장음표시 사용
611쪽
Suetonius emendatus.1 vreti comiectura.
Nihil nisi fluctus , saxa ob interiores Romani. J Alii
libri , inserio, es. Meo animo scribas , iis infectiares Romani. Ad extrema ventum est , aiebat Galgacus. illinc in sestum mare dc iupes hinc Romani, illis haud mitiores. Naia seruituti maucipia semel vaneunt, atque ultro Adominis aluntur e Britanni3 seruitu em suam cotidie emit, cotiήie pascit. J Egregium v c o membrum, dc qualia multa in pulcherrimo corpore huius orationis. qua , moriar . siquid meo sensu prudentius, discinius, argutius cst in omni Romana lingua Ceterum huic sentetiae plane compar, tavelut hine hausta, illa Salviani libro v i. cxtremo, ubi que ritur Romanos tributa barbaris pendere, quae munera vocabant: Dicimus donum osse, quod pratium eis, se quidem pretium conditionis durissima ac miserrima. Omnes quippe captiui cum semel reἡemii fuerint , Mertate potiuntur : nos semper redimimur , O numquam liberi su-mn. . .
Sicut in familia recentiisimus quisque serus rum o con
seruis ludibrio ei I. J itaque semi iccem iotes non in magno pretio. Suetonius aliter praescit in Iulio, cap xxv I i. Seν- uitia recentiora positioiaque immenso pret:o comparasse dicitur. sed ipsum mendo ,α interpretes aestu libero, scriboque seruitia decentiora. Nos integri is iαdomiii fi libertatem non in prasentia laturi. J Romana cditio . ct tu tiberiatem non inpraesentiam laturi. ex quo M. Antonius Muretus ingcniose , diductis vocibus litterisque, in libertatem. non in P. R. se , tium nati, id est, populi Romani. Ambigo tamen malim, libertatem non inpraesenti ablaturi vcl illaiuri. In hoc enim sententiae huius penetrantis vis de velut acies est , integros adhuc Caledonios esse, di libertatem sine ullo iugo illibatam habere. irent igitur pugnarentque, non viam ita iam iterum in serrent, sed tot sarculis retentam ut nequis
Primo statim eoneressis unde ostendamus Corrigo Verti prima flatim congressione ectendamus.
612쪽
Qua ubi remoueris , qui timινι deflarint, odisse incipiisn:.j Nec male, quos timerι desierinν.
Paucos numero circtam. J Lego, Dumaros. & accipio co- Pag. 73. . hortes, ut notaui ad lib. I. Hiii. . .
Ciausos quodammodo ac vinctas alii nuebis tradidε-runt. J Qui alijὶ imo vero, di', repone, mea fide cic ivlla. Agricola quamquam latum vix monitu coercitum mitii.m adhuc ratus. J Vox pimissime cxcidit , militomacuendum adhuc ratus, aut, incitandum: siue aliud tale. Serui, υuluerare, capers. JE Sallustio sumpta haec icio, Pag. 67ς. qu in Iugurthmo: Tum spectaculum horribile in campis patentibus sequi, fugere,occiai capi, equi atque viri sucti. Miscere inuicem consilia aliqua, civθην-re i Toxa hac Pag. 677. periodo ornatum ex oppositis quaesiuit. ideoque luc legam. dein separare. Aliquando,inquit,cum aliis, aliquiando rui sus secum deliberabant. . Hunc rerum cursum, quamquam nAlta verborum i ctaistis vis Iolis Agricola actum. J Haesit olim. nunc leui
emendatione me expedio, auctum, pro actum, rescribens.
Trium balia ornamenta. J Palam est lia: c a Domitiano Par. tributa : quod Tacitus de socero non potuit , credo. ignorare. Tamen Dio vult a Tito : inquit, -ῖτυ - . Δ μι ἡ υἰme τις ἐπινικίους τμας πιτρα
P. simum inimicorum genus . laudψntει.J GnOmς eX pag. 6 9. ipsis adytis humanae vitae. cui Mamertinus interpres, Pa- in hos qui ne )yrico ad Iulianum : Cum . inquit . sancti Principis μψς -- mercos legimus mores atque instituta falsarum vituperationum licentiam submouerent: ealtiἀo nocendi artificio accusatoriam diritatιm laudom titulis peragebaut, in omnibus conuenti lM qu per bemnoiantiam illa iacta res , Iulianus Alemanniam domuit, Iuliadius urbιs Gallia excitauit, dcc. Statim l. Ha voces fueruut ad inflammax otia probris omnibus potentior.s.s enim contaminisci aliqua
fagitia telasnt, facile ipsos leudore lauάιου , gloria refutaretur. inuenerui accusanili genus, quod nusius ref.Peret.
Proconsulatum Asia se Africa sortiretur.J Non potest,
ut sortitus fuerit utrumque simul. nec serunt Romam mores. Scribo, AD Aut Amς ' , - . - - ceto
613쪽
s G AD COR. TA C. AGRICOLAM neca Ir. de Ira : Hoc habent animi magna fortuna iOlentes , quos userunt , oderunt. Eo laudu excedere. J Malo, accedere, Vel potius essendr-re. Sequentia huius coinprehensionis parii integra censeo. Vna adhuc victoria Carus Metius censebatur, se intro
Albanam villam sententia Messalini strepebat. J Vete
res editiones, taetra Albanam arcem victam. Opinor , vil- Lim , glossematium elle : & germanum , Albanam a cem. Certe Domitianus delectatus eo loco, eumque habuit velut arcem. Dionis compendium : το χωριον χατι το εργ το AMα- , ἀσ ουπιρ -Τως , ον, ωασε e πινα ἀκροπολιν ιξει MS. At pestes istas hominum, α districtos eius aeui accusatores, Plinius passim nominat. etiam Sidonius : Hi sunt quorum comparatione digitum tollerent Narcissus. Asalicta , Massa, Marcellas, Carus, Paribentus, Licinius. Iuvenalis: quem Messa timet, quem munere palpat
Massa Babius iam tum reus erat. J Qui damnatus quidem postea est accusantibus Baeticis. xt disces ex Plini j epistola vit. lib. VII. Nos Maurici Rustic'uavisus. J scriptura apud me fidei fluxae. Quo enim illud , visus Nec melius tamen video: aut potius in sententiola hac nihil video. Viri ipsi mihi notiores. e quibus Mauricus , Iunius est Mauricus, quo viro nihil frmius, uihil melius, ait Pithius lib. I v. epistolarum. Eum a Domitiano in exsilium pulsum , redisse principatu primo Neruae, docebit te idem lib. i. epistola v. At Rusticum hunc, Iunium Rusticum nominat Suetonius in Domitiano : Occidit Iunium Rufrictim . quo Pati Thrasea ct Heluidi, Prisci laudes edidisset. Etiam lapis vetus, silue inscriptio basis :
At noster Arulenum Rusticum appellat, initio huius libelli : & Plinius epistola v. lib. i. de Regulo : Rusici Ar leni periculum fouerat, exultauerat morte , adco, ut librum
614쪽
N o T AE. s Gylibrum recitaret publicaretque, in quo Runicum insectatur , atque etiam Stoicorumsimiam appeliat. Vt omnino nomina illi fuerint, L. Iunius Arulenus Rusticus. Plinius ipse hunc velut doctorem monitoremque habuit, & in laudes eius erumpit epistola X I v. lib. I . Etiam Plutarchus, extremo libello De Curiositate , factum eius plenum constantiae recensuit. Et Antoninus epistolam in sei uit I. De sua vita. At Senecio, Herennius Senecio est, Plinio non Herennius semel item nominatus. Reus& intersectus suit, quod De 4ς0ςςiv vita Heluidi j libros composuisset, ait Plinius lib. vi i . Sed vos magnae animae mihi saluete: quos iure miramur, colimus, lactis dictisque sapientes , di legitimos robustae
Sau ira iiD vulam se robur,a quo se contra pudorem mu- Rubor subdo-niebat.J Particulam superesse puto, & lego, rubor quo se . QV'φε' Porro de hoc Domitiani fallaci habitu, Plinius in Panegyrico: Ira in oculis , femineus passyr io corporι , in ore impudentia multo rubores Ua.Item suetonius c*p. xum. Et communiter, Seneca epist. X r. Quidam numquam magis, quam cum erubuerint, timendi sunt, quasi omnem verecundiam effuderint. Suda tunc erat violentissimis, cum faciem eiu sanguis inuaserat. Excepissem certe mandata vocesque, quas penitud animo figeremim. J Plane Homericum est. Ita enim apud eum , Andromache lugens Hectorem: η ob ἱ di πιι πυπινον ἔπις π τἰκοῦν με; . ἀμι
Admiratione tepotius temporalibus laudibus. 9s na-- νru suppιditet, militum decoramus. J Caenum di lutum, quod non purgo. Priora tentem: Admiratioue te potitis, Uise i is ἔς immortalibus laudibus. . r-nn 3
615쪽
CORRUPTAE ELO QV ENTIAE Nota .
Opera nostralia Loc libelisio.
Sed incerto scriptore. Non puto Tacitum:
EUiliti, SVPERro Rrnus libris Iucem aliquam indu tria n sera attulit : hule, vere possum dicere, salutem. Nam sum deprauatismus vulgo fircumserretur, nulta pagina sine vulnere is vibiee: a mirabita ea, quantum a Farnesiano eodice nam Vaticanis aberat in ea sananaosmin adiuti. Multi hiatus expleti, vιrba is linea integra inseμ-ra, centeni aliquot loci Latine non oratorie loquor; emendati. Quorum omnium numerum intra aut longum, aut superuacuum : maderabor, ct in his Notu ea saltem iansam quorum vel insignis correctio ea, vel ambigua. R.l qua recepta in contextum,satu sit verbo iamnucpradixisse,
: Farne si libri νή. Us.. Aιἀascripto, is scriptora ipso, pauca etiam his libanda sunt. Scriptum sanὸ optimum, si-lo . inuentione, iudicio : ct quo. in hoc genera sintegrum esset modo conferre ni hul verear cum iis qua optimis est is
optima nota. Scriptor tamen ipsa incertis. . Ita olim iudic ui: neque etiam muro. Nam Tacitum fuisse qui erodam i Stilus valide abnuit non fasiax in hoc ile re argumentum. qui in nostro, constrictu vrique, ieres, acuim , i se veru magis quam lepidus. his omnia cotra. At mutari is in aetate ut argumento potest, inquiunt. Non nego. sed numauam ira, ut abeat prorsuι Asese. Quidquid Cicero scripsit, senια iuuenis i philologum, philosophum; in iis tamen lineamenta quadam apparent eiusdam viri o, vultus. Nec aliter si in omnibuου nobis. AE talem etia vides nonpugnat. Hi crip-rorsermonem hunc habitum iu/ucit sexto Flauiani impιryAnno : ειruo interfuisse he admodum iuuenem. Quomodo voro tunc admodum iuuenis Tacitud, si honores etiam ce
pit sub Vripasiano i Id enim de se fM.tur, is dignitatem
suam a Vespasiano inchoatam ait Historiar. primo. Sedax mplaria amnia Tacito a serunt. Qua illa Z vix bina aut
616쪽
thoem nos docuit, Nota Aa hunc libellum. Is igitur Sa. ruent.bιum media alatis Grammatiam ιο Carmen de obitu Macenatis : Cornelius, inquιt, Tacitus appellat scripta Maecenatis calamistros. Nec negare certe possumm . quin is lo-
citi hodieque in hoc libello. Quid dicam serio c, turnue, nihιl me credera huic ignobili Sabino , qui ex veteri verbo, somniauit fortasse quod voluit. Duo me. nam alita nihil praeo quid sequantur. In commodi quid erit ,sive Tacito tribuamu/ ,sua M. Fabio Quinctiliano , vi mihi olim vi
corrupta eloquentia scripsisse plus uno loco fatetur. quem titulum val e appositum scio huic Argumento. Pracipuam enim materiem o, velut fundum scripti , hoc fuisse ι euin cunt ilia qua superant, is magis euincerent qua a fine defunt. Ipse Maternus his ad Messallam : Exprime nobis
non laudationem antiquorum, sed caussas cur ita tantum ab eloquentia eorum recesserimus. AEtas tamen Quin-mliam pausib grandior fuisse videtur: quam υt hic sermo illo iuuene. Itaque ambigo. 9 chm multa dixerim, claudoramen omnia oe signo hoc rasponso, Mihi non liquere.
VT aut de ingeniis noctris male existimandum sit.J Pag. 6as.
Ita Farnes . at in Rom. codice exictimandu habe M.
Cum snguli diuersm vel easdem .sed probabitri causis
adferreni. J Id vero non probabile, ut in uno sermone easdem caussas repetiuerint. Ego verba ea superesse censeo, vel eas m. t Postquam accuratius Maternua Catonem recitauerat.J Pao Ga . Farnes. Curiatim Maternus. Putabam . curatius. sed 'sententiam attendenti magis placet Curiatius, quod proprium nomen Materni poetae fuerit. Aper communi eruditione imbutu .J Male vulgo, cum eruditione. Seήentem ipsum,quem pridie recitauerat librum.J Rom. copula addita,'quem. rccic.
617쪽
An ideὸ libris istum apprehendissi. J Alij libri, deprehe disti. hoo reprehendisii:propria significatione huius verbi. Leg s tu quidem si volucris, Vnoces qua audisti. J . Scriptus liber longe aliter, Leges quid Maternus Ibi d buerit, se agnosces, dic. Pag. 68 . Omissis orationum ct curarum studiis.J Omnino scri
. bendum coniicio, causs.ιrum studiu. Et ego cui de iam aduocatianum obiicis. J Praeclare meus liber. Antea corrupte & mutilate , cui desidiam ad-
Defendenda aduersus te poetica J Bene quoque hoc liber. Alij, defendens adaersim te poetice. Pag. 6ῖς. Et ego enim quatenis arbitrium litis suius inueniri non vulturi con- Iatiar. J Totum locum P. Pythoeus legit, quatinu. arbi-iς --- irum litis huim inueni, non patiar Maternum scrειψε plurium defendi. hoc sensu , Quando te, Secunde, huius litis arbitrum nactus sum. Quod rectum omnino iis qui
Maternum solicite plurimum defendi: sciet
Ipsum solum apud eos arguam. J Malo, apud vos. Consilia, facta nostra.J Rom. liber, faci que nostra. Cuitu υis mutilitas rebus prope fluentibus. J Pythoeus recte legit S distinguit, νιbus probe nec mal , si pressere fluentibus aliorumprasidio se tutela inteiluitur. Incripore Sin proprium periculum increpuit.J Alij libri, periculum
y μμ μ ' irroat. Sed hoc Farnesianum planissime verum est. Cicero in Catilinaria : Quidquid lucrepuerit, Catilinam timeri. Liuius: Vndesi quid increpet terroris. Cui parti minime contradici urum Maternum meum arbitrer. J Ita vetus. non tamen male vulgati , cam pra sertim minime contradicturum.
Pare. 687. Orbor se locupletes o, potentes. J Auxi e libro stripto. Totius orbis gratia subnixos.J Pythoeus. totius urbi probε. Oculis exposita percenseo.' Bene ita liber. Ante oarua censeo, cum pernicie totius sententiae. Pag- οῖ . Tum abire quod si non in alio oritur, nec in codicillis δε-: Γόz:- tur. J Corruptio clara, nec medicina hic a libro. Pythinustentat, Tu habere,quod no in Has oritur.quod cario haud
618쪽
No TR. J73 satis. Ah ne in alba voluit dicerei & Praetorum ius formulasque intellexit Z Fortas te etia,quo cilicet ita enim illud,s diducam de extendam non in atrio oritur. Praecesserat ienim de plena de splendenti domo, concursu salutantum. Rodolphi lectionem , siue coniectura est, non omitto, qui in prioribus verbis legit : tum supra me abire.
Quibus morum indoles e Ii ct bona Pri=i. J Romana
editio, quibus maior indoles. Non minus esse in extremis partibus terrarsi qua Capua. JVox dcvst.qua a me repono:no minuι esse notos in extremis. Nee hoc iliis altιrius ter milies H S. praestat , qMamquam. In morbo locus de dcsectu. Scribas de distinguas: inee hoc istis alteriud ter mi ies, alterius bis millies II s. praestat quamquam aκ has ipsas opes pusunt videri eloquen- iis boneficio peruenisse sed ipsa eloquentia. cuius numera.
dic. Quae addidi, satis milai certa sunt, numero tantum excepto. nam certe utriusque opes exprimere propositum
habuit. Rodolphus scribebat, nee hoc iEis utriusque termisties la s. quod amplectar, si e libris. Sed hac, ut supra dixi, proxima. Totam periodum
scripsi, uti in Farnesiano concepta. Non displiceat tamen evulgatis libris propria, pro, proxima. λιο notabilior paupertas anguHia rerum nascentes eos circumstiterunt. J Rom. editio, anguHia ereptum. ex quo Rodolphus, an Aia parentum .ego, angustia rerum.
Pot/ntissimi sunt riuitatis. J Rodolphus, potentissimi
in iudiciis. Imagines ae tituli , Praeclare liber. Vulgo erat, Pag. 63 imagines Attali es statua. quis ingenio suo duce repperisset' Cui bono ea si apud te. J Optime quoque liber. Antea, crabro eis apud ce. Beatis με recitationum eius euentus sequatur.J scri- Pag. Go.
S.ipsum colere, Hum Genium propitiare.J Auxi a libro, Genium Fr dc partim correxi. Nam in illo erat, suum ingenisi pro ista- Pixiare. e. pro quo sensus ipse factu suggestit Genium. In totam Urbempenetrat 3 nedum ut per tot prouincias.JRestitui,clim in scripto esset,penetrat medium: in vulgatis
619쪽
Pag. 693 Pag. 69 Par. 6' .s7 AD DIAt o G. DE CAVssis Connup C EIom. Tibi Nicostrati robur ae υires dii dedissent. J De quo Quinctilianus lib. ii. cap. I x. At si fuerit qui docebitur, iste, quem adolescentes senem vidi min, Nicostratis: omni-bm in eo docendi partibus smiliter utetur . ejcietque illum qualis hic fuit, luctando pugnandoque squo utraque certamine iisdem diebm coronabatur j inuictum. Qiod ipsum suadet de Quinctiliano, libelli huius auctore. Aede Nicostrato palaestrita, etiam Pausanias in Eliacis. Sentio quid respon eri possit, ' hinc ingentis ex his assensiti. J Definum odoror. di asteriscum poni velim , qua parte nunc addidi.
Hodie siquid tu nobis. J Rom. addit copulam, O, hodie. recte.
Nam statum cuiu que ac securitatem melius innocenaria tueor. J M. alo , statum hucusque. De se loquitur : dc respondet illi parti Aprinae orationis, qui eloquentiam telum esse voluit ad pericula omnia propulsanda. Luerosa butu insaHguinantis eloquentia usu4. J Fortasse, Osaginant M. vii ad commodum lucrumque haeetantum referat. Nam Sanguinare probum quidem verbum: sed ii on aliud quam sanguinem emi itere. Artus sanguinantes, vulnera sanguinantia. in Quinctiliani Declamationibus mihi lecta. Quae significatio parii hic apta: si ad accusationes di sanguisuga illam eloquentia resipcxit. Nee ustis aut gloria maior, aut aratissior honor. J E vestigi is scripturae priscae restitui. Nam Farnesianus : aut gloria more. Vulgati plane turbant. Medea Ouidi', aut Variν Thye I.s. J Deest antiquo illud. aut Varij. . Quod eum cottidie aliquid rotentur, hi quibiu pr4 Zant, inἀignantu=ῖ J Inepte & falso Negationem addo . hi quibi a non prastant. Et si abesse alterum membrum sentio periodo plenae.
Vipsanim Massata cubiculum ingressus. J Legebatur
antea, Vrbanus Me para. At vetus, Vibanius e quo pronum reddere viro celebri gentile nomen. Ingenia alunt is aruditionem. se littar ara J. Placet cum Rodolpho, ingenium alunt O σruditionis litterarum. Neminem hodie oratorem esse contenderes. Antiquis eὸ credo audaeius. J Expressi scripturam xcterem : qua tamen
620쪽
parem antiquis. eo credo nudacius. Aut si inseri vocem displicet: contenderes. Atene id eo credo ud.
ceres.J Ita emendaui vere dc oseo χρος, clim in libris esset sacerdos isse enitet. Nicetes sacerdos declamator nobilis eo aeuo. Plinius lib. vi. epistolarum audisse eum fatetur: tor. Erat non studiosorum tantum , verum etiam studiorum
amantissimω , ae prope euottidie ad audiendos quos tune ego si quentabam Muinctilianum O Sacerdotem Nicerem ventitabat. Exstat Philotirati Lemni j de hoc Nice- te in Vitis Sophistarum elogium , de quo Pythoeus nos monuit ipse monitus a Neveleto. Nominat de Seneca pater lib. I x. Controuersi i . Nec Iulia nee alij eontigisse
suo scribam, ne Vibis nις alidi contigisse scis quam apud
Graecos Niceta .apud Romanos Latroni, ut a discipulunon audiri desiderarent. Et eodem libro , Controuersia vltima: Niseres egregiὸ dixit in eodem loco.
Non solum Anno quo nos , sed fere eodem mense. J Imo Pag. Divex analogia , inquit Pythoeus , non solum mensa quo nos, 1sed fere eodem die. Egi 3 non mutcm. Surimo Iam Decemoris. J In Farnesiano tantum erat, Septimo Idm. spatio tamen ait ri voci relicto, quam non temere ex historia addidi. Superfluens ct pMrum antiquus vid retur. J Legam, pa- Pag 6'grum A ricus. quod Ciceroni obiectum etiam uiuo: de cur negemus ) in quibusdam eius scriptis vere. Brutum autem otiosum atruo distinctum. J Fortasse, Bruti sὶripiis odiosam: id est, adsectatione quadam dc asperitate dictio. r
nis molestum. Nam ex reliquiis epistolae unius aut alterius, nihil minus quam otiosus Brutus, acer ubique Acintentus. Disiuncturn autem capio, quo sensu Senecam dixere Arenam sine calce. nec muto.
Ag Cossum Seuerum.J Probum censeo. Vetus tamen, Cassium qu/m reum faciunt. MιPe argumentorum gradus.J Rom. editio, arrumen- Pag. 6ς
Cum viae in eortino quisquam adsisyat. J Non aliud Cortina. perim, quam subselliorum iuxta tribunal locum,in quo non aduocati solum, sed scribae, praecones, atq. id genus operin