Sebastiani Corradi Egnatius, siue Quaestura, cuius praecipua capita haec sunt M.T. Ciceronis uita undique collecta, & defensa. Multa è Plutarcho, caeterisque Graecis conuersa. Multa comprobata. Multa confutata. Oratio Sallustij in Ciceronem confutata

181쪽

16 4 S E B. COR RADIMbitet homo, ut ipsi uocas,elia agitiosissimul Illud ego quidem tum dicipossescio: O domus antiqua, heu quam distaridomino dominans Mnon uideo tamen cur maguum conuersae Reipsi indicium, quod homo flagitiosus in aedibus uiri consularis habitet, quum sepius aedes ipsepropter rerum

commercia commutentur oesepe consulares imγ

probis i fuerunt, ne forte tibi constularis uerbumaonum pondus habere uideatur. quod si tamenudetur, P. Crasso uiro cosulariar. Cicero uir conseiaris opponetur nec quenqua ore credo, qui pluris illum, quam Cicerone aciendum putet, Arrigenae cum rebus genis dignitas cum dignia late,si uir cu uiro coferatur. Ut enim P. Crassus, ac Urassi pater, uir clari Aus, ut hic in ahs ta bris etia legitur, fuerit, ut qui de Hyanis trium

phase, Goserfuisse dicatur: imus tamen ea quae Gice proslutepatriaeg sit, orbis terrae iudicio ac testimonis, quod ad Pompeia ripsiti fuisse comprobata. Nec alium P. Grasum Hgnificariposse credimin, quum cicerosissimum de ac orasse, qui P cir Uliusfuit, emissesteatur. Quin Mosepe miratus sum, cur patre potius 'qua lium, qui patre nec minus clarus, certe

182쪽

alior potentio uis, nominatris eo magis quod Plutarchuscribi a P. Gralysios ψ ολιαμαρῶ nutritos fuisse ut domus haec jsa, quae certe magna uis non P. Gra fuisse eda Marcosialis, quum diues essetfuctus,empta fuisse uideatur. Sed attendamus,quaestequuturi atque quum haec ita sint tamen' cicero dicit in concilio Deorum immortalium uisse: inde missum huic urbi uistat, cum emabsque carnificis nomine, quiciuitatis in modum ingloriam ἶam ponis. Haec se quaesul sunt, ut ostedimus, etiamsi uer uissent,

non erant tame talia,ut deterrere sicerone debue

rint, quo minus hoc ipsum, quod ob cis, diceret si modo unqua dixit, ut uere dicere potuit illud a

tem se urbi ciuibusi custode uisse, qui quod

tesse nos etiam dicemus, i cere, atque adeo iurare non dubitauit: Remp. atque urbestia unius 'de quo loquar quia tamen objcis, uidetur utiminiam ut tibi res sedeam, Oceronem non fuisse tam insolentem,qui quumscires hominem esse, Acerrast in concilio deor uisse. hoc ille, si a Sallustis set obiectum, confit fiet ut illud de foue, quod l 3 Olim

183쪽

Olim Clodius obiecit, facile conflauit. Sed, praeter te,quia ostiam nullus obiecit,quod ille nunquam dixit .nsitusic interpretaris, hoc illum ἀ-xisse,pi m,quod poetasVesciunt, ipsi quoque tunc poeta finxit in pecundo Gon utatu Uraniam mula cum locutam fuse. ut mittam, quod ei Calliope quoque in tertio libro multa praescripsit: quae situ digna putas, in quibus istu tamgrauiter accusis, ostendivroetao, te quid sit fi poetam,

pro sis ignorare. Quintilianus certe, quae GICero

hac ipsa de re, Λ inerua dixit, simon Axit, in carminibus eum secutum quaedam Vraecorum exempla ibipermisisse te natus est. Sed illuI qui est a lue carnificis nomine. affirmas tu si ceronem dixisse,st urbi custodem, absque carnificu nomine, sivisse quiper iudices rerῶ capitalium, qui certe carnifice utebantur, uiros minimiι quinque confodiendos curauit ' Illud igitur tu beneflcriptum, O hoc latine dictum d n es: tauit iis is, commodum ingloriam suamponit quooquitur cerse nunquam uerum esse defendes: quoiuerano illius colurationis causasuerit conflutitus tuus, iccirco a s . disiecta re tempore quo te custon habebat. δεο,1 Auluia de catilinae coluratione,

184쪽

cLVAESTUR A. I 67m quo modo audierat, complurIbin narrais Disset, ea res inprimis Eula hominum accendit, Gonsidatum mandandum M. T ciceroni, ut

ait Sallu bus qui postea nunquam dixisset, q- ipsius uerbis,inre , a nullo negotioso set consurari . nest, abo comurationis causis ab hi Ioricis referri, ein colurationem mul-ro ante, uam Gicero Gonsul designaretur actam fusie nec Relb Memfuit eo tempore, quo Ciceronem c odem habuit sed disiectasisset, nisi ciceronem custodem habuisset. hic quidem tibi non magis constas, ubi omnias, ciceronem post coolatum cum Trentia uxore nesso quae de Rep. constuluisse, legis Flauciae iudicia δε- mrfecisse, ex coluratis alios pecunia condemnasse. uu enim non uideat, hoc loco te senium, quod Miunt narrasse, quum quaeseri nullo modo pol rant, μάθ' An poterat Cicero priuatus, hoc est, ut tu dicis, pon Go ulatu domi iudicia legis Plauciae, ubi alte in exercere,ais ciues etiam condemnare Hoc ne Reges quidesci et, neta ciceropri

uatus que tu tame, utriorquatu , Rege no uocas,

quavis eo resticere uidearis. Na quodne ortasse satis latine dixissi, Cicerone cu Neretia uxore quae

185쪽

dam de Rep. consuluisse cibcet is erat Icero, qui consilio mulieris indigeret sebac consiluis quid

tum' an tu reprehendis hominem, qui ne mulieris quidem consilium ternat,quod Zeip. prodesse

posit' ne quidem Nerentia mulier ea uit,cuius omnino cosiliu erni non debuit quum cicero ine maritus eius uirtutem, fidem, probitatem, humanitatemi tantopere comensset, eam seriorem quam quemuu uirum esse testetur. quin ipsi dixit, ut Plutarchus refert si cum Teretia curas Reip. Vias, quam Neretium priuatas secum

communicasse memo tamen unquam, quod ego legerim, nequerierentia consilium,neque iudicia, quae tu dicis, obiecit: ac ne illa quidem recordor

quenquam dixisse, quae tu de uillis aedificatis, empta Amafinxistimi orte Dio, qui uoluit imirari Calenu ,ri ciceronu luit,s induxit aliquid mentientem. Nunc etiam tibi bo, ut retae dixeristas erat calumniae proximus et illud ubi legeris

quaeram ,h domum tuam Upugnatum uenerat.

Nullus enim tunc caceronis domum uenit oppugnatum: nec id unquam cscera dixit, quoInuisqM G fuit. C. quidem Cornelius,ω L. Vargunteius constituerant,ut ait Sallustius, sicuti . lutatum

186쪽

cLVAESTUR A. Isolutatum introire ad Ciceronem, ac de improuisossimisuae imparatum confidere: pedisse quum domum suam maioribin praesidi s muni et, eos ex

clusiit, ut ipse cripsit in orationibus . ubi si legis sina, oe illud indicin toti Italiae luisses e, non

ita fasses aperte metitus. Sed iam ueniamus illuc: redde rationem quantum patrimoniν acceperis, quid tibi litibus accreuerit, qua ex pecunia domu paraueris, nsiculanum m Pompeianum in i- rosumptu aedificaueris. ita quaeru, quasi uero CD ceroni discite fuerit, eam reddere, qua nosetia tot post annis sepra reddidimus: ex qua facilli poteua parere, ciceronem patrimoni multum ne de litibus,quassapientssimur qui questemper; it, loquar accepisse : ex pecunia, quam diximus a F. S lla mutuatum,domum parasse ac uillas ex fructibus, quos uene Terentiae dote, uel ex haeredi talibus capiebat, aedificasse. ne te putes argumento quod refelli non possit,usu uise, ut ita co clude/res cicero neque patrimonium accepit, neque b-tibus acquisiuit neque pecuniam habuit: ergo dis uitias e anguine miseri s ciuiuparauit. quasi uero Ho p is aliquis etiam diti simus feri dote,

mercatura,haereditatibus, muneribus uel amico

187쪽

tamefra e posset, si uel himrias, quae notissimae

sunt se notu et edau lite nuc,quam mase qua de Ur Osiriptasent, nouisse uideatur. Homo nolin,inquit, Arpinas ex dic Grassismilia, eius mrtutem imitatur,cο temnit simultatem hominum nobiliu Remp. cbaram habet, neque terrore neque gratia commouetur. Hic si quaeratur, cur M. Grasum potius,quam Q. Catus, Q. Hortensium, uelabos etiam consulares, qurbustu cicero rectius multo poterat conferri,posueris: ressori

tias ex miperjs ciuiuparauit. uerum tu primum,

quam bene A iunxeris hoc ipsum, uidem. Linis quam retae, uirtutem eius qui talia fecit, ilixeris. mihi certe nemo persuaserit caetera, quae de cor se deinceps uel dicis, uelsignificaι, eu nobiliuhominus multate conlepsisse, Rep. chara habuisistines terrore nesgratia solitu comoueri qui nulli no hominu generi gratificabatur, ut Fopeio paresstpost qui cu Pompeio m Caesare Re .perturbauit, uelpotius euertit qui nullum uerbu contragratia Faciebat qui comotus etiam terrore uis

188쪽

r 2 SEB. COR RADIxisse dicatur . quae contra nos omnia, quamuis ea tu ssissimularis, de Gicerone uere dicipose,quum rempus erit, oindemus ne asse causam, cur tu sic inferres Illud uero amicitiae latum, ac uirtutis est animi uel, ut in libris manu 1criptis etiam legimus Quiduero amicitiae tantu, ac uirtus est aniami tanta deinde sic explicares imo uero homo louissimus qplex inimicis, amicis contumeliosus, modo harum, modo illarum partium, nemini fibilus, leuis mussenator quum tu,nibi robans, sciteris is refutari nam si uir aliquis magnin ita dicat scero mouit conuantissimus,nonsupplex inimicis,non amicis contumeluosus, non mo o ha/rum, mogo illarum partium Hed omnibus suus, Artisi mus sinator, omnes illi quam tibi l bentius assentiatur. Nunc, quiι probare quiuis post, ut nos en uo loco probabimus, eum talem uis, qualem moR descripsimus quis declamatori cres at,quicquidis buccam uenit,efulsit Tis,sinos tibi credere uolebas ea quae dicebas, argumentis, quae in arte traiatur,probares quum Erepsy, quam turpe sit ea dicere, quaeuel uno uerbo, quod est Ne los mi confutari tu declamatorio genere delectatur, ea quae nunqua acta simo ita te'

mere

189쪽

cLVAESTUR ID I73 diere dixisti, uel lius esse isti,ut cacerone, quem nos ostedimus ex patrocinio nihil unqua mercedis accepisse,patronumercenariῖ no dubitaris appellare Missimili ni illa, quae uelate nesso quis, qui de Rep. Ordinadascripset ad Caesere uolab illo tu mutuatus es ue otius ipse hic, ω ibi ripsisti:

Nullapars corporis a turpitudine vacat: lingua uana, manus rapacis aegula immense pedespugaces,quae bone iis nominari no possent,inhonestiffima similis defensis nupars corporis tur

pitudine vacat ingua non uana, manus non rapa

cis mae uti no immes,pedes no fugaces,quae honeste nominari nopossunt, honesti ma. uel tu ἀ- ceres, quid turpitudinis in eius corpore fueris,quiduam lingua sit locuta, quumanus puerint, quid gula deuoraris,quo pedes fugerint,cur minus sionem fuerint ea quae ιonetae nominarino possunt. Nos enim credimus,uelium,quu dicat Quintilianus, etia imur, at s asiUrtasse loco probabimur, eumvirum bonum uisse. Quiporro uir es bonus,

is turpitudinem uitat non uana loquitur Ion

pit, non helluatur, nonfugit, no habet fartes qua honeste nominari non po sunt,minus honestas. ω sene cicero turpitudines omne, Amper, ut qH

190쪽

i S E B. coRRA Di maxime, uitauit necuana, eg uera locutus est,tant olim sic exclamare no dubitarat: O mea frustra semper ueri ima auguria rer uturam. id quod

Cornelius etiam nepos Uirmat. t tum uero abs ut manus ille rapaces habuerit, ut M. Cato, qui

sit instar omnium integritatis ei testimoniu Λάροrat. . t ei gulafuit immensa. uoluini ortasse dicere, quod nos ex 'Muto Fera retulimus proceriso tenue collum fuisse. namgulae oegenio, quod aiunt, indulsisse quis eu credat quipraecepit,tantum cibi s potionis adhibendum, ut reficiantur uires, non Uprimantur: quiuoluptates huiusce-mo semper en insectatus qui Verriprandia oecaenas obiecit: quiscripsit luxurie omniatati spe turpem qui corpore no a tmodum mouit: qui

semper est in artium stuhs, doctrinisi uersatus:

quod qui civi, an luxura possint uluere, quis .uu poten iudicare. at ipse cribens a Papinu Paetum e uocat edacem uocat ille quidem, sedisca tur, item se in Epicuri aduersar sui casa comecisse. lam Ciceronis pedes cursi aces appellani an quod ille maluit urbe cedere, quam cu P. Cloadio pugnare an ipse nesciebas illud, Dis jugi es iterum' nabit ni i ta Vepectasses, non arbitra