Sebastiani Corradi Egnatius, siue Quaestura, cuius praecipua capita haec sunt M.T. Ciceronis uita undique collecta, & defensa. Multa è Plutarcho, caeterisque Graecis conuersa. Multa comprobata. Multa confutata. Oratio Sallustij in Ciceronem confutata

411쪽

cLVAESTUR A. 3ssilerat, o prius etiam nescio quid susticionis inter eos propter uitae dis militudinem O digerentiam fuerat. Haec Cicero ueritus, primum quidem Dolabellae legatus in Syriam nauigare uoluit: Linge, quum Hircius Pansa, quipost Mntonium futuri O les erant, umboni, γ Ciceronis aemulatores, illum ne se destrer et rogarent, pollicentes st m. ntonium ipse pronte Espressuros: ille neque a fidens omnino, neque fiaάens. Dolabellam quidem dimisit:MHirtio O Panopollicitus, LAthenis aestate stema rum, O quum issim iuratum inisent, reuerserum, flus i nauigauit. Facta uero nauigationi mora, nousque Roma firmonibus, ut feri fleti allatis, Antonium poenituisse, mirabilem mutationem facere, omnia de sintentia senatus

administrare: θά ipsius praesentiam, quo minus optimum statum res habeant, Aesse: ille mi in multam cautionem detenatus, Romam re

di t. elim primo festilis,lanta hominum multitudo ei obuiam processit: γ ita totum penelei tempus ante portas, P in introitu lxtrae iunm , complexus consim runt. ro uero die M. Antonio sinatum conuocante,

412쪽

39s S E B. COR RADIllum uocante, non uenit iacuit, recst gens aegrotare. Nam uere periculum in senatu, ex μὴ picione quadam ω indicio, quodilli inui issi uerat, se uidebatur. II Antonius propter contumeliam grauiter tulit semilites misit, imperauit, ut eum ducerent, uel domum euerterent. Derum multis inuantibus, m rogantitas, ignora quum caepisset,quieuit. Sic is linceps inter si non admodum turbulente , caute dissenserunt. Haec ipse cacer ribens aurulum, complexus est ita: Fost interitum Caesaris, u iis memorabiles tius Atartias, Brute, quide-gopraetermissuma uobis, quantami impendere Reip.tempestatem dixerim,no es oblitus. I Magna pectis erat deput aper uos, magna populS Romani macula deleta uobis uegoparta diuinagloria, instrumentu regni delatum ad Lepidum m Antonium: quorum alter inconstantior, alter impurior, terque pacem metuens,ini cin otio. Aia ardentibus perturbandae Reip. cupiditatoqu/d opponi posset,praesidium non habebamin. Erexerat e iam si ciuitas, in retinenda libertate consentiens. Nos tum nimis acres: uos fortasse sapientia , ex-cfissis urbe ea quam liberaratu staliae, flua uobis

413쪽

co AESTUR A. 397 . Liliapramittentiremi istataque quum teneri urbem a parricidis uidere, nec te in ea, nec Cassiututo esse posse, eams armis oppressam ab Q tonio. hi quoque i esse excedendum putaui. Sed animus iaem, quisemper, infixus in patriae chariatate , ilisse m ab eius periculis ferre non potuit Itaque in medio chaico cursu,quum etesiarum

diebus auster me in Italiam, quasi di seor mei consili ,retu fiet te uidi Delia, doluit uehementer. Gelbas enim Brute,cedebas quoniam Stoici ueti negans ere lentis. Romam ut ueni, iatim me obtuli ntoni fieri, atque aementiae.

Sed quoniam possunt haec e Philippicis in Epiri

lis, ubi destribuntur, peti, pauca tantum confer mus. Asilentiam M. Anton, consulis cum alibi sepe,tum ad L. Flacum bens, osenilit . e ac Bruti m aliorum coniuratorum dis praeter Ciceronem. Pater cuius ali1 multasiribunt: de susticione , siue cause inter ciceronem tonium in Philippicis plura dicuntur. n uero CD cera Dolabellae legatus in SVriam nauigare uoluerit, uiderit Flutarchus, quistribit. nos in epistolis

ad lucumsic striptum uidimus: Tolabella me sibi legauit ad IIII. Non. Apr. id mihi heri uest

414쪽

3 s S E P. COR RADIr nuntiatum eu. EGN. u etiam Plutarchus uiderat, ut Vparet . ne tu nunc dicas, uigerit. Co)Ille quidem serta e uiderat: sed, ut in rebus hisce parum diliges fuit,non uidetur intellexisse, quam

legationem cicero signi caret. EGN. Quum Solabella confιl Syriam prouinciam Artitus esset, quam potuit aliam legationem, quam S=riacam, ignificare' Co . Ut mitta, uerisimile non esse, ciceronem,qui neque Caesaris, neque Pompei l gatus inprouinciys se uoluisset, tunc Solisbellae legatum in Syriam nauigare uoluisse si legationem Syriacam significasset, a M. Antonio nMerat . cur eam peteret. tamen in epistolis ad Atticu

s osse sic ostendit . Scripsita Antonium is legatione, ne, si ad Dolabella tumscripsissem, is

cundus homo commoueretur: m prius a Caesare petierat. Legationem uero liberam significat, de

qua se ad tarticu cribit, ubi de Dolabella loquitur Habet, opinor, liberae legationes definitum tempus lege Iuba, nec fucise addi potest: id adeo genus legationis, ut, quum uelis introire, exire lisceat.hinc in prima Philippica dixit Quum haberem ius legationis liberum, disiest ea mente, ut adessem callo. quo initiumstratin cogens ore

415쪽

uidebatur. Plutarchus de Hircis Pansa refert, ea uellem diligentius 'ipsisset, nec eos uis ros bonos appella et: nec eos dixissetpollicitos fusi Ast tonium depressuros, quumst erantea Caesariani fient m tunc otium timerentita, ut neque bene audirent,neque ac cntoniuste depressurospollicerentur,ut in epissolis adticum cicero demonstrat quicqui in Philippicis, alibi'naeseruiens, dicat. in Praeciam uero cicero proficistebatur, cum ut caedis impendentis periculum uitaret, tum ut in studi s filium confirmis

ret quaesiuit a principi la causiaprofectionu, quuconsilium caepita Caesare legari, quod in epistolis ad Atticum'ibit, quoquo modo in prima N,

lippica consilium profectionis reuersionis emposuerit. -- praeter ea quae de reuersione r fert sit pluribus uerbis, quam ut sint reserenda, sie ad Atticum 'ibit :UID. Id. Sext. quum a Leucopetra profectus inde enim transtmius iam) milia circiter c Cc proce i em, rei ctus sum austro uehementi ad eandem Leucopetram . Ibi quum uentum expectarem rat eniim uilla Guler, nostri, ut familiariter

essem, libenteri Rhegini quidam illustres homi

416쪽

4oo S E B. COR RADInes eo uenerunt Roma, ane recentes in his Bruti

nostri hostes,qui Brutum Neapoli reliquisset. haec

asserebant, edictum Bruti Gasi , oe ore requente enatu cata Bruto, Cassio literas missas ad Gon utares, m Fraetorios, ut adessent, rogare ριmmam jem nunciabant,fore ut QAntonius ce

deret ,res coueniret, nostra Romam reaerent. . L

ῶbat etia ne desiderari,subaccusari quae quum audissem, sine ulla dubitatione abieci consilium profectionis,quo mehercusse ne antea Juidem Lis Habar. tque inde ut ad Cornificia cribit uentis remisi in patria omni stelinatione operaui, ρα indiei in summa reliquorum struitute liber unus fui. Aoum in .Antoniu inuectus, ut ille non ferret. Quo si Ocero postridie, quam uenit m

antonium inuectus eu Antonius nonpostero die ed redem die, quo Cicero uenis,senatum conuocauit etsi tonius eoilem lesenatu conuocauit, tam multa dixit m fecit, quam mubta in prima Philippica reseruntur, non est ille les iungendis dextra complexibus consumptus,ut Flutarchus assemat. EGN. Res admodum leues notari ciceronis laude minuis. Cos . Ggo uero res admodum graues noto Ciceronu

417쪽

disse, quam quos uno die complecti potuerit scriptoru prudentiam requiro, qui quod ferines

soleat,nequepost cribat. EGN. Genetiys quidem feri nequesilet, neque potessiquum uiris magnis in urbem uenientibus, ita cymbis a si nauiaculis obuiam procedamus, uix ut eos occurrentes

salutare, nedum complectipsimus se Romae urtasseefer olebat, poterat. Co Flutarcιus ianus ita uidentur credidisse. sed neque feri solebat, ut ad isticum Cicero risuo reditu ab exiliscribens ostendit: neque poterat, nisi qui

ueniebant,ex equis,aut lecticis,aut rheta, quibus ueherentur, descendissent quod cicero tu nex, de uia languens uix facerepotuisset. Derum, quod uult Plutarchus ecerit. ille quopacto defendet, Antonium milites misisse, quibus imperarit,

ut uel Ciceronem ducerent,uel domum rim euer terent: quum milites non miserit , in atricum subris se domum ciceronis se uenturum ilia xerit tim prima Phisippica Ciceroscribis, ita repetit in quinta Huc etiam n iuenirem Cal. Septemb. abros missurum, domum meam dis turbaturum es e dixit. Et Flutarchus cum haeci C mal e

418쪽

qo2 SEB. COR RADImali considerauit tum, quoillequitur, etiam ρε-- coniunxit. nam coniungit hoc modo: Non cateronis reditu, ntonius, se scero, di senserui, donec Caesar iuuenis pollonia uenit. quais siueriopos reditum ciceronis,hoc est post Cal. δε-ptemb. ollonia Leser uenerit qui libro Lcimo quarto a Gellicum,uelante M. pr. uenisse dicatur. Quae praeterea Plutarchus ibi de Ca serestribit, ea nos iccirco non uertimis,quodad Ciceronis uitam parum, uel nihilpertinere uideantur: nisi sorte omniu, quod refert de imo si re,pertineat δε quo tamen ille non minus quam de Ceseris Octaviani matre, uoluit a Suetonio, qui ri ratante, δ entire. . et Plutarchus 'ria putauit, Giceronem, quem multisolent hac in parte uia menter accusere,posse defenssi, si diceretur ei tan

tumfuisse, quem uidisset insomni' finem bellis

ciuilibus impositurum. Sed omnium es nec sic

ro omnio Aelendi debet, qu mnia contemnebat. Ufortasse nunqua omniauit certis non credidit , quum sic ad isticum ' sterit: NAbiscum hic perhonorifice amice Octauius,quem quidem sui Cestrem flutabant: Philippus non,itatue ne nos quidem : quem nego posse bonum

ciuem.

419쪽

re, ut nos uellemus, animatus. sess quid aetati cre-

lndum sit quid nomini, quid haereditati, quid1κα

Porci magni consili1 est. Et ne quis dicat, cur istitu/ i monea credidit sic addit Sed tamen alendis est, γ, ut nihil aliud, ab Antonio sit stendus. Nam uir prudentis imin, quum uideret Prutum, Casium, reliquosi coniuratos, post Caeseris interitum nihil eorum quae debuerant, in urbem te, ex urbe diste je, staliae μιa nugia remiasisse,nec eos quicquamsacere sed Brutum, si Lum que quod in epistolis ad iticum queritur)ad Eurota edere uerebatur, nepi M. nto nius m Octavianus colangeretur, Res . cui nemo Fccurrebat,opprimeretur. stas M. ntonium, ructante-naustante , in Caesaris Octauian lago ut' sit ad Cornificis coiecit. Flutarchus tamen quo niu narra fiet, repossisset etia adoleflentis iuere caepisse quo in eius consedatu natus esset sic addere no dubitauit Primum M. - toni odiu Cicerone, deinde natura, quae facile uinceretur ab honore, Caesari cociliauit existimatem, se in Rep. poteria it in usuru. na sic adolescAs sebis C a cit,

420쪽

qo4 S E B. COR RADIcit, ut adolescens illῆpatrem uocaret. Unde Sru tus stomachans, in epinolis ad Atticum cliero,nem reprehendit, quod Antoni' metu Caesarem foveat , m ostendat,sepatriae non libertatem, sed dominiisiuisu osem quaerere. Ille uero non . Antoniν ossio potius, quam libertatis studio, nec hono re sed amore patriae uictus, Octauianu coepit ad iuuare nec illisesbiecit oe ab eosaepe rogatus,

Reip. causam cepit. 2 ec alteris ubi cit, quipater uocaturi ut pater imperat,'regit, ut ad Brutum GPeroscribens ostendit: caesam pueri mirifica indoles uirtutis. utinam tam facile eumforentem honoribus oe gratia, regere ac tenere

possimus,quam scilis adhuc tenuimus. Gebbi quoque saepe, caesare uis consilli gubernatu uisse testatur. Quare multo prudentiu Brutu scripsit, quam Flutarchus descripsit. Licet ergo patrem

appellet Octauius Liceronem, referat omnia, laseae gratias agat tamen illud apparebit, uerba re- bur esse contraria. Quanquam Trutin i e quoa

Ciceronem reprehendit nec uidet, omne e culpa ustinere. nam multa praetermisit, quaesis cis et ille, R in i ericulum non inci Esset. Itaque Gicero sic ad Atticum scribens, queritur se