장음표시 사용
121쪽
. in eonstitutione Athalarici Regis, tit. t. aut voce Praeconis pr Proelis M. mulgantur , &Proclama hodie dicantur, ut sunt Maximiliani&Rudolphi II. Impp. Proclamae de monetis, Franco fordiae, Argenti. nae,Lipsiae isce. in nundinis denunciatae& Recessibus insertae. Diacuntur etiam Leges edimus in L hac edictali. C. defeeunae nut. &in Constit.Friderici II.Imp. de φω.re consuer. .r.3c alibi. X. Edicta isthaec Principum non erant unius modi .Quibusdam Principes usi, si-notum fieri vellent, quale illud Aerant dri Severi, quo itinerum dies publice proposuit, hac forma : Ma incluta hora ab urbesum exitum ,σs Dii voluerim nprima manissione mansurin, dce. Lampridius Ale andro. Ita congiarium per Edictum Populo Romano promisit Diadumenus Imp. quod ita scriptum erat: Vesiem, Oirites,jampraesentes essemω : Antonininvser congiariumsuo nomine daret: Incideret cita enim legendum, pro,daret. Incideret, nempe mars praeterea e pueros Antoninia nos,spuellisae Antoninianae , qua ram grati nominis gloriampropam Pueri Anto- garent. Κapitolinus an Lampridius, in Diadumeno. ubi obiter nisiani, qηi r nota , pueros spuelgain alimentarias primum insiluisse Troanum o soninin Pivi in honorem Fausina no spuesias asseri t, Fausianianas, Alexander Severuε Mammaosmmmmaas e Sic Antonini nos promittit Diadumenus. X. Sed haec edicta continebant nudari praedictionem temporariorum seu intimationem futurorum actorum. Magis autem
hue pertinent edieta perpetuae lurisdictionis causa promulgata. Tale est Edictum D. Augusti, Vivio Avito, & Lucio Aproniano, COSS. propositum, de quaestionibus adhibendis in LI.Τ. de ma Edictum Trajani in L in pri= deI. Fig. Edictum D. Marei,de eo, qui rem alleuam a fisco eundi.* ulcse drusic. Edictum Hadriani,
sciis υμ XI. Et haec saepe SCtis firmari solebant, quemadmodum ilis. Iud Augusti, dc inde Claudii edictum, ne foeminae pro viris interis cederent, P. Id quod ut facilius a Senatu impetrarent Principes , suasorias orationes per Candidatos Principis seu Ruristores,de quibus cum F. .gis inaesor. habere solebant. Augustus pro concione , cum ex more coelibes & innuptas alloeutus
esset, lax Papia Poppaea de maritandis ardinibus secuta est , Dio
122쪽
lybδε. Dcis3. Ann. u. Apud eunὸem Tacitum exstat oratio Claudit, de supplendo Senatu, quae tamen longe aliter habita a Claudio, atque Tacitus eam expressit lib. a. Exstant enim fragmenta ejus ex tabula aerea in InscriptiGruter. DMoa. in pandectis nobilis est oratio D. Marci de ali mentis transisaαδc alia, de fugitivis requirendis, in LDisaus . de fugit.&. oratio D.Antonini Pii de Professoribus ; in M. C. de Pros .c Med. . Sed maxime insignis est D. Hadriani oratio , de petitione hereditatis,cujus mentio in lao. f. praeter hac. Laa. l. o. F. de haeriper. Quae oratio de Libellus appellaturist d. Lao. F.praeter kac. Propte ea, quia de seripto recitabantur. Moris Onim erat, quamVis prae His j j la sentes, de scripto alloqui. Auctor primus Augustus Caesar. Inde alii seeuti Principes,dc privati,teste Suetonio,Tacito,Dione. Tam descripto. dissicilis ac morosus denique Nero erat, ut neque cum servis noque eum liberis sermones conferret; sed iis omnia,quae vellet,in libellis scriberet, Tiphilisvi. XII. Celebris etiam est oratio M. Antonini , cujus Paulus meminit, Loratione.rdΤ. G R. N. de nuptiis filiae senatoriae cum lia Diberto. Mentio etiam fit orationis Severi & nmodi in inseri ptione legis XX. . de R.N. ad quam Paulus singularem librum stria pserit: Sed emendanda est ex titulo l. si quis tutor. D. Is de R.Ncs Inouisi ιν λλ. oratio. ro. de Sponsi. & rescribendum , ex oratione D. Marci, inscriptionem cum oratio argumentum istud tractavit,ut liquet etiam ex L V. C. R de excus tui. Praesertim , cum Severum Commodo conjungi, &huic anteponi ratio non ferat. Denique facit index, ex quibus Iandectae compositae,ubi nominantur duo tantum μονοζια pauoi ad orationes Principum t Alterum ad orationem D. Severi, ex quo tres leges,a.q.& i3. sub titulo Τ. de reb. eor. qui sub tui. Λlto. rum ad orationem D. Marcii, ex qui ol. D. GR. Nupti quae ejusdem argumenti , cujus lex quoque vigesima , ut inde ex eoden
libro desum tam utramque non vane colligas. Quod si vero ἀLao. ex libro quodam Pauli ad orationem Severi de Commodi potita, oportet Paulum peculiarem librum scripsisse,qui tertius sit ad orationes Principum,cujus tamen nulla mentio in indice facta. Λut falsa itaque inscriptio Indicis, pauciores auctorum libros r Rrcns,quam ex quibus compilata digesta ut index mutilus,quod
123쪽
Reὶle non 8;xerim, etsi non ignoro,quid desideret CujacIus In eo,
cui de Giphanius adstipulatur in oeconomia ad edictum perpetuum nec non Labilius in suo indicum usu, statim in principio: Et ipse quoque desidero duos, quoriim mentio non fit in indiceaeges tamen in pandems habentur: AElium Gallum,iιctorem
s. 7.de V.5 citatum etiam in L N. de usur.)L7 . de V. S. & Claudium Saturninum,auctorem Lifide LegJ.s LI . .desum. XIII. Orationis Severi, quam in Senatu habuit, etiam verba referuntur ab Ulpiano LI. F. de reb. eor. Praeterea,P. interdicam tutoribιura curatorib-,ne praedia rustica,velfuburbana disrabant,
ni ut i eret parentes testamento vel codicistis caverint. Λd quam orationem praeter Ulpianum & Paulus librum singularem scripsit. La.F. eod. Nec potuit omitti oratio Antonini Caracalli de dona tionibus inter V.& V. de qua I. cum hic sta insa Τ. de Don.LVσ α quam Gordianus Lio. C. de Don. int. Res V. Severo tribuit, quia vivo quidem Severo, patre, sed a filio tamen pronunciata l. F. Σ' l.3. C.de D. I. V. E. U. Vide Brissonium ι. sel. antiq.c. L er Gu--herium de O. D.AEc do. lib. I. Caeterum ad sanita haec edicta extredecim illis Iustinimi pertinent nonnulla , nempe quae ad Armeniam, Phoenicem Libani, Ponticam, Hellespontum, AEgyptum pertinent , etsi secus videtur Cujacio summo in praefatione commentarii ad Novellas. XIV. Saepe etiam legi antiquiori a Principis successore aliquid adjectum reperitur. Sic Claudius Princeps edicto praecepit, adjiciendum L. Corneliae , ut, si qui cum alterius testamentum, vel codicillos scriberet, legatum sibi lina manu adscripsisset, perinde teneretur, ac si in legem Corneliam incidisset l. Divus. IT. f.
ad L. Corn.defag. Claudius, inquam. Non Nero, cui lapsu memoriae tribuit Suetonius, Nerone c. 17. Cum n. ael. U. Divum Claudium laudet, nec temere sit invenire, Neronem unquam Divum appellatum,recte hoc άuψτηαα Suetonii notat Princeps ICtorum, Cu- laetus,parat. Coae de his, qui sibi adscrib.in tess. f Nec mirum,me- νιοἰ -moria lapsum Suetonium, cum non rara sint μνημονικα talia clas- poli Ic tu scorum alia, quorum cumulum congessit Philippus Caroli, varitia. a. . A quo nec immunes ICti nostri. Ut ecce Pomponius
in o. e O.I. Tarquinium superbum Damarati Corinthii filiunia appel-
124쪽
appellat, qui nepos est. Et ut planus is l. 3. ζ.s meriis de emia. i.
causaeae. Domitiam vorat Neronis filiam, quae fuit amita, Vide
iectionem nosi Nicam adae. LI. ubi ex Dione, Nerone,&
Tacuo lita. see. XV. Maniura, quae & commonitoria appellantur. Nov.
ciales, quibus certae personae, ut praesides, vel judices monentur. quid eos facere oporteat, seu quibus muneris aut jurisdictionis eorum forma continetur, ad provinciae administrationem, moin m dc disciplinae curam. Horum alia sunt secreta, qualia a Tiberio Pisoni data suspieio fuit apud Tacitum, ad spes Germanici
eo ercendas, quae ipse occulta appellat, a. Haec tamen non praesumuntur eue data. Ideo si quis assirmet talia habere, audiendus non est. l. l. sa. C. de manae risc. Nov.
ιδ . c. . nec aliter, nisi in scriptis sunt recipienda, exceptis tribus casibus: I. Cum judex datur vel adjungitur: II. Cum acta edijubentur. IIL Cum Princeps jubet litem celeriter terminari. Non- secreta proprie commonitoria dicuntur, qualia sunt: NOProvinciarum Praesides in ulteriorem familiaritatem provinciales admittant. l. 3. de π. Pras. Ne patiantur esse eoilegia. I. I. C. decisi. re corp. isiis. Ne Proconsul donum aut munus accipiat. I. si. g.sis. Τ. de V. Procons. Ne Dardanarii ullius mereis sint. l. t. . de Ex morae erim. Alia exstant in Nov. t eae ιλ. quae praeclare, ut omnia, explicat Cujacius aκNov. 17. Est de exemplum in L a. C. deos. 6-, qui vicem alte. ubi mandata Impp. Theodosii de Valentianiani Augg. missa Antiocho. De his man9tis capiendum est capitulum Ludovici P. Imperatoris tr . titeras destexeris. lib.3. Leg. Longob. quod desumtum est ex Sapitesartibus Lotharii I. Imp. dc Ansegisi Abbatis sit . a. rapit. XVI. Motu alieno, sed ita directo, ut jus sit, constituit Prin- μεt AEdisseceps, cum de jure dubio consulentibus magistratibus respondet. Haec proprie rescripta vocantur l. t. C. N. 9 Jus. de reser. Haec fiebant rescribendo, cum Imperator consultationi Praesidum vel Iudicum responderet, vel ad relationem, Vςl appel tionem, vel
125쪽
legationibus renunciarunt ante sententiam, ambigente, quid st tui oporteat, magistratu. I. p. C. de Ddic. l. a. F. de Minori missa opinione sua, ut Nov. . e. r. Vel sententiamo, appellatione interposita nec recepta, L pem . de Retit. Pom, quam nihilominus appellandi jus supererat, fi forte Praeses provinciae, vel quis alius consuluerit, di ad consultationem ejus su rit responsum. l. r. g. I.F. de appel7. lib. I. Bamλ. tit. r. c. a. Quod si tamen exemplum relationis litigatori editum fuerit, neque refutatoriae preces ab eo adjunctae, & postea contra eum rescriptum fuerit, non audiendus est, si di tat eventum rescripti sacri sustinuisse, id est, expectasse. L3.1 a uanae app. l. interdum L de jud. Ab his consultationibus Imperator vocatur consultissimus. LIn. s. a. C. de tes. man. consultissima lex, l. δ. C. vi tes. fac. m. consultissima constitutio. l. p. Qi repud. Appellantur etiamta lia Rescripta, Epistolae, de quibus pauid inferius, & sacra oracula. s. illud proprium. Ins. de Adopt. l. s. C. si contra jus vel util.publ. Affatus sacri l. s. C. de div. refer. Augusti . l. I . C. de relig. sumi. divini. l. as. g. I. C. de nupt. Principales. l. 6. in f de fruct. sit. exp. Harum relationum exempla plurima in Plinii re Sym- 'machi epistolis continentur. Vide hujuι lib. Io. F. . d. II. ID
Vet ad appeia XVII. Ad appellationem rescribatur, quoties a sententia Consulis, vel Praefecti Urbi, Praefecti Annonae, quandoquς β ες natu, atque etiam a Proconsulibus, Praefecto Augustali, Comitibus de iis, qui vice praefectorum cognoscunt provocabatur. Si a Consulis sententia, M. Antoninus Senatum dedit iudicem.
mi ad YVIII. Suggestio relationis species est, minorum & majorum judi eum ad Principem vel praefectum Praetorio, C. de Appest. quando diversis legibus ex utraque parte prolatis, quae pugnare videntur, Imperator consulitur, I. s. C. de bon. quae lib. vel cum de novo iure, quod inveterato usu nondum stabilitum est, Foratο- dubitatio emergit, L n. C. de L. Praeter judices vero etiam solebant quandoque Advocati per suggestionem consultare. Advocationis Myricianae suggestio a Iustiniano memoratur, qui familiae
sanificationem dubiam illis explicavit LI. C. de V. S. Sed hae consul.
126쪽
sultatioius & relationes a Iustlatano sublatae Nov. s.ct Ias. qui sanxit secundum leges generales singulas causas finiri. Quia ex relation us Iudicnm ad principem nimiae dilationes δcremorae negociis afferebantur. Quare compendiosius visum est, ampu--tare relationum moras, ipsosque judices pro suo captu judicare jubere, salvo parti gravatae appellationis beneficio. Videa
tur auth. novo iure.-ibi Bart.VIoh. Faber. C. de relat. XIX. Ad ejusmodi suggestiones seeutae etiam pragmaticae P mattea sanctiones, quae sunt rescripta a Principe in publicis negociis, cu- jusque universitatis vel provinciae ad suggestionem alicujus corporis, collegii, civitatis vel provinciae, I. uti. I. r. C. de diυ. rescr. σρωρ -' Quod confirmant Batnλ. La. f.F. e V. ibi: προγμα- πικος σε μὴ προς έλκην- διοπικῶ πρψγuατρο λησιν, άuin ικόνον Γλως ματεύα , η Mnρων η πολιν, ii ἐπασχύων. Differentiam notat Iacob. Guther. intenta pragmaticam sanctionem & pragmaticam jussionem, quarum illa in vetando, haec in praecipiendo, quae tamen usque adeo non uta detur servari. XX. Sequitur altera Constitutionum species, qua quidem intexmeonsti- Princeps id non agit, ut jus commune faciat, ob ejus tamen dignitatem&auctoritatem legis habet vigorem, ita ut quild, licet in singulari negocio, statuit, tamen in aliis quoque casibus obis servare velle propter summam in omnes potestatem videatuto, quod fit, vel cum privatis consulentibus respondet, quod in 'specie Epistola appellatur, vel eum cognoscens de causa privatorum & ius reddens sententiam fert, quod vocatur decretum.
XXI. Epistolam ita, ut dixi, specialiter accipio, quanquam interdum aeque latὸ atque rescripti vox pateat. Quemadmodum etiam ita a Theophilo describuntur: ῶπιγροφήδαφοών. Vide etiam L uti. C. de divers. reseris
erae literae dicuntur in inscriptione l. I. C. de long. temp. praescr. Constantini & Licinii AA. ad Dionysium vicariam praefecturam agentem. In l. Is. C. depraes long. temp. pars ex epistola Dioclet.& Maximiani ad primosum praesidem Syriae. In l. s. c. de fideis mandat. pars ex Epistola Gordiani ad Auxium. Et in I. δ. C. P a de
127쪽
δε ine mi c. est exemplum saerarum literarum Diocleti di
Maximiani ΑΛ. ut&in LI. C. ad L. Com. de Ac. I. s. C. de InfLa. C. de naturi. .ro. C. de Muneri patrim. Erant mam epistolae, quae neque ad relationes Magistratuum, aut preces 8e d sideria supplicantium dabantur; sed plane ejusmodi, quae Prim cipis mentem duntaxat aperirent. mod inscriptio legis Honorii de Theodosii indicat: Imperatores, Honorius Theodo M. Consuli vi, Pratorias , TribunoρI. Senatui S. D. l. . C. de hae qui accus nonposs. neque enim a Consulibus aut Praetoribus ulla relatio, aut quaestio ulla. e XXII. Harum Epistolarum quaedam Formales appellaba 'er tur, nempe quando eadem forma ad plures scribebantur. Vide N. Domis. c. I. Turneb. F. Adversi o. Prorsus similes Eeelesi sticarum Eneyclicarum, εγκυκλιων - λων, a quibus diversae Formatae, etii a quibusdam , dc Cujacio quoque ad ML mal eonfunduntur. Formatae enim dicebantur, quae adhibitis pro- , priis notis ac signis conciperentur, unde de vismi G ra cis. Has notas ac signa deseribit Atticus Constantinopolitanus. Episcopus ad finem Chalcedonensis concilii, quem compilavit Gratianus distinct. yy pr. 3c magis observath explicat reo riparte decreti abripia ab raIII. Epistolae conseribebantur ab Epistolarum Magiostro. Cujus officii nomen ante Hadriani tempora non legiis
tur. Priores enim Impp. libertorum opera utebantur, Sueto
nius Gud. e. aΙ. Claudium habuisse ab Epistolis Narcissum t statur, qui libertus ejus. Vespasiani Patris epistolas Titus dictabat, eri Tib. d. Hoc autem curandarum epistolarum Princupis offetum magni fuisse momenti ad summa quaeque in aula consequenda ex philostrato , in Hermocine ostendit Salmas. θε - ἀπε- HAEDI. II. b. Erant epistolarum Magistri duorum generum, unus epistolarum Latinarum , alter Graecarum , in partibus Orientis, qui Epistolas, quae Graech solerent emitti, aut dictabat ipse, aut Italinε dictatas in Graecum transferebat, testibus inscriptionibus veteribus apud Golatum e. ra.'. uo. Et de Beryllo Iosephus ao. Antiq. 7. Sed tandem mos invaluit, ut a Magistris
128쪽
XX lv. Sed jam ad Epistolas, de quibus proponebamus.
Nempe quae preces oblatas sequebantur. Privatis enim ad principem non dabatur aditus, nisi per libellos, inprimis a temporibus Tiberii. Geitus M. Annal. Qui libelli, si qua
stionem iuris continerent, secundum Responsum ICtorum Imperator rescribebat, sic Alexander Severus Sabime: secundum restonsum Domitii Ulpiani, amici mei, L . C. de eon'. commis. δροι Sic Papinianus in I. Extrario V. F. de Euas. servos in adulterii quaestione contra dominos interrogari placuit , quod D. Marcus ac postea Maximus princeps, Ar in Septim Severia, secuti sunt. His libellis princeps aut sebscribebat , aut signabat eos aut subnotabat. Subscribere est proprio chia
rographo annotare. I. Singulos yo. F. de te m. Signare a
nul9: subnotare, brevibus verbis aliquid scribere. Talis su notatio est in veteri lapide, Inscript. sin L ubi Antoninus Pius subscripsit : Feretram fleri piacet o Infra hane scriptum subiiciebat vel Quaestor, vel Magister scrinii, pro rerum Ri- rietate : SUBSCRIPSI. Viae G ther. do O. D. a. c. I Subscriptio fiebat saero encausto, I. 6. C. de Hures rescri'. quo nemini uti licitum, poena post proscriptionem bonorum omnia um capitali sancita. Vide de eo Voside A. G.p. 66. Hinc differentia inter rescripta simplicia, quae sine sigillo, aut annotatione principis vel .aestoris amittebantur, a magistris serini rum, aut memorialibus, ut scribit Valentinianus Nov. de homicid. cujus verba redarguunt Culacium, ad LM. C. de petit. bon.
subc sib. Io. qui simplicia illa rescripta putat esse, quae a sisto Quaestore subnotata. , Vide Cison.
XXV. Succedit decretum, quod finit Τheophilus, φιρο Pocrem σιν βαψεως μ-ξυ δυο ταρ -ύν δικαθάψων Est sententia principis, eum eausae cognitione de Consilii sententia inter partes litigantes lata. Dixi, de consilii sententia. Etsi enim laudabilis iste mos Romae obtinuit, qui postea & Constantinopoli duravit, ut, testantibus id quarundam legum inscri-
ptionibus, iniseratores non solum in curia Senatorum cogniti
iubas intir tilant i Verum dc in foro praetorum judicii. interv
129쪽
nirent, ae saepe In eodem tribunali sederent: Casub. et. Aug. c. H. Quemadim dum de Iulio, Augusto, reliquis Suetonius, de aliis alii Caesarum βιογμφοι; proprie tamen illud decretum
Principis, quod in Consistorio pronunciabatur, adhibito consi. Iio. Id est, proceribus Palatii & Senatoribus, i. a. C. de M. T stantur inscriptiones quarundam legum, V. g. l. 6. - ιc. pro emt. ibi. Imp. Philippus cum Consilio miloautus, dixit: ubi in vulgatis perperam : Cum Coelio. Idem innuitur, si Princeps apud acta dixisse legitur, ut in l. 6. C. qui bon. ceaeposs. Acta enim pro- c. flori- prie in Consistorio Principis intimo fiunt. Consistorium istud Prinε μή & tribunal & auditorium comprehendebat: Publicorum judiciorum cognitiones aut nobiliores de re pecuniaria controversiae pro Tribunali, privatorum in auditorio expediebantur. Inprimis ad tribunal vocabantur de Christianis cognitiones. iode
Plin. lib. io. D. Mo. Guth. de O. D. A. lib. I. e. aa. Praecessit ergo cognitio decretum. Hinc cognitionalis sententia, Nov.
σ Val. 6. Et causam cognitionaliter examinare iri l. f. C. de LL.
XXVI. Caeterum ordinariae in Consistorio principis agit bantur Illustrium causae, si deliquissent, & post depositam administrationem accusarentur. Princeps enim illorum Iudex est. I. D. C. ubi Sen. vel riss ubi tamen distinguendum inter eos,
qui ob administrationem gestam illustres sunt, & eos, qui ill stri dignitate donati sunt a Principe. De illorum criminibus, sive publicis, sive privatis, de quibus per procuratorem respondere non licet id est, quorum poena non excedit relegationem. l. F.st de poen. solus Princeps cognoscit; vel sacer cognitor, id est, judex a Principe delegatus, apud quem iudicium procedi more sacrarum consultationum,& nullius ossicii vel scholae misnisterium adhibetur, sed sacri scrinii libellenses solennia judicii implent, ac reus in aliqua secretarii parte sedet, quae judice inferior, altercantibus superior sit. d. l. uti. pr. Sacer a. cognitor, de crimine quidem cognoscere, & reum innocentem absolvere, dc accusatorem, nisi aequὸ illustris sit ac reus, calumniae causa punire : Non tamen in reum convictum, aut in accusatorem,qui aequἡ
illustris est, calumniatum, statuere aliquid potest: Sed ad Principem
130쪽
eipem referre debet, ut ipse arbitrio suo poenam imponat. t. ultis. r. Praeter hasce causas aliae quoque, de quibus principi supplicarum, siquidem majoris momenti essent, a Principe cognosse bantur, ut Histum in causa Paetumqae M. referente Tryphonino, in L .F. de heri insit. Cui legi ut lucem dat quadam tenus Lampridius Commodo, c. I. ita Pactumejum, pro Paetulejo, Lampridius Tryphonino debet. Idem Palivmejus similiter restituendus Pomponio. l. ar. f. r.Τ destit. lib. ubi perperam: Pactum θω cise Emendatio L
XXVII. Haec decreta actis publicis componebantur. Erant A
quibus jus Prudentes nostri petierunt subinde, Exempli gratia
in L 7. C. de D .-cier. legitur: Pars actorum habi orum in cons florio apud Imperatores Gratianum, Valentinianum dr Theodosum, consulatu Synagrii s Eucherii r Visorum Clari die IV. Kal. Ianuariis Consuminopoli in Cons orio Imperator Theodosiiu dixis. Et in l. 6. C. qui bon. ced. poss. Imperator Theodosius v. acta dixit. In l. a. C. de Exeus mun. ειγι actorum Diocletiani cs Maximitianiavi es Caf. Inductis Firmino cr Apostinario er careris principalibus Antiochensibin adsuntibuι; Subin ι dixit, &c. Ubi Culatius notat Sabinum Advocatum Graece dixisse, quae desunt in vulgatis, dc in MS. legi non possunt. In l. 3. C. Th. de ossic. Jud. milit. I p. Gratianuae. Valeminianus Aura. Pars actorum habitorum in eo storio Gratiani Augusti Graiianis Augustus dixit. In l. C. . de fide test. dein str. Pars actorum habitorum V. Imperatorem Jutianum Aug. Mamertino es Nevi m Consulibus X. Kal. April. Ronflantinopoli in eo sorio, adpante Iovio, Viso Ciaris . inaestore, Marobo Magistro ossisiorum, Felice Comite sacrarum largiti num, cf. Iulianuι Aug. dixit. Est & pars Actorum Constantiis ni in l. r. C. Th. de iis, qui adminis uni, vel os .sub gerunt, im dira sunt. lib. I. tit. I . XXIX. Hactenus de constitutionibus generalibus, viden- Constitutio- dum nunc etiam est personales, quae ita appellantur in I. I. f. a. . nra per a- de Cons. Prisc. quae personam non egrediuntur, nec ad eXemplum trahuntur ae l. t. quae & privata privilegia in I. . & persona lia rescripta in LI. C. Ih. de itinere muniendo. appellantur. Ab