장음표시 사용
1쪽
piter. inuocabulo 'et diuerso tium vel medium dicti- siterae posterioris formae quas Onum, posteriores vero Grammaticovia appellant nun semper finem earum orquam in initio uel medio μος - nandae scripturae gratia reperiuritur, praeterquam Mem 4 M te unico in loco apud Esaiam occupant. cap. 9. in uocabula ponitur, quod quidem non He singularimsterio factum esse arbitror.
π quando punctium in dextro cornu gerit Ustridet,& sibilat, idemque valet quodsch . Quando vero in sinistro o, nihil prontinctatione differta d, quo sit, ut subinde alterum alteruus loco in scribendo usurpetur. Arabes Hebr os imitati duo quoque generara habent, Vnum quod hac forma pingunt MM,quod sin appellat, esterum hac vocant ssin. Clenardus utpote huius linguq peritus,hac re adductus mihi videtur, ut in literarum Hebraearum descriptione geminum'collocaret, unum vi schin dierum 's
Literae apud Hebraeos in libris punchatis omnes sunt consenantes, solis lue piinctis vice v calium utuntur, quorum figurae vel characteres sunt
2쪽
Q taburi pilistula tria Q Schurec est apex
ς scalariter infra liis in ventre vas in-ram collocata, valent ditus, loco v vocalis, v Gallicum. reddens sono u germanicum, neque sine vaf
scribi potest. DECEM ALPHABET A
DE SCHEU A. Est& aliud punctum, quod quidem non re
putatur inter vocales, sed ex officio vocatur Z r. , id est,seruus seruorum,vulgo schetia nuncupatum.
Constat aute scheua duobus punctulis,quo
3쪽
3. Aue Eetra Exd. inter alia multa,
quae de νυ n adis fert , dicit . eas adeo durae atque
rum alterum alteri perpediculariter appostum est, legittirque ut e breuissimum, tum scilicet, quan clio mobile est. Quod quemadmodum ad cameis appenditur, ita quoque adiungitur vocalibus patach &s aegol, atque tum sonum illarum nonnihil minuit,obscurioremque facitiquorum illud - ch teph patach,id est,patach raptum:hoc richaleph segol, id est,fargol raptum ideo nuncupatur. Porro literae Hebraeoru distribuutur in quinque classes, pro numero organorum eoru , quiabus humana vox efformatur. Aliae enim dum proferuntur, adminiculo gutturis potissimum egent,eaque de causa gutturales appellari merentur,ut sunt,W ,quae quidem ut superius admonitum est, aliquanto Uifficiliores sunt pronunciatu,praesertim n &ν, ideoque fit, ut nec seruiles eae esse possint, nec unquam coniunctim re periantur, praeterquam in uno proprio nomine cuiusdam tam uti Aegyptii Par. 2.verum invocabulis Hebraicis nunquam. Aliae palati, ut ' δ. Aliae linguae, ut. I. Ali labiorum, ut Alis dentalium,ut m I. Ex his sunt dii scilicet quae narium ope in sonando potis simum Vtuntur,quod certius cognosces,si clausis naribus periculum seceris.
4쪽
Huius puncti,ouod, ut dictum est,seruus semuorum nomen habet,magnus usus est. Quapropter sciendum,illud non semper legi, sed intemdum quiescere, unde &scheua quiescens nuncupaturi quiescit autem, quando litera sub qua ponitur ad stllabam pr cedentem attrahitur,ut Si sapiens fueris,libi sapiens fueris:&siderisor fueris siue scurraberis,tu solus portabis. Est tamen scneua quatuor in locis mobile, atque tum tanquam e breuissimum legiti Primum post longam vocalem, secundo in princia pio dictionis, tertio sub litera dagessata de qua postea) vltimo quoties duo scheuam in medio diruonis c5cuman tum primo quiescente, alterum legitur, ut in hac sententia:r 'μ' 'um', id est, qui blasphemant resu rectionem animarum,perditi sunt. Volunt praeterea quidam, quod scheua sublitera duplicata etiam legi debeat.Itaque Vocabulum non Hinni sed Hinent legendum p tant. Cuius quidem sententiae Eliam Levitam 'quoque eri e manifestum est, calat ex ipsius canticis, tum vero ex libro Traditionis Traditionii.
Verum cum no videam, an ulla veterum Grammatico
5쪽
maticorum autoritate haec opinio roborari possit,eam suis admiratoribus relinquam, &Potius Dauidem Minchi in Michlol studiosis sequendum proponam,cuius verba sertassis in annotationibus vltimi libri harum institutionii in medium producem uia Interim his regulis diligenter obseruatis mominisse debebis, o, schetia in fine dictionis ni quam legatur,ne rub dFessata quidem litera: &cum duo scheuaim in nne dictionis occurrunt, ambo quiescant,ut in ista elegantissima paranomasia ipsius Noar Gen. 9. Iaphi
Elohim Letapheth, & alia huiusinodi. DE PUNCTO DAGE SCR
Sequentes sex literar in his duobus vocabulis comprehensu triplicem habent pronunciationem. Primb,si quando absque puncto d gestii scribuntur,cum quadam aspiratione efferri debent, vi χ tanquam v consonans, 1 gh,' di a cli,d pli,n th.Secundo hae sex literae venietes in initio dictionis, aut post schetia quiesces in medio vel fine dictionis, ita ut in se dages habeant, leniter pronunciari debet, u quasi b latinsi, In d,ο κ Graecum ,n vi p, t. Huiusmodi aute d
sesch 2 , id est, dagesch lene dicitur, ad di
6쪽
scrimen sequentis,ut , id est, qui auget studia, auget prudentiam. Tertio, quoties sex liters in medio vel in fine dictionis habent in sedagesch non pnecedente schelia, omnino duplicandae erunt. Et huiusmodidagescii , id est, dagesch sorte nuncupatur,ut Rabbim, chaggina, mech uddaschim, haccapalim, merappina Vmattei ina. Notandum praeterea diligenter non . solum in his sex literis reperiri, sed etiam in his fameva sequentibus u p. Omnes enim literae quoties indagesch sortis capaces sunt, praeterquam gutturales &Νquae prorsus omne dages cn respuunt.
tibuS. Quatuor iri liter 'modo in Vari' de causis Iudaei bis medio, modo in fine vocabulorii qμ tuoruiminib-ntpluripost longas vocales reperiurii nullam ut ipis propriam vocalem ha- nonprocul superstitione beant,qua ex re quiescentes nuncii esse uideantur. Nos ora eis pantur, quod in praecedente vocali longa quiescant, eamq; producant, inde quod nunc expresἡscrim
id est, Precatio absque intentione ei, q*ρ Glulonga uocali subsistanquam
7쪽
9 LIBER PRIMVs. illam adminiculo pro tanquam corpus sine anima. Non auferri positatemq*ρ breuibus vocalibus, postmodo struitis. Demis quas nunqua Usu Venit, Vt fiat latera qui-ceps quod fuit literae escens,nisi post siegolot
alia pro altera sepiis hod consonans in fine proxime pri ponitur. Prxte 4 cedente in eandem praecedentem
bcti. Denis qu)ducra nerabile illud nomen tetragrammam
ton isdem con stet. A. lia quae de his literis Iusi trusit, ex illis, fi quis uelit, requirat. enim omniabie sub Vcere breuitatis ratio non patitur.
Eadem ratio cum quod in fine dictionis nullo pucto vel cholem vel schu-rec affectum attrahitur ad praecedentem literam,ut Esai.28. . Aliquando iod interponitur, sed nihilominus eodem pronunciatur modo, He in fine aliquando habet punctum in ventre,quod non vocatur dagesch,sed mappic& tunc aliquo modo sortiter pronunciatur, vin zan , id est, victum eius, operiamentum eius S coniugale eius, &c. Exod.2L
Puncta vocalia modo supradicto literis opposita, syllabas constituunt, quae ita efferri d C ' benti
8쪽
bent, ut prius litera, post vocalis audiatur, ut ca- meis sub belli non legitur ab sed ba, &c. Excipiuntur tres lite exnn,quae in sine dictuonis host issere,chiric longum,claolem,vel schu-rec,cum semper patach tanqua peculiare stium punctu habeant, id ante eas proferri debebi vin nrara . Clim id autem praeter morem reliquorum punctoru vocaliumna huiusmodi patach a Grammaticis id est, patach suffuratum dicitur,
breuium vocalium. Vocales longae & breues plurimum diser pant. Longae enim vocales, nisi notatae sint accentu pronunciationis,nulla ratione post se da-
gestii vel scheua quiescens patiuntur,excepto mnico vocabulo in quo post cameis Lequestitera habet in se dagesch. Quod si sub se accentu proniiciationis habuerint, nihil obstat, quo miniis vel dagesch vel schelia quiescens sequi possit,ut in lamali. Et peradnah. Breues vero vocales semper post se habent vel dages vel scheua quies ens, nisi notatae stataccctu.ste enim efficit,ut nec dagesch nec schcua sequi possit, ut In vestis, vinum.
quatuor ilia uotatis necessirio haberit sub se putabcbstratu,
9쪽
&quiescente. Pari modo schcua mobile & scheua quiesces dissidet. Nam sesaeua mobile nunquam nisi in unico vocabulo post se patitur dages.Scheua vero qui sces in literis semper habet post se dages. Excipiuntur pauca quaedam, in quibus cuphoniae causa dages post u heua quie scens ex literis abiectum est.
Arabes quos to Apud Hebr os orationis partes sint tres. ι- tres h nomen, verbum, ni * dictio.In diabet: phealue, bis, cxione coprehenduntur reliquae omnes ora Umin GHcrpb tionis paries, quas praeter nonae &verbum dictionem. Qit a Latini in hoc genere reces ea e consueuerui.
Quanquam vero ut iamchi ait) nomen sit
Orientales habet. , id ei iubiectum, & verbum 'D ,id Graecum oti est,accides,ut prius de nomine quam verbo mimo 'on's dicendum esse videri posset: tamen quia traverboru & latius patet, uam nomi redit Rabbinus is num Sc commodum magis visum est Mn εα cotra Cosdia chi exordium sumere a verbo: le verbo pri- regem Persim di itidem docere instituimus.
quoprobatomnes linguasabnc raucis originem duxisse. videbis quoque in isti. Eanum libro nimo cap. 6.
10쪽
Omnia verba constant tribus literis radicalibus tertiam petibnam masculini generis denotantibus, quae non sollam in priore coniugatione per omnia tempora & persenas, sed per reliquas omnes quae numero septena sunt reseruantur& integrae permanent,ita tamen ut in 'ualibet coniugatione vel punius mutatis, velliteris charactetisticis adiectis sgnificationem nonnihil mutent, veluti in prima didicit: in secunda doctus est:in tertia docuit: in quarta O, cdoctus per allu: in quinta secit docere: in sexta IF P impulsus docere per alium: in septima hq docuit seipsum. Ideo autern prima colligatio vocatur hoc est lenis seu expedita, quod praeter sex dictas literas radicis siue thematis,nullam addititiam litera habeat, nec admittat dages in secunda earum
literarum. Porro maxima pars Verboruna huius coniugationis sunt verba transitiva, quanquam etiam multa neutra.