장음표시 사용
211쪽
Io Dd. lib. g. e. aθ. Sic itaque exornata Berytus nostra indies ee. lebrior quin facta fuerit, non dubium est, usque adeo, ut Impp. Theodosius de Valentinianus propter multas justasque causas, ut ipsi profitentur in L sing. C. de MetMop. eann metropolitano nomi. e , dignitate exornarent, jam satis antea, ut habent Impp. verisba, suis virtutibus coronatam.
De Beryto colonia, Italici juris.
I. gerytus,eolonia Italici iuris.,. Coloni qui, Colonia, pmdium rusticum. Coloni, απικοι. Colonia quid, origo earum. . SCta, aut populi rogationem requirebat. Laec agraria. i. subditi Imp. Romano diveris cooditionis. Ius civitatis, LatInia talis, Italiae, &c. 1. ime jura suis quaeque loci. adia rebant. Inde etiam extraneis priVblegii instar data. t. Berytus quando colonia facta. COIoniae militares. s. Ius Italicum quando ei concessum.1o. Numi quidam, de eotonia Berytensi
xi. Colonia Agrippina, dicitur & claudia. vetus inscriptio.
D. Lult. is de Cencis. De variis colonorum generibus.1 . Coloni adscriptitii: Eναπιγα pon γεωργοὶ.11. Adscriptitit unde & an ita dim quasi terrae adseripti.
16. M liberi, an servi, an medii. 17. Sunt servi, non tamen peculiaris servori species. II. Theophilui notatur Is. Probantur esse servi. ao. Ouidam colonorum liberi. n. Similes Hilotis Laconicia & aliis Graecanicis. ai. De Thracensibus. Explicatur L. sing. C. de coLThracia3. De priscor.Germanorum servis. a . De Saxonum Lassis, Latis, Litis.' as. Testimonium Glossae Sax. 26. Gallorum Manus mortuae.
MAius ad gloriam seryto momentum Regina gentium
Roma contulit, dum coloniam, eamque Italici juris ef
212쪽
de sumta l. r. Berytensem Coloniam non solum Augusti beneficiis gratiosam esse, sed dc jus Italicum habere. Idem assit mat Gajus lib. adL. Iuliam cs PUMm in L. . 1. de ceras. & ra
ius lib. a. de eo vi, unde est L.δ. d. tit. s.f. dicans Laodiceam
in syria de Beryton in Phoenice juris Italiat esu & solum eorum. Videndum itaque de jure coloniae.
2. In genere coloni intelliguntur, qui colunt agrum, sive suum, sive alienum. Deinde specialius coloni in iure appellan tur, qui praedium rusti eum conductum exercent. LII. dea .pogde ita distinguuntur ab inquilinis, qui aedes conductas habent Colonia ejusmodi praedium rusti eum, a colono possessum L M. S.
. . loea. l. ao. s. s. de In . vel instr. Di Porro sunt & alia..colonorum genera, quae novissimὸ collegit Dndustus Hahn, ρωα de jure colonario. Nobis ad id genus colonos propirandum, quae Graecis απικοι, qui patriam suam mihrantes novas sedes quaerunt, quorum proinde civitas colonia, απι ia, appellatur. Et possint itaque tot numerari coloniae, quot migrationes gentium
in alias terras, novarum sedium quaerendarum gratia institutae fuis int. Sed continebimus nos intra rem p. Romanam. Ibi coloniae erant,ut Gellius sinit,civitates ex civitate Romana propagatae.Iniatium instituti ad Romulum refert Dionysius, qui loca bello capta
non praesidiis,sed colonis muniebat.VMGE e magnit.Rom.I. e . A. Semper autem SCto Opus erat, aut rogatione populari ad eoloniae deductionem, quae lex agraria appellabatur. Cujus legis omnem fere rationem explicat Sigon. lib. a.deant . iure Italia c. a. Hae lege accepta, aut SCto facto, curatores, qui d ducendae coloniae creati, colonos in coloniam sub vexillo deducebant. Cieero in Rullum ; Tum illud vexistum Campana eolo. . nia vehementer huic imperio timeaedum Capua a Decem νiris inferetur. Horum quae signa fuerint e numis antiquis videre est. e
Berytus nostra colonia fuit jure Itali eo ut vidimus. Quid verὁ quantumve fuerit jure Itali eo potiri, non possunt ignorare, qui non peregrinantur in historia atque antiquitate Romana. Inprimis non ignorare debebant Iuris Hidiosi, quibus cum civibus Romanis, cum peregrinis, cum deportatis, cum praediis stipendis
artis, tributariisi Italici juris, Ochorum similibus assidia in scho-
213쪽
la iuris Romani res est, nee intelligi ius illud sine his rectὶ potest.
d. Qui in potestate ac ditione populi Romani erant,diverissa oppido conditione fruebantur. Λlii civitate Romana,alii tuore Italico, alii jure Latii, alii jure provinciarum potiebantur. Et post cives quidem optima eorum erat conditio, qui jus Latii nacti. Ut enim hoc jure civitas Romana praestantior, sic Italico
Latinitas, & Italica conditio provinciali honestior erat, atque commodior. Quam differentiam Imperator Claudius apud Taciatum oratione quadam exprimit, cum dicit, plebejos magistratus post patricios, Latinos post plebejos, caeterarum Italiae gentium , post Latinos, exterorum post Italos exstitisse. . Quibus autem praerogativis singulorum conditio exoris nata fuerit, prolixum esset referre, dc jam Sigonius accurate peregit. Strictim ut attingamus, Latinitatis jure potientes nequa libertatis, neque gentilitatis, neque si crorum, connubiorum, patriae potestatis, legitimi dominii, testamentorum, tutelarum, jura eadem usurpabant, quae cives Romani, nisi fundi facti essenta . De populis Fundis praeter Sigonium vide Ismaelem Bulialdumeta st. ae Fundis populis. In caeteris autem rebus propius ad civi. um Rom. jura accedebant, ut in censu & tributis. Militabant in auxiliis, non in legione, nec sustragium, nisi legum iubendarum causa, si inter magistratus convenisset, Romae ferebant, & qui domi aedilitatem & quaesturam gessissent, ii Romae se pro cive Romano gerere poterant. Italicum autem jus in caeteris videm rebus cum Latinitate ferὶ conveniebat, praeterquam in futtragio, cujus
nullam partem Italici adepti sunt, nec ad civitatem aditum habebant. An coloniae juris Italici provinciales immunitatem tributorum habuerint ex ipso Italico jure , an speciali concessione,disputat Cujacius io. O II. contra Turnebum, ut puto & probat, immunitatem specialiter habere. Caesariensis enim colonia prima Flavia, quam Vespasianus deduxit, auctore Plinios. OF. S. cs v. ιυ. immunis est, L. ult.1 cens. Remisit enim ei Vespasianus tributum capitis: At quia non ideo & remissum videbatur. , tributum soli,posteaTitus & solum ejus immune factum interpre-xatus est. N cc iduo tamqn Caesariensis colonia lus Italicum ha-
214쪽
buit. eod. Et ran. Γίδ. e. ys II. civitates aut colonIas Immunes separat ab iis, qui jus Italicum habent. Sed ut quid mihi videatur dicam, satis hoc quidem probat Cuiacius, colonias, quae juris Italici non essent, immunes quandoque factas esse, idque speciali jure: Sed non probat, quae juris Italici fuerint,eas hoc ipso immunes non fuisse. Quod sibi tamen sumserat. Imo juri
Italico immunitatem a tributis inhaesisse non male concluseris exl. ult. g. r. de Cens quia Vespasiano Caesarienses colonos essiet ente, non adiecto, ut de juris Italici essent, tributum tamen his remittente capitis, Divus Pius de solum immune factum interpretatus eae Quae interpretatio utique falsa futura fuisset, nisi jus Italicum immunitatem secum tulisset. Et inprimis facit verbum, quo ICtus utitur , interpretari. Si enim Titus proprio motu, ultra
vespasiani mentem aliquid gratificari voluisset Caesariensibus . constituendi vox usurpanda potius fuisset. 8. Caeterum haec jura primitus locis suis suere quasi asAXa, ita ut quae loca extra Italiam essent, jure Italico potiri non possent: Sed Italia oriundus Italico, Latinus Latii iure fruebatur. Λt vero post L. Iuliam bello Ital: co, anno urbis dor. cum univer- . sa Italia in tribus conjecta in civitatem Romanam acciperetur, etiam exteris populis praemii & honoris instar tribui coepit, ut aliis civitas, aliis Latium, aliis jus Italicum pro sua cujusque erga res pubL Romanam fide concederetur. y. Ergo & nostra Berytus cum apud Augustum impena gratiosa esset, Colonia Romanorum facta , ita nominat enim Iosephus de Eo Iudaico lib. . anno Augusti XXX. ut notat Eus bius, jureque Italico potita est. Et quidem coloniae ius accepit M. Agrippa, jussu Augusti, ex veteranis colonos Berytum deducentca teste Stra Sone, lib. 16. Quod genus coloniarum, militares audbebant, adeundus est Sigonius deant. jur. Dac ut prael orum diuturnitate fessi praemium aliquod aliquando caperent periculorum laborumque.
IO. Videtur jus Itali eum Beryto datum, M. Apulejo, de P. Silio Coss. eum in Syriam Augustus profieisceretur, Tyriis aedoniis propter faeinus supplκium irrogans, ut est apuὸ Dionem Inde nomen eum Augustanae coloniae, quo nomine Hadria C e 1 anum
215쪽
mum in quadam oratione eam exornasse testatur Ulpianus Ictus inae l. r. g. Di . de Cens. Quae forsan fuit oratio, quam de Itali-hansibus habuisse Hadrianum ex Gellii lib. res e. ιδ. primus, quod
sciam, observavit Cujae. lib. Io. O. IT. in qua de municipiorum 6ceoloniarum jure egit: Iunge Panci rol. Γι b. a. var. uri . cap. a. Laz. de rep. Rom. lib. M. tum coloniae FELICIS IULI E accepit, ut habet num us quidam Gothii, & Plinisu tib. I. c. ao. Ir. Visuntur adhuc numi, quos Goletius idem servavit, Imp. Augusti quibus Duumvir stivam manu tenens, more Sabino cin ctus, id est, parte togae caput velatus,& parte succinctus, taurum in dextram de vaccam intrinsecus junctos sequitur, & glebas omnes intus vertit, ac sulco ducto loca moenium designat, inscriptumque: COLONIA IULIA BERYTENS. Hac enim figura coloniae Italici juris exprimebantur, ut ex Varrone liquet, lib. IV. de LL. Est & numus Antonini Britann. COL. IUL. AUG. FEL. BER. Et vetus Inscriptio COL. IULIA AUGUSTA BERYTUS. sed
demum hae civium, Latinornmque & Italicorum differentiae sublatae quoque sunt, cum omnes in orbe Romano cives essicerentur. Quod ab Imp. Antonino effectum esse Ulpianus l. r. de Stat. hom. assirmat. Quem Antoninum Pium exponit Aurelius Victor. Sed Adriano tribuitChrysostomus in acta,Caracallae Dio, & Marco m lit tribuere Culacius. Sed ab excerptis Constantini Porphyrogen-netae, quae Nicolaus pei restius Henrico Valesio vertenda dedit, hujus beneficii auctorem M. Aur. Antoninum Graealtam, Severi filium fuisse, hodie constat. Unde non loqui derintonino Pio, Sed Antonino Caracalla, & Aurelio Victori nomi- nis similitudinem imposuisse jam certum est. Confer. Christ. M. Ruperi. ad Pompon.P. II. 12. Porro, quod diximus de coIoniis militaribus, ejus exemplum praebet & in Germania Colonia Agrippina. ad Rhenum,
quae veteranorum Romanorum colonia, ut audit, est. Erat enim
ubiorum oppidum, in quod Agrippina veteranos coloniamque deduci jussit, cui nomen ex vocabulo Agrippinae inditum. Iaei ustib. ra. Agnominata etiam. fuit Claudia, ut in lapide, quem
216쪽
u. De hac ICtus Paulus in Luis. g. a. g. de cens tradit , quod & ipsa Iuris Italici fuerit. In Germania, inquit, inferiore grippinenses Iuris Dalicisunt. saepe etiam incidit quaestio, utrum colonia censeatur ex solo, an ex deductis eoionis. Quo pertinet controversia inter Syros de Iudaeos, cum de urbe Caesarea eoram Nerone contenderetur apud Iosephum. Iudaei tendebant eondistam esse ab Herode, & Iudaeos ab eo deductos, itaque esse Iudaicam. Syrii eontra; Herodem condidisse quidem, sed in Syrii. D movero protulisse, quam condidisse magis. Cum enim antea Turris stratonis appellaretur, aque Syriis coleretur, Caesarea
nominasse, mutasse nomen, non colonos; Edificasse eo animo,
non adscriberet Iudaeis. NAm in urbe templa, in templis imagines posuisse, quas Iudaei non tolerent. His rationibus Nero pronunciavit, Syriorum esse. Eadem decidendi ration qua Insula Iamin Λtheniensibus adjudicata fuit. Cum enim deel inter IUthenienses & Megarenses contenderetur, pro Atheniensibus discente Solone, pro Megarensibus Herea, quod incolae in sepelie dis mortuis ritum Atheniensium non Megarensium sequerentur,icum haberent sepulcra ad orientem posita, insculptaque familia rum nomina, Atheniensu esse creditum & pronunciatum est. Stimile quid de Mona seu Mannia Insula legitur deeisum. Haee enim sum media inter Boreales Hiberniae εc Britanniae partes porrecta esset, utri terrarum cedere debeat dubitatum fuit. Sed cum Hiberinnia vcninosa animalia non strat, & peraculi faciendi causa vel si si me Disiligod by Coos e
217쪽
nies venenosos invectos admitteret, Insula BritannIs addicta fuste
Cambrin. Brit. de Ins Mons. Λn missione in coloniam civitatis ius amittatur, dubitatum quoque fuit Certe id ex jure coloniae petendum videtur, ut si colonia Romani juris esset, cives ius civiis talis non amitterent: sin Latini juris foret colonia, mediam capitis diminutionem paterentur coloni Roma missi. Sic enim Bois ethius in expositione Topicor. deductione in Latinas colonias cives Rom.mediam eapitis diminutionem passos esse, dc Romanam civitatem amisisse,iestatur. Porro ut maximὶ civis R. in coloniam Romani juris ductus ius eivitatis retineret, non tamen id omne, nee plenum, sed illud ius tantum retinuit, quod privatum dieunt, ut libertatis, connubiorum,patriae potestatis, legitimi dominii, hereditatis, mancipii, nexus, usucapionis, tutelarum, t stamentorum, de similium. Praeterea si qui alii in eam coloniam nomina dedissent, civitatem quidem suam amittebant, nec cives tamen Romani essietebantur. Hine Liv. lib. 3. . Novum jus eo amso a Ferentinatibus tenmtum, ut Latini, qui in coloniam Romanam nominar derissent, cives R. essent. Puteolos Salernumque s Buxe-aum adscripti coloni, qui nomina dederunt, eum ob id se pro eisibin Romani errem,senatuι judicavit, non eos rives Romanos esse. De alique quod Grotius statuit missione in coloniam novum nasci
populum sui juris, a. de IB. ρ. g. r. 3. id neque jura Gentium simpliciter admittendum putamus, sed omnino vide um, cujus auspiciis, qua mente, quo jure, in quae loea emittistur. In dubio tamen, eum de iure Gentium quinio est, nee de mente mittentuum eonstat, de in loca fit missio, quae civitati, unde exit colonia is, non paret, populum liberum dc sui juris factum, facile admis rim. Et ita intellexerim, quod Rex Tullius ap. Dionysium ait r. ει παντος τuli ἀπ--ντας μητeως ἀναγκαδε mφυστως νομιμον, ἔτι ἀληθες ἄπ δλπιεν Ut per
omnia metropoles imperent coloniis, quasi iura lege, nos neque νerum, neque aequum arbitramur. IA. Caeterum, reperiuntur in inre nostro certi genetis eo.
long ut Illyriciant, Thracenses, Palaestini, lib. de quibus,
quia nondum inter eruditos expedita omnia, res re etenda alti us. Notum autem Ost, eolonos Romanis dictos ab agro colendos
218쪽
do, sive filo, sive alieno. Et suo vel suis, vel servorum vel demque mercenariorum manibus. Et quidem adhibebantur his oporis servi, non solum ergastulis inclus, ut 3c vincti terram arantes,
ω qui poenae causa in agros fuerant deportati, de quibus L exfacto 31. de ber. inst. Sed hi coloni non audiebant. is. Erant adhue alii, scilicet soluti, qui contubernia ruri habebant, & veluti familiam quandam, destinati, ut agris opera rentur. Hi adscripti tu, puta coloni, &censiti dicti. Adseriis p titii Graecis Glossae veti. adseνipitis
risis. Sic de Basilicae lib. 3. tit. II. Et lib. 68. tit. 23. dc tit. seq. lib. 3. tit. i. &-ciem. Alexanae libro a. Padag. e. r. ubi
colam appestant., i Et observathppi nu tes agro inculto occupato non jam fundos, redamplas regionis coluisse per agricolas dc pastor pretio malos, idque propterea vie si liberi homines essent, ab agricultura ad exercitus avocare tur. Quo factum, ut agri mancipiis complerentur. . 16. Horum originarii quidem seu originales,si ruri,eui se viebant, nati s Sin agro a domino deputati, adscriptitii & eensiti appellabantur, quia in censum relati. Nam servorum non salum omne genus in censum deserebatur, uatione, aetate,ossiciis, de artificiis specialiter expressis: L. forma. . 3.1. 1. de Cens. Sed de coloni, qui terrae alicui colendae destinati in censum refer bantur, dc ita differebant a liberis,qui mercede conducti rus eoi bant. Quare cum Desiderio Heraldo adscriptitios, non quod ter-rae, ut coloniae suae olim in eam deducendi, adscripti fuerint, di.
Hos putamus, etsi plerique omnes ita sentiunt, sed quod eis us
Nempe praediis imponebatur tributum, pro mancipiorum, sive colonorum consitorum aut adscriptitiorum capitibus, ec indieeis batur pro numero eorum, ita ut non singula capita, sed plura eo. Tum caput unum, velut civile dc tributarium, constituerent. Indo
pitationis nomen, quam domini ipsi ab adscriptitiis collis
219쪽
V. Porro de horum eonditione δe statu vulgata est ad In-l kutiones Iustinianeas quaestio, cum homines sine medio in I 'heros&servos dividantur, ad utram adscriptitios speciem refer- ne oporteat, an vero neutri ex asse accedant, sed mediam naturam contineanti Nos iis accedimus, qui ad servos reserunt. Nam
quia, ut diximus hi statu suo, antequam adscriberentur censui, &agro addicebantur, revera erant servi,nec postquam ruri & fundo dedi eati ad libertatem per hoc adspirabant, quod nuspiam in jure proditum est, servi utique manebant, etsi quibusdam in causis liberorum jure uterentur. Nam de sy u liber etsi reveri servus, is, men certa ratione liberorum jure censebatur. ir. Et haec tamen umbra libertatis non eonstituebat dive sam speciem servorum, vel quod perinde est non faciebat, ne quam dari negat Iustinianus s. uis. Inst. dejur. peres daretur differentia in conditione servorum, quae in liberis tamen datur, specia fiea. Λdeoque discedimus a piae memoriae Collega δc socero nostro, in Academia Satana, Domino Ungepauero, ICto Salano,
Mon minus annis atque auctoritate gravi sumo,qui in Exercitia.q. M. ad componendas in speciem contrariantes leges distinguit ser. 'titutem in specie acceptam, ab eadem accepta in genere . -
1ρ. Fallitur de Theophilus, sed alia atque diversa parte, qui negat in servitute dari τὸ μῶκλον vi τὸ ἔτυν, quem de Cujacius ox- sequitur. Utique videmus in servitute magis & minus d eum Rine. Neque sieranten differentia specifica in servitute fi bat. Nam magis de minus, quod apud Philosophos expeditum,
1ο. Et sanὲ non sinit nos dubitare L ne auritu ar. C. de agri errans ubi dum Iustinianus quaerit, quae differentia inter servos& adscriptitios intelligatur, eo vult nullam intelligi, adiecta ratia cone, quia uterque sit in domini potestate, & possit servum eum, peculio manumittere,d adscriptitium cum serra dominio suo ex. pellere. Sed & Areadius & Honorius L a. C. in quiri caus eodcens domin. acc.poss. Hunt,penὶ es, ut quadam dedis emitudine videantari vel,ut alii Iegunt, ut quadamservitute videantur adfricti. Nam Se vendi a domino, sed eum terra poterant,c 7. Cis '
P. et oras. ι m. de ri. r. Et idcirco inter inunobilia refer
220쪽
ar. Praeter hos autem quidam quoque erant liberi, sed quod
triginta annorum spatio in fundo aliquo mercenariam operam fundi domino Ioeaverant, liberi quidem manebant, ii terra tamen recedero nec ipsi, neque nati sui poterant, L in aris M. Cis vr.emfer col. sed eertum canonem solvere tenebantur. I. u. C. deae .er eens. Hi eonditionem colonariam eontraxisse dicebantur. I. eum satis M. C. de agr. er censia. Quos recte proinde comparat Heraldus reri quot. e. r. s. s. Hilotis Laeedaemoniorum. Erant enim medii it
ter liberos δc sera os terris colendis,ddicti, de perfantilias disti, buti, certa pensione dominis oditorii. Humreh. Decet. Di uePollux Onom. lib. s. c. δ. Sic apud Cretenses ἀφαμμαι. inde re se,. οἰφαμῶται dc π&οικοι. Clarotae idem de Chryseneti apu4 Heracleotas. Mariandyni, gens ad Bosphorum Thracium Ath. qui de apud Thessalos-Vide Athen. lib. L p.
m. a0. Polluc. d. l. Casa ub. in Ath. lib. c. t Aristot. a. Po s. σρ. Pausan. in Lacon. Diod. Sicul.-ιr. Strab. ef δ. Suid. as. ulterius certis provinetis pro meritis suis interdum d batur, ut capitatione eis remissa, jugatio imperaretur. Quod Theodosius de Areadius Thraciarum dioecesi indulserunt,de quo L. de eod Thracens ubi constituitur, in gratiam dominorum possessorum, ut mancipia quidem de coloni loco eapitationis j gationem sustinerent, quae adeo non pro numero capitum, sed iugorum penderetur, non tamen ut vult Cujacius, liberi proinde . essent. Certὸ conditione videbantur ingenui,ut ajunt Impp. se vi tamen terrae ipsius, cui nati erant, existimabantur. Macula it que servitutis, quae ex tributaria sorte inhaerebat, ita quidem elue- , batur, ut hactenus ferὶ ingenui videri possent: Servitutem tamen non tollebat, nec recedendi, quo vellent aut permutandi loea habebant facultatem: Sed possessor eorum jure utebatur, de patro- ,
ni solliet udine δe domini potestate. Et ita quidem se habebant nisi Romanorum, certo fundo addim, eolandi gratia,proptηγω coloni appellati.