Historia Halberstadiensis ab originibus per singulos episcopos ad praesentem statum repetita. Praeside Caspare Sagittario hist. P.P.O. proponit Georgius Hermannus Feuerbaum, Halberstad

발행: 1675년

분량: 111페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

21쪽

dus, non video, qui vel una harum lententiarum nrmo licttalo. Praeterea A. deibertus primus Archiepisicopus Magdeb. an. DccCCLXX. constitu us dicitur,& postea consecratio Halberna- densis Basilicae quae an.lIccccXLI. contigit, in XXI v. ordinationis Hillibardinae annum rescrturi, ut neces le sit anno lac CL xv IIi. episcopalem insulam impctractu. quos Chronologicos scrupulos si nobis quis exemerit, ne gratam faciet operam. Tangit excessum vitichindus, non tine Praesulis elogio,his

Verbis: quoque tempore Bernhard ιι, ut ab omnibus praericabatur , Iuu temporib- sacerdos aegnissimus , diem finivit extremum zmpulti est in media choro Hagesadensis templi. g. XLIV.Tunc ex Praeposito electum a cuncta S. Hasses. Ecclesia elero populo HILLI BARDUM. quem cant Hurisvardum Ec Hild vvardum) ab Antecesitare Bernha

ad hac praesignatum,otto Imp. Romam venire prace t. Cumque e dem, quod riu latebai, secretum mentis revolait, filicet facturum se in urbe Parthenopolitana Archiepiscopatum semper studuis, ob istem remunerationis aeternae, dinfensionemque communis patriae, sique ad omnia quacunque uaruam ab eo expetiist, promisit paratum, si tonsentiret sibi hac persicere votum. Hic autem, ut erat sapiens, pia connivebat peritioni, partemque parochia, qua sita est inter Oram' Albim madam fluvios, es insuper viam,qua Frederici dicitur, Domino concessit, nictoque Mauritia ac Imperatori. Insuper idem charitative rogatus a cisare Augusto , drssit Domino Sanctoque Laurentio parochiam j centem inter fluvios Isisterbibes dapum mares Sulam. Uror, es Humana, effaveam, qua est iuxta Iolenhuseum. Tali munere Imperator arridens, per manus suscepit e ndem, curamque et baculo committans pastoralem, Accipe,insit, pretium patris tui Hunc enim Mirum

que,qui in Quirilingeburg eundem tunc in Pascha solenni occidere conabantur,decoliari praecepit. Integer hic ierino est Dirmari lib. II. Ex quo primo nomen oc fatum patris E ici di scimus. Qua autem fide Pinnigstadius,& in Chron. Bergens Meibomius cum faciant Comitem de Merie, non fatis liquet. Porro inniestadius Episcopum innaonalicrio San-Gallensi a pueris emi

tumi

22쪽

tum, ex Capellano Caesaris Praepositum Halberstadensem, ae Episcopum creatum asscrit.Demansione San Gallensi eo dubitandum minus, quo maior in his Ditinari auctoritas, qui in Christi confessoris Gari monasterio Praesulem edoctum tradit lib. IV. Deinde ex Di tmaro apparet,quomodo sub hoc Episcopo Di- ccccsis Halberst. magnum ceperit detrimentum, Magdcburgo attributa bona territorii parte, nempe quae est inter oram, Aiabim SBodam vium, una cum via Fridericu quam fuisse coniicimus ubi nunc est, Heckben , quod ex grtres quo modo Saxones pronunciare solent Fridericianum nomen, corruptum vidctur; quanquam ad Salam Erideberga & Mnis et reperiuntur,quae unde nomen acceperint, ambigimus. Prati rea quicquid fuit dioeceseos intcr fluvios Salam VHbutum, Ermanam di Salsum mare si vcstagnum in Mansscidensi Comitatu, ac foveam juxta I athusam, inter

Sangerhusam & Franckenhusam ad Helmanam oppidulum , Magdeburgensii ditioni adscriptum. Hoc lautobolo delinitus Otto, facile in confirmationem novi Episcopi

consentiens, eundem Virga pastorali investivit, Adelbertum autem monachum Trevirensem primum Magdcburgi Atichiepiscopum constituit, quod Di tmariis&Gobclinus in an. IIccccLxx. Albertus Stad. in annum seq. rejiciunt, Engethusi. 97o,

iis his verbis tangit. Parthenopolin Archidiaconatum Halber densem ficit Archi piscopatum, praeficiens ei Adeserium, es subjiciens eidem Epistopatus Cudnsem, Misnensem, Meriburgensem, Bran-denburgensem, Havesergrnsem um terra flavorum. Quae si attentius considcramus , apparet ab Hermanno Billingo novo

Saxoniae Duce Halberstadensibus praefici non potuisse Ε piscopum, quod ΚrantZjusli I. Jutrol. c. XXXI. 6c vinnigst dius memorant: nisi dicere malio, Episcopum digressum a sare, ipsius ius Iu ab Hermanno introductum. Adelberti Masedebit ensis succcssor fuit Gisilcrus, qui cum Mersburgens nriclcsiam, non ut mercenarius modo, sed pene ut Iupus dissipasset, eandem hactenus liberam in Abbatiam commutatam

Icclesiae Halberstadensi subdidit. Hac de re legas apud Di a

23쪽

rum Lib. III Merse et,qua usque huc liberaliter domina atur, ει-

clam Hiber fadensi sed: Discoρati destructa subditur.DGurisdim . ne Ecclesiastica, dc quibusdam bonis id intelligendum: ceu recte etiam accepit in Marienthalimi Chronico Henricus Meibomius. Nam alias integer Episcopatus Halberstadensi dioecesi non attributus, sed miscrepotius dii lipatus. Vnde nec ab Hillibardo,quod vult innigiladius,seda Gisilero primus Abbas fuit conuitutus; quod fatis clarum ex Di tmaro. Paulum Langium licet recentiorem, non abs re fuerit audire: Goliaramanteafuit Episcopus A rsiburgensis, factus autem Archiepi opus actu habitum Episcopatum retinuit Mimeburgensem. Ast quoniam ex integro licenter'commode retinere non valuit nec dum quippe ambitiosa vel potiur abusio exorta in Ecclesia permissa fuerat, ut uvus pastor'unus i copui pluribus praeesset Episcopiis ) ipsum destruere esdusspare caepit,bana illius vicinioribus Aspertiendo Ecclesiis. Enim vero quadam Misnensi Episcopolleraque nostro de qua loquimur Friderio Citirensi Episcopo) aliquanta seotadens a contulit M ora autem bona,ut castestas oppida sibi retinuit,/Actum Episcopatum ita d molitum in monasterium qualecunque commutavit eonens ibi Abbatem cum monachis ex coenobso SphannisBV istaepropeMagd burg assumtu.Alioquin credimus Minnigiladio, Hillibertum pro conaditore coenobii Stederi ingenburgensis Venditanti, ejusdem que persectionem in annum IaccccLxxv. referenti. Rem ipsam ex Historia Quedi inburgensi exponunt quoque Centuriatores Magdeburg. dc Neolanii huc sipectant sicquentes versus: Hii vardus Iam fatasua prope sortis abacta

Cognoscens ,sanctas ultra fundavit in usus Ante obitum eximiam neglestis sumtibus arcem, Vir inibusque dedit sacris pietatis amore.

Ubi in imarg ne adiecit: nobium5rotterlingum ab isc. nas.' . datur. Imo Dccccxcl. Hilliwardus Halberstadencte templum noviter a se constructum, Pinma sum magnificentia cons cravit, cujus rei memoria quae repetatur ex Di tmaro dignissima. Anno Dominica incarnationis Iaccccxci ustibardus S. Hager LGcissa umerabibi Antistes, qui me bapti vis es confirmavit, templum

24쪽

Uum Domini, quod ipsi afundamento aedificans tandaem adunguem urisque perduxit XII. Cat. Novembri dedicavit. Adfuit ibi tunc Rex eum Imperatio Adesseida, avia qus es Abbatissa Mechisidis, es Archiamnstites hi, τοί isto, Gisi rus,'Lis id cum Fuis confratribus xvi Festivitas autem erat eademChristi consis ru Galli, in cuim monasterio praediatur Praesul eis tus est,rideo sempre studuit in hac celebritate suum perficere visiderium,es tunc inierat. Ordinationissua annus. Hunc ad uvit in amnibus sidelis suimet Caepistanus Hildo , F pru-ῶntissime cuncta disposuit. Omnes Saxonia primates hic tunc convenientes caritative suscipiuMtur. Nunquam fuerunt ante nee post , ut veraces a mant, in aevinis laudibus , σ negotiis secul mbus,inmnia plenius cunctisque acceptiui pera ta. Quia etiam huius Episcopi ad Alberonem Metensitum Episcopum cxstat epistola , qua seciam portionem sanguinis B. Stephani ac portiunculam de ossibusS. Glodcfindis communicari pcti dubio procul huiusmodi rcliquiis , pro siperstitiosis icculi genio

illustrare voluit novam cathedralcm Ecclesiam. Quum tandem Antistes ustibardus utor verbisDitiuari Ecclesiam re gregem Hi commissam XIIX. annos glori Ume verus Israecita rexisset, HILCul. Decemb. exspirans sepultus est extraEcclesiam,fra claustrum,ubii sibi paraverat domicilium.

I. XLV. In electione novi Episcopi quandoquidem,

Dilmaro anarmante, confratres convenire non possent, aliique, uti exstat apud Ninnigiladium, ceteri Hilbertum expeterent, Otto Ill. ea pellanum AR NUVLPHVM, ciuem alii

Arnoldum appellant, iis praeposuit lX. Decemb. ordinatum. Quos honor ei praedicens Antecessor ita allocutus suos numhlutem honorate , s quoium potestis, illi servire, praesaere enim

Abet in suos post me, Di tmaro teste. Sub initium Episcopatus matbe ense iDonasterium, a Lothario Comite fundari coeptum a Mechtillic vidua & Lothario Sigitidoque filiis 'pcrisectum , honorifice conisecravit. . Videatur Dilma- . rus lib. I. Auxisse hunc Ecclcsiae praedia, ne aestimenta rerum sentirent, qua inde ad Metribuetcnsem pervenerint, gcncratim M

25쪽

Ioas

Iam, Fluiam,Elmuni& Vorvvaldium cum venatico iureaer: terra Imp. civitatem Halberstadensima pascuis, sylvis, molendinis, & ducentis, alii mille ducentos senunt) mansis auxit;

ut ornatum Ecclesiasticum, ac inprimis aureum calicem, thuribulumque taceam. An. cia III. Arnulphus conVentui procerum regni Germanici in Mersburg adsuit, eodemque anno Henricus II. Ottonis III. Successor, festum Pentecostes Hal- berstadii celcbravit , uti ex Di tmaro, & KrantZii Saxonia l. IV. c. XXXV. patet, Quod autem hic Henricus Rex anno cov. ab Arnulpho Mersburgensem Episcopatum in Abbatiam conversum repeterct, ac pristino restituens statui, vigbertum daret Praesulam, quo coeptis ille faVerct magis XXX.mansos ex peculio reddebat. Nec minus ab eodem Caesare accepit Ilsienburgum, vetustum oppidum , cum singulis eo pertinentibus bonis atque iuribus: quo post collocavit monasterium. Hanc in rem Chronicon Engclnusii: 'nerabili. Amolphiti Episcinaci si castio I incurchsuod et Imperator contulerat fecit Aeum monachorum de earnobio Tuldosi. Utque haec cum a latiquis privia

legiis rata forent omnia,tam Caesareis,quam Pontificiis Iarmari secit diplomatibus. I alberstadium vero metropolin Vetus late temporum collapsam prope , ab altero Pontificatus in XXIIannum structuris variis auxit& ornavit,tit tum dcmum, genuinum civitatis formam contraxisse putandum:cum prae-lertim variis immunitatibus ac privilegiis bearetur.In ipssi vero civitatis burgo novum exstruxit templum, in Dei a M.& Mariae virginis honorem , constitutis Pres osito ac integro Canonicorum Collegio, cum Cathedrali Ecclesiae summa cura in omne aevum unito. Nonnulli Vita lanctum putant an ci xxiii.quo ejus succes rem memorat Lambertus.Et ad hunc quidem mox pergemus, modo paucis memorabile pietatis Arnulphinae attulerimustestimonium.Precibus publicis inrenatus erat, cum cum ad se vocaret Otto III. Arnulpho rebon dente , sibi nondum vacare, quod cum maiori, ac Caesar esset, Domino ageret. Indignabatur Caesar , ut depositionem quoque interminaretur. Ab ipsi autemEpiscopo, luis ille seretD minus,edoctus , in haec erupit: Satius in nos manere divina, quam

26쪽

quam ii ille nos exlpectet, ejusque cultus detrimentum capiat. Historiam debemus Ninnigstadio. g. l.VI. Ceterum Anno cia misi. B R. A N T H O Bram audit Kraninio Metrop. lib. IV. c. X.) Abbas Fuldensis Episi 'factis est Haser dunsis: quae stat Lamberti verba. Anno sciquenti cum Henricus Imp. ejusque conjux Gostariam contenderent , Discopum inviserunt. Quod aulcm eodem anno Henricus deccderet, corpus exanime Epistopus Bambergam secutus: quod Neolanius sic expressit.

orpore, commendans animam cum carne suprιmo.

Multorum expositio lacrymis in fata recessit ob sanctumstud um vitae, moresque pudicos Sanctorum in numerum sancta cum conjuge scriptus, Hus Brandago lac mis illivit honestis

nus,'es utitum Bambergam corpus in urbem Fretibus exanimum fusis Ataravit amaris.

Hic Episcopus auctor est monasterii ad SJohannem,enutrien .dis doctis viris destinati. Anno cis xxvi. quando valida fames io26. inscriorem Saxoniam ac Halberstadensem quoque ditionem premeret, ad levandum animi moerorem Episcopus in Grae clam ac Palaestinam prosectus multa sustinuit terra marique pericula. Reversus iuxta metropolin, Buslebiae : cuius loci praeter nomen nihil stiperat,) in memoriam S. Boni- iacit novum condens Canonicorum Collegium, de suis deci. mis eidem assignavit reditus. Mortuus lue pestifera XXVII. Aug. anno csa xxxvI. alii an. cta XXXVII.) primum cryptae,post id αEcclesiae Sanctitario illatus,inter Hildebardum dc Arnulphuni situs est. Casulam , qua cum primo sVultus, nigram literisque aureis distinctam Praepositus ad S, Johannem quotannis semel iblitus induere. f. XLVII. BVRCHARDVM,qui sequebatur,Krantalus Murv. libav. c. , Comitem Ea riae . Ninnigiladius specia-Da. . tim

27쪽

Ecclesiasticis dicatus, adolescens literis egregie tinct9s , ex Canonico Regensburgensi in senatum Conradi Regis allecius, chima imis precibus quibusdam Saxonicis proceribus capitis damnatis veniam impetrasset,iam gratios is inSaxonia in Gut ad Episcopatum a Collegio Halberst. postulatus, a Bai do Moguntino conlccraretur. Ipse etiam Conradus Halberit. Ecclesiae, in gratia in Epitcopi, aliquot donavit praedia. Anomitatur Noriturigem es Stupuissen, quos Burchardum Ecclesiae conjunxisse memorat Krantalus, in hunc censum Venerini,haud intcgrum nobis definire.Ninnigstadius rcfertauinc iscopum extremam manum .imposuisse Curiae Episcopali AulaPetri, Niurene f dicitur itemqueXXIV .curitSCanonicorum; nec minusm ebingi exuruxisse capcllam B. Sixti sed oporas excitandas lapidcs bc caementum tua manu anerendo. Bur

chardo praesidente, Adetheidis Abbatissa sedlinburgensiis, Xenodochium S. Joh: Baptistae in Missent oris inter civitatem tum temporis & burgum condidisse ac liberaliter dotasse quod literae fundationis cum cathcdrali Ecclesia exustae , in ali asmanus, & templum ad Coenobium montis Sion venit: uti r perimus apud ' Pinnigit. dicitur. Lites cum Meginhero Abb te Hirschieldensi cxercuit graves, propter decimas, clamque iniuriam fieri sibi putaret Abbas, re ad Nicolaum Pontificem delata diploma impetravit, quo anathema interminatus Episcopum iubet quiescere. Etsi haec transmittunt Chronica Hal-bertiadensia,gravissimum tamen auctorem habemust ambertum ad an.cia Lix. de his scribentem. At Vero cum ne sic quidem proficeret Meginherus, morti vicinus interprete Frid

rico Saxoniae Palatino, de injuriis questus,Burchardum ad triabunal Dei citavit: ncc multo post cxcesium Abbatis Episcopus sit itaneo morbo correptus animam miserrime esitavit. Lambertus iterum: M inherm ut praedictum est) cum Burcha

δε moesadensi Di copo disturnam traxerat litem , propter decim times Saxonia, ille Nerveldens monasterio ereptas, per occasio nem Episcopalis regiminis sibi vendisabat. Contra cuius improbitatem quum necforensis nec Ecclesiastica leges quisquam valerent , es Abaιθpe querimonia injim rclata surdis tribunali ui fabulam narrasset:

28쪽

tandem brevi vita excederet mandatis ei per B derisum Palatinum Comitem , se quidem tanquam viribus imparem causa --dere , Deo tamen vires ad tuendam aequitatem non Afuturas esse, proin-ri paratiambo essent, ut intra paucos dira ad tribunal aequissimi 1udicis Dei causam diserent, victurum ibi esse, ηον qui pluiposset,sed cujus causa Iustior esset. 2Pc ffellit et enim. Nam post dormitionem batis pauci Ars intercesserant: S ecce Epsopiu quum praedi ta reis ii abnodum indixisset, s admoto jam equo illuc properare vellet, repente divina anima repone icti corruit , reportatusque ad cubiaculum adscitis ouus presbieris sals , per Deum obtestabatur, ut decimationes suas a Ierueldensi monasterio restituerent , atque o- .mnem in perpetuum super hac re litem praeciderent, scirentque cuncti, qui eaom teutassent, Iis infeliciter rem cessuram, ut sibi cessset, qui im usta exactionis tam acerbum vinicem , Uum experiretur Domanum. usumque Aletribu Tensis, Hildenesheimensis Episivi visitatum eum advenissent, um magno uulatu fatebatur se uxta praedicitum ex mii Abbaris ad tribunal Dei amam abripi, es pro invola rebus alie

nis rationem exigi, rogabatque obnixe, ut missi ruetiam nunciis ve

niam Mi pro admissosupplicci precarentur ec multo post Aruptis mis

rasib genere moisi visceribus , exlliravit. Isto quoque Archipresbyterum , quo iste potissimum incentore ad hanc saevitiam marserat, quique exactor atque minister huim calumnia vehementissimus exsi terat, eo-rim anno subitora morte sine confessone , sine sacra communione interiit , a diabolo ut fama vulgatior loquebatur ) I ocaim. Reticent haec omnia Halberstad. Chronica , imo & vivum, bc post fata ad tumbam miraculis coruscaste, ac diem obitus divino afflatu praedixisse perhibent. ae quidem vel proptcrea conscia putamus, ut fama de exitu vitae apud posteros evanesceret. Eadem Chronica in templo cathedrali sepultum , sed post incensa aede a Successore in coenobium ad S.Ilurchardum translatum, ac sarcophago altare impositum reserunt.

XLVII. Burchardum excepit B V R C H A R D V S II. XII.

quem tamen Scriptores antiqui Buccorem malunt appellare: recte quidem , si ex Buckiorum Gostanensium familia squod Minnigiladius tradit) oricundus KrantZius utrumque ei nomen tribuit. Lambertus itemque Brunno monachus consobri-m msiciuatrurn isColonjensisArchiepiscopi. Gostariae pria

29쪽

mum in Canonicorum coetu Magister Scholae , post Praepositus suit. Et huius quidem muneris testem iterum habcinus Lambertum ita scribentem : Bur aris Di p. successiit E co

Gliariensu Pr silvi, qui Praedoeesor ut recenti ad c exitio conterriti,ab infestatione H rveldensis monasterii temperabat. Minis tur tamen plirumque magna Ie Dicturum , sed ultra Oerba non processu

Primo Episcopatus anno monasterium cum templo cathedrali& aede S. Johannis, dimidioque liendoritio exusta,rescit innigi adius. At vero nisi accuratior fuerit compuIus ac in Henrici IV. cum Bertha matrimonio squod ipse autor eodem anno Halberstadii contractum memorat) procul dubio errat. Coniunctionis enim annus est Clo Lxvi. locus Triburia; non fallaci in his scriptore Aschasiaaburgens. Quisquis autem annus feralis, bene est, quod statim reparandis tam his aedificiis, quam Ilienburgensiibus a Sta vis incendio detrimentum passis omnem lapidem moverit Episscopus: quem praeterea Benedictinum coenobium Huuburgense, oc in metropoli Canonic rum Collegium ad S.Paulum tenaque nodochium S. Mexii, io63. & aliud S. Luderi condidisse scribunt. An. CGLXIII. Gerhardus

Papa qui S Nicolaus obiit,in e us locum per A tionem Regu qπ rundam Principum,Parmensis Episeopus substitutus est,.Romam per Bucconem Hal es. Discopum missu Cui redeunti pro praemis bene curata legationispallium dedit, S alia quadam Archiepiscopatur insignia: quod Archiepiscopus δέ euntinus sis erat Sigfridus) ad obfusiandum hi priorati fastigium fastum interpretatus, inuenissime tubi: si erArchiepi copi Coloniensis interventumstisfactione accepta quievit in-ἀgnatis erus. Lamberti verbis maluimus haec describere, quam

quae innigstadius de hoc privilegio attexit,incrustare. ris enim talibus sine diplomatum in ectione fidem adlaibebit 3Ioos. Anno cl Lxviii. ut cit i ta Chron. Augustensi, rora ιs Halber- stariola Episc in Luiticiorum prouinciam ingressus incendit, vis , avectoque equa, quem pro Deo in rheda colebant , super eum se miis S Oniam rediit. Non diu post calamitosa illa coepere tela pora, quando per intestina Henrici IT cum Naxonicis Principibus bella, innumeris malis involutaGerma:ba.Paucos hac tempestate Rex Henricus habuit, pauciores retinuit nu-

30쪽

torcs dc amicos, in quibus tamen non cit cur constantiam Bucconis nostri depraedicet ' innigstadius , quod ipse,adycm provocat, Lambertus plane testetur contrarium, euncemque ad annum cis L i II. inter conjurati,nis octores ac μgniferos E . ad annum cio LXXV.eius potissimum consilis bellum Sis mcum administratum reserat. Vt proin iacmo mirari habeat iam cessiam Rcgem Henrictim, tanquam totius Saxonica rebestionu incipem 'omnium quae sectu accirirant,fomitem at 'e incentivum

inexorabili odio Episcopum insectatum. Sed ut ipse Lambertus animo est in Catiarem iniquiori, ita Bucconem frequentibus im1uriis a Rege lacustum ; tamen qued vir eximi anmtatis est,es optiama in cle Dei existimationu,credi nulla molpos aliter existimat, in hanc audaciam prorupisse , nisi dis Dei s fila communis commori ratione.An vero Zelus ille sit divinus Jccommodi communis consideratio, si quis in lcgitimum Doprinum coniuranseundem solio amet deturbare, aliis perpendcndum relinquimus. Cum Christianismo sane illa convenire nequcunt, qui non modo in benignos ac mites, sed oc in distici lcs Dominos exigit obedientiam. Quamvis autem apud Brunoncm queratur noster Praesul, quodpraedia cujusdam nobilis viri, cui nomen Eodo, quae juresuae riberentes Ecclesiae, Rex bi abstulist injuste ; plane tamen haec ciendo adversus sacrosanctum Domini caput hcllo non sufficiebant. Et vero quod fax & tuba motuum Saxonicorum esset Bucco, non mirum sigillatim ob ipsum excanduisse Germaniat Regem: ut adeo anno OP LXXV. mque

berstat cum exercitu vemens, omnia, ut coeperat, circMmquaque ferro es igne d populatus: quae sint Lamberti verba; qui item Silastidi tunc Henrico fidi in Bucconem iras sic describit: Mogum

tinus Archiepsopus esseratim in Halbesalensim Epistuum, pro eo quod per eum potissimum stetis viriretur, ne Saxones deationi consin-rirent 'irituali armcitura debellare parat, quem militari manu non potuerat. Legatum ei mittit, eumque add nodum evocat, intentans ei

crimen perrurii, ea de causa, quod contra Remp. cui sub jurejurando indum' 'Onisi instriatam aciem dux ipse belli duxisset; es hae occasi κε Epistopatu eum deturbare, si vota sequatur eo im, machinatur, Grum recolen , se ipsum eadem noxa teneri, quiaeipsis cun ti pris ciper

SEARCH

MENU NAVIGATION