De priscarum quatuor populi Atheniensis tribuum quae vulgo Ionicae dicuntur ...

132쪽

Pythicus, et Jonis, quem Innisam m-nem minatam in που, pater elistimaretur, et tantae apud Athenie-em au toritatis esset, ut ii soli, qui um privati eo erant, veri me genuini Attici rivos haberentur Tenendum enim est Aps linis Pythis religionem nemo ut Neptuni, --- eae talionis, neque u Fullan in hiemaae, Mneorian d num antiqui, propriam uiuae, sed a Creta stati B---i Atticam esse depariatam is Teoeptum hao reo uo via migratione oris aino duom aliquanto aliquior sinis)ς - .ntes ejus migratiores aetatem e tus Pymes' aenis γνω-

videtur non nipdo hi Atticorum consuetudine, tamquam νειμ prius ae haredditarius esset istimo jam inveteravisse, selinium, praesertim quum ethica sua natura D inter inhe ceteras Graecorum resigiones eae lis t principuum interi Atticas religiones Ioeum auo euisa esse. Tamen, etsi mistius

Apollo tempore migrationum jam a isque Graeeo- p. cultus videtur, nomena eum ipsum mn and -- leo suae gentia pro=rium Maan perpetva obaret. Aps Me enim quasi duce expMitisaeem illam contra inelopo in re populas mero ibi viri aiant .mas ut in sub Enda PM-.ponnas Delphicia ora lis arium ae non e Mam ori Meundi D, ita et ipsi videnis propter patriai Apvilinis euuum non laus quam propter Heraclidarum avraham an in dominatam Moponnes sibi dabor erodidisse. Isti imApollineae resigionis usurpationi repugnatite Athenienses -am quoque eum Pythio deo Messitudinem ursisso in ditigentius eo uiuas, eo probati a sui, -- οὐ- ιpsis aetate Apollini Belphicimo Mao apud omnem smamn

133쪽

auelaritas iuva uera Et revera quidem ex eadem aetate quaedam benigne a Pythie de Atheniensibus responsa bulla produntur. Nam et codro mortuo quum duo filii u don et Neleus de summo magistratu ertarent, Pythia eum ad Montem delam jussit i); et illud oraeulum, quo eo nito codrus hostium telia trucidandiim se Mecit, quamquam Boriensibus datum et fraude apud Atheniense vulgatum esse a plerisque proditur aeeundum aliam tamen famam, quam Valeri maximus ervavit λ, ipsi codro ab Apollino editum fuisse serebatur. His omnibus satis probatum mihi videtur, ab illo ipso codri tempore inde Apollinem Pythieum a populo Attico quoque nive Ionico quae duo nomina idem tum signifieasse supra vidimus proprium et patrium deum habitum esse. uin etiam, quamquam in hae re nullo diauerto testimonio niti possum, ipsam quatuor tribuum deseri

tionem, quam eo tempore actam esse demonstrare eonatus sum, non sine oraeuli Delphici Maensu institutam esse existimaverim duodsi Apollo Pythieus novae istius populi deseriptionis divinus auctor et quasi patronus habitus est, facile intelligitur, qua ratione idem a quoque exinde Attico cive privatim oli debuerit; quo factum est, ut postea privatus Apollinis Pythici cultus pro genuinas Atticae civitatis nota

haberetur.

duae quum Apollineae religionis apud Athenienses -- ditio esset, postquam Ion illius deseriptionis auctor sabuliseelebrari eoepit, eaedem sabulae, quum Apollinem Pythieum Iovis patrem dixerunt, quae fuisset Apollinis et cum deseriptione illa et eum natione Ionica necessitudo, optime vide tu significasse. Paus. VII. 2. I. - Conserantur Lyeurgua in Leoeri, o Matis. II. R D Val. Nax. V. 6.