Phaedri Augusti liberti Fabularum Aesopiarum libri 5. Ad codices mss. et optimas editiones recognovit varietatem lectionis et commentarium perpetuum adjecit Joann. Gottlob. Sam. Schwabe. Accedunt Romuli Fabularum Aesopiarum libri 4. ad codicem divion

발행: 1806년

분량: 722페이지

출처: archive.org

분류: 시학

11쪽

PHAEDRI EX ACRIPTORE.

. abriel Fagrnus, Cremonensis, vix Iitterarum latinarum pariter et graeeartim admodum gnarus ἔ ariclox centum fabularum, quas hortante Pio IV. Papa a), ex antiquis auctoribus tegit caris minibusque explicauit latinis. merro vario easdem complexus. praecipue iambico, aliquando tamen et heroi eo; ingenii vexis aliumque elefantia alter quidam veluti Phaedrus: aptus, si quia alius, qui Psaedro, si cum illo in idem tempus incidisset palmam iacias et dubiam h . , Serpit enim, ut ait Gellerius c), per omnem eius fabulam idem sine assectatione 1ep x et suauia in narrando simplicitas, cum breuitale d). Elegans est dieito sine eineinnis, lecta sine quaesito eolore. Satia laudatus erit. si euin post Phaedrum inter Latinos optimum appellamus. Ioann. Gielius vero, Editor fabularum Faerni e), testatur, istas tibi, las ita praeclare scriptas esse, vi veterem Latinitalem

Veteresque Romanos sales sapiant, easdemque esse cujuscunque

generis aetati non minus utilissimas Isciti, quam iucundissimas D. Huie tabulatori hoe objectum est a Thuano g), quasi in suis sabulis Phaedrum imitatus, vel aemulatus esset seripta eius, dissimulato Phaedri nomine. Sed per ultus. qui Faernitibulas earmine gallico reddidit, defendit Italiam, nefans, Phae drum Faεrno umquam visum fuisse, nedum exscriptum, aut

d) Faheotim breuitata Phaedro inferiorem esse eenseo. Vid. mox Fab. de Vulpθ et Larua. ea Bostoch. 1569. 4. vid. titulum belli. Iin singillarem ingenii praestantiam et Vastam eruditionem . Fasiroi Iaudat eclam Gaddius de Scripti. non eccles. T. I. P. I91. M In Histor. atii Tamp. L. XXXIX. in s n. nemus, inquit,

non medioeram gratiam a st iosis initiit faberiis Mesopieis, Mnνio earminum genera expressis, majorem inisurus, at Phnodri, cujus sitia imitatione, sitie aemulationa luserat, nomen vitii non dissimulasset, aut seripia quae regerni et Pones se habebnt , non a prassisset. Τlitiano accedit notitit, in Iugemens dea satians. T. Iv. P. γ.

12쪽

paa quelque Lois dans ter memes pensges ou datis Ies me mea expressiona. Ver quidem Perratillus , se .l ad ea, quae Thua. Noa Fassrno exprobrauit, et alio mo Ao pol eqt i 'ponderi. Nemo dubitara Aebet, quin Fabula Fasrni cle Ioue et mi. nertia e Phaedri Iablata L. Ill. XVII. it adumbrata, eum apud Phaedriam solum legatur, ne quo occurrat in Gra is tabularum Aesopiarum Collectionibus. Neque etiam apud Avianum ot Romulum fabula ejusdem argumenti inuenia ivx. Istam autem Iabulam Fassinua ita expreasi Legere proprias Dii sibi quondam arbores, Quam quisque vellet esse tutela in sua, Quoreum supremus Iupiter, myrtum Venus,

q) Memoriae prodidit Goliarius I. c. Fagrnum oeto aut decem fabulas simul eum Phaedro traetati isse. Mea quidem aenistentia tantummodo VI. adumbrauit pabulas. Sunt autem hae r Iupiter et Minerit a s Vulpos et Vua ἔ Corvus et Viriapos ; Canis et Caro et Lupus et Griis; Vulpes et Laxtia. Quae 'deno respondent fabulis Phaedri L. III. F. XUII. L. IV. F. III. L. I. F. XIII. L. I. F. IV. L. I. F. VIII. L. I. F. VII. m) Fabula de Ioue et Minerva. ) Compara quae dieta sunt in Disp. de Phaedro Ant. Seripi

init.

13쪽

Apollo laurum, populum extelsam Her Ies. Μirata enim uero est Minerua, cur ita Infructuosas legere voluissent, quibus

Tantum ad manum esset fructuosarum arborum.

Cui Iuppiter causam hane roganti reddidit rNe existimemur tructu honorem vendere.

Tum Pallas: At vos Delie, quod vobis Iubet; Ego, inquit, oleam fructuum causa lego. Exosculatus filiam tum Iupiter, O nata, dixit, jure gapiens omnibus Dieere sectis; iure tu capi iis mei Propagor nam quod iacimus, id nisi viile est,

Stulta omnis atque inania inde est gloria. Quae si comparentur eum verbis Phaedri, liquet omnibus a partium studio alienis, λε rnum fabulam Phaedri ante oculos

habuisse. In utraque enim sabula est idem argumentum, id om rei narratae ordo, mira denique Consensio eum singulorum verborum, tum locutionum et phrasium. Sed ex hoe non Potest colligi, Faernum omnes sabulas, quas eimul cum Phaedrotractauit, hoc Poeta praeeunte, Fcripsisse. Vero enim si xiis mile, Italiam tabulani de Iove atque Minerua expressisse e Cor.

nueopia. Nie. Perotti, tu quo dicta fabula ita exhibita est . rolim quas vellent esse in tutela sua, Diui legerunt albores. Quercus Iovi, Et myrtus Veneri plaeuit, Phoebo laurus, Pinus Neptuno, populus celsa Herculi.

Ninerua admirans, quare steri Iois sumerent, Interrogauit causam. Dixit Iupiter. Honorem fructu ne videantur vendere.

At me Herculea, inquit, quod quisque voIuerit,

Oliva nobis propter fructus est gratior. Tum sic Deorum genitor nique hominum sator ro nata merito sapiens dicere omnibus rNisi utile est, quod facimus, stulta est gloria. Narrant igitur et Perottua et Faemus, pinum placuisse Neptuno; ita enim legebatur, Vt probabile est, in libro scripto, quo ου tebatur Perottu, I at Phaedrus dictam ut borem scribit saeram fuisse Cybebae, cujus deae nomen legitur in Codd. Phae. dri ΜM. post Riernum repertis. II inc non inepte suspicarivssis, Perottum, et jus Cornucopiae linece tempore a viris oetis studiose leSeba tir, in scribenda hac fabula Faerno praelia uisas. Neo obiici pote.t, hunc fortasse usum erae Codice Ia.

14쪽

hularum Phaedri Msto, in quo nomen Iegeretur Noptuni, non Cybebes, sicquε state posse exprobrationem Thuani. At noti est exedibile, Faernum eiusmodi adhibuisse Cogicem. Compara. tio enim V sabularum Faerni, cinna cum Phaedro simul tracta. Dit, eum Aesopi et Phaedri Iabulis. Vnum quemque doeere potest, hune poetam grnecas, non Phaedri sabulas e , se aeeu tum. Exemplo ait sabula de Vtiipe et Lorua, hoc modo expressa et Nimi ingressa domum Vulpes o), dum singula Texum Visendi studio seenae instrum tita reuoluit p), Formosi Iartiam simul aerum repperit oris q)r InquE manus sumens r), animoque et Iumine Iustra nato quam insigne caput a), specie qnam dixit honesta, Sed rationia inops, eassoque informe eerebro lSor et honos formae, nisi cui rapientia iuneta est. Quae si eoniar re velia eum Phaedri fabula, non dubitabis,

in no atram diseedere sententiam. Atque etiam non sine caussaeonii earo licet, Faeanum, ii Phaedrum ante oeulos hahitisset, et verba dare voluisset lectoribus, non solum fabulam de Iono atque Minerua, aed reliquas etiam quinque labulas ex criptu. xum fuisse. Atqui mirum in modum ab tinet si singuli a verisbia, ot epithetis, et integris locutionibus, obnita ia Phaedii Iabtilia: quod secus est in fabula, de Ioue et Minerva. Com para. si lubet. fabulam do Cortio et Vulpe eum fabilia Phaedri

eiusdem argumenti L. I. XIII. ut taceam de reliquis. Editiones sibi latiam Irispini, editarum post mortem ata et iaxis, earumdemque Versiones gallicas, italicas et augii a xe

t) B. G. Vol. I. p. 653. u) I. e. p. 55 . sq. splendidissime prodiit Tagrniis Londinia qq. q. cum versione Porraulii gallica. v. Geliora I. e. p. 33. Reliqua Fodrni opera memorat Dissiar I. c. T. II. p. 73. Nuper a Prose, fore Bellovacensi. Boin υilliars, edi ias sunt: se emi, Cremonensis, Fabulae C. notis iliti atratae, nec non partim interiecta versibus interpretatio De pallica neeommodata in gratiam tironum, qi,1 Phaedrifabulas interpretaturi sunt et ad usum Lγeeoxiam a Boa. I a. Vid. Intel I. Bl. der A L Z. ann. aEO3. m. Maji. Lucemqnoque adspexerunt hae rabulae Lips. 1 93. B. Editore

15쪽

PHAEDRI

FABULARUM AESOPIARUM

LIBER TERTIUS.

17쪽

PHAEDRI

LIBER TERTIUS.

Hi speculum, in cathedra matris ut positum fuit, Pueriliter ludentes, forte inspexerunt. Phaedr. IV. VIII. 6. s.

19쪽

PHAEDRI

AUGUSTI LIBERTI

FABULARUM AESOPIARUM

LIBER TERTIUS.

PROLOGUS AD EUTYCHUM. .

Phaodri libellos Iegero si desideras,

Vaces Oportet, Eutyche, a negotiis,

Fas r. 377. Floreat vi toto carismen Anionis in aetio. Remed. i. Nnso legendus erat. V. etiam IIoogstrat V. a. a Negoriis. Burmannus ea pit de negotiis, unde negotia. tores et negotiantes dierantur,

qui vel pecuniae collocandae, vel peenariae eri eΥcendae siti deisbant: de quo genere negotiorixiam v. Burro. ad Petron. CI. Gronov. L. IV. Obs. 24. TNnesii Cla v. Cie. h. v. Do his Hor. Epod. II. I. benitis ille qui Proeul negoιiti. Et Ioeinritiere Phaedrum , suspicari Ite et e Vs. 3I. ui. nectitis tamen felicilexus Ioeum de curia

publici, intelligit. Sed el. Lindrier in Tetit. erit. philol. P. I. p. s. docte probat, de hisaolia Phaedri locum non ager , verum etiam de cura rei dome.

20쪽

4 Phaedri Fabularum Aesoyiarum

Vt liber animus sentiat vim carminis. Vcrum, inquis, tanti non est ingenium tuum,

Va. d. inquis. In Cod. Pith. est inquit, quod saepe pro inquis, et inquiunt etiam ponitur. v. Gronov. ad Liv. L. XXXIV. C. 3. T. IV. p. 769. Drahen b. Subintelligitur enim oliquis; es. Heusin ger. Inquit tuetur etiam Iae. Gronor. Emendat. in Phaedr. p. 149. Sicque edidit Burm. in Editione maiori. At Phaedrus eum Vs. 8. eodem modo dicat, fortasse dices, et vf. Io. legesne; etiam, hic seripsisse videtur inquis, quod praeter Ri tershua. Rigali. in Edit. 2. Nev. Ursin. Maittar. Hoogstrat. Benilei. alios, receperunt Lallem. Brot. Diponi. Desbillon. Traehuch. stieast do euris publieis pod- tam eontendit loqui Vs. 5. ad quem Vs. vide: de priuatis et domesticis Vs. II. Eisi enim

negotiosa titta maxime usurpa

tur de ea, quae occupatur in obeundo ossicio publico, vid. e. e. Plin. L. VII. Ep. XV. a. tamen illud non perpetuum est. Ita Cie. pro Rose. Am. C. 4 I.

fiu. non est verisimile, it cisissogonus - Tei familiaris negotio diligentiam eognorit eorum. ι fim. Calii. II. Io. Ubi mn legerere negotium est, Tem rami. tiarem male gerere. Va. 3. Vtili Phaedrus, antismum Eut1ehi Iibertim esse a negotiis, ut Pim earminis, i. e. virtutes , breuitatem , eleguntiam et suavitatem, nec non doetrinam sabularum sentire possit. Nam et quaelibet auis et oris tabula, et sabularum optis uniuersum dici earmen potest.

Lege, quae notat ad h. l. Dea bil Ionius. Epit. II. 33. hune verium ita expressit: Ει nrte fetas animum sentit fabulas, ubi vide. Iiber. v s. s. dixiet, reetore soluto. Vis earminis Dosbillonio est intentio operis,aeu doeirina labularum. Va. 4. Ingenium. Capiendum pro ingenii sotu, seu opusculo fabularum. Reete Lalle mant, pro diaetioris de re prit. Sie, testo Do,billonio , Ovid. Rom. 365. ingenium magni liuor detreetnemineri, ubi ingenitim magni Nom ri optis hujus immortalo intolligi debet. Proprie enim poεtis, qui inuentioni praeelia pue laudem suam debent, adisseribi solet ingenium. Sic IIcir.

de se ipso II. Od. XUIII. s.

ingeni benigna venia est. Pro pertius autem I. VlI. 2L. Tiane ego Romanis praeferiar ingeniis, i. e. poetis, ad quem locum Burmantius laudat Passeratium. Ita Ouidius noti raro ingenio

SEARCH

MENU NAVIGATION