장음표시 사용
151쪽
m n i sibi*6 cripsit ammu aste, metu, artibus Reip. liberum. nam,sibber animis ab his rebis uisset, historiae lege russet, quae sit, Ne quid basi dicere audeat: deinde, ne quia ueri non audeat, ne qua Fusticis gratiaesit in scribendo, ne quasimultatis. at Sallustius nihil ut frtasse si
dicere sit austus,auses en certe multa quae uera erant acere: atque idi impropter multatem, quam cum sicerone dicitur babuisse. cost. Igefl
culex cum elephanto, uel na cum boue contem
diser quanquam Cicero queritur in Philippicis, nemine uigintian- ante Re . hoste Mise , qui non bellum eodem tempore si i quoque indixerit: ut nemini mirum uideri debeat, Sallunium, qui sic improbin fuit, ut Lenaeus Vrammaticus eum
ustaurum, , lurconem, oes nebulonem, popinonem simulta scriptus monssrosium uocarat, Uius Gensior, ut refert Sion enatu moverit, cicerati, qui nactus locum resecandae libidinis, coercendae iuuentutis, uehemenssaepefuit, omnes animi uires atque ingeni sei profudit, in tamicumfluisse. PIE. Tu loqueris ita, quaside re, quaesit omnium notissima, dubites. col. ' tami, quidem, quatenus coconius assirmat, Satit lustium
152쪽
lustium Tribunum plebis cumfluis collegis inimiscissimis conciones L Milone, inuidis, etiam de cicerone,quod arilonem tanto studio defenderet, habuisses ignota, quatenus idem stribit udem Salli stium inlusticisnefuisse, ingratia cum Idi Llone ac cicerone red se. Quod siquis dicat non esse uerisimile, Sallustium, qu quo Jex taurronis scriptis Vellius, Serum, Horati' interpretes reserunt in adulterio deprehesus a Asione, loris bene caesus, et quu pecunias dedisset imi Fussisset,
cu eo itastalis potuisse reconciliari credat altem, ciceroni, qui uir talis oe tantus erat, nihil etiquo ciatur,nocuerat,scili uelper Saguntupropinquum,quem sicerosemper magnisiecit,r conciliatum fuisse. EGN. Gredat reconciliatum, quem uideat in eum tamgrauiter inuectu' Cost.
Ubi' EGN. in oratione, quam Sallunius ins natu contra sceronem dixit, cuit Oicero ipse refossit. co Egone ut Sallustr oe ciceronis orationes essepute, quas mihi declamator nessio quis, nec ariodum doctus fripsisse uideatur ' EIN. Tu sagax ita fuisti, ut quod antea nemo potuit indagare , id tu nuncpol tam multos annos sis odoratus' coc Quin ita uestigia Ampersecutus, ut h. 3 mihi
153쪽
Iso S E B. COR RADI miliuidear iam nunc adipsum cubileperuenisse. Sed mihi tamen ine tantum non tribuo, ut arbiatrer, meprimum isse, qui sim conatus hoc quicquiI simul ligare quum de natu maioribus auisaeam multos annissuperioribus in hac tua uenatos te certo scisi, quisucile potes,boc, ut omnia,
quam sagacis e feri potest odoratusiuisse. EG M
Etsitu locaris, ut 'les: ego tamen, ut uerum s tear, is orationibus illis idest er, quod tu nunc, existimauild quum uiderem Quetntilium, Tisuum Hieronymum, Laurentium Uullenstm, Zossulphum ricolam, Vrammaticos, o ueteres recentes, ac alios homines eruditos nunquam dubitasse,am mure nihil audebam. Cos . Pis nimis QEcademicorum situs infui' ego, nullius, ut nuc est, addidius iurare in uerba magistri. quoil tu non fecini nunc a firmo, illas orationes ad albinio m Cicerone niιquamsicriptas fuisse:8ec me nuc autoritas Quintiliani, quem caeteri, qVos tu nominasti, et quos ego possem nominare, ξ ea suntsicuti, mouet . quod apud me pariι, ne dicam nihil, sine ratione ualeat auctorit inet: Quintilianus mihi uel deceptus, uelalicui geclamatoriami
cst,quis N et orationes illas, assentam esse uis
154쪽
deatur. Nes enim nos, cticeronem sicuti, probamus illud, H Υς ἔφα scimus, homine Quintilianu,qui decipjotuit, ut ostendemus, ut e ac logimus uelapud Senecam, multos illu temporibus declamatore uisse, quipro acerone, et contra sceronem taleis orationes stri runt. I ubi uero tunc abiter, ac hodie sciant homines ,suapro a lienis uenditabant . uelut maius lucrum facerent: ne ut insinu, quod aiunt, gauderet Hascripta probari fuderent ita, ut uel a Gicerone, uel ab alio
magno uiroscripta crederentur. Quo Uuim alis quis eruditin quasi testimonium dixisset, tum v ro nemo dubitabat. Tale testimonium δε duabus hisce orationibus ego puto Quintilianum,ut glicui gratificaretur, dixisse.nisi malumus eum cregere, uel insiriptione, uel alioru opinione decept uisse, ut ego severiorib. annis eo de modosum pene deceptus. Erasinus enim Burgus,ciuis meus, uir inprimis honestus, libelli. mihi manu' tu donarat,in quo Aunt orationes inter alias duae c infir ω, friptae,ut nemo,nisi diligenter eas admon legat,no putet, altera Gicerone cotra Catilina dixisse, in altera Catilina ciceroni respodiae. Ego certe sic a
principis putabam quupostea re paulo diligeti-
155쪽
examinassem, O ristarchus hac inseri fuissem, intellexi, quod omnes intelligere possunt, eas ab aliquo declamatore, ut Forcio Latrone ,friapta fuisse: γ eo magis, quod inter illas ipsius Forc, Latronis illa declamatio nobilis erat collocata. ccedebat ilicendi genus ita simile, ut nemo non posset eas ab eodem ex eadem quasi urina,vel cora uis iudicare . II propemoduri orationi bu his, e quibus quaerimus di posse uigeo. Ut
enim mihi uidetur alicuius declamatoris, et unius. Husem fortasse Latronis dictionem, ita nihil minus quam Sallustis uel aceronis genus dicendi resterre, uel etiam realere. Ig etsi quiui perste facile uiderepotest, nos tamen ut errore, in quo tam multos annos homines etiam docti mi uersatilenitus tollamus, hac ipsa de re quaen pauca dice. min. Tales igitur cause non solebat in senatu dici,
ni sipropter Xem I ceptouissent: ut paru prudenter fecisse uideatur is,qui quu illefuit, qui cripsit orationes illi qui quum de Rep. nihilpene soqueretur requeter tamen patres conscriptos appellarat: quὼ calenus apud Sionem Acat,haec in iudici' Hefacienda. Nec uidit scriptor illi,quam lme quam , turpe sit, ex eodem ore calidum
156쪽
Q.VAESTUR A. Infigidum, quod dicitur, flare m eum quem semper in historia laudaris, insenatu grauiter accusare. Nunquam Saliis u is uisset impudens, ut,
ricus ipse, uel in orbis errae sanct imo, grauissem i cosilio si cum pugnare non dubitaret: neoAnatu 'st Vrtasse, quae fuit ordinis grauitas, eum tu lusic aperte mentientem. Scriptor ille Terentia acrilega uocat, quam tamen ipsi Sallustius uxore dux se ilicatur quod, opinor, ille nuquam secisset tale uisse cognouisset: nec Cicero scripsisset eam Teos pie caue coluisse. Der um Onimuero, ne coniecturas omnes hocpotissimum lo'copersequamur, orationis ipsius quae Sallusi, docitur esse, uerba,non omnia quidem, quia nimis esset longum se aliqua tamen ipsi perpendamus. Imaledicta tua,inquit laterer. hoc um,maledicta fati,nos in poetis,atque etiam in Salluvio qui nouator uerboru ilicitur a Vellis ortasse pateremur edillussuis patipossemus, aestondebo tibi. Nam quo pacto res sedebit, si nunc Est prouocat, ut res ipse seposita loquitur, ρο oratio equens o/stedis,m uastat illa uerba s,si' e ostendemini, iustius huic quam mihisuccensere debetis,
157쪽
qui initium introduxit ut res haec qsi leuis, quod aliquid antea Gicero fortasse de Sullanio detraxerat, cuiSallusius hoc modo restonii Sit leuis,si fit i grauu ubi querar quos implorem P. Cyse exordium, quod connexum debet esse istumpit: sic loquituri sic patres conscriptos, apud quos loquitur, ossendit, ut nihil eorum quae sunt in arte cessi tradita, legisse uideatur. Haec ipse diceret in peroratione, ubi misericordia metrus silet comouerL. t Illepoeta ummum uoluit imitam qui
Sinonem sic loquente induxit Heu, quae nunc tellus, qua me aequora sunt cciperes aut quid
ram misero mihi enis renat Sed meminis ribebat, oratores potius quam poetas, inscribendis orationibus imitandos esse nec in diuersispersinis rebus m locis,cantilenam per eandem, quod aiunt, canendam. Ubi querares inquit quos implorem' Ego tibi dicam instratu queraris,ubi licet. quis enim prohibet implore natu, qui non mo/do rei tuae, sed totius etiam Re .cunos, praeses propugnator appellatur. ge,propiud ut te congrediar,diripi Remp. atque audacissimo cuiq esse perfidiae quis unquam, quod M,ita locutus in
158쪽
Q V AEsT VRA. Issquodbaec ipsa uerba tanto cum stomacho ilicatur, ut nemo mirari debeat, siminus latine dicta ui, deantur quado genus hoc orationis ut incitatum, scab omni uitio remotum debet uideri. QApud populu Romanu uel en υπεώ,ατορ, ut Gammaticiuocant, quamuis absurd e actum uelmale
uerba iungutur, Ubiquerar quos implorem apti populum Romanum' en enim nec e ilicas: su populum Romanu querar quum tamen interposeueris, quos implorem 'Sed hoc mittamus, O illud dicamus uum tu sis inflenatu, quaeris, an qu opulumqueraris: quem tamen largitioγnibus corruptu dicis ita, ut siuelis apud eum queri am beneuolum nonpseu habere . quanquam tu haec ipsa dicendi praecepta contemnis, qui non populum modo, qui abe i ,se patres etiam conscriptos, qui certe praesentes sunt, ossendis, quorum lcus autoritatem turpissimo cuique, oesi
lirati mo ludibrio esse . quasluero sint ita cordes O ignaui, ut autoritatesua celeratio imis hominib. esse ludibrio patiantur, quireru amisi
non tam uocara, quam esse uoluerui. apud eos ta-
me,ut ais, M. Nullius leges iudicia topuli Romani defendit, ars in hoc ordine ita moleratur,quasi
159쪽
unus reliquus ex familia uiri clarissimi Scipionis sticani . quae tu nuquam, sim Isires ea quae tradatur in arte,dixisses. Obi cis enim, quae libenter aduersarius audiat. quippe qui gloriari uere possis Goleat, e non leges modo iudicia,sesstotam etiam Remp. esse de sam nec gubitet ali
quando dicerest inpuni isse, clauui tenuisse.
Tu uero quum uelauisses, uel etiam legisses illud in arte, Diauerstrios in inuidiam trahiposse potentiam illorum osteramus: putastite magnumquid essescturum diceres in sinatu Ciceronem moderari in ea re bis i peccas. nam ualde senatum, quem minime uolebas, obsiendis, quem si Disces itasignem esse, ut alique dominaripatiatur 'nihil ciceronem,quem maxime cupiebas, offendis, quem dicas moderari, hoc H, ut omnes interpretabuntur, modum, qui rebin in omnibus
Lugari flectabibere. iam uero quis non rideat, illa tua uerba legens' repetit ius, accitus, paulo ante insitus huic uerbi ciuis: uel, ut in ali s etia libris legitur, Reptilius ac inquilinus, paulo ante insitus huic urbi ciuis quaenec usitata sunt,nec numerosi cadunt. quanquam dicere poten aliquis, Sallustium oratorium numerum non magni'
160쪽
cLVAESTUR A. Is csse, uerboru nouatore emper quidem ,sed in primis tamen esse uoluisse, quu de Ciceronis no λuitate loqueretur. Sane uero simile uero uidetur, CiceroniSallustiu nouitatem generis exprobrasci. aut obiecisse, quipost caceronem decem et octo minimu annis Amiterni natin esse dicatur. Nam silicum cum loco conferas, non uideo cur c Lternu debeat . Arpino, hac in repraesertim ,s ferri si te cum tempore, multo prius cicero, quam Sallustius, in ille nouus,sicum cicerone constratur, debeat appellari: si ordinem cum ordine, eques uterquesiuit,ut nos de Oicerone
supra diximus, oe de Sallunio QAcro m Forphyrio testantur uelpotius Cicero fuit eques, Sallustius isse, quem nonnulli patriciumsuisse dicunt, etiam plebeius: quem Tribunum plebis Pompeio tertium Gonsilesuisse uel pon- Uirmet. Salsustius igitur, cuius maiores erant ignobiles, ut in
altera oratione cognostetur, Ciceroni nouitategeneris ob cere iure non poterat, ut C. ia tomu
O L. Catilina qui,quod bis coomus, oratio-
. ni quae dicta uis in toga candida, contumeliosi r