장음표시 사용
251쪽
is suetonior nomen. A D. x a B. Vi. ANNA I iv M
Lucius hic est; Caius ille tuus, constanti veterum seripto T. Cassii , & Cassiodorus ecce L. Cassium S M.Viuisium Cos . notiti C. C sius. nat: Suetonius in Cato, Lucium Cassium Longinum: de Tacitus in hoc loco. Dauci si vita etiam, di morte. Iuris consistitiis ille in honore sub Claudio fuit, Sisiam administrauit, pulsus a Nerone, per Vespasianum rediit, Iconme illud tempus vixit, iste sub Caio proconsule Asiae,
ct monentibus torii bus caueret Cassium, a tyranno caesius est Sueton. cap. Lui i. & Dio LIX. qui tame male Caium
vocat. Denique quid respondes ad illud Taciti late sepito quam industria commendabatur 3 Perriit ecce illi in d; stria a ingeniumque : dc audeant dicere , haec conuenire in magnum illum facerdotem. Plura de hoc C. Cassio, lib. XVI. Cobm ortus, paςre atque auo Consularibuι. ' Hic est 'V. viai us. M. ille Vinicius places aliis Vinucius stribi,etsi Diosem per, ad quem Historiam suam Velleius misit cuique indecore & seruiliter blanditur. Produxit vitam ad Claudium , de a Messalina, quia pudorem seruauit interfectus.)-Habes in Detone libro extremo. Pater eius . . Publius, Consul anno Vrbis DCCL v. Atius Marcus
Nidditis absentia caussis G modum agis. J Nescio an melius, ut caussas dicat futiles leuesque. Tameli non male , vagis: qbasi alienis dc parum certis. Ambigens patriam linam. J Beato placuit, ambions. Vulgatam tueri videtur , quod supra scriptum: Campaniam praelegebat, ambigum n urbem miraret , ni, suspectasset dictionis nouitas. Adversem legem Casaris de modo Dedendipossidendique, intra Italiam. J Suggerit eam legem aperte, quod stiam, solus Dio lib. XII. - ἁ-- ρος - , απιγόρασε πλειον π bκtDλίων η μυώων δροχμων e. ιυργ. id est: Et quoniam complures pecuniam multam habere se occultare dicebantur: edixit nequis iuargento aursve amplius possideret quam L x. sestertia. Et alludunt alii seriptores, ut Sueton. Tib. cap. XII x. dum scribit quosdam damnatos, quibus nihil aliud si obie-
Ο lvam quὸ partem rei familiaris in pecunia habe.
Iulianalex de tu do possidendi.
252쪽
co vixit Nae xvi s et 'rent. Partem, scilicet maiorem quam pro lege. Jn qua Suetonii vera sententia exuenda Scholiastae sunt bustra. Reliquum pecuniae consori Caesar voluit in agros. Dtiodecim tabuliη sanctum , nequis unciariosmnore Amplius exerceret. J At eam sanctionem Liuius ad M. Diicl-liu Trib. pl. refert post x M. tabulas,aliquot annis. Libuit. C. Marcio , Cn. Manlio C . de unciaris focnore a M. Duellio Tribunopi. rogatio e I perlata : pobs aliquanto eam cupidius sciuit, accepitque. Dein rogatione Tribunicia, ad semuncias redacta. J Decem annis post illam Duellii. Liuius. T. MAulis Torquato, C. Plautio Cossi semunciaritam tantum ex unciarioso infactum. Po iremoverita versura J Id est, sublatum omnes oenus. quod ambigue Liuius ponit in actis anni cnxo. quinto anno, post semunciam cotistitutam: Pra:er h c, inquit , inuenio apud quosdam L. Genutium Tribunumpl. tulisse ad populum ne foenerare liceret. Magis cum Tacito adsumat Appianus lib. i. Cluilium : τὼ δ' ἄυτ : ,ε
Duas quisque faenoris partes in agris per Italiam conlocaret. J Sueton. Tiber. cap. xi vi ia. Simile quod Plinius lib. v I. epistol. de Senatu sui aevi: Patrimonij tertiam par tem conferre iussit in ea qua seolo continerentur. Capitolinus de M. Antonino: Ius it v senatores peregrini quar-ram partem in Italia possiderent Datum erat 'crimini, quod Theophanem Mi lenaum proauum eorum. J Horum auus fuit M. Pompeius Theophanes . Asiae Procurator, Tiberio ex intimis amicis. Strabo lib. x ii I. γ πιλι λιος ἰνη ρυπῆρξε, e Πομτο1ιω τύ 'σαγ' , μαλι κ λά
253쪽
ea, Suetonius Correctiali- quin loci.
Kωσαρ ο Σεζαςες. μν αί e. ἰξ Ταζετ' τ T cιελου Magnitudinem pecunia malo vertisse. J De qua vide Dionem lib. tv ID. & de hae historia tota. nestio an hic idem ille Marius qui ante annos aliquot postulatus. supra . lib. I v. Drusum auspicandi gratia tribuunt iure ma iit Calpurnius Salutantia in Sex. Marium. Iacuit immensa strages, omni extas , omnis alas, tutumque xer in stres ignobiles, di pes aut aggregati J Mi iam tragoedias Eu, i r ' eas verborum Tacitum miscere, si intersecti non plures viginti. Ita enim Suetonius cap. LXI. Viginti uno die abiecti, tractisue: inter eos pueri ct femina. Sed numerum eum, reipsa admonente, corruptum dixero: substituoque, co : id est, mille. quod fatuus ex riptor interpretatus est Uiginti. Certe de maiori numero; tebitur, qui Taciti verba vigilans leget. Menda numerorum in sqetonio plura, di quaedam magnae rei. ut Nerone, cap. x II. Exhibuit ad ferrum etiam quadringentos Senatores, sexcanto que equites Romanos. Quadringenti Senatores, dimidia Senatus pars. quos omnes depi ignasse in arena, fuge credere. Corriso, quadragenos. De equitibus etiam malim, sexve s. firmante coniecturam Dione, qui auctor est pugnasse tantum equites triginta. Simile in Claudii cap. xxxii. Conuiuia ct ampla is a sidua. agitauit, ac .
fere patentissimis locis, ut plerumque sexcentoni simul dij
cumberent. Scribo . plerumque sexageni. Sexcenti conuiuae, epulum publicum, non conuiuium. Plura huius generis alias. Statim etiam in Taciti verbis lego, interciderat sortis hu. commercium vi , metu. Lualιm Hem Tib.rius induisset. J Corrupte. Videntur verba huc tralata ex pag. sequenti: quem tum an Mm, auislem Lem haberet. Vertranius conatur, qualem die Ἀ- θιrius. hoc sensu, Caligula talem habitum induebat, qua- lem Tiberius quoque die induisset. Coniectura, quam ego non emerim sestertio nummo.
Prassium Tiberii de Servio Galba tum Consule.JPugnat Suetonius, qui non Tiberio sed Augusto praesegium hoc tribuit; nec de Consule Galba, sed puero. Lege eum lib. vi I. cap. Irii. A Tacito stant Iosephus dc Dio.
Thrasu umd Qui etiam de re medicina libros composuisse
254쪽
vosuisse videtur, laudante P linio plus viro loco. Pete sufetioec a Dione, lib. IV. Plurimis mortalium Don eximi.J Scribe, eximis. Pag, Ωuippe a filio eiusdem Thrasulti praedictum Neronis imperium in tempore memorabitur. J Non est in libris qui . sit persunt id vaticinium , ne in Suetonio quidem Asniij myi mors vulgatur. J Quem eodem die & eos AsiniurGa . Diuam Tiberi j suisse.& eo subornante damnatum, narrat Dio lib. Lvi r i. in actis anni Dccxxc i 1. Eit ille qui filius Pollionis A sinii librum edidit,quo patrem Ciceroni comparauit: cui rescripsit imperator Claudius. Suetonius in eius vita,& Plinius in Epistolis. Agellius lib. XVII cap. I.
Eusebius in Chronicis notat Asinium Gadum diris Iuppliciis maέtatum anno ante T. Liuiν mortem.
Consulari sene, tot consularium parenti. J Plures enim filios habuit, qui Consules. Vide ea quae notaui in fine libri tertii Annal. supra.
Nerua continuus principis. J Celeber iuris auctor, de quo Pomponius : Hic etiam Nerυμ CH mi' consutius.
tiarissimuι fuit. Consul fuit cum Vibio Rufino anno
Rubellii Blandi, mitra avum Tiburtem equitem R. pleri- pag. 2or. . que maminerant. J At pater eius tamen consularis , de quo Rubellius lib. II i. Solus Luido e consularibus RHbellivi Blando vi adsensit. Consul suffectus suit anno DCCLXXI. Flacco Pomponio S ria proratore. J De eodem suetonius cap. XIlI. Tiberii : Postea princeps in ipsa 'ublico- rum morum correctione , cum Pomponio Flacco ct L. Piso- plaeeutine , noctem continuumque biduum epulanda potandoque consumpsit: quorum alteri Sstriam prouinciam, alteri pra-fecturam urbis confeHim detulit. Vbi aliquot libri,P-- leto Flacco. male. est enim illeipse , qui ante x v. annos Moesiae praefuerati Tacit. lib. II. M. Lepidus.J Iterum, Manim. Pausio Fabio L. Titessio C .Pharnis ina optum venit. Dio, Solinus, Plinius, biennio posterius venisse eum vo- Contra Galunt, Q. Plautio. Sex. Papinio Cossi Vereor ut stare sen-
tentia Taciti positi, contra tot teries. Nota aute ex Dione niue,de PΛα-
255쪽
non integer. Quorum bona publicati solita. AD LIB. VI. ANNA L v MI ac lither rim, narrationi huic annali deesse quaedam. Non enim Consulum supplicium certe omisisset. Muia damnati, publicatu bonis, sepultura probibebaM- sepulturaqui tur.) Sepultura luctuque adfinium prohiberi, nisi ma-P -- R gnor uin i Herum damnatos pura parricidi j, perduellionis; itemque suspendiosos non moris apud priscos. Inua luit sub Tyrannis, ideoque quasi nouum, in Tiberi j sic
Mitia Suetonius notat, cap. . Interdictum ne capite damnatos propinqui lugerent. itemque : Nemo punitorum non in Gemonia, uoiectus, uncoqae tractus. Qui autem
tracti, Tiberis eis sepultura. Idem in publicatione bonorum fuit. quae apud antiquos in crimine perduellionis de hostiutatis tantum exercita, & sortasse parricidi j. ita Sp. Maeli i bona contacZa pretiis regni mercandi vendere atque
in publicum rerigere Qua ores tu G. ait Liuius: ita Ciceronis damnati,a Clodio: M. Lepidi, a Senatu publica sacta, ohebi u quia secutus Antoni j secta in Primus publicationem ad oti,i omnia crimina spublica inici lego ) traxit Caesar: qui, ut
suetonius ait, pinnab facinorum auxit: cum locupletes
eo facillim scessere se obligarent , quod integris patrimoniis A Glossema' exsulabant: paricidas , lut 8 Cicero scribit J bonis omnibu , reliquos dimidiaparte multauit. Tenuit ea lex lub
Augusti de- Augusto. qui tamen cum multis diuitibus vel dimidia Vmς- ς' pars, nimiae essent opes, & in ipso exsilio causa luxus: sanxit, ut iis omnibus quibus aqua & igni interdictum id est Iurisconsultorum verbo, Deportatri)non plus pos- . . sidere literet quingentis millibus num uin Dio Lu I. Intenditque iterum saeuitiam eam Tiberius , lata lege, Deportaris qua interdictis aqua & igni adcmpta omnis testamentioli divide. Idem Dio Lu i I. Quam legem interpretans Caius dictum. l. VI II. Qui test. fac. possunt: Si cui aqua se igni interdictum sit , inquit, eius nec illud testamentum valet quod nute fecerit, nec id quod postea. Bona quoque qua tunc habuit cym damnaretur , publicabuntur. Eorum qui de se statuissent,humabantur corpora, ne-
baut te Zamenta. J Non mirum , quia ne damnati quidem, nec peracti rei. Dio harc omnia exprimere voluit, cui stanter- in actis anni Dccxxxx Ior. ἔς τε τ& ἄ- αν τα σώμαῖα
256쪽
mendum clarum, scribendi inque, μη κ ρο μοῦς , in palim serta voce. Ideo enim abiecta corpora tractaque, ne ii ri M:iosus. succedere in bona possent, quae iam publica ut damnatoriam palam punitorumque . Minimo sequenti rus Dionis verbis interpretem id non vidisse. Bona ergo mane Praemium an bant. si quis praeuenisset .damnationem ; oc testamenta. Sed quid in praemiis accusitorum Z nihilo secius dari s - Ait Tacitus. Iere, ostend it Taciti locus suptai,lib. IV. Et quia Cornutus fua manu ceciderat, a um de praemiis accusatorum abo- iandis , siquis male latu pollulatus, ante perfectum iudicium seipse vita priuauiset. ibaturque in eambententiam, ni durius contraque morem suum palam pro ascu Moribus Casar, inritab leges, Ore . in praecipiti conquestus esset. Me delatores, genvi hominum publico exitio repercum, per pramia eliciebautur. Dari non solere, Seneca in narranda ςῖ ς ς ς' Cremuti j morte, quae sub hoc Tiberii tempus. Cognito ' consilio rem .inquit, publica voluptoti erat, quod e faucibus quidissimorum luporum eriperetur prada. Accusatores adeunt consulum tribunalia , quoruntur Cordum mori,ut interpellarent quod coegerant. Adeo illis Cordus videbatur best gere. Magna res erat in questioue , an morte rei prohi- berentur. Nec satis scio , quomodo in concordi in reducam eos locos. sub Claudio & Nerone sortean aliud fuerit : & Senecam deceperit mos sui aeui.' Mamercus Scaurus , insignu nobilitate orandis cη - Pag. ro 3. sis , vita probrosus J Male hic a Dione De pro- Main. Scau-brosa eius vita, lege Senecam lib. DO. de Benef. cap. XXXI. aut potius non lege impuri tatern homini S dc μον. Tertullianus
Notat eum breui stigmate Tertullianus de Pallio : Dabo diui axus catharcticum impuritati Scauri, se alea Cuνθ ct vinolentia Anta ij. Argumentum Tragoedia a. Scauro scripta. J Cui nomen Atreus sitit. Versus quoia Tiberium flecti videbatur, ex . - Euripide: Tας τὰ ντήντων ἄμαρια φίρειν. Adi Dionem. Ab Seruilio se Cornelis occusatoribus. J Cornelio fuit Cornelius cognomen Thusci Sen a pater Suasoria ri. Thusem iiii, ii, qui Scaurum Mamercum, in quo Scatirorum familia exstincta ea, maioratis reum fecerat, homo quam improbinuimi iam infelicis ingenij. -
257쪽
Eunuchi in pretio apud Persas.
erediti uirum excidisse. Siue, ut alij, seauramia.
Paet. 2os. In Seneca mendatio. Vitellius in- senis adula
Nou despectum id apud barbaros, ultroque potent ambab/t. Ex instituto Cyri apud Xenophontem lib. vrr. . qui custodiam curamque sui corporis solis commisit Eunuchis: dc intimam aut .im ex hoc semiuiro genere constituit . quasi fidissimo. Itaque deinceps in honore. Sed& Persae primi priuallia viro creduntur. Stephanus de Urbibus : Σπαλ, ουδετέρως, sin κη, ω ν πώ Aiσήος των . Petronius,' Persarum ritu, male pube centibus annis Surripuere viros, ex lectuque visce ferro In priuerem stegere. Alii ad Semiramina reierunt, ut Ammianus. Utramque famam posuit Claudianus in Eutropium, libro I. seu prima Semiramis astu A briis mentita virum, ne vocis acuta
Molii es auesque gena se pro re pessoni, os sibi co-iuuxit similes: seu Persica ferro
Luxuriιs vetuit nasci lanuginu umbram.
Vbi scriptum etiam, Parthica, millo vitio, quia populi ij
Exemplar apud posseros adulatorij dia eoris habetur . Corrigamus ergo Senecam, ubi vulgo lib. Isai. Naturas. Quae a. cap. I Alius adulatione clam utetur, alius ex orto palam, rusticitate simulata . quas simplicitas illa non ars sit. Plancus artifex ante Victium maximus, aiebat, non esse ore ire , nec ex di mulato blandiendum. dc legamus. ante Viteltium. Villeus enim ignotus : at Vitelli j huius mirum in adulando ingenium etiam Suetonius celebrat. cap. I s. in Vitellio, & Dio Lviii. Plancus autem in Seneca, est is qui apud Fuluiam Antonii magnus: de cuius adulatoriis moribus A ppianus lib. II I. Quilium. Vrbe Arιaxata potiuntur. J Malim , urbem. Tamen&Artaxatam Jc Tigranoceriam priore numero, noster aliique scripserunt. Filium Orsdem ultorem parat. J Omnis haec historia apud Ioseph. lib. xva I i. cap. V .Ferunt ue se The alu ortos. J Strabo lib. XI. qui de Oraculo item Phryxi, de vetita arieti, caede, his verbis: An τ ὰ Ao Ἀρἰ- ἱερον, - φυ ιη Τειαν
258쪽
orientem Albanos. deducit ex Italia ab Albano monte. Eius verba libro x L I i. Cum Albanis foedus percussit Ia- Iurini diue
son. qui Herculem ex Italia ab Albano monte,cum G. . ne exstincto, armenta eius per Italiam duceret , secutι dicuntur : quique memores Italica originis, exercitum Cm
Pompeiq. Aello Mithriἀatico fratres salutauere. Mo boqueitr. praeli more, frons is O tergi vices. J scri- Tacito emenso. vice. dc sententiam expedio. A Sallu ibo est , qui in M' 2, ἡ, histortis: More equestris proelii' suinptis retris. atqMe r stilibeα iii Eitis. Et in Iugurtha : Quibus illi steti, non uti erue Iri proeli Olet ,ssequi. dein cedere : seu ad torsis equis concurrere, implicare, ac perturbare aciem. Frontis oc terri vice. id est, alterna mutatione modo frontis, modo terga.
Fama tameo occisi falso cro ita. j I ego, dedita. vet. L. ao dita, At losephus reuera occisum eum tradit lib. xv m. ta mole regni visimi id peritia locorum. J Ni si quid sie Oadiuit. desii nec puto hercle, quoniam tota hac narratione belli externi concrsus Tacitus commodo restituemus: regnimi tum iit . peritin l. a. H. m. pugnatum. Amat ita loqui noster. dc Sallustius: Euam maxima cura visum ire mi; rim festinat. Alio que occultos consulit. J Scribo, conligit. Com Lemore Romano Suovetaurilia daret, isse equum placando amni adornasset. J De Suovetaurilibus dico ad Iib. ii I i. Historiariana. Deequo res sic habet. Solemnis P A. Persarum victima Soli, equus. I asti nus : Solem unum esse deum Per a cradunt eques eidem deo sacratos ferunt Aenophon lib. ii I I. i Κνe κανα.ar. 19 2τm νον ειλήφει ' -λωουρον, δἰ A in α οφων) - κωμή:χη -- M. Iam θIM , ori ζηκουσεν ιερο, ἶ- ,δως μὴ λαι- ρα . Et lib. VI li. Κύρου στα H. G. ηπῖS,Hν κννS - Διι-οροι π άτ λοι Γ ς πια ιυρας. θ τουτους προι SVs , τύ ηλιι,. Idcmque Pausaniae in Laconicis notatum. At de amne, nihil nobis lectum. Sed & aliis gentibus victima, equus. Apud Romanos, Matti. Festus, in Equus. Et Marti, apud apud Mysiosi: Florus: Illi statim auia aciem immolato equo, coucepere votum, , c. Apud Massagetas, item Soli. Strabo lib. x I. ριον λιον μονον ήγοῦ, ι, 67s arm-
λουm. Pugnat cu superioribus, quod idem Strabo lib. xv. de Carmanis scribit: . νιν τε Θή- τύ Atti , .ν nt: - σά
259쪽
Diadema quid. Quo colore. Correctus
cοντα λοῦν μονον. Alii enim Persis solem, quem Mithram dicunt, deum unicum tribuunt, non Martem, ut hic per obliuionem sorte) Strabo. Albentibus fumis in modum diadematis sinuare orbes JAd diadematis formam aspicit: quam , si vacat, a me cape. Diadema commune olim insigne regum, non aliud quam fascia tenuis cingens caput.. Seneca : Vides ilium S thia Sarmatia 've regem in signi capitis decorum 'si vis illum astimaro, totumque scire qualis c., fasciam solve. multum malisub icta latet. Florus lib. I li. Ipse veste purpurea, arrenteoque baculo,se regium in moremfonte redi. milia. Atque ea fascia, alba. Tacitus hic : Albentibim spumis, in insitum uia ematis. Silius lib. xv t. de Iuba rege: regnique in signe vetunt . Gegat laua decus, cinguntur tempora vitio
Plinius: Rcgibus apum in ronte macula , quodam diademate caudicans. Ab hac cysia , quiἀηm yiurba capud Suetonium in Iulio, cap. Lxx Ix. statua Caesaris coronam lauream candida sarcia pratigatam imposuit: quasi di Gema illi attribueres. Et apud Valerium lib. VI. cap M. Pompeio caudita ascis crim adigatum habenti . Fauo. nim, tan refert, inquit, qua in parte corpori sit diadema. Corrige Egesippum, helli Iudaici lib. ra. cari i- Quid enim sessa aurea, aliarumque diadem , nisi regi i for ni insignia dc scribe, albat: mriιe. APud Persa. paullo alitς . quibusi zomnino .candi di dema, nec capiti nudo circumpo um , sed Ci dixti. si ii arae. Xenophon libro vi Ii. Habebat C rus dia ema circum Tiaram xvii ct cognati eius idem insigne ferebat.Curtius libro . . i. Cidarim Persavocabant regium csmisjnsigne . hoc ea ulm fascia di Zin finalbo ctroibat. Ouae verba ἐξ Non ancio parum sana. Damnat apse Curtius. lib. VI.dς Alexandro: Itaque purpareum di dema di nitu tum albo, quati Dariua habuerat, capiti circum edat, veniem se Persicam sumpsit. Si purpureum, quomodo cKruleum Z nec ne caerulum colorem inter regios aut Principales legi. . An illic scribendum, coccino fas tot an, hoc caruiquint ut in igne capitis tali colore sueti; , non fascia ipsa. De medicina enim cesta alius victrit: hon hic mihi cognomen Sullae. Suprcinis
260쪽
c o MMENTARI vs.s Vemis tabulis multa se atrocia in Macronem com- Testamen ,- posuit. J Quae testamentorum licentia adco recepta, ut rum licentia. Plerique ingeniorum petulantiam non alio velo exercererit. Ita Fabricius Veiento multa se probrosa in patres o fAcerdotes composuit, iis libris quibuι nomen codicilDrum dederat. ait Tacitus lib. xi v. Et ab hac mente in Augusto Suetonius e Srictonius , cap. LVI. Iocis qusque quorundam inuidisi Phin μ aut petulantibus lacessitus, contra dixit edicto. Et tamen de iohibenda is amentorum licentia , ne Senatus quidquam constitueret, intercessis. Ab hac, inquam . mente. si sonti lectio nec virum doctum, C. Sigonium quisquam audiat corri o geniem, de inhibenda scomisatorum licentia. Enimuero exempla huius libertatis in extrema tabula habebis in Ta- . cito plura. Et haec autem & quae sequuntur, tantum non ad verbum conuertit Dio : addito , Trionem vita interfecisse seipsum . quod nescio an intellegi satis habuerit Tacitus; an expressum ab eo per ignauiam describentium
Treb Seni Rusi. J Illius; qui praetura functus, tutor a pag. i R. senatu liberis Cotyis Thraciae regis datus sitit, i b. ii. k: .: ' 'μβ 'supra. Ob earmiηa ilne in principem factitata.J Video este qui Contra vor
transportant, ob carmina in Principem factuata isi est, au. 0 i sulat me s. Quasi carmina extra carcerem facta. Fallunt,iallunturque. Ante triennium enim hic Paconianus inca:cere fuit, & quia indicium pros istis erat, retentus: donec carmina exitiu illi matura uξre. Lege irriti u libri huius. Vrbem iuxta. J Tusculi. aut in Albano. Dio. Ponam Sabinus concessit vita. J Sua sponte, non fato. vide Dionem. Eo anno neque quod L. Aruseus. J Desunt non dubie uuti tui 1 propria aliquot nomina eorum qui damnati occisique. ςM , Vertranius labentem locum immissa voce sulcit, Eo annon et e quod es , neque quod L. Aruseim. sed tibicine non
Ribul um Arrina. J Vibilius dicitur Dioni. . Galba iri si ibin Caloris litteris. J Frater est illius, qui his, '
postea Princeps. Suetonius: Caim attritis facultatibua urbe cupit, prohibitu que a Tiberio sortiri annosuo Proconsulatum . vota tori morte obiit.