장음표시 사용
11쪽
Vid praestiterim in his meis ad Romanum restitutum
Martyrologium Notationibus, tuum erit, amice & erudite Lector , iudicium. Elaboraui certe, ne multa de hoc genere desiderares: nam alia Martyrologia Latino rum, & Graecorum Menologium, cum hoc Romano accurate contuli ; res gestas & actiones Sanctorum ex omni antiquitatis memoria collegi ; ac pro institutae scriptionis ratione, ita quidem breui Ierattigi, visontes unde uberius hauriri possint, indicarem. Qui scriptores, quaeve narrationes probatiores & fideliores sint, admonui , certa ab incertis distinxi ; difficultates, dubitationes &controuersias complures, siue quae iam a nonnullis afferebantur, siue quae oriri possent, explicare,dissoluere, sedare studui , ac cellis a gumentis ostendere, nihil temere, nihil parum considerate actum . Tum etiam plurimarum dictionum sane obscuram notionem,&vim declaraui, earum prassertim, quae ea instrumenta & machinas designant, quibus teterrimi fidei oppugnatores sortissimos Marty
res miris modis cruciarunt, diuexaruntque: in quorum instriuneritorum, aliaruinq; nonnullarum rerum eXplicatione aliqui interdua veritate sortasse aberrarunt: homines enim sumus omnes: nec no
bis ipsis tantum tribuimus , ut nusquam putemus offendisse; sed quae diuturno studio & labore nobis comparauimus, nunc,quando ita Dijs visum est,quibus no obtemperare nefas erat, in medio pr ponimus ad Dei gloriam, & communem utilitatem, doctorumque iudicio examinanda peruulgamus . Prauiximus operi, ne quid in hoc genere haberes quod ulterius cuperes, de Romano Ma tyrologio scriptionem . Haec tu, benevole Lector, boni consule, dumque sacra Martyrologi j lectione te crebro oblectas, & Sanct rum,in quibus admirabilis est Deus, gloriam & triumphos miraris , eorum quoque virtutem & pietatem imitari, diuina adiutrice gratia, ne pigeat.
12쪽
C AN DIDO LECTORICARI S ΤΙ ΑΝ Ο
Antiquitatis Ecclesiasticae studioso S.
0MMENTARII menerabilis chrimi Sacerdotis D. Caesaris Sorani in Martyrologium Romanum , a nobis locis omnibus, ex iussione Sanctissimi D. . Sixti GPapae quinti, recogniti, nobis qui de m-hilobiecerunt, quod iactam censiuram mereri aequis lectoribus iideatur, quod ad orthodoxam quidem fidem , doctrianamque Catbobcam pertinet.Si quae paradoxa quibusdam forte videbuntur,illa equidem eo esse loco habenda arbitror, Ni auidius expetautur,oe cum sosida Armaque meritate consistant,libentius accipiantur quod in ijs inseunt, it in alijs huius auctoris lucubrationibus rudita in primi praeclara, incredibili Chri Zianae antia quitatu dis in lucem eruta s quae admirandam scriptoris argusio in Ecclesiasticis historijs aut corrigendis,aut conciliandis,aut de caligine, morsuque blattarum eruendis induiniam, sicuti sist rarum eiusdem, idque argutum varijs de hi toricis aequo minus exactis ,
aut fide dignis iudicium, ω elaboratissimum antiquitatis Ecclesia sicae inter tot alebrosa, o L inosa eluti dumeta inuestigandae
nudium. Adcognosendam enim venerandam illam Religionis Cbristianae non modo antiquitatem se anctorum etiam Fatrum, nodorum,actarumq; in christi Ecclesia ab usique sui exordio
rerum Neritatem, certam annorum seriem, liquidamq temporum
mir atissimorumsupputatione aciunt eximi potissimum ijs quisno bisoriae Ecclesiasticae ex mero cognoscendae Hudio tenentur, aUaGapocryphas, aniles, ne dicam seve titiosas execrati fabelias, γα longumpos omnian Icriptis, immo doctis alioquiFr plorabusue sim irrepentes Ecclesianicis, non leuite acras colam ι-
13쪽
muerunt SS. Martyrum historias . Denique et i finem faciam, in comparabile tibi adferant momentum a solidam rerum in Ecclosia dubiarum inposterum connituenda vim confii Mationem aduersus verti nos,ne dicam semideura , quorundam huius suusi ardelis num, leuissimorumque nouatorum quorum hodie, proh dolor, magnas natiuingenia,qui sursum deorsum omnia et Auentes,illas iampridem a SS.nonirae Religionis batholicae Fatribus definitas conan tur in dubium revocare. amfectam enim in his agnoscas Eoma ni Fontificis in Aponiolica B. Petri 6hricti Iesu Uica, ij Panoris cathedrasuccessionem; quod nunc tempe latis contra adinam Dei pra Petrum fundatam Ecclesiam infestissim tot interfidei indique oppugnatissimae controvorsias caput cRequo no euicto, αν co-LZabilito,facesset, concida acile, immo Hos in fumos mavissimos euanescat oportet omnis infeLlissimorum Christi hostium , GH sem iliam Sion odientium inanis molitio, vereque Theomachica conito 'ratio, ωfutilissima excogitatio: it adisiunirem Solis fendorem nebulosa diffluit caligo. Vale, Christiane Lector, in his commentarijs febx fruere , breui is natibus Ecclesia ficis eiusdem Scriptoris, maiori studiorum tuorum emolumento, si fructu incomparabili perfruIturus.
Roma XIV. Kal. Septemb. Anno Mi L XXX V. Tuis ρῆυudjs adiuuandis atque ad Dei gloriam promouen-
dii in bbristo Iesu deditissimus ex animo.
14쪽
De immensa iactura , quam passa sunt Acta sanctorum Marty-
De antiquo Martyrologio Romano sepius aucto. De caeteris antiquis Martyrologidis. Defasis martyribus, ct meudomartyrologidis haereticorum.
De exacta diligentia a S. Romana Ecclesia in conscribendis rebus gentis Sanctorum inart)rum. IHIL antiquius apud S. R. Eccles e Presules fuisse videtur quam ut Christianotum acta sortia,ipi, sanctoru Martyru res praeclarissime gestir,perpetuae memoriae monimentisco signarentur. Cui rei egregia nauatam operam primu fuisse a S. Clemente Romano Pontifice , ic statum habetur in lib. de Rom. Pont.qui a quibusdam recentioribus cIta It consueuit nomine Damas , ubi haec in Clemente Icguntur: Hic fecit scptem re- nunes diuidi Notarijs fidelibus Ecclesiae, qui gesta Martyrum solicite & curiose, nusquasque pet regionem suam, perquirerent. H c abi. Licet vero testimonio antiquorum scriptotum, Taciti, Plinij,Sex. Rusi, Publij Victoris,&aliorum, e ploratammum sit, Romanam vibem illis temporibus in regiones quatuordecim fui Gic diuisem: tamen olim a Romanis Pontificibus in septem tantum regiones su isse Palta ana, siccundum numerum septem Diaconorum,qui Regionarij dicebatur, docent Vc cra Romanae Eccli si e monumenta. Perseuerasse diutius, ut in Romana Ecclcsita DCn nisi leptem Diaconi ordinarentur,auctor est SoZOm.hist .libJ.ca. I H S crgo septem cum diuise dicantur a Fabiano Papa regiones Vrbis , quatuord cim illas in septem suisse conflatas, fatendu necessario videtur. Porro sicut scptum
fiat Uaaconi, sic st totidem Subdiaconi,& his pat uumavo Notariorum, qui ijs-
15쪽
dem subdiaconis,& Diaconis subiecti erant,unde in eodem lib.de Rom. pom., celeguntur in Fabiano: Hic regiones diuisit Diaconibus , & secit scp em Subdiac res,qui septem Notarijs imminercnt,qu i gesta Martyrum in integrum colligerent.
Habetur de his recentius exemplum ex Paulino S. Ainbrosi j Notasio. qui de vitam eius conscripsit, in qua ait, se fuisse sub cura Casti Diaconi, ad quem cuncta reseraret Ex his perpende, qua d: ligens studium olim adhibitum fuerit, ut Acta sanctoruMartyrum pure ac syncere conscriberemur; cum non modo NotariJ in id opus grauiter incumbercnt,sed& qui prae crant NotariJs Subdiaconi, ac Diaconi, i dcmque iure dicti oculi Episcopi; quorum esset munus,cuncta exacte perue stigare,ac Pontifici nota facere; qui a Notarijs scripta,qualia ea demum cilciat, probaret, atque inter Ecclesiastica monumenta reconderct. Id est enim quod de An tero Papa scriptum habes in hunc modum , Hic gesta Martyrum diligentera Notarios exquisiuit,& in Ecclesia recondidit. Haec ille. Ad haec,non tantum A cta Martyrum scribere,sed & caetera quae ad Ecclesiam pertinerent,eorum muneris fuisse ,expressum e stin eodem libro de Rom. Pont.in Iulio. Atqui non solum Romana Ecclesia in pec-quirendis atque scribendis sanctorum Martyrum Actis sedulam curam impendit, sed & aliae nobiles Ecclesiae in iJsdem haud segni ci laborasse noscuntur. Extant de his clarissima antiquitatis monumenta, ut Smyrnensis ecclesiae epistolae de Martyribus illic passis sub Marco Aurelio eu Lucio Vcro Imp. apud Eusebium hist. lib. . cap. 1 Viennensis & Lugdunensis Ecclesiaru litterae ab codem Eusebio ex patate recitatae lib. I. capit. 2. & 3. Dionysi J Alexandrinae Ecclesiae E p scopi complutcs epistolae ad diuersos conscriptae,apud eundem Euseb. lib.6.cap. 3 3.oc 3 lib. T. c. ro. Scimus in Ecclcsia Carthaginensi S. Cyprianum fuisse solicitum , ut dies quibus
Martyres etant martyrio coronati, exacte adnotarentur, prout constat ex eius epistola,quam dedit ad presbyteros, D diaconos Ecclesiae Carthaginensis : ponitur o dirae 37. edit. Pamel. Qu in& longe ante ypriani tempora a maiotibus eidem rei egresiam constat nauatam esse operam. Audi quid de antiquioribus Pontius diac nus cribat: Maiores nostri,inquit, plebeis oc catechumenis martyrium consecutis, tantum honoris pro martyrij ipsius veneratione ded crut, ut de passionibus eoruni multa, aut prope dixerim pene cuncta conscripsserint: ut ad nostram qucque notiatiam,qui nondum nati sui mus,peruenirent. Haec in Cypriano Pontius eius diaconus. Erant dc illa Acta Martyrum pura atque sincera, quae, cum de illis coram Iudicibus quaestio haberetur,a Notariis publicis exceptoribus excepta, in Acta publica, quae Proconsularia saepe dicta inuenimus,inferebantur, atque inter alia publica irro- numenta asscruabantu Thorum extant adhuc nonnulla, eorumq; in Norationibus mentionem facimus. Citat aliquando eadem Pontius diaconus in Cypriano, tum ait; Et quid Sacerdos Dei, Proconsule interrogante, responderit, taceam, sunt quae rcferant. Haec alle.
C A P. II. Qua de Salimrum historjs ab haereticis vel adinfalsa scripta sunt.
Edquid 3 Quamuis optimi patresfamilias ut habet parabola Euangelica bonum semen seminassent in agro : nihilominus inimicus homo, qui fuit homicida ab initio , vetitatis aduersarius ipse Satan superseminavit zizania: ipsoque pene initio exurgciatis Ecclesiae, falsa vcris, inania atque incerta certis ac solida firmitate costantibus admiscenda curauit:idque non tantum per haereticos, Catholicae fidei perduelles, sed & per Catholicos ipsos,eos tamen, qui quaestum pietatem putarent, vel qui Zelum quide traberent, sed non secundum scientiam. Satis modo sit de his unum tantum in exemplum adduccre Asianum presbyterum de quo Tertullianus haec scribit in libro dei baptis
16쪽
baptilino: Si φαῖauu pςypςx m s iPta Iegunt, exemplum Thecla ad licentiam mulierum docenduingendiq; deiciari rarit: sciant in Asia presbyterutri qui eam scripturam construxit afristu O Pauli H Q suo cumulans, conuictum atq: conscssunt id se amote Pauli iecisse oco LXcidi de . Haec Tertu I. Inscriptus erat liber ille δ ι PauIi de Thec cutinens M ha Ptiaeati Leonis fabulam, ut testatur S. Hieronymus de Scriptoribus Eccles. in Luca. Eiusdem generis illa erant insomnia,nimirum Citcuitus Petri,citcuitus Ioannis,Circuitus Thomae, Actus Andreae, Actus Ioannis. Actus Philippi, Actus Petri, Actus Pauli, Itinerarium Clementis ; quae ominadanant Athanasius in S3nopsi,Phila stercle hane sibus, &Gelasius in Conc. Rota Hec enim& alia huiusmodi ab haereticis esse excogitata, certissimum est . Ab Ebione in primis haec factitata, ab eoq; falsa Acta Apostolorum inuenta,& Circuitus Petri esse eoiruptos, & Pauli Acta referta blasphemiis introducta, tradit Epiphaix in Panachaetesi se. AGnosticis de S. Dei genitrice Matia portentosum li- brum csse conscriptum, testatur idem Epiphan. in Panar. haeresi 16. Encratitas in medium adduxis, ad stabiliendam suam ipsorum haeresina,Achus Andreae, Ioan-Dis,N Thoinae, &alia huiuscemodi, idem auctor narrar haeres. 47. Manichaeos id generis Commenta ex cogitasse, Apostolorumq: nomine conscripsisse falsas histo nas, sidcim iacit Augustinus lib.de fide cotta Manicheos,alis': in locis, idemque Philastex, yrillus Hierosolycnitanus,&aliJ. Priscillianis as& ipsos alios adinvenisse Actus Apostolotum, Otosius assirmat in epist. ad Augustinum de error. PrisciI. Exempla alia complura hic omittimus. Sane quidem qui ital ia praesumpserunt de sanctis Apostolis nequaqua putandum erga sanctorum Martyrum Acta fuissena estiores: quae sic corruperuia deprauaruntque, ut eorundem quam plurima in suspicionem adduxerint,adeo ut S.R. Ecclesiae,ib illis abstinere,consultius aliquando esse putarit. Unde Gelasius in Rona Concilio: Gesta,inquit, Sanctorum Martyrum, secundum antiquam consuetudinem singulari cautela in S. R. Ecclesia non leguntur: quia eorum,qui conscripsere, iromi ira penitus ignorantur, &ab infidelia hus,aut idiotis superflua, & minus apta quam rei ordo fuerit,scripta esse putantur,
sicut cuiusdana Quirici & Iulitae, sicut Georgi), aliorumque huiusmodi passiones quae ab harcticis perhibentur compositae: propter quod ut dictum est ne vel leuis
subsannadiotiretur occasio , in S. Romana Ecclesia non leguntur . Haec Gelasius de Romanae Ecclesiae in recipiendis ac promulgandis Actis Martyrum disciplina. eterum non tantum cauictae adhibitum in alijs fuisse videtur Ecclesin: quadoquidem in Ecclesia Asticana in saccis con uentibus posse legi Acta Martyrum, decretum est in Concilio Carthaginensii celebrato poli Consulatum Stiliconis,anno Domini quadringentesimo primo, ut habet eius canon Is . his verbis: Liceat etiam Iegi passiones Martyrum , cum anniuersali; dies eorum cel brantur. Haec canon. δε pud Hadrianum Rom. Pont. in epistola ad Carolum Magnum hec in eandem sententiam leguntur: Vitae.ia. Patrum sine probabilibus auctoribus minime in Ecclesia leguntur . naab Orthodoxis titulatae, suscipiuntur & leguntur: magis autem passionus sanctorum Martyrum sancti canones censuerunt ut liceat eas et in Ecclcsa Iegi, cum anniuersatii dics eorum celchrantur. Haec ibi. In Ecclesia Gallicana eandeviguisse de legendis Actis Sanctorum Martyrum in Ecclesia consuerudinem, tissignaucant ea, quq Gregorius Turonensis, libro de gloria Martyru capitulo octuagesimo texto, testatut his rei bis: Dies passionis erat Polycarpi martyris magni, i cm R ico magensi vico ciuitatis Aruerne cius sistemnia celebrabantur. Lecta igitur passione cum reliquis lectionibus, quas canon sacerdotalis inuexit, de caetera. Sed ut de Actis Martyrum per ii reticos deprauatis ceptam sequamur narrati Mem,est de hiscan. sexagesimustertius, sote Synodi his verbis conscriptus: Quae
17쪽
nia afficerent ,& qui eas audituri essent, infidelitatem deducerent, inaccIesa nupublicari, iubcinus,sed eas igni tradi qui autem eas admittunt, Vel tamquam veris his mentem adhibent, anathematizamus. Hac S. Synodus: cuius auctoritate Grae ct Episcopi exactiorem curam adhibere consueucrunt,ut dum suas ecclcsias visit rent,de sanctorum Martyrum Actis conscriptis siubtilius inquirerent. unde Theo
dolus Baliseo in loco haec de Nicolao Mu Zalo Patriacha testatur: Cu ille, inquit, virum S. Parasceves, quae in quodam Callicratiae vico colebatur,a quodam vicano inepte ac indocte & sancta angelica uiuendi ratione indigne composi tam inuenisset, eam igni mandari iussit & diacono illi Basilico maniauit, Deo gratam & acceptant eius Vitam conscribere. Hqc ille.
Iγὸ immensa iactura, quam passa sint Acta Sanctorum Masturum.
Ed vide rebus, quae ad Romanam Ecclesiam spectant , de cuius agumus Martyrologio, coeptum prosequamu insti ut una:ex his quae in uia per ex Gelasio recitauimus, satis declaeari videtur, Acta illa sanctorum Martyrum tanta cura ac diligentia perquisita, per Notarios S. R. Ecclesiae conscripta, per Subdiaconos de Diaconos cognita , ac demumpcriptos Romanos Pontifices probata atque recondita,essu collapsa,deperdita,vel . salicm ad ulterata. Nam si integra remansissent, qua rationc quod ait Gclasius secuduin consuetudinem in Romana Ecclesia non legcbantur; cum praesertim,quibus essent scripta, probata, ac co n si gnata, & Vnde accepta,sic exploratum cssct, ut nullus pen. tus de eorum integritate dubitandi scrupulus superesset Fuisse namque dc prauatas,quae a maioribus commentatae essent res Festas sanctorum Martyrum, Arnobius lib.a.aduersus Gentes declarat his verbis . Sed neque haec omnia conscribi. aut in aures omnium peruenire potuerunt, gesta gentibus in ignotis ,& x sum nescientibus litterarum: aut si qua sunt litteris conscriptionibusq; mandata,malevolentia daemonum, quorum cura de studium est hanc intercipere veritatem, Se consimilium his hominum, interpolata quaedam & addita , partim mutata atque detracta, verbis, syllabis, litteris, ut credentium tardarent fidem,&ge florum corrumperent auctoritatem. Haec Arnobius At nequaquam adduci possumus, ut credamus eadem A cha vel omnino esse sublata,vcl ab haereticis penitus adulterata .Rome si quidem Catholici semper vixere Pontifices,nec alterius secte illic aliquando sedit Episcopus. Quod si vel sub Costantio Augusto Arriano,vel sub Odoacre Herulo ,Theodorico alijsq; Gothorum Regibus itidem Arrianis,R omanae Eccsesie negotium factum est: non tamen fuit huiusmodi,ut illi Sanctorum memorijs vim intertent s de Sanctis enim eorumq; cultu aeque cum Catholicis ienciebant) adco ut nec cum Vrbs obsideretur, his,quq soris extra m nia erant, basilicis irrogarent iniuriam: nec Vrbe capta,in eas, quς intus csant more barbarorum saeuirent, prosariarent , vel ad sua sacra peragenda sibi vendicarent: sed tanquam sacra septa, atque
asyla diuinitus instituta, ab illis fuerint existimata, adeo ut & i Is cetiam s licet hostes haberemur) qui ad ea confugissent pepercerint. Sunt de his fideles testcs scriptores illorum lcmporurn Orosius lib. 7. Augustinus de ciuitate Dei, & Procopius de bello Gothico. Vnam illa quam sub Gothis Regibus Arriani sibi vendicarunt Eccl solam, dictant S. Agathe in Suburra, Nix credi potest quam sumpi uose ac pie,licet impii ornauerint liberalitate Gothi hominis Vicimeri V. C. ut suo loco pluribus in Notationibus dicemus inferius. Omnis ergo suspicio de Arrianorum perfidia tollitur,ut ab eis vis aliqua in Acta Martyrum sit illata. Ad alios potius tanta est referenda clades : quam quidem non aliunde manasse credimus, quam ex iniustissu
18쪽
m1 cau gestatum0 numenta tanto laboria Conecta, tot cogni Oribus comprobata, actato deniq; studio custodita: ViXq, eX ta Immenso naufragio perpaucas tabulas' re-masisse putamus: tabulas,inquam; in haud integra atq; perfecta & omnibus numeris absoluta illa esse putamus, quae titulo Notariorum Romanae Ecclesiae Acta Matutum a quibusdam edita habentur,cu si1 Vel ad eXacta censuram reruac tporum ea adducas, vix perpaucareperias , que aliqu a saltem ex parte non arguantur erroris; ut perinde sit aliqua ex his sepatri, quae emendatione non indigeat, ut post vindemiacile scita tacemus unus vel est et, de sicut quod est apud Isai .c.7. excussio oleae duatum vel xiv oliuatu in summitate varia I, siue quatuor vel quinq; in cacuminib. eius. Petilile ea tunditus,numqua dixerimus,scd diminuta. Vnde Gres. Turon. degIO.Min.c. haec ait: fulti quiderei sunt Martyres apud Urbem Roma, quoru histo ita passionu nobis intestae non su ni delatae. Haec ille: qui dc in serius c st.& 6 rc statur iterum, Acta Gallicanorum Martyrii in Italia a Gallis quaesita, & inuenta, missi essem Gallias: ut ex his possis intelligere magnum Olim a nostris adhibitum csse studium in colligendis 1ctis sanctorum Mart rum, & qui colleget ut aliarum Prouinciata Mattrium comentarios suorum Acta minime praeterijsse. Obijciet sotata de prudens lactos: Quidna cauta fuit, ut cum edicto Diocletiani Christianoru libri da nati sunt igni Dcrae Sctjpturae codices, utriusq; Testamenti volumina remanse Iint illibata ea etenim integra atq; sincera, ut patres nostri olim ante Diocletiani t parouid us. Ad haec perfacilis est responsio ,si utriusq; Scripturae diuersa ro attendatur. Sacra enim volumina non im penes unam Vel altera erant ecclesiam, sed praeta qua plurima la,quae priuato usui Episcoporu, preobyterosu, caterorumq; ministro Hi, Vcl alioru ex populo inseruiebant, apud cunctas Orbis Ecclesias ob necessitate sacrarum iu iactionum custod iri solita ccitu est. Esse.n cosueuerant in Ecclesia duci secretaria a dextro sinistroq: latere apsidis posita, in quorum altero sacra Euchari- altero diuinae Scripturae sacri codices a ssertrabantur. De utrisque S. Paulinus cpist. I 2.ad Seuerum cum de Nolana a se erecta basilica agit, meminit his versibus in frontibus eorum a rixis, aitque in primis: Ita secretarijs Vero duobus, quae supra dixi circa apsidem esse iii vel sus indicant ossicia sua gulorum. A dextera apsi disraru locus ias veneranda penu , a condetur, ct qua
Si quem sancta tenet meditanda in lege voluntas, it c poterat residens facris intendere obras. 'hinc de s crutario sacrorum librorum Paulinus; quorum Voluminum sicut erat he quCHi r as,ita ab dubio numerus mul iplicior atque ob id non mirum,si non UCs stiri ut diuinae Scripturae codices periere. Non sic quidem de caeteris libris, licet Eccleuatticis licet per neccssariis, nam immensam raritatem illorum suisse constat. Exemplo in vulgatus ille pet Orbem liber Eusebij Caesariensis de idibus, unicus eo argumen O conscriptus, quem Alipius vir eruditus a piscopus Tagastensis in Assi'ca NON inuentu praedicto Paulino apud Nola commorante quaesiuit, qui cum no
19쪽
Eusebium Episcopum Constantinopolitanum Romae quesitum tandem apud
Domnionem inuentum, ad eum misit, Vt constat ex epistola eiusdem tunc ad Ali- pium scripta,apud August.epist. 3 1. His itaq; in exemplum de rari ate alioru librorum adductis,hec inserimus: Si liber ad supputanda rerum sacratum tpa,que in diuina Scriptura continentur, Vialcus,atq; adeo Ecclesiae pernecessarius, eaque de causa a S. Hieronymo Latinitate donatus,tanto labore quavitus, Vix tadem repertus suit,
quid de scriptis alijs dicendu , quq alicuius Ecclesiae viderentur esse peculiaria, quae nec uno vel paruo codice cotinebatur Ad permultis,iisdemq; praegrandibus, ut patest crederes Acta enim unius tatu Martyris mu ltas implesse chartas,si accurate scri pia essent,certissimu est quoru nec facilis esset describendi facultas,ut videmus accidete in his,quae in archiuis summa diligentia asseruantur; itemq; impensae nimiae deterretent, & labor immensus auerteret λ Quid ergo miru, si talium perpauca quae erant exemplaria, tanto terraemotu orbis Christiani tuerint obruta, uniuersalim incendio concremata;ita ut ex bu sto perpaucae vix reliquiae superfuerint 3 At quis nu- metate sufficiet aliorum Ecclesiasticorum librorum iuner. i,qui licet ubiq; gentium sparsis ut taceam de aliarum ecclesiarum peculiaribus Actis Martyru tamen eadem sunt conflagratione consumptir Sed de his hactenus:iam cetera prosequamur.
De antiquo cultu sanctorsi Martyrp,unde scribendi Martyrologiu manavit occasio. mi, w Icut olim Romae Notariis de conscribendis sanctorum Martytum Actis, ita & in alijs ecclesiJs,etiam transmarinis, alicui ex clero negotiusuisse videtur impositu, qui cuiusq; Martyris natalem diem) sic enim
appellare consueuerunt ex hac Vita ad c tum transitu conscriberet,ut Mia per singulos annos eodem recurrente diu, in ciusdem S Martysis m memoriam Deo offerretur sacrificium. Hoc ipsum est quod Tertuli. lib. de Corona militis ait: Pro natalitiis annua die facimus. Facere enim idem esse penes antiquos, quod sacrificare,opportuniori loco inserius,cum agimus de Pontificis voce,insistramus. Porro illic agi aTertulliano no de natalitijs more Gentilium, ut perpera interpretatur infelix Rhenanus sed de die quo sancti Martyres victores in celum a Dcoxecepti sunt; consuletneum locum pientissimi, de eruditissimi viri Pamelii adnotationem.Habes de eodem pristino usu epistolam Sancti Cypriani ad presbyteros,&diaconos ecclesiae Carthaginensis, est in edit. Pamel. 37.lia qua haec verba dc scripta
habentur: Denique de dies eorum,quibus excedunt, adnotate; ut commemorationes eorum inter memorias Martyrum celebrare possimus. quamquam Tcst ullus fidelissimus, δ deuotissimus stater noster pro certa solicitudine& cura sua, quam fratribus in omni obsequio operationis impertit, qui nec illic circa curam corporum deest,scripserit,& scribat, ac significet mihi dies quibus in carccre beati fratres nostri ad immortalitatem glotiosae mortis exitu transeunt,& celebrantur a nobis hic oblatio nes &sacrificia ob commemorationes eorum:quae cito vobiscum Domino protegente,celebrabimus. Hec Cyprianus; qui & ad clerum Ic picbem scribens epist. 34. sic in eamdem sententiam: Sacrificia pro eis semper ut meministis) of- ferimus, quoties Martyrum passiones, de dies a m eis auacommemoratione celebramus. Haec ille. QMd porro ait, sacrificia pro illis offcrre : nemo putet pro pcccatis illorum expiandis id fieri solitum; cum omnia mundentur in sanguine, maioremque teste ipsomet Domino hac charitatem nemo habeat, ut animam suam ponat quis pro amicis suis. Si enim flenti mulieri peccatrici dimissa sunt ex stria Saluatoris,peccata multa,quoniam dilexit multum; quis dicere audeat, post imbre fan guinis,consummato mari yrio, adhuc superesse expiandas sordest Sed sic accipiendum, sacrificia peto eis offerre, ac si diceret, in eorum commemorationem illud faccre, prout ca, quae ponunἰur inscrtus, Verba declarant, de quae ex dicta epist 3 .
20쪽
eo Ioco cecitanturia a Iare Dei, b, non PEO i Psii Soretu procae ictis autem comme nititius d iuncti oratus: Injusta est Cnim PLO martyre orare, cuius nos d bemusotationibus commendare. Haec Augia n. CN Ria ab. Omni b. dilucidius intelligere potates quid sit offem pro Mardse. Si hec BC LiUS Cupis, consule incitata loca TLrtulia iani ac Crptiani notatione, Pometiij. KCCitabant ur post Apostolos nomina sanctorum mattrium prout et docet sacrae Mi Soc Catao D, qui habet: Cominu nicantes, memoriam veneratares in primis,&c. ACCitabantur ex scrinio secundum era meatiuam statu s&meritorum,nec Im nomina martYtumTd & allorum S actorum. Via de& August.bb. de sancta virginit. p. s. haec ait: perhibet gcclesiastica auctori. ras,in qua fidelibus notum est,quo loco martyres, & quo loco defuncta sanctimonialcs recitantur. Haec ille. Ex praedicta igitur nota dierum natali u ai an7soria mat- trium pro commemorationibus faciendis MartyrologiJ conscribendi prouenit oc. casio: cum etenim freques esset martTrum numerus decem enim illis quas numerant persecurionibus in unaquaq; prouincia necatos fuisse quain plurimos, iacmo poterit dubitate )atq; in chartis Ecclesiae singulorum nomina,&dies quib. martyrium conlammassent, notata haberentur, ex ijsdem Ecclesiasticis monumentis pridie diei natalis ut hodie fit in Martyrologio) annunciabantur nomina in Ecclesia.
quorum natalitia recensenda essent die sequenti, eo sumdemq; Vna cum sacrificio Gretcsimemoratio sacienda Putandi Ecclestiasticas tabulas, quibus singulorum Martyrum natalitia conscripta haberentur. a Tertulliano Fastos fuisse apocli itas. Optime cruditeq; notat Panael.in dicta epi st. 3'. Cyprian Ille enim ita li.de Coron. milit. haec ait: H stuos census tuos Fastos;nihil tibi cu gaudiJs seculi,&c. Hac Tertuli ia nus idcirco, quod in dictis sanctorum martyrum natalitiJs sol cbant Christia-17I murua inter se ch.ilitate gaudere,quando & conuiuium, quod Agapen diccbat, icbrarc in ipsa Memoria, in Ecclesia inquam martysis, con sucu erant, licet, quod ad locum spectat, usum illum Concilium Laodicenum can. 38.rcstrinxeris. Repcrimus apud Gregorium Nazian Zenum in carna. de vitae differcnMJs uiusmodi Agaras dici alio nomi ne Sacrum epulum natalitium . Idemque in ora. m laud. Cypri Mi tu de commemoratio ne mar cum: Omnium quidem martyrum memoria imia solamnitate colenda est. In eandem sententiam Tla dorct.de Euang. Vcrit. cognit. b. 8.qui de martyribus inscribitur,in fine hqc ait: illos Deos Gentium scilicet cassos gloria, vanos': Deus reddidit,su is autem martyribus honorem illorum dedit. pro Pand ijs, Dasisque,ac Dionysi 1s, hoc est Iouis Liberique patris solemnitatibus, Petro, Paulo. Thomae,Sergio, Marcello,Laontio, Antonino, lauri IO,alnsq, sanctas martyribus solemnitates populari epulo peraguntur: proq; illa Veteri popa, pro turp; Ubi innitate, & impudentia, fiunt, modestae, stae,ac temperantiae plenae festi Uitates,non illae quidem mcro delibutae,non cHinc stationibus leues,non cachinnis Gluta ,scd diuinis canticis personantes, sacris sermonibus audiendis intentae, quI-- .us ad Deum preces non sine sanctis lachrimis & suspiciis summittuntur. Hec ille. Similiter Gregor.N Tenus in vita magni illius Gregorij cognomento Thaumaturgi qui Vixit inibus Decii,haec de populari laetitia in natalitiis martyrum ab illo in stutata . sceladit, inquit rursus in urbem, S omni circa regione undique pcragsata ac perlustrata additamcntum & quasi corollarium studii sui erga numen diuinum iustatu barsipud Des ubiq; populos sanciens, ut nomine eoru ,qui pro fide cert.isscnrs
dico scat, atque solemncs conuentus celubrarentur, cumque alius in altum locu . b corpora