장음표시 사용
11쪽
cognomen praenomen quo volebat Vipsanium inisllegi.
videludi ver i ret ' Concurrite Agrippa malum hab.bis Nasus suisse Ipoude diis. Es in nrte potius parte )υtique mihi videtur i nilmiratione dignum Augustus: sed horum non possum nona, tui. misereri, quι tanti putant cvut potiud quam digitum perdere. Scribendum, dictum. Geminatus Geminatis consulatibus extulit. J Ideo ne geminatis, consul x D quia bis consul ὶ Caue censeas. tertium enim fuisse Diodocet & Fasti. itemq. Velicius: Agrippa, inquiens, quem usque in tertium consulatum ct mox collegium Tribuniciapoicitatis, amicitia Principis evexerat. Sed ideo id dixit, quia postremi duo consulatus Agrippae coniuncti continentesque. Qui sane honos erat: & raro cuiquam ea aetate tributus, praeter principes re, aut destinatione. De loco mor- Mox ἀιfuncto Marcelio J Qui Baiis obiit, , ut clare testa- i. μμ ' L ium reliquit, Elegia huic rei propria, poeta Vmber. Nςς scio cur 3 ir doctus tanto opere pertendat mortuum eum
' Tamen con potius in η Stabiano. Quid Z Propertius qui vixit id aeui, Ciliἡ 'quia locum nesciuit funestum iuueni tam illustrit Sciuit . sed stabit haud dedit hoc, inquit, Liuiae, quae suspicione laborabat Mar-Exψςμ η-μ- eclli interestipti. Nec hercle immerito. Num ergo Venenum dari Baiis minus potuit, ac in Stabiano λ Scilicet soluta omni crimine illa aulica Medea, si Marcellus obiit
Baiis. Ego vero, vir maxime, caussam nullam video hu-riuiam ea uia ius tuae tam seriae adsertionis: placetque cum Propertiosaim et moxxis & vulgatis Servi j libris mortuum eum in Baiano. Suspi--i βς eionem quidem de Liuia Dio eiusmodi inseruit '. muta γ ῆν ἡ Λ iva T ,νατου T M κἰAbis δεχν , ora MIν ἰων αυ- siue exi m eis, nisi G. At Tacitus Pliniusque ea culpa non li- 'μφ' berant etiam Augustum. Annal. I i. Sed suberat occulta formido reputantibus, haud prosperum in Druso patre eius fauorem vulgi: auunculum eiusdem Marcesium flagranti-bm plebis stu iis ereptum, breues is infati Tos populi Rom. amores. Plinius lib. VII. inter Augusti infortunia, Suspe- cffa Marcelli vota , pudenda Agrippa ablegatio. Quasi conceperit aliquid cupiueritque contra Augustum , amo-- re pristini status de libertatis. Tiberium Neronem se Claudium D rusum im eratoriis
nominibus auxit. Non eo more quo rei Romanae domi-
duplex notio. ni, imperatores dicti: sed quo olim, qui rem p. militiae feliciter
12쪽
liciter gessisIsent. Vulgatus olim honos i non item sub Impp. qui rei prospere gestae lauream de laudem sibi adscribi volebant auspiciisque suis. Turbat in sententia huius loci vir doctus, dc miror. Tu vide Dionem Cassium lib. M v. & Velleium, itemq. ea quae scribo ad extremum librum quartum. Caium ae Lucium in familiam Casarum induxerat Emptos domi a patre per aes S libram. Ita loquebantur, non per assem , ut perperam in oleuit Suetonii capite
xx MI I. Quamquam reuera in ea sormula AEs non aliud notat quam Assem. Varro lib. VII r. Pro assuem nonnumquam as dicebant antiqui. a quo dicimus assem tenentes, Hoc ab are ane ue libra. Ritum hunc sut omittam notata aliis: notat explicatque eleganter Clemens Alexandu-nus Strom. quinto : Καὶ τα ρωμαίοις επι πγνόευα τειληχε λα λυ ιοσμυίου κῶναζυγα 6 αμα- e πισ/ si , UM τ ῶ--τιι α si ἔνια δυώνι , ηI, τὰ θ εἰς τἡ πιμῆς μενσμον, τα ' om. ς ό --γ-χων, μι βαρους πν*ς αυ- επι ἶλμενου ςως ἀκέση, ψταξιν με σιτουλα. ,1. Triplex antiquitatis ritus . interpreti non intellectus. AEs & libra in testamentis, Vindiciae,& Antestatio. Nam beπισμουι ad vindicias adsertionemque refero :νὰς π ωτων ἐπιψαυής , aurium tactiones, ad Antestationem. Omnia enim haec ad familiae mutationem pertinent, quae per testamentum, de qua Quinctilianus Declamat. CCC v II. Non dixerim te tamentum, cui libri-pens Geny o familia emptor ct cetera iuri necessaria. Agellius, & Iuris consulti. Necdum posita puerili pratexta .principes iuuentutis v - ριssari. J Quod sane ridiculum, ut principes iuuenturis
sint, qui etiamnum in pueris. Natus autem Gaius anno Vrbis DCC xxx Iv. Sex. Apuleio, P. Silio Coss . At Lucius biennio toto minor, ex Dione Iv. in actis eius anni. Princeps iuuentutis - κε τουσὰ νει τὴ ῆς Zonaras hic reddidit) ab Augusto inualuit, ad futurum imperium titulus
dc omen. Sunt nummi cum inscriptione : C. L. CAESA
13쪽
Calus & Lu- . cius quando consule a. ρνε Agentes, o Consules,
Dissensus scriptorum in morte Caij. Senecae so His error.
λα τηειον ἄνετίλη. Obserua Dionem aureas hastas dicere, quas lapis Ancyranus magnae apud me fidei, ut quem vitius conceperit Augustus ipse argenteas. Verba iunt, uti ad me missa beneficio viri illustris Augerit Bus bequii:
E QV ITES. AVTEM. ROMANI. UNIVERSI. PRINCIPE Μ. HAS Ti S. ARGENTEIS. DONATVM. APPELLAVER v NT.
quam lacunam rite expleueris, Principem rament. Catum. Destiuare consules flagrantissime cupiuerat.J Et vero persecerat. Romae marmor, de Cato : RV EM. D D P VLVS. COS. C R E A V I T. ANNOS. NATVM.
X I I I I. Ait annos natum quatuordecim: & addicit Dionis ratio, qui consulem facii designatam anno urbis DCCXLvio. Tamen Augustus in iam di isto lapide, xv illi annum circumdat, verene, an velandae ignominiae Verba sunt: Ho ris mei caussa Senatus populusque Romanus annia quintum S decimum ' agentis Consulis designauit, ut eum magistratum intrent post quinquennium ex eo die quo deducti in forum. Caium remeantem Armenia. i In Lycia mortuum eum voluit Suetonius cum Velleio. Ille has. verbis. : Caium e Lucium in duodeuiginti mensium 'atis amisit ambos: Caio in Dcia, Lucio Massilia defunctis ..Iste his r. Deinde re, luctatus invitiseque reuertens in Italiam , in urbe Lycia, Limyram vocant, morbo obiit. Et iam Florus : Massilia Lucius morbo soluitur,in Dcia Caius ex vulnere. Fugerit ergo ratio memoriosum illum senem necesse est, qui in Syria tradidit definitium. Dico Senecam patrem in Controuersiis: Itaque cum mortuo in Syria C. Casare codicilioqissm esset AuguHim , qu Od in tam magno se recenti luctu suo cocuasset. Sed erit fortasse qui culpam eam in exscriptorem conseret, rescribetque, Lycta. 8 Addi velim Suetonii locum , Tib. cap. xv. Cato se Lucio intra trieunium defunctis agoptatur ab Augusto. nec addi solum , sed αcorrigi. Nam hoc de triennio, nonne nimis laxumi apparet e Velleio : Caius , inquit, in urbe Lycia morbo obiit,
cum auid annum ferme L. Caesar Massilia morbo decessisset. En, dumtaxat interuallum facit paullo plus anni. Et ipse Suetonius Duodeuigivti modo menses interponit, verbis
14쪽
quae supra. Non ergo ambiges , quin scribendum, intris biennium. Nouerca Liuia dolus Nata exitio reipub. haec mulier, & suae domus. Sed bene quod Tacitus nusquam dissimulat fraudem eius oc scelus. Plinius cautior , qui suspicionem hanc tangens, cauit sibi obscuritate sermonis : Incusata filiorum mortes, luctusque nou tantum orbi Plinius expliatate trifiles. Nec enim alio traxeris ea verba, non me qui ' V. dem interprete. Druso pridem exstincto. J Haud ita pridem, ne fallare. saltem ante biennium, ex lapsu equi, in Germania. Dionem adi initio lib. LV. urinam in in uiam Planasiam. J Atqui Siciliam vocat Scholiastes Iuvenalis vetus : Agrippa, inquit n Sici ς:/lia propter morum feritatem ab Augusto relegatim est.
Errat. nam de Planasia adfirmat cum nostro etiam Dio, di ait vicinam Corsicae dile. libro extremo L V. in qua in ni,ne di- narratiuncula quod legitur, si Iουλία, αεμη, -- δίε - uinatiuncula. Iuliam ut nouercam a Jernabatur, meo iudicio τίου λικιαν faciendum est. Non enim matre suam Agrippa
insectabatur, di illa vero i.im relegata aberat)sed Liuiam, ut probabile est. Augustae stirpi numquam aequam. Nutrim tamensiviti, compertum. J Imitatione Livii, si sorte, qui de T. Manlio : Filium iuuenem, nullius probri
compertum, extorrem urbe egit.
Quo pluribus munimentu insisteret. J Vere emendaui. Filii munime-Filii enim heredesque, passim dicuntur subsidia S fir. x-xςgni mamenta regni. Tacitus V. Historiar. Non legiones, nouelasses proinde firma imperi, munimenta quam numerum liberorum. Euripides:
Sic Subsidia auia. Suetonio, Adminicula Augusii, Senecae: heredes imperii dicuntur: & vere. Siculus ille mo- mar exprimit quod verum est a me indignatio) cum sua. coniectura, seu qui pluribuι morum vitiuio eret, abeat
gro ct corpore fatigabatur. J Velim traiici, se agro
Imminentes dominos variis rumoribus dis serebant. JNo tabis ingenium plebis. . doming cui
15쪽
De Maximo historia. Quod solet mori tutis diciat ituruque ἰγiu νι Graece est, quoa
interpres ver tir, sinus est ,
non recte. in AD LIB. I. ANN rura
Summa, nec impositos υnquam ceruice volenti Ferre duces.
Aho issacies cessus exsulem egerit. JIta Principem age
re, dc Agere se paullo minus quam priuatum , in Suetonio aliisque lego. Et in nostro lib. I I I. Histor. Suanto ferocius paullo ante se egerint, tanto cupidius voluptates hausisse. M. Antonio tamen Mureto, cuius scripta Uenus inhabitat pariter cum Musis , leg. videtur, exsul egerit. Duobusque insuper adolescentibus , qui remp. interim' premant, quandoque, distrahant. J Dixi corruptum olim locum mutilumque. Redeo in viam admonitu amici, qui explicat : Drusus dc Germanicus nunc quidem coniuncti prement rem p. at olim orto, sors fuit, discidio , eam
dem distrahent per bellum ciuile dissipabuntque. Quidam sicelus uxoris suspectabant. J Haec est tertia
venenariae huius palma, dc iure lemniscata. Tangit vero suspicionem illam de fictibus, quae nota ex Dione. Maximum uxori Martia aperuisse, iliam Liuia. J Habes eleganter historiam totam in Plutarchi quem locum pretium puto ut conuertam paene verbatim Fulvius vero Casaris Augusti amicus , cum iam senem eum sapiὰs querentem audiret de soliturine sua domus;
quod j duobus nepotibus fato functu . Postumo , qui solus
reliquus, ex calumnia nescio qua exsulante, cogeretur uxo
ris sua Ilium ad successionem imperis, vocare, quAmquHm
miserans ct consilium captans reuocandi ab exsilio nepotis rcum, inquam, hac audiret Fulvius, enuntiauit sua uxori, illa Linia. Liuia autem acerbe cam Cesare egit,Cur, quoniam iampridem id decreuisset. non accarseret nepotem, sed se odio inuidiat muccessoris obiiceret Z innientem igitur, de more,mane Fulvium, , solitum istud dicentem, Aue, Casar resalutauit , Vale, inquit, Fullo. Atque ille id intellegens. d mum se isti ebsubduxit, se vocata uxore: E sciuit, inquit, Cas r non siluisse me arcana. ideo mori mihi ἡecretum es.
Aor autem: Iure, ait, quoniam tamdiu mecum habitans vivenses nec noueris nac caueris intemperantiam mea lingua. Seέ pracidam tamen ego. ct nccepto glario, seipso viro coram interemit. Haec Plutarchus: nex alibi tam li
16쪽
COMMENTARI Us. I 3 quide narrata res. Hoc tantum male, quod Φουλύιον ubi- Plutarchi du-que vocat, qui Fabius est. Fabius ille Maximus, qui cona Pi ς' ς ζψς sulfuit Anno urbis DCCXLii. Item quod Martiam intersectam vult ante maritum. cum noster clare , ixisse eam dicat, & auditos gemitus eius in funere mariti. Atque haec homini vera caussa mortis : ne innocuum poetam oneremus, aut potius ipse se, De Ponto, Occidis ante preces, causemque ego Maxime mortis, Nec fueram tanti, me reor esse tua. Est enim hic Maximus. quem Naso coluit. dc ad quem V i vs N -
Εlegia non una. Sed G uxor Nasonis, propinqua Maxi- imis.
misca coniugis eius Martiar, ex his versibus: Iste ego, de vel ira cui data nupta domo e t. GH vc probat, o primis dilectam semper ab annis ' 'Eu inter comites Martia censa suas. ELicensa, pro censuit, satis noue, imo antique. Sic Adsectatus est regnum, pro Adsectauit: Spectatus e Isuem, di verbum in Varrone lego, retineoque : Commuruicati sunt, pro Communicaucrunt, in Liuio: Peragraim erit regionem, in Velleio , di plura. Tangit hanc de Fabio tragoediam etiam Plinius: Iuxta hac abdicatio Postumi Agrippa posuadoptionem: desiderium pou ralegationem. inde suspicio in Fabium, arcanorumque proditiones. C. Nautim id Casari Pridem emendaui firmavique, Gnarum ia Casari. Gaii Naui nulla persona est in hoc actu. Sic lib. v. Gnarum id Cesari. eoq. dubitauit de tradenda rep. Alibi: Gnarum id duci. incelsiti itineri m proelio. Sed ecce hanc mihi quasi desponsam coniecturam est qui sine ullo deuortio velit abducere. Ego vero non dimitto. nec enim soli Atridae uxores suas amant, ait ille. Quem ignarum Centurio agre confecit. J A Tribuno interfectum Suetonius voluit: Hune, ait, Tribuni cuctos Suetonii a
adpositus occidit, lectis codicillis quibus ut id faceret iube - hibi'.q'
Credo verum elle ut a Centurione occisus sit, at iussu Tribuni. Nuntianti Centurioni, Ut mos militia, factum esse quod PAG. s. imp.rasset. J Sollennia militiae verba, Factum quod im- In se imitan-ptiasti. Suetonius: Renuntianti Tribuno factum osse : ' 'R R
17쪽
amictis Augusti. amicos Arusti. Correctus Seneca.
SIue Dellius. I 4 AD LIB. I. ANNALIVM
quod imperasset. Et in Claudio: De nece Consularis visi renuntiante centurione factnm esse quod imperasset. Salius tim Crisu . J Est ille, cuius vitam morte mque infra memorat lib. I ii. Sallusti j historiarum regis ex sorore nepos. Nominat cuin Seneca, inter intimos Augusti, lib. t. De clementia : Ignouit abavis tum victis. Nam Pellius in er non ignouisset, qui bim imperasset i Sallustium is Coc colos ct Duillios is totam cohortem interioris admissionis ex aduersariorum castris conscripsit. Sed cedo , quis in Seneca Duillius 3 Falsus. scribendumque , Deillios, siue Desitos. De illius a Seneca patre dicitur, in .uasoria: Bollissimam tam/n rem Dei dius dixit, quem Messalia Coruiano desertorem beliorum ciuitium vocat: quia a Dolabelia ad Casum, a Casio deinde transiuit ad Antonium uouis me ab Antonio transfugit ad Caesarem. Hic e I Deilliis cutim epictoia lasciua ad Cleopatram ferantur. Graecis tamen est Dellius. Plutarcho Dioni lite. Item Horatio , insciiptione odes tertiae libro i i. ubi temere interpretes Gellium sufficiunt. Plutarchus eum historias quoq. Cripsisse
V- ρονξια, ων ξ Mάρκω ν Σiλανγ- , s ο is e/κος. Eadem Dio, quinquagesimo libro. Ad Sallustium autem istum facit. quod Plinius lib. xxx ii II. Metallum quoddam Sallustianum appellatum, scribit, ab amico diui Augunti. a. . a i - TriῆMNum miserat colicissas. J Ita enim receptum, Iibellum. quo magis cautum militibus esset, caedem mandari per libellum. scilicet ne Imperator auctoritatem posset defugete. Pulchre Herodianus lib. I ii. de Saturnino dc Plau
stare, quid. Eam esse conditionem imperandi. ut non aliter ratio conset, quam si uni reddatur. J Scitum dicium , nec quidquam mutemus. A mensulariis ductum est, quibus constant rationes cum pares sunt. Plin. lib. i. epist. Mirum est quam gulis diebuι in urbe ratio aut contiet aut con
18쪽
fare videatur, cunctisque non constet. idem Panegyrico: Auges principis munus, cum o tendo liberalitati elim inesse rationem. Ambitio enim, mcisntia, se est usio, is quid uti potisu quam liberalit tu e I, cui ratis non ranniat. V si& auctores prisci iuris l. s. De obseq. parent. l. paenult. De re militari. Adde Valentis dimini apud Spartianum: Non sibi uua deos inferos confra re rationem, quod quam-nu hostemsuum, Pisonem tamen iussisset occiήi, virum cuius similem Rom. re p. non haberet.
Lacrimas, gaudium , que Zus, adulationes miscebant. JAcute Muretus : lacrimas gaudio , que ius adulatione miscebant. Placet rei hominisque causi. . C. Turranius praesecius annona. J Et quidem primus in eo munere , ab Augusto. Nam Augustus acceptam a populo Praefecturam, nisi fallor, tenuit dum vixit: aut certe paullo ante morte substituit sibi Turranium is itin. Adsero id ex Cornelii nostri verbis Annalium xi. Tum potissimum amicorum vocat, primumque rei stumentaria prafectum Turranium. Nec enim est, ut aliter accipias, nisi placeat distinctione sententiam vertere r potissimum amicorum vocat primumque , rei stume utaria pras. ut illud gradum in amicitia principis notet, non Officii tempus. Turranii etiam mentio Senecae, ad Paulinum cap. extremor nescio an huius, quia procurationem illi tribuit , non praefecturam. Nominat & Ouidius in poetarum albo: Musaque Turran; tragicis subnixa cothurnis.& in doctorum. Plinii index. Sed quaeras. cum praef. praetorio & Annonae in verba Tiberii iurarint, cur omissus praesectus urbis: cuius auctoritas non minor, maior imo illo Annonario) & cui proprius in urbe miles. Credo equidem omissum,quia nemo fuit. Taurus Statilius desunctus erat, cui Piso suffectus post aliquot annos a Tiberio, uti doceo clare lib. V I. Neque abscodereaeorpore. J Non rei p. corpore, ne inducat te Maurus, sed Augusti. Datum enim honor defuncti Augusti a Tiberio . quod ab eo olim Druse. Lib. ii I. Ipsum quippe Augustum asserrimo hiemis Ticinum que progrusum. neq abscedentem a corpor. Orbem simul iurauisse. Sed cur id e publicis muneribus t Visuna ita Tiberio
19쪽
Tiberio loqui , ad honorem Augusti. quasi magistra
tuum praecipue esset, & eorum qui reip. primi, curare sanus semonis illius,*viri supra viros. Insignia olim Excubia, arma, cetera auia. J Lictores, fasces laureati, dc si quid praeterea tunc receptum principi distinguendo. Neque enim adhuc illa Principatus insignia, Ignis, Diadema, Purpura: quae reperta sequenti aevo, dc ad exemplum regum. Ignis originem nescio: nisi quod antiquum video , dc a temporibus Antoninorum. Herodianus sane in Commodo statim meminit, ut rei vulgatae, ubi de Lucilla sorore eius: ουδιν με, g ι am . ἐφυλατῖε αμας τη αδελφῆ. si ἐπὶ ζ βααλέου Θρονου io p. c. θεατρολις,6 τ οπυρ αροεπομπα cis αυτης. id est : Nihilo serius Commodiu honores sorori sua seruauit. na ct in theatris sella imperatoria sedebat , ct ignis eam pracedebat. Ite de Marcia Commodi concubina: si ουδὶν, inquit,
σαυρι c. id est: qua nihilo disserebat a legitima uxoro , sed
αρθῆνα . Venit, ait, in Sexatum, neq. ignemsbipassu pra- ferri. neq aliud ustum principatin insigne attolii. Nec ambigimus de more. Illud tame miru, bis mirum, non alium silentium de e Graecis Latinisque exprimere tam insignitam rem, prae- , διό, 'r' in ter Herodianum. Non Dionem, non Capitolinum, Spartianum , Lampridium, qui eadem scripserunt illi. Nee enim, quod sciam, meminerunt verbo. Quis tamen iste ignis: non e carbonibus aut ligno, nec qualis ille apud Horatium prunae batillus: lampas tantum fuit. Rem adhuc ignotam doceo, firmoque ex M. Antonino in libris suae vitae: οἶ δι-ατον ἰο, inquis, ia-βιὴν ra λευ-
υ ανθιαντων Τινων , . ./υί, κομπιν. Describit recensetque insignia omnia principatus, o p , ait, eum qui in aula vivat, carere stipatoribuι , carere veste insigni
purpur ue. item lampadibuo,ocertis statuis, similiqua Iuxu. Vt ergo in deoru cultu adhibitae lucernae facesque, ut docui in η Electis. sic Imperatorum. Opinor autem Romam traductum morem e Persis. Illorum enim Regi praelatur
20쪽
praelatus ignis. Xenophon lib. v m. - δώμ. 6π- ' τἄρμαὼς ἰπ-μιγα sci post ignem illum secutus Cyrus. Iino & Asiaticis, si recte capio Ammianum lib. xx MI. Feruntque etiam, stactum e ct credi ignem ca litus lapsum apud se sempiternis foculis cunt oriri. cuius portionem exiguam fauctam prati equondam Asiaticis regibus dictivi. Diadema autem pri- Diaden minamus Romanorum Principum usurpauit Aurelianus: uti T, in vita eius Uictor. Et si alibi male id refert ad Caligulam. Purpuram quis primus sumserit, adhuc quaero. Cuius testamentum inlatum per virgiyes Vecta. J More Pacta& te scilicet Romano, qui pactiones, foedera , testamen; , pς olim inteo cunias etiam deponebant in templis : &Lepissime in isto sis. Vestae, quod religione primum. Dio XL Vi O. de pace in-
. ν ἰς ρωμίω. Sed dc Iulianum testamen tu iam virgini Maximae traditum, Suetonius ait: M. Antoni j, depositum apud Vestales, Plutarchus. Et generatim de templis, ' Ul. II r. De pianus: si cui fodiam ierit amenti adituus os oti Dixi vi βς h*di pecunias in templis deponi solere. quod verum adeo, Pecuniae iuvi quidam omnes sortunas in iis haberent, quasi custodia ς mehu eerta. Herodianus lib. I. de templo Pacis, quod exustum sub Commodo: L παντων ἄσφα
milite haec templa custodiebantur. Tertullianus de Corona, ubi non vult Christianum militem scribi: Et excubabit pro templis quibus renunciauiti se coenabit illie, ubi οἱ tolo,on placet id quos inter Hu exorcismis suauit, noctibus defensabit, incumbens ta, requiescens 'per lumbo
sua dij tuerentur se, imagines : qua , ut opinor, Caesarum milites excnbjs salua pra tant. Ideo Iuvenalis Castora vigilem dixit: - on ad vigilem ponendi Ca Iora nummi. Liuia in familia Iuliam nomenque Augurita adjumebatur. J Ideo in Numinis di lapidibu, exhinc sere Iulia scripta Auetustatab aut