장음표시 사용
21쪽
loco quasi certo opinionis suae de erroribus Ulixis testimonio saepe abusus est tutabat enim, hic voce peto eum ventum significari, qui e regione inter meridiem et Ortum Solis spectante Spiraret, et accuratius a poeta, ne quid audiri vellet audientes effugeret, sententiam explicari adpositis verbis Esi pzς τε Νzzz τε Quod subtilius quam verius isse videbitur am Siquis accuratius locum Vertat, longe aliam sententiam a poetaeXpressam esse inveniet. Narratio incipit s. 1, 277: Ulixes,
cum ad insulam Thrinaciam navem adpellere eoactu eSSet, Ontrarii Ventis, quominus Ithacam ursum teneret, impeditus est; postquam enim per totum mensem spiravit Otus, ne tum quidem ullius alius ventorum flavit, nisi Eurus aut Notus Recte Si interpretati sumus, sequitur primum, Ulixem ut multo diutius uno mense in insula Thrinacia moraretur coactum esse se qΠo
Homerum verbis Eυpo et Noac τε unum Ventum, eum, qui
spiret e regione inter meridiem et ortum Solis Vergente, non Signis ea re, sed, quemadmodum coniuncti Verborum indicet, et Eurum et Notum. Si enim loci sententiam accuratius Xplieamus et plurium Verborum circuitu ostendere volumus, in hunc fere modum adumbranda erit. Ulixes comitum temeritat ut navem in insulam Thrinaciam appelleret coactus, contrariis ventis ibi retinetur per totum mensem spirat Notus cum autem mutetur Ventus, ne tum quidem secundus Venit, sed Eurus, idem unus e contrariis ventis, et rursus Notus alternis Vistibus spirant. Hac Vera ut equidem censeo explicatione Voeleheri ventis inter se coniunctis opinio refellitur Praeterea ista ventorum
distineti pro temporibus illis graecae oeseos antiquissimis, quibus regiones eaeli minus accurate divisae erant, nimis subtilis Videtur esse. aecedit, quod aesturata illa ventorum significatione iis quidem locis, velut in mari Aegaeo, ab Homer adhibetur quae poetae necessari nota fuerunt, ubi si usitata vel ipsi vel popularibus fuisset, in enarrandis itineribus Hereulis, Menelai, Nestoris, aliorum, da USUS esset, nedum iis locis, quae in incertissimis regionibus et maribus sita et poeta sibi finxerat, et
populares credebant. Contra poetarum quicunque Sunt Xemphim in Boni Seogr. p. 120. riel. Rhth. IV, p. 458. y deber eitaster iiii Natersan heg omer', p. 266.
et artis p0eticae ratio docet, simplici quattuor ventorum principalium notione contentos fuisse, qui non Octrinae rerum naturae exquisitioris laude excellere, Sed respondere artis poeticae postulatis cogitarent.
Haue de Homeri sede quaestionem veteres grammatici et interpretes, quia ab uno poeta, habitante in Ora Asia minoris,
ut pleruntque credebatur, illa carmina composita esse putabant, suo iure neglegebant. Recentiores autem gravissimis argutissimiSque erupulis virorum doctissimorum, iaXime nostrae aetatis, incerti, utrum armina homerien ab uno vate concepta et ficta essent, an e compluribus diverSorum temporum diversorumque locorum earminibus singulis anten disiectis paullatim coaluissent, etiam in hae parte interpretationis quam maXimam Operame0nsumebant. Optime enim eiusmodi quaestionibus sese aut suam de patria Homeri opinionem argumentis confirmaturos, aut contrarias virorum doctorum sententia repugnaturos esse, reete Sperare poterant. Quare eos maXime locos e numero similitudinum colligebant, quibus Homerum quasi e sua sede quae fierent Ieseripsisse tutabant. Eam viam primus ingressum est
Woodius. Secuti sunt multi iique doctissimi viri, qui sententias illius aut confirmare atque amplificare. aut in dubitationem Oeare aut prorsus refellere studebant. Quarum sententiarum caussas denuo examinare et, si fieri possit, movis argumenti aut comprobare aut redarguere, operae pretium erit. Sed priusquam ad quaestionem ipsam transeuntes singulos lOeOS, qui ad eam rem pertinent, perlustramus, quaerendum nobi Videtur, quo iure talis de sed Homeri disquisitio e ventorum commemoratione ac descriptione facienda institui possit.
22쪽
Epic poetae eis rebus, quae ad sua ipsorum Sede domesticas referri possint, et quae ad se ipso attinere videantur, omissis narrationi fabularum propositarum eorumque, quae aue tores rerum aut dicunt aut agunt, totos se dedere Olent. Tamen interdum quasi inviti et casu, ut ea quae narrent Significatione et deseriptione rei cuiusdam omnibus notae illustrent atque quodammodo ante Oculos ponant, mentionem aut locorum circumiacentium aut prospectus maris finitum aut rei insignis in ips0rum tantum regionibus usitatae facere consuerunt. Quae reS saepissime occurrit in similitudinibus, quas carminibus ad augendam rationis elegantiam atque perspicuitatem sententiarum in-Serere poetarum maXime epistorum est. a poetarum licentia
et Homerus in similitudinibus permultis ad illustrandas fabularum res saepissime utitur. δ)Jam recensebimus eas ventorum commemorationes, e quibus
de Sede poetae vel poetarum conclusum est et re vera concludi potest. Atque primum occurrit ille locus I, 5 sqq. de quo non solum recentiores etiamnunc dubitant, sed etiam veteres grammatici diversissimas interpretationses excogitaverunt. Ex his promus reicienda est, ut cum de sedibus Ventorum quaestionem institueremus ostendimus, ea sententia scholl. . . . minOrumque paSSim relata, quae propterea Vento Zephyrum et Boream Ihracia flare censet quia sedes in illa terra habeant. Nec magis probari potest aut ea, qua locum illum scholi L. V )vertunt συ Sκδρχικ oc, id quod minime probari potest, aut ea, qua eXplicant pzT , συλλη Tet κιδ. alis enim interpretatio neque cum regulis grammaticorum convenit, et nimis a rerum natura abhorrere videtur. Restat ea sententia, quae in optimo Iliadis codice ad ira adscripta est, prior scholiastae δ): ως δε αμ.*zzεpzυς ε Θpακ' cpTiri πυεῖ , 25 13 Bopερ ἐξ αρκτου, οὐ
σειγί. Interpretatur, si recte intellexi et si pluribus verbis sententiam scholiastae explicare ieet, hunc fere in modum. Cum
Thracia paene formam litterae sigma Ch situ atque aspectu
' cf. schol. Porphyrii servatum in B. ad i. e. y cf. schol. . ad i. e.
exhibeat, lateque ad mentem Homeri patens praesertim ad meridiem versus procurrat, haud absurdum Videri, si Homerus etiam
Zephyrum cum Borea in campum Iroicum autem induxerit. Sed ne optimi quidem grammatici interpretatio videtur iusta aut omnibus absoluta numeris Omnes igitur quas antiquitas tulit interpretationes postposuit W00dius, qui sagaeitate summa praeditus novam illius loci explicandi iniit rationem, in eo libro, qui inseribitur: an Essa on the original Genius o Homer. Londo 1769. Francos ad Moen. 17 73, p. 32. Quod ad nostrum locum pertinet, Oodius p. 48 sq. , quamquam Thraciam tum
latius quam postea procurrere, idem secutus Schol. . putabat, tamen verba loci non ad campum Troicum rettulit, sed e sede poetae, tempestatem appropinquantem quasi conspicientis, dicta esse ostendere studuit Quam poetae sedem aut in urbe quadam orae si a minoris, aut in insula aliqua prope illam oram maritumam sita, fortasse Smyrnae vel in insula Chio, fuisse existimabat. λ Haec viri sententia diu latuit nec recepta est a viris doctis quin etiam impugnata est ab H. . . de Marees δ)0 a V00k:ker δ caussis ut equidem censeo nullo modo probabilibus. Noelcherus enim dicit, poeta fabulam e bello Troiano
Sumptam componenti omnes res ad illum locum transferendas fuisse ita, ut se ipsum quasi e conspectu urbis Troiae loca, montes, mare, SilvaS, denique quae circa urbem sita sunt describentem
finxerit. A quo ventum quoque et Zephyrum et Boream utrumque e Thracia flantem induci necesse esse, quia Thracia ab urbe Troia' revera et in Septentrionem AE, in Occidentem vergat. Itaque cum naturali quadam necessitate poeta cogatur, ut Ventum utrumque e Thracia in campum Troicum venire dicat, nullo modo ex illo loco de sed eius concludi posse. Sed contra dicendum est, hic a poeta, qui neglecto locorum situ per similitudinem sententiam illustrare studeat, rem popularibus notissimam eorumque in sedibus usitatissimam Mescribi. Quam rem ita sese habere ex eo intellegitur quod poeta pronomini relativo, ad Boream Zephyrumque reserendo, particulam et apposuit; qua, ut saepius in Homeri carminibus reperitur, aut conditiones
23쪽
vel rerum vel hominum vel locorum omnibus qui audiunt notissimae et laeta usitatissima significantur, in aut e numero quodam nonnulla, quae tamen certis carent nominibus, eliguntur.' Quam particulam poeta, Si de agro Troiano audiri voluisset, cum ipse in longe aliis regionibus sedem haberet, e quibus Omne re ad loca fabulae institutae referret, relativo pronomini non appOSuisset Restat examinare, quid B Thierschius' et Buchholgius ε)de illo loco iudieaverint. Quorum ille, inconsideratius Oelcherum
Secutus, eius Viri moderatione non usus est, ut non dubitaret dicere, Vento Boream et Zephyrum, quia in Thracia habitarent, Semper, quocunque iter Verterent, ex illa terra venire necesse esse. Hic autem, qui, Si Berghium mittimus, novissimus, quod sciam, de ea re disseruit, relavit veterum interpretationes, dicens, difficultatem loci tolli posse, si sumeretur, aut Thraciam tum latius patuisse ad Occidentem versus quam postea, aut a poeta hoc loco non vias, sed Sedes significari Ventorum, quos omneSin Thracia divina indutos specie habitantes faceret. Apud eos quoque invenitur illa locorum I b et ς, 195-230 confusio, quae quam perVerS Sit, iam supra ostendimus. Nihil igitur hi omnes attulerunt, quo oodii Berghiique de loco , 5 sqq.
sententiam aut impugnare aut reicere cogamur.
Eodem modo in Asiae minoris ora sedem auctoris Iliadis fuisse colligi potest e duobus aliis locis, qui leguntur in hapsodia quarta Vss. 27 sqq. et 22 sqq. Illo enim loco pastor quidam inducitur, qui eum tempestatem occidentali ex plaga
appropinquantem, Venientem Super mare moxque vehementissime erupturam Sentiat, Obscura nubium caligine perterritus, gregem in peluncam quandam compellit. Hoc autem loco litus describitur, ad quod undae Zephyri vi in alto ortae et excitatae agitantur. Tali in locorum descriptione apparet, id litus intell6gendum esse, quod Zephyro phane pateat ita, ut vento, veniente Super altum, Sic enim καπι Toveto et to et o s. 424'et 276Veriendum est recta Via Stringi Vel tangi possit. Huic conditioni optime respondet Asiae minoris ira marituma, in qua
carmina homerica et Orta et culta esse antiquissimis temporibus, priusquam ad alias oras eodem modo Zephyro patentes sitasque in Graecia ipsa transferrentur, a multis iisdemque gravissimis veterum auctoribus traditum est. yy Quae si recte disputavimus, Woodii sententiam, qui sedem poetae Smyrnae potissimum vel in insula Chio fuisse voluit, quodam modo definire accuratiusque circumseribere licebit Cum enim priore loco pastor quidam specula altum in mare prospicien proculque nimbos apprOpinquantes Viden inducatur, Statio, ut ita dicam, prospicientis sita in regione circa Smyrnam, qua in urbe vulgo a Veteribus sedem vel Originem poetae fuisse traditur, nullo modo cogitari potest. Etenim qui a regione circa Smyrnam sita ad occidentem versu prospicit, quominu altum mare Videat, prohibetur promunturio Malaenae, Mimantisque montibus et, ut breviter dicam, paeninsula Erythraea vergente ad septentrionem. Et eam partem maris Aegaei, quae his adVerSisque orae Asiae minoris locis, quoquo Versu prospicitur Sub aspectum cadentibus, includitur, nemo Graecorum ToMeto suo iure appellaverit Quod si viris doctis subtilius esse videatur, alium alius rhapsodiae locum afferre
possumus , 39 sq. Hic quoque id litus maris cogitari necesse
est, quod, cum Vento Boreae adVersum iaceat, undis noveto:ευ
flat Boreae excitatis alluatur Qui litoris situs, cum nullo modo referri possit ad regiones, quale Sunt apud Smyrnam, neque ad alias regiones orae Asiae minoris, quae eodem modo et ipsae respondeant et congruant loco I 5 sqq. Supra laudato, pertinere videtur ad insulam Chium. Haec enim insula flatu et Boreae et Zephyri pariter exposita prospectum alti maris, nulla terra impeditum, et ad septentrionem et ad occidentem versus praebet. Accedit, quod et ad meridiem prospectus aperitur loco illo B, 14 sq. quo mare Icarium, Omnibus insulae incolis notissimum, excitatum tempestatibus ventorum Euri et oti vehementissimis, describitur Si vero quae supra de usu et ratione similitudinum
homericarum diximus recte exposita sunt, neceSSitate quadam e ducimur, ut sedes auctoris sive auctorum Iliadis vel locorum
supra allatorum haud procul ab illis regionibus, fortasse in insula Chio ipsa fuisse dicamus. Quamquam ne eam rem pro
24쪽
certa habeamus, cavendum nobis est. Namque fieri potuit, ut is, qui post iter in eas regiones factum illum maris prospectum,
illos ventorum effectus in memoria tenuit, domum reVerSus, earminibus, quod vidisset, per similitudines insereret. Sed tamen consentaneum videtur, id, quod id complures locos pertineat, ad totam Iliadem referri, praesertim cum illi loci eandem sedem significantes in diversissimis rhapsodiis legantur. Iliadis de sede auctoris haec verisimillima videtur esse coniectura; de Odysseae patria vel origine nihil certi, nihil verisimile ventorum ex usu depromptum dici poterat. Namque in hoc carmine similitudines, in quibus solis illae locorum significationes investigari possunt, rarae apparent. Accedit, quod Odysseae fabula in remotissimis agebatur regionibus, longe a sede carminis epici distantibus, interdum etiam animo et cogitatione fictis Quare poetae, si res Omnibus OtaS, qua circa se quotidie fere fieri populares viderent, carminibus Saepius admiScuissent, suavitatem carminum turbavissent fidemque enarrandarum sabularum imminuissent. Sed nonnulli inveniuntur
loci, e quibus, etiam si, quonam certo terrarum loco sedes poetae fuerit, ostendi non possit, tamen in Graecia ipsa Sedem non fuisse contra Boelimium in concludere liceat. His adnumero locum
β, 20 sq. Ibi enim Minerva Telemacho ab urbe Ithaea Pylum
ad Nestoris urbem in litore Messenia vel Elidis sitam navigaturo, ut quam celerrime vento Secundo usus iter conficiat, mittit Zephyrum. Intellegendus igitur is venius, qui navem recta via litori Messeniae appellat. Atqui ab ea conditione abhorret situs insulae Ithacae . quae ab urbe Pylo non ad occidentem sed recta fere via ad septentrionem sergit. Ialii locorum silus ignorantia poetae, prope illas regiones habitanti, nullo modo pro diligentia aliis in rebus saepissime spectata tribui potest. Itaque discrepantia loci, misi tum nautas peritos fuisse ventum obliquum captandi putemus, alia ratione iniserpretandi inita infringenda et explicanda est Sumendum enim est, eum, qui hanc OdySSeae partem composuerit, procul ab illis regionibus fuisse, ut de vero
locorum situ certi nihil compererit. Quod verbis confirmatur Ulixis, quibus ille .. 25 sqq. de sede sua Alcinoum, regem Phaeacum, certiorem facit Ibi enim tum Hieatur. Ithacam
omnium insularum circumiacentium maxime ad Occidentem Vergere quod cum minime cum rerum natura consentiret, tamen ab omnibus fere carminum homericorum auditoribus tum
quidem credebatur , facile fieri potuit, ut poeta, illa opinione ductus, elemachum ab insula Ithaca ad urbem Pylum, quam
eandem ad occidentem Vergere compertum habebat, Vento Zephyro venientem induceret Hac locorum viaeque inscitia, nullo modo poetae in Graecia sedes habenti tribuenda, in regiones magis ad Orientem Versus spectantes, et, si coniecturae locus datur, in easdem epicorum ducimur sedes, in quibus Iliadem compositame8S Supra Vidimus Quocum optime convenit locus tertiae rhap-80diae , 169 sqq. Hic enim Nestor, cum moratus in Lesbo insula de cursu classis domum tendentis cum sociis navi attonis conSulat, ea loca enumerat, easque Vias significat, quae Chii inSulae incolis prae ceteris nota erant. Alia eiusmodi vestigia infra asseremus Sed tamen hae suspiciones caute tractandae cauteque adhibendae Iunt quoniam fallaces sunt nec certis argumentis probari possunt. Immo reiciendae erunt, Simulatque cauSSae graviore ex aliis rebus depromptae eum illis pugnare
Itinera et errores nonnullorum heroum ex iis, qui Troiam OppugnaVerunt, Omerus carminibus suis exornandi caussa et ut more eorum etiam navigationis periculis suscipiendis illustraret, saepius inseruit. In his qua ratione in ventis mittendis usus
25쪽
Sit, quamque iam eos ingredi voluerit, optime cognoscitur ex iis, quae in notis regionibus facta sunt. Ac primum Herculis irrorem Videamus, cuius e poemate priore tempore composito Homerus mentionem carptim fecit. )Ei enim Juno cum vehementissime irasceretur, roia Xpugnata domum redituro Boreae auxilio turbines perniciosos excitavit. )Quibus Hercules cursu depulsus, postquam diu per unda erraVit, ad insulam Coam delatus est Ex ea itineris navigatione apparet, Herculi domum, id est Argos, naviganti Boream Ventum fuisse Secundum. Sed ne eo, quo propositum esset, Veniret, Uno turbines, qui cursu eum deflecterent et procul a Graecia deferrent, movit. Delatus est re vera Hercules sed, cum per totum iter Borea, flatus non intermiserit, istatuendum eSt, sentum curSum Viamque mutasse. Nihil de ea re cum poeta tradat, Sequitur, Homerum tam leves ventorum inclinationes, tam eXiguas Viarum deflexiones non animadvertisse aut, si animadverterit, commemorare et referre noluisse. Qua ex re Videre licet, Simplicis aetatis et praecipuo homericae esse, ventorum UrSUS in univerSum Significare eorumque immutationes, quas posterioribus temporibus, cum auxilia navigandi aucta sint et itinera saepius fiant, riri earum rerum periti notare solent, parvi facere Vel potius omnino neglegere. Eiusdem Boreae cursus cognOSeiture locis , 6 sqq. t et 209. Illo nim flatu eius naves Ulixis
a litore Thraeia ad promunturium Malean recta Via feruntur, hoc autem Boreas ab insula Creta Troiam navigantibus adversus flat, cursu hic quoque in universum significato. Transeamus ad narrationem eius itineris, quod fecisse sese Ulixes apud Eumaeum hospitem versans ementitus est , 199 Sqq. Versu 253. narrat Ulixes, cum Borea se ab insula Creta in Aegyptum navigasse quod minime convenit eum situ earum
terrarum. Quapropter interpretabantur plurimi viri docti, )Boream hic eum ventum significare, qui spiret e regione inter Occidentem et septentrionem spectante. Sed ne hac quidem coniectura difficultas loci tollitur. Namque iis, qui ab insula Creta in Aegyptum navigare velint, paene Zephyro OpUS AESt.
Aliam igitur interpretationis viam inire mihi liceat. Antiquissimis temporibus, quibus locorum cognitio exigua et rudis, proxima tantum complectendi potens esse Solet, Omnes terrae procul sitae, auditione famaque solum notae, pro imperfecta mundi descriptione propius iacere propiusque accedere ad eos qui audiunt videntur. Huius rei exempla, quorum numerus ingenSeSt, afferre Supersedere possum in Ita factum est, ut Graeci, qui temporibus homericis vivebant, Aegyptum propius Sitam esse magisque ad meridiem quam ad Orientem Versus putarent.
Et inde Homerus subtilitat neglecta Ulixem ab insula Creta in Aegyptum cum Borea, id est eo Vento, qui e regione plagae Septentrionalis spirabat, navigantem fecit. Qui Aegypti situs
confirmatur itinere Menelai, cuius naVes procella a promunturio Malea eodem flatu partim ad insulae Cretae litus occidentale, quod recta via a Malea ad meridiem spectat, partim
Maior ea, quam supra tollere conati sumus, difficultas reperitur in eadem eiusdem itineri narratione os 299 ἐς Λιβυ qui .' Tt 'bc εσσατο Tovetor: ὀpoto i δ' ε'εε Bopεη αυε λωακραεῖ καλω, λεσσου ἔζε Κρήτη c. Hic enim narratur Ulixem in navi Phoenicis cuiusdam a Phoenice in Libyam tendentis eum eodem Borea navigasse. Atqui Libya a Phoenice recta Via in occidentem vergit ita, ut hoc quoque loco nullo modo nodum Ximant, si qui Boream e regione inter septentrionem et occidentem sita spirare dicant. Eandem ae supra iam ingreSsi, hunc quoque locum interpretari conabimur. Cum enim cum Borea Homerus navom a Phoenice in Libyam vehentem inducat Ver terrarum situ omisso dicemus, ad Homeri mentem
Phoenicen magis ad septentrionem spectare, ita ut etiam CretaminSulam naVis praetervehatur s. 300 sq. y Quod verisimile fit, si sedem ipsius poeta in regionibus Asiae minoris magis ad Septentrionem vergentibus fuisse putamus. Inde enim, cum totum iter a Creta ad meridiem versus dirigendum esset, facile p0eta navem Boreae flatu ferri iis, qui easdem sedes tenebant, tradere
ΙΙ. in appendice contra Boettigerum. y cf. meis ad i. c.
26쪽
potuit. Si vero in Graecia poetam carmina composuiSSe Sumatur, rerum naturae magi conSentaneum erat Eurum, quia Graeci in Graecia ipsa habitantes Libyam recta via ad meridiem Versus, Phoenicen contra aliquantum infra Cretam sitam esse scire debebant, navigantibus excitare. Ex iis quae supra passim dicta sunt facile apparet, caVendum SSe, ne Ventorum inclinationes viarumque deflexiones accuratius indicare studeas, neve eundem, qui hac aetate notus sit, locorum situm Homero quoque notum fuisse concludas Etenim si, ut Xemplo utar, Boream modo e regione inter septentrionem et Orientem spectante, modo e ea quae ergat inter Occidentem et septentrionem spirare dicant, facile accidat, ut quasi in bivio Boreas cum Zephyro ut Euro, qui eandent digressionem in utramque partem suo iure instituere possint, confligere coactus sit. Talibus cursuum deflexionibus si quis nodos interpretationis Xpedire studeat, caveat, ne maiores difficilioresve nodo nectat iis, quos se solvisse existimet. Quod prae ceteris Voelcher opprobrio dandum est, ut infra ostendam. Sed contra tenendum St, Homerum, cum ventos nomine significet, singulis minus amplum, quam multi viri docti putabant, regnum tribuere, ita ut, patio interposito, concursus vel confusi Ventorum nullo modo fieri possit. Itaque si Orbem ventorum eorumque regnum circinis regulisque circumscribere et demetiri liceret id quod natura poeticae artis vetat , hunc fere in modum forma describenda erat.
Restat, ut de erroribus Ulixi pauca addam. De quibus per tot saecula diversissimae sententiae a viris doctis prolatae Sunt. Neque omnes recensendi locus hic erit. Sed tamen operae pre-
tium est id quod ad propositum pertinet de iis quaestionem instituere, qui errores argumentis Ventorum ab usu et commemoratione sumptis, artificium quoddam historiamque perpetuam conficientes, certis notisque in locis collocare eosque certo dierum Viarumque patio factos esse Ostendere conati sint. Hac in reprae ceteris egregium operam consumpSit Oelcherus, plane cumulateque, ut putabatur, ea quaeStione abSOlVenS, qua antea
instituerunt . H. Vossius, y IJherius, y alii. - Cuius de erroribus Ulixis opiniones, quas multi viri docti A secuti sunt et adhue Secuntur, denuo exanimandas esse putavi. Plurimum enim ad 0gnoscendas antiquitates homericas interesse videtur, Veraene sint an dubiae. In illis erroribus interpretandis et collocandis prima et praecipua, quam secutus est Oelcherus, ratio illuc pertinebat, ut nunquam vicissitudine dierum noctiumque, nun quam commutationes Ventorum ab Homero non tradi putaret. Quae quam perVerSa sit, quaque inconstantia ab eo adhibita, hac quaestione Stendam. Ac primum quidem terra Lotophagorum ubi fuerit, quaerendum est. Quibus recte certisque locis collocatis in spem interpretes adducuntur, fore ut cetera quoque errorum Oea quo dam modo reperiantur. Repperit Lotophagos oelcherus in septentrionalibus Africae regionibus, iis locis, quae Romani postea Africam propriam Vocabant, nos regnum unitanum appellamus. Quod omnes fere recentiores Homeri interpretes Omissis Veteribus, probaverunt, uno vel duobus exceptis. β Hanc autem collocationem effecit eo, quod verba λoot αυεμ.οισι L, 2 ita interpretatur, ut significent non Boream solum, sed quodammodo et Eurum, quo in illas regiones ad Occidentem spectanteS solo Ulixes ferri potuerit. Quam terram ad occidentem VerSUS i strit. 'salter, II. Eemexlungen ii homerijchen syeographie. meima 1814. ' Mira sunt, quae attulit A. Seliusterus in Dasin'δ Rrchid Eupplement.ban II, p. 165-177ὶ Is enim Cyclopas non recte collocat in Thracia, perperam interpretatus locum , 16 sqq. ' orbiger, eogr. I, p. 18 sqq. B. Thiersch, p. 26 sqq. uehhOlZ, I, p. 259. Pauly, 8 lealenchelop. s. v. eographie. Orbis Homeri in Spruner, Atlas ant. 18b0. alii.
27쪽
spectare et nobis dicendum est non ut Oelcherus voluit, propter Viciniam Cyclopum terrae, situ incertae, sed quod haud procul abest ab insula Aeoli, unde Zephyrus Ventus recta via Ulixem Homum ad insulam Ithacam fert Nec Minus vituperandus est oelcherus - id quod ad omnes sere pertinet, quid erroribus Ulixis scripserunt , quod cum illi terrae Africae nomen dedit, nihil tradente de ea re poeta, tum cetera regioneSab Homero laudatas sub nomine locorum et veteribus post Homerum et nobis notorum induxit Sed his hoc loco omissis Voelcherum recte Lotophagorum sedes indicasse sumamus. Inde venit Ulixes cursu unius diei ad Cyclopum terram vento non indicato. Sed cum ventum mutatum esse aut consedisse non tradatur, idem navium cursus statuendus est Contra Voelcherus terram velopum ab Africa ad septentrionem spectare ostendere conatur caussis haud probabilibus. Dicit enim, Ulixem a Malea ad Lotophagos flatu Boreae venisse, ab insula Aeolia ad Ithacam, magi Malea ad septentrionem vergentem, Zephyri flatu. Quod primo conspectu salsum esse apparebit Nam paullo ante idem oelcherus ostendere acerrime studuit, non Ohium Borea Ulixem venisse ad Lotophagos, sed etiam flatu Euri agitatum. Nec magis recte eundem Occidentalem situm terrae Cyclopum ac Lotophagorum ostendit, dicens, spatium a Malea usque ad Lotophagos par esse pati ab insula Aeolia prope terram Cyclopum iacente, usque ad insulam Ithacam Recte hoc quidsem; sed Ithacam a Malea cursu trium vel quattuor dierum distare, oblitus est reputare. Qua de caussa oelchori de sede Cyclopum sententiam reiciendam esse duco. Eadem de caussa nullo modo probari potest, quod p. 11 extr de venti commutatione argutissime disseruit Cum enim recte sese sedem Cyclopum indicasse pro certo haberet, Ulixem eo oti auxilio venisse ostendere debuit Qua in re ipse secum pugnavit, cum paullo ante diceret, tempestatem, quae ad Lotophagorum terram Ulixem appulisset, flare non desiisse. Hoc si melius Observasset, Onstantiore de ventorum usu apud Homerum opinione interpretandique ratione usus esset Praeterea ea res illi obstat, quod quamquam ipse terram Lotophagorum a terra Cyclopum cursu unius tantum diei abesse dicebat, tamen spatium in descriptione orbis terrarum Homero noti ita depinxit, ut cursus sex septemVe
dierum noctiumque aequaret Qua a totius dabulae species immutatur ita, ut cum ea verba commentarii discrepent. His gravioribusque implicantur erroribus ii, qui nimis confisi sagacitate ad severiorem mormam docorum homericorum situs Ventorumque cursus dirigere studeant. aliud erroris exemplum afferro liceat. In altera parte errorum Ulixeorum, qui in rhap-SOdia L. narrantur, primaria quaestio ea St, ut reperiatur, qui
eursus Ulixi ab insula eae domum tendenti fuerit tenendus. Quam ad rem profligandam oelcherus p. 119 ostendit, Ulixem ab insula Thrinacia navi provectum esse flat Boreae, qui quidem illo loco ventum significare, spirantem regiones inter
occidentem et septentrionem vergente. Boream autem spirasse neceSSe 8Se, quia OStea Juppiter Zephyri tempestatem misissotet quia moratis in insula Thrinacia Eurus et Notus, id est is Ventus, qui e regiones inter meridiem it Orientem spectante flaret, adversum tenuisset Quod si recte dictum esse sumamus - id qu0 nullo modo probari posse, supra Stendimus haec erunt monenda in oeleherum Boream, cuius flatu proficiscentes ab insula Thrinacia usi sunt, haud multo post profectionem consedisse, e ipsis poetae verbis satis elucet. Tum
tempestate Zephyri coorta Ulixes per undas agitatur. aliquanto post et illa considente excitatur Notus, cuius flatu ad Scyllamo Charybdim Ulixes reicitur. Sequitur, Notum vento Zephyro
contrarium esse. Zephyrus igitur non Euro contrarius est, non sola regione occidentali flare potest, sed e regione inter septentrionem et occidentem vergente spirare videtur Itaque hoc loco, si oelcherum Sequeremur, Zephyrus et Boreas, nomine locisque inter se diversi, eundem Ventum Significarent, quam rem
nemo non improbabit. Ex quo intellegi potest . quam difficile
Vel Sagacissimo Vir Sit, quae poeta e Variorum hominum nuntiis et commentis contexta, quodam narrationis Ordine USUS, sentorum nominibus temere adhibitis composuerit, ea investigare et definire et certa ratione composita esse ostendere. Melius erit magisque ingenio Homeri consentaneum dicere, poetam X iis, quae populare eius de variis Ulixis erroribus ex vetustiorum Vatum Ore aeceperant, suo arbitrio ductum aptissima ad illustrandam Ulixis patientiam discrimina elegisse, pauca addidisse, omnia denique sic disposuisse ut nunc habemus.
28쪽
Itaque frustra operam consumere ducimus, quicunque in homericis carminibus ventorum via cursuSque accuratius indicare, certa locorum spatia demetiri, situm denique earum regionum,
per qua Ulixes erraverit, notis in locis reperire et in tabula quadam depingere in animo habeant Ii enim non in poetis illustrandis, sed in explicandis geographi operam Videntur On-
Natus sum Theodorus Augustus Victor fann schmidia. d. X. Cal. Mai. anni DCCCLV. patre Victore, matre Ottilia Maria de gente uentheriana in municipio, cui est nomen Cos-wig, sit in ducatu Ascaniensi. Ibi pater muneribus consulislangebatur nec non aussas agebat. Fidei addictus sum evangelieae.
Primis litterarum elementis imbutus sum usque ad annum LXVI. h. s. ludo municipali. Tum Dessaviam deductus lassi sextae adscriptus sum gymnasii, quod etiamtiunc auspiciis Brochii, toti rei scholasticae scaniensi praepositi, floret. Cui viro p- time de me merito gratias ago quam maximas Am1 h. S. LXXII. praematura et subita morte mater dilectissima nobis erepta est. missae coniugis dolore et taedio rerum publicarum Cos igensium uetus, pater transmigravit Lavenburgum in Oppidum ad Albim prope Hammoniam itum, ubi eisdem atque antea fungebatur muneribus. Relietus essaviae, gymnasium frequentavi usque ad unum . . LXXVI. Aprili illius anni meus testimonio maturitatis impetrato denam ut per primum studii philol0giae annum simul stipendia voluntaria facerem me contuli. Quibus perfectis ibi per duo semestria moratus sum, deditus studiis philologicis morte et patri repentina audita
29쪽
LaVenburgum Venire properavi Exsequias patris carissimi optimi proSecutuS, Sine lare Vivens, patria carens, orbatu parentibus anno h. s. LXXVIII in academiam Lipsiensem ad litteras redii. Jenae lectiones re suentavi virorum clarissimorum olidii,
M. Schmidtii, Delbrueehit, leversii, A. Schmidiit, Euchenii, Voelehelii Lipsia autem scholis intersui virorum doctissimorum illustrissimorum Curtii, Biedermanni, Gardthausent, eingit, Goelgii Braunii, verbeckii Ribbeckii, Langii, rndtii, Oigiti,
Hermanni, chsteinii. Omnibus his Optime de me meritis gratiam habeo maximam semperque habebo.