장음표시 사용
41쪽
Vs. si . Varie, sed sine necessitate, hune versum sollicitii. Ynnt Critiei. Benilei. rescribit, perennis; alii, similis illis Fratrissemius: Vtiod jam sollemnis detur mihi gloriae Schesiamsi quonitim mihi sollemnis dabiιtir gloria: Guyetus et seviligere
quoniam sollemnis mihi debetur gloria, cum antea legereturi quoniam mihi sollemnis d. g. Ita ediderunt Nevelet. Faber. Ursin. Datiet. ni. CL Diirmann. ad h. v. Vs. 62. Q. Guyettis more suo hos auos versus ultimos sus peeios habebat. Denileius, meam deserens editionem, haec verba, induxi te ad logendtim 7 interrogationis nota eripressit, nescio
quo sensu: nam an in itidii te 7 viderctur negandi vim habere, cum toto hoc prologo illud egerit, ut indueeret Eutychum ad legendiam, si modo otium illi esset: nune eum sidueia snita
induxi ιὰ, ita eerte eotis lit) hoc prologo ad legondum, et peto, ut iudicium milii reddas. Nec IIc insit eondixi te hie habet Ioeum. Sed ut L. II. 6. indueta verbis; ita hie induxi foverbia huiu, prologi ad legendum. Condicere cliquem an alea
tur, eo modo ad hunc lo eum sensia, Vehementer dubito. Burm. Vs. fit. Quoniam, Te serendum ad Diastra vs. praec. sol emnis gloνia, Iaus litterarum, patriae
meae iam solita. Vid ad us. 55. Sed qtii statuunt Phaedriam
Thraeem fuisse, poetam exempla Lini et Orphei respicero
existimant. Si e Sehesertis et Iurmantius, qui de usu vocis
solio nis , hac sigilis eatione, doete disserit. Iia Sueton. Aug. 4 i. Ieminis ne gladiatores quidem , quos promiscue spoctari, sollemno olim erat, nisi ex stiis periora loco, spectare concessit. Hox. I. Ep. I. io . sollemnia
instintra dieit, quod viri doeii explicant, moro solito. Quibus exemplis adde Cic. Att. VII.
6. nostrum illiad sollemne sertis mus. Vim του sollemnis gloria
non intellexerunt Galliei Interpretes Albinus et Lallem ant;
illo enim reddit, tine gloiro publique et generale: hic iamrobationi publiqtie. CL Burm. Neque etiam Phaedrus dieere voluit rquoniam ego mihi a posteris ceris tam promitto laudem. Ita Fune. Vs. sa. Induxi, excitaui, coIN moui. Vid. L. II. VI. 34. Vs. 63. Ciandore noto, pro tuo multis iam rebus a me
42쪽
Anus jacoro vidit opotam amphoram, Adhuc, Falerna saece, o tosta nobili
Va. a. Fal/rna saera. Addiderunt Dipontini a post Mia n, sublata distinetione post faece - et te, in nobili. MSS. Pith. Rem. Vetereaque Editiones, et testa nobili, quam lectionem Vs. I - 3. Anus iaeere vidit
quia intus adhue erat nex Fa. lema , a. nex vini Falerni, etesta nobili odorem iucundum Iato spargeret. jacere. de Temeglecta, ut L. III. F. XII. 3.
et III. XV. 35. epotam amphoiarum. An a se, an ab aliis non addit, sed ne eis mentio, Te-eenier ruisse si ecatam , docet riorte in eon liuio quodam anus
ebria haee dixit, ut apud Ilor. I. Od. X V. 26: sq. olim Decialeeati ea ii i. e. ad neces v s. qtie exhausti . Durm. Amphora fuit genus vasis vinarii, quod virinque duabus ansis serebatur. Fieii Iaa suisse amphoras, Cominprobat vox testa Va. u. Addo Ioeum Sexti Empir. Adv. Geoni.
ibi laudat Fab idius. Capit autem amphora tres modios, seu
aeditatios XLVIII. Epotam amisphoram dixit Sueton. Tib. C. 42. et Falerni vini amphoram
.iiam lati dat Mμrtiat. I. 19. teste Burmanno. Fialerna face. Ablatinus caussae et vel potest subintelligi n. Falernus monaei ager erat Campaniae et agernum erili, mons vini generosissimi sera x. De euius aitu et
Iaudibus et Plin. II. N. L III. C. s. et L. XIV, C. 6. Faecia
Tulernae meminit IIor. II. Sat. IV. 55. coli. va. 24. e icissia nobili. Testa pro vase vinario r. amphora plerum quo apud poctas oceurrit, ut apud
Ilor. III. Od. XXI. q. at h. I. dieit vasis argillam. via de odor spargebatur. v. Schirachii Ciae. P. I. p. 364. sunt, qui putent, testam dici nobilem, vel ob lo
eum , ubi sieta erat: vel materiam, in qua voteres luxuia Tiasse constat. II ine Gerivernus iasibarem G/sehirre. Ita
quoque intelligunt Gudius otuurn annus. Alii, vi schenexus, sintOroe. Schirach. V. D. I. c. Ob titulum nobilem diei censent, qui amphoris appenis doliatur, et qui vel 'vetustatem. vel nomen et patriam vini tam exeellentia reserebat; quo laeto
43쪽
Phaedri Eabularum Aeso iarum Liber tertiua 27 Odorem quae jucundum late Spargeret. Hunc postquam totis auida traxit naribus: O suavis animal quale in te dicam bonum 5
tuetur Riehter. in praes. et retinent Ursin. seliess. in Edit. I. Brol. Lesbillon. Sed Gilditia primum emendauit e resta. Fa-eillime enim a librariis Tiu e additum est ι , littera proximo εequens, quod saepe perperam saetum in 115S. Benileius edi dit: Falerna e faeee et testa nobili; quae coniectura, iudieanto Burmanno, nihil sere a Gudiana disieri, nisi transpositiona Iraepositionis, sed commodior tamen erit sensus, quod amphora epota adhuc spargeret Odorem ex faece Falerna et te, tanobili. Withostis in Mise. Obs. Nov. Vol. I. T. I. p. I 24. legit, restanti sibi. Contendit enim, res a serri non posse, eum nihil alitid sit, quam ipsa amphora, et eum, nobilitas vae uno testae quid ad odorem saeiat. nemo dicere possit. Quae eonisiectura, leuibus satio rationibus Iairia, vix placebit. Heinsius, Fulerna faecis, testri e nobili, odorem et e coniectura, quae piaricet Burmaratio. Nam odor proprie fueTat fragrantissi iiii vini, sed eius reliquiae adhuc erant in nece, siccata iam amphora. Lalle manet. Adhuc Falernn Deee, testa nobili; Cuningliamus, Adhue Felernn a Deca et a t. n. Vs. 3. spurgeret. Ita MM. Pith. Rem. Et libri editi. 213.
Vs. q. nuida traxit. Volnsius, avide attraxit, e coniectura. MS. Peroti . culta. Vs. s. quale in te dieam bonum. Varietatem Leetionis vid. in Exeura. III. testa quemdam retinebat hono Terra et gratiam apud vinosos. CL Sehietaeh. I. e. Equidem mallem posterius. Tegia enim eo ineundiorem odorem sparsisse eredi potest, quo excellentior fuit nota Falerni. Va. q. traxit, attraxit. Graisphi eo haec expressa sunt. Vs. 5. sq. O suauis ianima.
V.l ita intelligi potest, ut Vo-eot amphoram animam suam, ut saepe timantes animas suas vocant amicas, et Graeee
et quemadmodum Cicero ea risissimis sui a seribens vos animna meae inquit, quod placet vehenienter Gudio et Burmantio, quos vide, nec non IIOOgstraistano atque I lehlero . vel si do odore amphorae iam epotae est
44쪽
c 3 Phaedri Fabularum Aeso iarum Antehac fuisse, tales cum sint reliquiae gHoc quo pertineat, dicet, qui me nouerit.
itea st . ab odore conuertit ad amphoram , unde odor ille emittebatur, ut et Albinus et Lallem ant. Galli et Interpretes, eo perunt. Via. Gud. et uiri N. Equidem prae sero posterius ita, ut vertaturr Meh weleh in ii.b Ilehej Geptieh. Sic intelligurit quoque Sili esse rus, it 1. de Sciti. Tach l. c. p 38. nec damnat Burmannus. Nollem enim cum Bigallio ipsum vini liquorem interpretari, ut Plautus aquam animam putei dixit. Walellius erepti eat de ipsa multore, quasidieerei: qnantum mihi suaviseri anima mea, dum tam aut tem odorem , ex Falerna nece excitatum , percipio e quae viri intelli sit Burmantius, nisi de anhelitu suaui, quem mulier vinci potato emitteret ore, ea pivelit, sed quid tune saei et in te, vi legit Ualchius 2 Interpretatio VI alebiana sere redire
spargit per spirituum dissu, io
mem. Cl. Jordens r o si si νDuns Neo sic malo. quials in te dien in honti m. Reete expli- eat Burmarini se quam praestans vinum D amphora olim continuisti, euius nex ipsa iam suavem adhuc Odorem spargit. Te enitti ad amphoram , non ad animn retarendum. Tibiall. II. IV. 36. dixit, et i de alia Ter Quale honiam multis addidit illa innite. Bonum vero de deislieatis cibo et potu dici. mulii' probat idem Burmantius. Vehementer autem, notante Gudio . seminuo Graeae et Lalitiae amabunt vinum. Pleni sunt eius Tei utriusque linguae po tae. In his Iuvenalis, qui seminam comparat serpenti Sat. VI. 43I. tamquan a ta in dolia longus Dictae,iι serpens, bibia et Gomti , similitudine valde eoticinna. Nam Plin. L. X. 72. sci ibit, serpenses valde BP petero vinum. Cum hae rabula compara praeclaram Plauti Cure. I. II. descriptionem mulieris, iiii auidae. Vs 7. Non una est de explicando hoe Ioeo virorum doctorum sententia. Burmati. nus ita sero interpretaturr ,, Qui
Dirit , intelliget , quem hae fabula tangam. Nam ebriosa oanus haec verba in senilem et solamque Tiberii Caesaris ii
haustis viribus, dum plena iam
frui non potest obscena voluispicite, etias tamen reliquiis uti
45쪽
enn qne se oblectat. Vid. Caq. Sueton.' Nrin patiet Interis pretes ad aene et Diem Phaedri Te serunt. vi Rittorshvs. Ri galti Danet. IIo gstratan. Fretari hem. Santo e. Sehesi. Brotier. In
sen una tribuit: qui m. nouerit Aleat, mirum me iuuenem suisse, qtii talia sum se nex. ε Sehesserus vero: vult, inquiι, ex hoe ultimae senectu iis, quae est qtia si vitae nere, opusculo sabularum posse colligi , qualis merit integra adhue aetate. ε Burmatinus praeter conieeturam, iamjam meis moratam , et hanc profert r,,posset et fabula simpliciter
de vita humana et senectute, quae faex vitae est, ut ait Seis
neea Ep. LVII. intelligi, cuius,etti optima pars exhausta ait, reliquiae arant gratissimae. Allier tamen sentit schiraehitis V. Cl. in Clav. v. anima scri bens e ,,Totam hane fabulam miror. Sehesiarum retulisse a laenectutem Phaedri, induetum Vera. vlt. Num eredibile pocl.
tam tam elegantem se tam immaniter lati lasse Τ Nam quid aliud nisi a lamma aut ipsitis
hue tam bene olere in sabula rum suarum elegantia, ut iuueni uita in die et praestantiam eximiam. Ego refero ad Aesopi sabulas, conuersas in lin. guam Latinam a Phaedro: has quasi reliquias et laeeem amisphorae optimi vini utili haberi, et si eisi ipse placeat, debeatis colligete, quanta ipsius Aesopi sit excellentia et quod eonis
aueta sua breui loquentia sic extuliti Hoe quo pertineat dicet,
,,qui me nouerit, h. e. me corignoti erit imitatorem Aesopi . Heinsius fabulam xesert ad sexuitutem Phaedri et libεrialis
xeeordationem et Zeianius vero cum ad senectutem poetae inis grauescentem, tum ad Calamitatem illius, statuens, Vtram
que Tem habeete vim debilitandi ingenium. Via. P. II. Phaedrip. 29. Edit. Nai. De senee tuto Ioeum volunt intelligi Fianeeius Apol. pro Phaedro p. 56. et ei. Ineobi in Addita mentis a Theor. Auleter. T. VI. P. I. p. 55. im mo vero coniiciunt, hoeen Epimythio significara voluisse, de suo ipsius in re nio, doctrina atque virtutibus e paucis fragmentis, in tabulis suis obuiis, non posse iudieari.
In tanta sententiarum discrepantia, cum certiora nesciamus,
obsequam tir Burmanno , hanc in xem seribeni ir Quia Pham ditis noluit se aperte explicare, et nos a quaerendo desista
Cum hac tabula eompara fabellam Botilangeri, Ia Viasilo et la Bouiauia L. II. F. XIII. p. 63.
46쪽
Solet a despectis par rescrri gratia. Panthera imprudons oli1n in foveam decidit,
Videro agros tes: alii sustes congerunt, Alii onerant saxis: quidam contra miseriti,
Vs. I. Uie versus in Als. Perotti deest. s. 5. congerunt. Benilei. et Cuningliamus ingerunt, sed v. num. Vs. 4. onerant. Versus insolentior, integer tamen.
Traehue e. Primus hie pes quatuor est syllabarum calia one 'a IIae fabula Tiberium,
Rhodi exsulantem, et postquam xediit, saeuientem in eos, a quibus despectus fuerat, descri-hi, auctor est Guyeius, addi
G. I. despeetis. Contemtia. simos et despectissimos iungit Cic. III. Vere. 4 i. par referri gratia. Malo sensu. Est, par pati referre. Ter. Eun. II. III. Ba. niane Te seram gratiam , atque eas i idem fallam, it ab illis follim tir. Eodem sensu haec loquendi sormula occiitiit apud Cie. Sull. 16. Satiteri Veraehiting νEchet rite ior durehI rtichiung sich. Vs. v. impνtidens, improuida, per imprudentiam. Hoc sensu cepi Nep. LI s. IV. Iia ilia Limprudens i ipsa εuus suacetisator. Compara L. III.
XIII. 8. in foueam. Vid. ad L. I. XVII. 3.
Vs. 3. tigrestes. Ita passim apud poetas et historicos vo cantur Tustici, in agris viti nistea, qui urbanis opponuntiar.
Vid. Liv. XXXVII. M. Tae. IV. Ann. 45. Ouid. VI. Met.
tua. et ita alii raepius. Biarm. eongerunt fustes in eam, vel ei: nam utrumque rectum, i. e. Iustibus eoniectis eam impetunt. Laudat SchQF. Senec. Oed. IV. NI. 871. congerita eiu es saxa in infestum copui. Alia exemis pia profert Hariman. ad L. IV. I. II. Cum dativo hoc verbum legitur apud Phaedrum L. IV. I. xx. et Val. Flaec. IV. Aci . M. 4. onerant. Nota enim
47쪽
Phaedri Eabularum Aesoρiarum Liber tertius. 31Periturae quippe, quamuis nemo Iaederet, 5
Misere panem, Ut Sustineret spiritum. Nox insecuta est: abeunt securi domum,
Quasi inuenturi mortuam postridie. At illa, vires ut resecit Ianguidas,
ni, I tilii Aissuellabum siti quorum alteTum vix concessum, alteis Tum sine exemplo est. Hinc Burmannus, cui utraque ratio
displicet) ni ult, illi onerant saxis. Heusinger. Alii onerant a. q. c. m. habent libri omnes scripti et editi. Nihil quoquo mutandum est, licet multi id tentavere, alii aliter. Sed Phaedro di,syllabum fuit alii, vi et Catullo ruit Carm. LXVI. G. de coma Berenicear quod non fortior aut sit vilis Dipontini ausito. Alid quoque pro aliud dixit Lucretius L. I. 264. Quando
alia ex vilio reseit natura: neo vllam Rem gigni patitur, nisi morte adjutrim aliena. Brotiar. Bicli tertis legeaee volebat transispositi a vocibus di Quidam onerant saxis, ialii eontrvi miseriti et II eum annus r Alii oneriant f is, contra niti miseriti. V. Burm.
ad h. I. et L. I. F. XXX. us. vlt. Nil mutandum in Valeri lectione. Va. 6. Ms. Per. panem, sustinentes spiritum. m. 9. Dires ut refeeit. Peroitus, Dires Di refoeti, sollemni permutatione. Vid. Exe. III. at L. I. F. II. aa. Romuli Divion. xires suas tit refecti languidas. laxo petierint. eontra. Vltimam
in hae voce eorripi aliquando, volunt Grammatici , vi apud Manil. II. 253. contra jacens. Vid. Voas. II. de A. G. M. p. 266. Hic tamen , cum peti mam a3llabam dactyli faciat, nihili eat illa obseruatio. Burm. V . 5. Periturae quippe, cum petitura esset. Vid. L. I.
Vs. 6. misere. obiecerunt. Vid. L. I. XXIII. 3. 4. gustianeret spiritum. Vitam seruaret. Cic. Verr. ext. re stimeri taria alimur et ausi in emtir. Vid. ad L. II. VIII. 7. Satilex. rorar sn Arod rum Unterhait thm au. Vs. 7. Nox inseetitia est. Compara L. II. VIII. IO. Vs. s. refecit vires, recreauit corpus pane et quiete Cie. da Sen. C. XI. innitim elli et potionis ndhibendum, Da refcicinis
tur vires. non primantur. Liv.
L. XXXVII. 24. eum euo resiseerent Diras. cf. L. IV. XVIII. 4. languidas. Nola delectum Epith.
48쪽
s a P Uri Fabularum Aesopiarum Voloci saltu fovea sese Iiberat, Io Et in cubilo concito properat gradu.Paucis diebus interpositis, provolat,
Pecus trucidat, ipsos pastores necat, Et, cuncta vastans, saeuit irato impetu.
Tum sibi timentos, qui serae pepercerant, 15
Helvisius eoniicit it rato; sed hic Iocus perderet venustatem positicam. Deinde saeuia irrito impotia legitur in MM. Pitii. Rem . et Egit. vet. sana dori. Plii lipp. Lallemant. emendauerunt innato impetu. v. Brot. MS. Perott. irati impetu. Vs. Io. Voloei satiu . pocltice, pro simplici se Ox snltu, sicut L. I. F. XII. 3. cursu Ietii. Vid. ad L. I. P. II. xo. Ita tamen quoquo loqui solent scriptores prora ici. Bum. tau/at Ilist. de D. Ala. 1. iiii Doloei eursu facile perlatiliam Mitnbant. Et Vat. Max. L. II. III. 3. de Veia lilibus, veloci an tu jungere se equitantibias fouea sese liberni. exsilit. Latinissime. Eodem rarido Cie. de N. D. II. 3. caueri libertiri pulli. Ovid. VI.
Met. Mi. Nagina liberat ensem.
rata sunt ad Pet mn. Biarmari.
C. CXXXVI. eoll. Not. Gud. Romulus Ulmens. se ex Ioueameloci saltu liberatiis. Vs. II. euhile. Tuguria, veIIaiibula bestiartim cubilia diisciantur. Vid. ad L. I. F. XIX. 9. et II. Iv. au. eoncito, Celeri. Citat Sehesseriis Apulei. Asin. 9. eoncito gradu festinat. Vs. 12. Provolat cubili. Ele
gant ex notat irae vehementiam. Saliter. nnchwenla Tagen satirries reledertim heratis. Vs. Id. saeuit irato impetu,
pro simplici, saeuit irata. Geri ver rust mis grimmiger II tit'
Venustas et . elegantia poestica et hie notanda. Licuit autem Pha dro impetum dicero ira tum, cum ira ex impetu appareat. Eodem modo insta L. III. X. M. dixit, iras furentis impetum non sustinens, pro ira, quae in sororem agit. v. Biarm. I s. 15. I iam sibi timentes. Tum et ii malum exspectabant. cum perturbatione animi, qui cet. Virg. Aen. L. II. 13o. vi ne sibi quisque timebat. Ter. Ac dr. I. III. 5. at illum relinquo, ejus
49쪽
Damnum haud recusant, tantum pro vita rogant. At illa: Memini, qui me saXo petierit. Quis panem dederit: vos timere absistite:
Vs. 17. At illa. sic e t in Cod. Per. Et ita correxerant IIeinsius et seliesser. In MM. Pith. Rem . et Vet. Editt. ut Ne-Velet. Rigali. a. Fab. al. est, et illa. potierit. Vulgo legunt petierint, ex emendatione Pithoei. Sed eum in MS. Percitii Iegatur petierit, et in Codd. Pilli. Rem . patierat; cum etiam Romulus Divion. habeat, quis me saxo noetiit, Ulmensis vero, qui mihi scixo noeuiar eredibile est. singulari, non plurali usum esse Phaedrum. Itaque non sine caussa reposui perierit, in i uoiam iam praei uerat Salmasius. Secuti Tollius, Brotier, De billonius. Va. IB. Quis panem doderit. Vulgo qui panem riderint. Sed quis doderit reposui a MM. Pith. Rem . et Romulo Divion. qui habet quis panem miserit. Ita legitur in vet. Edit. Neveleti Rigali. Ursin. . Ita quoque ediderunt Brot. Diponi. Dasbillonius, nisi quod hie habeat, qui panem dederit. rimere. Gudius timoνe, e conieetura. Etsi vero Liv. XXIV. sto. et Sil. Ita l. XVI. 2M
dixerunt obsistere spe; nil tamen mutandum esse Tecte atatuunt
viri doeti. CL Torrenius ad Val. Max. VII. IV. 5. Iam
dat Nurim. eoll. huius Not. Va. 26. Damnum haud reeuis
sant. Pecua amittere non Te.cusant. Us. 25. pro lita rogant.
Mala haec damnat Seioppius, quasi parum Latina, et Walisei, tua puxae et priscae Latini.
alia non adeo frequentem hane Iocutionem iudieat. Sed multis auctoritatibus vindieant Schessertis et Burmannus , quos vide. Ge. de reditu suo ad
Quir. C. I. pro nisa vos snIute non rogia uia solum, varum etiam
eorum exposcentes , pro quorum Pars II.
ilia Dii rogari maxIma solent. Sueton. Aug. XIII. yro virarogantes. Disserunt vero rem rogare, et pro re. Illud est peiere Tem, quam non habemus, hoc, precari. ut nobis aertiare liceat. Id quod recta notauit Burmannus post Gud.
Vs. II. Memini qui. Dahae frequenti ellipsi, pro, illitis
qui, vide quos laudat scripto xeη Burri ann. Infra F. VII. ρλdixit: fruero qtiae latiuas canis. saxo petierit. Cf. V. 4.VM 38. Vos, qui peperetitia mihi Vs. i5. qui panem dedi.
50쪽
s 4 Phaedri Fabularum Aesopiarum Liber tertius. Illis reuertor hostis, qui me laeserunt.
Va. I9. laeserunt. ΜSS. Pithr. Rem . et Edit. vet. laeserant, sed iam olim Gud. Gu3et. cum iiii ieralius. coniiciebant Ines iarunt, quam coniecturam deinde confrmauit Cod. Perotii, qui habet la serunt, quod non immerito lim a me Teceptum est. Corripit enim Phaedrua interdum praeterita in tertia persona pluralis. v. L. IV. F. XIX. 16. L. II. IV. 24. L IV. XU. a. Praecedit etiam reuerior, quod Tequirit laeserunt; ines prini dicendum fuisset, si antecessisset reuertebar. MS. Per. lectionem tuetux ei. inn Bergen Obs. crit. C. XXX. p. 64. qui tamen
miratur, lectionem laeserunt adhuc a nemine esse receptam.
Sed ante me Teeeperant fianadon. Plii lipp. Lal l emant. testo eI. Broiterio, qui inhaeret vulgato. IIuic obsequuntur Bipontini, eum Desbillonio.
atis vll. 18. timere absittitis. Dein Eodem modo To pareera Crimat nite. Virg. Aen. VI. 399. ab- instillitio construunt. Ita Ovid. alite moueri. COl. L. XII. C. I9. Her. XVI. 279. parce contemnere'. noe ab istat id frieare, donee cet. L. XXXIV. 32. ext. Parce fidem Val. I Iax. VII. IV. s. absistite juetare. cf. TEdchuch. Dira quaerere. Vid. Riti exitus.
Legitor haee sabula apud Romulum L. IV. F. V. ubi vide;
Cameraνitim, Fab. Panthera, p. m. a 2. Eamdem , utpote vix
tolerabilem, perstringit ei Ineohs in Obseruat t. in Phaedrum. Tomo I. praefixis, qtiae etiam legi possunt in libro ad va. r. Praec. rab. eitato. Compara ei iam sabulam Aesopi CCA vIII. p. 168. Edit. Haupim. coli. Iacobs. I. c.