsas aquilas numerabantur legiones, & alia

multa, quae quisque apud doctissimu Lipsium videat,

ct alios quam plurim OS. Sed tricas conduplicasse Tellenias quibusdam vi deor.iateor: quia nodus adhuc inest mihi magis lin- dissolubilis: iure pretium ob stui titiana fero,boue tollere qui tentaui, cum vitulum nequeam. Ad quatuor me paraueram, vix uni sufficio, immo deficio. Nam ex parjetinis, & fragmentis antiquitatis colligo, dc ex obliteratis scriptoru vestigijs hariolor. Tuum tamen prudelissimum opperior iudicium , mram Uicentiaeaudiendum; uti, & de reliquis dubitationibus, quas in sequentem Synopsim leu iter a me delitandas differo. Excusa, quia neque libri ad manus,neque sum longum iter meditor munere suo mens rite fungi potest. Si libet, lege . Scopsi, scio

quae iacta,non attingunt; et si ad illu intendunt; quia Pleraque coniecturae neruo aguntur. De alijs, quis suturum,videbimus. Hoc unum non me lateti Atlanotes & Hercules vestros huic oneri sustinendo pares: me nanum, pumilionemque omnino imparem. Varis ronis dicto hoc alloquium consigno. 2isque is bona

segete nullum spicum reperias nequam , neque in mala non alii quod bonum. Ita in niS. Sunt quaedam bona Uunimedis bona, bene habeto,' quae mala,male perdito; neque oleum, di operam perdidisse opinor, qui imperanti parui, ac tam heis

ne de me mei enti, quas possum, sciero gra tos

SEARCH

MENU NAVIGATION