장음표시 사용
181쪽
nentem , seu potius divinum hominem m
Verunt. Age vero caeteris. 3. Reliquas imperatoris virtutes breviter enumerat concluditque tantum imperatorem huic bello praeficiendum .Jam vero ita facile. Antecedentis 3. pars, Cn. Pompe i auctoritas ; quae in administrandis bellis multum valet, magna est non solum apud Roman. Verum etiam apud hostes, n. 4 3. quoviam. Nam tanta fuit Cn. , Pompeji opinio apud populum Romanum,ut illum communi su D 1iagio ad hoc bellum depoposcerit, n. 6 q. auPero ullam. Tanta vero fuit eiusdem opinio ac nomen apud exteros, hostesque, ut ipsius adventu caritas annonae diminuta hi, & hostis retardatus , n. 4. itaque plura . Plurimae etiam urbes deditione : vel missa legationer eceptae. n.46. At vero illa.
Antecedentis q. pars , felicitas Pomperi ,
amplificatur comparationis sortunae magnorum imperatorum, & praeteritione rerum feliciter gestarum; tum maxime singulari benevolentia Deorum,qui in potestate pom- peji fortunam posuerunt, n.47. reliquum es. Concluditur perspicua anacephalaeosi universa contentiio. n.49. suare cum s bellum. Explicata contentione Cicero confutat
Catulum & Q Hortensium hic negabat uni omnia tribuenda) refellit praejudicio Ca-ii Gabinii tribuni plebis , qui de uno imperatore Cn.. Pompeio contra praedones constituendo legem promulgavit, frustra reclamante Hortensio , n. sa. quid igitur ait. Deinde exclamando,& int rogando prς- clare
182쪽
clare enumerat clades , ac damna populi Rom. ex isto praedonum bello,nisi lex Gabinia, & non Hortensii sententia valuisset, n. 33. quid tum per. Amplificat magis istas clades duplici comparatione: 1. Earum civitatum, quae olim semper portus suos, & mare apertu tenuerunt: populus Rom.ante legem Gabiniam non potuit, n. 34. quae cisitas . a. Comparatione Majorum, qui toto mari semper dominati, Reges & Carthaginenses vicerunt: populus Rom. ante legem Gabiniam par praedonibus esse non potuit. s I. quorum Maiores . Quare approbat legem Gabiniam,populique Rom.sententiam contra Q. Hortensium, n. 16. bono te animo Digrediens conqueritur A.Gabinium non
missum esse Cn. Pompejo Legatum, quando id expetebat Pompejus, ac ipse Gabinius exemplo aliorum Tribunorum legatus esse poterat, & jure esse debebat. De qua injuria Cicero ad Senatum se telaturum profitetur, n. 37. quo mibi etiam. Contra Q catulu hic dicebat Cn. Pom- pejo niti totam spem populi Romani, propterea ad bellum mitti non debere ; deinde esse contra exempla atque instituta Majorum , ut ad Pompeium omnia deferrentur respondet Cicero ad primum, summi hominis vita, dum licet, populo Rom. esse fruendum , n. 39. reliquum es ut . Ad secundum respondet Majorem pr ratione temporum non consilia cepisse multaque uni viro contulisse:quod exemplis plurium imperatorum ostendit praeteritione. n 6 o.
183쪽
pr. . Etenim nihil. Imo hoc saepius ipsi Pom- pejo factum a Senatu pulcherrima subiectione, & repetitione, ut rerum gestarum enumeratione demonstrat. nu. 9 I. in ipso C. Pomprio. Quare adversarios reprehenuit,qui sapienti judicio populi Rotrian. atque auctoritati dissentiunt. n:M. quare Uideant. Adjungit contra ad yersarios, & rursus praedicat Cn. Pompeii continentiam , huic Asiatico bello necessariam, obiecta aliorum imperatorum cupiditate & avaritia ; parendi etiam dissicultate, & odio exterarum nationum, 1 quibus tamen Cn. Pompejus e Petitur . n.6s. difficile es in Asia .. - . 'Ad extremum proposita auctoritate ac sententia clarissimorum virorum , Servilii , Curionis, L. Lentuli, Cassii, concludit adhortando Quirites, ut contra quam sentiunt in Catulus, & Q. Hortensi is , uni Pompeio omnia comittant. n.68. quare nolite dubi- .
Contentio es accommodata ad populum:nam es partito clara, argumentatio brevis,-Ent mematica copiosae amplificationes, suaves fgura, transitiones passim venusae, quae maiores
ac minores argumentationum partes colligant.
Deinde orator frequenter distribuit ad Uulgi captum, concludit per anacepbaleoses. Affectus etiam ubique sunt lenes, ut Populum Rom. ad bellum gerendum, deligendum imperatorem Pompellum, non tam acriter impu
184쪽
deatur . γε Confutat audiersarios eum insinuatisne, ne invidia: eallide etiam L. Luculli virtu i rem, non felicitatem laudat. , - Posremo illud animadvertendum, cum propri um sit generis demonstrativi res ampli are , a ' in delectando ornare, ita Cicero Cn. Pompsi . virtutes essera per antitisses, isterrogationes , a byperbolas, repetitiones , exclammeiones , subi t. Biones, comparationes, suae figurae babent pla-si. rimum ornatus , suavitatis) ut quamdam , laudandae personae ideam lingere , ac poseris tradere voluerit. Praesertim utitur amplifica-:t tione per ratiocinationem oe comparationem , i. quando in prima,-secunda contentionis parist te auget gravitatem it, periculum belli Matiet , s ut crescat imperatoris deligenaei virtus: quem demum virtutem Cn. Pompeio serae caeteris imperatoribus Rom. longe maximam attollit tertia contentionis parte-
:, 1 legem, ac sententiam illumq; hortatur , ut in ea permaneat. n.69. quae cum ita sint. ijs Deinde suam omnem operam pro hac lege pollicitus , testatur se non Cn. Pompejij. gratia, neque privato commodo, sed publico suadere, ita etiamsi cum invidia muNtorum. Ibid. ego autem quidquid .
185쪽
nee pe ratio es brevis is, simplex, non in ratafiguris, isectibus; quia orator securus istinendae causae, plura quam dixir in corigemtione , non putar xecesseesse dicere, aut de mi gro Omplificam , Maniliam si unetmodo legem Duaar ar pr en utilitatem Reip. in delectu
Argumentum, Quaestio, Sty lus.
SH a quae tam, Cluentis Mater improbi mu' lier ingenii, libidinis effraenatae, pois binas
nuptias, unas Patris Cluentis, aetera A. Aurii
Melini, generi sui , quem cum sua di nium facere coegit, pol remo nupsit staris Assiis Oppia
nico, qui Melin- e ius virum occiderat. Hic cum intelligeret, Cluentium nondum iesamentum fecissi, eoque mortuo Maea rius omnia a d matrem esse Potura a incensus maritia, veneno eum tollere decrevit. Ea re cognita , duobusque
praeiudiciis Jam probrara , primum scamandri
damnatione , cujus in manitas texenum deprehensum fuerat, deiηδε C. Fabritis, qui Cis pbanti , quo Cluentius medico utebatur, seivum Diogenem ad veηenum dandum, spe spraemissilicitaverat: Oppianicum Cluentius de veneno accusavit: qui cum damnatus esset, defeUor
186쪽
onianisi L. Quintius tribunus plebis quotidi
xis concionibus rem in invidiam adduxit, cum diceret pecuniam in Iudicio versatim: oe cu'incertum esset, ex e parte esset W Ha , ρο-s pulus Romanus non Hedidit ab Oppi leo δε-
tam: quia damnatus reat, is, errore multorum
in f po erimine Cluentius fuit:=cum Oppian
cus C. AElio Staieno DC. millia m. pro numero
, iudicum, qui corrumpendi essent, dedisset. a Vo
psea crimine, ij, stalenus ipse, is, cui es Bulbus, Gutta, Popilius , aliique Husdem no ' ηυ culpaeiudices damnati sint. Annis quinque pose damnationem cum oppianicus is exilio μ - riisset, uxor Sasia molirio pit Asiaetas is, quod e ius consilio diceret per M. Asellium quemdam viro suo venenum in pane datum. Et cum deservir quaestione babita, vibit esset repertum: rursus eadtem , triennio post, adolescenti Ῥ-μ pianico Atia collocata , impulit eum ad filium de veneficio accusandunt. Is actore usus es L. actio risaurensi , contra quem Proetor Cicero: Cluentium defendit. Acta causa es ad Q. Voce-' nium Nasonem, qui de veneficiis Proetor quae-'' frit, Lepido Tullo Cos. Manut. suaesis bufius orationis, in genere iudicia-
si, es composita, seu dupla et I. utrum ciuem tius. ab annis octo corruperit iudicium pecuuia, quo Oppianicum vitricum suum condemnaret. a. Utrum idem Cluentius veneficia commistris.
' Dicendi Alus es subtilis is, acutus: nisi in pt
risque narrationibus, Exordio Peroratione
ubi figuris , ampliscationibus es plenus.
187쪽
188쪽
189쪽
190쪽
EXorditur Cicero eadem , qua accusator usus, est distributione criminum, i vidiae, & veneficii, quae Cluentio assingun
tur . n.I. animadvertit. Μοκ sese insinuans
Orator, ac causam distribuens. quale sit suum in veneficio purgando, iudicum vero in tollenda invidia ossicium .declarat. n. a. s d eum consides . Nam dubitatione iudices officii commonet , ne salsa invidia in judiciis locum habeat . n.4. equidem quod ad me. Postulat etiam ne prςjudicia veritatem rei labefactent. n.6. quamobrem a vobis. De se autem securitatem,& causae fiduciam praeseri, licet inveterata iam invidia . n.7. ego me iudices . Subjecta iterum deprecatione , & attentio qnis petitione . n. 8. tametsipermulta .
orator in bor exorssio disributione docilita reni parat , quippe in obscura ac inveterata causa r deprecatione benevolentiam 1 udicum captat ab officio-aequitate : labefactata prae- Iudiciis veritate, attentionem petit, in communibus invidiae peraculis.
Propositio, & Distributio. Contentionis propositio , uti quaestio , est duplex ; prior, eaque bipartita d, H non