De antiquo et nouo Italiæ statu libri quatuor. Aduersus Macchiauellum. Auctore Thoma Bozio Eugubino ..

발행: 1596년

분량: 378페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

Aduersis Macchiauellum. aD

A pani. & hic quidem cum Bonaventura, Franci sco Mayronis. Richardo de Media villa , de Alexandro Halensi ex ordine S.

Fr ancisci, S. Thomas e S. Dominici, Bemamus e S. Benediis G, Dionysus e Cariusianorum, Hugo e S. Victore e Canoni. corum regularium , Aegidius ti Augustinus Triumphus. At xander de S. Elpidio, Iacobus Viterbiensis, Gulielmus Cre. monensis omnes ex ordine Eremitarum S. Augustini, Doctores porro Canon istae sic adhπserunt huic decreto,ut imfinitum si illos enuemerarea ecusemur multi a Laelio Zeccho in tractatibus Theologicis loco quinto, dea Doctoribus in B c. nouit extra de iudici is . Hic iactum , ut audacter dixerie

Bariolus maturi vir iudicij l. r. 6. I. D. de requirendis reis Opinionem contrariam esse haereticam. Ex antiquis non habemus multos, qui haec speciatim tractarint. A l/mina nanque prouidentia videmus hoc institu. tum, ut plurimarum rerum veritas in Ecclesia paulatim saec Iis sequentibus in apertum producatur,& elucescat. π Ssommamur, ait Paulus 1. Corinth. c. 3. de claritate in claritatem

tanquam a Domin i spiritur quod etiam scripfit S. Thomas. a. a. q. l. art. 7. statuens articulorum, qui credendi sint, nu-C merum crescere semper in dies, quoad explicationem distinctiorem, licet non quoad substantiam. Et nihilominus antiis aequi , verbis amplissimis extollentes Petri, successorumque ipsius potestatem generatim videntur haec dixisse. Ac, ne afferamus Latinos,Graecorum summos adducemus, atque eos, qui tenuerunt sedes primarias Orientis, a mulas Romanae. Igitur S.Cynillus Patriarcha Alexandrinus sic in Thesauro , ut citat S. Thomas libro contra errores Graecorum: Sicut Christus accepit a Patre Ducatum, & sceptrum Ecclesiae gen tium, ex Israel egrediens, super omnem principatum, V potestatem, super omne quodcunque est, ut ei cuncta curvcntur, plerissiunam ἱ sic& petro, & succelloribus eius plenistime commisit. Sanctus autem Chrysostomus Patriarcha Constantinopolitanus, ita libro secundo de Sacerdotio. Quanam item de causa, ait, idem ille sanguinem effudit suum certe,

ut pecudes eas acquireret, quarum Curam tum Petro, tum Petri successoribus committebat. Et mox ,explicanS,Petrum

super omnia Dei bona constitutum: Dum ait Christus , Quis fidelis seruus, & prudens, non hoc ait, quod ei ignotus hi fidelis, ac prudem striau. sed quod exprimere velit, tum hoc Nn a opus, '

332쪽

opus, quὶm rarum sit, tum quae si iunctionis huius amplitu. Ado.contuplare itaque & prcemiu. ignatius vero Antiochenus Patriarcha, qui A postolos. Christumque, ut volunt aliqui, vidit , ad Philadelphienses. Principes, ait, subditi estote Caesari milites Principibus, diaconi presbyteris , presbiteri vero, di diaconi, atque omnis clerus simul cum omni populo, & militibus , atque Principibus, sed & Caesare obediant Episcopo, Episcopus vero Christo, sicut patri Christus , & ita unitas per omnia seruetur. Haec Sanctiis,volens esse Episcopo subiectum Caesare, sicut patri Christus,qui per omnia sublinus est, siue illa sint sacra, siue temporalia. addit, unitatem per omniata Bseruandam , atque ita Episcopo debent omnia profana su

tecta esse per administri.s, ac Dominos eorum.Αc,ne dicas,uti sacrorum Praesuli dumtaxat, non etiam secundo loco vii om. nium profanorum sacro moderatori , adiecit, Per omnia .

Clarius haec s. Epiphanius, hqres. 29. Thronus Dauidis, Regale, inquit, solium est Sacerdotium, quod in Ecclesia sancta est. hristus enim Dominus, Rex, ct Sacerdos; Rex, quia exstirpe David, deinde unigenitus; Sacerdos ι quia χ-cundum ordinem Melchisedech sacrificium obtulit , ipsum hoc suum Regnum una cum summo sacerdotio seruis suis sum Cmis Pontificibus est largitus. Haec ille, aperte asserens, R gnum profanarum rerum, sacerdotium. simul elle in Pontio iacibus suminis. quod e adem verba explicans S. Paulinus, ita

cecinit, ad Cytherium:

Habes c illud di Ventris a fructu tui, In ρdibus ponam mei 3. Qui sermo David quamlibet Christus sonti, i ara christo π illis concinit. Qui Christiani corporis collegis. DInfedeponentur Dei.

Eadem tradit Procopius Gazaeus in istiaeeap. I 6. quem reo sere Leo Castren fistb:dem. Et attingit Damascenus orat. E. in Natiuitatem Mariae. Quin S. Ephrem Syros, ut antiquis. simos ex ultimo Oriente scriptores adducamus, in sermorie de Tras figu ratione demonstrat, Petrum Christianorum Primcipem suisse, sicut Moyses Hebraeorum Princeps fuit: qui diutina, humanaque simul omnia gubernabat. Hinc I lacharius AesI

333쪽

Aauersus Macchiauesium agr

a Aegyptius hom. 16. postea Moysi successit Petrus,qui nouam

Ecclesiam Christi, novumque sacerdotium instituit. Et hom. s. Virga Moulis, ait, duplicem gerebat imaginem, Occurre bat enim hostibus, tanquam serpens mordens,& enecans, Israeliticis vero erat vice baculi, quo innitebantur. Haec ille, Summos Pontifices instar Moysis esse in Ecclesia Dei volens, atque iccirco nihil non ex iustitiae praescriptis moderari. quod sane argumentum tetigerunt Henricus Gandauensis, & R dericus Sanctus. Haec vero omnia praedixerunt Ezechiel cap. 34. inducens Deum loquentem. Suscitabo pastorum unum s B cundum cor meum David qui pascet eas. Et cap. 37. Sem meus David Rex super eos, pastor erit omnium eorum. En Osee: cap I. Erit numerus filiorum Israel, quasi arena ma ris, quae sine mensura est, & non numerabitur . & erit in loco.

ubi dicetur eis, filii Dei viventis,& eongrinabuntur filij I da & fili j Istant pariter, it ponent sbimet caput unum . Et

Hieremiae, cap. 33. Non interibit de David vir, qui sedea super ilirenum domus Israel. Haec illi Dauidem vocantes, qui exemplo Dauidis, tum temporalia, tum spiritualia procuret, sicuti imperatorem Latini Caesarem, vel Augustum C vocabant, Aegyptij Reges suos Ptolemaeos, aut Pharaones, Pastorem vero appellant, quod Rex& pastor, R pascere diis .catur . sic enim populus ad Dauidem a. Reg. 3. Dixit aut Dcis minus ad Dauid, tu pasces populum meum lirael,& tu eris

dux super Israel. Et psal. .: Ite legit David seruum suum, sustulit eum de gregibus ovium, de post foetantes accepit eum, pascCre Iacob seruum sui: m, S lsrael hereditatem suam, S , pauid eos in innocentia cordis sui. Quin a profanis etiam scriptoribus , dc inter hos a Grxcis, Reges Pastores

nuncupanutur. Et Homerus pastim Reges vocat Π λέ- λαών.

Db Hinc Origenes hom. a. in Genesim, Usus, inquit, obtinui , ut, quia Praesules gentium, di populorum magistratus, tam apud prosanos, quam apta sacram Scripturam pastore s sol tisint nuncupari, etiam haec vox pascere; regere de imperare significet. Nullus vero, ait Arnobius Psal. I3 Apost in lorum, praeter Petrum, a Christo Domino nomen pastoras a cepit. solus enim Dominus Iesus Christus dicebat, Ego sum pastor bonus. Et iterum t Hoc ergo nomen sanctum, & iplius nominis potestatem post resurrectionem suam Petro poeniteati concesiit, di negatus negatori suo hanc, quam solus h

334쪽

bet , tribula potestatem. Et Lucifer Calaritanus, alloquens AImperatorem Constantiu lib. de non parcendo in Deum delinquentibus, Petro, inquit, dicit Christus Ioan. vltimo Pasce agnos meos. Et iterum, Pasce oviculas meas; & tu veniens lupus, vis eos, qui successores inueniuntur extitisse beato P tro , vicem gerere mercenariorum, eos, quos iampridem Per . Hieremiam promiserat populo suo dicens. Et dabo vobis p stores secundum cor meum, di pascent vos pascentes cum disciplina. Haec ille. asseverans , Pontifices Romanos elle eos pastores, de quibus apud Hieremiam Deus est, mre, ut sedentur. . BEx his omnibus liquet , Pontifici Romano in terris non modo summum Sacerdotium . . sed etiam summam, galis imperi j potestatem col latam a Christo, sacra, profan que omnia regenda, non modo in Italia , sed in Orbe toto , cum bono id publico cognouerit expedire. Neque vero his repugnant, quod Papae interdum, Christi exemplo, quando seruos agunt eius seruorum, cum non Poterant vel corda potentium dura mollire, vel sublimium cessitatem flectere, suae potestatis vires, aut Maiestatis eminens culmen occuluero factis, aut verbis consonis humilitati conspicuae, humanaeque Cvilitati, atque ob id non contrarijs veritati, vi deinde suo tempore, cum res exigit, ac patitur, summam dignitatem, potestatemque suam proferrent in medium. Sic Christus aseseruit se cum suis a tributis libemm , voluit tamen e Iraestare, nequem vel hac in re scandalizaret . ut habetur latth. c. r7. Et quamuis indignans obiecerit Phariseis,quod ipsum non honorassent, ut habetur Ioannis cap. s. noluit tamen fieri Rex ab ijs, qui non ipsius in primis dignitatem quin rebant, sed panem. quod scribitur eiusdem c. 6. Et nihilomi- Pnus vetuit occludi ora i is,qui clamabat ipsum Regem lsrael, asseverans, mre alioquin,ut lapides clamarent. quod Ioannis cap. a a.di Marci c. I . habetur, ac Regem se fatetur inte rogansi Pilato, non qui tunc armis Pugnaret, vel cuius Regnum Met vel omnino, vel tunc de hoc mundo, verum cui pote stas omnis, non aliqua tantum danda mox esset, non in coelo duntaxat, sed in terris etiam, quod est Matthaei cap. a s quo tempore dixit Petro, Pasce oves meas, & ipsi dict um fuerat a Patre, Postula me, & dabo tibi gentes, haereditatem tuam, di possessionem tuam terminos tarrae,regia eos in vi

335쪽

Aduersus Macchiauellum. M

A ga ferrea, & tanquam vas figuli constiges eos. quod habetur

Pal. 1. Et sede a dextris meis donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum Virgaque emittatur e Sion, ut dominetur in medici inicorum, confringat Reges, conquasset in terris capita multorum. Rest psal. roq. Neque similiter, cum dicimus, i Dominio Sacerdotali, ac Regali simul, quale est Papae,omnia dominia pendere, tolluntur aliorum dominia eorumque erictus . sicut a directo dominio non extinguitur utile, neque a dominio proprietatis dominium usiustoctus. sic Deus, cuius vices Papa in terris gerit, operans inti

A me in omnibus rebus, non tollit earum Brmas, & effectiones, ut docet S. Thomas lib. 3.aduersus gentes c. cI. de parte pri ma. q. IOI .art. I quamuis in ipso vivamus, moueamur, aesimus, ut habetur Act. c. et T. ac Possit agere,atque agat inter dum sine interuentu causarum secundarum L quod in miraculis maximis contingit,. aut ipsi, Ghuc saluis , earum vires, effectusue minuit , vel auget in totius uniuersitatis bonum .

Neque vero Pontifex coqui estere debet in huiusmodi temporalium rerum tractatione vilitatex ac specie, sed aeterna ,

ac coelestia inprimis irae spectare & inqivrere, ut illa prae istis C nihili ducat, in his desudabit, atque elaborabit, memor eo rum , quae Christus dixit Non veni ministram, sed ministrare, quando, & haec exteri viderunt'. notum namque illud Age illat Regis . Regnum lapientibus esse seruitutem. Quod vero Sancti Doctores ali quando dicunt, Regibus a Deo tr dita Regna sic tradita esse scimus ut pendeant i primo Pontifici x summi Regno , atqtie illi famulentur . sic enim Prosperlibro de vocatione gentium, c. 33. Gratiae Christianς ectet,

bus etiam ipsa , quibus mundus. atteritur, arma famulantur. Et S. Gregorius ad Imperaterem Mauritium, libro I. ep. I. D Super omnes homines, ait, dominorum meorum pietate caelitus data est, ut terrestre regnum coelesti regno famuletur Eadem Leo ep. 73. ad Leonem Augustum. Et S. Thomas 1. a. q. U. arta a. Omnis perisna, inquit, vel ars, ver virtus, ad

quam pertinet finis, habet disponere de his, s ut sunt ad finem: bella autem carnalia in populo fideli sunt reserenda ad finem, ut ad bonum spirituale diuinum, cui clerici deputantur: ideo ad Clericos pertinet, disponere, & inducere alios ad bellam dum bella iusta Hic ille vir, doctrina,& sanctitate praecellens.

336쪽

m Italia natu

cineluditur, apta sapientissimas quaslibere gentes, earum Pen. ti itemsummum, fuisse etiam ver gem summum, vel pene

Sacerdotes omnem profanorum potestatem. O 'ab INM uratoribus, atque.a Regibus. maximis Pontifici R d. ii t mano imperia,S segna maxima fuisse subio acta, vique illi in temporalibus ob Ie- i .. .: gitima1 causas omino par si scis 2 i. I

nium rerum Dominium supremum pertinere ad Pontificem Romanum iure diuino. quod si ponimus, ut poni debet, iure etiam naturali idem dicendum videtur Sancto Thomae, Henrico Gandauensi, & Roderim Sancto. . e sane illustrioribus, ac sapientioribus quibusque gentiba hoc ius fuit,ut tacta essent subiecta summis sacei d tibiis, ipiiq Reges ijs obedirent, ac dicto audientes serent. quod multo magis erit obseruandum Christianis, quoru primi paretes omnia proijciebant ad pedes Apostolorum, Petro ijs praesidente, ut merito ad illos pertineat, quod Dauid cais ni et . Subiecit Deus populos nobis. & gentes sub pedibus nostris. Athenienses olim sibi primas sapientiae laudes vendic re conabantur . atque ad em inprimis spectat, quod Apost ius ait Graeci sapientiam quaerunt. Atqui Areopagus eorum penes quem prima omnium potestas erat, constabat e iudici bus, qui sacerdotes essent, sum triusque omnium sacerd vi r gans singulorum sententias, ipse suffragia colligebat. quod Iosephus testatur lib. ι . cap. I 6. At Lacedεmoniis idem S cerdos erat summus, ac Rex, ut habemus e Xenopontis libro de Rep. ipsorum. Iudices autem apud Aegyptios, ait Aeli nus lib. Variae histori et c. 34. ijdem quondam fuerunt , qui& Sacerdotes. In his princeps erat sententia maximus natu& in omnes statueudi ius habebatis Antiquitus , inquit Strabo

lib. ar Meroe quae est Metropolis Aethiopici Regni sui

m i potestas fuit penes Sacerdotes , tantaque auctonio, ut nonnunq uam, misso nuntio, mortem Regi imperarent, eique

alium sincerent. teritur Eusebius in Chronico, in Perside

337쪽

A nonnisi magnos Sacerdotes regnasse. Adijcit Agathias libro secundo publica omnia de consilio ipsorum fuisse administra--ta, ae nihil ratum, vel legitimum fuisse Persis, quod non e . rum sententia confirmaretur . Druidae, scribit Cssar lib. c. de bello Gallico de omnibus controuersiis publicis , priu trisque con Ilituunt. N.omnes unaque parent eorum Iudicijs ct decreris. Apud Germanos olim , quod Tacitus scribit libro de moribuscorum, sacerdotes in publicis Conuentibus, ubi agebatur de summa rerum, ius habebant imperandi, silentiumque indicendi. inter Slauos iidem Regibus erant maiores, cum penderentab auctoritate illorum, teste Hel mol- lib. a. cap. x. Quid uero Romani Milumquid non apud trulas ius erat Saeerdotibus in omnia tam sacra,qi iam profanao Hate sunt festi verba ciun Pont.Max. esset omniu Sacerdotum iudex, Sc arbiter rerum diuinarum, atque humanarum. Haec Ciceronis lib. r. de Legibus, dum loquitur de auguribus, qui

Sacerdotes erant, maximum autem, & praestantissimum in Rep ius est augurum, cum est auctoritati coniunctum. neque

vero hoc, quia sum ipse augur, ita sentio; sed quia sic existumare nos necesse est . quid enim maius est, si de iure quaeri-C mus , quam polle a summis Imperijs, de summis pote statibus comitia tollere λ concilia vel instituta dimittere, vel habit rescindere quid grauius, quam rem susceptam dirimi, simus augurum alite dixerit λ quid magnificentius, quam posse decernere, ut magistratu se abdicent consules quid reli.

giosius, quam cum populo, cum plebe agendi i us, aut nonia dare, audia legem, si non iure rogata est, tollere Haec Cicero . Extant tantae potestatis, qua Sacerdotes praediti erant', exempla plurima apud Valerium lib. I. cap. r. Quocirca Imperatores Summum Pontificatum ad se transtulerunt, quod

D viderent ei summum ius esse in omnia. quod adnotauit Dion. lib. 13. de patrici, conqueruntur apud Livium lib. augures Pontificesque communicari plebi.& Vlpianus tit. delust. ScIure leg. I. LI. Publicum ius, inquit, est, quod ad Statum rei Romanae spectat; priuatum, quod ad singulorum utilitatem. sunt enim quaedam publicὸ utilia, quaedam priuatim. pu- blicum ius in sacris, in Sacerdotibus, in magistratibus consistit. Sic Vlpianus,magistratibus praepones Sacerdotes,& in ijs consistere asserens ius publicum Romanorum. Cognoscebant autem non modo illi causas pias, ac pauperum, quod Cice-Οo ro

338쪽

potestas, ut patet Matthaei cap. r6. dictam suam potestatem Asuo communi cauit Vicario. cum dixit, Ego dico tibi, quα tu es Petrus, S. super hanc petram Uificabo Ecclesiam meam di tibi dabo claues Regni coelorum I &. quodcumque ligaue ris super terram ,erit ligatum ερ in inlisi&. quodcumquc solueris super terram , erit solutum & in coelis. Et mox: Quod si dicatur ad solam referri spiritualem potestatem, hoc esse non potest, quia corporale ,3c temporale a spirituali & perpetuo dependet, sicut corporis operatio ex virtute animae. sicut ergo corpus per animam habet esse, virtutem ,& Operationem , ut ex verbis Philosophi, & Augustini de immortali- viate animae patet, ita & temporalis iurisdictio Principum per spiritualem Petri,& successorum eius, principium. Ha cienus verba S. Thomae . E quibus conficitur, omne dominium, quodcunque est, non modo in Italia, sed in Orbe to eo, habere principium, virtutem, de operationem a dominio Papae, non solum spirituali, sed etiam temporali , quod dedit ac dat illi Christus, qui, ut inquit idem libro eodem cap. I 1. temporaliter est Dominus orbis, & directe ad spiritualem vitam situm ordinauit Principatum. Haec ille. Quin est hoc adeo verum, ut scribat cap. ry. Videtur Uicamus Christi ha- Chere plenitudinem potestatis . cui competit dicta prouisio ex triplici genere. primo quidem . diuino , quia sic videtur voluisse Christus ex verbis superius introductis, & infra etiam

ostendetur: secundo vero, ex iure naturali, quia,supposito ipsuna primum locum tenere in Principatu, oportet eum duci caput . a quo est omnis motus, & sensus in corpore mystico, per quod habemus, quod omnis influentia regiminis ab ipso dependet. Amplius autem in communitate oportet attendere ad conseruationem ipsius, quia hoc natura requirit humana, quae sine societate vivere non potest conseruari autem ne- Dquit, nisi per dirigentem primum in quolibet genere homi

aeum . de hoc est in actibus h minum primus Hierarcha, qui est Christus , unde est primum dirigens. N consulens, &mo mens, cuius vices summus Pontifex gerit. Rursus autem dictum est supra , in primo libro , quod Princeps est in Regno.

scut Deus in mundo, ec anima in corpore. Constat autem quod omnis operatio naturae ex Deo dependet. sicut pube nante, mouente, Ec Conseruante, quia in ipso movemur,

umus, ut dicitur in Mibus Apost di Propheta Isaia cap. sto.

t ii, omnia

339쪽

A omnia opera nostra operatus es in mobis Domine . Similiter de de anima dici potest , quia omnis actio naturae in corpore in triplici causae genere dependet ex anima. Hoc autem videmus in Deo. qm gubernando, de dirigendo mundum permi

tu corruptionem particularis entis Pro conseruatione totiust sic & natura facit pro conseruatione,corporis humani ex vir tute animae. Simile contingit in Principe totius Regni. quia pro conseruatione regiminis super subditos ampliatur eius potestas, imponendo taleas, destruendo ciuitate&.8e castra pno conseruatione totiusRegni .multo igitur magis hoc conueB inet summo, Si supremo Principi. idest Papae ad bonum i lius Christianitatis . Rursus idem in a. distincti ε . s. M. Pote stas. inquit,speritualis, Ec in latis. utraque deducitur a po testa tediuina, de ideo in tantum saecularis poteris est sub spi . rituali,in quantu est ei a Deo supposita, scilicet in his.que ad saluia animae pertinent,& ideo in his magis en obediendum potestati spirituali, quam seculari. in his autem, quae ad bonum ciuile pertinent , est mag s obediendum potestati ineulare. quam spirituali. secundum illud Matthaei, cap. 1a. Reddite , quae sunt aesaris..tas 1 3 & quae sunt: Dei,Deo . nisi iste testati spirituali etiam saecularis potestas coniungatur, ii tin Papa qum triusque potestaris apicem tenet, stilicet spirititualis, it freularis . hoc illo disponente, qui est Sacerdos, de Rexin aeternum secundum ordinem Melchisedech. Rex M. gum . de Dominus Dominantium cuius potestas non ausere. tur I gnum non cortu etur in iacula iaculorum

Sequitur, recitam ea n verba , opinionem, S. Thomae

Dionysius Cantasianus secundo sintentiarum dist. 44. que n stione s. addense V ps per omnia e cordant Alexander, Bonaventura. Petrus, Richardus , aliique communiter. Si ille, asserens ham communem Theologorum sententiam in Papaesse apicem spiritualis, acaeutiris potestatis. Et veto ita volunt Me ander Halensis tu quarta parte summe quaest.

S. Bonaventura in .dist. r. in expositione lit. dubio 4. H, da Ecclesiastica Hi archia par Ecquibo ac tendi quo&Md: idem opusculo de auctoritate Papae . a stirmaestulem seruar

Hubertisun de Catae. &Petrum de Taraatasa. Prae ter lim

idem

340쪽

um tradunt Ramerius Pisanus in sua' sum auer. D 'L xul D. C. y. B. Ioannes e Capistrano tractatu de auctoritate Pa-Pe .Par. I. secvnche partis num. 4. de F. GabrieL Biel. in expositione canonis Iect. 13. Egidius Rom. l. b. de potestate Ecclesiastica cap. . Alexander de S. Elpidio libro eodem cap. 6. I eobus de Vitrabo, Gulielmus Cremonensis S. Bernardus lib. . de consideratione ad Eugenium. Augustinus Triumphus E. bro de potestate Ecclesiastica,q. l. arti viij. Alvarus Pelagius de planctu Eceleta cap. 1 3. Siluester Prieras in summaver. Papa. φ. Io. &. II. loannes Selestadiensis in Quadrivio, pariti Tartaretus in quarto, distinct. I s. q. unica, Nactantus lib. ade potestate Pap .quorum verba non adducimus,ne iusto pro. lixiores simus. Non grauabimur tamen afferre verba Hen rici Gandauentis Doctoris Sorbonici, qui ante annos tercen. tum floruit . Is igitur sic quodlibet sexto, q. 2 3. De Iure diuino, & naturali sacerdotium supereminet Im. perio , N penes ipsum residet de Iure diuino, de naturali utra. que Iurisdictio, di super spiritualia, ερ super temporalia, de similiter eius immediata executio. Vnde in tempore legis misturae simul ambo currebant, R egnum, & Sacerdotium, & --nes primogeniti Regum sacerdotes erant,& Reges,& iurisdi. Cctionem in demporalibus exercebant. nec debebant distingui illo tempore, quia nondum erat sacerdotes vocati ad spiritiralis vitς exercitium, sicut tempore gratiae . sicut etiam ambo currere debebat propter eandem rationem in lege Mosaica, sicut &i cucurrerunt usque ad Samuelem, sub quo populus petijt sibi Regem, quem, quantum erat ex parte populi, D

minus concessit in onus propter peccata eorum. Unde dixit Dominus Samuelii Non abiecerunt te. sed me . ne regnem super eos: estponente tamen aeterna prouidentia. quae mala nostra, ec ea, quς concedit pro peccatis nostris, in bonum com Duertit, hoc factum est in praesagium eius. quod futurum erat, Deo ordinante in noua lege. & ut sacerdotes expediti a iudi- cijs temporal.um assuescerent imminetite tempore aduentus Christi Macare spiritualibus, qui veniens Rex. & sacerdos simul secundum ordinem Melchisedech. . simul erat Rex, de sacerdos Dei, sacerdotium,quod per accidens secundum prindicta seruile factum erat in i ge Mosaica,in qua sacerdotes subiecti erant Regibus, ad libertatem sacerdoti j legis naturi r duxinin qua in eadem persona utraque dignitas iuxta cursum

SEARCH

MENU NAVIGATION