C. Cornelii Taciti Opera quae exstant. I. Lipsius quintùm recensuit. Seorsim excusi Commentarii meliores pleniorésque, cum curis secundis

발행: 1598년

분량: 655페이지

출처: archive.org

분류: 로마

471쪽

ra posteὶ xβ- ιπι . . at iis ἰατρο, . quam tamen abrogatam dentio ς' μ' esse, reditumque Ad singularia iuramenta, indicio sunt quae hic & postea Thraseae obiiciuntur. Et Dionis sane verba ultima satis ostendunt, in aliquot annos dumtaxat id seruatum. Sacerdoxo Nuncupationibus votorum non adesse. J De quibus lib. t r. 4rit sim sa- Annal. Pontifices eorumque excmplo ceteri sacerdotes cum pro Iute princi- incolumitate Principis vota susciperent. Suetonius Nerone.

TU' cap. XLTI. Votorum nuncupatione, magua tam οὐ num

obsienaban- sequentia, vias reperta Capitolij claues. Ea vota in tabulis I tabuit, ' concipi solita, di signari. Sueton. August. cap. XC vir. Nam si quamquam conscriptis paratisque iam tabulis, negante suscepturum vota, quae non esset soluturus. Plinius ad Traianum : Solemnia vota pro incolumitate tua , qua salus publica coxtinetur, is si cepimus is sola:mus: precati deos, vi velint ea semper solui , semperque signari. Conceptano Kalendis ipsis. sed ii I. Nonas. Plutarchus in Ci-

Votis Uss. Euna pius in vita 'aximi: ii retra P

αι . Adde hunc Caij Ic , locum De verb. sign. Po I Xa Ianuarias He tertio pro salute Principis vota suscipiuntur. Denique hunc Dionis clarum lib. Lix. Κή πιi, μίρατῆ τας ἐυχας ἐχ sση αμηλθον ui &c : Tertia aut die, qua Alii videntur Vota fiunt, conumerum quidem, Sc. Firma haec videban-Aalendis ipsis tur: tamen concutit nos ponnihil Tacitus lib. I v. Annal. '''ς ς' C sar sokmnia incipientis anni Κa iam Ianuari s vitiola precatus. Et subdit: Eguem enim diem vacuum parma, ubi inter sacra se Vota, vincla is laquom inducantur Z Et Tia bullus ad Messallam: ----- TFrio subtemine vestim Indueras, oriente die duce fertilis anni Cum fra disicordes tenuerunt famina venti. Et largita tuis sunt multa silentia votis.

472쪽

sed stamus. & ad Taciti locum aio, non ita districth ver ba capienda quasi illo ipso die Vota, sed quasi in propin

quo. Aut velius: etiam tunc vota suisse, sed ex titu pris o. quae soli Consules nuncupabant, pio Imper ij ct populi salute. Haec autem pro Principe stibtexta. α die quidem laetiore S auo ustiore pompa. Quod ipsum de Tibullianis illis censeo. Sane veteri rep. negari non potest, quin Vota ipsis Kalendis. Omitto plures Liui j locos: hunedo firmum de clarum, lib. x XI. extremo: Consulem C. Flaminium, consilentia prHeritorum, o Capitolium, O solemnem notorum nuncupationem fugisse: ne die initi ma- sistrati , Iouis optimi max. templum adiret. Fieri etiam potest, ut plures dies Votorum fuerint, ille tamen tertius ille Nonas praecipuus Concepta autem di in castris apud signa, & in Capitolio. Tertullianus de Corona: Ecce innua votorum nuncupatio, quid videtur ' Prima in principiis , sicunda in Capitoliis. Accipe pota loca , ct verba. Hunc tibi Iupiter bovem cornibus auro decoratis vovemus spe futurum. Vbi & sormulae pars; in qua tamen corrigo, esse Vastarum. Est enim eo exemplo dictum, quo illud Gracchi: Credo ego mimicos meos hoc dictarum. Dies hic publice laetus; ideoque AElim Caesar Votorum causa ab Hadriano lugeri Hi vetitus. Eumdem etiam 8 Solemnia ἄπλως appellarunt. Quod obseruo ex Tertulliani his ver bis : Verae religionis homines etiam Solemnia Imperatorum conscientia potius, quam lasciuia celebrant. Grando videli eis ossicium Iocos. ct choros nescio an , iboros, ut ad lectister nia reseratur in publicum educere,vicatim epulari, riuitatem taberna habitu abolefacere. Haeccine solemnes dies principum

decent, qua alios dies nou decent ' O nos merito damnandos si istinctio a M

correct iis. Ita poeta vetus: Maνι libi

Et Plinius supra ,solem nia vota. Coniectura in Tertullia

Cur enim vota ct gaudia Caesarum cassi is sobrij ct probi

expungimus 'Huic υni incolumitas tua sine arte, sine honore. J sen tio Pag. 3 9 3. abesse vocem , quam volenti Cornelio reddo : incolumita, Vox addita tua sine cura, artes ne honore. Prius membrum ad nun RG ''cupationem omissam votorum spectat, quae pro incolumitate Principis: alterum ad id, quod numquam immo- larit pro caelesti voce. Curatius leguntur. J Ita restitui, confusione librorum Curati as, motuε, qui ad vocem ignobiliorem adhaesierant. Itaque. 6ςς i 'e e 3 Curi

473쪽

Curiatium, aut Curantium, serὸ legas. At ira ante Tacitum Sallustius, Curatissime accepit. re Ammianus : Domiciliacundia curatius ritu Romano infracta. Noster lib. xi .. Lm. das curatius editos. I '

Aia Tuberono se Fauonios, veteri quoque resp. ingrata nomina genuit. J Stoicorum sectam, vitium hoc hominis culpat,& qui eam secuti. Tuberone intellegit Q Alium, qui in epulopublico haedinis pellibus strauit lectos Punicanos, & vasa famia exposuit. Cicero, Valetius, aliique. Agellius lib. r. Tubero laris ciuilis antisses, o Stoicae doctrina furatis. Idem ille est, qui Lucullum Xerxcm togatum appellitabat, Plutarcho memorante. Fauonius, est Catonis ille simia, de quo Sueton. Aug. cap. xl D. M Valer. Maxi- mus lib. O .cap. vlt. Plutarchus in Bruto. Vidi tamen qui, Fannios, hic reponeret,imperite. Oritorius Sabinus. J Mutant libri. Alii .sibi Torius, V tic. Subitorius. Flexit me ut Ostorius scriberem locus in-

fia, de hoc ipse : O torio duia eius, o deuelibria sesignia

tribuuntur. I liam omiserat.J Vatic. Male vulgo,inuitam. Exterritum Thraseam sensisse. J sententia mecum malit,

scripsi .

Secretum circumdare. J Bene mei libri, prae quod vulgo, orium dare. Superesse qui forsitan manud i sique ' per immanis um AuguIii. J Animam agenti loco aquam sic affud rim : iectis que parent. Immanitatem Augiati etiam bonos metu sequi.' Senatui quem perornauisset. J Puto legendum quem semper ornaui. t. Oratio principis per a efflorem eius audita ei Z. J Non enim cuilibet e Quaestorum collegio id munus, sed Candidatis Principis. l. i. De ossic. Quaestoris. Ideo Tacitus expressim, auritorem ritu. Et in lapidibus aliquoties,

Qv ns To R. A V G. Reliqua ad hunc ritum trita. i Etenim quid mirum e longinquis prouinciis adueniri. J Diuinabam, Daia veniri. nec tamen sententiae plene consultum. Melius sic: quid mirum nee longinquis prouinciis subueniri. vel prouinciis aduerti.

Pacoxium Azrippinum parerni in principes o iij hers

Ostorius Saabinus.

Conatus emencladi lo. civitiosi suis. Quaest rPrinci 'is. Orationes Caesaris r citabat.

Dininatio in Tacito.

474쪽

C OMMENTARIVS. ε 3ἀMi. J Hic ille Agrippinus e Stoica domo, laudatus Epi- Agrippinus . 'cteto dc Arriano. Quorum verba ad hanc historiam da-lbo. Epicteti Electis: τὴν ἐπω ν AADτπινον δἰ ειον,

ei, quod iudicium de eo fieret in Senatu, bonum factum, in- . quit. At enim quinta hora iam aduenis snon Dies, uti interpres ad ritum veterem parum attente.) qua exerceri solet, se stelia lauari. Eamm, ait, se exerceamur.' .rci. Miraesistam uti superuenit qui diceret, Fuge otias, damnatis es. TU 'μ' lio, inquit, an morte ' Exsilio. Bona autem quid ' Non ablara tibi. Ariciam ergo euntes, sic prandeamus Tacito ista lucem dabunt, dum paullo inserius ait, pulsum eum It IV. Sed cur Marcellus paterni odi, in principes heria Agrippidum calumniatur Z Propter patrem eius Paco- Pater inueris nium, qui maiestatis reus sub Tiberio periit. Eruo e Sue ' hine tonii Tiber. cap. Lxi. Initirrogatum eum a quodam nano a Iante mense inter Copreas sita leg. non , Capram cur conius maiestatis reuι tam in viveret 'fatim quidum

tulantiam linguae obiurgasse. ceterum post paucos dies sirit se Senatui, ut da poena Paconi' quamprimum statueret Ideo Tacitus mox : suid Agrippino obiectum nisi tristim p tris fortunam ' quando es isti perinde innocens , Tiberi, se nitia eon ississet.

Curtium Montanum. J Cuius mentio lib. iv. Histor. Facilius laturos singula carpentem , quam nunc sisentium . perferrent omnia Lamnantis.J En calumniam. Viri boni silentio etiam apud Tyrannum peccant. Audi illa apud

Senecam, Oedipo: ' - me sumiuc R. Tacere liceat. nulla liberim minor satisfit Ty-

475쪽

Seholiastes eorrectus. Araia curia.

enim attusatus emat. .

AD LIB. XVI. ANNALIUM Celebritate periculorum. J Cum Rhenano lego e GDitat .

' o is Proconsul Asm. J Melius, proconsulatum. Pecuniam Magis dilargita. J Cape ad lucem historix Scholiastis hanc notam , ad illi id Iuvenal. - faciet, quod deferat, i e. Egnatium Philosophum signi Mai qui filiam Barea Sorani, quam cum ipse ad magicam udis.set, hortatus delia D Neroni. Sed velim obiter corrigi: quam, cum ipsura ad magicam descendisset hortasu, Neroniditulit . . - Annio P bom in ex uium pulpo. J Nupe t inter conduratos.

Altaria se aram complexa.J Vtrum aram Victoriae in te legit: quae ante curiam' an altaria & aram Veneris genetricis, in cuius templo nunc senatus 3 Auantum misericordiae. J Praeclare libri . Vulgo quantum nunc. errore ex concisa ratione scribendi, mia. Ingenio suo pridem hanc correctionem vindicauerat Faernus. nec inuideo ego, nec culpo. Honenti is exarciti.J suadeo scribas, honesti exercitia, ex sententiae ductu. AEquitare Lum ' erga bona malaii documenta. Depi dualio manifesta. quam ad noto, non tollo. Praedicto ne in rep. haberetur. J Accipio. t Romae quidem esse ei liceret, sed procul ab honore omni dc publicis muneribus vitam ageret priuatam.

uinor Cmissis missus. J Consulum ergo proprius aliquis Quaestor Z Apparet e Dione qui in actis anni Dccxvi scribit, Ap. Claudium se C. Norbanum consules, s rimos binos A GAEIores habuisseo. si id non sit; scribam, a Mitor Conguli missus, id esset, a Consule missus.

Quod fieri solere obseruamus in iis, qui damnati a Senatu. Nam Consul ,eius caput: administer autem Consulis Quaestor. Dio lib. tui ii. de Geminio Rufo : Κώ μαρ, ι

-, cta νω-το - , Απω fe λον , ἔzη , τῆσία, oret ' ανηρ ει ς γλρνέα . Audians torem ad supplicium exigendum iam adesse, ipsem se vubnerauit; pluam ei OItin f, Abi, nuncia, inquit, Senatui, virum sic mori.

476쪽

Demetrio C ni insitutionis doctori. J Quae secta reuera a Pag. r 9. Stoica, tunica tantum distat. id est, quod nudius & inuo Demetrius recundilis Cynici, quae velant di tegunt leuiter Stoici. De iς-- metrij huius laus apud Philostratum lib. t v. De vita Apollonij, Senecam vi I. De Beneficiis cap. via. cuius verba: utra anta Demetrium rettuli, quem mihi videtur rerum natura no Iris tempori tulisse, ut οἱ IEnderet nec illam a nobis corrumpi, nec nos somnino scribo, ct nos. ita eniisi conclu- dit, ne aut exemplum seculo, aut conuicium deesse: ab ilio corripi posse. Virum exacta licet nura ipse; sapientiae firmo tu

his qua proposuit consantiae. Et Epist. Lxio. Demetriumvirorum optimum mecum circumfero,'relictisi eonchl iis, cum isio seminuds loquor, sitam admiror. Vox eius margni animi ad Neronem, ααλιὰ μοι δ'' ἡ φυσας, apud Arrianum. Arriami tentantem mariti suprema,'exemplum Arriae Arria uxor matris sequi. J Arria mater, uxor fuit Caecinae Parii, qui in v partibus Scriboniani contra Claudium. Ideo ad mortem actus. Sed prae luit uxor, aeterno & inaudito exemplo, si met seriendo; extractumque pugionem marito porrigendo sum voce, Paete non dolet. Plinium lege, lib. os . epistola ad Nepotem. Martialis de hac heroina, Casti 'ogladium cum traderet Arria Paeto

suem de viscerabus iraMrat ipsa suis: Siqua dei, Vulnus quod feci non dolet, inquit: S d quod tu facies Voc mihi rite dklet.

In Zonara & Dione eadem narratio. sed corrupte verba Dio&Zo

Graeca, ora T ουα αλτῖ: & in puerili mendo Xylander, Puer non dolet. Scribe, παῖδε ουκ ἀλυω. Hanc Arriam Sc liastes in vita Persi j notat fuisse poetae illi cognatam. tu, inquit, decem fere annis summe di cim apud Thraseam

in , ita ut peregrinaretur quoque cum eo aliquando, cognatam eius Arriam uxorem habente. Quid est autem , Diligi apud Thraseam 3 Soloecus sermo. Manu scriptus Vulcanii , esithrasea. Facile correctit, a Paeto Thrasea. Iterula. Commentarii autem huius parum adhuc peruulgati auctoritate saepe nitor. quis carpet 3 doctus ille, probus: Et iure u Dimo in pleraque parte de Probi. Vtinam hodie sic com -- 'mentemuri Debemus P. Pythino Ic. viro doctrinae,

iudici j, vitae directae.

477쪽

4 6 AD LIB. XVI. ANNA L. COMME NT. .

Obversis in Demetrium. J Multa & libro huic, & Neronianae historiae deesse clarum. Duo anni dicendi supe sunt, in quibus de aduentu Tecidatis , de coniuratione Viniciana,de motu Vindicis aliaque di a quae a magno auctore tradita legeremus, si Fatis ita visum fuisset.

478쪽

Notae.

479쪽

De disisione . deque ora e

Librorum Taciti.

NTE rem , sed non abs te, monendus mihi bone Lector es, se- iunctos disparatosque a me hos Historiarum libros ab Annalium, caussa non una. Primum Tacitus

ita suasit, siue iussit: Initium, inquit, mihi operis βer. Galba. & statim: Opus aggredior plenum rariis cobus. Quo vexba,quis ille tam aliud agens in legendo, qui nous operis esse non sentiat, non iuncti aut continuatit Adde qubd serio praefatur Pipparat, conciliat, formam futuri operis ponit . quae omnia in vestibulis librorum recepta tantum , satis liquet. Sed & Tertulli nus in libello de Spectaculis praeit ad hanc distinctionem clarξ: Cornelius, inquit, Tacitas in quinto Historiarum suarum bellum Iudaicum exorsus. Recth ad nostrum diserimen & vere: ad vulgi, vanissime. . quo is liber sit vigesimus primus. Denique etiam titulus me induxit. Si enim priores illi Annales insigniti, ut docui, a Tacito ipso : aliud nobis opus quaerendum cui, Historiar, index. Nam hoc certe titulo libros etiam noster scripsit. Inde apud iVopiscum , Historia Augutita scriptor Tacitus. Inde illud Plinii, Auguror, nec me fallit augurium, Diuo- rias tuas immortales futuras. At illud Historiarum opus, istud. cui inseri etiam Plinius ambitiose nee

importune cupiebar, quia perdurerat id ad Plinij aeuum.

480쪽

s uum. Sed & liber ille bonus sdusque Vaticanus non temere hic vacillat. Inopst, inquit, liber xv n. secundum quosdam. Quidam illi errant. & seduxit

eos temporum rerumque coniunctio, ut uno floillis de Nerone adtexta censerent ista de Galba. Adeb autem in re contra est, ut sciam Tacitu hos Historiaru libros diu scripsisse ante Annales illos. Ipsi id acci edo lib.xi. Ann. Vtriusque, inquit, principis rationes praetermitto, satis narratas libris quibus res gestas Domitiani composui. Nam Domitiani res, vel Praefatio ista te docebit, tractasse eum his libris. ad quos frustra & ridicule me mittit, si nondum scripti editique. Quin consilium hoc illi in

uniuersa historia: ut eam ordiretur a rebus aeuo

suo coniunctioribus, & paullatim abiret ad superiora. Ne id quidem celat ipse iii. Annali, ubi de Iulia Augusti filii: Sed aliorum exitus, simul cetera illius aetatis memorabo, si essectis in quae tendi plures ad curas vitam produxero. Itaq. scripsit prim b a Galba ad Traianum, & Historias appellauit. inde ab Tiberio ad Galbam, & Annales indigitauit. scripturus eodem titulo fortasse & tractu res Triumuirorum & Augusti. Fata inuiderunt. Haec ratio mihi ante oculos , clina Editione prima Historias Annalibus anteposui: non aetatis serie secutus, sed scriptionis tempus. Mutaui. non quia peccarim, sed quia non mens mihi contentionis funem cum vulgo ducere super re leui. Denique quia rerum magis ordinata ita series. Moneo postremum. stilum ipsum, argumentum&caussam esse posse

utriusque operis separandi. Sane in istis Histo riarum libris scribendi genus totum floridius,

SEARCH

MENU NAVIGATION