Vitae clarissimorum jctorum N. Boerii. A. Augustini. F. Hottomanni. B. Brissonii. P. Pithoei ... Ex recensione & cum notis Frider. Jac. Leickheri, u.j.d

발행: 1686년

분량: 466페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

et AN T. Au GUSTINI. 143. iam inde a Qsertorii temporibus Hispanica Juventus erudiendi gratia mitti solet, gra Epti

scopus tenebat. Inde Tridentum uterque profectus est, οἷ quo indicta Sinodo Oecum nica, tanquam ad Panegyrim, ex omnibus o bis partibus doctissimorum simul ac pientissimorum hominum, sarciendae Ecclesiae Catholicae concordiae,conventus fiebant. Augustinus itaque ut erat Ecclesiasticarum rerum usu peritissimus , sacerdotum illis temporibus mores paululum a majorum gravitate degsnerantes, solutamque disciplinam ad pristinum decus

continentiamque revocandam censuit: ratus quod res est; Hinc tanquam a capite, corporis medicinam ut membra convalescant, incho- aridam. 'Uternos, inquit cum Jona Proph

' i ta , c ii) haec tempestas in Gasita Germanias exorament. A domo itaque DEI auspicandum. O cutite Patres labenti Reip. Praeclue Augustinus: ta perhonesta oratio. Meminerat enim Nu- mantiam Carthaginemque superari, evertique , a Scipione Africano minore, non ante potuisse, quam correcta militum, qui jam luxu, otio, de- liciisque pridem enervati languebant, discipli-

na Legibus itaque de ordinum disciplina

α Plurarchin in Sertorio. In Catalogo Patrum qui ad Concit. Tri ent.

convenerae , Gavis Hisor. Concit. Iridotoubjuncto, nomina eorum leguntur. i) yon. Cap. t. ver . ia.

182쪽

, 4 . VITA

sanciendis adivit, juvitqώe in partem. Anno post tertio, rursiam in Hispaniam navigavit et Ilerdae Ecclesiam rexit qptimis & legibus & institutis: Ecclesiasticos ritus, precesque, q vibus Saeterdotes adsuefierent composuit: σ codeLI-nem Canonum antiqram Anselmi Lucensis, quarti Iuris Pontificii compilatoris , edidit. A

P Sitne haec codectio ab Augustino edita, quod Schortus asserit ex eo refert inabaco Patrologico Vir eximie doctus, Gotho strias Olearius , dubium mihi valde videtur. Primo etenim de hίc editione ne . apud alium, nes apudStephan. Baliarium omnis antiquitati, at sinprimis Ecclesiasticae periarissimum Hirum, in Praefatione ad Ant. Augustin. librr. de emendatione Gratiani, ubi tamen de colla Itoni bis Canonum Romanae Ecclesiae erudite sprolixe disserit, nihil qνicqvam,sed aliam Lucae Dacheris, cujus Codice m r. antiquissimo usus sit ibi g. s. promitti re hoc a mari invenio psum Augustinum de hujus coliectionis autor rate, cum lib. 2. Diat. S. de emendat. Grat. tum inde multum dubitasse, qrodis vetustis Cossicibus , qpos vidi et , nullas titulus adfulset, net nomen auctoris , atris insuper nonnulurum Romanorum i Pontificum inserta vidisset decrem, qui vivo Anfel- mo adlicem Episcopatus nonpervenissent; adeo hpotius conjecturam fecisse de Hildeberio Cenomanensi. Cui d. l. non solum fustiragatur Baturius , sed addit praeterea, quod nes vetustus Anselmi vi-ι cristor, a Sebastian. Teet gelio edituu , nes

lili

183쪽

i Slebretis Gembiacensis, istorum temporum siri-Trithemius, qpi multos libros Diderat. uffim Anselmina collectionis mentionem faciant. Miror deinde Scholium in Indice scriptorum Au-austini nostri , hane collactionem Anselmi plauὶ praeteriisse, at , a Criticis Grginianis inter man scripti Codices p ram fuisse. Hinc facio ad mcor , ut credam lapsum Scholium, forsan sub , Anselmi co ectione, quod ex verbos q ventiίus colligo , inte&xisse qpatuor illas Decretalium colhctiones antiqvas, ab Augustino primum prolataae, pae tamen ab illa Anselmi multis modis dies-νunt. Fuit hie Anselmus Patria Mantuanus , Lucensis poct in Tuscia Episcopus, Gregorio VII.

Pont. qpem conina Henricum Imp. ου Gpibertunia Antipapamscriptis defen ebat, admodum chara mortuuι Ann. IOIL In concilionem suam canonum , sit tribueηι , om es Pseudo- ori Diastolas in partes discerptas , eum i eruisse, testis . l doctissimus Blondellus in Pseudo Isidor.

Protegom. cap. 18. Proinde vere Iuris Pontias j , n i sic istiis N a veteris universae Ecclesia .anonico planὸ diversi ,flabiliendae qpippe tantum Pontificis potentiae ergo i venti , s compacti ex supposititiis Romanorum Episcoporu=m, a Clementonias Si istam epistolis, ab imprudentist nvo ilio ne- sulone Pseudo- Udoro prolatu, s novellis eorum constitutionibuι, qpi poa Maroli M. tempora fle- in dem Apostolicam occuparunt. B luZ. d. Praef. f. a. seqq. J qpartum compilatorem nominat S hot- μή , praesertim si primum hujus a ulterini Juris , M. Dy. est , s in publicu protrusi, auctorem. K . iaci π

184쪽

facias IIIorum Mercatorem,seupotius impostorem. Cujus nequitiam summam ,falsa si ejus mendacio rum merces, publica luci accuratis egravis censera exponit, vir 'exquisiti mae eruditionis, ου -- comparabilis industria David Bion tellus, in libro Uo aureo, cui titulum fecit Pseudo-Isidorus ec Turrianus vapulantes s ais diluci e in Prole-gom. ostendit, mentis abarium Isidori nomen patriam j Hi aniam, eosi errare vehementer,spi cum Hiiacmaro, Ivone, Trithemio & Posse vino , Isidoro Episcopo Hispalens an, Dd. jam mortuo, haec figmenta tribu,nt. Id in potius

Germano-Francum vel Sal -'ancum ex sermonis

barbari re id oti orum Unitate , qpam habet cum scriptorum temporum Oroli Magni, arti ncem harum episeolarumsuisse censet, maximam fusticionem imposiura cadere in Benedictum Le vitam , Moguntiacensem ; eum en m primum epistolas secu FGσsine mentione titulorum in cap δulare Naroli M. re Ludovici Pii locasse: accedere Hli identitate in Epipolis uno itiis, item

Feriodorum inconcinnam constructionem, tum etiam q*od isto tempore frater Eulogi, Cordubem sis, Udorsu, conditione vita mercator, ex His aniexul, inter Germano-Francos, G qpidem Mogu riae habituserit: ex qpa urbe scriniud praesulsi et Moguntinorum circa ic ora Othgarii Archia

Episcopi 'omanarunt sturia ista Epistolae, reprocul dubio ibidem conscriptae sunt, potuit se Isidori nomine abuti eo inscio vel volente Benedictuι. L - ει hise Blondellus pro qritur in Prolego'. Cap. V. taVI. a d. ffra ιμbot Germania nos a

185쪽

'Lissi et

nos ipsos sedecim ei Sacerdotio summa pietate, ac religione praefuit. Post longo satis interval-- lo, a Gregorio tertio decimo, Pontifice vere M ximo, dc bonorum omnium parente optimo, ibi, Tarraconensis Archiepiseopus renunciatus, hanc Ecclesiam ad extremum usque spiritum Praesul quartus N tricesimus, sancte innnocenterque, administravit: vixitque jucunde in hac urbe propter Antiquitatis R. impressa vestigia, theatrum,circum, titulos, nummos & inscriptiones; quibas reserta urbs est, ut & moenia omnia Romane loqui videantur. Romanorum enim hico potius nobilis , haec statio, huc cursus fuit: D eratque citerioris olim Hispaniae caput Tarraco, , s. cVae pars ulteriorem, Baeticam nimirum, & Lu-4 Dianiam magnitudine longe superabat. Haec illa Tarraco est, jam inde a veterum Scipionum temporibus clara urbs, cum populus Romanus cumCarthaginensibus de imperio totiusHispa- aliae vitaque contenderet: ut de Graecis Pol biis prudentissimus scriptor; de Latinis Lia

'o memoriae prodiderunt. Γ item Plinius

Κ a major ba funeni non intermoriturum decus Hermai nus coaringius de Origine Jur. German. cap. 16. re celeberrimuι JOM Strauchius Amae- nitat. Juris Canon. Ecl. a. Cap. V. Dominus

Mastrichi. in docti sin Histor. Iur. Eccles

186쪽

major scipionum opus appellare non dubitat. eri sed institutum urgeamus, quando ad

ο Lib. 3. Histor. Naturai. cap. 3. nempe quod Scipionum tempore ae sciis aucta, ali Colonia consecreta sit, urbs antiqrissima σ opulentissi- iena qpondam , ac totius fere His ani metropoli Strabo, lib. 3. & Mela lib. a. cap. 6. de Situ or- hiet. Plunu de hac urbe vid. V. Johan. Gernn- densem Episcop. Paralip. lib. I. Lud. Ma- irinaeum de reb. Hisp. lib. D s Joh. Marian. x xer. Hispan. lib. 2. c. I . Add. Ho ann. in Lexic. Univeae s Baudrand. Lexic. Geo- graph. Verb.Tarraco. Provinciae Tarroco, momen dedit haec urbs , siue eum antiquioribui iGeographis Ptolomaeo, Strabone, Mela σ Plinis tres partes in aniam dividas , Tarraconensem scit. Baeticam σ Lusitaniam; sive in qrmn Provincias distingos, q'od pius quidam tempo-

re Consantini P ij ap. Joh. Gerundens. paralip.

lib. i .factum vult, Lusitaniam nimirum, Baeticam, aeriam , Carthaginensem re Tarraconensis , sparum intuitu primitin quinis ibi metropolitanas fris erectus credit Car. a S. Paulo in Geograph. Sacra lib. 7. n. q. Emeritensem; Hispa- ensem, Mucarensem, Carthaginensem o Tarnu- conensem s sive denis hisce quing Provinciis δε ram Tingit anam, ex Rusi Festi breviario , aut , ust ea in Notitia Imper. Occidental ars in indice Gonho no ,septimam, Baleares, Hist amarum ,

187쪽

Gallacia Consulares Provinciae, Tarraconensi cum reli pis Praesidales erant, extats Constantini Aug. ad Julianum Praesidem Tarroconensem in l. I. C. Th. de tempor. cursu oc repar. rescriptum.

cons. Notit. Imper. Occid. V qui eam scriptis suis maxime idustravit, Phil. Berberius Praesen Tholosanus eruditiss. Pithan. Diatr. I. cap. y. p. m. 61 seq. em tamen σ dictum auctorem Geographiae Sacrae . JO- er Polihistor summu Jac. Gothos redus , merito erroris redarguit in Commentar. ad L. II. QTh de Pagan. Sacris. ει templis &c. quae in Iustin. Cod. L s. e L pando in d. f. in criptione a Macrobio PP. Hi- Vaniarum & Procliano Vic. quinque Provi

clarum : r. vocem mssaniarum in textum irre-λ se, a. Macrobium ' fiamat. Gassia nihic indicari, s. ui Janias qpisse provinciarum appellatione hic comprehendi, ccnsient. Erudit enim demon ut Aglis istis PP. aut tertium P. ad dendum, aut sine thterpunctione si legatur , Pro Praefectum cnon Pro-Praetorem, qua Gutherii lib. a. de O. D. A. cap. 7. sententia, cum nulta tum fuerit Hulania ProPraetor. significari , c Vicarium, qui pro P sectis, Haece es regere dicu

tur in l. . C- Th. de Proxim. co m. disp. atq voap. Aurel. Victorem et Ammian. Marcellinum. Vid. l. I. s. m. de legat. 3. Habuis autem usa iam Vicarium, qri μώ disso sitione

Praef. Praetor. Galliarum erat, ex Notitia Imp.

188쪽

statis quidem se

extremum usque vitae actum, fabulaeque cata-

strophen, tristem illam quidem, sed inqua sunt

Omnia, pervenimus. Obiit enim Augustinus naturaeque concessit, sibi quidem suo tempores dici enim non potest, quam corporis his com-mni biret cum Paulo solvi optaret) Reip. vero, , Π I laboranti , nobisque nimis uagesimo

abiit

clarὸ esincit Gothos edus , ac simul inaeicat non

fas , duo Aquitanicas, tres Lugdunenses inte Isti debere. Errat igitur Laetius in commentis suis , sive Commentariis Reg. Rom. s cum eo Pancisolus, qpi ex inscript. h. l. Praef. Praetoris reculiaremHeauias habuisse, contra Historiarum, ais antispitatissidem, temere asserunt. Guther. d. cap. 7. Et hac epidem de Provincia Tarnuconensi: de Archiepis opatu, qνi urbem a huc cele-ιriorem reddit, vi endus omnino Auctor Sacrar xeographiae libr. 7. num. Io. σ Johan. Vasaeus in Chron. Hispan. cap. 2Q. Baudrang atuordecim Urbes Episcopales seu fraganeas etia em an=eum ut, in non nisi undecim in Notitia antiqua leguntur. Hodis vero Tarraconen sis Ar-cbiepi copi metropolitano juri tantum Dertus mam , Ilerdensem, Barcinonensem, Vicensem sive Ausonem em, Gerun ensem, urgesiensem seu Urgetitanum , Elnensem sive Helenensim , Celmone

hem, σ Perpinianensem subjici, telis certi misAub. Miratus de Stat. Relig. lib. I. cap. 17.

189쪽

abiit AN T. Augiis TINA III e vita. p) Cum autem domicilium

Romae Antoni is haberet, Pontificiarum causa-xumjudex aequisissimus, &quasi recum ac irru- narum suarum sedem ibi, si arbitratu suo per-Petuo vivere licuisset, collocasset ;' horis subsecivis , quibus a negotiis publicis, laxamenti alia quid dabatur, ad corporis animique relaxatiOnem , cum eruditissimis hominibus, qui do mum ejus assidue discendi gratia frequentabant,

Octavio Panagatho Gabriele Gerno, Basilis ranchUn Ario Panzixio, Pyrrho Ligerio, Paulo Manutio, Aldi F. Carolo Sitonio, Latino Latinio Fulvio Usino, Metellio item Se aeno, qui X l. ipsos annos

ἡ in illius contubernio jucundissime vixit: cate, , E risq; domi suae, quae illis Oraculum verius Delis philao esse videbatur, de urbis Romae antiquitam. tibus, inscriptionibus, numismatis, rerum ge- starum memoria, & Scriptoribus antiqvis Grae- cis atque Latinis, omnici' adeo Philologia, di interioribus litteris, libenter disserebat, di instar apis . undi

uagesimum aetatis annum, re fri amplius excurrunt Euo tresve menses Augu*-o finem zita attulisse cum Scbotto, Thuanus Histor. lib. 8 .Pancirolus lib. a. de Clar. L gum interpret.

cap. I 8 s. menio ant: Sucholcerus qyidem re Petri Joh. Nunnesius an. atat. LXIX. ponunt, Dd verior Uritur priorum opinio, praesertim cum eam epia

raphium Tarracone ipsi positum G infra ex Llar is adjectum confirm re videatur. C in lib. a. extant epissola d. 7. I. p.ro. ad δε- iustinum scripta,ω- - θαι em ubis referta.

litis

190쪽

undique decerpebat, quibus Spartana quod aiunt, illustraret suam. Hoc otium M. Varronem, GF stum Pompuum illustravit, frualiisq; ut legi ocintelligi possint, ct calamistris munerent ii, qui maiori & otio abundabant,& subsidio, in manus tradidit: nullum deniq; acroama jucundius, qvam h mmodi litteratissimorum virorum in

exedra

o Cum P. Diaconi ιulpa es sectum fit ut in Festo Fe- sum ipsum di desit agnoscere. Hai e rei quidemese summo Criticorum J. Lipsio var. lection.

libr. I c. et . Ant. Augustinι diligentia quam vehementer incitabat P. Mann. libr. 9. de Io. magnam opem attulit , vid. Dionys Gothos r. admonitio in Sext. Pompei. restiam. ineqri

multa Festi propria loca , ex veluti is membranis restituit, ait ex ingenio etiam σ opinione ua yyadam emen avis. Sed qranqvam ilis optimi ol0ri tu librisus Ut , σ ingenio ac iudicio in veterum friptis tanto sit, qrantum in paucis cornoscatur, videtur tamen ipsi, eum pauca vel jugi , velpraeteriisse. pare pori Augustianam. Jos Scaligeri ais Fulv. Ursini opera in anis Festum emendatiorem dedere, ita tamen ut Andr. Dacerii eruditioni at industria plurima adhuc emendanda ta restituenda in F sto relicta fuerint. De qra editione et M. Acta Eruditori Lipsiens An. i 682. mens Iun. p. 774. Var-νonis autem Augustinum nostrum vindicem, a serrorem, patronunisi unteum habendum, imo e spo- iis in ut aptam existimandumite me Turneb. Ii b. . Adversa. cap. II.

SEARCH

MENU NAVIGATION