Compendium grammaticae arabicae ad indolem linguarum orientalium et ad usus rudimentorum conformatum. Cum progymnasmatibus lectionis Arabicae ex historia ortus ac progressus literarum inter Arabes decerptis. Chrestomathiae arabicae a se editae iungen

41쪽

6. Vox regens in statu regiminis est sino Nun- natione. Dualis et Pluralis ipsum S suum tum abjiciunt , quod et xythmi causa omittere licet. 7. Monoptota videntur, atque in Phathha desinunt, quae sive I) in antecedente vel Phathha vel

- Celae terminantur, ut jaci sive a in o et 3) in' originarie terminari debebant, ut ita ab M

et est μ

8. In aliis praeter nominativum cashus in Phathha simplex desinunt I nomina per I initiale formata, nisi hoe l, ut a nonnullis fit in plurali, abjiciant, vel λμminina habeant in o formata. a) Adiectiva in si terminata, nisi. forment foeminina in o 3 Desinontia in I servile, nomina propria et hominum et locorum. s) Pluralia fracta sormae et

G damosi addit formas i , I. 6) quadrilitera etc. AU. Schullens in Gramm. Arab. subtilitatos has dignas non judicasse videtur, quae anxie exponerentur. V. De

42쪽

sa - Praefixa Nonianum. V. De Prae is, quae Nominibus adhaerent. 'γ

ον. Omnes hae particulae vocem, cui adhaerent, ponunt in textio casu, unica, quam notavi, ex cepta.

I 1 Vocativi. Rarum. ut 0 Iosephe. α Interrogativum. in , per, propter, cum. a) nota asseverandi. per Deum. 3 nominibus frequenter pleonastico ita praefi-

gitur, ut explicari sere possit: inter e. g.

- non inter remotum l. e. non es

remotus. Marc. XII, 34. Aliquando expli

caveris hoc per : quod ultinet. ob I, IOI

I . . I . . . tu hominibus i. e. quod

attinet homines, interrogabant. Aef. X, II. in obtestationibus per Deum. Aia i Sur. XVI, 6 S.

comparandi.

43쪽

Praeso Nominum.

o ante suisxa o) Belationem qualemcunque indu

cat, descendens a vocula sic etiam ante

vocativos, ut L s profundum s Rom. XI, 33. Etiam per Phathlia , ut ua, j. IAE descendens a vocula . Barum apud Arabes.

o i D. Si duo nomina Per o junguntur, ita ut o explicari pollit per cum , illud in libris

punctationem secundi casus insertia in asseverationibus per conuin.

3 frequentiae nota est e. g. v. Hama sum ex ed. Schullens. p. 43 o. qui in nota scribit: nihil frequentius apud Poetas.

Articulus etiam huc referri potest, qui vero abesse solet I a nominibus propriis hominum inon rerum), a 3 sustixo auctis et 3 in regimine positis. Adjoctivum substantivo subjunctum Articulo non caret. - Invenitur futuro interdum praefixum, ut significet idem quod ita . Natio quaedam Pro

o usurpat et is Erpen. ad GDrumiam. P. T.

44쪽

34CAPvT QVARTUM

VERBO

In Arabica lingua, ut in reliquis, quas Orientales appellare solent, a nominibus Verba derivari jam notavimus. Indo fit, ut duo, quae orientales h hent, tempora multo minus definita sint, quam in cultioribus linguis Dccidentalium. Altera tamen sor-ma , quam Praeteritum appellant, crebrius vel praesens vel praeteritum, altera frequentius futuri quid indicat. Quod nimirum non solum, ubi quid posea contingit, sed omnino etiam tum intelligitur, cum e. g. de effecto post causam, de rationato post rationem , de consequente post antecedens, ste perpetuitate alicujus consuetudinis seu actionis, sermo est. Utraque temporis rorma Asrisas vocari posset. I. De Conjugalicuibus. Τertiae personae praeteriti et primae futuri, antequam servilibus s. formantibus literis additis ali

bus o si post primam radicalem cin Conjug. VIII. poni debebat, 1 in radicibus ab l, d , et ita incipientibus hanc literam expellit, ejusque in locum duplex scribitur per Ua in radicibus a DL Luci inchoatis eum L 39 in radicibus a : O ia incipientibus cum ci permutam

45쪽

Sehema Conjudationum 3

quantulum immutantur, vere et manifesto sunt formae ius risivae, id est: nondum per personas definitae. Potistimas sillat hase Tubula ConjugationΠm. III. Classis

II. Classis

I. Classis

I. Praeter has aliae inveniuntur formae rariores

praefixus hic numerus Indicus ordinem significat, quem Grammaticae receptae his Conjugationibus fixerunt, arbitrarium. Disitiroci by Gooste

46쪽

36Desensu Conjugation&m.

set I I. utraque

passivo carens, et in coloribus nominandis usitata. Ejusdem originis esse videtur iI3.

Forma octavae Conjugationis dio. 'I I 2.

pass.) Dantur pdhuc rariores e. g. formae sextae vel potius novas οἱ cujus Conjugationis indicia a sexta pari modo, ut octava a quinta descondentis) : et octavae YAS

quarum exempla aliqua sunt in Michaselis Gramm. arab. P. I 27. g. 3 . Neque enim conjugationum Omρ tarum quartam classem inde nos effingere velimus.

a. De discrimine Anifationis por has Conjuga

tiones generatim obstruare poteris: a) Vrima Coni. actionem notat vel transitivam vol intransitivam. δε- transtiva pleramque Ceyse, nonnunquam Da mina habent sub media radicati. h) Setnudae et qΠartae Conjugationis significationem plerumquct exprimere PO texis, si primae Conjug. significatui addas notiones: fecit, vel fluit. e) Tertia et fiexta sappe notionem reciprocandi habent. Per quintam set sepi mam indicatur

si quis id, quod fecunda Cons. signis tot, sibi mat feri. Lodem modo οὐIava se habet ad primam. e) Noua

48쪽

36 a schema Praeteriti Activi in D. malis

secunda persona

Prima persona

Secum foeminim

Participia. In niliri.

49쪽

rbo regulari et Auomesis. Singularis

a persona Τertia persona

masculina loemiuinamrisculina

forma eruditorum.

forma vulgaris.

geminatum.

Lam Io d.

Pluralis

linguae vulgaris.

-- ω -

geminatum.