C. Cornelii Taciti Opera quae exstant. I. Lipsius quintùm recensuit. Seorsim excusi Commentarii meliores pleniorésque, cum curis secundis

발행: 1598년

분량: 655페이지

출처: archive.org

분류: 로마

4쪽

ANNALES

COR. TACITI

LIBER

COMMENTA IOVS,

Variis in locis utiliter auctus.

5쪽

AD LECTOREM.

A B E P. Commentarium meum,

Lector, opinione tua, o promi se meo fortasse tardius. nec mirum : quia serio opus aii grebius , elusemodi comperi , ut troperandum in eo mihi fuerit, non febrinandum. Multa in Onnalium libris rara, recondita, se paucitate scriptorum eius aeui obsicurarmulta etiam ex non volgatis ritibus se vetustis snho iore haurienda. Nec duae mihi alius ad hoc iter. Primi, inquam, hanc viam ingredimur, Ferreto, Alciato, Vertranio visam potivi quam tritam. Denique ocripsi hos Commentarios, non oscripsi: se meo remigio, ut illi ait, remgesii.

correctiones aliquot veteres sirmaui, nou M addidi. neutrum ambitiθse : quia certe peccaminiam nos Critici in hanc partem ; or ut olim viatias, lis nunc remediis laboratur. Euaedam etiam

in aliis scriptoribu3 p. im animaduersa: non

quia adferitarim , sed quia dabunt se sub ma-

-m. Vt in legete flores quidam internascuntur sua oonte:sic in his scriptis alieni generis notae. Historiae se moribu , cum opin fuit, praetuli facem: sied non nisi cum opus. , am Nn 'gata quaedam, se e Dione Suetonioque in loco prompta a tergere, cui rei 2 Fauaticorum esZ

6쪽

o eorum qui erierunt epotiane, mero meridie accendere lucernam. Et tamen, o, facilia quaedam mihi visa, quae obscura aliis. sed qWid'iamante testor me nec pueris ista elabor a te squid enim in cum Tacito Z nec detorin quitardam vari que iudiciis, q/ubm nusquam liquet aut lucet. Inuem tam fatuum, qui rectis imos Taciti locos inuerteret, se optimum quemque cim ben- sum. Brevitas etiam mea forta se quibusdam non ad gustum. qui faciam 8 ita natura mea se iudicium eis: ct tractari malo , qua emet ad lici es tangi. Aquam maris dulciorem iu

imo esse aiunt, quam in 'nimo: sic fortassis.a

niora tibi issa cum penetraueris. Aut sit magis protrita tibi sapiunt se. Uulgata: as i mi homo, non ego cymbalum ad tuas aures. A te serie se emite Lecur peto, ut si cubi lapsu sism aut siquid mihi elapsum; corriga , non culpes. quia

reueri in tanto opere nec unus omnia per uidi,

or in quibusdam altari pytius ad oententiam fortase, q*am tango. Politica non attigi. Sive enim peritis, siue imperitis ; rus Ira. Illi lionte eligere o lunt :bi nec electis recte uti. Et audio iam esse , Pibin proprie ea cura. Ego quod

potui, id feci: nec impedio, si quis in eodem

Circo curret ad palmam. Vale, es, si merui, fave Lector.

7쪽

AD LECTOREM.

V τ fidei & industriae nostrae ratio tibi conis

stet , scire te cupio, Lector, haec pauca. Libris Romae scriptis usi sumus tribus: Vaticanis duobus , altero sane bono: tertio e Farnesiana Bibliotheca, suggerente nobis humanissimo Fuluio Vrsino. Misit& amicus noster And. Scholius ex Hispaniis Excerpta quaedam sue Notulas e codice seripto viri Illustris Antoni j Couarruviae, quibus rarenter sumus usi. nec enim codex ille fuisse videtur optimae rei .Habuimus & Rodolphi Agricolae docti viri iudicia sue coniecturas in aliquot locis: quae misit transscripta ad nos ex ipso Ro-dolphi codice Franc. noster Modius. Aliquod

etiam adiumentum nobis a Romana editione

prisca, plurimum proba. Siquid aliud aliunde

. habuimus, moneo id suis locis. Ceterum , viai uerse Commentarium illum pleniorem melioremque aliis scito : cui in seruimus e C unis S E C v N D i s, suis quaeque locis. Quod si quid in iis tale, quod cohaerere cum priori Nota parum apte posset puta , siquid ambigerem , mutarem, firmarem,resellerem: haec sub ipsam Notam di Liunctim paullum subtexi iussimus cum signo isto quod moneat te illud adtextum esse e posterioribus C vnis. Obserua,& vale.

8쪽

AD LIBRUM I.

ANNALIUM

COMMENTARIVS.

Ait Cornelii Taciti.' Id verum huic P Α i.

scriptori praenomen adserui. Sidonius Praenomen lib. I v. ad Polemium epistola : Caim Tacitiqu0d. Tacitus e maioribus unuι tuis , inpianorum tempora consuuras. Et ad Leonem: Namque ct antiquitus cum Caim Corneliis Tacitus Caio Plinio Secundo paria suasisset. Sed & epigraphe Farnesiani libri,

C. Corneli, Taciti Romanas historias scribentis ex his qui reperiuntur liber primus. Publium praenomen quod in libris tritis, a casu aut a vulgo est. Mihi autem in ipso aditu testari placet, Odi profanum vulgus se arceo. Annalium liber.' Bene Rhenanus, qui hanc inscriptionem adserit, etiam contra libros. In quibus plerisque est, Inscriptio ho- Aritorum ἀiurnalium, vel , ut in Veneto, Actionum diur xv ii rux natium. Qui tamen titulus non accepto reserendus alicui imperito. Unde enim illi in mentem suissent Alta , vel hones. 'Diurnat sed cuipiam antiquioris aeui, qui Taciti Anna les non ineptissime comparauit cum Actis urbis. Quem tamen refellit ipse Tacitus lib. x I I I. Nerone II. L. Pisone Coss. pauca memoria digna euevera, nisi cui libeat lau Annales esse. dandis fundamentis is trabibus υolumina implere: cum e dignitate populi Rom. repertum sit, res illustres Aunalibus, talia diurnis υrbu actis mandare. Alibi: Nemo Annales nostros cumscripturά eoru contend.rit. Itemque: Ni de Iinatum mihi foret Dum quaque in annum referre. Etiam Iornandes in rebus Gothicis, Cornelium hunc citat Au-n lium scriptorem. Neque Decemuiralis pote ras ultra biennium. JIta acci- cito cxeuta.

pio, quasi dicat, haud multo ultra biennium. Nam exa-

a 3 cte si

9쪽

6 AD Li R. T. ANNALIUM

Ehe si putas, reuera vltra biennium Recemuiri imperium

tenuere. Liuium Jc Fanos vide. Nec tamen Vertranio adsentior, ultra triennium, sufficienti. Nam id includat triennium eos imperasse,quod contra est, dc non nisi supra biennium , aliquot menses.

Nomine principis sub imperium accepit. J Non ergo tam

Pripclpis '0- celebre tunc Imperatoris nomen, ea quidem notatione.

'' Et Augusto visum istud Principis, minuendae inuidiae :quia etiam olim Princeps Senatus. Quod exemplum non dubie secutus. Noster infra: Non regno tamen neque dictaturά,sea Principis nomine constistitam rempublicam. Ouidius de Augusto ad Romulum: Tu domini nomen, principis isse tenet. Dio de Tiberio. προκριτος π ἡ γερουσίμ, γῆ τε cUχπιον, e et Μακις γε ἔMMφυ-δεατο- λ ταῖν δήλων, aui; ne ἡ-ρ v. 2ώHν., πὰρ δὴ λο τῶν cara κροτος ειμι. id est i Princeps autem Senatu. , ritu prisco, dicebatur. O ipse ope aicbat, Dominum se seruorum esse, Imperatorem militum, Principem ceterorum. Nec temere aliter Taci-PHhesi iiii '' iusta Pellat. Inde Principa tus, de Principium etiam propositum. imperio , Suetonii cap. X,x η. I. AugusZiprincisium , clade Variana, Tiberν , ruinassectaculorum memorabile factum. Ita opt. liber, nec ambigo quin si cere. Tertullianus quidem receptam eanu significationem fuisse oste 3-dit, aduersus Hermogenem : Possunt is aliter, inquit. principium interpretari, non abs re tamen. Nam cy in Graco principi, vocobulum quod euo Ui, non tanthmordinatiuum, sed is pote Hatiuum capit principatum. Vnde

, αρή νως diciιtur principes. Ergo secundum hanc quoque punificationem Principium pro potestate is principatu sumatur. Sed dc Glossae Graecae distincte χη το συο ιιο , exordirim. & deinde Α- , imperium, mi ιIlerium ,prἀ- si ius, principium. Pag. i. Dirru rei pro*era. Ita Vertranio placitum, traiectis notis, quae V Ulεο, p. r. Gliscente adulatione detererentur. J Ita recte. non δε- terrerentur. Tacitus lib. I i. Histor. Siquid ardoris acθ-rocia mitis babuit, pspinis fi comessationibus O principis

imitatione deteritur. Horatius pari metaphora: - Cul

pa deterit ingem. Tiberin

10쪽

COMMENTA EIUS. 7

Tiberii, Catique, , Claudij ac Neronis res. J Fines de-

. signat intra quos hi libri: qui attingunt quattuor dumta- ei qu tenus xat principes. Vt vel hinc liqueat Historias seorsum scri- progressi. pias, finemque Annalium fuisse in fine Neronis. Pompeius apud Siciliam oppressu .J Non mehercules apud Siciliam . In Asita oppressum cum iugulatum l. consentiunt scriptorcs. de urbe tamen ambigitur D o caesum vult.c. Μισαάω ἡ Φρωγίας, in Phrygiae opido Midaior Florus dc Appianus Mileti, quae Cariae ad icripta . Sed no- Florus lib.iv. iter victum eum saltem intellegit, S. copias eius apud Si. ' P. VHI-Diociliam oppressas. Nec maiori cautione Florus de eodem, - 'In Siculo steio iuuenis oppressus est.

Exutoque Lepido. J Eleganter, id est, exarmato, & exercitu spoliato. Nam x x. legiones ei ademit. Vbi militem donis, populum annona.J Respexit huc Vi- 'ctor cum de eodem Augusto scripsit: Idectu ριν dona mi litibus, atque annona curanda Decie .usto , ceteros haud/isculter subetit. .l Claudium Marcellum fororisfilium.J Magnam illam Romae 5c libertatis spem. De cuius laudibus. plena . manu Seneca levi- seneca ad Martiam : Octauia Marc lium amisit . cui ct ζά, ' 'M'

auunculmosocer incumbere coeperat, in quem -- rmperi, reclinaret: malo, reclinare adolescentem animo alacrem , ingenio potentem ,1sed is stugalitatis continentia

in illis aut annis aut opibus non mediocriter admiranda :patientem laboris, voluptatibus alteuum,'quanti cumque imponere ilii auunculud, is, ut ita dicam , inadificare voluist, laturum.

M. Agri=pam ignobilem loco. J Adeo ut ipsum generis V ό, tar

sui nominiique poeniteret. Narrat comiter Seneca pater 'φ- Controuers lib. II. Tanta autem Maceum sub diuo Au gutio libertate fuit corrigo, Tanta autemsub diuo Augu-so libertas fuit. nihil hic de Maecenate dc exculcanda vox Correctus s. male inculcata Ut prepotenti tunc M. Agrippa non defue- 'ςς 'rint qui ignobilitatem obiicerent. Vipsanires Agrippa fue-υς. Vipsaniν nomen quasi argumentum paterna humilitaris suctulerat. 9 M. Agrippa dicebatur. Ckm defenderet γreum, fuit accusator qui diceret Agrippam se quod in medium ess iterum rescribo , Agrippa M. is quod in medio Iterum ea. ea enim verba ioci, di gentis nomen medium inter

SEARCH

MENU NAVIGATION