장음표시 사용
11쪽
potest, ut is illi ludinis plaalsus captat, non item Persio et proinde interrogat, quasi rationena, cur id turpe et miserabile fit, ignorans impi . . . . . . Verear scilicet ne mi liri iudices inique de meis scriptis iudicent Hoc vererir intelligendunt. est. I ulydamas sapieritissimus quondam inter Troisi ins et fortissimias cui a ceris irari s Hector Verebatur. Om. n. 3oc sqq.
Res in pronerbin abii. I vide r. Cic. ad th. VII, i. quo herae Noster h. l. vii inr. Mandoquidem sub mlydama per ironiam censor iniquias quicumque, siue Neronem iritelligas siue alium, telligi uir, cuius iudicium
multitudo temere sequatiar, et Troiades praeclare Bo, mani inbelles diciantur, Troianorum origine tantopere superbientes Iuvenal. I, oo. Accinx Lobsi secumtiati Schol.
inepta Iliadis et Odvsseae versione amotas, cf. infra v. o. in pretio tarnen ab aequalitas eiusdem farinae habitus Anaae v Nostrates in simili re dicunt: osen Pro nugis habeo iudicium, quod de me ferant Romani. turbida Itonia pro Romanis variis Ludiis in diversa tractis, variis adsectibus ii rhalis ut verum semii nompossint. Virgil Aen. s , t . Lucuan inmigrino. 6. . leuet, Parui Penda Examen est lingula trutinae. Similitudinem, ira Noster h. I. usus est paucie interpretibus inici lex iis videntur. Examen rnyrobum est lingula non ad perperidiculum erecta, qriae igitur perperam indicat duoriam ponderum aequalitatom, ergo iniusta, et hoc b c valet Pro iusticio iniusto erutina,
foramen, intra quod Vergit lingula pro ipsa bilarice. Iuvenal. I. in Antholog lat. T. II. lib. V. pur. I r. Sublata simili tradine cultis exit ne corrigas castiges
iudicium inprobum oram hominum, Fibus recte iridicandi facultas omnino deust. η- . I.ocus inicilis est et ut equidem Puto, minime sanus. Nam inmas auis non 8 c. perii se iudicat in primis de huiusmodi scriptis, ob hanc rem, ut
ait Horat. Sat. I, 4. 3 sq. Aod muc quos ganus hoc
nunim iuuat, D: ste Plures uiror dignos. Hanc earisam
quidem odii aut peruerit de saliris Milicia: non addi ait
Noster, ver et ex seqMeauibus ea potest haud di inculter diuinari. Illius omni inmittidinis cogitatio, poetiam repentino qua ictu serit adeo ut exclamatione nondum Plene enunciata, alteram in Oet Ah si fas dicerat 1
mihi liceret de istis, qui illiquam ceus u agunt libere
12쪽
dicere. Haec dicit poeta quasi adhuc incertus, quid
faciat deinde animo conui malo pergit Sed fas, sed per-ntillum mihi ite aut nermittendum, existimo tunc. quians oceanissem. ad senectutem meam, et nisi rum stud Diuere triste ad nostra ni vitam seu vitae genus triste ac tetricum propensum ad alios reprehenderidos, dyMeximus per Hall. temp. x praesenti et Meibus faeimus quaecumque relictis, ad ea adspexi naus, quae facimus nugis relictis quibus pueri delectantur, ideoque aetate puerili exacta CatulLXIV, 8 sq. Phaedr. III, 4. Martiat. V 86. i. Pelion. t. suum saMimus patruos quum sapientiam prudentiam pati uortim nobis sumimus ad allo-xum mores Obiurgaridos, e comoedia forte ubi patruorum partes in obiurgandis nepotibias versabantur aut evita communi petita haec dictio morat Od. III, a. 3. Sat. II, ι. 88. etinc timo sc sas est, aut fas esse existimo. Iteratum itine non solum adseuerandi vim habet, sed aliam impetum exprimit, quo ad satiras scribendas Noster abripitur. Iano Icι te. i. e. veniam igitur date scribendi. Folo. Recusat monitor quasi de sententia multitudinis, dare veniam. Videria itaque poeta senis personam iu-duisse cui censoris munus CODDeniat, et a moribus et Consuetudine senum. eorumque vitae genere tristi ac moroso rarios ciuium mores notandi castigandique licenisam sibi sumere. suam quum vidissset ne sic quidem
sibi esse concessam pergit stila Joeiam rae tum et lanei ivlene caehinno. Tamqnam imperioso illo: Nolo motus incertus adhuc interrogat: foetam deindonaturam suam respiciens consilio subinde confirmator
sed inquit, scribendum mihi est, nam sum etn auri
Ivlane ea nuo uicumque adfectui veteres quas sedem
posuerunt laetitiae sedem in sulene. Aristoph. Thesmoph. 3. ibi Sch. iracundiae in sella, Iuvenal. v. ές. etiam in corde, Virgil Aen. VI ao . amoris in hepate. Theocrit. I. 6. XIII, 33. Claudian. Vill, a 4 sq. non tamen semper sibi constant. Sensus h. l. est: natura tam cachinno petulans derisor quod nomen tamen Persius iniuria sibi vindicare videtur Casaia bonus locum hunc a V. 8-ia sic intelligit Aequum est satiras scribere, quum
intuemur senes nostros vitam tetricam et austeram similantes a puerula ad ultimam usque vitae metam qui Hihilomitius tamen censores agere volunt i Si hi verius Iavenalis uilent siro doctasum adcederem verum ratio-
13쪽
14 COMMENTARIus nem satiras sexibendi non poterat Noster repetere ab eo, quod usquam argumentum satirae alicuius iacita et rum leui literarum mutatiori interpretatio Ioc fit facilior Nam Bomae quis non - a qui fas dicere otii fas Tune quum ad canitiem et nostrum seu vitieraeesse Ad exi et nucibus facimus quaecumque relieris p unm Iia 'imus atruos Et uno ignoscere nolo.
Ouid Delom: sed sum valutanti si lene cachinno. ε 3 sqq. Intendit flagellum satiricum oster in seribendi
pruriginem, quam priniae satirae argumentum fecit eam-we quasi ex inprouiso invadit. f. Hot ad, Io . inclusi, a tiarba remoti, in cubiculi recessu Poetae et oratores in lectulo sedentes solebant meditari. vid. Trist. I. r. r. Cic. de orat. III, s. Plin. Epist. V S. s. numeros, vinus. pede liber rhythmi legibus solutus Sensus est scribimus et pedestri et ligato sermone. Prima persona pluralis, qua Noster utitur, inridendi vim habet. Emen. datio Gronovii I iatrib. c. XXIV. concinnitatis laude commendatur Seribimus inelusus numeris ille, hie Meda liber.
- Grande aliquid. Quid illud sit, ex sequentibus adparet;
idem nempe, Nod Petron cap. t. rerum tumorem et
sententiorum vavi fimum 1fronitum adpellat. V. ibi intemp. et Aristoph. an. 86 sqq. Eodem sensu orat in arte 4ς habet sublimes assus. De illo sublimi genere, quoaepicorum et lyricorum proprium est, in quo seruentias rerum magnitudini, et verba ruruis sententiarum grauitatia dignitati adcommodata sunt, ut apud Prop. II, 8. io sqq. Ovid. A. A. I. ro6 sqq. sermo esse non potest quod pulmo anima praelargus anhelet limpliciter pro ad recitandum. sed eum delectu expressum, et apte ad eam vim, quaer grando h. i. subiecta est. Pulmo Praelargus nimae,
pro pulmones capacissimi Aristoph. Ran. 8 ς' sqq. μ --
δαιομένη sc γλωτσα καταλεπrολογησει -- -- πολυν πονον. Contra hoc vitium in recitando monet Quintil. Instit XI. 3. ne qui crebro anhelitu et introrsum etiam clara sonante imitentur iumenta onere et iugo laborantia. Quod adfectant quoque tamquam inuentionis copia urgeamur,
maiorque vis eloquentiae ingruat, quam quo faucibus emite posset. is Sensus ut ea scilicet coram populo recites. Hoc ita expressum est ut recitantis parite atque auditorum vitia acriter perstringantur illitis cultus mollis et effeminatus, vox iracta, culi tibidinosi horum incontino
14쪽
IN SATIRAM Lita in studio suo profitendo et leuitas. os ille scripta
sua amicis doctis recitandi multum valuit sane ad latinae linguae, quam adtigit, persectioriem, ideoque a sapientissimis Romanorum quibrisque commendatus est. Ovid. Trist. III, 4. 39. ex Pont. I, s. 7. IV, a. 33. Plin. Epist. VII. I. Quo tamen insaniae processerit, leges apud Iuvenal. I. princ. et III, o Martiat. Π 44. Aedes saepomagna pecunia a recitante Coraducebantur. orat Sat. I. 3. 88 sqq. et q. 4 sqq. Iuvenal. VII. 38 sqq. ex qua togaque recenti. Non tam cultu corporis Praecipue se com . mendaturus quam ingenii sui uiumphum externo corporis habitu quasi celebraturus.16. Itir nyeha. Plin. H. N. XXXVII, 3. Haec gemma finalpta sola sere ceram non auferebat, ideoque in lignaculis primum locum obtinebat Iuvenal. XIII, 38 sqq. Ceterum gemma pro annulo posita est natalitia vel uesa natali die solin utebatur, vel quam natali die dono adceperat. Iuvenal. IX, o Plaut. Curcul. v. a. 6. In gemmis pretiosissimis parandis, quum primis temporibus xei publicae vitio daretur. Plures annulos quam Vnum digito gestare, Isidor. XIX, a. nec finem nec modum Persi aetate nouerant. Iuvenal. I. a sqq. VI, 3 9 sqq.
Petron. Martial. V II. I. Quintil. Insti XI. . de cultu oratoris manus non inpleatur annulis Vraecisue medios artieulos rima transeuntibus cf. artiat. II, 9 V, 9 albus. Ad pallorem recitantis de uentri recitationis anxii, ut Casaubonus vult, hoc non retulerim, nam in huiusmodi homunciolae, tantopere sibi placente, plausumque auditorum cogitatione iam audiente oculis gaudio et lasciuia natantibus eos adspiciente, timor vi locum habere potest; xectius ad splendocem totius ornatus externi trahas Ma tiat. I, 36. 4. X, 6 a. 6. Huc pertinet imago, quam Lu-eianus Rhet praec. T. III. P. II. d. Beia. de rhetore ad auditorum lausum se comparante adumbrauit et δε-
i et Sede celsa i. e. ex cathedra indicat ostentationem recitantis Pliri Epist. VIII, at a Iuvenal. VII, s. lasmate Plasma hoc saltem loco medicamentum videtur filiis ad guttur molliendum vocemque suaviorem reddendam. Salmasius ad Solin. p. s. disputat, qui pla-ιat guιιur conduero idem esse, quod equens U. 3s τ
15쪽
eliquare et tenero aIato verba Iubylamare; aτα πλεια σο αυλεῖν esse πολυκα απτως αυλεῖ. et πολυτροπιυς Nititur
quoque Quintil. Inst. I, 8. Ceterum aliter locum legit. post ocello delet . et ponit , . ac pro Dges habet: Doeio. Verum illa interpretatio dura est, vimque verbis inlatam sapere videtur. i8. Mobile, quod efficitur mobile gargarizando μα- traue faetias cialo. i. e. Ocialis fractis, in libidinem prae gaudio resolutis, quales talent osse patrantium, rem
veneream exercent iram. IUUenal. VII, 4 i. habet: oeulos in fine rementes Apulei in Luc. oculos udos e tremulos. cc rona libidine marcidos iamiamque semiadonertulos Horat. Od. I, 6. I. utres Ceterum hoc sensu το ἄ-trare alias vix ob currit apud Catuli. XXIX, et est ex- Matrare pro scortoriam Commercio absumere. Sensus: multa oris et vocis suauitate magnaque gestus lasciuia et venerea Ocularum motatione versias pronuncias ipso molliori obiuri auditores ad libidinem quodammodo excitas. 19. Die illo loco, ubi recitatur neque more, tho, inhonesto et lasciuo gestu motos se projitentur. SeNe . Epist. Hoc fiebat tum quoque in iudiciis. Plin. Epist. II, 4. r. Neque Oceberena tremulis gannitibus V Au ii. infra laudandum. ro Ingentes Titos. Quantam vim haec adpellatio, qua Romani alias tantopere delectabantur, h. l. habeat, quisqDe vel omni interprete silente sentiet ingentes. Non satis erat Nostro nes rios dixisse vocat eos uestrates. quibus quum tam puerilis moriam leuitas tribra atur, efficitur admirabilis dissDuilium coniunctio. Non a vero videtur abhorrere Heliali opinio, Intos a Nostro positos esse pro Titiensibus sic Horat in arte L . habet .hare: nes. v. Helias ad Ovid. Fast. III, 3 l. t evidare, gestire, subsilire laetitia, grata itatis ac constantiae de in Dieruores, ut moriam Onmptelam in quocumqiae Orporis gestu be-
ut lumbis crissent. De O v. Buri in Anthol lat. T. II. p. 40ς Lucian T. II. Asin aur. 6. d. Rei de priDriti venereo: v δὲ σφι νων γρῶς ἐπικινεῖται υ son. Epigr. VIII 4 sqq. Prineivio tremulis eamιitibus era Pulyat, verbaque luctuos meret rcum imιlantia coetus V briat et obroenae numeros Drurit in is iuvDe. De essectu modortim lasciuorum . Iuvena L VI, 9 sq. XI. 6 sq. Plutarch. Symp. XI, is, Oetin sua saltation comparana
16쪽
IM SATIRAM I. de vi carminum Tecitatorum in auditores ita loquitur: μονον ου λέληθε τῆν ἐν ὀρχησε διοβ- τα ποι αατα παρα
Ceterum illa loquendi ratio, qua Noster usus est, nataqnoque videri potest ab effectu tibiae Iuvenal. VI, 3ri sqq. zi intima, a corporis partes intelligo, in qua sen. sus lasciui inpudica voce et gestu excitati agunt feataynntur , titillantur. Senec. Epist. 7s: Quid aures meas falpis quid oblectas' tremulo Nessu spectat ad rhuthmiam carminis esseminatum et ad vocem, qua illud recitabatur, libidine et lasciuia trementem Horat. d. IV, 3. Cf. Petron. o. Qualia carmina tunc deberent esse, docet Martiat. I, 36. ra. Tun vetvle. Recitato cogitandus aetate iam provectiore, eoque magis Vituperandus. Vettile. Hoc verbum conuicium sere semper inuoluit Plaut. Epidi c. II. . . Aristoph. Nub. 789. auriculis alienis conliger esea facete dicium pro alienis auribus scribera do recitandoque in scovire. Aelian. V. H. III, i. καὶ τιωσιν ευ μαλα τα άκοα e. a 3. Auriculis iteratiam hoc riget rei indignitatem quibus dicas ohe, i. e. auriculis eorum hominum, ni in Iaudando te omnem Verecundiam et pudorem adeo tollunt, ut tandem ipse eorum plauis fastidias et fastidium
tuum declares ex Clamandor hen et cule Perditias, etiamsi
naturae aliquo vitio erPhescere non pollis hoc enii signi. sicare videtur ut Perditus, siue illud de aqDa intercute laborante siue de scabios adcipias. Ceterum f. Horati Sat. II, s. 96. Iuvenal. VI, a. a 4 26. Quid iuuat aiatem obiicit alter, tantum studii et laboris in literis o iussu, nisi quid profeceris etiam aliis innotescat, ut laudem et gloriam, studiorum et vigiuliarum fructum, tibi conligas. 24. s. Doctrinam illam, quae aliis se iactare gestit, expressit per fermentum quod malsam, cui admixtum est, inflat tumidamque reddit, et per ea riscum, quae. quia muris innascitur, illorum compagines solet laxare. Iuvenal. X, i . . Martiat. X, . . Ceterum quo est h. l. cui bono, quem in finem. eins ad Ovid. Heroid. II, 3. Vt iecore tamquam muri compagi hos illa caprificomptis. Meeur ut sanguinis ossicina, sedes omnium ad-
17쪽
rs cOMMENTARIVS fectuum praecipue libidinis, quae huiusmodi carentius,
de quibus h. l. sermo est dictat Theocrit. XIII, i. Horat. d. I, 2ς. 3. Propterea ea, quae studiis suis libi parauit, quasi iecore concepta et innata ut caprificus uniris, finguntur, quae diana cupiunt eri algari rumpunt iecur, ut caprificus muros. De industria Noster adne sarium ista imilitudine tentem inducit, ut et genus studii et pruritus vehementiam, qua ad scri henditu et recitandum compellatur, ipse suis ipsitus verbis declaret. Obseruandum praeterea est, aduersarium ab alia MDilitudine, a ferment desumpta ordiri, quam statim ut sensul suo linus respondentem, inpersectam relinquit et ad aliam transit. Sed et illi fermento sua vis est, vanitatemque illius studii indicat, qua is, cui illud inest, innatus
a 6. Vt inpensius etiam recitandi studium excuset, addit: En vallo sentamque. Hae verba vulgo, vel a Reizio. Perso tribuuntur, at haud scio an inelius eius a iliaci sario, recitandi causam agenti ad lignentur, quasi dicat vide. quantum studii et sudoris id enim per Mallorem et jerara mintelligitur. Hoi M. Epist. I, 8. I. I. r. 8 sq. in ea re
Conmmptiani sit. Nam male conlocatum id fovet, nisi landes ira in m. quasi tria citis inpensae, inde conligantiar. Misericordia salieni Persium coraria inpere studet, quem ratione mouere desperat o mores exclamatione solemni utiliarierlius, peruerta iri cogitandi rationem h. l. spectante. et . Sensus adeone laus tala finis en studiorum adcono tota scientia ad ostentationem comparata est. Notiam est
Graecum prouerbium: υὀὸν γαρ φελος μορμ ου φασὶ
a8. At notrim esse in vulgus, obiicit adnersarius deIectat. Pro Dotum esse posuit digito monstrari. natiam hoc ex eo, uod de Demosthene tam ferebat Plin. Epist
Reia. f. Ovid. m. III. l. I sqq. 29. o. Thane in scholis legi memoriaeque a discipulis mandari nihili putes' nutum institutionem et eruditionem in cholis a poetarum lectione auspicabantur eram Graeci tum Romani. Notum hoc est ex Quintiliano. Praecipia Homero, Oetarum principi, hic honos habitus est sequenti tempore etiam Horatio et Virgilio. Iuvenal. VI l. 26. Quod quum nonnili optimis poetis con
18쪽
lingeret, erit, in scholis risi, idem, quod in optimorum
censiim venire illamque lauderi omnes poetae ambibant. Martiat. I, e cirratorum puerorum capillis calamistro inustis, ergo comptorum diuitiam, nobilium Martiat. IX3o. . cirrata eaterua magistri. - distata uises i. e. lectio nibus dictandis et recitandis inseruiae. 3o- o. Perlii hac verba esse cum ex iis, qriae pro serrantur, rationeque, qua nunciantur, tum ex V. o. dubium esse neqDit. Quaeri autem potest, quo nexu clam antecedentibus cohaereant. Equidem sic existimo. Aduersariris si ceperat Communem poetarum causam actere scribendique studium tueri ac defendere, quod gloria inde pararetur non OritCmnenda, quae maxi ina ieret feriptoris, si quae elaborasset in scholis discipulis pro-Poncrentur atque explicarentur. Viri Vices repente ociscupans eique iras adstipulans alia eiusdem generis e sius subgeri r eorumque mentionem facit, Nau ut speciotio norifica scriptorun vanitatem molaere et adlicere possint; vertim id facit ratione conlili suo dcommodata. Sic enim ea steri tale motae verbo inna delocium habet ut ad parcat, quam utilia ea sint, quae tamquam praeclara scribendi incita inciata proferre videtur. Ironiae, qua hoc loco utitur NoIter vim etiam angere videtur, iis, ea. quae iter tantiam poterarit, divique ob rem condulona tim erant exprimetida, ita narrat, tamquam re cra et ante oculos gerantur. Quin inter pocula, Persius addit. Poetae mentionem faciunt, commendant eius carmina xecitant, audarit. in beatissimam in conditicinem lst Romulidae eamdem Vim habet, quam supra v. o. irrgentes Titos futuri indicat mensas remotas quibus xemotis vino et variis sermonibus e teres indit 'ebantcs Wol ad Plat symp. IV. i. Solebant etiam inter platas poetarum carmina recitare, deque oriam vitiis et virin. tibus vi sit ab hominibus cibo et 1 in probe oneratis insulse et inepte lemm qiae disserore Petron . e et u 'Iuvenal. VI, 3 3 sqq. XI, sqq. Plin. Epist. I De a IX, 36. . dici ad carminiam praestantiam speciat. Sulpic
Sat. 48. tarrent Parum ad rate illo i quidem, sti secutus est oste et in hoc et in aliis nonnullis sermonis quotidiani consuetiadi nom. Plaut Pers. IV, 3. 9. 3r. Die inter Pocula hyacinthina laeua a colore qui erat purpia reus aut violaceus. Ceterum non satis
oonstat, qualia fuerit ille los ' hyacianu . . Voss. ad
19쪽
so COMMENTARIVs Virga Georg. IV. 13 . Salmas ad Sol in p. 86 sqq. Iecialius nobilem aliquem indicat. Iuvenal. iii, Si. ollis vestimenti genus est intelligendum et adcubitorium. νε- tron. e. ibique Interpp. In vesti ira molli Romani Diae temporis cum spadonibus et mulieribus certabant. Iuvenal. n. Os sqq. benec Epili. o.
33. Baveiduum a vitiato et conrupto cibo sumptiam. De eommendatione putida sorsan adcipiendiam, quam a miniim lectioni ille praemittit ham de nate per Darcs vocem balbaria emitteris Horat Sat. II, 3. a 4. Omnia haec
ad effeminatam huius saeculi mollitiem referri debent 34. Phyllidas I y si Pylas i. e. carmina tragici argumenti Phylis Sithonis silia Thracumque regina a Gmophoonte. Serv. ad Virgil. Eclog V, io ovi Heroidit. Hypsipyle Thoantis Lemni regis filia a Iasone deserta erat; huius historiam argonaiaticoriam scriptores exorii runt Apollon Rhod. I, 6c9 sqq. Valer Flacc it, ic' sqq. cf. Ovid. Heroid. VI. Hinc intelligerulum et illud loribile Persitas dicere volt et si quid aliud, practer illa priora vates per ironiarn haberit ad teneros et molles:dfectus et dolores mouendos apta. Ploriabiis est . Lnostrum etina em ames Claud. XVIII, 6 i. de M. tropio spadone verbis sonat Ploriatiis quid in lira n quit iram fractis. 3 s. liquat, voce molli et esseminata proniinciat:
translatum a victallis corporibusque duxis, quae ignoiiuuantur et molliuntur sub lauiat, translata nota, spectat ad vocem fractam ac balbialientem tenero aliato. v tenelli aut seminac. Haec mala Ninia a temporum conruptela ad exquisitam elegantiam iam Ovidii aetate m
36- o. Reliqui in poetae laudem Consentiunt, nune procul dubio beatitIimus est. Haec ita per hyperbOI enunciata sunt ut ironiam vel stupidissimus adnoscat. 36. Adsensore viri Magno hoc cum delectra Primum enim hi vir vocantur, iri quum idem seritiant, itodille mollis, effeminatis moribu se produnt deinde illud odientere cratae aliquid soriaris et a grauibias rebus ple. remulae nubitum, O id Metam. IX. 39. XIV. a. tigil Aen. II. o. h. l. in re sutili usurpatum romae vim vehementor mihi augere videtur. ψω -- ιιιι Ma
20쪽
yoetae felix i. e. nonne poeta nunc post mortem beatus. MOnue inmortalitas ei parta est y T. mr leti or ci/λμus nune nyrimi ossa Hoc a forini ita bene precandi mortuis sumptum est molliter o Deiabent vid. Trist. III, 3. 6. Amor. III. 9 6 . . A. III. 4 C. Properi I, 7. . Iuvenal. VII, ror. Hinc illae insepulchris literae . . . L. hoc est Sit tibi terra uis. Exseci uti contra erat: Si tibi terra grauis urgeat ossala ι . Senec. Hippol. 2So. Laudon conuiuas. Hoc quoque egregie Laudanι
Plus est quam illud superius sensere. Sed laudant
uuitiae ad coenam vocati ab illo nobili recitante, Dius iudicium de pulchro ei venusto conuiuae sequuntur. Marti,il. VI. S. Iimuitur igitur laus non vera et solida, sed falsa et fucata nunc non e auibus illis Maiae pro cinere et deinde pro tramulo ipso oriuntur Pliri Epist. VII,
2I. i. Nam Opinio erat vetemna vulgaris, manes simul
cum cinere Diescere, ac sepulchro inhabitare. Properi. II, o si IV, 3. Sic quoque murres pro manibus. Virgil Aen. II, ς8 . s. Aen. III, ψ q. urip. Hecub. 3 sqq. s. Hic versus procul dubio ex interpretamento του manibus prioris verius concinnatus et intrusus est. o. Nescentur istae mo inde videtur natum esse, quod veteres tumialos mortuorum sparsis floribus et corollis solebant orri re Sueton Atagiast. 8. Athenacus XU. P. pertinebat hoc ad religionem maritiam, iii, ut putabatur libatiora thias annuis coronis floribus et delectabantur. ἈnthOl. lat. Burru T. II. lib. IV. Pigr. 2 T. Beatissima mortui conditio, ista vel natura ipsa inserias agat floribus in ramulo sponte nascentibus, videtiar iri. dicari. Antipat Sidon epigr. in Anacreont in Analeci. Brunck. T. II. ς Θαλλοι τετρακορυα Θοe 'Aνακρεον ααφὶ σε κισσec 'Aβρ τε λ ιυωνων πορφυρέων π rαλκ' Ulηγαὶ δ' ἀργινοεντο αναθλι Ποιντο γαλακτος, αυωθε δ' ἄπο γῆ ἡδυχέοι ro κέθυ. i)φρα κέ τοι σποδεή τε καὶ ὀστέα τέρψιν ρηται, G I δή τι φθιμένοι χρίαπτεται ευφροσυνα. V το φίλον στέρξαe φίλε βαρβιτον. ιδ συν οι α Παντα διαπλω- σα καὶ συν Ερωτι βίον cf. Anthol lat. l. c. pigr. 99. et Analeci Brunch. Om. III. p. o 3. Aνθεα πολλα γένοιτο νεο μητε ἐκ τυμβω acti ατο αυχαηρῆ, suta κακον αἰγίπυρον. 'Aλλ' Σ, καὶ σαμ ιυχα, χὶ ὀατίν ναρκισσοc. - Αιπερ σου παντα γένοιν 3α Videtur quoque priuata non