Rerum Germanicarum tomi 3. 1. Historicos Germanicos ab H. Meibomio seniore primum editos & illustratos, nunc auctiores. 2. Historicos Germanicos ab Henrico Meibomio juniore è MStis nunc primum editos & illustratos. 3. Dissertationes historicas varii

발행: 1688년

분량: 446페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

271쪽

ut, animum ' operam convertit. Jamque eo promOVerat, ut I . Iulium Saesertim, conventualem tum suum, hodie coenobii Priorem, S Gandem hei mensis ac vicinarum ecclesiarum Generalem Superindentem , postes fio Brans- labiensis praedii apprehenderetur: Sed praematura mors Abbatis, laudabiles hos conarus intercepit. Luxerunt obitum Viri inprimis Ordines provinciales, quibus in inaximis de republica consultationibus, in negotiis item ad aerarium spectantibus, cui consiliator erat addituς, prudentia, fide, animi moderatione , ita semper praestomerat, ut Serenissimi quoque Principes, Henricus Julius & Eridericus Utricus, Duces Brunsvicenses dc Luneburgenses, excella memoriae principes, consilia viri prudentiae ct fidelitatis plena, respectarent, & ardua illi negotia expediunda crebro committerent. Annus&dies obitus in Chronico est annotatus. Deus in sinu Abrahae eum reficiat&posteritati eius ex alto benedicat.

Anno Christi cIn IIc XXXVII. Serenissimus & Celsissimus Princeps ac D

minus, Dominus AUGUSTUS, Dux Brunsvicensis & Luneburgensis, Dominus noster clementissimus, postquam Guel fici Dueatus haeredi rariam successionem, selici auspicio, adierat, Marienthalensis Coenobii Abbatem constituit, perquam reverendum, & amplissimum virum, Dominum M. Johannem Gai pol moder/ Ηeryordia estphalum. Functus antea suerat munere sacri oratoris in Celsitudinis eius a la Hi tetigerensi, ubi propter singularem integritatem, peritiam rerum divinarum,& vim dicendi, Principis sui favorem & singularem clementiam ita sibi conciliaverat, ut alia subinde atque alia commoda atque ornamenta, pro meritis consequeretur. Vacabat haut multo post Ducatus Dannenbergici ἄ- - dc Luchoviensis, cui cum idoneus Antistes requireretur, huic ea viro non ambitu est petita, sed Serenissimi Principis benigno indultu ultro tradita. Ita vero sacram hanc provinciam sibi g rendam censuit ut praeter animarum curam potissimam illam sancti muneris sui par--m, etiam incolarum necessitatibus quas asiperrimi belli tempestates pleno velo inerant, sollicite & cupide consuleret. Sive ergo horridus miles oratione mitigan- ius, sive amicti opprestarum animi erigendi, eorumve subleva da egestas, sive apud Patrice patrem caussa oranda subditorum, ubique se gregis sui satagentem & fidis Thaum pastorem exhibuit. Inde a Serenissimo Principe & in Senatum suum ecclesticum adscitus, Luchoviensis administrationis intervalla, ecclesiarum totius d cura distinguit,& ut religionis res sartae tectae conserventur, pro virili adju- Coenobium porro suum, cujus templa, aedes, praedia, villas, instrumenta, Marsi domitus, ct haec aevi nostri truculenta atque pertinax tempestas nimium quantum affixit, dissipavit, ac propemodum evertit, colligere &instaurare, quanta maxima Potest ope adhuc enititur, erogaris de suo in materiam, operas, jumenta magnis sumptibus. Templum varie deformatum concinnavit, exstructo impensis suis no

vo suggestu, & in locum pris eum reposito marmoreo baptisterio , quos illo omnibus Evangelicis ultimam servitutem minanti anno hujus seculi undetricesimo, ab inv sbribus monachiis Pontificiis fuerat projectum: Tenue est, sed memorandum t men, sub initium seculi hujus serventibus intestinis patriae bellis, perduellem milistem, praeter alia illata damna, vetus hun matris Domini imasinem, in fronte coeno bii conspicuam, pro seopo iaculis confixisse & sude mutilasse, cujus initaurationem suae curae esse Dia. Abbas ideo censuit, ut cum in sancti illius thalami, in quo verbum

humanam carnem sibi desponsavit, beatiam recordationem domum han venerandi Imajores consecraverint ditaverintque, memoria sanctissimae Virginis integra etiam deinceps atque illibata hic permaneret, & viatoribus vel ad oculi conjectum com mendaretur. Porro haut temere totius hujus belli tempestate acerbior casus honis coenobii accidit, quam cum praedium Haliens edente, fortuito incendio correptum Omne conflagravit. ortum illud, unde pleraque agrestium mala, a manipulo mittatum, qtii columbasiclopeio petiniri, incauti culmen inflammarunt, unde incendioisivalescente, quicquid aedium erat in cineres est redactum. Similis pene casus a lebiensem villam, ante decennium absumserat, nisi benignior aura stitisset fiammam, & unum alterumque aedificium sedisset reliquum. Fecit venerandus Amtistes, quod post ejusmodi cladent fieri pax erat, & novis ex integro domibus excitatis, colono, jumentis , frugibus' receptacula commoda reddidit. Decima agri a Mia a se Wackers

272쪽

ARIENTΗ Niensteiensis, Magdeburgens praesemirat Ilorensiebiens, gnori opposita erat, ob ter mille leviculos Thalenses, eo nimirum tempore niratos, quo ad aerus catorum immanes offucias fato quodam suo caecutiebat nia. Devenerat inde decima haec ad Nobilissimum Johannem ab Assebi t. rem ecae Dominum, a quo magno nixu Dra. Abbatis, per legum qhamvis tarda auxilia receptum tandem pignus & Valli S. Mariae est restitutum. Proxima cura fuit, sundos per fatalem temporis rabiem incultos novis colonis frequentare, quod eum in Hakensteiensi, arflebiensi, Sigerflebiensi, seliciter zoeptum sit, pariter in coteris eo venit sperandum certius, quo deiideratissimae pacis spes affulget propius. Absolvat modo optimus maximus Deus, quod operari coepit, ct inclinatiae Germanae succurrat benignus, ut multis magnisque peccatis nostris conflata, heu i diuturna tempestas, ponat tandem penitus di aurea tempora redeant, quibus

Bos tutus rura perambulet Pingat rura ceres almaque Fausitas. Pacatum volitent per mare navita Culpari metuat ides.

Servet idem Deus, & diutissime sesipitet aecclesiae, coenobii eiusque subditorum di viliae suae hono perquam reverendum Dia. Abbatem eique de animum hunc confirmet & successus aspiret, quo laceram labantemque istam Domini domum feliciter porro reficere & ita instaurare Valeat, ut & pio conditorum instituto, & eccletiae a que reip. necessitatibus, & quae supra omnia est, Dei gloriae subserviatur atque satisfiat.

scripsi in Academia Iulia Heli stadii Kal. Maij cla I e xrix

FINIS

274쪽

MAXIME REVERENDO MMPLISSIMO DOCTISSIMO EDN. SEBASTIANGOEBELIO

Imperialis Monasterii Bergensis

ABBATI

Domino π Fautori plur. honorando

Enit tandem ad Te Chronicon Bergense ab Avo meo HEr

Ico MEI BOMIO, Historico non incelebri , magno labore cori tum, plus vicesimplici a Te desideratum, typis tamen exsicriptu ad omnes simul, eademque opera &Te demerear,& siquis taliumltriaeque historiae curiosus est, eritque imposterunt. Equidem deatis paternisque scriptis publicandis, quantum per alia, quae interiurigstudia, licet, nunquam non sollicitus sitam, etiam apud bono quosque, professionei pietatis, non illaudatus: ad hujus tamen postsumi operis editionem Turi venerallis Abbas, autoritate non parum me fateor instigatum. Deduxit id Avus meus :Dltima origine ad sua usque tempora, pervenit ue ad me ipsius manu nitide fatis scriptum, acs: editioni jam paratum esset. Non dubito tamen quaedam ultima eius cura accedere adhuc potuisse, si ipsi edere licuisset: ego nihilominus veniar apud bonos securus, edidi omnia, ut inveni, singulis retentis verbis. Tibi equidem, venerande Antistes, quae de Antecessoribus tuis hic memorantur, pleraque & serte plura elle dudum cognita scio, ex iis, quae in Archivo vestro asservatis, monumentis: non rum tamen ut spero delectabit lectio eorum, quae ex aliis scriptoribus, quibus ista ni morata, adduxit Avus meus, quaeque interspersit eodem tempore acta, res vestrasti, lustrantia. Cui vero ista minus cognita ceu sunt plurimi exterarum rerum avidi, nostrarum incuriosi) ille non sine Jucunditate in noc Chronico intuebitur variam M nasterii vestri faciem nunc nitidam, nunc misere deformatam, non una semper de causa. Nam & aliquando misera Reip. nostrae sortuna dc Saxonici orbis calambras monasterium vestrum eadem involvit, ut optimi quoque Abbates pares illi serendae esse vellent massis, quam possent. Non desuerunt etiam subinde ex Abbatibustipsis ut in humanis contingit qui ad dignitatem illam mores afferrent malos, α quo illustriores, eo plus nocerent di publice magis. Fuerunt etiam aliquando in c)to vestro

275쪽

stra eontra nitentibua praesulibus, qui ccetera di cordes in pommnn e exi. tiuini conspirarent iubministrantes sementa rogo, quo deflagrarent universi, cons meremur singuli. Imo suit tempus, cum rerum veris vocabulis amissis, ut olim querebatur Cato, monachi non amplius essent monachi. Isthaec omnia memorare deinbuit Historicus. Nee omllit temere quicquam, cuius notitiam haberet. Neminem certe, Quem laude quid dignum gesIisse constaret, ea carere passus est. Quamvis sorte nonnullorum meritia maiora filii se credat deficientibus qui annotarent, fatali quadam aevi calamitate. Reieruntur autem omnia simplici stylo, sine verborum phal ris, cum laus omnis, quo verior eo magis amet sit implicitatem, hoc ipso ornata, quod

ornamenta contemnat.

Quod vero Chronicon hoc Tuo, venerande Praesul, amplissimo nomini inse mybam, aequo animo feres, & hanc meam, si qua est, temeritatem honestis condonabis exemplis. Oisero enim scriptum Tibi, quod tuum quodammodo iam est, certe ad neminem propius pertinet, de illis conscriptum, quorum locum Principali clementia meritoque tuo tenes. . Accepit monasterium vestrum ultimis annis veram Euan subi lucem, praenueruntque illi Antistites, ii non propter publicas calamittates seliciores, meliores certe multis Anteces ribus suis, conservaturque id hodie J ua quoque industri .i, tamque nunc abest a sui ino flore, quam prope aliquot ira a ruina extrema. Majores serte quondam reditus fit erunt & splendidiora aedilicia. Sed nemo prudens domibuς aut tectis aut congestu lapidum monasteriorum nomen absolvi credit. Muta ista ac inanima intercidere ac reparari promiscua sunt: veris autem pietatis exercitiis & irrequieto nominis divini sinceroque cultu salus & gloria monasteriorum constat. Ad quae omnia promovenda cum totus feraris, gratulor his temporibus & monasterio de tali Antistite, qui prudentia Scautoritate regit omnia, ad pie - , em indefessus provocat, & quod maximum est, quodque imprimis NaZian Zenusquirebat λο e Precor igitur Deum Opt. Max. ut Te diutissime ser-:t incolumem, avertatque publicas calamitates ut quos ad monasterii tutelam Sincrementum affers, conatus, tanto sint feliciores, quanto infeliciores tape fueru Antecessoruin tuoru na, ceu sunt natura infirmitatis humanae tardiora rem

276쪽

HENRICI ME IBO MilCHRONICON MONASTERIl BER

GENSIS AD ALBIM PROPE MAGDE BURGUM.

Ommunis eli opinio historicorum nostratium illustre mo

nasterium familiaeBenedictinae prope Magdeburgum in monte, unde ei nomen, litum ab Ottone Magno, Henrici Aucupis, Primi ex Sax nibus Imperatoris Augusti, filio & successore, conditum esse Anno Christi V;6. qui regni ejus primus. Hujus sententiae confirmandae e

no Georgius Torquatus Theologus Sc Historicus V indeburgensis producit ma fundatoris, quod ex MSC. auctoris Chron. integrum subjiciam. In nomine. Uiurimi MTriuitatis. Otto divinaclementia Rex. Moverint omnes sinstri, p= aesentes scilicet B futuri, qualiter nos ob amorem Dei ommuni f. Sanctorum ii eo Aiaesburg nominato, ecclesiam constituerestu imis, Sancti Petri Principis Api

rum Sanctorumg. martyrum Maurici j, Innocent j sociorum. eorum patrociniis ini sequia, quantum suppetiι bEmanitas inibi, ut agantur, cupientes. Ad

. . . .

hantibus nobis Episcopis, qui tune in praesenti erant. Friderico et delicet re arehiepiseopis: Balderico, Toteibardo, Ebergef0, Amalrico ODULO, Burchardo, Bern- i

dorsi, Trumpsice, quatuor bobas in Vale V, e quicquid ad praedictum locum pertine habuimus ex Aquilonari parte Horata sit mimis is locis ita nominatis: A Uau,PAn i, Unroboet, I et buchi, Zelici: es in comitatuGeronis in Bigera tres familias tuorum esia eoruitam Christiani in Grimererieba qui Mecim familias lavorum es omitis e usus tammundationis, acquisitioniss decimam in Molsaui, Li ricere He Adun, praefatis congregationi concedimus, s liceat, ut ligua ετ be bar in us iste, porcis inentis Omnes praefutorum locorum familias cum c ureis si b c jure pertinentibus, mancipiis, aedis tu, ri . pratis, pascuis, silvis, aquis, aquarumve decursibus,molendinis, scationibus, quis. His D inquirentis, jure pereunt inproprium damu Et condonamus eia conrregati i, ut fumiliae eorum coram nulla nisi Advocato eoium iustitiam fe larem cogantur a.

streE: G nulli nisi eidem congr*ationi strviant, essilla nisi Deo G sanctis, nisi in iis

annis torum Regiumra ca allum, scutumi laurea, vel duas crusinas dent ut solio in mi tidibundio Regis se esse. Electi ovem eis concer imus Abbatem inter sie elegendi es Ad motatum quemctius velint, Abbatem tamen dignum. Et ut baee uostrae traditionis au toritas plena mireat frmitate, ius unus hoc proeptum conscribi, per quod fancimus , vis nullas fuectisorum mel b. eredum temere illud praesumat infringere. Et si ustus homo indem r/bus ali uid injuriae facere praesumserit, jummae judicis vinctaaesubaerat, iramqtiei natorum mart)rvm incurrat. Et ut hoc a delibus nosti is verius eredattir, ma- a statis illud firmamimus es annuis nostro signari praecepimus. Data. I. Mad. . . a Octobris,

277쪽

Octobris, anno Dominicae incarnationis 936. Indictione M. anno ver j Ottonis Piissimi Ruis Secundo. Mumin DII burco civitate in Dei nomine feliciter Amen.

Signum Domini Ottonis invictissimi Regis pono Caneellurius ad Vicem Riderici archi-evellam

recognovi.

' torquatum sequunturJohannesPomarius S A ndreas ernerus uterque annalibus I archiepiscopae Magdeburgensis. Dissentit Trithemii ChronicoHirtiugiensi, annum Nndationis inculcans 94o. Indict. I 4. cum quo facit Chronimn SaXon. Uernaculum. Longius ab hac Sententia recedit Dirmarus Mersepurgensis istis temporibus vicinus. Is lib. 2. differens depraesto contra Avares, qui I Ungari, commisso, deque illustri victoria, omniumque tripudio tandem addit: Interim Rex Saxoniam remisiensiatus patriam, a cunctis principibus a longe sibi obmiantibus flummis excipitur studiis div- aue exspectatus a venerabili suamet genetrice profusis pragaudio lacrymis, amplactitur. Quibus suum illico aperiensyromissum, qualiter hoc ad ungvem perduceret, eorundem ad hoc Gnsilium enixe petiit 8s buffragium. His tandem ideollaudantibus, piaeque petitioni a spirantibus,statim rex Abbatiam in Mard ureens civitate, incipiens ecclesiam mirum in modum in loco, ubi sancta requiescit Edilb eis juxta quam post obitu uisetpavsure δε-

sideramerat ipse. Hactenus Diimarus. Pugnatum est autem contra Ungaros anno Christi 933. Ut Bodoardus, Regino, Schamaburgensis, Contractus,Frisiingensis & alii. Marianus Scotus ponit annum 936. Sigebertus Gemblacensis 937. Quae dimerentia est hiennii. Discrepantes scriptorum sententiae conciliari non incommode posse videntur, si credamus Ottonem Augustiim mature de condendo monasterio consilium cepita, aliquid conatum, d bellis civilibus, aliisque impedimentis intervenientihus, ante victoriam contra Ungaros pium negotium conficere non potuisse. De ultimis urbis Magdeburgensis antiquitatibus, incertis conjecturis nitentibus, nihil hic addendum putamus, quod veritate nitititur, minime dissimulandum. Tempo-xe Caroli Magni aliquid celebritatis habuisse constat ex Ansegiso,Constitui Caroli in lib. 3. cap. 6. Ubi sequentia verba leguntur: De negotiatoribus, qui partibvs Sesamorum μHavarorum pergunt,quousque procedere eum hv9 negotiis debeant, id est partibus Saxoniae, Vove ad Barienv ch, Dad Magdeburg, re ad Erpessuta, Dad Halaxsia, Mad'rachem is ad Brembere isad Reginisburg, D ad Lauriacum '. 9ut arma m nias non dueant admenumdandum Quodsi inventi fuerint portantes, omnis substantia eorum auferatur ab eis, dimidia qui myars partibus Palatii altera mero medietas interiam dictos Missos re inventorem dividatur. In hac constimtione Brunia non significat thoracem, sive loricam, ut Hidericus Lindenbrogius glossario ad veteresse , norum leges annotavi sed galeam,eamque cristatam,ut placet Luthero in Elymo logiis Germanicorum nominum. Frequens vocabuli Brinne usus in antiquis Η

mum carminibus, ubi expresse a clypeo distinguitur. Missi fuere iidem cum Impp Regumque legatis. In exstrumone monasterist San auriciani into Augustus usus est*ideli opera Billingi Comitis, ut alio diplomate norum facit Imp. idem. Hic Bil, lingus conditor est familiae Ducalis, cui ab eo Billinganae nomen inditum , Parens Hemanni qui primus in familiam suam hoc dignitatis fastigium intulit. Non autem propter amoenitatem solummodo loci Ma eburgum condendo monasterio mlagit Otto, sed quod perivasum haberet, finitimas gentes Henetas, immanes& barba- eas, verique Dei holus, fide S industria religiosiorum novi hujus collegii Patrum ab Idolomania Ethnica Evocari & ad professionem doctrinae coelestis invitari S adduci posse, in quo nequaquam opinione ma falsus est. Etenim hae amatrix. speculum Θe,emplar totius religionis: hac aemula superna congregationis in continia lavde Regis melorum es ceremoniis, mustorum venerabilium Eriscoporum es Abbatum nutrix fam. Christi bono odore diversas terrarum Ecclesia1 respersit, D inter omnes caenobitas melio iaris et stimonij regulare iter X Patris Benedicti irreprehensibiliter bactenis incessit, utor

278쪽

solutis, Quantum opus erat, practer ianum ipsum, omnis genins aediscitati colonia monachorum huc transferenda deliberabatur. Florebat illa aetate famapiditatis, studiorum ερ disciplinae antiquissimum S. Maximini ad perverustam Tini minrum urbem familiae Benedictinae carnobium sub Ogone callis est Hugo ei loci Abbate tricesimo sexto. Ab eo Imperator impetravit ANNONEM honestissima apud Cattos familia natum, spectatae doctri me & integritatis virum: quem cum sodalitio suo in Saxoniam adventantem, dici vix potest, quam comiter Caesar exceperit, quam henigne tractarit, quantis beneficiis affecerit, traditis ei regiae stirpis procerum filiis moribus& pietate instruendis. Trithemius translationem hanc collocat in annum O. & Annonem vociat mirum inscripturu tam divinis, quam secularibus, multum re datum, isnon minus integritate morum quam scientia venerabilem. Quatuordecim annis praefuit regem murtiplicans, eique verbo D exemplo invigilans, ut Chronicon Magdeb. MSC. Accidit autem, ut Wormaciensis Antistes RichoWo Frtadoardo est Richoo, aliis Richovicuo vitam cum morte commutaret, cui cum idoneus qua reretur successor, Annonem eo Caear misit. Quam vero utiliter fideliterque et stopatui isti per totos ain. praefuerit annos, docent WOrmaciensium Annales. Hoc non dissimulandum, defunino Bosone primo Mersi urgensii Episcopo Annonis suasa inductum esse Caesarem, ut Giselarium hominem natura mobilem ut habet codex MSC. Diimari, nam in edito legitur nobilem ei substitueret: qua in re, tam Imper

tor, quam Anno, opinione ma vehementer nisi sunt. Etenim Giselarius mediocritate non content , impellente eum magis magi

que impotenti ambitione, ad majores honores animum adjecit, quos demum insim, ta fraudulentia impetravit, Caesare circumvento, Romanis primatibus, quod ei proclive, auro corruptis, Magdeburgensis archiepiscopus designatus est. Tum vero actum fuit de Episcopa Merspurgensi, cujus potiorem partem Giselarius sibi ven Cavit, reliqua, ne quam pateretur invidiam, inter vicinos Episcopos Fridericum CD censem & Volcholdum Mimensem, dispertitus est. Iurisdictionem Ecclesiasticam commisit Antistiti Halberstadensi. Utque superesset Merspurgi aliquod cultus divi. ni vestigium, omnisque postliminio instaurandi Episcopatus desiti occasio erem videretur, collegium ibi monachorum instituit, gubernatione commissa inrado, coenobitae Bergensi, quo paullo-post demortuo, substituit ei Hesmonem, eiusdenia Sodalitii monachum. Verum Henricus Imp. haec omnia in integrum restituit a

II. Annoni Berbetomagum ad Vangiones misso, successer datur OTHINUS, quemadmodum a monumentis Magdeburgicis & Eggehardo catalogo Estoporum Hildesheimensium appellatur, nam Casparo Brusthio Oebmino Di bora Adulatis. Factum id anno 93o. ut editus Abbatum Bergensium catareus a notavit, a quo dissentiens Bruschius historia Episcoporum Hildeshei mensium annum

9 s. inculcat.

Evocabatur OthWinus ex monasterio Augiensi in insula lacus Bodanici prope Constantiam sito: gubernavit scholam suam monasticam annis circiter novem, a Bus-zelo religionis fervidus, ut Trithemius Chron. Hirsavg. translatus deindeHu-desheimium, ubi Dethardo viam universae carnis ingresso, alius desiderabatur. Vixit in arduo munere annos I9. Sub hoc Abbate Otto Imperator bello aggressius est Si vos, quibus fusis, fugatisque Victor domum reversus spollia & manubias patribus Beri ensibus donavit anno 933. quo eodem Ottoni Imp. ex Adellieita Augusta natus est lius cognominis, post in imperio siuccessor. III. RICHARIUS coepit anno 939. Huius tempore Otto Imp. ardens studio propagandae religionis Christianae Magdeburgi archiepiscopatum condidit. Molbius tuerat pium hoc negotium ab aliquam multis annis, neque quicquam ei obstabat, praeterquam consensus Episcopi Halberstadensis, sub cujus Jurisdictione ecclesiast, in erat Magdeburgum cum vicino tractu. Mortuo Bernii do id erat Pontifici nomen Cesar substituit ei Hillebardum, ex comitibus πeriensibus in We Mia progenitum: Curus parens Ericus, Vir fortis & magnanimus, exceptoque unci in facinore, omnium Iudiciis probatus propter conspirationem contra Caesarem nuper

capite truncatus fuerat. Is episeopus, ut erat tractabilis es mansuetus, Imperatorideriiao

279쪽

B TRIENSIS denuo negotium urgenti, amplissimae dioecesis suae partem non modicam concessit, Hatione Moguntino Archiepiscopo Metropolitano, ct Joanne tertiodecimo Ponti fice Romano rem confirmantibus. Ita initium habuit archiepiscopa Magdeburgensis anno filii Dei s68. ut plaerique omnes annotarunt :- Cui cum Praesulem id i eum Caesar quaereret, Anno Berbetomagensis & OthWinus Hildeshei mensis, Amtistites, nuper archimandritae Bergenses, auctores fuere, ut Richarium abbatem,quem propter singularem eruditionem ac prudentiam itineris Romani comitem habu rat, archiepiscopum crearet: Verum aulicorum quorundam sycophantiae effecerunt, ut Richario, eius rei griatia accersito, neglecto, alium Adelbertum videlicet, ecci sae praeficeret. Quid crimine datum sit viro innocenti, non exponitur: ex Dit maro & ann

libus Maadeburgicis constat, Caesarem lecta quadam epistola clanculo ipsi obtrusa

animum a Richario prorsus avertisse. Ferebat ille repulsam iniquo admodum ansemo, delitie ignominia vindicanda tonis cogitabat : Verum divina factum est prudentia, ut non multo post de vita decederet, ne sorte per imprudentiam ultiona dolo ris religiosi persona indigna sese pollueret, vir alia omni laude cumulatus. Quam vero diu in ipsa urbe Magdeburgo habitarint monachi, quove tempore in novum extra urberia immigrarint domicilium, dissicile erit pronunciare. Sunt qui annum egressionis nominent ρ63. ut statuatur in priore eos monasterio degi annos 29. Etsi autem loco opportuno S commodo, in colliculo prope Albim urbi Vicino, quem ex Chron. Magdeburg. 31sC. Brotusius montem Ridaagi indigitat, 'fanum ipsis aedificatum,habitationes etiam prioribus non inferiores praeparatae essent, ut locum tantum, non hospitium mutasse viderentur, invitillime tamen opido in sub urbana exibant monachi, suam, deplorantes in selicitatem, quod a Mauibleo S. Esndes Augustae, cujus beneficio primum ibi consedissent, nulla sua culpa avellere tur : quos Caesar novis fundis & censibus collegio collatis placavit. Emigrationis dies nominatur nonus Sextilis, in Fastis Ecclesilae Latinae Divo Romano martyri sacer, divique Laurentii festum proxime antecedens, ab illo tempore si absequentibus aliquot sedulis semper acerbus, semper luctuosius. Etenim coenobitae omnes & singuli recurrente hac egressionis suae die, ut sibi persuadebant, inauspicata, bini pul iis vel timentis ineluti ct discalceati monasterio exibant, templumque ingressi cathedrale sacro solemni memoriam extilii renovabant. Sed mos iste nulla catione sus fultus per resormationem abrogatus est. Anno 968. regni sui 33. Imperii T. Otto Augustus monasteriumlam consummatum, possessionibus etiam&proventibus a Duis suffcienter donatum, archiepiscopo Magdeburgensi subjecit, ut ille inspector collegii, ephorus S esset perpetuus. Hoc ipsi, anno mortem obiit Richarius, a Georgio Fabricio perperam Richa dus appellatus, nam in priore nomine consentiunt Ditinarus Epistopus & Annales Magdedurgici. IV. ΗE INGUS, coepit anno ρ6s. praefuit annis et r. into guburnationis anno amisit Phrontisterii sui conditore &Euergetam munificentissimum,otionem M. p. Augustum, quem Abbas Urspergensis araorem generis humani nominat: Marasilius Patavinus consilio prudentem, Iudicio Iustum, bello strenuum clementia admirandum, omni honestateWpietate eximium fuisse, a mare nullus dubitat. Obiit Herdinguu

V. RIDDAGUS, Dirmaro lib. 4. Ridda tis, eodem mense eleetus inauguratur 2 Giselero Archiepiscopo Magdeburgio, praesit annis Is utiliterne, an secus explo ratum non habeo. Notio gubernationis anno Adellieidis Augusta, altera Ottonis M. conjux, naturae satisfecit, secuta filiam Mathildan summam sacerdotem in Parth none Quedi inburgensi. Augusta moritura collegio Bergensi legavit vineas, quas in vieinia possidebat: item mansos aliquot agri, litterae Veteres holutas nominant. Anno iocia. Riddagus cum Henrico a. Imp. quem Claudum appellant, interfuit imaugurationi monasterii Monachonaumpurgii Ditinarus lib. 7. novam civitatem vim o ut reserunt annales, quibus si fides adhibenda, necesse est coenobium hoc aliquamdiu desolatum fuisse: est enimantiquius, ut in ira patebit. Removetur ab ossicio Rii

gus a Dagano Di tmaro est Tagino Archiepiscopo Magdeburcio: causam i

280쪽

i, Ro Ni ON MONAsTER I . . nales non exprimunt, haud obseure tamen innuunt, inv idorum malevolentiam Sc ea lumnias innocenti infortunium importasse. Quod facile opud me fidem invenit, locum enim non honorem amisit, translatus Luneburgum ad Monasterium S. Michaelis, ab Hermanno Saxesaiae duce Comitis Bilingit F. anno 97r. eunditum. In eo coenobio vivens Rid lagus, ab Henrico Claudo Imp. donatur praedio itio iam La- theburum; pagi Hariegani, sub comitatu Ludirigeri, mense Decembri. Diploima habet appendix Chronici Mindensis, editi ab Johanne Pistorio. Catalogus Abba tum monasterii Luneburgicia Davide Chyrreo lib. eto. Saxoniae suae insertus, admodum vitiose Riceastim appellat, qui error serte a Librario. Ad honorem Sc famam Abbatis Riddagi totiusquethrontisterii Bergensis non parum ficit, quod in eo cir. ca haec tempora vixit Dimarus ex Comitibus Walbecentibus in Holtlandia prope Hel maestadium ad Alarim fl. habitantibus, originem ducens, qui postea V albecae in canonicorum collegio, a majoribus suis instituto, Praepositum, demum Me seburgi ad Salam Episcopum egit. Scribit ille lib. 4. historiae, triennium in schola mon stica Bergensi consumsilue. Sunt qui affrinant, S. Brunonem dynastam Que ur-tensem, propter annunciatum de Claristo Dei filio Evangelium a Boruistis idololatris martyrio coronatum, in eodem Phrontisterio hoc tempore vix iste: de quo certi nihil asermare nossum. Dii marus quidem lib. r. Brunonem suum conticholasticum v meat, quod an de schola cathedrali Magdeburgica, in Qua uterque a Giddone Philoso- .pho institutus est, an vero de Bergensi coenobio intelligendum fit, equidem non D-tis scio.

VI. AL ERUS ccepit anno roos. quo antecessor exauctorariis est. Evoca rit eum Daganus Archiepiscopus ex coenobio Poledensi, olim a Mathilda Augusta, Henrici aucupis conjuge, exstructo. Monasterium illud Dagenus, nescio qua auctoritate, in Prieposituram converterat, collocatis ibi clericis parum religiose vis ei tibus, qua in re adjutor ei Alf erus. Uterque inconsulte egisse creditus juthun ctius judicantium reprehensionem evitare minime potuit. Verum peccat S sapiente sapientior. Crediderim Dit mariam Mersiepurgensem lib. I. de hoc Abbate loqui, locum ideo integrum adseribam: Insuper, inquit, pii Abbatis Alfheri quandam nato nem egregiam in exemplum imitabile profero : Hie praeter caeteras virtutes huas boe ii

usu habuit, quod nomen suum super Altare quodlibet scripsit, is dum ipse savi eave

res, in tantum flevit, ut maxima corporalis pars humectaretur, nil h.esitans. ruodlla forispium est, lacrymae pro peccatis coris tenus e muse, divinam non modo poscunt meniam, sed etiam impetramit. Et ut liberius coeleste ugium implorare sibi voluisset, cunctis δειμιο ribus huis misericors fuit. Haec ille. Migravit ex hac vita Alfherus anno in ost. J Qujntilis. : Merseptirgensis Antistes toties a nobis laudatus. Sumsit Si riduς cram in monasterio Bergensi admodum Adolesicens: cumque tempore Rid lagi avunculo Si rido Madensicomite ab Aschomannis Piratis canto, obses a matre i unde, Henrici Marctionis Stadensis filia, destinaretiar, a Riddago ei denegaiar. Doria exstat ap. Dithmar. lib. 4. Abbatis dignitatem promeruit doctrinae erudit qua pollebat eximia, sitisque constat, eo praesidente studia litterarum & pietatis icitia in hoc Phrontisterio maxime viguisse. Unum saltim dabo exemplum. Henricus Claudus Aug. condidit Episse 'i Papebergensem magno su intu. Eani liberalem beneficentiam aemulata Augusta' nerundis, Si ridi Comitis Palatini R ad eandem urbem exstru&it monasterium S. xcliaelis, quod vulgo montem Monachorum appellant. Ei praesectus est abbas Rathdus, vir optimuς, qui in schola sua recte constituenda fideli consilio & opera Sigii :Bergensis ustis, collegit nobiles Sc ingenuos adoleficentes, pietate & litteris imbuendqui ubi progressus in moribus S. doctrina fecisssent, vocarentur inde ad majores digrates. Ita de voluntate Caeseris ad imitationem scholae Bergensis nobum Franciae coe nobi iura confirmatum est. In officii adininistratione perquam gnavus & vigilans erit Sigisi duri delectatus structuris splendidis di magnificis. Jecit fundamentumpo

vi presbyterii sive chorii intemploJoanni Baptiuae&Apostolocii mptino libit Petro

SEARCH

MENU NAVIGATION