Sebastiani Corradi Egnatius, siue Quaestura, cuius praecipua capita haec sunt M.T. Ciceronis uita undique collecta, & defensa. Multa è Plutarcho, caeterisque Graecis conuersa. Multa comprobata. Multa confutata. Oratio Sallustij in Ciceronem confutata

201쪽

trius lis, mentiri. Bibulumpetulanti mis uerabis Lilistabis laudis Caesaremquem maxime o dili, ei maxime Obstequeris mirum es, haec te iliacere, quicauses in oratione deprouincip consula ribus, oe in epistolis ad Lentulum ad Attiacumscriptis uigerepotuisti Oeliud nans, alia ψάens de Rep. seni' mentiris tu quidem, ut Fles: tamen nunquam stantibus in Rep. gubernanda uiris laudata in in una sententia perpetua permansio. non enim per idem dicere, id m per flectare debemus: ut in epistolu ad Lentulum pluribus etiam dis laturi his maledicis, illos odisti, leuissime transfugae neque in hac neque in illa parte fidem habes' cato tamen eis Litessimonium dedit. Haec ex coniectura, libris manu riptis ita legimus, paucis confuta/mmin, quod uix digna putemus, quibus refode a

rur siquid erit addendum, suis locis addetur. Nunc declamator, qui quamuisSallusti per fina, quas uestem auream induisses, simia tamen ,-

mia quum esses, uelpotius asinus Gumanu ut apparet, extitisti uelim mihiquemadmodum ego ti

202쪽

UM'ipta fuse si ante, quo pacto in istis nominatur historiae,quas ipsi Sallustius iam bene Ypost Caesaris morte crinit qua rasione sic ipsi Crium

accusatur, ut in eius castrasentina Reip. confu-x se dicatur' ut mittam, quae paulo post adduntur. sim post, cur Tulliam Gin Mulum, qui certe prius obierant,ut uiuos nominastis imo ge Caesare mihi tisquam uiuo loqui uideris. Quod si forte

uelu excusare,oratores ita loquisitere, acrius imnabo, ducam tantum abesse ut istis Sallustiis Gicero 'ipsisse diciρο t,ut istae mihi ne uisuo quidem Oicerone Friptae fuisse uideantur. II nos ita collegimus. Sallustius dum uixit Caesar in Xep. squodHircius in ianus, et Sio sensit)est uestus infortasse deinceps, postea, quodi siribit sibi reliquam aetatem a Reperocul habendam decreuit quo tepore' sit histortia iumstnex,ut Vparet ex uero, Cicerone uiuo, non poterat esse, qua a uix annum quadragesimum quintum Hircis Panse consulibus, quibin dicitur interfidius Oicero, dat. Historias igitur ibie post Ciceronu mortem 'ipsit tamen ine tibi sic parum costas, ut inducas ciceronem illas no

203쪽

cLVAESTUR A. Isrnp. Vesri , natu ciceroni maledicere, ei contra Cceronem restondere insenatu, γ his rια nominare. quilam tum, quum carpit historiasribere, sibi reliquam aetatem a Rep. procul,

ut ipsi loquitur, habenaea decreuisset. EGN. De Sal unis si pluris Exisses, libenter aud remin. Coa . In illud A sero tempus, quu Zephyro, quicquid destriptoribus G literatis hominib. velflcriptum inueni, vel cognoui, uel ipse 1raesens uuiu

bitur. EGN. Quod dissertur,no luitur. Co . Non austertur tamen: quanquam poten etiam auferri dum uobis alia rationestis actam. EGN. OAsatisfaciassia multum timemus,ne tu

phrum Auite nessio quid daturum polliceris, uel

potius minaras, expectes: m eum nactus, binc renondumperfecta profugias: Coq. Huic Aeph ro te quoque, i Deus uolet,dabo. EGN. Tu uerone feceris. men ut Ῥάasprotervis in matre or ricumportare uentis' co . Te Zephyro,inqua, fui tuam multorum uitas uere feret, δε-bo . EGN. Hortat elotius auferet. Cos . Laturumst certe uel gyo nomine pollicetur nos in eum uitin pene omnium, qui praesertim bterarum studia coluerusico es imus. EGN. Cave ne

montes

204쪽

88 S E B. COR RADI montesparturiant. Cocauebit Nein, quipotest nos,quodin nostr uerit manu,praestabimus. uodli, quod cupimin, efficere poterimus, extabit profecto liber, unde, qui literas profiteantur, , firmiorum uitas petant. PIER. Rem non minutilem quam laudabile feceris. cost. Tunc is, qui Sallustiumputant in histor,sparce nisu, γinique de cicerone ripsisse,intelligent, eum qui, ut ait i latuisset res genas populὶ Romani cam

im , ut quas memoria digna uidebantur, pe scribere, uixplura de Cicerone siribere potuistri quamuis iste nugator in e nactus occasilone,pro claras orationes istas, de quibus tantadum loquiamur , Onxisse uideatur. PIE . LAt iam mouebit cornicula risum urtiuis nudata coloribus uelpotius, qui leo uidebatur, a lamp hac esse cognoscetur . ita mihi uideris egregie leonis ei pellem detraxisse ' EGN. Isbi quoquesideberis,sipilos om nes ab leris ita, nullus utpossit ex aliquo pilo, tanquam ex uriue leonem putare. nam, quum semper antea leo sit habitus ut nunc detracta petilis ei dicaturi multi tamen, ut , exiuimabunt, eam nescio quomodo uel aetate, uel morbo potius Mutatam, quamprorsus esse detractam: nec, ut

aures

205쪽

αVAEsTVR A. issaures longas uideant, num, quem leonem putarunt, esse utebuntur. Coat. Etsi tu me iubes, qui sit acuc leo,tonderes ero tamen me nihil in eo relicturum,unde quis eumpossis amplius leoneis licare. En igitur, qui leo, hoc in Cicero soluit uideri,illusic, ut audietis, expressit. Ea demum, inquit, magna tibi uoluptas est criste Sallusti, aequalem ac parem uerbis uitam agere: nec qui quum tam obstinum ilicere,cui non ab initio pueritiae omnigenere acinoris aetas tua resso eat , ut omnis oratio moribuου cosinet. . ut ego fallor,aut cicero nunquam nec ita reondibit, nec ita sicutus esset illuseotius, quass uita, talis oratio,

quo2 res ipsi postulabat,attubsiet id que uerbi si

non pluribus, at ornatioribus, magis etiam propriys expressisset . iam unquam Cicero dixi fiet: aequalem ac parem uerbis uitam agere' aut illud, neque quicquam ob ornum dicere cui hon ab initio pueritiae omni generescinoris aetas tua res onLat' aut illud item ut omnis oratio moribus conγ

et non dixi et professi: ut quiuis, qui sit in Diu friptis uersatus . facilepoterit iudicare. 2 lae

ut tua

aliter

illa ratio quae si uitur,mihi digna Cicerondentia uidetur: Neque enim, qui ita uiuit,

206쪽

rso sEB. COR RADIuliter ac tu loquipotest: neque eius qui tam illita sermone utitur, uita honestior est. Imo qui ita uiuit ut tu, aliter ac tu loquipotest eius qui Ebro sermone utitur, interdum uitam honeniar. Nam quo pacto clament poetae, Lassiua est nobis pagina,vitaproba nisi quis, ut bene loquiet malemuere, sic bene uiuere,et male liquipo t' ubri certe emper uerunt, hodiestat,ut quu maxime, qui quamuis honesse minus loquantur,h neni ime tamen uiuunt m contra multi, qui Lmulat Curios, oe Bacchanalia uiuunt. n uero

firmo uel lotus horum, uel illotus illorum retae dicatur, iudicet erustinos certe non cre mus , CLceronem , qui docuit transationem uerecundam

esse debere,ea quae uerecunda non uIdeatur,uμ-rumfuisse, nec principiiι tale acturum: Ouo me uertam tires conscripti' unde initium sumam Faucis ego tibi dica si Deos salutas, te uertas dextrouersum,ut ait Plautus, cesso etsi rem cram

facis ab ipse care, quod aiunt, incipias. Verum sine isco jῖSallustis, ut diximus, ita nunquam fuisset exorsus: id multo minus circero, qui numqua fecit, contrariῖ faciendiι straecepit fecisset,

207쪽

eo aui qua in arte situc exercebat, eiuspraeceptaue inprimis tenere debebat, ualde sent reprehendenda ita,quae ad elicutione pertinent um ei fortas condonanda. 'Natus enim uidetur, quo tempore male latine loquebatur. Quae res ut homini uitio uerti non Abeat elurimiι tame ualet adprobandu quod uolumus, hiam orationis, in qua tamulta no inculi liι, metia inquinate Acuturi autore non sisse Cicerone,qui Ommu elefatissime per en locutus. uesequiuis, a tritas aures habeat notandis ciceronis locutioni. intelligere o- teste quia tame adhuc nemo uidetur intellexis, nemo certe, fumus,indicauit nos ipsiqui cice

Nis,ut 3 maxime flummodiosi, tu nuc indica bim 1 nes tame omnia quae dicipossent, ne ἰωή sciamin si quae diceta uidebiitur,ut iuvemura

hocsermone coplectemur . nec volemus praestare ea quae nos indicabimus,lta sim, ut nos dicemus, sequentius a Gicerone dictas se , O a nobis qui Ciceronem mitari uolumus, esse dicenda. ut si ica, Ocerone ter actu, non actum, J Vm euio

208쪽

1 2 SEB. COR RADIge uita, istum, non hunc, quum de aduersario si 'quitur, dicere non negabo tame, si prosus a-

liter unquam locutumsesse H quod illesteque,t, fecit, oirmabo. Solet igitur cicero, me u-ctum,non meum actu, istum Clodium, non hunc clodiij, dicere isteuero declamator dixit, Demea uita atque actibus huic conuiciatori restondero: necyciuit, quod etiam Vrammatic iunt, hune

ad eum qui loquitur, tu ad eum de quo quis

cum altero loquitur, imo osse illi uicinior, intemgum etiam per contemptionem referri. Sed excusari Aortasse poset, quo uel excidisset, uelit uisestes a librari s desipium, nisi in rata orationes nesemper ita fuisset locutus. Nihilico ge uerborum tali copositione, Mea uita atque actibus,in quaiunt uocalium concursiones': quae, ut Rhetores docent, apparet, uastam ais hiantem reliant orationem. habet tamen, ut Gicero scribit, ille tanquam hiatus concursu uocaliu molle quiddam, quodindicet non ingratam negligetiam: uare,ut hoc yli negligentiam condonem,nunquam certe condonabo, recte hoc loco ictum esse: Inuidiam gloria consequatur. cur enim cicero,

quod optare debet, uereatur,ne si de rebussuis db

209쪽

Q.VRES TURA.eat nuidiam gloria coWquatur' Ego uero, re ore,ut, si de me dicam, inuidi gloria consequatur, non cessem quotidie is me praedicare: sed contra uerear,ne, quo erisolet, inuidia gloriam consequatur quo loriae, ut ait cicero, mi ximefleat inuidem has nunc, ut istu hac reparte defingamus , libros ueteres libetersequimur, in quibus ita scriptum uidimus: Aia agloriam consequatur. Scimus quidem non deesse, qui consequatur,adipiscatur, m acquirat, interpretenis tur Fianon uident illi ut Acimus res bonas conse qui ta malas res cosequi,hoc modo raclo,uelnunis quampotius apud bonos Friptores inueniri. Nos item credimus, homines illius aetatis, uel poetas potius,quam ueteres oratores,ita locuto uisse hu

rinsecta , mores, omnem aetatem nutauero. nec

videmus ueteres ipsosve dixi se, in uitium pro-eatitatis incidere ue initium procacitatis incidere uel, initium introducere: nisis e cuius rei uesti initium, emostras ent. Haec ipsa Cicere,quae fuit hominis in dicendo digentia, nec, ut opinor,

dixisset: nec, quae fuit eiusdem prudentia, illud in principio possisset, Fro me minimo fassidio reston riaminam iliciposset, Ergo cu aliquos idio re-n Pontibu:

210쪽

dicere, Rhetores, dum tradunt praecepta coestim di auditoris istendunt. nemo certe libenter audit eum, qui cubassidio loquatur: nec eum,qua mentiatur, quod a principio se facturum silpollicitus

ut lepropemodum facit, dum uerba Icit illa suhunc minime mentitus esse uidear. perinde ac si dicat, mentiar quisle,sed ita, ut in hunc minime metum esse uidear uel, is alios qu:dem mentiar, M in hunc minime mentitus uidebor. quaquam, mentiri in aliquem, non sepe Actum videmus. Nunc uideamus, quam turpiter in limine, quod aiunt, iste declamator ossi,gat Scio inquit,mepatres congcriptiis res sedendo non habere magnam expectationem. primum quid est, habere expectationem opinor,idem quod expectare uel ut Lm, quo ortasse posita negare Vectari cis iste bonus orator neutrum uolui gnificare. nihil enim erat, quod ille expectaret: nec erat, cur ipsi, qui praesens erat,expectaretur.sed uolebat ostendere, tertium quiddam expectar Uolere, quo ciret asinon magnopere tuc expectari quoὸ quam latine, q amas prudenter etiam sit dictum, doctiores iudicabunt, qui iunt, nec ueteres ita loquifolitos