장음표시 사용
581쪽
era te io, cluam e Vatic. prompsi resciente citer num l00 ego conscio t. Aliter vulgati. De re autem ipsa Dionem vide xxxv O. & inprimis Alexandrinum Clementem Stromate v I. Etsi es t 'uc congerebant. J Cicero pro Flacco : Cῖm aurum , Iudaeorum nomine, quotannis ex Italia is ex omnibuι 'quimcita Hierosol mam exportari soleret . Flacco sanxit ea do . ne ex Asiώ exportari liceret. Philode Lesa
Ea uere patriam. J Rom. cod exire. Augendae tamen multitudini consulitur. nam se necareremq--m ex ogontis nefa . a Qui otiose legerit, ni I alos tendet: forta sic is , qui intente. Si enim de caede capis
hant, aut ne pie lique ne are consanguineos pessis Sed alium euo hic banc. icnsium odoror, & scribo : necare Pte V m mssemu . G ὴ cis Latinisque iii yx in scuo vise ivisse abi. etiones infantum & expositiones, imo iacccs, Id aliter in Iuda 'rum moribus, S gelii eidini' im s iboli studuis eadeo ut nulliusmodi partum nec're fas, notat ut nouum . noli cr. Itaque quia de liberis , iure addit hinc generandi amor: quoniam matres scilicet certae . prolem tollcndam. . Simile prorsus. quod de Germanis in libello De moribus numerum liberorum 'ire, atae suemquam ex Vnatu necare nefas habetur. Nam Jc ibi scribo , gnatis . Iudaei mente sola, unάmque numen intectegunt.' Beneci vere laxo Tacitus. Strabo vanior, qui Terram, Caelum, Mare, S hoc quod Mundum vocamus siue rerum naturam, coli R ivdaris voluit. Quae sententia in Varronia-
582쪽
Ialsamum. J Propriam eam arborem Iudaeae esse pleri que tradiderunt, nec alibi gigni. Iustinus lib. x x x v I. Opes genti ex vectigalibm opobalsami creukης , q*ς m biis V,1 24,ii Iautuo regionibua gignitur. Atque ita sane tunc tuerit. etia i ii Aho-Postea, non dubium sti perii eam in .gyptum transisse: Pxo. atque illic creuisse. Claudianus in Epithalamio Palladii Gemmatis alij per totum Balsama teἰZum 'sudere cad . duro a saucius via ζue Niliacm pingui desudat vAlvere corIex. Perseuerare etiam illic nostro aruo, qui peregrinati sunt,
Si vim ferri adhiboas , paueut vena. Sic interpungenda ista : & in Patiendi verbo elegans metaphora. Plinius de eadem arbore : Inciditur vitro, lapide, os a me cultel- nit. Iis ferro laedi vitalia odit. Et Iosephus, qui indigena :OFF, hi θω aut ιξεα λροις incidi adserit. Falsus ergo cum Theophrasto Dioscorides , qui ferreis unguibus secari a borem credidit: falsus compilator Isidorus , qui pertin i
fumferreis ungulis corticem. Pausanias lib. I x. ne ci9 quid de Balsamo Arabiae nugatur, & circa eum viperis. Vnum atque alterum lacum integer per is, tertia retinetur. Ita dc Egesippus lib. m. Duos lacue victor egressus, tertio retinetur. At Pausanias repugnat clare, & qui dem oculatus, ut ait, testis , lib. V. Eν τ' γῆ πη ri tot laeus Icρομων em αυτος ο ita Ιορδομον λιμνίω Tigεε λι όνιμαζ. In aliis μενίαν λοδευον,,ἰς τίω λίαν& ετερα--2ὰλαα. ς RV '
, . id est: In Hebr orum terra fluvium quemdam Io
danum se ipse noui , qui stagnum Tiberim subit. ac dein e ,
alterum, cui Mare mortuum nomen esi, in quia ipsa paludo consumitur. Sed Tacito nos iure fidem habemus, qui in . Tracho nitide lacum minorem esse sciri rus . quem primo Iordanis ingreditur, cui Samochonitis nomen. Incerta undesuperiacta , ut solido feruntur. J Emendatio e libris. Vulgo cst incertum unde. quod sententiam etiam aptam recipere potest. Vide de tota re Egesippum
583쪽
s 33 AD LI P. V. Η Is To T. α Tacito frequens. Vulgati vocem addunt, certa a αἱ
' dig. cis. lminum iacta rsisse. J Orosio libro r. qui haec ex presso etiam Cornelii nomine transcripsit, legas , Diaminum ictu. Iorrcimque speeia torridam. J In eodem Orosio, ti iamque ipsamspecie solida. Ego sicui Iudaicas quondam urbas J Libri aliquot, iu-chim urias. nec aliter Orosius. Circa enim os conlecta araeua , admixto nitro.J Non, coniecta. Farnesianus etiam rectae , Iecta arena. Plinium, adi libro xxxvi. Strabonem XVI.
Illic immensa opulentia implum, o primis munimentis urbs. J Ex Iosepho & Zonara legam, trinis munime'-ris. Nam triplici muro circumdatam eam simile uterque is scriptor te docebit. Iosephus libro VI. Haloscos, cap.VI.
Vrbs deiugis, templum intimis elausum. J Iure nato, ocmecum libri. Farnes . urbs deluia templum es usum. Va-Merceri M. tican. vias ob demia. Adhaeresco, At Ios. Mercerus legit, Primis munimentis urbs, dein regia. Feliciter. Tacitus ipse iuuat, infra: Alia intus moenia regia cireumiecta. Templum intimis clausum. J Quomodo, intimisZ Ab- lego eam vocem cum nonnullis libris, & legor trinis munimentis ' urbs , ob deluia. Templum clausum. ad fores tantum Iudeo adiim. Aut si retineri placet: scribam apposite, Templum intimum. Duplex enim templum, Exterius & Interius , ut Zonaras& Iosephus describunt appellantque. quod intimum . Iosephus etiam Sanctum agnominat. Rodolphus haec omnia cpncinnat sed ab , ingenio, opinor inprimis munimantu urbis. alienigenis templum interim clausum.
Pag. sam Mox besso ciuili interno. J Cur haec geminat Civile &Internum 3 placet imo Romana scriptio, Migo ciuili i
C. Sosim. J siue Sos m. Male quidam libri,
Victor AuguHmsanxit. J Quidam, auxit. Pag. 62r. Ceterarum urbium clade. J Alii, exterarum. Multitudinem obsessorum omnis aratis, virilis ac mu
lis rusaxus,sexcenta Elafuisse accepimu/-J Numerus
584쪽
NOTAE. s3'mihi non certus, dc quem ex Budensi c0d. & Orosio sub- Numeres o stitutum video parum caute. Nam ille scribit:sexcenta mistia Iudaorum tuterfecta Cornelim is Suetonius referunt. Sed intersecta ait: cum noster hic uniuerse,de obsessis. qui certe paullo plures. Libri etiam instabiles, de quidam, ducenta millia. Fortasse, dena, aut, undena millia. quod paullo propius ad Iosephum & Zonaram &Iornandem ac dat, qui omnes uniscies centena milla
periisse obsidione illa clare tradunt. periisse, inquam, fame, morbo, serro. Nam Sulpicio Seuero fidem vix habeo , qui Numerum peremtorum ad undecies centena millia profert, capta vero centum mistia ac venumdata. sed
Peremptos sortasse largius accepit, de nostro illo sensu. Suam illic victoriam Germanis obstitisse, dum omissis te- Pag, sia Aspradamanuo impιdiunt. J Vatic.suam illic materiam. quae lectio inuoluit aliud verbi, quod nondum educo. cstrie de auaritia aut cupidine, id dici verius, quam devictoria. Fluitantam labantemque militem. J Interpunxi dc vo- Pag. 62s.ce addita expleui locum, fide Vaticani.
Non tamen ausus vidum Batauorum armis tueri. JQuod opidum' nominare enim certe debuit. An Batauo sata dura. durum scribendum 3 an cum Rom. codice legimus, opi Batauerum 3 Et intellegam tunc ea opida, quae extra insulam. Nam Batauorum veterum sedes, non dubie supra de extra etiam insulam , in ora Gallica. Tacitus clare, supra : Extrema Gallica ora vacua cultoribu3, utque insulam inter vada sitam occupauere. Adiecta ingens lintrium υk.J Locum vitiatum dc mu- Pag. 627. tilum correxi dc auxi e Vatic. qui sic: armamenta liburni
ci solite se simul capte lintres sagulis υιrsicoloribus haut
indecore pro telis iuuabantur. Hegsippi verba commodEadtexam dc corrigam lib. i I. de Rheno : Itaqtie tam noueopiis Germanorum repletursed Romanorum liburnis. Vetus lectio, copolis Germanorum. quae recta est, siue caupulis: dc cape exiguas illas lintres. Quam vocena Agcilio etiam restituimus in Electis,cap. v Ii .At hic insignis locus tunc me sugit.
Mosa fluminis amuem Rhaum Oceano agundit. J Pro- Pag. be. nec improbe in libris quibusdam, Mosa fluminis os
585쪽
Pag. 637. Tepus huius libri scripti.
140 AD COR. TACITI GERMANIAM amnem Rhenum. Res quidem ipsa eadem, aliter elata. Virtutes oe viros indici. J Rhenanum audio corrigentem,iuuentutem o viros: quamquam & vulgata cum o scuritate quadam acuta.
Nabaliasuminis pons J Nusquam id fluminis in hoc
tractu. Anopidum eo nomine/ Quod Iunio Hadriano videtur, legitque, Naualia: dc urbem Campos ita indigitat ad sinum hodie Australem, Ptolemaeo parum firmiter innixus. Ego ambigo ne Tahalis corrigendum sit. Pontem quidem aliquem coeptum a Romanis paullo supra legas, sed Batavoduri: de quo haec non van intellegas, nisi quod Batavodurum ad Rhenum suisse volunt. quos arguat hic locus. Et cumpriuatru esset, amici vocabamur. J De hoc loco sensit Sidonius in Epistolis : Caim Tacitim e maioribusvnm tuis, sub verbis cuiusdam Germanici ducis in hi iο-riastis rettulit: Cum Vespasiano mihi vetus amicitia, O mpriuatus esset, amici vocabamur.
ORDi NEM scriptionis si sequimur, ante Historias& Annales sit locum vindicet hic libellus. Scriptus eniim est Traiano secundum consule .l est, Nerua adhuc vivo. Ipse ostendit infra: Caecilio Metello ac Papirio Carbone C O s s. Ex quo si ad alterum Traiani consula tum computemus , ducenti fere o dιcem AEnni colliguntur. At Historiae coeptae Nerua iam mortuo, dc inter diuos, ut docui. Mutuo metu aut montibus.J Vitiat acutam sententiam Bambergense exemplar, mutuo victu. Imo vero metu: qui
586쪽
NOTAE. s rtu : qui inter aeque potentes, pro termino ac repagulo. Thucydides bene & apposite: αντιπολιν δέω , μονον
Nuper cognitis quibusdam gentibus. J Domitiani imperio. , opinor. cui bella cum Cattis, Sueuis, Saxmatis, Mea occasione, illustratae magis vicinae gentes.. Montis Abnoba. J Plinius nominat lib. I v. cap. X I r.
sed ibi quoque infida scriptura. Alij enim libri, Arnota.
Vtssicilixerim , aduersus Oceanus. J Haud fatis capio. An aduersum dicit, oppositum de contrarium 3 Anobuerso verius sit legi. idque ex situ ipso Z An vox aliqua durior aut remotior fuit , praesertim quam praefatione ea leniit 3 Tamen haud male Aduersum ceperis , quasi mari Italico&Tyrrheno oppositum : eodemque sensu etiam, Diuersus. Sic in Agricola scripsit: Glora 9 Bodotria dianes maris a tu in immensum reueίξι, angusto terrarum spatio dirimuntur. Cel brant earminibus antiquis, quod uni m i ρε c, in ha bis memoria is annalium genus e i. J Vti apud Barbaros fete histotia.'Omnes, dc rudes liticrarum. Nec Hispani aliter comperere, apud nouos Indos. Egin harius in vita Caroli Magni: Barbara is antiquissima carmina, quibu3 veterum regum actus se bella canebantur , scripsit, memoria que mandauit. Iornandes de Gothis: in priscis eorum carminibu pane historico ritu recolitur. &c. At proprie de Germanis, noster lib. I i. Annal. de Arminio : caniturque adhuc Barbaras apud gentes. Iulianus egregie in Antiochico,
qui haec αλια Hλη vocat, secte πληστω -ῖς κλαγέως ἀνβοων-ν όρνιΘων: agrentia carmina, ilia clangor bus auium aspere clamantium.
Germania vocabulum recens se nuper additum. J Nos Pag. 63 a. auditum maluimus legi, quam additum. Quod ait, nuper, non hercules ita nuper : quippe cum ab aeuo Iuli j Caesaris, quo constat Germanos Galliam irrupisse. Nunc Tungri , nunc Germani vocatulat. J Valde am- se marii plector Bambergensem scripturam, ac nunc Tungri, tunc olim iiiii
Germani. atque ita euoluam me ex obscura origine no
minis. quod hodieque haeret in pace & bello optima gen
587쪽
nomen diffusum. Germanoruetymon.
olim Barbaris 2 AD cOR. TACITI GERMANI ardie. Sententiam enim hanc reor quidquid dissertum alii γeos qui transgressi primitus Rhenum sint, esse eum ipsum
populum qui nunc Tungri appellentur, at tunc Germani. quod tamen unius nationis peculiare nomen , Paulatim transfusum ad omnes. Vt omnes primum a victore ob metum . doinde a seipsis inuento nom:ne Germani vocarentur. J Vox Gcrmani, dein Bamberg. recte abest. Ista ipsa enim nouiter interpretari posse videor, & praeter mentem omnium, etsi non praeter verum. Censeo eum hoc dicere: Factum ut omnes qui Rhenum accolerent, nomen ab ista victrice natione inuenirent, ob metum scilicet recentem Gallorum : qui quoties de transeressu vel aduentu Transrhenanae nationis audirent, aiebant trepidi aduentare Germanos. at isti proprie Germani, nouum nomen inuenirent a se ipsis, discriminandi nimirum caussa, dc dicerent se Tungros. Possim vulgatam tueri & explicare. sed cur nuger 3 haec
Aseipsis inuenis nomine Germavi vocarentur. J Si mordicus hanc retines , legam, a reipsa inuento. Germani enim etymo prinoo, bellaces viri sunt. Gerra bellum. inuenere erso id nomen, ab ipsa re, quia tales. Vulgatam quomodo expedies 3 aut qui a seipsis nomen hoc inuenere, quod antea in Tungrisi Sane intcrpretes hic fluctuant,& fluctuabunt aeternii m. Primumque omniam virorum foratam. Ituri in prati canunt. J Recte distinxi. Non enim ea mens, quod Herculem canant: sed quod alacres & cum cantu incipiant
pugnas. Tacitus lib. it. Historiar. Temeresubeuntes eo-hortes Germauorum , cantu truci, is more patrio nudis corporibus. Lib: i v. Vt virorum cantulaminarum ululatu sonuit acies. Noto autem etiam Hispanos praeliis praecinuisse, ex Silio: ritu iam moris Iberi Carmina pulsatafun/entem barbara cetra. Diodorus Siculus, de Lusitanis: Eν τοῖς mias sta οπες ρυ -
In bellis ad numerum incedunt, ct camina canunt cam aggrediuntAr hsem. Simile in Thracibus ali in
588쪽
Gallis dictos cantores, siue poetas. Placet tamen nunc sardituri magis, Baritum: quae mera vox nostras, quibus Beren aut Baeren , clamare, vocem tollere. Errabit enim qui ab elephantis barritu deducet, Germanis tunc ignoti. Altha-merus, Blaratum vellet, Germanico item verbo. id
quid de nomine sit, Ammianus hunc describit, clamorem fuisse maximum , qui ipse seruore certaminum exoriens ιdemtidem , pausiarimus adolescens, risu extollatur fuctuum cautibus illisorum. Nec tam vocis iste, quam virtutis concentus videtur. JBambei gensis, quam mentis concentus. quod haud praeferam vulgatae.
Vlixem qui in opinantur in hunc Oceanum ritatum. JIntei que eos Strabo, magni & directi iudici j scriptor , li- yli re an labro M i. qui ad firmate tradit Vlysseam Lusitaniae Vlissi ponem aliter dicimus; Homerici Vlysiis monumentum esse. Sed & in Britanniam eum venisse , ex ara Graecis litteris inscripta collegit Solinus cap. Xxv. itemque Mela. Cui mirae & blandienti opinioni si indulgemus : quidni Vt istinga nostra in Zelandia ab eodem sit λ quidni Circaea a Circeὶ Sed vani S lascivi, vereor, lusus isti ingeniorum sunt: quibus tamen hodie non nemo se ostentat desuperbit. Io. Brodaeus haec de Vlyssis errore in Miscellaneis scite coarguit: Brodaeus, vir, siue adolestens potius, I. Brodia acris ingeni j, probi iudicii, lectionis diffusae. quem non M'magis in ore famae esse miror, imo indignor. Nominatiamque ἄσκιπώργιον J Vel , Ut Rhenanus, α--πύργιον. etsi abesse vox ea potest, incolumi semia. Praecessit enim. At libri quidam magis hic diuersi, qui ακρινι νον referunt, ex quo placet quibusdam ακυνηροισον, a Nerito, ut volunt, Illi cae monte. Locus quidem hic ipse, quem indicari putantus, clivosus est, haud procul Veteribus vi-. cus, Aschelburg nunc dictus. Gracis litteris inscriptos. J Litteris fortasse e vix credo lingua. Quid autem mirum de illis, clim etiam Helvetii α Galli littera iura Graeca Vs sint, Romanis characteribus i ta cum imperio ignotis 3
Propriam Osinceram gentem a Bamberg, perpet m Pag. 633.
589쪽
s AD COR. TACITI UERMANIAM Rutila com Sive nauae, α colore auri. Ideo Auric Comae rutilae mi Bataui, Silio: Germani At huer auricomo iam formidate Par ι'. Vandali . Procopio didit. Ru Tum Seneca dixit i a I. De Ira Noo est AEthiopu intersuos insignitus colon, nec rufus crinis se coaetas in nodum apud Germanos. Et Martialis, russum ea mente Batauum:' . . Summuli Iasus rus por ova Palatii :Graeci plerumque ξαιθον verterunt:etii Galenus commentario ad Polybulia De vicia, velit Germanos magis pro- p ie πυρρους dici, quam ξιωρές. Calpurniusti accus Declamat. I r. de hoc Germanorum connato habitu: Miramur hanc legem es natura, ut in subolem transeant forma,
qua quasi descripto species custodiunt i Sua cuiquo gemi
t etiam Dcies uiauet. Rutili sunt Germania vultus, O flauam proceritas. Hi sanie , non eodem omnes corore tingiantur Correctus Diuersa sum mort lium genera, nomo tamen e Zsuo generi Declamaxor, dissimilis. Quem obiter emendoris aua procerita apage enim hoc de Hisi astis.) Hispani an non eodem omnes colore tinguntur λ Nec a natura sollim rutilus hic crinis.s eui tib V am abη arte. Lavabant enim crebro, & medicamento intilabant. Anim anus : Videbat Germanos) lauantes diri aude S alios quosdam comas rutilantes ex in m. Medicamentum, bant. . sapo. Martialis:
i Caussita Theutonicos accendit spuma capillos. . Plinius: Prode I se suo. Galilarum hoc inuentum rutilandis capillis, ex se cinere. Ita Caligula procerissimum quemque e allis ad Germanicum triumphum legit,c eratque ruttilareo submittera comam t ut germani stili cet Germani viderentur. Suetonius narrat cap. XLVI 1. Herodianus item de Antonino Germanos aemulante: κομ αμ τι τη κεφαλῶ ἐπετίλI-κ εἰς κογον Γερμαεῖν' ακμt,M. id est: comas etiam favus e piri crrctampo Init,
590쪽
N o T iv - iait Valerius lib. I i. cap. I. Posteriores magis auide, quae capillitium ipsum emebant a Germanis, di pro comis suis supponebant. Ouidius ad puellam:
Iam tibi captiuos mittet Germania crines, ita triumphate muneregentis eris.
Quamquam seruium notare video in I v. Uirgilii, tro nis nigram comam, meretricibus uam probata uisse. Quo videatur Satyricus respexisse de Messallina matronam i dulci dissimulante: Et nigrum fauo crinem abscondente galero. iDe hac ipsa re doctissimus Tertullianus, libello Deciatu : Video quasdam , evittam croco vertere . pudet erietiam nationis sua, quod non Germanae aut Gasia procrea ta sint : ita patriam capido transferunt . Male M pessimasbi ausicantur , flammeo capite . Nam quod mali au- . aispicii ait flammeum caput: intellegit omen ad flammas
Magna corpora se tantum impetu valida. J Mutilus, me iudice, Bambergensis, qui spreta priori voce scribit: torpi ra tantum impetu valida. Nam proceritas etiam inter Gem i
Terra e aliquantossetis dissert. J Nescio quid idem liber
sibi velit. esaliquandosterie aret. . Ventosior qua Noricum ae Pannonias adglicis. J Vix s- Inquisitui ἀει des. Loca certe quae humida dc ad mare, magis obnoxia ventis, quam sicca de mediterrabea . quod viique verissimum experimur in omni Germaniae isto tractis, qui ad Septemtrionem. Sed nec ventorum proprie hic res est. de humore agitur, aut siccitate. An'ne verticosior ausi iri legere 3 id est, magis alta de montanat Mela quidem ita Hisparat, in hac ipsa terra describenda ' Terra multis impedita fluminibuι , multis montibus assera, ct magna exorte stare aut paludis in invia. An frustra angimur 3 de ventosam accipi, pro sicca atque aerea, simplicius dc ve
Petorum foecunda, sed rumque improcera. J Malo , MN ,rmεta erat, 4 que. De ipsa autem ta hodie contra est, ut armenta dra hodi nostra Batauiae aut Fri ζ ipalmam poscere audeant conera ora hia Europata 'Pec iam probam in o diu vitam, Serraios, BL serrari sus,